ECLI:NL:RVS:2022:2431

• Datum uitspraak: 18 augustus 2022
• Publicatiedatum: 24 augustus 2022
• Zaaknummer: 202204378/2/R4
• Instantie: Raad van State
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht
• Procedures: Mondelinge uitspraak
• Rechters: H.C.P. Venema
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Hoger beroep tegen uitspraak rechtbank Midden-Nederland inzake voorlopige voorziening

In deze zaak gaat het om een hoger beroep van [verzoeker] tegen een uitspraak van de rechtbank Midden-Nederland van 22 juli 2022. [Verzoeker] heeft de voorzieningenrechter verzocht om een voorlopige voorziening te treffen. De mondelinge uitspraak vond plaats op 18 augustus 2022. De voorzieningenrechter, Staatsraad mr. H.C.P. Venema, heeft het verzoek om voorlopige voorziening afgewezen. De rechtbank had eerder een opdracht gegeven om een besluit te nemen op het bezwaar van [verzoeker], maar zonder een termijn van twee weken en zonder dwangsom te verbinden aan deze opdracht. Dit was in afwijking van de bepalingen in de Algemene wet bestuursrecht (Awb).

De voorzieningenrechter oordeelt dat het verzoek om voorlopige voorziening niet meer spoedeisend is, omdat inmiddels op 10 augustus 2022 het bezwaar van [verzoeker] kennelijk ongegrond is verklaard. Dit besluit heeft de noodzaak voor een voorlopige voorziening doen vervallen. De voorzieningenrechter merkt op dat de rechtbank geen verkeerde toepassing heeft gegeven aan de uitzonderingsbepaling van artikel 8:55d, derde lid, van de Awb. De rechtbank heeft de context van de zaak in overweging genomen, wat volgens de voorzieningenrechter een juiste benadering is.

Bij de afwijzing van het verzoek om voorlopige voorziening heeft de voorzieningenrechter bepaald dat het college van burgemeester en wethouders van Utrecht geen proceskosten hoeft te vergoeden. De uitspraak benadrukt het belang van het tijdig beslissen op bezwaren en de rol van de rechter in het beoordelen van de context van een zaak.

Uitspraak

202204378/2/R4.

Datum uitspraak: 18 augustus 2022

AFDELING

BESTUURSRECHTSPRAAK

PROCES-VERBAAL van de mondelinge uitspraak van de voorzieningenrechter van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State op het verzoek om het treffen van een voorlopige voorziening (artikel 8:81 van de Algemene wet bestuursrecht; hierna: de Awb) op het hoger beroep van:

[verzoeker], wonend te Utrecht,

tegen de uitspraak van de rechtbank Midden­Nederland van 22 juli 2022 in zaak nr. 22/2459 in het geding tussen:

[verzoeker]

en

het college van burgemeester en wethouders van Utrecht.

Openbare zitting gehouden op 18 augustus 2022 om 10:00 uur.

Tegenwoordig:

Staatsraad mr. H.C.P. Venema, voorzieningenrechter

griffier: mr. S. Vermeulen

Verschenen:

[verzoeker], bijgestaan door mr. M.M. Breukers;

het college, vertegenwoordigd door mr. A. de Boer en mr. M. Snippe.

====================================

Het hoger beroep van [verzoeker] richt zich tegen de uitspraak van 22 juli 2022 van de rechtbank Midden­Nederland. Hij heeft de voorzieningenrechter verzocht een voorlopige voorziening te treffen.

De voorzieningenrechter

wijst het verzoek af.

Gronden:

Het verzoek ziet op de door de rechtbank gegeven opdracht een besluit op het bezwaar van [verzoeker] te nemen, waarbij een langere termijn is gegeven dan bepaald in artikel 8:55d, eerste lid, van de Awb en geen dwangsom is verbonden aan de uitspraak in afwijking van het bepaalde in artikel 8:55d, tweede lid, van de Awb.

Aan het verzoek om voorlopige voorziening ligt ten grondslag dat de rechtbank met deze afdoening geen of onvoldoende prikkel heeft gegeven om tijdig te beslissen. Inmiddels is bij besluit van 10 augustus 2022 het bezwaar kennelijk ongegrond verklaard. Ten behoeve van het nemen van dit besluit was bij de rechtbank een beroep wegens niet tijdig beslissen ingesteld en met het oog op het nemen van dit besluit is het verzoek om voorlopige voorziening gedaan. Nu dit besluit inmiddels is genomen, ontvalt daarmee het spoedeisend belang bij het treffen van een voorziening.

Gelet op het bijzondere karakter van deze zaak ziet de voorzieningenrechter aanleiding om geheel ten overvloede nog het volgende op te merken.

De rechtbank heeft geoordeeld dat aanleiding bestaat om geen termijn van twee weken en geen dwangsom te verbinden aan de opdracht om op het bezwaar van [verzoeker] te beslissen. De rechtbank heeft daarmee toepassing gegeven aan het bepaalde in artikel 8:55d, derde lid, van de Awb. De aanleiding daartoe heeft de rechtbank gezien in de wens om regie te kunnen blijven voeren op de afhandeling van de vele beroepen wegens niet tijdig beslissen en de in dat kader te nemen beslissingen op bezwaar.

[verzoeker] stelt zich op het standpunt dat de rechtbank is getreden buiten de omvang van het geding door het oordeel in de betreffende zaak af te stemmen op de andere tussen partijen aanhangige procedures en het betreffende beroep niet te beoordelen op de eigen merites. Met andere woorden, de bijzonderheden als bedoeld in artikel 8:55d, derde lid, van de Awb moeten naar de mening van [verzoeker] worden gevonden in de betreffende zaak zelf en niet in de context van die zaak.

De voorzieningenrechter is van oordeel dat de rechtbank geen verkeerde toepassing heeft gegeven aan de uitzonderingsbepaling van artikel 8:55d, derde lid, van de Awb. De wetgever heeft met het bepaalde in het derde lid een uitzonderingsmogelijkheid gegeven op basis van de aanwezigheid van bijzondere gevallen. De nu tussen partijen bestaande rechtsbetrekking is in meerdere opzichten als bijzonder aan te merken. Alleen al in verband met het aantal aanhangige zaken en gelet op de samenhang daartussen. Dat de rechtbank daarbij mede het oog heeft gehad op andere aanhangige beroepen wegens niet tijdig beslissen is geen reden om te oordelen dat de rechtbank treedt buiten de omvang van dit geding met haar uitspraak. Het moet juist tot de taak van de rechter worden gerekend om bij de beoordeling van het aanhangige beroep de context van die zaak te betrekken om zodoende tot een effectieve en mogelijke finale oplossing van het geschil te komen.

Bij de afwijzing van het verzoek om voorlopige voorziening heeft de voorzieningenrechter bepaald dat het college geen proceskosten hoeft te vergoeden.

w.g. Venema

voorzieningenrechter

w.g. Vermeulen

griffier

700