ECLI:NL:RVS:2021:651

• Datum uitspraak: 25 maart 2021
• Publicatiedatum: 31 maart 2021
• Zaaknummer: 202006438/1/V1
• Instantie: Raad van State
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Vreemdelingenrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: J.J. van Eck; J.Th. Drop; A.J.C. de Moor-van Vugt
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Hoger beroep tegen afwijzing machtiging tot voorlopig verblijf voor vreemdelingen

In deze zaak gaat het om een hoger beroep van de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid tegen een uitspraak van de rechtbank Den Haag, die op 4 november 2020 een eerder besluit van de staatssecretaris om aanvragen voor een machtiging tot voorlopig verblijf af te wijzen, heeft vernietigd. De rechtbank oordeelde dat de staatssecretaris ten onrechte had gesteld dat de vreemdelingen geen aanspraak konden maken op de begunstigende bepalingen van de Gezinsherenigingsrichtlijn en de Dublinverordening. De vreemdelingen, vertegenwoordigd door hun advocaat mr. A.E.M. de Vries, hebben in het incidenteel hoger beroep hun standpunt verder toegelicht. De staatssecretaris heeft in zijn hoger beroep geen rechtsregel kunnen aanvoeren die de afwijzing van de aanvragen rechtvaardigde. De rechtbank heeft terecht geoordeeld dat de vreemdelingen onder de bescherming van de genoemde richtlijnen vallen, en dat de staatssecretaris niet heeft aangetoond dat de vreemdelingen niet als alleenstaand kunnen worden beschouwd. De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State bevestigt de uitspraak van de rechtbank en oordeelt dat de hoger beroepen ongegrond zijn. De staatssecretaris wordt veroordeeld tot vergoeding van de proceskosten van de vreemdelingen, die in totaal € 534,00 bedragen, en moet een griffierecht van € 532,00 betalen.

Uitspraak

202006438/1/V1.

Datum uitspraak: 25 maart 2021

AFDELING

BESTUURSRECHTSPRAAK

Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op de hoger beroepen van:

1.       de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid,

2.       [de vreemdeling 1] en [de vreemdeling 2],

appellanten,

tegen de uitspraak van de rechtbank Den Haag, zittingsplaats Haarlem, van 4 november 2020 in zaak nr. 19/5978 in het geding tussen:

de vreemdelingen

en

de staatssecretaris.

Procesverloop

Bij besluit van 2 februari 2018 heeft de staatssecretaris aanvragen om de vreemdelingen een machtiging tot voorlopig verblijf te verlenen, afgewezen.

Bij besluit van 1 augustus 2019 heeft de staatssecretaris het daartegen door de vreemdelingen gemaakte bezwaar opnieuw ongegrond verklaard.

Bij uitspraak van 4 november 2020 heeft de rechtbank het daartegen door de vreemdelingen ingestelde beroep gegrond verklaard, dat besluit vernietigd en bepaald dat de staatssecretaris een nieuw besluit op het gemaakte bezwaar neemt met inachtneming van de uitspraak.

Tegen deze uitspraak heeft de staatssecretaris hoger beroep ingesteld.

De vreemdelingen, vertegenwoordigd door mr. A.E.M. de Vries, advocaat te Amsterdam, hebben een schriftelijke uiteenzetting gegeven en incidenteel hoger beroep ingesteld.

De staatssecretaris heeft een zienswijze naar voren gebracht.

De vreemdelingen hebben nadere stukken ingediend.

Overwegingen

Het principaal hoger beroep

1.       De rechtbank heeft terecht en op goede gronden geoordeeld dat de staatssecretaris zich ten onrechte op het standpunt heeft gesteld dat de vreemdelingen geen aanspraak kunnen maken op begunstigende bepalingen van zowel de Gezinsherenigingsrichtlijn als de Dublinverordening. Daartoe heeft de rechtbank terecht overwogen dat de staatssecretaris geen rechtsregel heeft genoemd die zich daartegen verzet.

2.       Verder heeft zij terecht en op goede gronden geoordeeld dat de staatssecretaris zich ten onrechte op het standpunt heeft gesteld dat referent niet alleenstaand is als bedoeld in artikel 2, aanhef en onder f, van de Gezinsherenigingsrichtlijn en dat de vreemdelingen daarom niet vallen onder het toepassingsbereik van artikel 29, tweede lid, aanhef en onder c, van de Vw 2000. Volgens eerstgenoemde bepaling is een minderjarige vreemdeling alleenstaand, zolang hij niet daadwerkelijk onder de hoede staat van een krachtens de wet of het gewoonterecht verantwoordelijke volwassene, of als hij zonder begeleiding wordt achtergelaten nadat hij op het grondgebied van een lidstaat is aangekomen. Zoals de rechtbank eveneens terecht heeft overwogen, kan uit het overnameakkoord niet worden geconcludeerd dat referent daadwerkelijk onder de hoede is komen te staan van zijn oom en heeft hij aannemelijk gemaakt dat hij niet daadwerkelijk onder diens hoede staat. De staatssecretaris bestrijdt niet dat referent op zichzelf woont en geen contact meer heeft met zijn oom.

Het incidenteel hoger beroep

3.       Het incidenteel hoger beroep leidt niet tot vernietiging van de uitspraak van de rechtbank. Dit oordeel hoeft niet verder te worden gemotiveerd. De reden daarvoor is dat het incidenteel hogerberoepschrift geen vragen bevat die in het belang van de rechtseenheid, de rechtsontwikkeling of de rechtsbescherming in algemene zin beantwoord moeten worden (artikel 91, tweede lid, van de Vw 2000).

3.1.    Het hoger beroep bevat namelijk nauwelijks concrete kritiek op het oordeel van de rechtbank. Wat in hoger beroep is aangevoerd slaagt daarom evident niet.

Conclusie

4.       De hoger beroepen zijn ongegrond. De uitspraak van de rechtbank wordt bevestigd. De staatssecretaris moet de proceskosten vergoeden.

Beslissing

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State:

I.        bevestigt de aangevallen uitspraak;

II.       veroordeelt de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid tot vergoeding van bij de vreemdelingen in verband met de behandeling van het hoger beroep opgekomen proceskosten tot een bedrag van € 534,00, geheel toe te rekenen aan door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand;

III.      bepaalt dat van de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid een griffierecht van € 532,00 wordt geheven.

Aldus vastgesteld door mr. J.J. van Eck, voorzitter, en mr. J.Th. Drop en mr. A.J.C. de Moor-van Vugt, leden, in tegenwoordigheid van mr. B.G.M. Laarhoven, griffier.

w.g. Van Eck

voorzitter

w.g. Laarhoven

griffier

Uitgesproken in het openbaar op 25 maart 2021

282-941.