ECLI:NL:RVS:2015:2407

• Datum uitspraak: 29 juli 2015
• Publicatiedatum: 29 juli 2015
• Zaaknummer: 201408367/1/R2
• Instantie: Raad van State
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht
• Procedures: Eerste aanleg - enkelvoudig
• Rechters: F.C.M.A. Michiels
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Beroep tegen besluit college van gedeputeerde staten van Zuid-Holland inzake handhaving Natuurbeschermingswet 1998

In deze zaak heeft de Coöperatie Mobilisation for the Environment U.A. (MOB) beroep ingesteld tegen een besluit van het college van gedeputeerde staten van Zuid-Holland. Dit besluit, genomen op 4 september 2014, verklaarde het bezwaar van MOB tegen de uitbreiding van een veehouderij in Reeuwijk ongegrond. MOB had eerder, op 9 januari 2014, verzocht om handhavend op te treden tegen deze uitbreiding, die bestond uit de oprichting van een nieuwe varkensstal. Het college reageerde op dit verzoek met een brief op 5 maart 2014, maar volgens de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State was deze brief geen besluit in de zin van de Algemene wet bestuursrecht (Awb). De Afdeling oordeelde dat de reactie van het college niet gericht was op het creëren van rechtsgevolgen en dat MOB ten onrechte als ontvankelijk werd beschouwd in haar bezwaar.

Tijdens de zitting op 17 april 2015 heeft MOB haar beroepsgrond dat het college niet had beslist over de vergoeding van kosten ingetrokken. De Afdeling heeft vervolgens de argumenten van MOB beoordeeld en geconcludeerd dat het bestreden besluit in strijd was met artikel 7:1 van de Awb. Hierdoor werd het beroep gegrond verklaard en het besluit van het college vernietigd. De Afdeling heeft zelf in de zaak voorzien door het bezwaar van MOB tegen de brief van 5 maart 2014 niet-ontvankelijk te verklaren. Tevens werd het college veroordeeld tot vergoeding van proceskosten aan MOB en het terugbetalen van griffierechten.

De uitspraak benadrukt het belang van de juiste procedurele stappen in bestuursrechtelijke procedures en de noodzaak voor bestuursorganen om besluiten te nemen die voldoen aan de eisen van de Awb. De uitspraak is gedaan door de enkelvoudige kamer van de Raad van State en is openbaar uitgesproken op 29 juli 2015.

Uitspraak

201408367/1/R2.

Datum uitspraak: 29 juli 2015

AFDELING

BESTUURSRECHTSPRAAK

Uitspraak in het geding tussen:

de Coöperatie Mobilisation for the Environment U.A. (hierna: Mob), gevestigd te Nijmegen,

appellante,

en

het college van gedeputeerde staten van Zuid-Holland,

verweerder.

Procesverloop

Bij brief van 5 maart 2014 heeft het college gereageerd op het verzoek van MOB van 9 januari 2014 om handhavend op te treden krachtens de Nbw 1998 tegen de uitbreiding van een veehouderij aan de [locatie] te Reeuwijk door de oprichting van een nieuwe varkensstal.

Bij besluit van 4 september 2014, kenmerk PZH-2014-483394502 DOS-2014-0003812 RB-2014-100/102/134 ODH-2014-00180482 DOS-OZHZ-009900229/127740, verzonden op diezelfde datum, heeft het college het door MOB hiertegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard.

Tegen dit besluit heeft Mob beroep ingesteld.

Het college heeft een verweerschrift ingediend.

De zaak is door een meervoudige kamer van de Afdeling verwezen naar een enkelvoudige.

De Afdeling heeft de zaak ter zitting behandeld op 17 april 2015, waar Mob, vertegenwoordigd door mr. V. Wösten, en het college, vertegenwoordigd door mr. E.H. van Schaik-Sinnema, M.L. de Koning en M.G.J. Hoogerdijk, zijn verschenen. Voorts is ter zitting [belanghebbende] gehoord.

Overwegingen

1. Ter zitting heeft Mob haar beroepsgrond dat in het bestreden besluit ten onrechte niet is beslist omtrent de vergoeding van de kosten die hij in verband met de behandeling van het bezwaar heeft moeten maken, ingetrokken.

2. Mob betoogt dat haar bezwaar ten onrechte ongegrond is verklaard en voert daartoe verscheidene gronden aan.

2.1. Ingevolge artikel 8:1 van de Awb kan een belanghebbende beroep instellen bij de bestuursrechter.

Ingevolge artikel 7:1, eerste lid, dient degene aan wie het recht is toegekend beroep bij een bestuursrechter in te stellen, alvorens beroep in te stellen bezwaar te maken.

Ingevolge artikel 1:3, eerste lid, wordt onder ‘besluit’ verstaan: een schriftelijke beslissing van een bestuursorgaan, inhoudende een publiekrechtelijke rechtshandeling.

2.2. Een beslissing strekkende tot afdoening van een bezwaarschrift als bedoeld in artikel 7:11 van de Awb behelst als zodanig een publiekrechtelijke rechtshandeling. De indiener van een bezwaarschrift is als zodanig dan ook belanghebbende bij de beslissing op zijn bezwaar. Of het bezwaarschrift zelf ontvankelijk was, is voor de ontvankelijkheid van het beroep bij de Afdeling niet van belang. Wel dient de Afdeling te onderzoeken of het betrokken bestuursorgaan bij het nemen van de beslissing op het bezwaarschrift tot een juist oordeel over de ontvankelijkheid van dit bezwaarschrift is gekomen. Indien de laatstbedoelde vraag ontkennend moet worden beantwoord, leidt dit tot vernietiging van de beslissing op het bezwaarschrift.

2.3. De Afdeling ziet zich gelet op het vorenstaande voor de vraag gesteld of de schriftelijke reactie van het college van 5 maart 2014 een besluit is als bedoeld in artikel 1:3 van de Awb, waartegen voor Mob bezwaar openstond. In het besluit op het bezwaar is het college ervan uitgegaan dat zijn reactie inhoudende dat de krachtens artikel 19d van de Nbw 1998 verleende vergunning voor de uitbreiding van de veehouderij bij een besluit van 27 januari 2014 is ingetrokken, een besluit is. Deze reactie houdt echter geen handeling in die is gericht op publiekrechtelijk rechtsgevolg, nu daardoor geen recht, plicht, bevoegdheid of juridische status wordt gecreëerd of teniet gedaan. De Afdeling volgt voorts niet het standpunt van het college dat de brief van 5 maart 2014 als besluit moet worden aangemerkt omdat met de bedoelde intrekking van de Nbw 1998-vergunning het verzoek om handhaving is ingewilligd. In de brief van 5 maart 2014 wordt geen beslissing gegeven op het verzoek om handhaving, te weten het verzoek om de bouwwerkzaamheden voor de nieuwe stal te doen stoppen, en tevens heeft de intrekking van de Nbw 1998-vergunning niet bij de reactie van 5 maart 2014 plaatsgevonden, maar bij een besluit van 27 januari 2014. Ook anderszins valt niet in te zien dat de brief van 5 maart 2014 een handeling inhoudt die is gericht op rechtsgevolg. De conclusie is dat de reactie van 5 maart 2014 niet kan worden aangemerkt als een besluit in de zin van artikel 1:3, eerste lid, van de Awb. Gelet hierop heeft het college de bezwaren van MOB ten onrechte ontvankelijk geacht.

3. In hetgeen Mob heeft aangevoerd, ziet de Afdeling aanleiding voor het oordeel dat het bestreden besluit, voor zover daarbij de bezwaren van MOB ontvankelijk en ongegrond zijn verklaard, is genomen in strijd met de artikel 7:1 van de Awb. Het beroep is reeds hierom gegrond, zodat het bestreden besluit in zoverre dient te worden vernietigd.

Gelet op de aard van de vernietiging behoeven de overige beroepsgronden geen bespreking meer.

4. Nu niet aannemelijk is dat derdebelanghebbenden in hun belangen zouden kunnen worden geschaad, ziet de Afdeling aanleiding om met toepassing van artikel 8:72, derde lid, aanhef en onder b, van de Awb op de hierna te melden wijze zelf in de zaak te voorzien en te bepalen dat deze uitspraak in zoverre in de plaats treedt van het vernietigde bestreden besluit. Hierbij betrekt de Afdeling dat het college geen andere beslissing zal kunnen nemen dan het door Mob tegen de brief van 5 maart 2014 gemaakte bezwaar alsnog niet-ontvankelijk te verklaren.

5. Het college dient op na te melden wijze tot vergoeding van de proceskosten te worden veroordeeld.

Beslissing

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State:

I. verklaart het beroep gegrond;

II. vernietigt het besluit van het college van gedeputeerde staten van Zuid-Holland van 4 september 2014, kenmerk PZH-2014-483394502 DOS-2014-0003812 RB-2014-100/102/134 ODH-2014-00180482 DOS-OZHZ-009900229/127740, voor zover het bezwaar van de Coöperatie Mobilisation for the Environment U.A. daarbij ontvankelijk en gegrond is verklaard;

III. verklaart het bezwaar van de Coöperatie Mobilisation for the Environment U.A. tegen de brief van 5 maart 2014, kenmerk 2014006630/CKE, niet-ontvankelijk;

IV. bepaalt dat deze uitspraak in zoverre in de plaats treedt van het vernietigde besluit;

V. veroordeelt het college van gedeputeerde staten van Zuid-Holland tot vergoeding van bij de Coöperatie Mobilisation for the Environment U.A. in verband met de behandeling van het beroep opgekomen proceskosten tot een bedrag van € 980,00 (zegge: negenhonderdtachtig euro), geheel toe te rekenen aan door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand;

VI. gelast dat het college van gedeputeerde staten van Zuid-Holland aan de Coöperatie Mobilisation for the Environment U.A. het door hem voor de behandeling van het beroep betaalde griffierecht ten bedrage van € 328,00 (zegge: driehonderdachtentwintig euro) vergoedt.

Aldus vastgesteld door mr. F.C.M.A. Michiels, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. M. Vogel-Carprieaux, griffier.

w.g. Michiels w.g. Vogel-Carprieaux

lid van de enkelvoudige kamer griffier

Uitgesproken in het openbaar op 29 juli 2015

743.