Uitspraak
201408431/1/A4.
Datum uitspraak: 24 juni 2015
AFDELING
BESTUURSRECHTSPRAAK
Uitspraak in het geding tussen:
[appellant], wonend te Den Haag,
en
het college van burgemeester en wethouders van Den Haag,
verweerder.
Procesverloop
Bij besluit van 11 augustus 2014 heeft het college zijn beslissing om op 6 augustus 2014 spoedeisende bestuursdwang toe te passen wegens het in strijd met de Afvalstoffenverordening 2010 van de gemeente Den Haag (hierna: de Afvalstoffenverordening) aanbieden van huishoudelijke afvalstoffen, op schrift gesteld. Daarbij heeft het college vermeld dat een gedeelte van de kosten van de toepassing van bestuursdwang (€ 126,00) voor rekening van [appellant] komt.
Bij besluit van 30 september 2014 heeft het college het door [appellant] hiertegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard.
Tegen dit besluit heeft [appellant] beroep ingesteld.
De zaak is door een meervoudige kamer van de Afdeling verwezen naar een enkelvoudige.
De Afdeling heeft de zaak ter zitting behandeld op 4 juni 2015, waar [appellant] en het college, vertegenwoordigd door mr. W.G.C. Wijsman, werkzaam bij de gemeente, zijn verschenen.
Overwegingen
1. Ingevolge artikel 4, tweede lid, van de Afvalstoffenverordening kan het college aanwijzen via welk al dan niet van gemeentewege verstrekt inzamelmiddel of via welke inzamelvoorziening de inzameling van een bepaalde categorie huishoudelijke afvalstoffen ten behoeve van de gebruiker van een perceel plaatsvindt.
Ingevolge artikel 9, eerste lid, is het de gebruiker van een perceel, voor wie een inzamelmiddel of inzamelvoorziening is aangewezen, verboden de huishoudelijke afvalstoffen anders aan te bieden dan via het betreffende inzamelmiddel of de betreffende inzamelvoorziening of het betreffende brengdepot.
2. De toepassing van spoedeisende bestuursdwang heeft bestaan uit het verwijderen van een doos die op 6 augustus 2014 naast een aangewezen inzamelvoorziening voor oud papier en karton aan de Gevers Deynootweg ter hoogte van nummer 1160 (hierna: de papiercontainer) is aangetroffen. Het college stelt zich op het standpunt dat deze doos van [appellant] afkomstig is, nu daarop een adreslabel is aangetroffen met zijn naam- en adresgegevens, en dat hij degene is die de doos, door deze naast de papiercontainer te plaatsen, in strijd met artikel 9, eerste lid, van de Afvalstoffenverordening ter inzameling heeft aangeboden.
3. [appellant] betoogt dat het college hem ten onrechte als overtreder heeft aangemerkt. Daartoe voert hij aan dat hij de doos in de papiercontainer heeft geplaatst en dat deze door een ander uit de papiercontainer is gehaald en daarnaast is geplaatst. [appellant] voert verder aan dat de papiercontainer regelmatig vol is.
3.1. Ingevolge artikel 5:1, tweede lid, van de Algemene wet bestuursrecht wordt onder overtreder verstaan: degene die de overtreding pleegt of medepleegt. Volgens vaste rechtspraak van de Afdeling (onder meer de uitspraak van 18 februari 2015 in zaak nr. 201406669/1/A4) zal in de regel mogen worden aangenomen dat de persoon tot wie de aangetroffen afvalstoffen kunnen worden herleid, ook de overtreder is. Dit geldt echter niet indien diegene aannemelijk maakt dat hij niet degene is geweest die het te handhaven voorschrift heeft geschonden.
3.2. Vaststaat dat op 6 augustus 2014 naast de papiercontainer een doos is aangetroffen en dat deze doos in strijd met artikel 9 van de Afvalstoffenverordening ter inzameling was aangeboden. De doos kan tot [appellant] worden herleid, nu daarop een adreslabel was aangebracht met zijn naam- en adresgegevens. Met de enkele stelling dat hij de doos in de papiercontainer heeft geplaatst en dat een ander de doos uit de papiercontainer heeft gehaald en daarnaast heeft geplaatst, heeft [appellant] niet aannemelijk gemaakt dat hij niet degene is geweest die de doos verkeerd ter inzameling heeft aangeboden (vergelijk de hiervoor genoemde uitspraak van 18 februari 2015 in zaak nr. 201406669/1/A4). Voor zover de papiercontainer regelmatig vol is, zoals [appellant] stelt, betekent dat niet dat oud papier in die gevallen daarnaast mag worden geplaatst. Hetgeen [appellant] heeft aangevoerd geeft dan ook geen aanleiding voor het oordeel dat het college hem ten onrechte als overtreder heeft aangemerkt.
4. Het beroep is ongegrond.
5. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.
Beslissing
De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State:
verklaart het beroep ongegrond.
Aldus vastgesteld door mr. Y.E.M.A. Timmerman-Buck, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. M.P.J.M. van Grinsven, griffier.
w.g. Timmerman-Buck w.g. Van Grinsven
lid van de enkelvoudige kamer griffier
Uitgesproken in het openbaar op 24 juni 2015
462-727.