ECLI:NL:RVS:2014:2564

• Datum uitspraak: 9 juli 2014
• Publicatiedatum: 9 juli 2014
• Zaaknummer: 201400430/1/A4
• Instantie: Raad van State
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht
• Procedures: Eerste aanleg - enkelvoudig
• Rechters: Y.E.M.A. Timmerman-Buck; M.P.J.M. van Grinsven
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Toepassing van spoedeisende bestuursdwang wegens overtreding van de Afvalstoffenverordening door een particulier

In deze zaak heeft de Raad van State op 9 juli 2014 uitspraak gedaan over de toepassing van spoedeisende bestuursdwang door het college van burgemeester en wethouders van Den Haag. Het college had op 20 augustus 2013 bestuursdwang toegepast omdat de appellante, een particulier, in strijd met de Afvalstoffenverordening 2010 huishoudelijke afvalstoffen had aangeboden. De appellante had een doos met afval naast een ondergrondse restafvalcontainer geplaatst, wat in strijd was met de geldende inzamelvoorschriften. Het college stelde dat de appellante verantwoordelijk was voor de kosten van de bestuursdwang, die € 126,00 bedroegen.

Na een bezwaarprocedure, waarin het college het bezwaar van de appellante ongegrond verklaarde, heeft de appellante beroep ingesteld bij de Raad van State. De zaak werd behandeld door een enkelvoudige kamer, waarbij het college werd vertegenwoordigd door W.R. Liefden. De Raad van State overwoog dat de appellante de doos onbeheerd had achtergelaten, wat het risico met zich meebracht dat iemand anders deze doos zou meenemen en verkeerd ter inzameling zou aanbieden. De Raad oordeelde dat de appellante als overtreder kon worden aangemerkt, ook al had zij de doos niet zelf ter inzameling aangeboden.

De Raad van State concludeerde dat de appellante niet aannemelijk had gemaakt dat zij niet verantwoordelijk was voor de overtreding. De uitspraak bevestigde dat de appellante in dit geval als overtreder moest worden aangemerkt, omdat zij de doos onbeheerd had achtergelaten op een locatie die niet was aangewezen voor het aanbieden van huishoudelijke afvalstoffen. Het beroep van de appellante werd ongegrond verklaard, en er werd geen proceskostenveroordeling opgelegd.

Uitspraak

201400430/1/A4.

Datum uitspraak: 9 juli 2014

AFDELING

BESTUURSRECHTSPRAAK

Uitspraak in het geding tussen:

[appellante], wonend te Den Haag,

en

het college van burgemeester en wethouders van Den Haag,

verweerder.

Procesverloop

Bij besluit van 21 augustus 2013 heeft het college zijn beslissing om op 20 augustus 2013 spoedeisende bestuursdwang toe te passen wegens het door [appellante] in strijd met de Afvalstoffenverordening 2010 van de gemeente Den Haag aanbieden van huishoudelijke afvalstoffen, op schrift gesteld. Daarbij heeft het college vermeld dat van de kosten van de toepassing van bestuursdwang een bedrag van € 126,00 voor rekening van [appellante] komt.

Bij besluit van 9 december 2013 heeft het college het door [appellante] hiertegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard.

Tegen dit besluit heeft [appellante] beroep ingesteld.

De zaak is door een meervoudige kamer van de Afdeling verwezen naar een enkelvoudige.

Het college heeft een verweerschrift ingediend.

De Afdeling heeft de zaak ter zitting behandeld op 8 mei 2014, waar het college, vertegenwoordigd door W.R. Liefden, is verschenen.

Overwegingen

1. Ingevolge artikel 4, tweede lid, van de Afvalstoffenverordening kan het college aanwijzen via welke inzamelvoorziening de inzameling van een bepaalde categorie huishoudelijke afvalstoffen ten behoeve van de gebruiker van een perceel plaatsvindt.

Ingevolge artikel 9, eerste lid, is het de gebruiker van een perceel, voor wie krachtens artikel 4, tweede lid, een inzamelvoorziening is aangewezen, verboden de huishoudelijke afvalstoffen anders aan te bieden dan via de betreffende inzamelvoorziening.

2. De toepassing van spoedeisende bestuursdwang heeft bestaan uit het verwijderen van een doos die op 20 augustus 2013 is aangetroffen naast een ondergrondse restafvalcontainer (hierna: ORAC) ter hoogte van de Reviusstraat 95 te Den Haag. Niet in geschil is dat de doos in strijd met artikel 9, eerste lid, op die locatie ter inzameling is aangeboden. [appellante] erkent dat deze doos van haar afkomstig is. Dat zij de overtreding niet feitelijk heeft begaan is niet in geschil. Naar aanleiding van de in bezwaar door [appellante] geschetste gang van zaken is het college, bij de beoordeling of zij overtreder is, ervan uitgegaan dat zij de doos voor de portiek van het appartementencomplex waar zij woont heeft gezet. Volgens het college moet de overtreding aan haar worden toegerekend omdat zij de doos onbeheerd op straat heeft achtergelaten en daarmee het risico heeft genomen dat een ander deze zou meenemen en verkeerd ter inzameling zou aanbieden. Daarom moet zij volgens het college worden aangemerkt als overtreder.

3. Gelet op het vorenstaande houdt de Afdeling het ervoor dat de doos door een ander dan [appellante] verkeerd ter inzameling is aangeboden.

4. [appellante] betoogt dat zij ten onrechte als overtreder is aangemerkt. Zij voert daartoe aan dat zij niet degene is geweest die de doos naast de ORAC heeft aangeboden.

4.1. Ingevolge artikel 5:1, tweede lid, van de Algemene wet bestuursrecht wordt onder overtreder verstaan: degene die de overtreding pleegt of medepleegt. In de regel zal mogen worden aangenomen dat de persoon tot wie de aangetroffen afvalstoffen kunnen worden herleid, ook de overtreder is. Dit geldt echter niet indien diegene aannemelijk maakt dat hij niet degene is geweest die het te handhaven voorschrift heeft geschonden.

Zoals de Afdeling eerder heeft overwogen (uitspraak van 15 oktober 2008 in zaak nr. 200707345/1) is degene die het desbetreffende wettelijk voorschrift schendt in de eerste plaats degene die de verboden handeling fysiek verricht; daarnaast kan in bepaalde gevallen degene die de overtreding niet zelf feitelijk begaat, doch aan wie de handeling is toe te rekenen, voor de overtreding verantwoordelijk worden gehouden en derhalve als overtreder worden aangemerkt.

4.2. [appellante] heeft de doos onbeheerd achtergelaten voor de portiek van haar appartementencomplex. Het betreft een locatie in de openbare ruimte die niet is aangewezen als locatie voor het aanbieden van huishoudelijke afvalstoffen. Door de doos op deze locatie achter te laten, heeft [appellante] een situatie doen ontstaan waarin zij er rekening mee diende te houden dat de doos mogelijk door een ander zou worden meegenomen en op onjuiste wijze ter inzameling zou worden aangeboden. Dat de doos door een ander in strijd met artikel 9, eerste lid, van de Afvalstoffenverordening naast de ORAC is aangeboden is daarom, ook al is dit gebeurd zonder haar opdracht of toestemming, toerekenbaar aan [appellante]. In hetgeen zij heeft aangevoerd, zijn geen feiten en omstandigheden gelegen die aanleiding geven tot het oordeel dat zij artikel 9, eerste lid, van de Afvalstoffenverordening niet heeft overtreden.

5. Het beroep is ongegrond.

6. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

Beslissing

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State:

verklaart het beroep ongegrond.

Aldus vastgesteld door mr. Y.E.M.A. Timmerman-Buck, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. M.P.J.M. van Grinsven, ambtenaar van staat.

w.g. Timmerman-Buck w.g. Van Grinsven

lid van de enkelvoudige kamer ambtenaar van staat

Uitgesproken in het openbaar op 9 juli 2014

402.