ECLI:NL:RVS:2014:2464

• Datum uitspraak: 24 juni 2014
• Publicatiedatum: 2 juli 2014
• Zaaknummer: 201403597/1/V2
• Instantie: Raad van State
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Vreemdelingenrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: H.G. Lubberdink; O. van Loon
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Intrekking verblijfsvergunning asiel en inreisverbod vreemdeling

In deze zaak gaat het om het hoger beroep van een vreemdeling tegen de uitspraak van de rechtbank Den Haag, zittingsplaats Rotterdam, die op 27 maart 2014 zijn beroep tegen de intrekking van zijn verblijfsvergunning asiel voor onbepaalde tijd ongegrond verklaarde. De staatssecretaris van Veiligheid en Justitie had op 26 november 2013 besloten om de verblijfsvergunning van de vreemdeling in te trekken en een inreisverbod tegen hem uit te vaardigen. De vreemdeling heeft hiertegen hoger beroep ingesteld.

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State heeft op 24 juni 2014 uitspraak gedaan. De rechtbank had in haar uitspraak niet onderkend dat de vreemdeling geen belang had bij de beoordeling van zijn beroep tegen de intrekking van de verblijfsvergunning, zolang het inreisverbod voortduurde. Dit is in lijn met eerdere uitspraken van de Afdeling, waarin werd vastgesteld dat een vreemdeling met een inreisverbod geen belang heeft bij de beoordeling van een aanvraag tot verlening of verlenging van een verblijfsvergunning.

De Raad van State heeft het hoger beroep gegrond verklaard en de uitspraak van de rechtbank vernietigd voor zover deze het beroep van de vreemdeling ongegrond verklaarde. De Afdeling heeft het beroep van de vreemdeling niet-ontvankelijk verklaard, wat betekent dat de rechtbank niet had moeten oordelen over de intrekking van de verblijfsvergunning. Voor een proceskostenveroordeling is geen aanleiding gegeven.

Deze uitspraak benadrukt het belang van de rechtsgevolgen van een inreisverbod en de gevolgen daarvan voor de ontvankelijkheid van beroepen tegen besluiten tot intrekking van verblijfsvergunningen.

Uitspraak

201403597/1/V2.

Datum uitspraak: 24 juni 2014

AFDELING

BESTUURSRECHTSPRAAK

Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van:

[de vreemdeling],

tegen de uitspraak van de rechtbank Den Haag, zittingsplaats Rotterdam, van 27 maart 2014 in zaak nr. 13/31137 in het geding tussen:

de vreemdeling

en

de staatssecretaris van Veiligheid en Justitie.

Procesverloop

Bij besluit van 26 november 2013 heeft de staatssecretaris de aan de vreemdeling verleende verblijfsvergunning asiel voor onbepaalde tijd ingetrokken en een inreisverbod tegen hem uitgevaardigd. Dit besluit is aangehecht.

Bij uitspraak van 27 maart 2014 heeft de rechtbank het daartegen door de vreemdeling ingestelde beroep ongegrond verklaard. Deze uitspraak is aangehecht.

Tegen deze uitspraak heeft de vreemdeling hoger beroep ingesteld. Het hogerberoepschrift is aangehecht.

De staatssecretaris heeft een verweerschrift ingediend.

Vervolgens is het onderzoek gesloten.

Overwegingen

1. Hetgeen in het hogerberoepschrift is aangevoerd en aan artikel 85, eerste en tweede lid, van de Vreemdelingenwet 2000 (hierna: de Vw 2000) voldoet, kan niet tot vernietiging van de aangevallen uitspraak leiden. Omdat het aangevoerde geen vragen opwerpt die in het belang van de rechtseenheid, de rechtsontwikkeling of de rechtsbescherming in algemene zin beantwoording behoeven, wordt, gelet op artikel 91, tweede lid, van deze wet, met dat oordeel volstaan.

2. Ambtshalve overweegt de Afdeling als volgt.

2.1. Uit de uitspraak van de Afdeling van 9 juli 2013 in zaken nrs. 201204559/1/V1 en 201207753/1/V1 volgt dat een vreemdeling tegen wie de staatssecretaris een inreisverbod met de rechtsgevolgen bedoeld in artikel 66a, zevende lid, van de Vw 2000 heeft uitgevaardigd, zolang dat inreisverbod voortduurt, geen belang heeft bij beoordeling van een beroep tegen een besluit tot afwijzing van een aanvraag tot verlening of verlenging van de geldigheidsduur van een verblijfsvergunning, dan wel intrekking van zodanige vergunning.

2.2. Het inreisverbod van 26 november 2013 heeft de rechtsgevolgen, bedoeld in artikel 66a, zevende lid, van de Vw 2000. Door het beroep van de vreemdeling, gericht tegen de intrekking van de aan hem verleende verblijfsvergunning asiel voor onbepaalde tijd, niet niet-ontvankelijk te verklaren, heeft de rechtbank niet onderkend dat de vreemdeling bij de beoordeling van dat beroep geen belang had zolang het inreisverbod voortduurde.

2.3. Het hoger beroep is kennelijk gegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden vernietigd voor zover de rechtbank het beroep van de vreemdeling, gericht tegen de intrekking van de aan hem verleende verblijfsvergunning asiel voor onbepaalde tijd, ongegrond heeft verklaard. Doende hetgeen de rechtbank zou behoren te doen, zal de Afdeling dat beroep niet-ontvankelijk verklaren.

3. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

Beslissing

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State:

I. verklaart het hoger beroep gegrond;

II. vernietigt de uitspraak van de rechtbank Den Haag, zittingsplaats Rotterdam, van 27 maart 2014 in zaak nr. 13/31137, voor zover hierin het beroep van de vreemdeling, gericht tegen de intrekking van de aan hem verleende verblijfsvergunning asiel voor onbepaalde tijd ongegrond is verklaard;

III. verklaart dat beroep niet-ontvankelijk;

IV. bevestigt de aangevallen uitspraak voor het overige.

Aldus vastgesteld door mr. H.G. Lubberdink, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. O. van Loon, ambtenaar van staat.

w.g. Lubberdink w.g. Van Loon

lid van de enkelvoudige kamer ambtenaar van staat

Uitgesproken in het openbaar op 24 juni 2014

284-806.