ECLI:NL:RVS:2013:2000

• Datum uitspraak: 12 november 2013
• Publicatiedatum: 20 november 2013
• Zaaknummer: 201302036/1/V1
• Instantie: Raad van State
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Vreemdelingenrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: R. van der Spoel; A.B.M. Hent; N. Verheij
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Hoger beroep tegen inreisverbod van vreemdeling door staatssecretaris van Veiligheid en Justitie

In deze zaak gaat het om een hoger beroep van de staatssecretaris van Veiligheid en Justitie tegen een uitspraak van de rechtbank Den Haag, zittingsplaats Amsterdam, van 8 februari 2013. De rechtbank had het beroep van de vreemdeling gegrond verklaard en het inreisverbod dat door de minister voor Immigratie, Integratie en Asiel was opgelegd, vernietigd. Dit inreisverbod was op 2 februari 2012 uitgevaardigd. De staatssecretaris heeft hoger beroep ingesteld tegen deze uitspraak, waarbij hij aanvoert dat hij het gebrek in de procedure heeft hersteld door de vreemdeling in de gelegenheid te stellen om individuele omstandigheden naar voren te brengen die aanleiding zouden kunnen geven tot verkorting of intrekking van het inreisverbod.

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State heeft in haar overwegingen vastgesteld dat de staatssecretaris ten onrechte de vreemdeling niet eerder in de bestuurlijke fase heeft geïnformeerd over de mogelijkheid om individuele omstandigheden aan te dragen. De rechtbank had in haar uitspraak van 8 februari 2013 geoordeeld dat de rechtsgevolgen van het besluit niet in stand konden blijven, maar de Raad van State oordeelt dat de staatssecretaris het gebrek heeft hersteld en dat de vreemdeling niet inhoudelijk heeft gereageerd op de motivering van de staatssecretaris.

De Raad van State verklaart het hoger beroep gegrond en vernietigt de uitspraak van de rechtbank voor zover deze de rechtsgevolgen van het besluit niet in stand heeft gelaten. De rechtsgevolgen van het besluit van de minister blijven geheel in stand. Tevens wordt de staatssecretaris veroordeeld tot vergoeding van de proceskosten van de vreemdeling, die zijn ontstaan in verband met de behandeling van het hoger beroep. De uitspraak is gedaan op 12 november 2013.

Uitspraak

201302036/1/V1.

Datum uitspraak: 12 november 2013

AFDELING

BESTUURSRECHTSPRAAK

Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van:

de staatssecretaris van Veiligheid en Justitie,

appellant,

tegen de uitspraak van de rechtbank Den Haag, zittingsplaats Amsterdam, van 8 februari 2013 in zaak nr. 12/26035 in het geding tussen:

[de vreemdeling]

en

de staatssecretaris.

Procesverloop

Bij besluit van 2 februari 2012 heeft de minister voor Immigratie, Integratie en Asiel een inreisverbod tegen de vreemdeling uitgevaardigd. Dit besluit is aangehecht.

Bij uitspraak van 8 februari 2013 heeft de rechtbank het daartegen door de vreemdeling ingestelde beroep gegrond verklaard en dit besluit vernietigd. Deze uitspraak is aangehecht.

Tegen deze uitspraak heeft de staatssecretaris hoger beroep ingesteld. Het hogerberoepschrift is aangehecht.

De vreemdeling heeft een verweerschrift ingediend.

Vervolgens is het onderzoek gesloten.

Overwegingen

1. Onder de staatssecretaris wordt tevens verstaan: diens rechtsvoorganger.

2. In hoger beroep is onbestreden dat de staatssecretaris ten onrechte de vreemdeling niet in de bestuurlijke fase kenbaar heeft gemaakt dat individuele omstandigheden aanleiding kunnen geven tot verkorting van de duur van het inreisverbod dan wel tot afzien van uitvaardiging daarvan en dat het aan de vreemdeling is dergelijke omstandigheden naar voren te brengen.

3. In de enige grief klaagt de staatssecretaris dat, nu hij dit gebrek in beroep heeft hersteld, de rechtbank ten onrechte in de uitspraak van de Afdeling van 31 oktober 2012 in zaak nr. 201207013/1/V3 aanleiding heeft gezien de rechtsgevolgen van het besluit niet in stand te laten.

4. Anders dan de rechtbank heeft geoordeeld, volgt uit voormelde uitspraak van de Afdeling van 31 oktober 2012 niet dat, indien de staatssecretaris het hiervoor onder 2 vermelde gebrek in beroep heeft hersteld, de rechtsgevolgen van het desbetreffende besluit niettemin niet in stand kunnen worden gelaten. In het geval waarop die uitspraak betrekking heeft, was de staatssecretaris niet overgegaan tot herstel van dit gebrek en zag de rechtbank ten onrechte in de enkele omstandigheid dat de desbetreffende vreemdeling niet uit eigen beweging individuele omstandigheden had aangevoerd, grond de rechtsgevolgen van het vernietigde besluit in stand te laten.

5. In het hier aan de orde zijnde geval heeft de staatssecretaris de vreemdeling in beroep bij brief van 27 augustus 2012 in de gelegenheid gesteld om binnen twee weken individuele omstandigheden naar voren te brengen die hem volgens de vreemdeling aanleiding zouden moeten geven tot verkorting van de duur van het inreisverbod dan wel tot intrekking daarvan. Bij aanvullend beroepschrift van 5 september 2012 heeft de vreemdeling omstandigheden naar voren gebracht. De staatssecretaris heeft in zijn verweerschrift in beroep gemotiveerd aangegeven waarom de aldus door de vreemdeling naar voren gebrachte omstandigheden hem geen aanleiding geven tot verkorting van de duur van het inreisverbod dan wel tot intrekking daarvan. Nu de staatssecretaris het aan het besluit klevende gebrek heeft hersteld en de vreemdeling niet inhoudelijk op de door de staatssecretaris gegeven motivering heeft gereageerd, bestaat aanleiding de rechtsgevolgen van het vernietigde besluit in stand te laten.

De grief slaagt.

6. Het hoger beroep is kennelijk gegrond. De aangevallen uitspraak moet worden vernietigd, voor zover de rechtbank daarbij de rechtsgevolgen van het besluit niet in stand heeft gelaten. Doende hetgeen de rechtbank zou behoren te doen, worden de rechtsgevolgen van het besluit in stand gelaten.

7. De staatssecretaris moet op na te melden wijze tot vergoeding van de proceskosten worden veroordeeld.

Beslissing

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State:

I. verklaart het hoger beroep gegrond;

II. vernietigt de uitspraak van de rechtbank Den Haag, zittingsplaats Amsterdam, van 8 februari 2013 in zaak nr. 12/26035, voor zover de rechtbank niet de rechtsgevolgen van het besluit van de minister van Immigratie, Integratie en Asiel van 2 februari 2012, kenmerk 2763640547, in stand heeft gelaten;

III. bepaalt dat de rechtsgevolgen van dit besluit geheel in stand blijven;

IV. veroordeelt de staatssecretaris van Veiligheid en Justitie tot vergoeding van bij de vreemdeling in verband met de behandeling van het hoger beroep opgekomen proceskosten tot een bedrag van € 472,00 (zegge: vierhonderdtweeënzeventig euro), geheel toe te rekenen aan door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand.

Aldus vastgesteld door mr. R. van der Spoel, voorzitter, en mr. A.B.M. Hent en mr. N. Verheij, leden, in tegenwoordigheid van mr. W.J.C. Robben, ambtenaar van staat.

w.g. Van der Spoel w.g. Robben

voorzitter ambtenaar van staat

Uitgesproken in het openbaar op 12 november 2013

610.