ECLI:NL:RVS:2012:BY5866

• Datum uitspraak: 12 december 2012
• Publicatiedatum: 5 april 2013
• Zaaknummer: 201101087/1/A4
• Instantie: Raad van State
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht
• Procedures: Eerste aanleg - meervoudig
• Rechters: W.D.M. van Diepenbeek; E. Helder; E. Steendijk
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Beroep tegen afwijzing verzoeken om handhaving milieuvergunning door college van burgemeester en wethouders van Wûnseradiel

In deze zaak heeft [appellant] beroep ingesteld tegen de afwijzing van zijn verzoeken om handhaving van een milieuvergunning door het college van burgemeester en wethouders van Wûnseradiel, thans Súdwest-Fryslân. Het college had op 29 maart 2010 acht verzoeken van [appellant] om handhaving van de verleende milieuvergunning afgewezen. Na een ongegrond verklaard bezwaar op 30 november 2010, heeft [appellant] beroep ingesteld bij de Raad van State. De rechtbank Leeuwarden heeft de zaak doorgezonden naar de Raad van State, waar de zaak op 1 oktober 2012 ter zitting is behandeld. Tijdens de zitting zijn zowel [appellant] als vertegenwoordigers van het college en de betrokken firma gehoord.

De Raad van State heeft overwogen dat het college zich ten onrechte op het standpunt heeft gesteld dat [appellant] misbruik van procesrecht maakt door het indienen van meerdere verzoeken. De Raad oordeelt dat [appellant] gebruik heeft gemaakt van zijn recht om handhaving te verzoeken en dat de wijze waarop hij dit heeft gedaan geen misbruik oplevert. Verder heeft de Raad vastgesteld dat het college bij de afwijzing van de verzoeken om handhaving niet zorgvuldig heeft gehandeld. Het college heeft geen representatief onderzoek uitgevoerd naar de klachten van [appellant] over geluid-, geur- en stofoverlast, en heeft zich onvoldoende gebaseerd op de relevante wetgeving en rapportages.

De Raad van State heeft het besluit van 30 november 2010 vernietigd wegens strijd met artikel 3:2 van de Algemene wet bestuursrecht, omdat het college niet met de vereiste zorgvuldigheid heeft gehandeld. De overige beroepsgronden van [appellant] behoeven geen bespreking. Het college is veroordeeld tot vergoeding van de proceskosten en het griffierecht aan [appellant]. De uitspraak is gedaan in naam der Koningin en openbaar uitgesproken op 12 december 2012.

Uitspraak

201101087/1/A4.

Datum uitspraak: 12 december 2012

AFDELING

BESTUURSRECHTSPRAAK

Uitspraak in het geding tussen:

[appellant], wonend te [woonplaats], gemeente Súdwest-Fryslân,

en

het college van burgemeester en wethouders van Wûnseradiel, thans: Súdwest-Fryslân,

verweerder.

Procesverloop

Bij besluit van 29 maart 2010 heeft het college acht verzoeken van [appellant] om handhaving van de aan [de firma] verleende milieuvergunning voor een inrichting aan de [locatie 1 en 2] en de [locatie 3] te [plaats], afgewezen.

Bij besluit van 30 november 2010 heeft het college het door [appellant] hiertegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard.

Tegen dit besluit heeft [appellant] beroep ingesteld. De rechtbank Leeuwarden heeft het beroep ter behandeling doorgezonden aan de Raad van State.

Het college heeft een verweerschrift ingediend.

De Afdeling heeft de zaak gevoegd met zaak nr.
201102168/1/A4 ter zitting behandeld op 1 oktober 2012, waar [appellant] en het college, vertegenwoordigd door F. Nijp en B. Speerstra, beiden werkzaam bij de gemeente, zijn verschenen. Voorts is ter zitting de firma, vertegenwoordigd door [gemachtigde], bijgestaan door mr. A.J. Spoelstra, als partij gehoord.

Na de zitting zijn de zaken gesplitst.

Overwegingen

1.    Het college stelt zich op het standpunt dat [appellant] door het indienen van vele verzoeken om handhaving en het instellen van rechtsmiddelen tegen de besluiten daarop een onevenredig beslag legt op het bestuurlijk en ambtelijk apparaat en daarom misbruik van procesrecht maakt.

Het college kan hierin niet worden gevolgd. [appellant] heeft gebruik gemaakt van de hem toekomende mogelijkheden om te verzoeken om handhaving en tegen de besluiten daarover rechtsmiddelen in te stellen. De mate waarin en de wijze waarop hij dit gedaan heeft, levert geen misbruik van procesrecht op.

2.    Op 1 oktober 2010 is de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (hierna: de Wabo) in werking getreden. Bij de invoering van deze wet is een aantal andere wetten gewijzigd. Uit het overgangsrecht, zoals dat is opgenomen in artikel 1.6, eerste lid, van de Invoeringswet Wabo, volgt dat de wetswijzigingen niet van toepassing zijn op dit geding, omdat het besluit tot afwijzing van de verzoeken om handhaving voor de inwerkingtreding van de Wabo is genomen. In deze uitspraak worden dan ook de wetten aangehaald, zoals zij luidden voordat zij bij invoering van de Wabo werden gewijzigd.

3.    [appellant] betoogt dat het besluit tot afwijzing van zijn verzoeken om handhaving van de milieuvergunning onzorgvuldig is voorbereid en ondeugdelijk is gemotiveerd, nu het college zonder nader onderzoek heeft geoordeeld dat geluid-, geur- en stofoverlast niet aannemelijk zijn. Omdat steeds wordt afgezien van representatief onderzoek naar zijn klachten, kunnen overtredingen niet worden geconstateerd, aldus [appellant]. Dat aan het besluit tot afwijzing van zijn verzoeken om handhaving wederom de 'Eindrapportage geluidsmetingen [locatie 2] te [plaats]' van de gemeente Wûnseradiel van 16 oktober 2008 (hierna: de Eindrapportage) ten grondslag is gelegd, is volgens [appellant] in strijd met de uitspraak van de Afdeling van 12 september 2007 in zaak nr.
200702537/1 . Voorts heeft het college door het afzien van representatief onderzoek het rechtszekerheidsbeginsel en het fair play beginsel geschonden, aldus [appellant]. Volgens [appellant] is het niet aan hem om te bewijzen dat overtredingen hebben plaatsgevonden.

3.1.    Wat geur en stof betreft, heeft het college aan de afwijzing van de verzoeken om handhaving ten grondslag gelegd dat aan de in de Wet geurhinder en veehouderij en de Wet milieubeheer gestelde normen voor onderscheidenlijk geurhinder en luchtkwaliteit wordt voldaan. Wat geluid betreft, stelt het college zich op het standpunt dat uit de Eindrapportage blijkt dat wordt voldaan aan de grenswaarden in de voorschriften van de voor de inrichting geldende milieuvergunning.

3.2.    Naar aanleiding van een verzoek om handhaving van de voor een inrichting geldende milieuvergunning dient het bevoegd gezag te beoordelen of deze vergunning wordt nageleefd. Uit de stukken is niet gebleken dat het college bij de voorbereiding van het besluit van 29 maart 2010 en het besluit op bezwaar van 30 november 2010 ter plaatse heeft onderzocht of de aan de voor de inrichting geldende milieuvergunning ter zake van geur en stof verbonden voorschriften worden nageleefd. Aan de stelling van het college ter zitting dat periodieke controles hebben plaatsgevonden en dat daarvan verslagen zijn opgesteld, gaat de Afdeling voorbij, nu deze verslagen niet zijn overgelegd. Het college kan evenmin worden gevolgd in zijn stelling dat uit de Eindrapportage blijkt dat aan de voor de inrichting geldende geluidgrenswaarden wordt voldaan, reeds omdat niet is gebleken dat het college heeft onderzocht of de feitelijke situatie ten tijde van het nemen van het besluit van 29 maart 2010 en het besluit op bezwaar van 30 november 2010 nog overeenkwam met de in de Eindrapportage beoordeelde situatie.

3.3.    Gelet op het voorgaande is het besluit op bezwaar van 30 november 2010 in strijd met artikel 3:2 van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: de Awb) niet met de vereiste zorgvuldigheid voorbereid. Deze beroepsgrond slaagt.

4.    Het beroep is gegrond. Het besluit op bezwaar van 30 november 2010 dient wegens strijd met artikel 3:2 van de Awb te worden vernietigd. De overige door [appellant] aangevoerde beroepsgronden behoeven geen bespreking.

5.    Het college dient op na te melden wijze tot vergoeding van de proceskosten te worden veroordeeld.

Beslissing

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State

Recht doende in naam der Koningin:

I.    verklaart het beroep gegrond;

II.    vernietigt het besluit van het college van burgemeester en wethouders van Wûnseradiel van 30 november 2010, kenmerk ink1000977;

III.    veroordeelt het college van burgemeester en wethouders van Súdwest-Fryslân tot vergoeding van bij [appellant] in verband met de behandeling van het beroep opgekomen proceskosten tot een bedrag van € 86,30 (zegge: zesentachtig euro en dertig cent);

IV.    gelast dat het college van burgemeester en wethouders van Súdwest-Fryslân aan [appellant] het door hem voor de behandeling van het beroep betaalde griffierecht ten bedrage van € 150,00 (zegge: honderdvijftig euro) vergoedt.

Aldus vastgesteld door mr. W.D.M. van Diepenbeek, voorzitter, en mr. E. Helder en mr. E. Steendijk, leden, in tegenwoordigheid van mr. M.P.J.M. van Grinsven, ambtenaar van staat.

w.g. Van Diepenbeek    w.g. Van Grinsven

voorzitter    ambtenaar van staat

Uitgesproken in het openbaar op 12 december 2012

462-732.