ECLI:NL:RVS:2010:BO1867

• Datum uitspraak: 27 oktober 2010
• Publicatiedatum: 5 april 2013
• Zaaknummer: 201001227/1/H1
• Instantie: Raad van State
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Omgevingsrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: P.B.M.J. van der Beek-Gillessen; J.C. Kranenburg; J. Hoekstra
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Beoordeling van de vrijstelling en bouwvergunning voor een agrarische bedrijfswoning ten behoeve van een champignonkwekerij

In deze zaak gaat het om het hoger beroep van appellanten A en B tegen de uitspraak van de rechtbank Arnhem van 24 december 2009. De rechtbank had eerder het beroep van appellanten ongegrond verklaard tegen het besluit van het college van burgemeester en wethouders van Zaltbommel, dat op 16 februari 2005 een vrijstelling en bouwvergunning had verleend voor het oprichten van een agrarische bedrijfswoning ten behoeve van een champignonkwekerij op een specifiek perceel. Appellanten stelden dat de vrijstelling in strijd was met de geldende bestemmingsplannen en dat de geuremissie van het veebedrijf van appellant B niet voldeed aan de normen van de Wet geurhinder en veehouderij, wat zou leiden tot een onacceptabel woon- en leefklimaat.

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State heeft de zaak op 20 september 2010 behandeld. Tijdens de zitting zijn zowel appellanten als vertegenwoordigers van het college en de curator in het faillissement van een betrokken bedrijf verschenen. De Afdeling overwoog dat de door appellanten aangevoerde gronden in hoger beroep niet nieuw waren en dat deze niet eerder in beroep waren aangevoerd. De rechtbank had terecht geoordeeld dat het college in redelijkheid de vrijstelling had kunnen verlenen, en dat de geuremissie geen belemmering vormde voor de huidige bedrijfsvoering van appellant B.

Uiteindelijk oordeelde de Afdeling dat het hoger beroep ongegrond was en bevestigde de uitspraak van de rechtbank. Er werd geen proceskostenveroordeling opgelegd, en de beslissing werd uitgesproken in naam der Koningin op 27 oktober 2010.

Uitspraak

201001227/1/H1.

Datum uitspraak: 27 oktober 2010

AFDELING

BESTUURSRECHTSPRAAK

Uitspraak op het hoger beroep van:

[appellante A] en [appellant B], wonend te [woonplaats],

tegen de uitspraak van de rechtbank Arnhem van 24 december 2009 in zaak nr. 08/5319 in het geding tussen:

[appellante A] en [appellant B]

en

het college van burgemeester en wethouders van Zaltbommel.

1. Procesverloop

Bij besluit van 16 februari 2005 heeft het college vrijstelling en bouwvergunning verleend voor het oprichten van een agrarische bedrijfswoning ten behoeve van een champignonkwekerij op het perceel [locatie] te [plaats] (hierna: het perceel).

Bij besluit van 15 oktober 2008 heeft het college het door [appellante A] en [appellant B] tegen die besluiten gemaakte bezwaar, onder aanpassing van de motivering, opnieuw ongegrond verklaard.

Bij uitspraak van 24 december 2009, verzonden op dezelfde dag, heeft de rechtbank het door [appellante A] en [appellant B] daartegen ingestelde beroep ongegrond verklaard. Deze uitspraak is aangehecht.

Tegen deze uitspraak hebben [appellante A] en [appellant B] bij brief, bij de Raad van State ingekomen op 2 februari 2010, hoger beroep ingesteld. De gronden van het hoger beroep zijn aangevuld bij brief van 2 maart 2010.

Het college heeft een verweerschrift ingediend.

Daartoe in de gelegenheid gesteld, heeft de curator in het faillissement van [bedrijf] een schriftelijke uiteenzetting gegeven.

[appellante A] en [appellant B] hebben nadere stukken ingediend.

De Afdeling heeft de zaak ter zitting behandeld op 20 september 2010, waar [appellante A] en [appellant B], bijgestaan door mr. S.G. van Hoogmoed, advocaat te Nijmegen, en het college, vertegenwoordigd door F.H.P. Mellink, werkzaam bij de gemeente, zijn verschenen. Voorts is ter zitting de curator in het faillissement van [bedrijf], vertegenwoordigd door mr. E.A.S. Jansen en mr. A.H.E. van de Klift, beiden advocaat te Nijmegen, als partij gehoord.

2. Overwegingen

2.1. Het bouwplan ziet op het bouwen van een bedrijfswoning behorend bij een champignonkwekerij op het perceel.

2.2. Het bouwplan is in strijd met de ter plaatse van het perceel geldende bestemmingsplannen "Buitengebied, integrale herziening" en "Buitengebied integrale herziening, partiële herziening 2002 (wijzigingsbevoegdheid artikel 11 WRO)" (hierna: tezamen en in enkelvoud: het bestemmingsplan). Teneinde bouwvergunning voor het project te kunnen verlenen, heeft het college krachtens artikel 19, eerste lid, van de Wet op de Ruimtelijke Ordening daarvoor vrijstelling verleend.

2.3. [appellante A] en [appellant B] voeren voor het eerst in hoger beroep aan dat het college in redelijkheid geen vrijstelling heeft kunnen verlenen van het bestemmingsplan nu de door het veebedrijf van [appellant B] veroorzaakte geuremissie ter plaatse van de beoogde bedrijfswoning niet voldoet aan de in de Wet geurhinder en veehouderij neergelegde norm, waardoor [appellant B] wordt geschaad in zijn huidige bedrijfsvoering en ter plaatse van de te realiseren bedrijfswoning geen goed woon- en leefklimaat kan worden verzekerd.

[appellante A] en [appellant B] hebben in beroep bij de rechtbank aangevoerd dat het college in redelijkheid geen vrijstelling heeft kunnen verlenen, nu de beoogde bedrijfswoning de groeimogelijkheden van het bedrijf van [appellant B] in onevenredige mate belemmert. Dit betoog leidt niet tot het oordeel dat de in hoger beroep voorgedragen grond reeds in beroep is aangevoerd. Daarbij is van belang dat de rechtbank terecht heeft overwogen dat in beroep niet in geding is dat [appellant B] door het bouwplan niet wordt geschaad in zijn huidige bedrijfsvoering. Aangezien het hoger beroep is gericht tegen de aangevallen uitspraak, er geen reden is waarom het in hoger beroep aangevoerde niet bij de rechtbank had kunnen worden aangevoerd en [appellante A] en [appellant B] dit uit een oogpunt van een zorgvuldig en doelmatig gebruik van rechtsmiddelen hadden behoren te doen, kan het aangevoerde niet leiden tot vernietiging van de uitspraak van de rechtbank.

2.4. Het hoger beroep is ongegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd.

2.5. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

3. Beslissing

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State

Recht doende in naam der Koningin:

bevestigt de aangevallen uitspraak.

Aldus vastgesteld door mr. P.B.M.J. van der Beek-Gillessen, voorzitter, en mr. J.C. Kranenburg en mr. J. Hoekstra, leden, in tegenwoordigheid van mr. R.G.P. Oudenaller, ambtenaar van staat.

w.g. Van der Beek-Gillessen w.g. Oudenaller

voorzitter ambtenaar van staat

Uitgesproken in het openbaar op 27 oktober 2010

357-543.