ECLI:NL:RVS:2007:BB7202

• Datum uitspraak: 22 oktober 2007
• Publicatiedatum: 5 april 2013
• Zaaknummer: 200704566/1
• Instantie: Raad van State
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Vreemdelingenrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: H.G. Lubberdink; D. Roemers; S.J.E. Horstink von Meyenfeldt
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Beoordeling van het belang bij beroep tegen afwijzing verblijfsvergunning asiel voor ongewenst verklaarde vreemdeling

In deze uitspraak van de Raad van State op 22 oktober 2007, met zaaknummer 200704566/1, werd het hoger beroep van een ongewenst verklaarde vreemdeling behandeld. De vreemdeling had een aanvraag ingediend voor een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd, maar deze was afgewezen door de minister voor Vreemdelingenzaken en Integratie. De rechtbank had het beroep van de vreemdeling tegen deze afwijzing ongegrond verklaard. De Raad van State oordeelde dat de vreemdeling, zolang hij ongewenst is verklaard, geen belang heeft bij de beoordeling van zijn beroep tegen de afwijzing van de verblijfsvergunning. Dit is in lijn met eerdere uitspraken waarin werd gesteld dat een ongewenst verklaarde vreemdeling geen rechtmatig verblijf kan hebben, en dus ook geen belang bij de toetsing van de afwijzing van zijn aanvraag. De Raad van State benadrukte dat het belang bij toetsing pas aan de orde is als de ongewenstverklaring wordt herroepen of opgeheven. Aangezien de ongewenstverklaring van de vreemdeling nog steeds van kracht was, verklaarde de Raad het hoger beroep gegrond en vernietigde de uitspraak van de rechtbank. De Raad verklaarde het beroep van de vreemdeling niet ontvankelijk, omdat er geen aanknopingspunten waren om te oordelen dat de ongewenstverklaring niet meer voortduurde. De uitspraak benadrukt het belang van de ongewenstverklaring in het vreemdelingenrecht en de gevolgen daarvan voor de mogelijkheid om een verblijfsvergunning aan te vragen.

Uitspraak

200704566/1.

Datum uitspraak: 22 oktober 2007

RAAD VAN STATE

AFDELING

BESTUURSRECHTSPRAAK

Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van:

[Appellant],

appellant,

tegen de uitspraak in zaak nr. 06/25311 van de rechtbank 's Gravenhage, nevenzittingsplaats Groningen, van 31 mei 2007 in het geding tussen:

appellant

en

de staatssecretaris van Justitie.

1. Procesverloop

Bij besluit van 28 april 2006 heeft de minister voor Vreemdelingenzaken en Integratie, voor zover thans van belang, een aanvraag van appellant om hem een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen afgewezen. Dit besluit is aangehecht.

Bij uitspraak van 31 mei 2007, verzonden op 6 juni 2007, heeft de rechtbank ’s Gravenhage, nevenzittingsplaats Groningen (hierna: de rechtbank), het daartegen door appellant ingestelde beroep ongegrond verklaard. Deze uitspraak is aangehecht.

Tegen deze uitspraak heeft appellant bij brief, bij de Raad van State binnengekomen op 4 juli 2007, hoger beroep ingesteld. Deze brief is aangehecht.

De staatssecretaris van Justitie (hierna: de staatssecretaris) heeft een verweerschrift ingediend.

Vervolgens is het onderzoek gesloten.

2. Overwegingen

2.1. Ambtshalve wordt als volgt overwogen.

2.1.1. Appellant is bij voormeld besluit van 28 april 2006 tevens krachtens artikel 67, eerste lid, aanhef en onder c, van de Vreemdelingenwet 2000 (hierna: de Vw 2000) ongewenst verklaard.

2.1.2. Ingevolge artikel 67, derde lid, van de Vw 2000 kan de ongewenst verklaarde vreemdeling in afwijking van artikel 8 van die wet geen rechtmatig verblijf hebben.

2.1.3. Zoals de Afdeling eerder heeft overwogen (uitspraak van 6 juli 2006 in zaak nr. 200510434/1; JV 2006/347) heeft een vreemdeling, zolang hij ongewenst is verklaard, bij beoordeling van een beroep tegen een besluit op een aanvraag tot verlening of verlenging van een verblijfsvergunning, dan wel intrekking daarvan, geen belang, omdat dit nimmer tot rechtmatig verblijf kan leiden. Een ongewenst verklaarde vreemdeling kan in afwijking van artikel 8 van de Vw 2000 immers geen rechtmatig verblijf hebben.

Belang bij toetsing in rechte van een afwijzing van, zoals hier, een aanvraag tot verlening van een verblijfsvergunning is bij samenloop daarvan met een besluit, waarbij een vreemdeling ongewenst is verklaard, eerst aan de orde, indien dat laatste besluit wordt herroepen of ingetrokken, dan wel de ongewenstverklaring wordt opgeheven.

2.1.4. De ongewenstverklaring duurde ten tijde hier van belang voort. Appellant had derhalve geen belang bij beoordeling van het door hem tegen de afwijzing van de aanvraag om verlening van een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd ingestelde beroep. Dat appellant ongewenst is verklaard omdat hem in de asielprocedure artikel 1F van het Vluchtelingenverdrag is tegengeworpen, doet daaraan, anders dan de rechtbank heeft overwogen, niet af. Nu voortduring van de ongewenstverklaring aan verlening van de gevraagde verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd in de weg staat, kan appellant de tegenwerping van voormelde verdragsbepaling in een procedure gericht tegen de ongewenstverklaring aan de orde stellen. Dat het besluit tot afwijzing van de asielaanvraag rechtens onaantastbaar wordt indien beoordeling van het daartegen ingestelde beroep achterwege blijft, leidt evenmin tot het oordeel dat appellant belang heeft bij die beoordeling. Mocht de ongewenstverklaring komen te vervallen, dan kan appellant de staatssecretaris verzoeken de weigering een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen te heroverwegen, dan wel een nieuwe aanvraag om verlening van een zodanige vergunning indienen. In dat geval staat het algemeen rechtsbeginsel dat eenzelfde geschil niet ten tweeden male aan de rechter kan worden voorgelegd, niet aan toetsing van het daarop te nemen besluit in de weg.

De rechtbank heeft het door appellant ingestelde beroep ten onrechte niet niet-ontvankelijk verklaard.

2.2. Het hoger beroep is kennelijk gegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden vernietigd. De aangevoerde grieven behoeven geen bespreking. Doende hetgeen de rechtbank zou behoren te doen, zal de Afdeling het door appellant tegen het besluit van 28 april 2006 ingestelde beroep alsnog niet ontvankelijk verklaren, nu er voor het oordeel dat de ongewenstverklaring van appellant thans niet voortduurt geen aanknopingspunten zijn.

2.3. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

3. Beslissing

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State

Recht doende in naam der Koningin:

I. verklaart het hoger beroep gegrond;

II. vernietigt de uitspraak van de rechtbank 's-Gravenhage, nevenzittingsplaats Groningen, van 31 mei 2007 in zaak nr. 06/25311;

III. verklaart het in die zaak ingestelde beroep niet ontvankelijk.

Aldus vastgesteld door mr. H.G. Lubberdink, Voorzitter, en mr. D. Roemers en mr. S.J.E. Horstink von Meyenfeldt, Leden, in tegenwoordigheid van mr. J.J. Schuurman, ambtenaar van Staat.

w.g. Lubberdink

Voorzitter

w.g. Schuurman

ambtenaar van Staat

Uitgesproken in het openbaar op 22 oktober 2007

282-532.

Verzonden: 22 oktober 2007

Voor eensluidend afschrift,

de Secretaris van de Raad van State,

voor deze,

mr. H.H.C. Visser,

directeur Bestuursrechtspraak