ECLI:NL:RVS:1999:AA3633

• Datum uitspraak: 4 juni 1999
• Publicatiedatum: 4 april 2013
• Zaaknummer: H01.98.1501
• Instantie: Raad van State
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Omgevingsrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: W.M.G. Eekhof-de Vries; R.W.L. Loeb; P.J.J. van Buuren
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Hoger beroep tegen weigering verklaring van geen bezwaar voor woningbouw in ecologisch gebied

In deze zaak gaat het om een hoger beroep van appellant A tegen de uitspraak van de arrondissementsrechtbank te Maastricht van 9 juli 1998. De zaak betreft de weigering van de gedeputeerde staten van Limburg om een verklaring van geen bezwaar af te geven voor de bouw van een woning aan de C-straat te B. Dit besluit werd genomen op 21 mei 1996, waarbij de gedeputeerde staten zich beriepen op het feit dat de locatie in kwestie deel uitmaakt van het hoofdsysteem van de ecologische infrastructuur, zoals vastgelegd in het Streekplan Zuid-Limburg. Appellant heeft bezwaar gemaakt tegen deze weigering en heeft beroep ingesteld bij de rechtbank, die het beroep niet-ontvankelijk verklaarde en het bezwaar ongegrond. Appellant heeft vervolgens hoger beroep ingesteld bij de Raad van State.

De Raad van State, in zijn uitspraak van 4 juni 1999, bevestigde de uitspraak van de rechtbank. De Afdeling bestuursrechtspraak oordeelde dat de gedeputeerde staten terecht de gevraagde verklaring van geen bezwaar niet konden verlenen, omdat zij gebonden zijn aan de beslissingen in het streekplan. Het beroep van appellant op schending van het gelijkheidsbeginsel werd eveneens verworpen, omdat de woningen van de familie E, waar appellant naar verwees, niet binnen de vrij te houden zone lagen. De Raad van State concludeerde dat het hoger beroep ongegrond was en bevestigde de aangevallen uitspraak zonder termen voor proceskostenveroordeling.

Uitspraak

Raad van State

H01.98.1501.

Datum uitspraak: 4 juni 1999

AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK

Uitspraak op het hoger beroep van:

A te B appellant tegen de uitspraak van de arrondissementsrechtbank te Maastricht van 9 juli 1998 in het geding tussen:

appellant en gedeputeerde staten van Limburg.

1. Procesverloop

Bij besluit van 21 mei 1996 hebben gedeputeerde staten van Limburg (hierna: gedeputeerde staten) geweigerd een verklaring van geen bezwaar af te geven als bedoeld in artikel 19, eerste lid, van de Wet op de Ruimtelijke Ordening ten behoeve van de bouw van een woning aan de C-straat te B.

Tegen dit besluit heeft appellant bezwaar gemaakt.

Tegen het uitblijven van een beslissing op het bezwaarschrift heeft appellante beroep ingesteld bij de arrondissementsrechtbank te Maastricht (hierna: de rechtbank).

Bij besluit van 2 oktober 1996 hebben gedeputeerde staten het bezwaar ongegrond verklaard.

Bij uitspraak van 9 juli 1998, verzonden op dezelfde dag, heeft de rechtbank het tegen niet tijdig nemen van een beslissing op bezwaar ingestelde beroep niet-ontvankelijk verklaard en het tegen het besluit van 2 oktober 1996 ingestelde beroep ongegrond. Deze uitspraak is aangehecht.

Tegen deze uitspraak heeft appellant bij brief van 10 augustus 1998, bij de Raad van State ingekomen op 11 augustus 1998, hoger beroep ingesteld. De gronden zijn aangevuld bij brief van 5 september 1998. Deze brieven zijn aangehecht.

Bij brief van 19 januari 1999 hebben gedeputeerde staten een memorie van antwoord ingediend.

De Afdeling heeft de zaak ter zitting behandeld op 1 april 1999, waar appellant, vertegenwoordigd door J. de JongeHellenbrand en J.H. Hellenbrand, en gedeputeerde staten, vertegenwoordigd door mr. H.J.M. Achten, ambtenaar der provincie, zijn verschenen.

2. Overwegingen

2.1. Het hoger beroep is uitsluitend gericht tegen het ongegrond verklaren van het beroep tegen voormeld besluit van 2 oktober 1996.

Bij dit besluit hebben gedeputeerde staten gehandhaafd de weigering om voor de bouw van een woning aan de C-straat te B een verklaring van geen bezwaar als bedoeld in artikel 19 van de Wet op de Ruimtelijke Ordening af te geven. Daartoe hebben zij zich op het standpunt gesteld dat ter plaatse geen woningbouw kan worden toegelaten, nu de locatie gelegen in D ingevolge de Streekplanuitwerking Oostelijk ZuidLimburg deel uitmaakt van het hoofdsysteem van de ecologische infrastructuur, waarover in het Streekplan ZuidLimburg op blz 143, vierde gedachtestreepje, is bepaald dat het tot stand brengen daarvan een van wezenlijk belang zijnde beslissing betreft waarvan, gelet op artikel 4a, achtste lid, van de Wet op de Ruimtelijke Ordening, niet mag worden afgeweken.

2.1.1. De rechtbank heeft dit standpunt van gedeputeerde staten terecht als juist aanvaard. Gedeputeerde staten konden, nu zij aan de van wezenlijk belang zijnde beslissingen in het streekplan zijn gebonden, reeds om die reden de gevraagde verklaring van geen bezwaar niet verlenen. Hetgeen in hoger beroep ter zake is aangevoerd kan dan ook niet tot een ander oordeel dan dat van de rechtbank leiden.

2.2. Het beroep van appellant op schending van het gelijkheidsbeginsel heeft de rechtbank terecht en op goede gronden verworpen. Ter zitting is overigens aan de hand van de streekplankaart gebleken dat de woningen van de familie E, waarop appellant heeft gewezen, anders dan de beoogde bouwlocatie, niet zijn gelegen binnen de vrij te houden zone langs D.

2.3. De rechtbank heeft ten slotte evenzeer met juistheid overwogen dat gedeputeerde staten, nu zij met de op de zaak betrekking hebbende stukken niet ook het Streekplan c.a. ter inzage hebben gelegd, niet hebben gehandeld in strijd met artikel 7:4, tweede lid, van de Algemene wet bestuursrecht. Het betreft openbare stukken van algemene aard die op ieder moment zij het op een andere locatie – kunnen worden ingezien.

2.4. Het hoger beroep is ongegrond en de aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd.

2.5. Voor een proceskostenveroordeling in hoger beroep zijn geen termen.

3. Beslissing

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State

Recht doende in naam der Koningin:

bevestigt de aangevallen uitspraak.

Aldus vastgesteld door mr. W.M.G. Eekhof-de Vries, Voorzitter, en mr R.W.L. Loeb en mr P.J.J. van Buuren, Leden,

in tegenwoordigheid van mr. A.M. van Meurs-Heuvel, ambtenaar van Staat.

w.g. Eekhof-de Vries w.g. Van Meurs-Heuvel

Voorzitter ambtenaar van Staat

Uitgesproken in het openbaar 4 juni 1999

12-47.

Verzonden: 7 juni 1999

Voor eensluidend afschrift,

de Secretaris van de Raad van State,

voor deze,