ECLI:NL:RBZWB:2025:2022

Uitspraak

RECHTBANK ZEELAND-WEST-BRABANT

Strafrecht

Zittingsplaats: Breda

parketnummers: 02-257200-22, 13-214552-21 (tul) en 13-100503-22 (tul)

vonnis van de meervoudige kamer van 8 april 2025

in de strafzaak tegen

[verdachte]

geboren op [geboortedag] 2000 te [geboorteplaats]

wonende te [woonplaats]

raadsman mr. S.C. van Klaveren, advocaat te Amsterdam

1.Onderzoek van de zaak

De zaak is inhoudelijk behandeld op de zitting van 25 maart 2025. Verdachte is niet verschenen. Wel is verschenen zijn gemachtigd raadsman. De officier van justitie, mr. I.M. Peters, en de verdediging hebben hun standpunten kenbaar gemaakt.

De zaak is gelijktijdig behandeld met de zaken tegen de medeverdachten [medeverdachte 1] onder parketnummer 02-257165-22 en [medeverdachte 2] onder parketnummer 02-257184-22.

2.De tenlastelegging

De tenlastelegging is als bijlage I aan dit vonnis gehecht.

De verdenking komt er, kort en feitelijk weergegeven, op neer dat verdachte openlijk en in vereniging geweld heeft gepleegd tegen [slachtoffer] .

3.De voorvragen

De dagvaarding is geldig.

De rechtbank is bevoegd.

De officier van justitie is ontvankelijk in de vervolging.

Er is geen reden voor schorsing van de vervolging.

4.De beoordeling van het bewijs

4.1

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte geweldshandelingen heeft gepleegd tegen [slachtoffer] en zich daarmee schuldig heeft gemaakt aan openlijk geweld.

4.2

Het standpunt van de verdediging

De verdediging bepleit vrijspraak vanwege onvoldoende wettig en overtuigend bewijs.

4.3

Het oordeel van de rechtbank

4.3.1

De bewijsmiddelen

De bewijsmiddelen zijn in bijlage II aan dit vonnis gehecht.

4.3.2

De bijzondere overwegingen met betrekking tot het bewijs

Feiten en omstandigheden

Op grond van de bewijsmiddelen stelt de rechtbank de volgende feiten en omstandigheden vast. Op 7 oktober 2022 heeft er op de openbare weg, namelijk op de Rucphensebaan in Roosendaal, een geweldsincident plaatsgevonden. Terwijl aangever [slachtoffer] in de kofferbak van zijn auto bezig was, kwamen er drie mannen op hem afgelopen. Eén van de mannen heeft [slachtoffer] van achteren met een buis op zijn achterhoofd geslagen. Vervolgens zijn de drie mannen om [slachtoffer] heen gaan staan. Deze mannen hebben geschopt en geslagen tegen zijn hoofd en lichaam. [slachtoffer] is vervolgens weggerend in de richting van een vlaggenmast. Na ongeveer twintig meter is hij getackeld door één van de mannen, waardoor hij ten val kwam. Vervolgens is hij door deze drie mannen en een vierde man opnieuw geschopt en geslagen tegen zijn hoofd en lichaam. Deze vier mannen zijn hierna gezamenlijk weggerend. [slachtoffer] heeft door dit geweldsincident letsel opgelopen, namelijk een wond bij zijn wenkbrauw die met vier hechtingen is gehecht en een wond op zijn achterhoofd, die is gelijmd.

Betrokkenheid verdachte

De vraag die de rechtbank moet beantwoorden, is of verdachte behoort tot de genoemde groep van vier personen die het slachtoffer hebben geschopt en geslagen. Verdachte heeft dit ontkend.

Getuige B.C. Sterken (hierna: Sterken) heeft bij de politie verklaard dat de vier mannen die het slachtoffer hebben geschopt en geslagen zijn weggerend en dat hij deze mannen tijdens hun vlucht heeft gefilmd. Dit filmpje is ter terechtzitting getoond. Op de beelden is te zien dat vier personen gezamenlijk wegvluchten. De rechtbank stelt vast dat het signalement van deze vier personen overeenkomt met de signalementen van verdachten [verdachte] , [medeverdachte 3] , [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2] bij hun aanhouding. Zij zijn alle vier kort na het incident in de omgeving van de Rucphensebaan in Roosendaal aangehouden door de politie.

De rechtbank gaat er, gelet op de bewijsmiddelen en voorgaande overwegingen, in onderlinge samenhang bezien, van uit dat verdachten [verdachte] , [medeverdachte 3] , [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2] , de vier mannen zijn die het slachtoffer hebben geschopt en geslagen, en dat een van hen het slachtoffer met een buis heeft geslagen.

Openlijke geweldpleging

Voor een bewezenverklaring van openlijke geweldpleging in vereniging is vereist dat verdachte een voldoende significante en wezenlijke bijdrage heeft geleverd aan het geweld.

De rechtbank heeft hiervoor vastgesteld dat het geweld tegen [slachtoffer] bestond uit het slaan met een buis tegen zijn achterhoofd en het slaan en schoppen tegen zijn hoofd en lichaam en dat dit geweld gepleegd is door de vier verdachten, zoals hierboven weergegeven. Op grond daarvan concludeert de rechtbank dat verdachte een voldoende significante en wezenlijke bijdrage heeft geleverd aan het geweld.

Daaraan doet niet af dat slechts een van de vier verdachten het slachtoffer met een buis heeft geslagen. Voor een bewezenverklaring van openlijke geweldpleging in vereniging maakt het immers in beginsel niet uit wie welke geweldshandeling heeft gepleegd, waardoor het geweld gepleegd door medeverdachten ook voor rekening van verdachte komt.

Bewijsuitsluiting?

De verdediging heeft verzocht om de verklaringen van [slachtoffer] en [naam] uit te sluiten van het bewijs, omdat sprake is van een schending van artikel 6 van het EVRM nu de verdediging hen niet als getuige heeft kunnen horen.

De rechtbank overweegt dat een verdachte op grond van artikel 6 van het EVRM het recht heeft om getuigen in enig stadium van het geding op een behoorlijke en effectieve wijze te ondervragen. Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft in het Keskin-arrest geoordeeld dat de omstandigheid dat de verdediging geen gebruik heeft kunnen maken van de mogelijkheid een getuige te ondervragen, er niet aan in de weg staat dat een door die getuige afgelegde verklaring voor het bewijs wordt gebezigd, mits voor de procedure in haar geheel is voldaan aan de eisen van een eerlijk proces. Dit betekent in het bijzonder dat de bewezenverklaring niet in beslissende mate op die verklaring wordt gebaseerd dan wel – indien de bewezenverklaring wel in beslissende mate op die verklaring wordt gebaseerd – doordat het ontbreken van een mogelijkheid tot ondervraging van die getuige in voldoende mate wordt gecompenseerd.

De rechtbank is, gelet op hetgeen hierboven is overwogen, van oordeel dat de verklaringen van [slachtoffer] en [naam] weliswaar van belang zijn voor de bewijsconstructie in deze zaak, maar dat de bewezenverklaring niet in beslissende mate op die verklaringen is gebaseerd gelet op de overige in deze zaak door de rechtbank gebezigde bewijsmiddelen. Het verweer wordt dan ook verworpen.

Conclusie

De rechtbank acht de ten laste gelegde openlijke geweldpleging in vereniging wettig en overtuigend bewezen.

4.4

De bewezenverklaring

De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte

op 7 oktober 2022 te Roosendaal op de openbare weg, te weten (de parkeerplaats bij de KFC) aan de Rucphensebaan, openlijk in vereniging geweld heeft gepleegd tegen [slachtoffer] , welk geweld bestond uit het
- met kracht met een buis slaan tegen het achterhoofd van die [slachtoffer] en
- meerdere malen slaan tegen het hoofd en bovenlichaam van die [slachtoffer] en
- meerdere malen schoppen tegen het hoofd en lichaam van die [slachtoffer] .

De rechtbank acht niet bewezen hetgeen meer of anders is ten laste gelegd. Verdachte zal daarvan worden vrijgesproken.

5.De strafbaarheid

Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het feit uitsluiten. Dit levert het in de beslissing genoemde strafbare feit op.

Verdachte is strafbaar, omdat niet is gebleken van een omstandigheid die zijn strafbaarheid uitsluit.

6.De strafoplegging

6.1

De vordering van de officier van justitie

De officier van justitie vordert aan verdachte op te leggen een gevangenisstraf van 91 dagen met aftrek van het voorarrest en een taakstraf van 100 uren.

6.2

Het standpunt van de verdediging

Mocht de rechtbank tot een bewezenverklaring komen, wordt verzocht rekening te houden met de oriëntatiepunten voor straftoemeting van het Landelijk Overleg Vakinhoud Strafrecht (LOVS). Bij openlijke geweldpleging met lichamelijk letsel (niet zijnde zwaar lichamelijk letsel) ten gevolge geven de oriëntatiepunten als uitgangspunt een taakstraf van 150 uur. Verdachte heeft al 91 dagen in voorarrest gezeten en daarmee het equivalent van deze taakstraf al uitgezeten. Daarnaast wordt verzocht rekening te houden met de persoonlijke omstandigheden van verdachte en de omstandigheid dat sprake is van een overschrijding van de redelijke termijn zoals bedoeld in artikel 6 van het EVRM.

6.3

Het oordeel van de rechtbank

Voor het bepalen van de strafmaat houdt de rechtbank rekening met de ernst van het feit en de persoonlijke omstandigheden van verdachte.

De aard en ernst van het feit

Verdachte heeft zich samen met [medeverdachte 3] , [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2] schuldig gemaakt aan het openlijk en in vereniging geweld plegen tegen [slachtoffer] . Op 7 oktober 2022 zijn zij met z’n vieren vanuit Amsterdam naar Roosendaal gereden met de auto. Op de parkeerplaats aan de Rucphensebaan hebben zij [slachtoffer] opgewacht op een bankje. Toen [slachtoffer] nietsvermoedend in de kofferbak van zijn auto bezig was, heeft een van hen hem met een buis geslagen tegen zijn achterhoofd. Hierna is [slachtoffer] meerdere keren geslagen en geschopt door in eerste instantie drie van hen, en later alle vier. Het gaat hier om geweld waarbij met overmacht van meerdere personen tegen één persoon veel geweld is toegepast. Het hoeft geen betoog dat dit voor [slachtoffer] een angstige situatie is geweest. [slachtoffer] heeft door dit geweldincident ook letsel opgelopen. Met zijn handelen heeft verdachte dan ook een inbreuk gemaakt op de psychische en lichamelijke integriteit van [slachtoffer] .

De openlijke geweldpleging heeft zich bovendien afgespeeld in het openbaar op een parkeerplaats van een meubelboulevard. Een dergelijk incident zorgt voor gevoelens van angst en onveiligheid in de samenleving.

De persoon en persoonlijke omstandigheden van verdachte

De rechtbank houdt rekening met het strafblad van verdachte. Hieruit volgt dat verdachte eerder voor geweldsfeiten is veroordeeld. Ook blijkt hieruit dat verdachte dit feit heeft gepleegd in de proeftijd van twee aan hem voorwaardelijk opgelegde straffen. Dit heeft hem er kennelijk niet van weerhouden opnieuw strafbare feiten te plegen. De rechtbank zal dit in het nadeel van verdachte meewegen.

Over verdachte is op 11 maart 2025 een rapport door de reclassering opgemaakt. De reclassering heeft beperkt kunnen rapporteren, omdat zij geen referenten hebben kunnen raadplegen. Uit het rapport blijkt dat verdachte in het verleden contact heeft gehad met meerdere hulpverlenende instanties. Die begeleiding heeft zich gericht op de impulsiviteit, weerbaarheid en agressie van verdachte. Er werd een positieve ontwikkeling in het gedrag van verdachte gezien, waarbij hij meer zelfinzicht en probleembesef had. De reclassering ziet op dit moment geen aanwijzingen voor problemen op de praktische gebieden, op het gebied van middelengebruik of op het gebied van het sociale netwerk van verdachte. Zij ziet daarom geen aanknopingspunten voor reclasseringstoezicht en adviseren een straf zonder bijzondere voorwaarden op te leggen.

De overschrijding van de redelijke termijn

De rechtbank overweegt dat in artikel 6, eerste lid, van het EVRM het recht van iedere verdachte is gewaarborgd om binnen een redelijke termijn te worden berecht. Die termijn is in dit geval aangevangen op 8 oktober 2022, de dag van de inverzekeringstelling van verdachte.

Als uitgangspunt geldt dat de zaak moet zijn afgerond met een eindvonnis binnen twee jaar nadat de redelijke termijn is aangevangen, tenzij sprake is van bijzondere omstandigheden. De rechtbank overweegt dat het vonnis dus gereed had moeten zijn op 8 oktober 2024. Nu het vonnis is uitgesproken op 8 april 2024, is de redelijke termijn overschreden met zes maanden. De rechtbank zal hier in het voordeel van verdachte rekening mee houden bij de strafoplegging.

De straf

Uitgangspunt van de rechtbank voor de straf voor het in deze zaak gepleegde geweld is een taakstraf van 150 uren, conform de LOVS oriëntatiepunten. Omdat verdachte reeds eerder voor geweldsfeiten is veroordeeld zal de rechtbank geen taakstraf opleggen, maar een onvoorwaardelijke gevangenisstraf. Gelet op al het voorgaande acht de rechtbank een gevangenisstraf van 100 dagen passend en geboden. Gelet op de overschrijding van de redelijke termijn zal zij deze straf matigen tot een gevangenisstraf van 91 dagen, met aftrek van het voorarrest.

7.De vorderingen tot tenuitvoerlegging

13-214552-21 en 13-100503-22

De officier van justitie vordert dat de voorwaardelijke gevangenisstraf van 2 weken die aan verdachte is opgelegd bij vonnis van de politierechter van de rechtbank Amsterdam van 20 juli 2022 ten uitvoer zal worden gelegd (13-100503-22).

De officier van justitie vordert voorts dat de voorwaardelijke gevangenisstraf van 103 dagen die aan verdachte is opgelegd bij vonnis van de meervoudige strafkamer van rechtbank Amsterdam van 26 november 2021 ten uitvoer zal worden gelegd (13-214552-21).

De verdediging bepleit dat de vorderingen moeten worden afgewezen.

De rechtbank stelt vast dat verdachte zich voor het einde van de proeftijden schuldig heeft gemaakt aan een nieuw strafbaar feit en daarmee de algemene voorwaarde heeft overtreden. De vorderingen tot tenuitvoerlegging zullen daarom worden toegewezen. Gelet op de positieve weg die verdachte is ingeslagen, het feit dat hij sinds de schorsing van de voorlopige hechtenis niet meer met politie en justitie in aanraking is gekomen en de omstandigheid dat onderhavig feit al langer geleden (tweeëneenhalf jaar) is gepleegd, zal de rechtbank de gevangenisstraffen omzetten in een taakstraf. Dit betekent dat de gevangenisstraf van 2 weken die aan verdachte is opgelegd in de zaak met parketnummer 13-100503-22 wordt omgezet in een taakstraf van 60 uur. De gevangenisstraf van 103 dagen in de zaak met parketnummer 13-214552-21 wordt omgezet in een taakstraf van 217 uur.

8.De wettelijke voorschriften

De beslissing berust op artikel 141 van het Wetboek van Strafrecht zoals dit artikel luidde ten tijde van het bewezenverklaarde.

9.De beslissing

De rechtbank:

Bewezenverklaring

- verklaart het tenlastegelegde bewezen, zodanig als hierboven onder 4.4 is omschreven;

- spreekt verdachte vrij van wat meer of anders is ten laste gelegd;

Strafbaarheid

- verklaart dat het bewezenverklaarde het volgende strafbare feit oplevert:

openlijk in vereniging geweld plegen tegen personen;

- verklaart verdachte strafbaar;

Strafoplegging

- veroordeelt verdachte tot
een gevangenisstraf van 91 dagen;

- bepaalt dat de tijd die verdachte voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in voorarrest heeft doorgebracht in mindering wordt gebracht bij de tenuitvoerlegging van de opgelegde gevangenisstraf;

Vorderingen tenuitvoerlegging 13-214552-21 en 13-100503-22

- gelast dat de voorwaardelijke straf die bij vonnis d.d. 26 november 2021 is opgelegd in de zaak onder parketnummer 13-214552-21
ten uitvoer zal worden gelegd, te weten
een gevangenisstraf van 103 dagen;

- gelast dat deze ten uitvoer te leggen gevangenisstraf wordt vervangen door
een taakstraf van 217 uren;

- beveelt dat indien verdachte de taakstraf niet naar behoren verricht,
vervangende hechteniszal worden toegepast van
103 dagen;

- gelast dat de voorwaardelijke straf die bij vonnis d.d. 20 juli 2022 is opgelegd in de zaak onder parketnummer 13-100503-22
ten uitvoer zal worden gelegd, te weten
een gevangenisstraf van 2 weken;

- gelast dat deze ten uitvoer te leggen gevangenisstraf wordt vervangen door
een taakstraf van 60 uren;

- beveelt dat indien verdachte de taakstraf niet naar behoren verricht,
vervangende hechteniszal worden toegepast van
14 dagen;

Voorlopige hechtenis

- heft het geschorste bevel tot voorlopige hechtenis op.

Dit vonnis is gewezen door mr. C.H.W.M. Sterk, voorzitter, mr. C.E.M. Marsé en mr. R.T. Poort, rechters, in tegenwoordigheid van mr. A.C.L.J. Luijten, griffier, en is uitgesproken ter openbare zitting op 8 april 2025.

Mr. R.T. Poort is niet in de gelegenheid dit vonnis mede te ondertekenen.

Bijlage I

De tenlastelegging

hij op of omstreeks 7 oktober 2022 te Roosendaal, althans in Nederland op de openbare weg, te weten (de parkeerplaats bij de KFC) aan de Rucphensebaan, openlijk in vereniging geweld heeft gepleegd tegen [slachtoffer] , welk geweld bestond uit het
- met kracht met een buis/stok, althans een lang en/of hard voorwerp, slaan op/tegen het (achter)hoofd van die [slachtoffer] en/of
- meerdere malen slaan tegen het hoofd en/of bovenlichaam van die [slachtoffer] en/of
- meerdere malen schoppen tegen het hoofd en/of lichaam van die [slachtoffer] ;
(art. 141 lid 1 Wetboek van Strafrecht)