In deze zaak heeft de Stichting Tiwos, een Tilburgse woonstichting, een huurovereenkomst met een huurder die in een sociale huurwoning woont. Tijdens een politieonderzoek is in de woning een grote hoeveelheid harddrugs (cocaïne) en een aanzienlijke som contant geld aangetroffen. Dit leidde ertoe dat de burgemeester van Tilburg de woning voor een maand heeft gesloten. Gedurende deze sluiting heeft Tiwos de huurovereenkomst buitengerechtelijk ontbonden, omdat de huurder weigerde de woning te verlaten. Tiwos heeft vervolgens een verklaring voor recht gevraagd dat de ontbinding rechtsgeldig was en heeft ontruiming van de woning gevorderd.
De kantonrechter heeft de vordering van Tiwos toegewezen. De rechter oordeelde dat Tiwos terecht gebruik heeft gemaakt van haar bevoegdheid om de huurovereenkomst te ontbinden, gezien de ernstige overtredingen van de Opiumwet die in de woning plaatsvonden. De huurder betwistte de ontbinding, maar de rechter concludeerde dat de belangen van Tiwos, die een zero tolerance beleid hanteert ten aanzien van drugsgerelateerde activiteiten, zwaarder wogen dan de persoonlijke omstandigheden van de huurder. De rechter heeft de huurder veroordeeld om de woning binnen twee maanden te ontruimen en heeft de proceskosten aan de huurder opgelegd.
De uitspraak benadrukt de verantwoordelijkheden van huurders voor de activiteiten die in hun woning plaatsvinden, ook als deze activiteiten door anderen worden uitgevoerd. De rechter heeft ook geoordeeld dat de ontruiming niet disproportioneel was, ondanks de leeftijd en de gezondheid van de huurder. Het vonnis is uitvoerbaar bij voorraad verklaard, wat betekent dat Tiwos het vonnis direct kan uitvoeren, zelfs als de huurder in hoger beroep gaat.