ECLI:NL:RBZWB:2024:3030

• Datum uitspraak: 8 mei 2024
• Publicatiedatum: 8 mei 2024
• Zaaknummer: 02/300680-23
• Instantie: Rechtbank Zeeland-West-Brabant
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Op tegenspraak
• Rechters: G.H. Nomes; H. Skalonjic; J.P.E. Mullers
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Medeplegen van verlengde invoer van cocaïne en braak op afgesloten terrein in Vlissingen

Op 8 mei 2024 heeft de Rechtbank Zeeland-West-Brabant uitspraak gedaan in een strafzaak tegen een verdachte die samen met anderen betrokken was bij de verlengde invoer van 98,75 kilogram cocaïne. De verdachte, geboren in 1980 en zonder vaste woon- of verblijfplaats, was op het moment van de zitting gedetineerd. De zaak werd inhoudelijk behandeld op 19 april 2024, waarbij de officier van justitie en de verdediging hun standpunten naar voren brachten. De rechtbank concludeerde dat de verdachte zich samen met anderen schuldig had gemaakt aan het opzettelijk binnen het grondgebied van Nederland brengen van cocaïne, evenals het zich de toegang verschaffen tot een afgesloten terrein door middel van braak. De rechtbank oordeelde dat er sprake was van medeplegen, gezien de nauwe samenwerking tussen de verdachten en de gezamenlijke uitvoering van de strafbare feiten. De verdachte werd veroordeeld tot een gevangenisstraf van 12 maanden, waarvan 6 maanden voorwaardelijk, en kreeg een gebiedsverbod voor de containerhavens in Vlissingen en Rotterdam voor de duur van 2 jaar. De rechtbank hield rekening met de persoonlijke omstandigheden van de verdachte, waaronder zijn blanco strafblad en de tijd die hij al in voorlopige hechtenis had doorgebracht.

Uitspraak

RECHTBANK ZEELAND-WEST-BRABANT

Strafrecht

Zittingsplaats: Middelburg

parketnummer: 02/300680-23

vonnis van de meervoudige kamer van 8 mei 2024

in de strafzaak tegen

[verdachte] ,

geboren op [geboortedag] 1980 te [geboorteplaats] ( [land] ),

zonder vaste woon- of verblijfplaats hier te lande,

thans gedetineerd in de Penitentiaire Inrichting Ter Apel, 9561 MC Ter Apel, Ter Apelervenen 10,

raadsman mr. R. el Bellaj, advocaat te Tilburg.

1. Onderzoek van de zaak

De zaak is inhoudelijk behandeld op de zitting van 19 april 2024, waarbij de officier van justitie mr. C.M.J.M. van Buul en de verdediging hun standpunten kenbaar hebben gemaakt.

Het onderzoek ter zitting is op 24 april 2024 gesloten.

2. De tenlastelegging

De tenlastelegging is gewijzigd overeenkomstig artikel 314a van het Wetboek van Strafvordering. De tenlastelegging is als bijlage I aan dit vonnis gehecht.

De verdenking komt er, kort en feitelijk weergegeven, op neer dat verdachte:

1. zich samen met een ander of anderen schuldig heeft gemaakt aan het invoeren, afleveren, verstrekken, vervoeren of in elk geval het aanwezig hebben van ongeveer 98,75 kilogram cocaïne, dan wel voorbereidings- of bevorderingshandelingen daartoe heeft verricht;

2. zich samen met een ander of anderen de toegang tot het afgesloten empty stack terrein van [bedrijf] heeft verschaft door middel van braak of inklimming.

3. De voorvragen

De dagvaarding is geldig.

De rechtbank is bevoegd.

De officier van justitie is ontvankelijk in de vervolging.

Er is geen reden voor schorsing van de vervolging.

4. De beoordeling van het bewijs

4.1

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte de aan hem ten laste gelegde feiten (feit 1 in de primaire variant) heeft begaan.

Zij gaat bij feit 1 primair uit van een bewezenverklaring van de verlengde invoer van de ten laste gelegde hoeveelheid cocaïne, bij feit 2 van een bewezenverklaring van braak en bij beide feiten van een bewezenverklaring van medeplegen.

4.2

Het standpunt van de verdediging

De verdediging is van mening dat de rechtbank niet tot een bewezenverklaring kan komen van het aan verdachte onder 1 primair ten laste gelegde feit, omdat het dossier daartoe onvoldoende wettig en overtuigend bewijs bevat. Uit het dossier blijkt onvoldoende dat bij verdachte sprake is geweest van (voorwaardelijk) opzet op de invoer en het aanwezig hebben van specifiek cocaïne. Het enige dat kan worden vastgesteld, is dat verdachte op het haventerrein is aangetroffen. Ook moet van dit feit worden vrijgesproken, omdat het voor verdachte alleen tot een poging tot invoer is gebleven en er daarmee geen sprake is van een voltooid delict. Daarnaast geldt dat er geen monster is genomen van alle 99 pakketten en dat er onderscheid had moeten worden gemaakt tussen de twee containers. Niet duidelijk is uit welke van de twee containers de 10 bemonsterde pakketten komen. Ook kan niet tot een bewezenverklaring worden gekomen van medeplegen. Verdachte is op het haventerrein aangetroffen, maar onduidelijk is welke rol hij precies had.

Ten aanzien van feit 1 subsidiair moet verdachte eveneens worden vrijgesproken. Er kan alleen worden vastgesteld dat verdachte zichzelf op de een of andere manier de toegang tot het haventerrein heeft verschaft. Geen van de andere ten laste gelegde handelingen kan wettig en overtuigend worden bewezen.

De verdediging refereert zich ten aanzien van feit 2 aan het oordeel van de rechtbank. Wel verzoekt zij verdachte partieel vrij te spreken van het medeplegen van dit feit.

4.3

Het oordeel van de rechtbank

4.3.1

De bewijsmiddelen

De bewijsmiddelen zijn in bijlage II aan dit vonnis gehecht.

4.3.2

De bijzondere overwegingen met betrekking tot het bewijs

Vaststelling feiten en omstandigheden

Op basis van de bewijsmiddelen en de overige stukken in het dossier stelt de rechtbank de volgende feiten en omstandigheden vast.

[verdachte] , [medeverdachte 1] , [medeverdachte 2] en [medeverdachte 3] zijn in de avond van 7 november 2023 samen door [medeverdachte 4] vanuit Rotterdam met de auto naar de haven van Vlissingen gebracht en daar afgezet om uit twee containers pakketten met cocaïne te halen.

Ten behoeve van de uithaalwerkzaamheden hadden zij in de auto onderweg naar de haven instructies gekregen, is er gesproken over het doel en beschikte [medeverdachte 2] op enig moment over een briefje waarop twee containernummers waren geschreven, te weten [containernummer 1] en [containernummer 2] . Voor de suggestie van de verdediging dat er mogelijk meerdere auto’s betrokken waren, zodat niet vastgesteld zou kunnen worden dat [verdachte] wetenschap had van het doel om cocaïne uit te halen, bevat het dossier geen aanknopingspunten. Uit het onderzoek naar de ANPR-data kwam juist enkel de auto van [medeverdachte 4] als opvallend voertuig naar voren. Als de pakketten met cocaïne uit de containers zouden zijn gehaald, zouden [medeverdachte 1] , [medeverdachte 2] , [medeverdachte 3] en [verdachte] weer worden opgehaald.

Nadat [medeverdachte 1] , [medeverdachte 2] , [medeverdachte 3] en [verdachte] samen bij de haven waren afgezet, hebben zij het afgesloten empty stack ^[1] terrein van [bedrijf] aan de [adres] te Ritthem betreden via een gat in het hekwerk. De rechtbank gaat ervan uit dat dit gat door hen in het hekwerk is geknipt, gelet op de aangetroffen kniptang in één van de rugtassen. [medeverdachte 4] begaf zich blijkens de ANPR-gegevens van de auto waarin hij reed en de locatiegegevens van zijn telefoon ondertussen gedurende de werkzaamheden van [medeverdachte 1] , [medeverdachte 2] , [medeverdachte 3] en [verdachte] in de nabije omgeving van de haven. De rechtbank gaat ervan uit dat het doel van [medeverdachte 4] was om de operaties van het uithalen af te wachten, waarna hij [medeverdachte 1] , [medeverdachte 2] , [medeverdachte 3] en [verdachte] met de uitgehaalde cocaïne zou ophalen en vervolgens verder zou vervoeren.

Omstreeks 3.30 uur besloot de politie na observatie om het afgesloten terrein van [bedrijf] te betreden. De politie merkte [medeverdachte 1] , [medeverdachte 2] en [medeverdachte 3] op tussen de stapels containers en een losstaande container. In de losstaande container werd de zwaargewonde [verdachte] aangetroffen op een houten pallet waarop meerdere sporttassen lagen. Twee van deze sporttassen waren gevuld met in totaal 50 pakketten, gewikkeld in plastic met daarop een rode bloem afgebeeld, en de andere vijf sporttassen waren leeg. Naast de pallet stond een rugtas, waarin verschillende soorten werktuigen en kleding zaten. Net buiten de container lag een ratel met maat 11. Door douaneambtenaren werd in de empty stack op drie hoog [containernummer 1] met openstaande koelmotorluiken aangetroffen, geplaatst bij een lichtmast waar een plas bloed lag. Na onderzoek aan deze container bleek dat de luiken nog slechts met één bout waren bevestigd en werden de overige bouten aangetroffen op de locatie waar deze container had gestaan. De bouten waren nagenoeg identiek aan de bout die onder [medeverdachte 2] was aangetroffen. Achter de luiken lagen geen pakketten meer. Ook [containernummer 2] werd aangetroffen. Bij deze container misten uit de plaat van de koelventilator enkele schroeven. Achter de platen van de koelventilatoren werden 49 pakketten aangetroffen die qua uiterlijk en vorm dezelfde kenmerken hadden als de 50 pakketten die in de sporttassen waren aangetroffen.

Van de in totaal 99 pakketten zijn 10 pakketten geselecteerd voor nader onderzoek, waarvan monsters zijn genomen. Uit dit onderzoek is gebleken dat de 99 pakketten een netto gewicht van 98,75 kilogram hadden en dat de afgenomen monsters cocaïne bevatten.

Verder is uit informatie van de douane gebleken dat de containers [containernummer 3] en

[containernummer 2] per schip vanuit Costa Rica zijn vertrokken en via België op 6 november 2023 in de haven van Vlissingen zijn aangekomen en vervolgens zijn gelost en geplaatst in de empty stack van [bedrijf] .

Moet er een onderscheid worden gemaakt tussen de twee containers en bevatten alle

99 pakketten cocaïne?

De rechtbank concludeert op basis van de bovenstaande feiten en omstandigheden dat het niet anders kan zijn dan dat de 50 pakketten die in de twee sporttassen zijn aangetroffen, afkomstig waren uit [containernummer 3] en dat de 49 pakketten uit [containernummer 2]

waren bedoeld om in de lege sporttassen te stoppen. Daarmee beschouwt de rechtbank de in totaal 99 pakketten als één geheel. Hiervoor is niet alleen het identieke uiterlijk van de 99 pakketten redengevend, maar dit blijkt ook uit het briefje waarop de twee containernummers waren geschreven. Verder wordt de rechtbank daarbij in haar overtuiging gesterkt doordat er sprake was van meerdere uithalers met meerdere sporttassen, waarvan een paar tassen (nog) niet gevuld waren. Gelet hierop is de rechtbank van oordeel dat de handelingen van de verdachten waren gericht op beide containers, en daarmee op het uithalen en verder vervoeren van alle 99 aangetroffen pakketten.

Ook is de rechtbank van oordeel dat is komen vast te staan dat alle 99 pakketten cocaïne bevatten. In het licht van de voorgaande omstandigheden is het resultaat van het onderzoek ten aanzien van de monsters uit 10 willekeurig gekozen pakketten voldoende representatief voor de inhoud van de overige pakketten.

Is er sprake van verlengde invoer?

Uit de tekst van artikel 2, aanhef en onder A, van de Opiumwet in verbinding met artikel 1, vierde lid, van de Opiumwet volgt dat als strafbare vorm van het invoeren van verdovende middelen niet alleen het binnen het grondgebied van Nederland brengen van verdovende middelen zelf wordt begrepen, maar ook het verrichten van handelingen die zijn gericht op het verdere vervoer, de opslag, de aflevering, de ontvangst en/of de overdracht van verdovende middelen na de feitelijke invoer. De rechtbank is van oordeel dat de hiervoor vastgestelde handelingen hieronder begrepen moeten worden. Het betreft namelijk handelen dat er direct op was gericht om de cocaïne na de feitelijke invoer vrij te krijgen voor het verdere vervoer, de opslag, de aflevering, de ontvangst of de overdracht van de verdovende middelen. Gelet op het bovenstaande is er sprake van de verlengde invoer van 98,75 kilogram cocaïne.

Is er sprake van medeplegen?

De rechtbank ziet zich vervolgens voor de vraag gesteld of er sprake was van medeplegen tussen [medeverdachte 1] , [medeverdachte 2] , [medeverdachte 3] , [verdachte] en [medeverdachte 4] .

Voor een bewezenverklaring van medeplegen is vereist dat sprake is van een voldoende nauwe en bewuste samenwerking. De materiële en/of intellectuele bijdrage van de verdachte aan het strafbare feit zal van voldoende gewicht moeten zijn. Bij de beoordeling of daaraan is voldaan, kan rekening worden gehouden met onder meer de intensiteit van de samenwerking, de onderlinge taakverdeling, de rol in de voorbereiding, de uitvoering of de afhandeling van het delict en het belang van de rol van de verdachte, diens aanwezigheid op belangrijke momenten en het zich niet terugtrekken op een daartoe geëigend tijdstip.

Uit de hiervoor vastgestelde feiten en omstandigheden blijkt dat [medeverdachte 1] , [medeverdachte 2] ,

[medeverdachte 3] en [verdachte] door [medeverdachte 4] met de auto naar de haven van Vlissingen zijn gebracht met de bedoeling pakketten met cocaïne uit containers te halen. Onderweg zijn aan [medeverdachte 1] , [medeverdachte 2] , [medeverdachte 3] en [verdachte] instructies gegeven en is gesproken over het doel. In het hekwerk van het afgesloten empty stack terrein van [bedrijf] te Vlissingen is een gat geknipt, waarna [medeverdachte 1] , [medeverdachte 2] , [medeverdachte 3] en [verdachte] het terrein met sporttassen en gereedschap hebben betreden. Zij wisten aan de hand van het briefje met twee containernummers naar welke containers zij moesten zoeken voor de pakketten cocaïne. Dat de juiste pakketten zijn gevonden, blijkt uit het feit dat er al

50 pakketten in sporttassen waren ingepakt. De rechtbank stelt vast dat zij na de uithaalwerkzaamheden weer zouden worden opgehaald door [medeverdachte 4] om de cocaïne verder te vervoeren. Dit blijkt uit zowel de ANPR-gegevens van de auto waarin hij reed als de locatiegegevens van zijn telefoon. Gelet op het voorgaande was er sprake van een voldoende nauwe en bewuste samenwerking tussen de verdachten, die in de kern bestond uit een gezamenlijke uitvoering gericht op de verlengde invoer van cocaïne ( [medeverdachte 1] , [medeverdachte 2] , [medeverdachte 3] , [verdachte] en [medeverdachte 4] ) en het zich de toegang verschaffen van het afgesloten empty stack terrein van [bedrijf] door middel van braak ( [medeverdachte 1] , [medeverdachte 2] , [medeverdachte 3] en [verdachte] ). Het uithalen maakt deel uit van het complexe logistieke proces van een miljoenentransport van verdovende middelen, waarbij aannemelijk is dat dit van tevoren nauwkeurig is gepland en gecoördineerd. Een nauw en bewust samenwerkingsverband tussen de gedragingen van verdachten is naar het oordeel van de rechtbank daarmee gegeven. De gedragingen van verdachten kunnen dan ook worden gekwalificeerd als medeplegen.

Conclusie

Gelet op het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat wettig en overtuigend is bewezen dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan het onder feit 1 primair ten laste gelegde feit, met dien verstande dat wettig en overtuigend is bewezen dat verdachte zich samen met anderen schuldig heeft gemaakt aan het opzettelijk binnen het grondgebied van Nederland brengen van 98,75 kilogram. Daarnaast is de rechtbank van oordeel dat feit 2 wettig en overtuigend is bewezen, in die zin dat verdachte zich samen met anderen de toegang heeft verschaft tot het afgesloten empty stack terrein van [bedrijf] door middel van braak.

4.4

De bewezenverklaring

De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte

1. primair

in de periode van 6 november 2023 tot en met 8 november 2023 te Ritthem, gemeente Vlissingen, tezamen en in vereniging met anderen, opzettelijk binnen het grondgebied van Nederland heeft gebracht, waaronder als bedoeld in artikel 1 lid 4 van de Opiumwet,

98,75 kilogram van een materiaal bevattende cocaïne, zijnde cocaïne een middel als bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst I;

2.

op 8 november 2023 te Ritthem, gemeente Vlissingen, tezamen en in vereniging met anderen, zich de toegang heeft verschaft tot een in een haven gelegen besloten plaats voor distributie, opslag en/of overslag van goederen, te weten het empty stack terrein van [bedrijf] gevestigd aan de [adres] , door middel van braak (te weten het
openknippen van enig hekwerk).

Voor zover er in de tenlastelegging kennelijke taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn die fouten in de bewezenverklaring verbeterd. Verdachte is daardoor niet in zijn verdediging geschaad.

De rechtbank acht niet bewezen hetgeen meer of anders is ten laste gelegd. Verdachte zal daarvan worden vrijgesproken.

5. De strafbaarheid

Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de feiten uitsluiten. Dit levert de in de beslissing genoemde strafbare feiten op.

Verdachte is strafbaar, omdat niet is gebleken van een omstandigheid die zijn strafbaarheid uitsluit.

6. De strafoplegging

6.1

De vordering van de officier van justitie

De officier van justitie vordert aan verdachte op te leggen een gevangenisstraf voor de duur van 32 maanden met aftrek van het voorarrest.

6.2

Het standpunt van de verdediging

De verdediging verzoekt in de strafmaat rekening te houden met het blanco strafblad van verdachte in Nederland en in het buitenland, waardoor hij first offender is, en met het feit dat hij nu al ruim vijf maanden in voorlopige hechtenis zit.

Daarnaast verzoekt zij rekening te houden met de persoonlijke omstandigheden van verdachte. Hij heeft als gevolg van een val van een container blijvend letsel opgelopen, dat in de inrichting waar hij verblijft door een ander incident is verergerd. Gelet op die omstandigheden is het nog maar de vraag of er een reële kans op herhaling bestaat. Ook verzoekt zij rekening te houden met het onrechtmatige verblijf van verdachte in Nederland, het daarmee samenhangende overdrachtsbesluit van de IND van 25 maart 2024, waaruit blijkt dat hij zal worden overgedragen aan Oostenrijk, en het feit dat verdachte door zijn onrechtmatige verblijf niet in aanmerking komt voor de v.i.-regeling. Primair verzoekt zij verdachte te straffen conform het voorarrest en daarbij een lange voorwaardelijke gevangenisstraf op te leggen. Subsidiair verzoekt zij om aansluiting te zoeken bij soortgelijke zaken en straffen en in ieder geval een veel lagere straf op te leggen dan door de officier van justitie is geëist.

6.3

Het oordeel van de rechtbank

De aard en de ernst van de feiten

Verdachte heeft zich samen met anderen schuldig gemaakt aan de verlengde invoer van 98,75 kilogram cocaïne en heeft zich samen met anderen de toegang verschaft tot het afgesloten empty stack terrein van [bedrijf] door middel van braak.

Hoewel de rol van een uithaler substantieel kleiner is dan van de personen die drugstransporten organiseren, is verdachte niettemin een belangrijke en onmisbare schakel geweest voor de georganiseerde, ondermijnende criminaliteit en in dit geval in de internationale transportketen van cocaïne. Uithalersactiviteiten zijn namelijk van essentieel belang om het cocaïnetransport goed te laten verlopen. Dat de rol belangrijk is, blijkt ook wel uit de forse geldbedragen die kunnen worden verdiend met het uithalen.

Aan de andere kant is de betrokkenheid van de verdachte in dit geheel beperkt. De taak van een uithaler is niets anders dan het zorgen dat de cocaïne voor de criminele organisatie uit de haven wordt gehaald. Dat kan een kleine of een grote partij blijken te zijn, hetgeen voor de aard van de werkzaamheden op zich geen groot verschil maakt. Het is een bijzonder risicovolle onderneming waar andere betrokkenen in de keten hun handen niet aan vuil willen maken.

Met zijn handelen heeft verdachte in ieder geval een belangrijke bijdrage geleverd aan de internationale drugshandel. Slechts door interventie van douane en politie kon worden voorkomen dat de harddrugs ergens anders konden worden afgeleverd. Harddrugs vormen een groot gevaar voor de volksgezondheid. De handel in harddrugs en het gebruik ervan leveren ook veel maatschappelijke overlast en gevoelens van onveiligheid in de samenleving op, omdat dit vaak direct dan wel indirect gepaard gaat met andere vormen van (zware) criminaliteit, met alle gevolgen van dien.

Havens zijn voorts van essentieel belang voor het economische verkeer en het maatschappelijke leven. Het is daarom belangrijk dat de in de haven gevestigde containerbedrijven ongestoord kunnen functioneren.

Verdachte heeft met zijn handelen dit economische verkeer verstoord. De activiteiten rondom cocaïnetransporten leveren niet alleen voor de containerbedrijven, maar ook voor de havens, haventerreinen, de douane, politie en justitie een enorme kostenpost op.

Verdachte heeft bij dit alles niet stilgestaan en heeft zich niets aangetrokken van de negatieve gevolgen van de grensoverschrijdende handel in en het gebruik van verdovende middelen. Hij heeft zich blijkbaar laten leiden door geldelijke motieven.

Eendaadse samenloop

In de strafmaat houdt de rechtbank er in het voordeel van verdachte rekening mee dat er sprake is van eendaadse samenloop in de zin van artikel 55 lid 1 van het Wetboek van Strafrecht tussen de feiten.

De persoon en de persoonlijke omstandigheden van verdachte

De rechtbank houdt er verder rekening mee dat verdachte een blanco strafblad heeft en dus – in ieder geval in Nederland – niet eerder met politie en justitie in aanraking is geweest.

Verder slaat de rechtbank acht op het rapport van de reclassering van 9 april 2024, waarin zij heeft geconcludeerd dat het risico op onttrekking aan voorwaarden als hoog wordt ingeschat. Alleen al door het feit dat hij illegaal in Nederland verblijft, overtreedt hij de wet. Zij heeft geadviseerd om de zaak af te doen zonder inzet van reclasseringsinterventies. Interventies geboden in het kader van een voorwaardelijk strafdeel kan de reclassering vooralsnog niet adviseren noch bieden, omdat verdachte onrechtmatig in Nederland verblijft.

Straf

Alles afwegend is de rechtbank van oordeel dat een gevangenisstraf voor de duur van

12 maanden, met aftrek van het voorarrest, waarvan 6 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van 2 jaar passend en geboden is. Deze deels voorwaardelijke gevangenisstraf vormt een stok achter de deur om verdachte ervan te weerhouden in de toekomst opnieuw (dergelijke) strafbare feiten te plegen. Deze straf vormt een lagere straf dan door de officier van justitie is geëist. De rechtbank is echter van oordeel dat deze straf voldoende recht doet aan de aard en de ernst van de feiten en de persoon en de persoonlijke omstandigheden van verdachte.

Vrijheidsbeperkende maatregel

De rechtbank ziet daarnaast aanleiding om aan verdachte, ter voorkoming van strafbare feiten, voor een periode van 2 jaar een gebiedsverbod op te leggen voor de containerhavens in Vlissingen en Rotterdam. Zij bepaalt dat de duur van de vervangende hechtenis 2 weken bedraagt voor iedere keer dat niet aan de maatregel wordt voldaan met een maximum van

6 maanden.

7. Het beslag

7.1

De verbeurdverklaring

De hierna in de beslissing genoemde in beslag genomen voorwerpen zijn vatbaar voor verbeurdverklaring. Gebleken is dat het voorwerpen betreffen die met betrekking tot de feiten zijn begaan en dat het in beslag genomen geldbedrag is verkregen door middel van het plegen van feit 1 primair.

8. De wettelijke voorschriften

De beslissing berust op de artikelen 14a, 14b, 14c, 33, 33a, 38v, 47, 55 en 138aa van het Wetboek van Strafrecht en de artikelen 2 en 10 van de Opiumwet zoals deze artikelen luidden ten tijde van het bewezenverklaarde.

9. De beslissing

De rechtbank:

Bewezenverklaring

- verklaart het tenlastegelegde bewezen, zodanig als hierboven onder 4.4 is omschreven;

- spreekt verdachte vrij van wat meer of anders is ten laste gelegd;

Strafbaarheid

- verklaart dat het bewezenverklaarde de volgende strafbare feiten oplevert:

Eendaadse samenloop tussen:

feit 1 primair: medeplegen van opzettelijk handelen in strijd met het in artikel 2 onder A

van de Opiumwet gegeven verbod ;

en

feit 2: medeplegen van het zich de toegang verschaffen tot een in een haven gelegen

besloten plaats voor distributie/opslag/overslag van goederen door middel van braak ;

- verklaart verdachte strafbaar;

Strafoplegging

- veroordeelt verdachte tot
een gevangenisstraf van 12 (twaalf) maanden, waarvan

6 (zes) maanden voorwaardelijk met een proeftijd van 2 (twee) jaar ;

- bepaalt dat het voorwaardelijke deel van de straf niet ten uitvoer wordt gelegd, tenzij de rechter tenuitvoerlegging gelast, omdat verdachte voor het einde van de proeftijd de hierna vermelde voorwaarden niet heeft nageleefd;

- stelt als
algemene voorwaarde dat verdachte zich voor het einde van de proeftijd niet schuldig maakt aan een strafbaar feit;

- bepaalt dat de tijd die verdachte voor de tenuitvoerlegging van dit vonnis in voorarrest heeft doorgebracht in mindering wordt gebracht bij de tenuitvoerlegging van de opgelegde gevangenisstraf;

Maatregel

- legt op de
maatregel strekkende tot beperking van de vrijheid voor de duur van

2 (twee) jaar inhoudende dat verdachte wordt bevolen
zich niet op te houden in de containerhavens in Vlissingen en Rotterdam ;

- beveelt dat, voor het geval verdachte niet aan de maatregel voldoet, vervangende hechtenis zal worden toegepast;

- bepaalt dat voor iedere keer dat niet aan de maatregel wordt voldaan vervangende hechtenis wordt toegepast voor de duur van
2 (twee) weken, met een totale duur van ten hoogste 6 (zes) maanden ;

- bepaalt dat toepassing van de vervangende hechtenis de verplichtingen ingevolge de opgelegde maatregel niet opheft;

Beslag

- verklaart verbeurd de in beslag genomen voorwerpen, te weten:

* 543,05 EUR (Omschrijving: G2656321);

* 1.00 stuks Zak (Omschrijving: G2656395, zwart, merk: Shuoran);

* 1.00 stuks Acculader (Omschrijving: G2658426, wit);

* 1.00 stuks Handgereedschap (Omschrijving: G2658448, rood handvat, zwart);
* 1.00 stuks Handgereedschap (Omschrijving: G2658456, zwart, merk: Gamma);
* 1.00 stuks Gereedschap (Omschrijving: G2658463, rood, merk: Germany);
* 1.00 stuks Handgereedschap (Omschrijving: G2658467, geel, merk: Topex);

* 1.00 stuks Handgereedschap (Omschrijving: G2658470 + 18 dopsleutel + 2 verlengstukken);

Voorlopige hechtenis

- heft het bevel tot voorlopige hechtenis op met ingang van de dag dat het voorarrest gelijk is aan het onvoorwaardelijk gedeelte van de opgelegde straf.

Dit vonnis is gewezen door mr. G.H. Nomes, voorzitter, mr. H. Skalonjic en

mr. J.P.E. Mullers, rechters, in tegenwoordigheid van mr. S.A. Huwae, griffier, en is uitgesproken ter openbare zitting op 8 mei 2024.

Mr. Mullers is niet in de gelegenheid om dit vonnis mede te ondertekenen.

Voetnoten

1. Empty Stack is het deel van een container terrein waar geloste lege containers worden opgeslagen.