Uitspraak
RECHTBANK ZEELAND-WEST-BRABANT
Strafrecht
Zittingsplaats: Middelburg
Parketnummer: 02-821362-15 (ontneming)
vonnis van de rechtbank d.d. 22 februari 2024
in de ontnemingszaak tegen
[veroordeelde] ,
geboren op [geboortedag] 1966 te [plaats 1] ,
wonende te [postcode] [plaats 2] , [adres 1] ,
raadsman mr. M. Meulemeesters, advocaat te Zeist.
1.De procedure
Veroordeelde is op 11 juli 2022 door deze rechtbank veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van drie maanden met een proeftijd van twee jaar, wegens kort gezegd het medeplegen van het telen van hennep in beroepsmatige zin en medeplegen van de diefstal van stroom.
De officier van justitie heeft ontneming van het wederrechtelijk verkregen voordeel ter hoogte van € 1.500.000,- gevorderd.
Op 13 juni 2023 heeft de rechtbank een schriftelijke voorbereidingsprocedure bevolen. In dat kader hebben de officier van justitie en de raadsvrouw schriftelijke conclusies ingediend.
De vordering is inhoudelijk behandeld op de zitting van 11 januari 2024, waarbij de officier van justitie mr. P. Emmen en de verdediging hun standpunten kenbaar hebben gemaakt.
De officier van justitie heeft daarbij de vordering gewijzigd.
2.Het standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie stelt zich op het standpunt dat veroordeelde wederrechtelijk voordeel heeft genoten uit de bewezenverklaarde teelt van hennep. Het bedrag van € 1.500.000,- is gebaseerd op het rapport van de politie met betrekking tot het wederrechtelijk verkregen voordeel. Zoals in de conclusie van repliek naar voren gebracht, wijkt de officier van justitie af van de berekening van het wederrechtelijk verkregen voordeel die ten grondslag heeft gelegen aan de oorspronkelijke vordering. Naar aanleiding van hetgeen door de verdediging in de conclusie van antwoord naar voren is gebracht, heeft hij besloten ook de elektriciteitskosten en het afpersingsgeld dat is betaald af te trekken als kosten van het berekende bruto voordeel. Het netto voordeel komt dan op een totaalbedrag van
€ 1.472.403,94. Omdat de verdeling van de nettowinst op basis van het dossier onvoldoende duidelijk is geworden, is hoofdelijke aansprakelijkheid gevorderd.
3.Het standpunt van de verdediging
De verdediging heeft naar voren gebracht dat in de berekening van het wederrechtelijk verkregen voordeel is uitgegaan van een langere periode dan de bewezenverklaarde periode. Over die langere periode (1 januari 2011 tot 1 januari 2012) dient buiten redelijke twijfel vast komen te staan dat veroordeelde zich schuldig heeft gemaakt aan soortgelijke feiten en dat hij daaruit voordeel heeft genoten. Dat is niet komen vast te staan. Verder acht de verdediging het niet redelijk om ervan uit te gaan dat de eerste kweekcyclus op 1 januari 2011 is begonnen. Er moet wel rekening gehouden worden met een opstartperiode. Pas op
6 maart 2011 zijn er aanwijzingen te vinden dat de kwekerij draait.
Voor het overige deel van de periode geldt dat e-mailberichten van 6 en 7 april 2012 sterke aanwijzingen opleveren dat veroordeelde een kleiner aandeel heeft gekregen binnen de samenwerking en dat dienovereenkomstig ook zijn verdiensten zijn verminderd. Veroordeelde is ermee akkoord gegaan dat hij vanaf die datum € 3.000,- per oogst zou ontvangen.
Op basis van hetgeen hierboven is aangevoerd leidt een alternatieve berekening tot een wederrechtelijk verkregen voordeel van € 58.858,91. Het is niet aannemelijk dat alle oogsten ook daadwerkelijk geslaagd zijn. Niet zelden mislukken oogsten en levert de hennepkwekerij geen of minder geld op. Gelet hierop dient een correctiefactor van -4 oogsten te worden aangehouden, hetgeen leidt tot een wederrechtelijk verkregen voordeel van € 46.858,91.
De elektriciteitskosten dienen in mindering te worden gebracht op het wederrechtelijk verkregen voordeel.
De zaak bevat voldoende concrete aanwijzingen om een verdeelsleutel voor de winst toe te passen. Het toepassen van hoofdelijke aansprakelijkheid is derhalve onverenigbaar met vaste jurisprudentie van de Hoge Raad.
In de ontnemingszaak is de redelijke termijn overschreden met 74 maanden. Dit dient te leiden tot een halvering van het wederrechtelijk verkregen voordeel, zodat dit uitkomt op
€ 23.429,46.
4.Het oordeel van de rechtbank
4.1
Conclusie van repliek
De rechtbank stelt vast dat de conclusie van repliek is ingediend op 15 november 2023, terwijl de rechtbank in haar tussenvonnis van 27 juni 2023 als uiterlijke datum
10 november 2023 heeft bepaald. De conclusie van repliek is daarmee enkele dagen te laat ingediend, wat de rechtbank onwenselijk acht. De rechtbank heeft in het eerdergenoemde tussenvonnis voorts bepaald dat de verdediging tot uiterlijk 8 december 2015 een conclusie van dupliek kon indienen. Na indiening van de conclusie van repliek, waarin de officier van justitie de verdediging op enkele punten tegemoet is gekomen, had de verdediging derhalve nog ruim drie weken om een conclusie van dupliek te formuleren. De rechtbank is van oordeel dat niet gezegd kan worden dat de verdediging daarmee zodanig in haar belangen is geschaad dat dat tot uitsluiting van de conclusie van repliek zou moeten leiden.
4.2
Schatting van het wederrechtelijk verkregen voordeel
Op 7 juli 2015 is in de kelder van de woning op het [adres 2] te [plaats 3] een hennepkwekerij ontdekt. De kwekerij was verdeeld over vier ruimtes waarin in totaal 751 planten stonden. De stroom werd buitenom de meter afgenomen.
In het ‘rapport berekening wederrechtelijk verkregen voordeel hennepkwekerij’ (hierna: het rapport) van 27 januari 2016 is uitgegaan van het volgende:
Opbrengst
- Een periode van 1 januari 2011 tot en met 7 juli 2015, met daarin 24 oogsten;
- 751 planten per oogst;
- BOOM-norm voor de opbrengst in gram per plant, te weten 28,2 gram;
- Een opbrengst aan hennep per oogst van 751 x 28,2 = 21,1782 kilogram;
- BOOM-norm voor de opbrengst in euro’s per kilogram hennep, te weten € 3.280,-;
- Een totale bruto opbrengst per oogst van 21,1785 kilogram x € 3.280,- =
€ 69.464,50;
- Een totale opbrengst van alle oogsten samen: 24 oogsten x € 69.464,50 =
€ 1.667.148,-.
-
Periode, aantal oogsten en aantal planten
Periode, aantal oogsten en aantal planten
De rechtbank is van oordeel dat de periode van 1 januari 2011 tot en met 1 januari 2012 kan worden betrokken bij de berekening van het wederrechtelijk verkregen voordeel, omdat het dossier voldoende aanwijzingen bevat dat ook in die periode de hennepkwekerij al actief was. Zo bevat het dossier delen van een notitieboek waarin [medeveroordeelde 1] aantekeningen heeft gemaakt over de kwekerij. De eerste aantekening is van 5 maart 2011, die onder meer inhoudt: “hok 1 4 gieters, staan er goed bij, zijn voller aan ’t worden, niet zoveel meer de lengte in”. De rechtbank gaat ervan uit dat deze aantekening ziet op een reeds opgebouwde hennepkwekerij en de verzorging van de planten daarin.
Verder bevat het dossier een overzicht van het stroomverbruik van het elektriciteitsstation [naam] te [plaats 3] . Hieruit komt naar voren dat het stroomverbruik al vanaf 2011 substantieel hoger was dan in de jaren daarvoor.
Dat veroordeelde in die periode al deel uitmaakte van het samenwerkingsverband ten behoeve van de hennepteelt blijkt uit het feit dat de informatie over de in 2010 nog aan te schaffen woning ook met hem is gedeeld, uit de aantekeningen van [medeveroordeelde 1] dat zij met de vijf personen naar de woning zijn gaan kijken en dat veroordeelde na de aanschaf van de woning daar ook werkzaamheden heeft verricht. Daarbij komt dat op de kalender van 2011 door [medeveroordeelde 1] bij de datum 10 juni is opgeschreven “ [notitie] ”. De rechtbank leidt hieruit af dat veroordeelde ook toen al betrokkenheid had bij de hennepkwekerij.
Omdat de aantekeningen pas in maart 2011 beginnen, en er afgezien van het stroomverbruik geen concrete aanwijzingen zijn van een werkende hennepkwekerij in de periode januari en februari 2011 zal de rechtbank één oogst aftrekken van het totale aantal oogsten.
De reeds genoemde en de overige aantekeningen van [medeveroordeelde 1] duiden op veel kweekcycli in de jaren vóór de ontdekking van de hennepkwekerij. Daarbij komt dat het verhoogde stroomverbruik door de jaren heen vrij consistent is gebleven, hetgeen duidt op een voortdurende situatie van hennepkweek. Gelet op het voorgaande zal de rechtbank in de schatting van het wederrechtelijk verkregen voordeel uitgaan van 23 oogsten.
Ten aanzien van de oogsten is ten slotte aangevoerd dat niet alle oogsten succesvol waren; er waren ook mislukte oogsten. In de aantekeningen van [medeveroordeelde 1] ziet de rechtbank dat in maart 2011 gesproken wordt over spint en de bestrijding daarvan. De rechtbank zal in verband daarmee van één oogst de opbrengst halveren. De rechtbank ziet in het dossier voor het overige onvoldoende aanknopingspunten om tot een concrete aftrek van opbrengst te komen. Verdere verweren dienaangaande worden verworpen.
De rechtbank berekent de schatting van de opbrengst aan de hand van het voorgaande als volgt.
- Periode 1 maart 2011 tot en met 7 juli 2015, 23 oogsten.
- 751 planten per oogst x opbrengst per plant van 28,2 gram = 21.178,2 gram per oogst;
- BOOM-norm voor de opbrengst in euro’s per kilogram hennep, te weten € 3.280,-;
- Opbrengst per oogst 21,1782 kilogram x € 3.280,- = € 69.464,50;
- 22 oogsten met een volledige opbrengst: 22 x € 69.464,50 = € 1.528.219,-;
- 1 oogst met een halve opbrengst: 0,5 x € 69.464,50 = € 34.732,25;
- Totale opbrengst: € 1.528.219,- + € 34.732,25 =
Kosten
In het rapport zijn de volgende kosten berekend:
Afschrijvingskosten [bedrag volgens de tabel] € 450,00
Hennepstekken [hoeveelheid planten per oogst (751) x € 2,85] € 2.140,35
Variabele kosten [hoeveelheid planten per oogst (751) x € 3,33] € 2.500,83
Kosten knippers [aannemelijk € 2,00 per plant per oogst] € 1.502,00
Huisvestingskosten [extra betaald per oogst] € 0,00
Totaal aan kosten per oogst € 6.593,17.
Per 24 oogsten bedragen deze kosten in totaal € 158.236,08.
-
Verrekening van de wijziging in het aantal oogsten
Verrekening van de wijziging in het aantal oogsten
In het hierboven genoemde kostenoverzicht uit het rapport is rekening gehouden met 24 volledige oogsten. De rechtbank gaat uit van 22 volledige oogsten en één halve oogst.
Daarmee veranderen de afschrijvingskosten, de kosten voor hennepstekken en de variabele kosten per oogst niet. Vanwege de halve oogst zullen wel de kosten voor de knippers wijzigen. Slechts de helft van het aantal planten hoefde immers te worden geknipt, omdat de andere helft vanwege spint niet wordt meegerekend in de oogst. De kosten voor de knippers zijn dan 751 x 0,5 x € 2,- = € 751,-
Het totaal van deze kosten voor die oogst zijn derhalve € 6.593,17 - € 751,- = € 5.842,17.
Voor de 22 volledige oogsten is het totaal van deze kosten € 6.593,17 x 22 = € 145.049,74.
Voor het geheel van oogsten samen betreft het totaal van deze kosten:
€ 5.842,17 + € 145.049,74 = € 150.891,91.
-
De elektriciteitskosten
De elektriciteitskosten
Ten tijde van het opmaken van het rapport waren de elektriciteitskosten nog niet betaald. Inmiddels is aangetoond dat die kosten wel zijn betaald, zodat ook deze kosten van de bruto-opbrengst afgetrokken moeten worden. De rechtbank gaat daarbij uit van het totaal door [medeveroordeelde 2] betaalde bedrag van € 37.012,14. Hoewel het bedrag aan enkel stroomverbruik € 31.508,09 betreft, zijn ook de bijkomende kosten die tot het totaal van
€ 37.012,14 leiden, het gevolg van het buiten de meter om afnemen van stroom voor de hennepplantage en daarmee kosten die van negatieve invloed zijn op de opbrengst van die hennepplantage. De rechtbank stelt de kosten van stroomverbruik daarom vast op
€ 37.012,14.
De rechtbank acht het voldoende aannemelijk dat deze kosten alleen ten laste van [medeveroordeelde 2] zijn gekomen. Geen van de andere medeveroordeelden heeft hieraan meebetaald. Hoewel [medeveroordeelde 2] deze kosten civielrechtelijk zou kunnen verhalen op de medeveroordeelden acht de rechtbank het niet aannemelijk dat zij hun aandeel in deze kosten ooit aan hem zullen terugbetalen. Dit zou tot het onrechtvaardige resultaat leiden dat bij een evenredige verdeling van deze kosten over alle veroordeelden, zij wel profiteren van de betaling door [medeveroordeelde 2] doordat deze kosten in mindering worden gebracht op hun deel van het wederrechtelijk verkregen voordeel zonder dat zij die kosten daadwerkelijk hebben gemaakt. Herstel van de rechtmatige toestand, het doel van ontneming van wederrechtelijk verkregen voordeel, doet zich dan niet voor. De rechtbank zal deze kosten daarom alleen verrekenen in het aandeel van de winst van [medeveroordeelde 2] .
-
Huisvestingskosten
Huisvestingskosten
In het vonnis van [medeveroordeelde 1] heeft de rechtbank overwogen dat het voldoende aannemelijk is dat de woning aan de [adres 2] te [plaats 3] door [medeveroordeelde 2] en [medeveroordeelde 1] is gekocht met de bedoeling om daar in samenwerking met veroordeelde en de [medeveroordeelde 3] en [medeveroordeelde 4] een hennepkwekerij te beginnen. Gelet hierop zal de rechtbank de huisvestingskosten aftrekken van de opbrengst van de hennepkwekerij. Dit alleen ten aanzien van [medeveroordeelde 2] en [medeveroordeelde 1] , omdat zij de eigenaren waren van de woning en om die reden de maandelijkse kosten voor de woning moesten betalen, en het dossier onvoldoende aanwijzingen bevat of, en zo ja hoe deze kosten werden doorberekend aan de medeveroordeelden.
De rechtbank gaat voor de berekening van deze kosten uit van de periode van januari 2011 tot en met juli 2015. Dat zijn 55 maanden. De verdediging heeft naar voren gebracht dat de maandelijkse hypotheekkosten, bestaande uit hypotheekrente en premies levensverzekeringen, € 1.492,- per maand betroffen.
Het totaal van deze kosten over de berekende periode betreft derhalve 55 x € 1.492,- =
€ 82.060,-. Voor [medeveroordeelde 2] en [medeveroordeelde 1] zal de rechtbank gelet hierop rekening houden met
€ 41.030,- aan huisvestingskosten.
-
Afpersingskosten
Afpersingskosten
In de conclusie van repliek en ter zitting heeft de officier van justitie in afwijking van de oorspronkelijke berekening in het rapport ook € 5.000,- aan afpersingskosten afgetrokken van de bruto opbrengst. Het dossier bevat twee brieven, gericht aan het [adres 2] te [plaats 3] , waarin kort gezegd wordt geschreven dat bekend is wat men aan het doen is op het adres. In één van de brieven wordt opgedragen een bedrag van € 5.000,- te betalen, omdat de afzender, zo schrijft hij, ook een graantje mee wil pikken. In de andere brief wordt geschreven dat bij het uitblijven van een reactie de autoriteiten worden ingelicht, maar in die brief wordt niet opgedragen te betalen. De rechtbank zal daarom € 5.000,- als kosten aftrekken van de totale opbrengst voor het betalen van de afperser.
Netto opbrengst
De algemene netto opbrengst kan op grond van het bovenstaande als volgt worden berekend.
Bruto opbrengst € 1.562.951,25
Diverse kosten € 150.891,91
Afpersingskosten
€ 5.000,00 -/-
€ 5.000,00 -/-
Netto opbrengst € 1.407.059,34
Verdeling/hoofdelijkheid
Veroordeelde en de medeveroordeelden zijn veroordeeld voor, kort gezegd, het medeplegen van het beroepsmatig telen van hennep en het medeplegen van de diefstal van stroom ten behoeve van die hennepkwekerij. Het uitgangspunt is dat eerst gekeken wordt of er voldoende aanwijzingen zijn om een verdeelsleutel toe te passen. Als daar onvoldoende aanwijzingen voor zijn, kan tot hoofdelijkheid worden beslist.
Naar het oordeel van de rechtbank kan niet worden gezegd dat het dossier zo weinig aanknopingspunten bevat voor een verdeelsleutel dat alleen nog tot hoofdelijke aansprakelijkheid kan worden beslist. Zo komt in het dossier steeds naar voren dat daar waar wordt gesproken over de samenwerking en de verdeling van de opbrengst steeds alleen de vijf namen van de veroordeelden worden genoemd. Hoewel het dossier een papieren notitie bevat met een voorstel voor een verdeelsleutel, is niet bekend of alle veroordeelden daarmee hebben ingestemd en of vervolgens volgens die verdeelsleutel de winst is verdeeld. Uit deze notitie en andere stukken in het dossier lijkt te volgen dat de eerdere verdeelsleutel moest worden aangepast vanwege de beperkte bijdrage van twee van de vijf veroordeelden zodanig dat die twee personen samen één deel van 25% zouden ontvangen en de overige drie 25% per persoon. Dit lijkt er tevens op te duiden dat de eerdere verdeelsleutel eruit bestond dat ieder wel een gelijk deel (20%) ontving. Dat komt ook overeen met de verklaring van [medeveroordeelde 3] dat ieder een deel van de opbrengst kreeg en dat hij 20% kreeg.
De rechtbank ziet gelet op het voorgaande geen grond om af te wijken van een verdeelsleutel waarbij elk een even groot deel van de winst ontvangt. Dit is een voor de hand liggende verdeelsleutel, ook gelet op de veroordeling tot medeplegen, en doet meer recht aan het reparatoire karakter van de ontnemingsmaatregel dan hoofdelijke aansprakelijkheid.
Dit is pas anders vanaf de datum van 7 april 2012 voor zover het veroordeelde betreft. Het dossier bevat een e-mailwisseling tussen [medeveroordeelde 1] en veroordeelde op die datum waarin zij spreken over de bijdrage aan de hennepkwekerij en de daarmee samenhangende betaling van veroordeelde. Zij spreken af dat hij vanaf dat moment € 3.000,- per oogst krijgt.
De periode van 1 maart 2011 tot en met 7 april 2012 betreft afgerond 57 weken. In het rapport wordt uitgegaan van een gemiddelde kweekcyclus van tien weken, zodat in die periode vijf afgeronde kweeksessies zijn geweest, waaronder de kweekcyclus waar een halve opbrengst voor gerekend wordt. In die periode betrof de netto-opbrengst het volgende bedrag:
- Bruto opbrengst (4 x volledige opbrengst + 1 x halve opbrengst) =
4 x € 69.464,50 = € 277.858 + € 34.732,25 = € 312.590,25
- Kosten (4 x kosten volledige oogst + 1x kosten halve oogst) =
4 x € 6.593,17 = € 26.372,68 + € 5.842,17 = € 32.214,85.
- [medeveroordeelde 2] heeft verklaard dat de afpersingsbrief waarin wordt opgedragen
€ 5.000,- te betalen in februari 2015 is ontvangen. De rechtbank zal deze kosten daarom niet in deze periode aftrekken.
- Netto-opbrengst: € 312.590,25 - € 32.214,85 = € 280.375,40.
Dit bedrag gedeeld door vijf personen levert voor de periode van 1 maart 2011 tot en met
7 april 2012 per persoon een geschat wederrechtelijk verkregen voordeel op van
€ 56.075,08.
De rechtbank gaat voor de periode vanaf 7 april 2012 tot en met 7 juli 2015 uit van
18 oogsten (23 oogsten – 5 oogsten).
De nog resterende netto-opbrengst over die periode is:
- totale netto-opbrengst (inclusief aftrek van de afpersingskosten) € 1.407.059,34
- netto-opbrengst periode 1 maart 2011 tot en met 7 april 2012
€ 1.126.683,94
Omdat veroordeelde in deze periode € 3.000,- per oogst wordt betaald levert dat een aftrek van de netto-opbrengst op van 18 oogsten x € 3.000,- = € 54.000,-.
Over de periode van 7 april 2012 tot en met 7 juli 2015 bedraagt de netto-opbrengst die nog resteert voor de andere vier veroordeelden € 1.126.683,94 - € 54.000,- = € 1.072.683,94.
Per veroordeelde is dat een bedrag van (afgerond) € 268.171,-.
4.3
Vaststelling van het wederrechtelijk verkregen voordeel
[medeveroordeelde 2]:
- periode 1 maart 2011 tot 7 april 2012 € 56.075,-
- periode 7 april 2012 tot en met 7 juli 2015
€ 268.171,- +
€ 268.171,- +
€ 324.246,-
- aftrek elektriciteitskosten € 37.012,14
- aftrek huisvestingskosten
€ 41.030,- -/-
€ 41.030,- -/-
Geschat wederrechtelijk verkregen voordeel
€ 246.203,86
€ 246.203,86
[medeveroordeelde 1]
- periode 1 maart 2011 tot 7 april 2012 € 56.075,-
- periode 7 april 2012 tot en met 7 juli 2015
€ 268.171,- +
€ 268.171,- +
€ 324.246,-
- aftrek huisvestingskosten
€ 41.030,- -/-
€ 41.030,- -/-
Geschat wederrechtelijk verkregen voordeel
€ 283.216,-
€ 283.216,-
[veroordeelde]
- periode 1 maart 2011 tot 7 april 2012 € 56.075,-
- periode 7 april 2012 tot en met 7 juli 2015
€ 54.000,- +
€ 54.000,- +
Geschat wederrechtelijk verkregen voordeel
€ 110.075,-
€ 110.075,-
[medeveroordeelde 3]
- periode 1 maart 2011 tot 7 april 2012 € 56.075,-
- periode 7 april 2012 tot en met 7 juli 2015
€ 268.171,00 +
€ 268.171,00 +
Geschat wederrechtelijk verkregen voordeel
€ 324.246,08
€ 324.246,08
[medeveroordeelde 4]
- periode 1 maart 2011 tot 7 april 2012 € 56.075,-
- periode 7 april 2012 tot en met 7 juli 2015
€ 268.171,- +
€ 268.171,- +
Geschat wederrechtelijk verkregen voordeel
€ 324.246,-
€ 324.246,-
Gelet op het voorgaande stelt de rechtbank het wederrechtelijk voordeel van veroordeelde vast op een bedrag van € 110.075,-.
4.4
Overwegingen ten aanzien van de betalingsverplichting
Redelijke termijn
De rechtbank overweegt met betrekking tot de aanvang van de redelijke termijn en het procesverloop in deze zaak het volgende.
Op 10 november 2015 heeft de rechter-commissaris een machtiging tot het leggen van conservatoir beslag verleend in verband met het geschatte wederrechtelijk verkregen voordeel van € 1.500.000,-. Hieruit kon verdachte in redelijkheid de verwachting ontlenen dat tegen hem een vordering tot ontneming van het wederrechtelijk verkregen voordeel aanhangig zou worden gemaakt, zodat op dat moment de redelijke termijn met betrekking tot het ontnemen van wederrechtelijk verkregen voordeel is aangevangen. Gelet hierop had op uiterlijk 10 november 2017 een beslissing op een ontnemingsvordering moeten volgen. De redelijke termijn is daarmee met zes jaar en drie maanden in aanzienlijke mate overschreden.
Gelet op de jurisprudentie van de Hoge Raad op dit punt en de forse overschrijding van de redelijke termijn zal de rechtbank € 5.000,- aftrekken van het geschatte wederrechtelijk verkregen voordeel, zodat een bedrag van € 105.075,- resteert.
4.5
De betalingsverplichting
Gelet op het voorgaande zal de rechtbank veroordeelde de betalingsverplichting opleggen van € 105.075,- en de vordering van de officier van justitie voor het overige afwijzen.
5.De wettelijke voorschriften
De beslissing berust op artikel 36e van het Wetboek van Strafrecht.
6.De beslissing
De rechtbank:
- stelt het bedrag waarop het wederrechtelijk verkregen voordeel wordt geschat vast op
€ 110.075,-(honderdtienduizendvijfenzeventig euro);
- legt veroordeelde de verplichting op tot betaling aan de staat van een geldbedrag ter grootte van
€ 105.075,- (honderdvijfduizendvijfenzeventig euro), ter ontneming van het wederrechtelijk verkregen voordeel;
€ 105.075,- (honderdvijfduizendvijfenzeventig euro), ter ontneming van het wederrechtelijk verkregen voordeel;
- bepaalt de duur van de gijzeling, die bij niet betaling van het ontnemingsbedrag kan worden gevorderd, op
1080 (duizendtachtig) dagen;
1080 (duizendtachtig) dagen;
- wijst de vordering van de officier van justitie voor het overige af.
Dit vonnis is gewezen door mr. A.B. Scheltema Beduin, voorzitter, mr. J. Bergen en mr. J.P.E. Mullers, rechters, in tegenwoordigheid van de griffier mr. A.J. Moggré-Hengst en is uitgesproken ter openbare zitting op 22 februari 2024.
Mr. Mullers is niet in de gelegenheid om dit vonnis mede te ondertekenen.