ECLI:NL:RBZWB:2024:1098

• Datum uitspraak: 22 februari 2024
• Publicatiedatum: 22 februari 2024
• Zaaknummer: 02-688117-15
• Instantie: Rechtbank Zeeland-West-Brabant
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Op tegenspraak
• Rechters: A.B. Scheltema Beduin; J. Bergen; J.P.E. Mullers
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Ontneming van wederrechtelijk verkregen voordeel na hennepkwekerij, ontvankelijkheid officier van justitie, redelijke termijn

In deze ontnemingszaak heeft de rechtbank Zeeland-West-Brabant op 22 februari 2024 uitspraak gedaan over de ontneming van wederrechtelijk verkregen voordeel van een veroordeelde die betrokken was bij een hennepkwekerij. De veroordeelde was eerder, op 22 februari 2023, veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van drie maanden wegens het medeplegen van het telen van hennep en diefstal van stroom. De officier van justitie vorderde ontneming van een bedrag van € 1.500.000,-, gebaseerd op een rapport van de politie. De rechtbank heeft de vordering inhoudelijk behandeld op 11 januari 2024, waarbij de officier van justitie zijn standpunt kenbaar maakte en de vordering wijzigde.

De rechtbank heeft vastgesteld dat de ontnemingsvordering gelijktijdig met de hoofdzaak is ingediend en dat deze binnen de termijn van twee jaar na het vonnis in de hoofdzaak is behandeld. De rechtbank oordeelt dat de officier van justitie ontvankelijk is in zijn vordering. De rechtbank heeft de schatting van het wederrechtelijk verkregen voordeel vastgesteld op basis van de opbrengsten van de hennepkwekerij, waarbij rekening is gehouden met de kosten en de periode waarin de kwekerij actief was. De rechtbank heeft vastgesteld dat de veroordeelde en medeveroordeelden hoofdelijke aansprakelijkheid dragen voor het wederrechtelijk verkregen voordeel.

Uiteindelijk heeft de rechtbank het geschatte wederrechtelijk verkregen voordeel vastgesteld op € 278.216,-, na aftrek van kosten en rekening houdend met de overschrijding van de redelijke termijn. De rechtbank legt de veroordeelde de verplichting op tot betaling van dit bedrag aan de staat, en wijst de vordering van de officier van justitie voor het overige af. De beslissing is genomen op basis van artikel 36e van het Wetboek van Strafrecht.

Uitspraak

RECHTBANK ZEELAND-WEST-BRABANT

Strafrecht

Zittingsplaats: Middelburg

Parketnummer: 02-688117-15 (ontneming)

vonnis van de rechtbank d.d. 22 februari 2024

in de ontnemingszaak tegen

[veroordeelde] ,

geboren [geboortedag] 1958 te [geboorteplaats] ( [geboorteland] ),

wonende te [woonadres] .

1. De procedure

Veroordeelde is op 22 februari 2023 door deze rechtbank veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van drie maanden met een proeftijd van één jaar, wegens kort gezegd het medeplegen van het telen van hennep in beroepsmatige zin en medeplegen van de diefstal van stroom.

De officier van justitie heeft ontneming van het wederrechtelijk verkregen voordeel ter hoogte van € 1.500.000,- gevorderd.

Op 13 juni 2023 heeft de rechtbank een schriftelijke voorbereidingsprocedure bevolen. In dat kader heeft de officier van justitie een conclusie van repliek ingediend.

De vordering is inhoudelijk behandeld op de zitting van 11 januari 2024, waarbij de officier van justitie mr. P. Emmen zijn standpunt kenbaar heeft gemaakt.

De officier van justitie heeft daarbij de vordering gewijzigd.

2. Het standpunt van de officier van justitie

Gelet op de verweren in de ontnemingszaken van de medeveroordeelden heeft de officier van justitie in de conclusie van repliek ook in de ontnemingszaak tegen veroordeelde in de eerste plaats naar voren gebracht dat de ontnemingsvordering gelijktijdig met de hoofdzaak is aangebracht en deze vordering is binnen twee jaar na het vonnis in de hoofdzaak ter terechtzitting behandeld. Van niet-ontvankelijkheid is daarom geen sprake.

De officier van justitie stelt zich op het standpunt dat veroordeelde wederrechtelijk voordeel heeft genoten uit de bewezenverklaarde teelt van hennep. Het bedrag van € 1.500.000,- is gebaseerd op het rapport van de politie met betrekking tot het wederrechtelijk verkregen voordeel. Zoals in de conclusie van repliek naar voren gebracht, wijkt de officier van justitie af van de berekening van het wederrechtelijk verkregen voordeel die ten grondslag heeft gelegen aan de oorspronkelijke vordering. Naar aanleiding van hetgeen door de verdediging in de conclusie van antwoord naar voren is gebracht heeft hij besloten ook de elektriciteitskosten en het afpersingsgeld dat is betaald af te trekken als kosten van het berekende bruto voordeel. Het netto voordeel komt dan op een totaalbedrag van

€ 1.472.403,94. Omdat de verdeling van de nettowinst op basis van het dossier onvoldoende duidelijk is geworden, is hoofdelijke aansprakelijkheid gevorderd.

3. Het standpunt van de verdediging

Door veroordeelde zijn in deze procedure geen verweren gevoerd.

4. Het oordeel van de rechtbank

Hoewel er door veroordeelde geen verweren zijn gevoerd zal de rechtbank hieronder de verweren in de ontnemingszaken van de medeveroordeelden bespreken, omdat die van belang zijn in de ontnemingszaak tegen veroordeelde.

4.1

Conclusie van repliek

De rechtbank stelt vast dat de conclusie van repliek is ingediend op 15 november 2023, terwijl de rechtbank in haar tussenvonnis van 27 juni 2023 als uiterlijke datum 10 november 2023 heeft bepaald. De conclusie van repliek is daarmee enkele dagen te laat ingediend, wat de rechtbank onwenselijk acht. De rechtbank heeft in het eerdergenoemde tussenvonnis voorts bepaald dat de verdediging tot uiterlijk 8 december 2015 een conclusie van dupliek kon indienen. Na indiening van de conclusie van repliek, waarin de officier van justitie de verdediging op enkele punten tegemoet is gekomen, had de verdediging derhalve nog ruim drie weken om een conclusie van dupliek te formuleren. De rechtbank is van oordeel dat niet gezegd kan worden dat de verdediging daarmee zodanig in haar belangen is geschaad dat dat tot uitsluiting van de conclusie van repliek zou moeten leiden.

4.2

Overschrijding van de redelijke termijn

De ontnemingsvordering is gelijktijdig met de hoofdzaak aan de rechtbank voorgelegd, te weten op 27 juni 2022, en daarmee binnen de termijn gesteld in artikel 511b van het Wetboek van Strafvordering. Het is vaste jurisprudentie van de Hoge Raad dat ook een forse overschrijding van de redelijke termijn niet tot niet-ontvankelijkheid van de officier van justitie leidt. De rechtbank acht de officier van justitie gelet op het voorgaande ontvankelijk in de vordering.

4.3

Schatting van het wederrechtelijk verkregen voordeel

Op 7 juli 2015 is in de kelder van de woning op het [adres] te [plaats] een hennepkwekerij ontdekt. De kwekerij was verdeeld over vier ruimtes waarin in totaal 751 planten stonden. De stroom werd buitenom de meter afgenomen.

In het ‘rapport berekening wederrechtelijk verkregen voordeel hennepkwekerij’ (hierna: het rapport) van 27 januari 2016 is uitgegaan van het volgende:

Opbrengst

• Een periode van 1 januari 2011 tot en met 7 juli 2015, met daarin 24 oogsten;
• 751 planten per oogst;
• BOOM-norm voor de opbrengst in gram per plant, te weten 28,2 gram;
• Een opbrengst aan hennep per oogst van 751 x 28,2 = 21,1782 kilogram;
• BOOM-norm voor de opbrengst in euro’s per kilogram hennep, te weten € 3.280,-;
• Een totale bruto opbrengst per oogst van 21,1785 kilogram x € 3.280,- =

€ 69.464,50;

- Een totale opbrengst van alle oogsten samen: 24 oogsten x € 69.464,50 =

€ 1.667.148,-.

-
Periode, aantal oogsten en aantal planten

De rechtbank is van oordeel dat de periode van 1 januari 2011 tot en met 1 januari 2012 kan worden betrokken bij de berekening van het wederrechtelijk verkregen voordeel, omdat het dossier voldoende aanwijzingen bevat dat ook in die periode de hennepkwekerij al actief was. Zo bevat het dossier delen van een notitieboek waarin veroordeelde aantekeningen heeft gemaakt over de kwekerij. De eerste aantekening is van 5 maart 2011, die onder meer inhoudt: “hok 1 4 gieters, staan er goed bij, zijn voller aan ’t worden, niet zoveel meer de lengte in”. De rechtbank gaat ervan uit dat deze aantekening ziet op een reeds opgebouwde hennepkwekerij en de verzorging van de planten daarin.

Verder bevat het dossier een overzicht van het stroomverbruik van het [elektriciteitsstation] te [plaats] . Hieruit komt naar voren dat het stroomverbruik al vanaf 2011 substantieel hoger was dan in de jaren daarvoor.

Omdat de aantekeningen pas in maart 2011 beginnen, en er afgezien van het stroomverbruik geen concrete aanwijzingen zijn van een werkende hennepkwekerij in de periode januari en februari 2011 zal de rechtbank één oogst aftrekken van het totale aantal oogsten.

De reeds genoemde en de overige aantekeningen van veroordeelde duiden op veel kweekcycli in de jaren vóór de ontdekking van de hennepkwekerij. Daarbij komt dat het verhoogde stroomverbruik door de jaren heen vrij consistent is gebleven, hetgeen duidt op een voortdurende situatie van hennepkweek. Gelet op het voorgaande zal de rechtbank in de schatting van het wederrechtelijk verkregen voordeel uitgaan van 23 oogsten.

Ten aanzien van de oogsten is ook naar voren gebracht dat niet alle oogsten succesvol waren; er waren ook mislukte oogsten. In de aantekeningen van veroordeelde ziet de rechtbank dat in maart 2011 gesproken wordt over spint en de bestrijding daarvan. De rechtbank zal in verband daarmee van één oogst de opbrengst halveren. De rechtbank ziet in het dossier voor het overige onvoldoende aanknopingspunten om tot een concrete aftrek van opbrengst te komen.

De rechtbank ziet in het dossier verder onvoldoende aanwijzingen om naar beneden af te wijken van het aantal planten waarin in het rapport rekening mee is gehouden.

De rechtbank berekent de schatting van de opbrengst aan de hand van het voorgaande als volgt.

• Periode 1 maart 2011 tot en met 7 juli 2015: 23 oogsten.
• 751 planten per oogst x opbrengst per plant van 28,2 gram = 21.178,2 gram per oogst;
• BOOM-norm voor de opbrengst in euro’s per kilogram hennep, te weten € 3.280,-;
• Opbrengst per oogst 21,1782 kilogram x € 3.280,- = € 69.464,50;
• 22 oogsten met een volledige opbrengst: 22 x € 69.464,50 = € 1.528.219,-;
• 1 oogst met een halve opbrengst: 0,5 x € 69.464,50 = € 34.732,25;
• Totale opbrengst: € 1.528.219,- + € 34.732,25 =

Kosten

In het rapport zijn de volgende kosten berekend:

Afschrijvingskosten [bedrag volgens de tabel] € 450,00

Hennepstekken [hoeveelheid planten per oogst (751) x € 2,85] € 2.140,35

Variabele kosten [hoeveelheid planten per oogst (751) x € 3,33] € 2.500,83

Kosten knippers [aannemelijk € 2,00 per plant per oogst] € 1.502,00

Huisvestingskosten [extra betaald per oogst] € 0,00

Totaal aan kosten per oogst € 6.593,17.

Per 24 oogsten bedragen deze kosten in totaal € 158.236,08.

-
Verrekening van de wijziging in het aantal oogsten

In het hierboven genoemde kostenoverzicht uit het rapport is rekening gehouden met 24 volledige oogsten. De rechtbank gaat uit van 22 volledige oogsten en één halve oogst.

Daarmee veranderen de afschrijvingskosten, de kosten voor hennepstekken en de variabele kosten per oogst niet. Vanwege de halve oogst zullen wel de kosten voor de knippers wijzigen. Slechts de helft van het aantal planten hoefde immers te worden geknipt, omdat de andere helft vanwege spint niet wordt meegerekend in de oogst. De kosten voor de knippers zijn dan 751 x 0,5 x € 2,- = € 751,-

Het totaal van deze kosten voor die oogst zijn derhalve € 6.593,17 - € 751,- = € 5.842,17.

Voor de 22 volledige oogsten is het totaal van deze kosten € 6.593,17 x 22 = € 145.049,74.

Voor het geheel van oogsten samen betreft het totaal van deze kosten:

€ 5.842,17 + € 145.049,74 = € 150.891,91.

-
De elektriciteitskosten

Ten tijde van het opmaken van het rapport waren de elektriciteitskosten nog niet betaald. Aangetoond is dat deze inmiddels wel zijn betaald door [medeveroordeelde 1] , zodat ook deze kosten van de bruto-opbrengst kunnen worden afgetrokken. De rechtbank gaat daarbij uit van het totaal door [medeveroordeelde 1] betaalde bedrag van € 37.012,14. Hoewel het bedrag aan enkel stroomverbruik € 31.508,09 betreft, zijn ook de bijkomende kosten die tot het totaal van € 37.012,14 leiden, het gevolg van het buiten de meter om afnemen van stroom voor de hennepplantage en daarmee kosten die van negatieve invloed zijn op de opbrengst van die hennepplantage. De rechtbank stelt de kosten van stroomverbruik daarom vast op € 37.012,14.

De rechtbank acht het voldoende aannemelijk dat deze kosten alleen ten laste van [medeveroordeelde 1] zijn gekomen. Geen van de andere medeveroordeelden heeft hieraan meebetaald. Hoewel [medeveroordeelde 1] deze kosten civielrechtelijk zou kunnen verhalen op deze medeveroordeelden acht de rechtbank het niet aannemelijk dat zij hun aandeel in deze kosten ooit aan veroordeelde zullen terugbetalen. Dit zou tot het onrechtvaardige resultaat leiden dat bij een evenredige verdeling van deze kosten over alle medeveroordeelden, zij wel profiteren van de betaling door [medeveroordeelde 1] doordat deze kosten in mindering worden gebracht op hun deel van het wederrechtelijk verkregen voordeel zonder dat zij die kosten daadwerkelijk hebben gemaakt. Herstel van de rechtmatige toestand, het doel van ontneming van wederrechtelijk verkregen voordeel, doet zich dan niet voor. De rechtbank zal deze kosten daarom alleen verrekenen in het aandeel van de winst van [medeveroordeelde 1] .

-
Huisvestingskosten

In het vonnis van veroordeelde heeft de rechtbank overwogen dat het voldoende aannemelijk is dat de woning aan de [adres] te [plaats] door veroordeelde en [medeveroordeelde 1] is gekocht met de bedoeling om daar in samenwerking met de medeveroordeelden [medeveroordeelde 2] , [medeveroordeelde 3] en [medeveroordeelde 4] een hennepkwekerij te beginnen. Gelet hierop zal de rechtbank de huisvestingskosten aftrekken van de opbrengst van de hennepkwekerij. Dit alleen ten aanzien van veroordeelde en [medeveroordeelde 1] , omdat zij de eigenaren waren van de woning en om die reden de maandelijkse kosten voor de woning moesten betalen, en het dossier onvoldoende aanwijzingen bevat of, en zo ja hoe deze kosten werden doorberekend aan de medeveroordeelden.

De rechtbank gaat voor de berekening van deze kosten uit van de periode van januari 2011 tot en met juli 2015. Dat zijn 55 maanden. De verdediging van de medeveroordeelde [medeveroordeelde 1] heeft naar voren gebracht dat de maandelijkse hypotheekkosten, bestaande uit hypotheekrente en premies levensverzekeringen, € 1.492,- per maand betroffen.

Het totaal van deze kosten over de berekende periode betreft derhalve 55 x € 1.492,- =

€ 82.060,-. Voor veroordeelde zal de rechtbank gelet hierop rekening houden met € 41.030,- aan huisvestingskosten.

-
Afpersingskosten

In de conclusie van repliek en ter zitting heeft de officier van justitie in afwijking van de oorspronkelijke berekening in het rapport ook € 5.000,- aan afpersingskosten afgetrokken van de bruto opbrengst. Het dossier bevat twee brieven, gericht aan het adres [adres] te [plaats] , waarin kortgezegd wordt geschreven dat bekend is wat men aan het doen is op het adres. In één van de brieven wordt opgedragen een bedrag van € 5.000,- te betalen, omdat de afzender, zo schrijft hij, ook een graantje mee wil pikken. In de andere brief wordt geschreven dat bij het uitblijven van een reactie de autoriteiten worden ingelicht, maar in die brief wordt niet opgedragen te betalen. De rechtbank zal daarom € 5.000,- als kosten aftrekken van de totale opbrengst voor het betalen van de afperser.

Netto opbrengst

De algemene netto opbrengst kan op grond van het bovenstaande als volgt worden berekend.

Bruto opbrengst € 1.562.951,25

Diverse kosten € 150.891,91

Afpersingskosten
€ 5.000,00 -/-

Netto opbrengst € 1.407.059,34

Verdeling/hoofdelijkheid

Veroordeelde en de medeveroordeelden zijn veroordeeld voor, kortgezegd, het medeplegen van het beroepsmatig telen van hennep en het medeplegen van de diefstal van stroom ten behoeven van die hennepkwekerij. Het uitgangspunt is dat eerst gekeken wordt of er voldoende aanwijzingen zijn om een verdeelsleutel toe te passen. Als daar onvoldoende aanwijzingen voor zijn kan tot hoofdelijkheid worden beslist.

Naar het oordeel van de rechtbank kan niet worden gezegd dat het dossier zo weinig aanknopingspunten bevat voor een verdeelsleutel dat alleen nog tot hoofdelijke aansprakelijkheid kan worden beslist. Zo komt in het dossier steeds naar voren dat daar waar wordt gesproken over de samenwerking en de verdeling van de opbrengst steeds alleen de vijf namen van de veroordeelden worden genoemd. Hoewel het dossier een papieren notitie bevat met een voorstel voor een verdeelsleutel, is niet bekend of alle veroordeelden daarmee hebben ingestemd en of vervolgens volgens die verdeelsleutel de winst is verdeeld. Uit deze notitie en andere stukken in het dossier lijkt te volgen dat de eerdere verdeelsleutel moest worden aangepast vanwege de beperkte bijdrage van twee van de vijf veroordeelden zodanig dat die twee personen samen één deel van 25% zouden ontvangen en de overige drie 25% per persoon. Dit lijkt er tevens op te duiden dat de eerdere verdeelsleutel eruit bestond dat ieder wel een gelijk deel (20%) ontving. Dat komt ook overeen met de verklaring van [medeveroordeelde 3] dat ieder een deel van de opbrengst kreeg en dat hij 20% kreeg.

De rechtbank ziet gelet op het voorgaande geen grond om af te wijken van een verdeelsleutel waarbij elk een even groot deel van de winst ontvangt. Dit is een voor de hand liggende verdeelsleutel, ook gelet op de veroordeling tot medeplegen, en doet meer recht aan het reparatoire karakter van de ontnemingsmaatregel dan hoofdelijke aansprakelijkheid.

Dit is pas anders vanaf de datum van 7 april 2012 voor zover het [medeveroordeelde 2] betreft. Het dossier bevat een e-mailwisseling tussen veroordeelde en [medeveroordeelde 2] op die datum waarin zij spreken over de bijdrage aan de hennepkwekerij en de daarmee samenhangende betaling van [medeveroordeelde 2] . Zij spreken af dat [medeveroordeelde 2] vanaf dat moment

€ 3.000,- per oogst krijgt.

De periode van 1 maart 2011 tot en met 7 april 2012 betreft afgerond 57 weken. In het rapport wordt uitgegaan van een gemiddelde kweekcyclus van 10 weken, zodat in die periode vijf afgeronde kweeksessies zijn geweest, waaronder de kweekcyclus waar een halve opbrengst voor gerekend wordt. In die periode betrof de netto-opbrengst het volgende bedrag:

- Bruto opbrengst (4 x volledige opbrengst + 1 x halve opbrengst) =

4 x € 69.464,50 = € 277.858 + € 34.732,25 = € 312.590,25

- Kosten (4 x kosten volledige oogst + 1x kosten halve oogst) =

4 x € 6.593,17 = € 26.372,68 + € 5.842,17 = € 32.214,85.

• [medeveroordeelde 1] heeft verklaard dat de afpersingsbrief waarin wordt opgedragen € 5.000,- te betalen in februari 2015 is ontvangen. De rechtbank zal deze kosten daarom niet in deze periode aftrekken.
• Netto-opbrengst: € 312.590,25 - € 32.214,85 = € 280.375,40.

Dit bedrag gedeeld door vijf personen levert voor de periode van 1 maart 2011 tot en met 7 april 2012 per persoon een geschat wederrechtelijk verkregen voordeel op van (afgerond) € 56.075,-.

De rechtbank gaat voor de periode vanaf 7 april 2012 tot en met 7 juli 2015 uit van

18 oogsten (23 oogsten – 5 oogsten).

De nog resterende netto-opbrengst over die periode is:

• totale netto-opbrengst (inclusief aftrek van de afpersingskosten) € 1.407.059,34
• netto-opbrengst periode 1 maart 2011 tot en met 7 april 2012

€ 1.126.683,94

Omdat [medeveroordeelde 2] in deze periode € 3.000,- per oogst wordt betaald levert dat een aftrek van de netto-opbrengst op van 18 oogsten x € 3.000,- = € 54.000,-.

Over de periode van 7 april 2012 tot en met 7 juli 2015 bedraagt de netto-opbrengst die nog resteert voor de andere vier veroordeelden € 1.126.683,94 - € 54.000,- = € 1.072.683,94.

Per veroordeelde is dat een bedrag van (afgerond) € 268.171,-.

4.4

Vaststelling van het wederrechtelijk verkregen voordeel

[medeveroordeelde 1] :

- periode 1 maart 2011 tot 7 april 2012 € 56.075,-

- periode 7 april 2012 tot en met 7 juli 2015
€ 268.171,- +

€ 324.246,-

- aftrek elektriciteitskosten € 37.012,14

- aftrek huisvestingskosten
€ 41.030,- -/-

Geschat wederrechtelijk verkregen voordeel
€ 246.203,86

[veroordeelde]

- periode 1 maart 2011 tot 7 april 2012 € 56.075,-

- periode 7 april 2012 tot en met 7 juli 2015
€ 268.171,- +

€ 324.246,-

- aftrek huisvestingskosten
€ 41.030,- -/-

Geschat wederrechtelijk verkregen voordeel
€ 283.216,-

[medeveroordeelde 2]

- periode 1 maart 2011 tot 7 april 2012 € 56.075,-

- periode 7 april 2012 tot en met 7 juli 2015
€ 54.000,- +

Geschat wederrechtelijk verkregen voordeel
€ 110.075,-

[medeveroordeelde 3]

- periode 1 maart 2011 tot 7 april 2012 € 56.075,-

- periode 7 april 2012 tot en met 7 juli 2015
€ 268.171,- +

Geschat wederrechtelijk verkregen voordeel
€ 324.246,-

[medeveroordeelde 4]

- periode 1 maart 2011 tot 7 april 2012 € 56.075,-

- periode 7 april 2012 tot en met 7 juli 2015
€ 268.171,- +

Geschat wederrechtelijk verkregen voordeel
€ 324.246,-

Gelet op het voorgaande stelt de rechtbank het wederrechtelijk voordeel van veroordeelde vast op een bedrag van € 283.216,-.

4.5

Overwegingen ten aanzien van de betalingsverplichting

Redelijke termijn

De rechtbank overweegt met betrekking tot de aanvang van de redelijke termijn en het procesverloop in deze zaak het volgende.

Op 26 augustus 2015 heeft de rechter-commissaris een machtiging tot het leggen van conservatoir beslag verleend in verband met het geschatte wederrechtelijk verkregen voordeel van € 1.500.000,-. Hieruit kon verdachte in redelijkheid de verwachting ontlenen dat tegen hem een vordering tot ontneming van het wederrechtelijk verkregen voordeel aanhangig zou worden gemaakt, zodat op dat moment de redelijke termijn met betrekking tot het ontnemen van wederrechtelijk verkregen voordeel is aangevangen. Gelet hierop had op uiterlijk 26 augustus 2017 een beslissing op een ontnemingsvordering moeten volgen. De redelijke termijn is daarmee met 6,5 jaar in aanzienlijke mate overschreden.

Gelet op de jurisprudentie van de Hoge Raad op dit punt en de forse overschrijding van de redelijke termijn zal de rechtbank € 5.000,- aftrekken van het geschatte wederrechtelijk verkregen voordeel, zodat een bedrag van € 278.216,- resteert.

4.6

De betalingsverplichting

Gelet op het voorgaande zal de rechtbank veroordeelde de betalingsverplichting opleggen van € 278.216,- en de vordering van de officier van justitie voor het overige afwijzen.

5. De wettelijke voorschriften

De beslissing berust op artikel 36e van het Wetboek van Strafrecht.

6. De beslissing

De rechtbank:

- stelt het bedrag waarop het wederrechtelijk verkregen voordeel wordt geschat vast op

€ 283.216,- (tweehonderddrieentachtigduizendtweehonderdzestien euro);

- legt veroordeelde de verplichting op tot betaling aan de staat van een geldbedrag ter grootte van
€ 278.216,- (tweehonderdachtenzeventigduizendtweehonderdzestien euro) ter ontneming van het wederrechtelijk verkregen voordeel;

- bepaalt de duur van de gijzeling, die bij niet betaling van het ontnemingsbedrag kan worden gevorderd, op
1080 (duizendtachtig) dagen ;

- wijst de vordering van de officier van justitie voor het overige af.

Dit vonnis is gewezen door mr. A.B. Scheltema Beduin, voorzitter, mr. J. Bergen en mr. J.P.E. Mullers, rechters, in tegenwoordigheid van de griffier mr. A.J. Moggré-Hengst en is uitgesproken ter openbare zitting op 22 februari 2024.

Mr. Mullers is niet in de gelegenheid om dit vonnis mede te ondertekenen.