ECLI:NL:RBZWB:2022:4059

Uitspraak

RECHTBANK ZEELAND-WEST-BRABANT

Strafrecht

Zittingsplaats: Middelburg

parketnummer: 02-280410-21; 02-265316-20 (tul)

vonnis van de meervoudige kamer van 22 juli 2022

in de strafzaak tegen

[verdachte] ,

geboren op [geboortedag] 1995 te [geboorteplaats] ,

gedetineerd in de Penitentiaire Inrichting te Krimpen aan den IJssel,

raadsman mr. H.M. Dunsbergen, advocaat te Breda.

1.Onderzoek van de zaak

De zaak is inhoudelijk behandeld op de zitting van 8 juli 2022, waarbij de officier van justitie, mr. M. van Leeuwen, en de verdediging hun standpunten kenbaar hebben gemaakt.

Ter zitting is ook de vordering tot tenuitvoerlegging behandeld met bovenvermeld parketnummer.

2.De tenlastelegging

De tenlastelegging is gewijzigd overeenkomstig artikel 314a van het Wetboek van Strafvordering. De tenlastelegging is als bijlage I aan dit vonnis gehecht.

De verdenking komt er, kort en feitelijk weergegeven, op neer dat verdachte

op 15 oktober 2021 samen met een ander [hotel] heeft opgelicht door daar te eten en drinken zonder te betalen;

op 16 oktober 2021 samen met anderen door geweld en/of met bedreiging met geweld heeft geprobeerd de portemonnee en telefoon van [naam 1] te stelen;

op 16 oktober 2021 samen met anderen heeft geprobeerd in te breken bij [café] te Middelburg;

op 16 oktober 2021 samen met anderen uit een bestelbus van [bezorgdienst] zes postpakketten heeft weggenomen, of dat hij deze postpakketten heeft geheeld;

op 16 oktober 2021 samen met anderen een overval heeft gepleegd op de [winkel] te Middelburg waarbij een kassalade met geld is meegenomen, of dat hij de kassalade en het geld heeft geheeld;

3.De voorvragen

De dagvaarding is geldig.

De rechtbank is bevoegd.

De officier van justitie is ontvankelijk in de vervolging.

Er is geen reden voor schorsing van de vervolging.

4.De beoordeling van het bewijs

4.1

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte de feiten 1, 2, 3, 4 en 5 heeft gepleegd en baseert zich daarbij op de bewijsmiddelen in het dossier. Ten aanzien van de feiten 1, 3, 4 en 5 kan het medeplegen met medeverdachte [medeverdachte 1] bewezen worden. Er was sprake van een nauwe en bewuste samenwerking tussen hen, gelet op de handelingen die verdachte heeft verricht en het gehele verloop van de avond en de nacht waarin zij samen hebben opgetrokken in hun zoektocht naar geld en drugs. Ten aanzien van feit 2 kan het medeplegen met een onbekend gebleven dader worden bewezen, omdat de bijdrage van verdachte van voldoende gewicht was voor een nauwe en bewuste samenwerking met die persoon.

4.2

Het standpunt van de verdediging

De verdediging is van mening dat de rechtbank niet tot een bewezenverklaring kan komen van de ten laste gelegde feiten en vindt dat verdachte moet worden vrijgesproken. Ten aanzien van feit 1 is er geen sprake van een oogmerk op wederrechtelijke bevoordeling en het zich voordoen als bonafide klant. Evenmin is sprake van een voor medeplegen vereiste nauwe en bewuste samenwerking. Bij feit 2 is sprake van een arbitraire en dubieuze herkenning en is er ook geen sprake van een voor medeplegen vereiste nauwe en bewuste samenwerking. Voor feit 3 ontbreekt bewijs voor de betrokkenheid van verdachte, is geen sprake van medeplegen en kan het vernielen van een ruit en het binnengaan van het café niet zonder meer worden gekwalificeerd als een poging tot inbraak. Ten aanzien van feit 4 is geen sprake van medeplegen van de diefstal, omdat verdachte geen significante bijdrage aan dit feit heeft geleverd. Evenmin is sprake van medeplegen van opzetheling, omdat verdachte de goederen niet voorhanden wilde hebben en geen sprake is van een nauwe en bewuste samenwerking. Ook de schuldheling kan niet bewezen worden, omdat verdachte de goederen niet letterlijk voorhanden had. Ten aanzien van feit 5 is geen sprake van een nauwe en bewuste samenwerking tussen verdachte en de medeverdachten bij de overval en de opzet- en schuldheling. Verdachte heeft zich gedistantieerd van het gestolen goed.

4.3

Het oordeel van de rechtbank

4.3.1

De bewijsmiddelen

De bewijsmiddelen zijn in bijlage II aan dit vonnis gehecht.

4.3.2

De bijzondere overwegingen met betrekking tot het bewijs

Inleiding

In de avond, nacht en ochtend van 15 en 16 oktober 2021 zijn in de binnenstad van Middelburg en in Oost-Souburg meerdere strafbare feiten gepleegd. Ten aanzien van (een deel daarvan) vermoedt de politie de betrokkenheid van verdachte en medeverdachten [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2] . Verdachte is in de avond van 15 oktober 2021 met [medeverdachte 1] opgetrokken. Zij zijn ’s nachts naar het huis van [naam 2] gegaan, waar later ook [medeverdachte 2] naar toe is gekomen. Zij hebben daar drugs gebruikt. Aan het eind van de nacht, op 16 oktober 2021, is [medeverdachte 1] daar als eerste vertrokken. Korte tijd later zijn ook verdachte en [medeverdachte 2] daar samen vertrokken in de auto van [medeverdachte 2] . Zij hebben [medeverdachte 1] opgehaald en vervolgens zijn ze met zijn drieën in de ochtend op pad gegaan om geld en/of drugs te halen.

Feit 1(
eten en drinken zonder betalen bij [hotel])

Uit het dossier volgt dat verdachte en [medeverdachte 1] in de avond van 15 oktober 2022 eten en drank hebben genuttigd bij [hotel] te Middelburg en dat zij vervolgens zijn vertrokken zonder daarvoor te betalen.

De rechtbank stelt voorop dat voor een veroordeling ter zake van oplichting is vereist dat de verdachte bij een ander door een specifieke, voldoende ernstige vorm van bedrieglijk handelen een onjuiste voorstelling in het leven heeft willen roepen teneinde daarvan misbruik te maken. Daartoe moet de verdachte een of meer van de in artikel 326, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht (hierna: Sr) bedoelde oplichtingsmiddelen hebben gebruikt, door welk gebruik die ander is bewogen tot (in dit geval) de afgifte van een goed.

De rechtbank is van oordeel dat op grond van het dossier en het onderzoek ter terechtzitting niet is komen vast te staan dat verdachte en [medeverdachte 1] zich op het moment van het bestellen van eten en drank (samen) bedrieglijk voor hebben gedaan als bonafide klanten die zouden betalen en daardoor (de medewerker van) [hotel] zouden hebben bewogen tot afgifte van dat eten en die drank. Verdachte heeft immers verklaard dat hij ervan uit ging dat [medeverdachte 1] zou betalen en [medeverdachte 1] heeft verklaard dat het de bedoeling was geld te halen en terug te komen om te betalen. Op grond van het dossier kan daarom niet worden vastgesteld dat zij op het moment van bestellen van het eten en de drank al het oogmerk hadden om niet de betalen. Het enkele feit dat zij de volgende ochtend op zoek waren naar geld voor drugs, is daarvoor onvoldoende.

De rechtbank acht daarom niet bewezen dat de verdachte zich door het aannemen van een valse hoedanigheid heeft schuldig gemaakt aan oplichting. Verdachte zal daarom worden vrijgesproken van dit feit.

Feit 2(
poging beroving [naam 1])

Uit het dossier volgt dat aangever [naam 1] in de nacht van 16 oktober 2021 op de Turfkaai werd tegengehouden door een man die hij herkent als [verdachte] van het woonwagenkampje in Middelburg en waarvan later (aan de hand van een foto op Facebook) blijkt dat hij daarmee verdachte bedoelt. Er kwamen twee mannen die zich aansloten bij verdachte, die volgens [naam 1] bij hem leken te horen. Een van de twee, een man met kort blond haar en blauwe ogen, had een groot mes in zijn hand en zei dat [naam 1] zijn portemonnee moest geven. Verdachte heeft niet om geld of spullen gevraagd. Toen [naam 1] weg wilde fietsen, maakte de blonde man met het mes een stekende beweging. Verdachte gaf vervolgens een trap tegen de fiets van [naam 1] . Aangever [naam 1] bleek later te bloeden aan zijn hand.

De rechtbank twijfelt niet aan de herkenning van verdachte door aangever [naam 1] , nu hij meteen heeft gezegd dat het om [verdachte] ging en duidelijk heeft uitgelegd hoe en waarvan hij hem heeft herkend. Daarnaast is gebleken dat verdachte die avond ook in Middelburg was. Verdachte is echter niet degene geweest die aangever [naam 1] heeft bedreigd met het mes en hem om zijn portemonnee heeft gevraagd.

Medeplegen?

De rechtbank ziet zich vervolgens voor de vraag gesteld of er sprake was van medeplegen tussen verdachte en de onbekend gebleven dader.

De rechtbank stelt voorop dat de betrokkenheid aan een strafbaar feit als medeplegen kan worden bewezenverklaard indien is komen vast te staan dat bij het begaan daarvan sprake is geweest van een voldoende nauwe en bewuste samenwerking. Ook indien het tenlastegelegde medeplegen in de kern niet bestaat uit een gezamenlijke uitvoering tijdens het begaan van het strafbare feit, maar uit gedragingen die doorgaans met medeplichtigheid in verband plegen te worden gebracht (zoals het verstrekken van inlichtingen, op de uitkijk staan, helpen bij de vlucht), kan sprake zijn van de voor medeplegen vereiste nauwe en bewuste samenwerking. De materiële en/of intellectuele bijdrage van de verdachte aan het strafbare feit zal dan van voldoende gewicht moeten zijn. Daarbij kan rekening worden gehouden met onder meer de intensiteit van de samenwerking, de onderlinge taakverdeling, de rol in de voorbereiding, de uitvoering of de afhandeling van het delict en het belang van de rol van de verdachte, diens aanwezigheid op belangrijke momenten en het zich niet terugtrekken op een daartoe geëigend tijdstip.

De rechtbank heeft niet de overtuiging dat er tussen verdachte en de onbekend gebleven man met het mes sprake was van een voor medeplegen vereiste nauwe en bewuste samenwerking, omdat onduidelijk is gebleven wie die man is en zijn signalement in ieder geval niet overeenkomt met het uiterlijk van [medeverdachte 1] , met wie verdachte de avond voorafgaand aan het incident heeft opgetrokken. Daarbij komt dat aangever [naam 1] volgens de politie verward overkwam en hij wisselend heeft verklaard. Zo heeft hij bij de politie - in tegenstelling tot zijn latere verklaring bij de rechter-commissaris - niet verklaard dat verdachte de fiets van aangever [naam 1] heeft vastgehouden.

Op grond van het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat de voor medeplegen vereiste voldoende nauwe en bewuste samenwerking tussen verdachte en de onbekend gebleven dader niet is komen vast te staan. Er is geen sprake van een gezamenlijke uitvoering en de bijdrage van verdachte aan het tenlastegelegde is naar het oordeel van de rechtbank van onvoldoende gewicht. Daarom zal verdachte worden vrijgesproken van dit feit.

Feit 3(poging inbraak [café] )

Uit de bewijsmiddelen volgt dat er op 16 oktober 2021 omstreeks 07:40 uur een ruit is vernield van [café] aan de Stationsstraat te Middelburg en dat daar kort daarna door getuige [naam 3] twee jongens zijn gezien: één op de binnenplaats van het café met een streepjes shirt met rood en blauw, een Marokkaans uiterlijk en glad haar, en één in het café met een Marokkaans uiterlijk en een lichtgrijs shirt aan. Beide jongens gingen weg toen getuige [naam 3] naar hen gilde. Verder volgt uit de bewijsmiddelen dat er een papieren zak met daarop een druppel bloed is aangetroffen op de binnenplaats waar een van de mannen zou hebben gestaan. Dit bloed is onderzocht en blijkt te matchen met het DNA-profiel van [medeverdachte 1] (met een matchkans kleiner dan één op één miljard). Daarnaast is gebleken dat [medeverdachte 1] ten tijde van zijn aanhouding in de ochtend van 16 oktober 2021 een rood/blauw gestreepte trui droeg en kort geschoren haar had. Tot slot volgt uit de bewijsmiddelen dat verdachte en [medeverdachte 1] om 07:35 uur uit de auto van [medeverdachte 2] zijn gestapt in de Stationsstraat in Middelburg.

De rechtbank acht gelet op het voorgaande bewezen dat de persoon die op de binnenplaats is gezien [medeverdachte 1] betrof, nu hij zich kort voor het vernielen van de ruit in de nabije omgeving van [café] bevond, zijn signalement ten tijde van zijn aanhouding overeenkomt met het signalement van de persoon op de binnenplaats en er aldaar bloed van hem is aangetroffen. Gelet op dat aangetroffen bloed, acht de rechtbank het aannemelijk dat het [medeverdachte 1] is geweest die de ruit heeft vernield. Het is immers een feit van algemene bekendheid dat het verbreken van glas een fors risico op snijwonden oplevert.

De rechtbank acht voorts bewezen dat de andere persoon die in het café is gezien verdachte betrof. De rechtbank acht onaannemelijk dat dit een ander persoon is geweest, gelet op de omstandigheid dat verdachte kort voor het vernielen van de ruit samen met [medeverdachte 1] uit de auto van [medeverdachte 2] is gestapt en de omstandigheid dat verdachte en [medeverdachte 1] voordien samen (met [medeverdachte 2] ) op pad zijn gegaan en later in de ochtend ook telkens samen zijn geweest. Voor betrokkenheid van een andere persoon bij dit feit biedt het dossier geen enkel aanknopingspunt. Dat het door getuige [naam 3] gegeven signalement niet zou overeenkomen met het signalement van verdachte doet daar niet aan af, nu de betreffende persoon zich in het café bevond en voor de getuige dus moeilijker zichtbaar zal zijn geweest, en de getuige heeft verklaard dat het (verder) te snel ging voor een signalement.

De rechtbank is van oordeel dat het vernielen van een ruit en het vervolgens binnentreden van een café naar de uiterlijke verschijningsvorm is gericht op diefstal met braak. Daarbij komt dat uit het dossier volgt dat verdachte en de medeverdachte zelf geen geld hadden en die nacht op pad waren om (geld voor) drugs te verkrijgen en dat van een ander motief niet is gebleken. Dat er geen goederen zijn weggenomen uit het café en geen spullen overhoop zijn gehaald doet daar niet aan af, nu de oorzaak daarvan vooral lijkt gelegen in de omstandigheid dat verdachte en [medeverdachte 1] zeer kort na het inbreken in het café zijn betrapt door getuige [naam 3] en vervolgens zijn weggerend. Verder is de rechtbank van oordeel dat sprake is geweest van een voldoende nauwe en bewuste samenwerking tussen verdachte en [medeverdachte 1] die in de kern bestaat uit een gezamenlijke uitvoering, nu de één de ruit heeft vernield en de ander het café is binnengetreden. Daarmee acht de rechtbank het tenlastegelegde medeplegen bewezen.

De rechtbank acht daarom wettig en overtuigend bewezen dat verdachte samen met een ander een poging tot inbraak heeft gepleegd in [café] .

Feit 4(diefstal postpakketten)

Uit de bewijsmiddelen volgt dat medeverdachte [medeverdachte 1] op 16 oktober 2021 omstreeks 08:00 uur in Oost-Souburg een aantal postpakketten heeft gestolen uit een bus van een medewerker van [bezorgdienst] .

Medeplegen diefstal?

De rechtbank ziet zich voor de vraag gesteld of verdachte als medepleger van deze diefstal kan worden aangemerkt. Daarvoor dient sprake te zijn van een nauwe en bewuste samenwerking zoals hiervoor (onder feit 2) is uiteengezet. De rechtbank overweegt in dat kader dat ten aanzien van verdachte slechts kan worden vastgesteld dat hij samen met [medeverdachte 1] op de weg tegenover de bus van [bezorgdienst] heeft gelopen. Verder volgt uit de bewijsmiddelen dat hij samen met [medeverdachte 1] de postpakketten heeft uitgepakt.

De rechtbank is van oordeel dat voornoemde handelingen niet als een bijdrage van voldoende gewicht kunnen worden aangemerkt en dat ook anderszins niet blijkt van een nauwe en bewuste samenwerking. De omstandigheid dat verdachte en [medeverdachte 1] eerder die ochtend samen een poging tot inbraak bij [café] hebben gepleegd is op zichzelf beschouwd en ook niet in samenhang met de hiervoor genoemde handelingen van verdachte, onvoldoende redengevend voor het aannemen van een nauwe en bewuste samenwerking ten aanzien van de diefstal van de postpakketten.

De rechtbank zal verdachte daarom vrijspreken van het medeplegen van de diefstal van de postpakketten.

Opzetheling

De rechtbank acht wel wettig en overtuigend bewezen dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan opzetheling van de postpakketten, omdat uit de bewijsmiddelen volgt dat hij heeft gezien dat [medeverdachte 1] deze pakketten uit de bus van [bezorgdienst] heeft gepakt en hij de pakketten vervolgens samen met [medeverdachte 1] in de auto heeft uitgepakt. Hij wist dus dat deze pakketten van diefstal afkomstig waren en heeft ze ook voorhanden gehad. Bij dit voorhanden hebben was sprake van een nauwe en bewuste samenwerking met [medeverdachte 2] , nu die heeft toegestaan dat de pakketten in zijn auto werden geladen en uitgepakt door verdachte en [medeverdachte 1] , terwijl ook hij wist dat deze pakketten van diefstal afkomstig waren. [medeverdachte 2] heeft de pakketten dus samen met verdachte voorhanden gehad. De rechtbank acht het medeplegen daarom ook wettig en overtuigend bewezen.

Feit 5(overval op De [winkel] )

Uit de bewijsmiddelen volgt dat [medeverdachte 1] de overval op De [winkel] in Middelburg heeft gepleegd. Hij is met een koevoet, gewikkeld in een kledingstuk, De [winkel] binnengegaan en heeft onder dreiging van geweld tegen de winkelmedewerkers gezegd dat zij de kassa open moesten maken en, toen dat niet gebeurde, de kassalade met geweld losgerukt en meegenomen.

Medeplegen overval?

De rechtbank ziet zich vervolgens voor de vraag gesteld of de rol van verdachte bij dit feit kan worden gekwalificeerd als die van medepleger. Daarvoor dient sprake te zijn van een nauwe en bewuste samenwerking zoals hiervoor (onder feit 2) is uiteengezet. De rechtbank overweegt in dat kader dat [medeverdachte 2] de auto bestuurde waarmee van en naar

De [winkel] is gereden, dat verdachte zich ook in die auto bevond, dat verdachte heeft geroepen “rijden, rijden!” toen [medeverdachte 1] terugkwam met de kassalade en dat een van beiden op dat moment het portier voor verdachte heeft geopend. Daarnaast hebben verdachte en [medeverdachte 2] nadien geholpen met het dumpen van de kassalade in een sloot. Dit zijn gedragingen die doorgaans met medeplichtigheid in verband worden gebracht. [verdachte] heeft verklaard dat hij niet wist dat [medeverdachte 1] een overval ging plegen en ook [medeverdachte 1] zelf heeft verklaard dat het een impulsieve actie was waarover hij tegen de anderen niets heeft gezegd, zodat niet is vast komen te staan dat verdachte een intellectuele bijdrage aan het feit heeft gehad. Onder die omstandigheden is de rechtbank van oordeel dat niet is gebleken dat de bijdrage van verdachte van voldoende gewicht was om van medeplegen te kunnen spreken.

De omstandigheid dat verdachte en [medeverdachte 1] eerder die ochtend samen een poging tot inbraak bij [café] hebben gepleegd en verdachte wetenschap heeft gehad van de door [medeverdachte 1] gepleegde diefstal van postpakketten en daarbij (als heler) betrokken is geweest, is op zichzelf beschouwd en ook niet in samenhang met de hiervoor genoemde handelingen van verdachte, onvoldoende redengevend voor het aannemen van een nauwe en bewuste samenwerking ten aanzien van de overval op De [winkel] .

Op grond van het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat de voor medeplegen vereiste voldoende nauwe en bewuste samenwerking tussen verdachte en [medeverdachte 1] niet is komen vast te staan. Er is geen sprake van een gezamenlijke uitvoering en de bijdrage van verdachte aan de overval is naar het oordeel van de rechtbank van onvoldoende gewicht. Daarom zal verdachte worden vrijgesproken van het tenlastegelegde medeplegen. Mogelijk bevat het voorhanden bewijs wel aanwijzingen dat verdachte de rol van medeplichtige heeft vervuld, maar dat is hem niet ten laste gelegd.

Opzetheling

De rechtbank acht wel wettig en overtuigend bewezen dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan opzetheling van de kassalade en het geld dat zich daarin bevond, omdat uit de bewijsmiddelen volgt dat [medeverdachte 1] deze kassalade in de auto heeft geladen waarin ook verdachte zich bevond. Verdachte wist dat [medeverdachte 1] deze kassalade buit had gemaakt bij de overval op De [winkel] en heeft geholpen met het dumpen van deze kassalade. Hij wist dus dat deze kassalade van diefstal afkomstig was en heeft hem ook voorhanden gehad. Bij dit voorhanden hebben was sprake van een nauwe en bewuste samenwerking met [medeverdachte 2] , omdat die heeft toegestaan dat de kassalade in zijn auto werd geladen en behulpzaam is geweest bij het dumpen ervan, terwijl ook hij wist dat deze kassalade van diefstal afkomstig was. De rechtbank acht het medeplegen daarom ook wettig en overtuigend bewezen.

4.4

De bewezenverklaring

De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte

primair

op 16 oktober 2021 te Middelburg tezamen en in vereniging met een ander

ter uitvoering van het door verdachte en zijn mededaders voorgenomen misdrijf om geld en/of goederen van hun gading dat/die aan [naam 3] toebehoorde(n) weg te nemen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen en zich de toegang tot de plaats van het

misdrijf te verschaffen door middel van braak, met een auto naar [café] gelegen aan de Stationsstraat zijn gereden en aldaar naar de achterzijde van dat café zijn gelopen en vervolgens aldaar een ruit van dat café /hebben vernield en het café zijn binnen geklommen,

terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;

subsidiair

op 16 oktober 2021 te Oost-Souburg, gemeente Vlissingen, tezamen en in vereniging met een ander een aantal postpakketten voorhanden heeft gehad, terwijl hij en zijn mededader ten tijde van het voorhanden krijgen van die postpakketten wisten dat het door misdrijf verkregen goederen betroffen;

subsidiair

op 16 oktober 2021 te Middelburg tezamen en in vereniging met een ander een hoeveelheid geld en een kassalade voorhanden heeft gehad, terwijl hij en zijn mededaders ten tijde van het voorhanden krijgen van dat geld en kassalade wisten dat het door misdrijf verkregen

goederen betroffen
.

Voor zover er in de tenlastelegging kennelijke taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn die fouten in de bewezenverklaring verbeterd. Verdachte is daardoor niet in zijn verdediging geschaad.

De rechtbank acht niet bewezen hetgeen meer of anders is ten laste gelegd. Verdachte zal daarvan worden vrijgesproken.

5.De strafbaarheid

Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de feiten uitsluiten. Dit levert de in de beslissing genoemde strafbare feiten op.

Verdachte is strafbaar, omdat niet is gebleken van een omstandigheid die zijn strafbaarheid uitsluit.

6.De strafoplegging

6.1

De vordering van de officier van justitie

De officier van justitie vordert aan verdachte op te leggen een gevangenisstraf van 35 maanden, met aftrek van voorarrest, waarvan 10 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van drie jaar. Bij de eis is rekening gehouden met het forse strafblad van verdachte, de omstandigheid dat hij nog in een proeftijd liep en dat hij blijkens het reclasseringsrapport niet gemotiveerd is te veranderen.

6.2

Het standpunt van de verdediging

De verdediging bepleit een straf die het voorarrest van verdachte niet overstijgt.

6.3

Het oordeel van de rechtbank

Verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan het medeplegen van een poging tot inbraak en twee keer aan het medeplegen van opzetheling. Met deze vermogensdelicten heeft verdachte schade en overlast veroorzaakt voor de betreffende slachtoffers en blijk gegeven van een gebrek aan respect voor het eigendomsrecht van een ander. Hij heeft slechts oog gehad voor zijn eigen financiële gewin om zodoende in zijn verslaving te kunnen voorzien. Alle strafbare feiten hebben plaatsgevonden in dezelfde ochtend, waardoor verdachte samen met de medeverdachten een spoor van strafbaar gedrag heeft achtergelaten in Middelburg en ook voor onrust in de maatschappij in het algemeen heeft gezorgd. De rechtbank rekent verdachte dit alles aan.

De rechtbank heeft acht geslagen op het strafblad van verdachte, waaruit blijkt dat verdachte veelvuldig in aanraking is gekomen met politie en justitie en dat hij nog in een proeftijd liep van een op 11 februari 2021 opgelegde voorwaardelijk straf.

Verder heeft de rechtbank acht geslagen op het reclasseringsrapport van Reclassering Nederland van 16 juni 2022. Hieruit volgt dat er bij verdachte sprake is van een patroon aangaande vermogensdelicten waarvan de ten laste gelegde feiten deel uit maken. Er is sprake van instabiliteit op diverse leefgebieden en een grote mate van onmacht. De kans op recidive wordt als hoog ingeschat, waarbij de middelenproblematiek en de psychische gesteldheid worden gezien als primaire criminogene factoren. Eerdere interventies hebben niet geleid tot gedragsverandering of afname van het recidiverisico. De reclassering ziet nog mogelijkheden om interventies in te zetten en de kans op recidive te verlagen, maar verdachte staat hier niet voor open. Hij wilde niet meewerken aan de totstandkoming van het reclasseringsadvies. Gezien de houding van verdachte ziet de reclassering op dit moment geen mogelijkheden om met reclasseringsbegeleiding en interventies de recidivekans te beïnvloeden. Geadviseerd wordt een straf zonder bijzondere voorwaarden op te leggen.

Omdat de rechtbank minder bewezen verklaart dan waar de officier van justitie in de eis van is uitgegaan, legt zij een lagere straf op dan door de officier van justitie is gevorderd. De rechtbank is van oordeel dat een gevangenisstraf voor de duur van acht maanden noodzakelijk is. De rechtbank ziet geen ruimte voor een andere of lichtere sanctie. Bij de bepaling van de duur van die straf houdt de rechtbank rekening met de landelijk geldende oriëntatiepunten voor straftoemeting en de straffen die doorgaans voor vergelijkbare feiten worden opgelegd. Daarnaast houdt de rechtbank in zwaarwegende mate rekening met de strafverzwarende omstandigheden dat verdachte een fors strafblad heeft, ten tijde van de feiten nog in een proeftijd liep en zeer korte tijd na het uitzitten van een gevangenisstraf opnieuw meerdere strafbare feiten heeft gepleegd.

7.De benadeelde partij

[naam 4]

De benadeelde partij [naam 4] vordert een schadevergoeding van € 750,= voor feit 5.

De rechtbank is van oordeel dat voldoende verband met het bewezenverklaarde handelen van verdachte ontbreekt nu verdachte wordt vrijgesproken voor het medeplegen van de overval en slechts wordt veroordeeld voor heling, zodat geen sprake is van schade die rechtstreeks is toegebracht door het bewezenverklaarde feit. De benadeelde partij zal daarom niet-ontvankelijk worden verklaard in de vordering.

[naam 5]

De benadeelde partij [naam 5] vordert een schadevergoeding van € 750,= voor feit 5.

8.De vordering tot tenuitvoerlegging

De officier van justitie heeft gevorderd dat de voorwaardelijke gevangenisstraf van vier maanden die aan verdachte is opgelegd bij vonnis van deze rechtbank van 11 februari 2021 ten uitvoer zal worden gelegd.

De rechtbank stelt vast dat verdachte zich voor het einde van de proeftijd schuldig heeft gemaakt aan een nieuw strafbaar feit en daarmee de algemene voorwaarde heeft overtreden. Gelet hierop zal de vordering tot tenuitvoerlegging worden toegewezen. De rechtbank ziet gelet op het strafblad van verdachte geen aanleiding om de gevangenisstraf om te zetten in een andere strafmodaliteit.

9.De wettelijke voorschriften

De beslissing berust op de artikelen 45, 47, 57, 311 en 416 van het Wetboek van Strafrecht zoals deze artikelen luidden ten tijde van het bewezenverklaarde.

10.De beslissing

De rechtbank:

Vrijspraak

-
spreekt verdachte vrijvan de onder 1, 2, 4 primair en 5 primair tenlastegelegde feiten;

Bewezenverklaring

- verklaart het tenlastegelegde bewezen, zodanig als hierboven onder 4.4 is omschreven;

- spreekt verdachte vrij van wat meer of anders is ten laste gelegd;

Strafbaarheid

- verklaart dat het bewezenverklaarde de volgende strafbare feiten oplevert:

feit 3:poging tot diefstal door twee of meer verenigde personen waarbij de schuldige zich de toegang tot de plaats van het misdrijf heeft verschaft door middel van braak;

feit 4 subsidiair:medeplegen van opzetheling;

feit 5 subsidiair:medeplegen van opzetheling;

- verklaart verdachte strafbaar;

Strafoplegging

- veroordeelt verdachte tot
een gevangenisstraf van 8 (acht) maanden;

- bepaalt dat de tijd die verdachte voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in voorarrest heeft doorgebracht in mindering wordt gebracht bij de tenuitvoerlegging van de opgelegde gevangenisstraf;

Vordering tenuitvoerlegging

- gelast dat de voorwaardelijke straf die bij vonnis d.d. 11 februari 2021 is opgelegd in de zaak onder parketnummer 02-265316-20
ten uitvoer zal worden gelegd, te weten
een gevangenisstraf van 4 (vier) maanden;

Benadeelde partijen

[naam 4]

- verklaart de benadeelde partij [naam 4] niet-ontvankelijk in de vordering;

- veroordeelt de benadeelde partij [naam 4] in de kosten van verdachte, tot nu toe begroot op nihil;

[naam 5]

- verklaart de benadeelde partij [naam 5] niet-ontvankelijk in de vordering;

- veroordeelt de benadeelde partij [naam 5] in de kosten van verdachte, tot nu toe begroot op nihil;

Voorlopige hechtenis

- verstaat dat het bevel tot voorlopige hechtenis bij afzonderlijke beslissing van 11 juli 2022 is opgeheven.

Dit vonnis is gewezen door mr. H. Skalonjic, voorzitter, mr. G.H. Nomes en mr. S.H. van Nieuwkerk, rechters, in tegenwoordigheid van mr. E.J. van der Welle, griffier, en is uitgesproken ter openbare zitting op 22 juli 2022.

Mr. Skalonjic, mr. Van Nieuwkerk en de griffier zijn niet in de gelegenheid dit vonnis mede te ondertekenen.