ECLI:NL:RBZWB:2021:3669

• Datum uitspraak: 22 juli 2021
• Publicatiedatum: 22 juli 2021
• Zaaknummer: 02-056328-20 (strafzaak)
• Instantie: Rechtbank Zeeland-West-Brabant
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Op tegenspraak
• Rechters: R.J.H. Goossens; W.J.M. Fleskens; R.J.H. van der Linden
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Medeplichtigheid aan het bewerken en verwerken van cocaïne in een cocaïnebewerkingsruimte

Op 22 juli 2021 heeft de Rechtbank Zeeland-West-Brabant uitspraak gedaan in een strafzaak tegen een verdachte die werd beschuldigd van medeplichtigheid aan het bewerken en verwerken van cocaïne. De verdachte werd veroordeeld tot een gevangenisstraf van 180 dagen, waarvan 129 dagen voorwaardelijk, en een taakstraf van 180 uur. De rechtbank oordeelde dat de verdachte haar woning ter beschikking had gesteld voor de productie van cocaïne en dat zij wetenschap had van de activiteiten die daar plaatsvonden. De zaak werd inhoudelijk behandeld op zittingen in juni en juli 2021, waarbij de officier van justitie en de verdediging hun standpunten naar voren brachten. De rechtbank concludeerde dat er voldoende bewijs was voor de medeplichtigheid van de verdachte aan de cocaïneproductie, ondanks haar ontkenning van betrokkenheid. De rechtbank sprak de verdachte vrij van enkele andere tenlastegelegde feiten, maar achtte de medeplichtigheid aan het aanwezig hebben van cocaïne bewezen. De rechtbank benadrukte de ernst van de feiten en de rol van de verdachte in de georganiseerde drugscriminaliteit, wat leidde tot de opgelegde straf.

Uitspraak

RECHTBANK ZEELAND-WEST-BRABANT

Strafrecht

Zittingsplaats: Breda

Parketnummer: 02-056328-20 (strafzaak)

Vonnis van de meervoudige kamer van 22 juli 2021

in de strafzaak tegen:

[verdachte] ,

geboren op [geboortedag] 1969 te [geboorteplaats] ,

wonende te [adres 1] ,

raadsman mr. W.A.J.A. Welten, advocaat te Breda.

1. Onderzoek van de zaak

De zaak is inhoudelijk behandeld op de zitting van 17 en 18 juni 2021 en 8 juli 2021, waarbij de officier van justitie, mr. J.J. Schreurs, en de verdediging hun standpunten kenbaar hebben gemaakt.

2. De tenlastelegging

De tenlastelegging is als bijlage I aan dit vonnis gehecht. De verdenking komt er, kort en feitelijk weergegeven, op neer dat verdachte zich samen met anderen opzettelijk schuldig heeft gemaakt aan het bewerken van cocaïne dan wel daaraan medeplichtig is geweest (feit 1 primair en subsidiair), het voorbereiden van het bewerken van cocaïne (feit 2) en het aanwezig hebben van cocaïne dan wel daaraan medeplichtig is geweest (feit 3 primair en subsidiair).

3. De voorvragen

De dagvaarding is geldig.

De rechtbank is bevoegd.

De officier van justitie is ontvankelijk in de vervolging.

Er is geen reden voor schorsing van de vervolging.

4. De beoordeling van het bewijs

4.1

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan de feiten 1 subsidiair, 2 en 3 primair. Uit de rapportage van het LFO blijkt dat er in de woonwagen aan de [adres 2] een cocaïnebewerkingsruimte aanwezig was, waarin cocaïne werd versneden en tot blokken werd geperst. De pure cocaïne kwam via tassen de woning in en de versneden cocaïne ging via tassen de woning weer uit. Dat deze bewerkingsruimte er al geruime tijd zat, blijkt uit het TCI-proces-verbaal, de bakengegevens, de camerabeelden, de vervuiling in de bewerkingsruimte en in de gang op de eerste verdieping en lege verpakkingen tetramisol van 150 kilogram. Verdachte heeft wetenschap gehad van de aanwezigheid van de bewerkingsruimte en de cocaïne of op zijn minst verdovende middelen. Aan de volstrekt ongeloofwaardige verklaring die verdachte heeft afgelegd dient geen waarde te worden toegekend in de bewijswaardering.

4.2

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft zich primair op het standpunt gesteld dat verdachte van de feiten 1, 2 en 3 dient te worden vrijgesproken, omdat er sprake is van onvoldoende wettig en overtuigend bewijs. Daarnaast heeft de raadsman ten aanzien van de feiten 1 en 2 bepleit dat verdachte dient te worden vrijgesproken, omdat het bewijsmateriaal dat is verkregen door de camera’s van het bewijs ex artikel 359a van het Wetboek van Strafvordering (hierna: Sv) uitgesloten dient te worden. Er is sprake van een onherstelbaar vormverzuim in het voorbereidend onderzoek, omdat bij de stelselmatige observatie van de woning van verdachte geen bevel ten aanzien van verdachte en/of haar medebewoners is afgegeven en de wijze waarop uitvoering is gegeven aan het andere bevel niet aan de eisen van proportionaliteit en subsidiariteit voldoet. Ten aanzien van de feiten 1 primair, 2 en 3 primair heeft de raadsman aangevoerd dat verdachte geen enkele actieve bijdrage heeft geleverd aan de delicten, zodat geen sprake kan zijn van een nauwe en bewuste samenwerking. Daarbij komt dat voor wat betreft de feiten 2 en 3 primair verdachte de verpakkingen, chemicaliën, grondstoffen en onderdelen niet voorhanden heeft gehad, omdat zij van het bestaan daarvan niet afwist. Ook heeft zij geen wetenschap gehad van het feit dat er cocaïne in de woning lag. Verdachte sliep niet in het pand aan de [adres 2] en als zij daar wel was, verbleef zij beneden. Voor zover er een penetrante chemische lucht was te ruiken in en rondom de woning, heeft verdachte deze niet kunnen ruiken, doordat zij last had van (chronische) sinusitis. Daarnaast hebben anderen, zoals de bloemenbezorgster, de glazenwassers en monteurs van het bedrijf [bedrijf] , kennelijk ook niets geroken
. De monteurs zijn op 2, 17 en 20 januari 2020 op de eerste verdieping in de slaapkamer tegenover het drugslab geweest om een waterlek te repareren. Ten aanzien van de feiten 1 subsidiair en 3 subsidiair heeft de raadsman aangevoerd dat er geen actieve gedragingen van verdachte zijn geweest die gelegenheid hebben verschaft voor de productie van de cocaïne. Ook al zou verdachte hebben geweten van de productie van de cocaïne, dan is de omstandigheid dat zij niet heeft ingegrepen onvoldoende om medeplichtigheid aan te nemen. Daarnaast is er geen sprake geweest van het voor medeplichtigheid vereiste dubbele opzet. Subsidiair heeft de raadsman zich op het standpunt gesteld dat de pleegperiode dient te worden beperkt tot 21 januari 2020, gelet op de door de raadsman overgelegde stukken van [bedrijf] .

De raadsman heeft een voorwaardelijk verzoek gedaan – indien de rechtbank ervan uitgaat dat er in januari 2020 een drugslab in de woning aanwezig was – de medewerkers van [bedrijf] , te weten [naam 1] en [naam 2] , als getuigen te horen.

4.3

Het oordeel van de rechtbank

4.3.1

De bewijsmiddelen

De bewijsmiddelen zijn in bijlage II aan dit vonnis gehecht.

4.3.2

De bijzondere overwegingen met betrekking tot het bewijs

De beoordeling van het verweer strekkende tot bewijsuitsluiting

De rechtbank stelt voorop dat de officier van justitie een bevel tot stelselmatige observatie kan afgeven als sprake is van een verdenking van een misdrijf. Uit het dossier volgt dat door middel van het proces-verbaal ‘aanvraag bevel stelselmatige observatie ex artikel 126g Sv’ van 6 november 2019 aan de officier van justitie is verzocht gebruik te maken van de bevoegdheid tot stelselmatige observatie van [naam 3] . Op dat moment was (enkel) [naam 3] verdachte. De verdenking kwam voort uit TCI-informatie die inhield dat [naam 3] regelmatig hoeveelheden cocaïne haalde van en bracht naar de woonwagen aan de [adres 2] te Breda, waar de cocaïne door anderen werd verwerkt of verpakt. Hij zou daarbij gebruik maken van een taxi met kenteken [kenteken 1] . Blijkens de aanvraag was het noodzakelijk stelselmatig te kunnen observeren om zicht te kunnen krijgen op stashes en contacten. Blijkens het bevel observatie van 7 november 2019 heeft de officier van justitie dit bevel voor de periode van 7 november 2019 tot en met 3 februari 2020 gegeven. In het bevel is bepaald dat ter uitvoering van het bevel technische hulpmiddelen worden aangewend, te weten foto- en/of videoapparatuur en een peilbaken. Op 22 januari 2020 is middels het proces-verbaal ‘aanvraag bevel stelselmatige observatie [naam 4] ’ verzocht gebruik te maken van de bevoegdheid tot stelmatige observatie van [naam 4] . Uit dit proces-verbaal blijkt dat op 21 januari 2020 jegens [naam 4] een proces-verbaal ex artikel 27 Sv is opgemaakt. Het bevel observatie is op 22 januari 2020 gegeven, waarin is bepaald dat in de periode van 22 januari 2020 tot en met 19 april 2020 de hiervoor genoemde technische hulpmiddelen worden aangewend. Uit het dossier volgt dat op basis van het afgegeven bevel ex artikel 126g Sv op [naam 3] en later op [naam 4] in de periode van 17 december 2019 tot en met 10 februari 2020 camerabeelden zijn opgenomen bij de woning aan de [adres 2] . Naar het oordeel van de rechtbank was er sprake van de vereiste bevelen stelselmatige observatie. Daarnaast is stelselmatige observatie niet beperkt tot personen jegens wie de bedoelde verdenking bestaat. De kring van personen die geobserveerd kan worden is enkel beperkt door het vereiste belang van het onderzoek. Uit het dossier volgt dat het van belang werd geacht vast te stellen wat zich rondom de woning aan de [adres 2] afspeelde. Gelet op de verdenking die er aanvankelijk tegen [naam 3] en later tegen [naam 4] lag, was dit belang naar het oordeel van de rechtbank aanwezig.

Naar het oordeel van de rechtbank zijn in het onderhavige geval de eisen van proportionaliteit en subsidiariteit niet geschonden. Dat een min of meer compleet beeld van (aspecten van) het leven van verdachte is verkregen is inherent aan het toepassen van de bevoegdheid van stelselmatige observatie. Dat met behulp van een camera ook soms bewegingen in de woning konden worden waargenomen, maakt niet dat sprake is van een onrechtmatigheid. Niet is gebleken dat permanent werd waargenomen wat zich in de woning afspeelde of dat dit het doel was.

Gelet op het voorgaande is er naar het oordeel geen sprake van een vormverzuim in de zin van artikel 359a Sv. Het verweer van de raadsman wordt verworpen.

De beoordeling van de feiten 1 en 2

Op grond van de bewijsmiddelen stelt de rechtbank vast dat op 8 februari 2020 in de woning aan de [adres 2] in Breda een cocaïnebewerkingsruimte is aangetroffen, waarbij op grote schaal cocaïne werd versneden met tetramisol. In de ruimte op de eerste verdieping bevonden zich onder meer lege verpakkingen van het versnijdingsmiddel tetramisol, magnetrons, persframes, potkrikken, persmallen, diverse gebruikte logoplaten voor het persen van logo’s in blokken, een vacuüm sealmachine en (gesealde) geperste blokken cocaïne. Ook werden aantekeningen met mengverhoudingen aangetroffen. De blokken onversneden cocaïne bevatten gemiddeld 80 procent cocaïnebase en de versneden cocaïne gemiddeld 37 procent cocaïnebase. Het LFO concludeert dat er in de versnijdingsruimte zeer waarschijnlijk minimaal 150 kilogram onversneden cocaïne is verwerkt tot ongeveer 300 kilogram versneden cocaïne.

[naam 4] en [verdachte] staan geregistreerd als bewoners van de woning aan de [adres 2] . Hun zoon, [naam 5] (hierna: [naam 5] ), en [naam 6] zijn tijdens de doorzoeking in en bij de woning op 8 februari 2020 aangehouden. [naam 6] is hierbij uit het raam van de bewerkingsruimte op de eerste verdieping gesprongen.

[naam 6] heeft verklaard dat hij op 1 en 8 februari 2020 in de werkruimte blokken heeft gemaakt. Tijdens zijn fouillering is een Vsmart telefoon in beslag genomen, waaruit blijkt dat met die telefoon op 7 februari 2020 om 20.04 uur aan gebruikersnaam ‘ [naam 7] ’ wordt gevraagd: ‘kun jij vandaag die 17 brengen bij Hollander’, de gebruiker van de telefoon rond 9 uur gaat beginnen en ‘ [naam 7] ’ ‘ze’ om half 9 zal brengen. Ook wordt op de telefoon een gesprek aangetroffen, waarin wordt gesproken over blokken die niet puur waren. Door gebruikersnaam ‘ [naam 8] ’ wordt op 1 februari 2020 aan de gebruiker van de telefoon gevraagd of er iets klaar is, waarna er door ‘ [naam 8] ’ wordt gezegd ‘ik heb hier 7’ en ‘boven is 8’. Op 7 februari 2020 wordt met de telefoon aan ‘ [naam 8] ’ bericht dat er morgen werk is en dat ‘ [naam 9] ’ voor 9 spullen zal brengen en ‘ik ben tussen 9 en 10 daar’. Tevens wordt een gesprek aangetroffen met ‘ [naam 11] ’ dat gaat over het werken op 8 februari 2020 en waarin foto’s worden verzonden van vermoedelijk cocaïneblokken. Uit de camerabeelden blijkt dat op 8 februari 2020 om 08.33 uur de taxi van [naam 3] met kenteken [kenteken 1] naast de woning aan de [adres 2] te Breda stopt en er vanuit de taxi een zwarte tas de woning wordt binnengebracht. Om 09.24 uur stapt [naam 6] als passagier uit een Volvo en gaat de woning binnen. Uit deze omstandigheden leidt de rechtbank af dat [naam 6] de gebruiker van de Vsmart telefoon was die onder hem in beslag is genomen.

In de woning aan de [adres 2] is ook een Vsmart telefoon aangetroffen waarin zich hetzelfde chatgesprek bevond als in de Vsmart van [naam 6] , te weten het gesprek met ‘ [naam 8] ’. In de in de woning aangetroffen Vsmart telefoon heeft de gebruiker van de telefoon datzelfde gesprek met gebruiker ‘ [naam 10] ’, waaruit de rechtbank afleidt dat de gebruiker van de in de woning aangetroffen Vsmart gebruiker ‘ [naam 8] ’ betreft en de gebruikersnaam van de Vsmart van [naam 6] ‘ [naam 10] ’. Daarnaast wordt ook in deze telefoon gecommuniceerd met gebruiker ‘ [naam 11] ’ en zijn er diverse afbeeldingen aangetroffen van vermoedelijk cocaïneblokken met daarop diverse logo’s waarvan tijdens de doorzoeking sjablonen zijn aangetroffen.

Uit bakengegevens blijkt dat de Renault Megane met het taxikenteken [kenteken 1] op naam van [naam 3] (hierna: de taxi) in de periode vanaf 18 november 2019 tot en met 8 februari 2020 op meerdere tijdstippen op de locatie [adres 2] in Breda is geweest. Uit de bakengegevens in combinatie met de bij de woning opgenomen camerabeelden, blijkt dat op momenten dat er een auto of taxi naast de woning stilstaat, het baken onder de taxi van [naam 3] aan de [adres 2] aanstraalt. De rechtbank concludeert dat de auto die stilstaat de taxi van [naam 3] is. Verder blijkt dat er op meerdere dagen tassen en/of dozen uit de taxi in de woning zijn gebracht en andersom. Hierbij reed de bestuurder zijn taxi tot naast de woning ter hoogte van het zijportiek en brachten de bestuurder van de taxi, [naam 5] of [naam 4] de tassen en/of dozen in de woning of plaatsten zij deze vanuit de woning in de taxi, waarna de taxi direct wegreed. In de periode dat [naam 3] zich op Curaçao bevond, zijn er op twee dagen door de bestuurder van een Mercedes Benz met kenteken [kenteken 2] tassen in de taxi geplaatst. De Mercedes stond op naam van [naam 12] , familie van [naam 3] . Ook is op de camerabeelden te zien dat er mensen zijn opgehaald en weggebracht. Op de camerabeelden van 8 februari 2020 is te zien dat de taxi met kenteken [kenteken 1] om 08.33 uur bij de woning aankomt en de bestuurder van de taxi een tas de woning in brengt. Omstreeks 09.17 uur rijdt [naam 4] met een Volvo weg en omstreeks 09.24 uur komt hij samen met [naam 6] bij de woning aan.

Gelet op de aangetroffen cocaïnebewerkingsruimte in de woning aan de [adres 2] in Breda, in combinatie met de inhoud van de chatgesprekken, de bakengegevens en de camerabeelden gaat de rechtbank ervan uit dat de inhoud van de tassen/dozen die in en uit de woning worden gebracht cocaïne bevat. Dat is immers inherent aan het versnijdingsproces: er komt onversneden cocaïne de woning in en de versneden cocaïne gaat de woning weer uit. Dat de cocaïne op andere wijze in de woning kwam of de woning verliet is niet gebleken. Dat er versneden cocaïne de woning moet hebben verlaten kan worden afgeleid uit de bevindingen van LFO dat er, gelet op de lege verpakkingen versnijdingsmiddel, 150 kilogram onversneden cocaïne is versneden tot 300 kilogram cocaïne, terwijl er op 8 februari 2020 een veel kleinere hoeveelheid in de woning is aangetroffen. De verklaring van [naam 3] dat hij regelmatig boodschappen naar de [adres 2] bracht, acht de rechtbank volstrekt ongeloofwaardig. Daarbij wordt overwogen dat uit de bakengegevens blijkt dat [naam 3] zeer frequent op de [adres 2] kwam en het volstrekt niet voor de hand ligt dat er zo vaak boodschappen zouden moeten worden bezorgd. Het is voorts nogal ongebruikelijk dat een taxichauffeur boodschappen bezorgt. Een afdoende verklaring hiervoor heeft [naam 3] niet kunnen geven. De rechtbank concludeert dat de personen die zijn opgehaald en naar de woning zijn gebracht en vervolgens weer zijn weggebracht, de cocaïne hebben versneden. In elk geval op 1 en 8 februari 2020 is [naam 6] opgehaald en heeft hij in de versnijdingsruimte blokken gemaakt. Omdat de taxi al vanaf 18 november 2019 op de [adres 2] is gesignaleerd, er veel lege verpakkingen met grote hoeveelheden tetramisol zijn aangetroffen en de apparatuur in de versnijdingsruimte en de gang op de eerste verdieping sterk waren vervuild, is de rechtbank van oordeel dat er in de periode van 18 november 2019 tot en met 8 februari 2020 in de woning een versnijdingsruimte voor cocaïne aanwezig was. Dat er in deze periode mogelijk derden in de woning zouden zijn geweest, doet daar niet aan af, nu die enkele omstandigheid niet dwingt tot de conclusie dat deze derden – voor zij al iets zouden hebben opgemerkt – daarvan ook melding zouden hebben gemaakt bij politie of justitie.

De rechtbank ziet zich vervolgens voor de vraag gesteld of verdachte en haar medeverdachten betrokken zijn geweest zij de productie van cocaïne en de voorbereiding hieraan voorafgaand, en zo ja, hoe hun rol dient te worden gekwalificeerd.

De versnijdingsruimte is in de woning van [naam 4] aangetroffen. Uit de camerabeelden blijkt dat [naam 4] meermalen cocaïne zijn woning in en uit heeft gebracht. Een aantal keren was hij thuis, terwijl er een overdracht plaatsvond. Ook blijkt uit de camerabeelden en het onderzoek naar de Vsmart telefoon van [naam 6] dat [naam 4] werkers, waaronder [naam 6] , heeft opgehaald en weggebracht. De verklaring van [naam 4] dat hij er niet van wist acht de rechtbank ongeloofwaardig.

Ook [naam 5] heeft meermalen cocaïne de woning in en uit gebracht en een aantal keren was hij thuis, terwijl er een overdracht plaatsvond. Verder is op de camerabeelden te zien dat hij op 1 februari 2020 een ton de woning binnenbracht die gelijkend is op tonnen die in de versnijdingsruimte zijn aangetroffen. Daarnaast heeft hij werkers opgehaald en weggebracht. De rechtbank gaat ervan uit dat hij de gebruiker is geweest van de in de woning aangetroffen Vsmart telefoon, gelet op het feit dat enkel [naam 5] en [naam 6] in en bij de woning zijn aangetroffen op 8 februari 2020 en er niemand anders in de woning aanwezig was. Daarnaast is onder [naam 6] een Vsmart telefoon in beslag genomen, waarmee eerder contact is geweest met de in de woning aangetroffen telefoon. De gebruiker van de in de woning aangetroffen telefoon schrijft “Ja ben [voorletter] ” en de gebruiker van de telefoon in een chatgesprek met ‘ [naam 10] ’ zegt dat ‘ [naam 15] ’ over tien minuten à een kwartier bij de ‘ [naam 16] ’ is. Dit gesprek is ook in de Vsmart van [naam 6] aangetroffen. Ook heeft de gebruiker van de telefoon op 8 februari 2020 om 10.49 uur een bericht gestuurd, terwijl uit de camerabeelden blijkt dat op dat moment, naast [naam 6] , alleen [naam 5] en [verdachte] in de woning aanwezig waren. Het is, gelet op de inhoud van de berichten, niet aannemelijk dat [verdachte] de gebruiker van de telefoon is geweest. Uit de inhoud van de chatgesprekken leidt de rechtbank af dat [naam 5] zich onder meer bezig heeft gehouden met de verpakking van de cocaïneblokken, dat hij op de hoogte is van wanneer er werd gewerkt en welke spullen er werden gebracht en in de woning lagen. Uit onderzoek naar de iPhone 6 van [naam 5] blijkt dat hij tussen 1 januari 2020 en 8 februari 2020 iedere dag op de locatie [adres 2] is geweest en op meerdere dagen boven is geweest.

[naam 3] is op meerdere momenten (niet op de locatie [adres 2] ) als bestuurder van de taxi herkend. Toen hij in de periode van 1 tot en met 21 januari 2021 naar Curaçao was, stond de taxi stil en werd deze dus niet gebruikt. [naam 3] heeft verklaard dat hij meerdere keren in zijn taxi op de [adres 2] is geweest. Voorts blijkt uit gesprekken uit de Vsmart telefoons van [naam 5] en [naam 6] dat ‘ [naam 9] ’/‘ [naam 13] ’ op 8 februari 2020 half 9 ‘spullen’/ ‘17’ zal brengen naar ‘ [naam 17] ’ en is op de camerabeelden te zien dat de taxi op 8 februari 2020 om 08.34 uur bij de woning is en de bestuurder van de taxi een tas naar de woning brengt. Gelet op het voorgaande acht de rechtbank bewezen dat [naam 3] de bestuurder van de taxi is geweest en vanaf 18 november 2019 bijna dagelijks bij de woning aan de [adres 2] in Breda is geweest om cocaïne te brengen of op te halen.

[naam 6] heeft verklaard dat hij op 1 en 8 februari 2020 blokken heeft gemaakt. Naar eigen zeggen betroffen dit nepblokken. Echter, op 8 februari 2020 heeft hij onder meer twee blokken met een ‘ [naam 14] ’ logo gemaakt. Uit onderzoek van het NFI is gebleken dat deze blokken cocaïne bevatten. Op de camerabeelden is te zien dat hij op 8 februari 2020 door [naam 4] is opgehaald en naar de woning is gebracht. In de Vsmart telefoon die onder hem in beslag is genomen zijn gesprekken aangetroffen met [naam 3] over het brengen van ‘17’ en met [naam 5] over of er iets klaar was. De verklaring van [naam 6] dat hij enkel nepblokken heeft gemaakt of dacht te maken acht de rechtbank daarom ongeloofwaardig. Op 8 februari 2020 trof de politie in de versnijdingsruimte onder meer een blok in een vloeistof aan, waarvan is vastgesteld dat het ging om cocaïne en levamisol en dexamisol in aceton. Ook werd een blok cocaïne in een magnetron aangetroffen. Deze bevindingen passen volledig bij het versnijdingsproces van cocaïne. Bovendien kan uit de chatgesprekken in de onder [naam 6] in beslag genomen Vsmart telefoon wetenschap aan de zijde van [naam 6] worden afgeleid. Dat er in de versnijdingsruimte ook enkele nepblokken zijn aangetroffen, maakt het oordeel van de rechtbank niet anders.

Gelet op al het voorgaande kan worden geconcludeerd dat [naam 4] , [naam 5] , [naam 6] en [naam 3] samen betrokken zijn geweest bij het bewerken en verwerken van cocaïne in de woning aan de [adres 2] . Zij hebben hieraan een functionele en/of organisatorische bijdrage geleverd en daarbij bewust en nauw samengewerkt. Er was daarom sprake van medeplegen.

De rechtbank is van oordeel dat in het dossier geen bewijs aanwezig is dat verdachte direct betrokken is geweest bij het produceren van cocaïne, noch dat zij hieraan een zodanige substantiële bijdrage heeft geleverd dat van medeplegen kan worden gesproken. De rechtbank zal verdachte dan ook vrijspreken van het onder 1 primair ten laste gelegde.

Vervolgens dient de vraag te worden beantwoord of wettig en overtuigend kan worden bewezen dat bij verdachte sprake is van de onder feit 1 subsidiair ten laste gelegde medeplichtigheid.

Voor een bewezenverklaring van het opzettelijk verschaffen van gelegenheid tot het misdrijf of het behulpzaam zijn bij – in het onderhavige geval de productie van cocaïne – is dubbel opzet vereist, nu het opzet niet alleen gericht moet zijn geweest op het verschaffen van die gelegenheid of het behulpzaam zijn, maar – al dan niet in voorwaardelijke vorm – ook op het gronddelict.

Als uitgangspunt kan worden gehanteerd dat een eigenaar of gebruiker van een woning wetenschap heeft van en verantwoordelijk is voor wat zich in de woning bevindt of zich daar afspeelt. Verdachte heeft verklaard dat ze er niets mee te maken heeft, vanaf november 2019 bij haar zoon verbleef en als ze in de woning aan de [adres 2] was, beneden bleef. De rechtbank acht deze verklaring van verdachte ongeloofwaardig en overweegt daartoe als volgt. In het eerste politieverhoor heeft verdachte verklaard dat zij samen met haar man [naam 4] in de woning aan de [adres 2] woont. Ook [naam 5] heeft bij de politie verklaard dat zijn ouders op de [adres 2] wonen. Hij heeft daarbij bij de politie nooit verklaard dat zijn moeder bij hem verbleef. Voorts is uit de camerabeelden gebleken dat verdachte in de periode van 17 december 2019 tot en met 8 februari 2020 ten minste 66 keer bij de woning aanwezig is geweest. Daarnaast is in de woning op de eerste verdieping een slaapkamer met een tweepersoonsbed aangetroffen en een ruimte met kasten met kleding voor zowel mannen als vrouwen. Verdachte heeft verklaard dat zij de was en de strijk doet in de woning aan de [adres 2] en tijdens de doorzoeking op 8 februari 2020 is waargenomen dat er was hing te drogen op een wasrek op de zolder op de tweede verdieping. Ook stond er een strijkplank met daarop een strijkijzer. Bovendien was op 8 februari 2020 in de gehele woning de sterke chemische lucht van cocaïne te ruiken. Uit onderzoek is gebleken dat de deur van de versnijdingsruimte in die periode dat er cocaïne is versneden, niet tot zelden is gebruik. Ook in andere ruimtes in de woning dan de versnijdingsruimte zijn diverse goederen in relatie tot het versnijden van cocaïne aangetroffen. Zo lagen er op de overloop van de eerste verdieping rollen crêpepapier en blikken aceton en in de badkamer lag wit poeder op de vloer en een tas met filters voor gezichtsmaskers. In de garage is een hoeveelheid cocaïne aangetroffen en in het houten bijgebouw een zak met afval en een blokkenpers, vermoedelijk afkomstig van het laboratorium. Uit een tapgesprek is gebleken dat [naam 5] op 24 januari 2020 aan verdachte vroeg of zij ijsthee mee naar boven kon nemen. De locatiegegevens van de telefoon van [naam 5] betrof [adres 2] te Breda. Ook was zij op meerdere momenten in de woning aanwezig als er een overdracht plaatsvond en er mensen – onder wie [naam 6] – in de versnijdingsruimte aan het werk waren. Zo was zij op 1 februari 2020 kennelijk meerdere uren tegelijkertijd met [naam 6] aanwezig in de woning, toen hij werkzaam was in de versnijdingsruimte. Op 8 februari 2020 was zij in de woning aanwezig toen er een tas met cocaïne werd afgeleverd en was zij kennelijk tussen 10.13 en 11.56 uur tegelijkertijd met [naam 6] in de woning, toen hij werkzaam was in de versnijdingsruimte.

Naar het oordeel van de rechtbank kan dan ook worden vastgesteld dat verdachte woonachtig was aan de [adres 2] en wetenschap moet hebben gehad van het daar aangetroffen cocaïnebewerkingslaboratorium.

De rechtbank constateert dat verdachte haar woning niet alleen aan haar man [naam 4] , maar ook aan haar zoon [naam 5] , [naam 6] en [naam 3] ter beschikking heeft gesteld voor de productie van cocaïne en dat actief – door meerdere malen tijdens overdrachten aanwezig te zijn en werkers te ontvangen – is blijven doen en de situatie in stand heeft gelaten. Dit maakt verdachte medeplichtig.

De rechtbank wijst het voorwaardelijk verzoek tot het horen van getuigen af, omdat zij daarvan niet de noodzaak ziet. Zij acht zich voldoende geïnformeerd.

De rechtbank acht feit 1 subsidiair wettig en overtuigend bewezen. De rechtbank acht niet bewezen dat verdachte de ten laste gelegde voorwerpen en stoffen voorhanden heeft gehad en zal haar daarom van feit 2 vrijspreken.

De beoordeling van feit 3

Uit het LFO-rapport van 20 juli 2020 en onderzoek van het NFI blijkt dat er in de versnijdingsruimte in ieder geval in totaal ongeveer 23,86 kilogram cocaïne is aangetroffen, te weten negen in bruine tape verpakte blokken van circa 1,16 kilogram, elf gesealde blokken waarvan negen met het logo “ [logo] ” en twee met het logo “ [naam 14] ” van 1,02 kilogram, in de magnetron een blok met het logo “ [logo] ” van 1 kilogram en in een kunststof ton 1,2 kilogram. Daarnaast blijkt uit het LFO-rapport dat er twee blokken van 1 kilogram met het logo “ [logo] ” zijn aangetroffen, door de verbalisanten positief getest op cocaïne en geplaatst op een stuk crêpepapier met een afdruk van een persmal. Deze twee blokken zijn niet gebruikt voor het onderzoek door het NFI. Gelet op de hiervoor genoemde aangetroffen blokken cocaïne met hetzelfde logo, waarvan het in de magnetron aangetroffen blok cocaïne al in crêpepapier zat verpakt met gaatjes uit een persmal, acht de rechtbank bewezen dat ook deze twee blokken cocaïne bevatten.

Ook voor het medeplegen van het opzettelijk aanwezig hebben van de cocaïne acht de rechtbank onvoldoende wettig en overtuigend bewijs aanwezig, zodat de rechtbank verdachte zal vrijspreken van het onder 3 primair ten laste gelegde. Door haar woning aan [naam 4] , [naam 5] , [naam 6] en [naam 3] ter beschikking te stellen voor de productie van cocaïne, is verdachte hier wel medeplichtig aan geweest.

Op grond van de bewijsmiddelen acht de rechtbank feit 3 subsidiair wettig en overtuigend bewezen, te weten medeplichtigheid aan het opzettelijk aanwezig hebben van 25,86 kilogram van een materiaal bevattende cocaïne.

4.4

De bewezenverklaring

De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte:

feit 1 subsidiair

[naam 4] en [naam 5] en H. [naam 6] en W. [naam 3] in de periode van 18 november 2019 tot en met 8 februari 2020 te Breda, met elkaar, opzettelijk hebben bewerkt en verwerkt een hoeveelheid van een materiaal bevattende cocaïne, een middel vermeld op lijst I bij de Opiumwet; tot het plegen van welk misdrijf verdachte in de periode van 18 november 2019 tot en met 8 februari 2020 te Breda, opzettelijk gelegenheid heeft verschaft, door aan voornoemde personen de woning aan de [adres 2] te Breda ter beschikking te stellen ten behoeve van het verwerken
en bewerken van drugs;

feit 3 subsidiair

[naam 4] en [naam 5] en H. [naam 6] op 8 februari 2020 te Breda, opzettelijk aanwezig hebben gehad in totaal ongeveer 25,86 kilogram van een materiaal bevattende cocaïne, zijnde een middel als bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst I, bij het plegen van welk misdrijf verdachte op 8 februari 2020 te Breda, opzettelijk gelegenheid heeft verschaft, door aan voornoemde personen de woning aan de [adres 2] te Breda ter beschikking te stellen ten behoeve van het verwerken
en bewerken van drugs.

Voor zover er in de tenlastelegging kennelijke taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn die fouten in de bewezenverklaring verbeterd. Verdachte is daardoor niet in haar verdediging geschaad.

De rechtbank acht niet bewezen hetgeen meer of anders is ten laste gelegd. Verdachte zal daarvan worden vrijgesproken.

5. De strafbaarheid

Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het feit uitsluiten. Dit levert het in de beslissing genoemde strafbare feit op.

Verdachte is strafbaar, omdat niet is gebleken van een omstandigheid die haar strafbaarheid uitsluit.

6. De strafoplegging

6.1

De vordering van de officier van justitie

De officier van justitie vordert aan verdachte op te leggen een gevangenisstraf van drie jaar, met aftrek van het voorarrest, gelet op de ernst van de feiten. Verdachte heeft een beperktere rol gehad dan haar medeverdachten.

6.2

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft, in het geval de rechtbank verdachte niet zal vrijspreken, verzocht te volstaan met het opleggen van een gevangenisstraf gelijk aan het voorarrest met eventueel een taakstraf, gelet op de persoonlijke omstandigheden van verdachte, haar verwaarloosbare rol in het geheel, het feit dat zij een blanco strafblad heeft en er gedurende haar schorsing geen contacten met justitie bij zijn gekomen.

6.3

Het oordeel van de rechtbank

Verdachte heeft haar woning ter beschikking gesteld voor het bewerken en verwerken van cocaïne in een cocaïnebewerkingsruimte en het aanwezig hebben van een grote hoeveelheid cocaïne. In het laboratorium werd pure cocaïne met een versnijdingsmiddel vermengd en opnieuw in blokken geperst.

De productie en handel van drugs vormt een ernstige bedreiging voor de volksgezondheid en bevordert de toename van vermogensdelicten, omdat gebruikers hun verslaving vaak door diefstal of ander crimineel handelen trachten te bekostigen. Verdachte heeft bijgedragen aan een georganiseerde vorm van drugscriminaliteit die de laatste jaren in ons land grote vormen heeft aangenomen, en die gepaard gaat met zware, vaak gewelddadige criminaliteit en zwarte geldstromen, waardoor de Nederlandse economie wordt ondermijnd. De rechtbank rekent het verdachte aan dat zij heeft deelgenomen aan dit proces.

Bij de bepaling van de duur van de gevangenisstraf heeft de rechtbank acht geslagen op straffen die in soortgelijke zaken worden opgelegd, de rol die verdachte heeft gehad bij de strafbare feiten en de LOVS-oriëntatiepunten, waaruit blijkt dat voor het bewerken, verwerken en aanwezig hebben van grote hoeveelheden cocaïne, zoals in dit geval, het uitgangspunt een gevangenisstraf van meerdere jaren is. De rechtbank is van oordeel dat, nu zij uitgaat van medeplichtigheid aan de misdrijven, waarop een lager strafmaximum staat dan op medeplegen hiervan, en gelet op de persoonlijke omstandigheden van verdachte, aanleiding bestaat om bij de straftoemeting af te wijken van hetgeen door de officier van justitie is gevorderd.

Alles afwegend acht de rechtbank een gevangenisstraf van 180 dagen, waarvan 129 dagen voorwaardelijk met een proeftijd van twee jaar, met aftrek van het reeds ondergane voorarrest, passend en geboden. Dit betekent dat verdachte niet meer terug naar de gevangenis hoeft. Daarnaast zal zij een taakstraf van 180 uur subsidiair 90 dagen vervangende hechtenis opleggen. Met de voorwaardelijke gevangenisstraf wordt niet alleen de ernst van de feiten benadrukt, maar wordt ook beoogd verdachte ervan te weerhouden opnieuw strafbare feiten te plegen. Bij de bepaling van deze straf is de rechtbank ervan uitgegaan dat de bewezen verklaarde feiten in eendaadse samenloop zijn gepleegd.

7. De wettelijke voorschriften

De beslissing berust op de artikelen 9, 14a, 14b, 14c, 22c, 22d, 48, 49 en 55 van het Wetboek van Strafrecht en de artikelen 2 en 10 van de Opiumwet zoals deze artikelen luidden ten tijde van het bewezen verklaarde.

8. De beslissing

De rechtbank:

Vrijspraak

-
spreekt verdachte vrij van de onder 1 primair, 2 en 3 primair ten laste gelegde feiten;

Bewezenverklaring

- verklaart het ten laste gelegde bewezen, zodanig als hierboven onder 4.4 is omschreven;

- spreekt verdachte vrij van wat meer of anders is ten laste gelegd;

Strafbaarheid

- verklaart dat het bewezen verklaarde de volgende strafbare feiten oplevert:

feit 1 subsidiair : medeplichtigheid aan opzettelijk handelen in strijd met het in artikel 2 onder B van de Opiumwet gegeven verbod;

feit 3 subsidiair : medeplichtigheid aan opzettelijk handelen in strijd met het in artikel 2 onder C van de Opiumwet gegeven verbod;

terwijl bij de feiten 1 subsidiair en 3 subsidiair van eendaadse samenloop in de zin van artikel 55 van het Wetboek van Strafrecht sprake is;

- verklaart verdachte strafbaar;

Strafoplegging

- veroordeelt verdachte tot
een gevangenisstraf van 180 dagen, waarvan 129 dagen voorwaardelijk met een proeftijd van twee jaar ;

- bepaalt dat het voorwaardelijke deel van de straf niet ten uitvoer wordt gelegd, tenzij de rechter tenuitvoerlegging gelast, omdat verdachte voor het einde van de proeftijd de hierna vermelde voorwaarden niet heeft nageleefd;

- stelt als
algemene voorwaarde dat verdachte zich voor het einde van de proeftijd niet schuldig maakt aan een strafbaar feit;

- bepaalt dat de tijd die verdachte voor de tenuitvoerlegging van dit vonnis in voorarrest heeft doorgebracht in mindering wordt gebracht bij de tenuitvoerlegging van de opgelegde gevangenisstraf;

- veroordeelt verdachte tot
een taakstraf van 180 uren ;

- beveelt dat indien verdachte de taakstraf niet naar behoren verricht,
vervangende hechtenis zal worden toegepast van
90 dagen ;

Dit vonnis is gewezen door mr. R.J.H. Goossens, voorzitter, mr. W.J.M. Fleskens en mr. R.J.H. van der Linden, rechters, in tegenwoordigheid van mr. G.G. Gielen, griffier, en is uitgesproken ter openbare zitting op 22 juli 2021.

Mr. Goossens is niet in de gelegenheid dit vonnis mede te ondertekenen.