Uitspraak
RECHTBANK ZEELAND-WEST-BRABANT
Strafrecht
Zittingsplaats: Middelburg
parketnummer: 02-700079-18
vonnis van de meervoudige kamer van 10 juni 2021
in de strafzaak tegen
[verdachte] ,
geboren op [geboortedag] 1994 te [geboorteplaats] ,
wonende te [adres]
raadsvrouw mr. R.M. van Breemen, advocaat te Raamdonksveer.
1.Onderzoek van de zaak
De zaak is inhoudelijk behandeld op de zitting van 27 mei 2021, waarbij de officier van justitie, mr. A.A. Vroombout, en de verdediging hun standpunten kenbaar hebben gemaakt.
2.De tenlastelegging
De tenlastelegging is als bijlage I aan dit vonnis gehecht.
De verdenking komt er, kort en feitelijk weergegeven, op neer dat verdachte:
feit 1, primair:op 4 mei 2018, samen met anderen, één of meerdere honden van [naam 1] en [naam 2] heeft gestolen dan wel hen gedwongen heeft één of meerdere honden af te geven door het gebruiken van geweld en door te dreigen met een koevoet, een honkbalknuppel en een mes,
subsidiairten laste gelegd als een bedreiging;
feit 2: op 4 mei 2018, samen met anderen, [naam 3] heeft mishandeld door met een honkbalknuppel tegen zijn bovenarm te slaan.
feit 1, primair:op 4 mei 2018, samen met anderen, één of meerdere honden van [naam 1] en [naam 2] heeft gestolen dan wel hen gedwongen heeft één of meerdere honden af te geven door het gebruiken van geweld en door te dreigen met een koevoet, een honkbalknuppel en een mes,
subsidiairten laste gelegd als een bedreiging;
feit 2: op 4 mei 2018, samen met anderen, [naam 3] heeft mishandeld door met een honkbalknuppel tegen zijn bovenarm te slaan.
3.De voorvragen
De dagvaarding is geldig.
De rechtbank is bevoegd.
De officier van justitie is ontvankelijk in de vervolging.
Er is geen reden voor schorsing van de vervolging.
4.De beoordeling van het bewijs
4.1
Het standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie acht de onder feit 1 primair ten laste gelegde afpersing wettig en overtuigend bewezen en baseert zich daarbij op de verklaringen van [naam 1] en [naam 2] . Nu de dreiging met het mes was gericht tegen de in en rond de woning aanwezige honden en niet tegen [naam 1] en [naam 2] , moet verdachte van dat deel van de tenlastelegging worden vrijgesproken. Verder is op basis van het dossier vast komen te staan dat dit feit in vereniging is gepleegd. De officier van justitie acht ook feit 2 wettig en overtuigend bewezen en baseert zich hierbij op de verklaringen van [naam 1] en [naam 3] . Op basis van het dossier staat vast dat verdachte de initiatiefnemer was en degene is geweest die geslagen heeft en dit feit dus niet in vereniging is gepleegd.
4.2
Het standpunt van de verdediging
De verdediging is van mening dat de rechtbank niet tot een bewezenverklaring kan komen van feit 1 nu wettig en overtuigend bewijs ontbreekt. [naam 1] heeft zelf haar honden aangeboden ter beslechting van een civiel geschil en een ruzie, waardoor de diefstal met geweld niet kan worden bewezen. Naast de wederrechtelijke toe-eigening kan ook het geweld en/of de dreiging met geweld niet bewezen worden. Ten aanzien van feit 1 subsidiair ontbreekt het voorwaardelijk opzet op de bedreiging of enig misdrijf. Verder kan door de ruis en discrepanties in de verklaringen [naam 1] en [naam 2] niet van geloofwaardigheid daarvan worden uitgegaan. Voorts kan niet tot een bewezenverklaring van feit 2 gekomen worden, gelet op de ongeloofwaardige verklaring van [naam 1] en het feit dat [naam 3] niet weet wie hem geslagen heeft. Ook was [naam 3] dronken die avond. Hierdoor kan niet worden vastgesteld wie van de verdachten geslagen heeft. Daarnaast is er geen sprake van een nauwe en bewuste samenwerking tussen de verdachten.
4.3
Het oordeel van de rechtbank
Opmerkingen vooraf
De rechtbank merkt op voorhand op dat het gaat om een oude zaak, nu de tenlastegelegde feiten dateren uit mei 2018. De zaak en het lang uitblijven van de behandeling daarvan hebben voor zowel aangevers als verdachten vervelende gevolgen gehad.
De feitelijke gang van zaken
Op basis van het dossier en het verhandelde ter zitting is het volgende vast komen te staan. Aanleiding van deze zaak was een al langer lopend (civiel) geschil tussen medeverdachte [naam 4] en [naam 1] en [naam 2] . [naam 4] en aangevers zijn actief in de hondenwereld, in het bijzonder waar het om pitbulls gaat. Tussen [naam 4] en aangevers is een geschil ontstaan over een pitbull die hij in 2017 van [naam 1] had gekocht. Op 4 mei 2018 is [naam 4] rond 23.15 uur samen met verdachte en medeverdachte [naam 5] naar de woning van [naam 1] en [naam 2] gegaan om verhaal te halen. [naam 4] had op voorhand het plan gemaakt om één van de honden van [naam 1] als onderpand mee te nemen, tot het civiele geschil zou zijn opgelost. [naam 4] is in eerste instantie alleen de woning binnen gegaan; verdachte en [naam 5] zijn in de auto blijven wachten. [naam 4] nam een honkbalknuppel mee voor het geval hij zich tegen één van de honden van aangevers moest verdedigen en heeft die buiten tegen de heg laten staan. Na een kwartier zijn verdachte en [naam 5] naar de woning gegaan om te kijken of het wel goed ging met [naam 4] . Zij zijn ook de woning van aangevers binnengegaan.
Wat zich daarna precies in de woning heeft afgespeeld is niet vast komen te staan. In ieder geval is [naam 4] op enig moment met [naam 1] de achtertuin ingegaan om uit de schuur een pitbull te halen. Zij liepen daarvoor door de keuken waar [naam 4] een mes uit het messenblok pakte om zich tegen een eventuele aanval van één van de honden van [naam 1] en [naam 2] te kunnen verdedigen. Op enig moment zette hij het mes weer terug in het messenblok. [naam 4] en [naam 1] kwamen met de pitbull [naam 6] terug in de woning. Toen [naam 1] vervolgens terugkeerde naar de schuur in de tuin om nog enkele spullen voor [naam 4] te zoeken belde [naam 1] de politie. Na enige tijd kwam zij weer terug de woning in en verliet iedereen behalve [naam 2] de woning aan de voorzijde. Buiten heeft de buurman [naam 3] vervolgens de drie verdachten aangesproken, waarna hij door één van de verdachten met de honkbalknuppel is geslagen. Verdachte en zijn medeverdachten namen de hond mee, stapten in de auto en reden weg.
Feit 1
De rechtbank stelt op basis van het voorgaande vast dat het gaat om de vraag of sprake is van afpersing. De rechtbank ziet zich daarom gesteld voor de vraag of wettig en overtuigend kan worden bewezen dat verdachte, samen met medeverdachten [naam 4] en [naam 5] , de hond (onder bedreiging) met geweld heeft meegekregen. Hierbij zijn leidend de in de tenlastelegging genoemde feitelijkheden die verdachte en zijn medeverdachten begaan zouden hebben, die zijn gebaseerd op de verklaringen van aangevers.
Dat er sprake was van een bedreigende situatie en dat [naam 1] en [naam 2] de hond mogelijk onder druk hebben meegegeven is gezien de feitelijke gang van zaken niet onaannemelijk.
De rechtbank stelt echter vast dat de verklaringen van [naam 1] en [naam 2] op belangrijke punten inconsistent zijn en op essentiële onderdelen tegenstrijdigheden bevatten, zodat die verklaringen onvoldoende bruikbaar zijn voor het bewijs. Hierdoor en door het ontbreken van ondersteunend bewijs kan de rechtbank niet vaststellen dat verdachte en zijn medeverdachten de in de tenlastelegging onder feit 1 primair en subsidiair genoemde feitelijkheden hebben begaan.
Hierbij speelt mee dat de rechtbank de indruk krijgt dat zowel [naam 4] als aangevers niet het achterste van hun tong laten zien ten aanzien van het onderliggende (civiele) geschil. Vast staat dat dat geschil anders opgelost had moeten worden. Voor een strafrechtelijk verwijt bevat het dossier echter onvoldoende bewijs. De rechtbank acht daarom niet wettig en overtuigend bewezen dat verdachte feit 1 zoals tenlastegelegd heeft begaan en zal hem daarom van dit feit vrijspreken.
Feit 2
Gelet op het dossier is het voor de rechtbank vast komen te staan dat de buurman door één van de verdachten met een honkbalknuppel is geslagen en dat hij daardoor letsel heeft opgelopen. De verklaringen van [naam 1] zijn, zoals hiervoor overwogen, onvoldoende bruikbaar voor het bewijs. De verklaring van [naam 3] evenmin omdat hij ten tijde van de mishandeling dronken was. Daarom is niet vast te stellen welke verdachte de geweldshandeling heeft uitgevoerd, terwijl het dossier onvoldoende aanwijzingen voor medeplegen bevat. Gelet hierop zal de rechtbank verdachte vrijspreken van het onder feit 2 tenlastegelegde.
Conclusie
De rechtbank acht gelet op het voorgaande niet wettig en overtuigend bewezen dat verdachte de tenlastegelegde feiten heeft begaan en zal hem dan ook van deze feiten vrijspreken.
5.De benadeelde partij
De benadeelde partijen [naam 1] en [naam 2] vorderen ieder afzonderlijk een schadevergoeding van € 3.000,00, bestaande uit immateriële schade, voor feit 1.
Verdachte is vrijgesproken van het feit waaruit de schade zou zijn ontstaan.
De rechtbank zal daarom de benadeelde partijen niet-ontvankelijk verklaren in de vorderingen.
6.De beslissing
De rechtbank:
Vrijspraak
-
spreekt verdachte vrijvan de onder 1 en 2 tenlastegelegde feiten;
spreekt verdachte vrijvan de onder 1 en 2 tenlastegelegde feiten;
Benadeelde partij [naam 1]
- verklaart de benadeelde partij [naam 1] niet-ontvankelijk in de vordering;
Benadeelde partij [naam 2]
- verklaart de benadeelde partij [naam 2] niet-ontvankelijk in de vordering.
Dit vonnis is gewezen door mr. A.B. Scheltema Beduin, voorzitter, mr. N. van der Ploeg-Hogervorst en mr. E.J. Zuijdweg, rechters, in tegenwoordigheid van mr. H. Holtgrefe, griffier, en is uitgesproken ter openbare zitting op 10 juni 2021.