Uitspraak
RECHTBANK ZEELAND-WEST-BRABANT
Bestuursrecht
zaaknummer: BRE 19/4476 ACTMIL
uitspraak van 1 september 2020 van de enkelvoudige kamer in de zaak tussen
[naam eiseres] , te [naam woonplaats 1] , eiseres,
gemachtigde: mr. D. Vermaat
en
het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Borsele, verweerder.
Als derde partij heeft aan het geding deelgenomen:
[naam derde partij] , te [naam woonplaats 2] ,
gemachtigden: [naam gemachtigde 1] en [naam gemachtigde 2] .
Procesverloop
Eiseres heeft beroep ingesteld tegen het besluit van verweerder van 11 juli 2019 (bestreden besluit) inzake het vaststellen van maatwerkvoorschriften op grond van artikel 2.20, eerste lid, van het Activiteitenbesluit milieubeheer (hierna: het Activiteitenbesluit) voor de door derde partij geëxploiteerde strandbrasserie [naam strandbrasserie] aan de [adres] te [naam woonplaats 2] .
Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden in Middelburg op 21 juli 2020. Eiseres is verschenen, bijgestaan door haar gemachtigde mr. D. Vermaat. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door N. Damman en J.G.P. Rockx. Derde partij heeft zich laten vertegenwoordigen door haar gemachtigden [naam gemachtigde 1] en [naam gemachtigde 2] .
Overwegingen
1. Op grond van de stukken en de behandeling ter zitting gaat de rechtbank uit van de volgende feiten en omstandigheden.
Naar aanleiding van een melding ingevolge het Activiteitenbesluit door strandbrasserie [naam strandbrasserie] heeft verweerder bij het primaire besluit van 24 januari 2019 maatwerk-voorschriften opgesteld met betrekking tot het aspect geluid. Daarbij is overwogen dat [naam strandbrasserie] een horeca-inrichting type B is die gelegen is nabij een Natura 2000-gebied, een camping en een recreatiepark met recreatiewoningen. De gemeente Borsele heeft de geluidsnormen van het Activiteitenbesluit (tabel 2.17a) van toepassing verklaard op de grens van het recreatiepark, waardoor - voor zover hier van belang - de normering van 50 dB(A), 45 dB(A) en 40 dB(A) etmaalwaarde voor het langtijdgemiddeld beoordelingsniveau en 70 dB(A), 65 dB(A) en 60 dB(A) voor het maximale geluidsniveau in respectievelijk de dag-, avond- en nachtperiode het toetsingskader vormen.
Uit akoestisch onderzoek is gebleken dat aan deze normen kan worden voldaan indien in de huidige (bouwkundige) situatie het langtijdgemiddeld beoordelingsniveau in [naam strandbrasserie] niet hoger is dan 91 dB(A), 86 dB(A) en 81 dB(A) in respectievelijk de dag-, avond- en nachtperiode. Deze waarden zijn opgenomen in de maatwerkvoorschriften, waarbij is aangegeven dat de hogere waarden zijn toegestaan zodra nader aangeduide geluidsreducerende luchtroosters zijn aangebracht en een geluidsbegrenzer is geplaatst.
Daarnaast heeft verweerder nog enkele technische maatregelen en gedragsmaatregelen voorgeschreven. Dit betreft - voor zover hier van belang - het installeren van een afzuiginstallatie, het onder omstandigheden gesloten houden van ramen en deuren en het verbod op het gebruik van speakers op het terras in de avond- en nachtperiode.
Eiseres heeft een recreatiewoning op ongeveer 55 meter afstand van [naam strandbrasserie] . Zij heeft een bezwaarschrift ingediend tegen het primaire besluit omdat de maatwerkvoorschriften naar haar mening ontoereikend zijn en omdat betwijfeld kan worden of de exploitant zich er aan zal houden.
Bij het bestreden besluit heeft verweerder de bezwaren van eiseres ongegrond verklaard.
2. Eiseres heeft in beroep aangevoerd dat de maatwerkvoorschriften onvoldoende zijn en dat niet getest is of ze wel toereikend zijn. Daar komt bij dat de maatwerkvoorschriften zijn opgelegd voor binnen de horecagelegenheid, terwijl het eiseres juist gaat om de geluidsnormen buiten de horecagelegenheid. Volgens eiseres had verweerder zodanige maatwerkvoorschriften moeten vaststellen dat ook met open ramen en deuren aan de toegelaten maximale geluidsnormen voldaan wordt. Daarnaast heeft verweerder ten onrechte geen rekening gehouden met het wegverkeer in de omgeving en met het feit dat [naam strandbrasserie] is gelegen in een Natura 2000-gebied, aldus eiseres. Ten slotte heeft eiseres betoogd dat ten onrechte geen maatwerkvoorschriften zijn opgelegd met betrekking tot geuroverlast en parkeeroverlast.
3. In artikel 2.17, eerste lid, en onder a, van het Activiteitenbesluit is bepaald dat voor het langtijdgemiddelde beoordelingsniveau (LAr,LT) en het maximaal geluidsniveau LAmax, veroorzaakt door de in de inrichting aanwezige installaties en toestellen, alsmede door de in de inrichting verrichte werkzaamheden ten behoeve van en in de onmiddellijke nabijheid van de inrichting, geldt dat de niveaus op de in tabel 2.17a genoemde plaatsen en tijdstippen niet meer bedragen dan de in die tabel aangegeven waarden.
Tabel 2.17a
07:00–19:00 uur
19:00–23:00 uur
23:00–07:00 uur
LAr,LT op de gevel van gevoelige gebouwen
50 dB(A)
45 dB(A)
40 dB(A)
LAr,LT in in- en aanpandige gevoelige gebouwen
35 dB(A)
30 dB(A)
25 dB(A)
LAmax op de gevel van gevoelige gebouwen
70 dB(A)
65 dB(A)
60 dB(A)
LAmax in in- en aanpandige gevoelige gebouwen
55 dB(A)
50 dB(A)
45 dB(A)
3.1
De rechtbank stelt voorop dat [naam strandbrasserie] door de melding moet voldoen aan de geluidseisen als bedoeld in artikel 2.17 van het Activiteitenbesluit en de bijbehorende tabel 2.17a. Deze wettelijke normen zien op de gevels van de gevoelige gebouwen. De door verweerder vastgestelde maatwerkwerkvoorschriften zien weliswaar op de geluidswaarden binnen de inrichting, maar zijn blijkens akoestisch onderzoek zodanig geformuleerd dat aan de wettelijke normen (op de gevels van de gevoelige gebouwen) wordt voldaan. De deugdelijkheid van dit onderzoek is door eiseres niet bestreden. De vastgestelde maatwerkvoorschriften maken het voor verweerder (en de Omgevingsdienst) makkelijker om te controleren of de exploitant van [naam strandbrasserie] zich aan de regels houdt. Indien de maatwerkvoorschriften ontoereikend zijn en bijvoorbeeld uit onderzoek blijkt dat op de gevel van de recreatiewoning van eiseres het maximaal toegelaten geluidsniveau wordt overschreden, dan moet er wegens strijd met artikel 2.17 van het Activiteitenbesluit gehandhaafd worden.
3.2
Bij het stellen van de binnenwaarden in de maatwerkvoorschriften heeft verweerder, ten overvloede, tevens bepaald dat artikel 2.17 van het Activiteitenbesluit onverminderd geldt. Dat wil zeggen dat [naam strandbrasserie] te allen tijde moet voldoen aan de wettelijke normen die gelden voor het geluidsniveau op de gevels van gevoelige gebouwen. De maatwerkvoorschriften zijn belastend voor de exploitant omdat zij nopen tot extra investeringen, maar naar het oordeel van de rechtbank kan niet gezegd worden dat ze jegens eiseres ontoereikend zijn omdat zij zich te allen tijde kan beroepen op de wettelijke normen van artikel 2.17 van het Activiteitenbesluit. Anders gezegd, eiseres is door het primaire besluit niet in een slechtere positie geraakt. Indien verweerder in het geheel geen maatwerkvoorschriften had opgelegd, dan had eiseres geen bezwaar en beroep kunnen instellen en zou zij ook zijn aangewezen op handhaving van de wettelijke normen. Verweerder was dan ook niet verplicht strengere maatwerkvoorschriften – zoals een zodanig geluidsniveau binnen dat ook met open ramen en deuren aan de toegelaten maximale geluidsnormen (buiten) voldaan wordt – op te leggen.
3.3
In het verlengde van het vorenstaande kan ook de grief van eiseres dat geen maatwerkvoorschrift is opgelegd met betrekking tot parkeeroverlast, niet slagen. Indien de door haar ondervonden parkeeroverlast leidt tot een overschrijding van het maximaal toegelaten geluidsniveau, dan is zij ook in dat opzicht aangewezen op handhaving van de wettelijke normen.
3.4
De grief dat onvoldoende rekening is gehouden met Natura 2000-gebied de Westerschelde faalt eveneens. Anders dan eiseres stelt, blijkt uit de door verweerder overgelegde kaarten genoegzaam dat [naam strandbrasserie] niet
in, maar
aan de rand vandit gebied ligt. Verweerder heeft gesteld dat in het besluit daar ook rekening mee is gehouden en dat uit het akoestisch onderzoek zelfs blijkt dat een toetspunt ter plaatse van het Natura 2000-gebied het maatgevende toetspunt is. Dat betekent dat de grenswaarden bij het Natura 2000-gebied niet worden overschreden. De rechtbank heeft geen aanleiding om aan de juistheid van dit standpunt te twijfelen.
in, maar
aan de rand vandit gebied ligt. Verweerder heeft gesteld dat in het besluit daar ook rekening mee is gehouden en dat uit het akoestisch onderzoek zelfs blijkt dat een toetspunt ter plaatse van het Natura 2000-gebied het maatgevende toetspunt is. Dat betekent dat de grenswaarden bij het Natura 2000-gebied niet worden overschreden. De rechtbank heeft geen aanleiding om aan de juistheid van dit standpunt te twijfelen.
4. De grief met betrekking tot geuroverlast heeft eiseres ter zitting ingetrokken.
5. De rechtbank komt tot de conclusie dat het beroep van eiseres ongegrond verklaard moet worden. Voor een proceskostenveroordeling bestaat daarom geen aanleiding.
Beslissing
De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.
Deze uitspraak is gedaan door mr. G.M.J. Kok, rechter, in aanwezigheid van mr. P.H.M. Verdonschot, griffier op 1 september 2020 en openbaar gemaakt door middel van geanonimiseerde publicatie op www.rechtspraak.nl.
De griffier is niet in de gelegenheid de uitspraak te ondertekenen.
P.H.M. Verdonschot, griffier G.M.J. Kok, rechter
Afschrift verzonden aan partijen op:
Rechtsmiddel
Tegen deze uitspraak kan binnen zes weken na de dag van verzending daarvan hoger beroep worden ingesteld bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State.