Uitspraak
RECHTBANK ZEELAND-WEST-BRABANT
Bestuursrecht
zaaknummer: BRE 16/8679 BESLU
uitspraak van 15 mei 2017 van de meervoudige kamer in de zaak tussen
[naam eisers] , te [woonplaats eiser] , eisers,
gemachtigde: mr. M.P.K. Ruperti,
en
de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, verweerder.
Procesverloop
[naam overleden persoon] heeft beroep ingesteld tegen het besluit van 28 september 2016 (bestreden besluit) van de minister inzake het verzoek om een eenmalige uitkering op grond van de Uitkeringsregeling Backpay (backpayregeling).
[naam overleden persoon] is na het instellen van het beroep overleden. Mr. Ruperti heeft de rechtbank bij brief van 31 maart 2017 bericht dat de erfgenamen de procedure willen voortzetten.
Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden in Breda op 3 april 2017. Eisers zijn, met voorafgaand bericht, niet verschenen. De minister heeft zich laten vertegenwoordigen door mr. C. Vooijs.
Overwegingen
1. Op grond van de stukken en de behandeling ter zitting gaat de rechtbank uit van de volgende feiten en omstandigheden.
[naam overleden persoon] heeft een aanvraag ingediend voor een eenmalige uitkering op grond van de backpayregeling. De backpayregeling wordt namens de minister uitgevoerd door de Sociale Verzekeringsbank (SVB).
Bij besluit van 7 juni 2016 (primair besluit) heeft de minister de aanvraag afgewezen.
Op 14 juli 2016 is de schoonzoon van [naam overleden persoon] ( [naam schoonzoon eiser] ) op gesprek geweest bij de SVB. Er is toen (mondeling) aangegeven dat er bezwaar zou worden gemaakt tegen het primaire besluit. Op 20 juli 2016 heeft de schoonzoon (namens [naam overleden persoon] ) een e-mail gestuurd naar de SVB. Deze e-mail is door de SVB aangemerkt als bezwaarschrift.
Bij het bestreden besluit heeft de minister de bezwaren van [naam overleden persoon] tegen het primaire besluit ongegrond verklaard.
Ontvankelijkheid bezwaar
2. Voordat de rechtbank een beroep inhoudelijk kan beoordelen, moet de rechtbank eerst vragen van openbare orde ambtshalve beoordelen. Eén van deze vragen van openbare orde is of het bezwaarschrift tijdig is ingediend.
3. Het primaire besluit dateert van 7 juni 2016. Op grond van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) bedraagt de termijn voor het indienen van een bezwaarschrift zes weken. De termijn gaat lopen vanaf de dag na verzending van het besluit. Het bezwaarschrift is tijdig ingediend, indien het voor het einde van de termijn is ontvangen. In dit geval is er per e-mail bezwaar gemaakt. Dit betekent dat er tijdig bezwaar is gemaakt als het bezwaar door de SVB is ontvangen op 19 juli 2016. De e-mail is echter verzonden op 20 juli 2016. Dit zou betekenen dat het bezwaarschrift te laat is ingediend. Dit volgt uit de artikelen 6:7, 6:8 en 6:9 van de Awb.
4. De griffier van deze rechtbank heeft partijen op 29 maart 2017 telefonisch geïnformeerd dat de tijdigheid van het bezwaarschrift ter zitting aan de orde zou komen. Bij brief van 31 maart 2017 is namens eisers aangegeven dat er geen behoefte bestaat om het beroep nader toe te lichten en dat er niemand ter zitting zal verschijnen.
5. De minister heeft ter zitting het volgende standpunt ingenomen. Het bestreden besluit is verzonden op 7 juni 2016. Er heeft een gesprek plaatsgevonden met de schoonzoon. Uit de gespreksnotitie kan niet worden opgemaakt of de schoonzoon er op is gewezen dat de bezwaartermijn in de gaten moest worden gehouden. Dit is dan ook de reden dat het bezwaarschrift inhoudelijk is behandeld.
6. Zoals gezegd beoordeelt de rechtbank ambtshalve of het bezwaarschrift tijdig is ingediend. Naar het oordeel van de rechtbank is dit niet het geval, omdat het bezwaarschrift een dag te laat is ingediend. Op de SVB rustte geen verplichting om de schoonzoon tijdens het gesprek op 14 juli 2016 te wijzen op de bezwaartermijn. Die bezwaartermijn was immers al correct vermeld in het primaire besluit. Daarnaast is de rechtbank niet gebleken dat er in dit geval sprake is van een verschoonbare termijnoverschrijding (artikel 6:11 van de Awb).
Dit betekent dat de minister het bezwaar vanwege de termijnoverschrijding niet-ontvankelijk had moeten verklaren. Door dat niet te doen maar het bezwaar toch inhoudelijk te behandelen, heeft de minister een verkeerde beslissing genomen.
Dit heeft tot gevolg dat de rechtbank het beroep gegrond zal verklaren en het bestreden besluit zal vernietigen. De rechtbank zal zelf in de zaak voorzien, door het bezwaar alsnog niet-ontvankelijk te verklaren.
7. Nu het beroep gegrond wordt verklaard, dient het griffierecht aan eisers te worden vergoed.
8. De rechtbank zal de minister veroordelen in de door eisers gemaakte proceskosten. Deze kosten stelt de rechtbank op grond van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vast op € 495,- (1 punt voor het indienen van het beroepschrift, met een waarde per punt van € 495, en wegingsfactor 1).
Beslissing
De rechtbank:
- verklaart het beroep gegrond;
- vernietigt het bestreden besluit;
- verklaart het bezwaar niet-ontvankelijk;
- bepaalt dat deze uitspraak in de plaats treedt van het vernietigde bestreden besluit;
- draagt de minister op het betaalde griffierecht van € 168,- aan eisers te vergoeden;
- veroordeelt de minister in de proceskosten van eisers tot een bedrag van € 495,-.
Deze uitspraak is gedaan door mr. J.J.M. van Lanen, voorzitter, en mr. R.P. Broeders en mr. M.Z.B. Sterk, leden, in aanwezigheid van E.C. Petrusma, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 15 mei 2017.
griffier voorzitter
Afschrift verzonden aan partijen op:
Rechtsmiddel
Tegen deze uitspraak kan binnen zes weken na de dag van verzending daarvan hoger beroep worden ingesteld bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State.