Uitspraak
RECHTBANK ZEELAND-WEST-BRABANT
Strafrecht
Zittingsplaats: Middelburg
parketnummer: 02/688064-16
vonnis van de meervoudige kamer d.d. 19 december 2016
in de strafzaak tegen
[verdachte],
geboren op [geboortedag 1] 1965 te [geboorteplaats] ,
wonende te [adres] ,
raadsman mr. M.D. Rijnsburger, advocaat te Amsterdam.
1.Onderzoek van de zaak
De zaak is inhoudelijk behandeld op de zitting van 8 december 2016. Verdachte is niet verschenen. Wel is aanwezig zijn gemachtigde raadsman. De officier van justitie
mr. S.J. Huizenga en de verdediging hebben hun standpunt kenbaar gemaakt.
mr. S.J. Huizenga en de verdediging hebben hun standpunt kenbaar gemaakt.
2.De tenlastelegging
Aan verdachte is ten laste gelegd dat
hij op een of meer tijdstippen in of omstreeks de periode van 15 november 2014
tot en met 16 november 2014 te Renesse (gemeente Schouwen-Duiveland) en/of
Vlissingen, althans in Nederland
(telkens) ontucht heeft gepleegd met [slachtoffer] , geboren op [geboortedag 2]
1997 die zich beschikbaar stelde tot het verrichten van seksuele handelingen
met een derde tegen betaling en die de leeftijd van zestien jaren maar nog
niet de leeftijd van achttien jaren had bereikt,
welke ontucht (telkens) bestond uit:
- het zich laten pijpen door die [slachtoffer] en/of
- het zich laten aftrekken door die [slachtoffer] en/of
- het brengen en/of houden van zijn verdachtes penis in de vagina van die [slachtoffer]
en/of
- het (tong)zoenen met die [slachtoffer] en/of
- het aanraken en/of betasten en/of voelen van de borsten en/of buik en/of
vagina van die [slachtoffer]
althans een of meer ontuchtige handelingen.
3.De voorvragen
De dagvaarding is geldig.
De rechtbank is bevoegd.
De officier van justitie is ontvankelijk in de vervolging.
Er is geen reden voor schorsing van de vervolging.
4.De beoordeling van het bewijs
4.1
Het standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte het ten laste gelegde feit heeft begaan. Zij heeft zich daarbij gebaseerd op het opsporingsonderzoek naar de vermissing van het slachtoffer, het aanvullende verhoor van het slachtoffer, het onderzoek van de telefoon van het slachtoffer en het onderzoek naar de daarop aangetroffen WhatsAppberichten.
4.2
Het standpunt van de verdediging
De verdediging heeft geen bewijsverweer gevoerd. Verdachte bekent het ten laste gelegde feit.
4.3
Het oordeel van de rechtbank
Aangezien verdachte ten aanzien van het ten laste gelegde feit een bekennende verklaring heeft afgelegd en ter zake daarvan geen vrijspraak is bepleit, zal worden volstaan met een opgave van de bewijsmiddelen als bedoeld in artikel 359, derde lid, van het Wetboek van Strafvordering en acht de rechtbank dat feit wettig en overtuigend bewezen, gelet op:
- de bekennende verklaring namens verdachte ter terechtzitting door zijn gemachtigde raadsman welke wordt bevestigd door het aan de pleitnotitie gehechte e-mailbericht van verdachte [1] ;
- het aanvullend verhoor van [slachtoffer] van 3 december 2015; [3]
4.4
De bewezenverklaring
De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte
hijop
een of meertijdstippen in
of omstreeksde periode van 15 november 2014
een of meertijdstippen in
of omstreeksde periode van 15 november 2014
tot en met 16 november 2014 te Renesse (gemeente Schouwen-Duiveland) en
/of
/of
Vlissingen,
althans in Nederland
althans in Nederland
(telkens
)ontucht heeft gepleegd met [slachtoffer] , geboren op [geboortedag 2]
)ontucht heeft gepleegd met [slachtoffer] , geboren op [geboortedag 2]
1997 die zich beschikbaar stelde tot het verrichten van seksuele handelingen
met een derde tegen betaling en die de leeftijd van zestien jaren maar nog
niet de leeftijd van achttien jaren had bereikt,
welke ontucht
(telkens)bestond uit:
(telkens)bestond uit:
- het zich laten pijpen door die [slachtoffer] en
/of
/of
- het zich laten aftrekken door die [slachtoffer] en
/of
/of
- het brengen en/of houden van zijn verdachtes penis in de vagina van die [slachtoffer]
en
/of
/of
- het (tong)zoenen met die [slachtoffer] en
/of
/of
- het aanraken en/of betasten en/of voelen van de borsten en/of buik en/of
vagina van die [slachtoffer]
althans een of meer ontuchtige handelingen.
Voor zover er in de tenlastelegging kennelijke taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn die fouten in de bewezenverklaring verbeterd. Verdachte is daardoor niet in zijn verdediging geschaad.
De rechtbank acht niet bewezen hetgeen meer of anders is ten laste gelegd. Verdachte zal daarvan worden vrijgesproken.
5.De strafbaarheid
Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het feit uitsluiten. Dit levert het in de beslissing genoemde strafbare feit op.
Verdachte is strafbaar, omdat niet is gebleken van een omstandigheid die zijn strafbaarheid uitsluit.
6.De strafoplegging
6.1
De vordering van de officier van justitie
De officier van justitie heeft gevorderd aan verdachte op te leggen een gevangenisstraf van 12 maanden waarvan 3 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van 2 jaar, waarbij zij zich onder meer heeft gebaseerd op artikel 22b van het Wetboek van Strafrecht (verder: Sr) en de Richtlijn van het Openbaar Ministerie met betrekking tot artikel 248b Sr. Uit de wetsgeschiedenis van artikel 22b Sr blijkt dat de wetgever nadrukkelijk heeft bedoeld dat voor delicten als artikel 248b Sr uitsluitend gevangenisstraf moet worden opgelegd. Artikel 22b Sr kan alleen buiten toepassing worden gelaten als sprake is van door de wetgever niet verdisconteerde omstandigheden. In dit geval is hier geen sprake van. Ook in geval van artikel 22b, lid 3 Sr dient een substantiële gevangenisstraf te worden opgelegd. Het opleggen van één dag gevangenisstraf zoals bijvoorbeeld in de Valkenburgse zedenzaak is gedaan, is in strijd met de nadrukkelijke ratio van de wetgever. Verdachte valt, gelet op de bewezen handelingen, in categorie 2 van de Richtlijn. Uitgangspunt is een gevangenisstraf van 6 maanden. In deze zaak gelden de bijzondere kwetsbaarheid van het slachtoffer en het feit dat er niet één maar zelfs twee keer seksueel contact (op 15 en 16 november 2014) heeft plaatsgevonden als strafverzwarende omstandigheden.
6.2
Het standpunt van de verdediging
De verdediging heeft betoogd dat verdachte, net als andere klanten en de verbalisanten tijdens de controle op 11 november 2014, heeft gedwaald ten aanzien van de leeftijd van de prostituee, die twee maanden later meerderjarig werd. Verdachte heeft contact gekregen met het slachtoffer via een bonafide website, heeft niet gezocht naar een minderjarige prostituee en wist ook niet dat zij minderjarig was. Integendeel, zij adverteerde met een hogere leeftijd, heeft hem ook gezegd 21 jaar te zijn en zag er ouder dan haar werkelijke leeftijd uit. Verdachte beseft echter dat op hem de verantwoordelijkheid rustte om haar leeftijd te controleren.
Verdachte heeft veel stress en angst ervaren door de hele situatie. De door de officier van justitie gevorderde gevangenisstraf is veel te verstrekkend.
6.3
Het oordeel van de rechtbank
Verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan het hebben van seks met een minderjarige prostituee, hetgeen strafbaar is gesteld in artikel 248b Sr. Het betreffende meisje is slachtoffer geworden van mensenhandel door derden. In voornoemd artikel staat de bescherming van minderjarigen centraal. Minderjarigen moeten kunnen opgroeien in een veilige omgeving en zich veilig kunnen ontwikkelen, ook op seksueel gebied. Blootstelling aan prostitutie op jonge leeftijd heeft vaak grote gevolgen voor de minderjarige op langere termijn en gezien hun jeugdige leeftijd kan niet worden verwacht dat zij deze op dat moment kunnen overzien. Jeugdprostitutie is een ernstig zedendelict. Het slachtoffer heeft in een relatief korte periode tegen betaling seks gehad met een grote hoeveelheid mannen.
Het feit van artikel 248b Sr kan zich in vele varianten van feitelijke situaties voordoen. Verdachte heeft gebruik gemaakt van de diensten van een minderjarige prostituee. Hij is met haar in contact gekomen via een advertentie op de website [website] . In deze advertentie werd onder meer vermeld dat zij meerderjarig was. Verdachte heeft met haar een afspraak gemaakt in een hotel én een dag later nogmaals in een appartement waar zij verbleef. Bij het seksueel contact is onder meer sprake geweest van het seksueel binnendringen van het lichaam van het slachtoffer. Niet is gebleken dat verdachte op enige wijze de leeftijd van het slachtoffer heeft gecontroleerd. Door het handelen van verdachte is inbreuk gemaakt op de lichamelijke integriteit van het slachtoffer. Verdachte heeft door zijn handelwijze bijgedragen aan het in stand houden van jeugdprostitutie en dit kan hem ook worden aangerekend. Vast is komen te staan dat het om een extra kwetsbaar meisje ging. Blijkens de door het slachtoffer afgelegde verklaringen heeft zij als gevolg van hetgeen haar is overkomen te kampen met ernstige psychische problematiek.
De rechtbank heeft acht geslagen op het verdachte betreffende uittreksel Justitiële Documentatie van 4 november 2016, waaruit blijkt dat verdachte niet eerder is veroordeeld voor het plegen van strafbare feiten. Uit het e-mailbericht van verdachte van 8 december 2016 komt naar voren dat verdachte spijt heeft van hetgeen is gebeurd.
Ingevolge artikel 22b Sr mag in geval van veroordeling voor jeugdprostitutie geen taakstraf worden opgelegd, tenzij daarnaast ook een onvoorwaardelijke vrijheidsstraf of vrijheidsbenemende maatregel wordt opgelegd. Het uitgangspunt volgens de wetsgeschiedenis is een substantiële onvoorwaardelijke gevangenisstraf, hetgeen gelet op de ernst van het feit ook gerechtvaardigd is. Hierin zijn de persoonlijke omstandigheden van de verdachte al verdisconteerd. Slechts bij bijzondere omstandigheden waar de wetgever geen rekening mee heeft gehouden is afwijking van dit artikel mogelijk.
De rechtbank overweegt dat, hoewel voorop staat dat verdachte de leeftijd van de prostituee had moeten controleren en hij dit ten onrechte heeft nagelaten, zij het aannemelijk acht dat verdachte heeft gedwaald omtrent de leeftijd van het slachtoffer en dat hij er vanuit ging dat zij minimaal 18 jaar was, zoals ook vermeld stond in de advertentie op internet. Uit het dossier en uit het verhandelde ter terechtzitting is niet aannemelijk geworden dat verdachte bewust op zoek is geweest naar een minderjarige prostituee. Er waren geen bijzondere situationele omstandigheden op grond waarvan hij gespitst had moeten zijn op de mogelijke minderjarigheid van het slachtoffer dan wel op misbruik van haar. Op basis van het uiterlijk van het slachtoffer was kennelijk ook niet zonder meer duidelijk dat zij nog geen 18 jaar was. Dit maakt de rechtbank op uit de omstandigheid dat de leden van het Zeeuwse Prostitutie Controle Team (hierna: PCT) die op 11 november 2014 naar aanleiding van een advertentie op de website [website] in persoon met ‘ [slachtoffer] ’, zijnde het slachtoffer [slachtoffer] , hebben gesproken niet direct hebben ingegrepen. Er was een vermoeden dat deze ‘ [slachtoffer] ’ misbruikt werd, maar uit het dossier blijkt niet dat er op dat moment ook een vermoeden bestond dat zij minderjarig was.
Zonder ook maar iets af te doen aan de ernst van het strafbare feit en de gevolgen voor het slachtoffer, is het verwijt dat deze verdachte kan worden gemaakt dan ook minder groot dan in het geval dat iemand welbewust op zoek is gegaan naar een minderjarige of wist respectievelijk gegronde reden had te vermoeden dat zij minderjarig was.
De rechtbank is overigens van oordeel dat het Zeeuwse PCT naar aanleiding van de bevindingen tijdens genoemde controle onvoldoende adequaat heeft opgetreden. Gelet op de omstandigheden waaronder het slachtoffer toen is aangetroffen (het zich niet kunnen legitimeren en het niet kunnen dan wel willen beantwoorden van eenvoudige vragen over haar huidige woonplaats en wie de advertentie had geplaatst, de afspraak dat niet aan haar maar aan een ander moest worden betaald, dat die ander ook het gesprek met de politie voerde terwijl dit een bekende was van de politie waardoor op dat moment door de politie niet werd uitgesloten dat zij misbruik maakte van het slachtoffer) had het op de weg van de politie gelegen om direct, en niet pas een dag later, het door het slachtoffer opgegeven adres te controleren en nader onderzoek te doen naar de relatie van het slachtoffer en degene die op dat moment bij haar was en kennelijk de regie voerde. Als dit wel was gebeurd, had de politie al direct op 11 november 2014 kunnen ingrijpen en was voorkomen dat het slachtoffer in de daaropvolgende periode tot en met 1 december 2014 was uitgebuit. Dit neemt echter niet weg dat verdachte zich wel degelijk van de leeftijd van het slachtoffer had moeten vergewissen. Dat hij dat niet heeft gedaan is een verantwoordelijkheid die niet wordt weggenomen door het nalaten van de politie op 11 november 2014.
Gelet op de hiervoor genoemde omstandigheden acht de rechtbank, anders dan de officier van justitie, een substantiële onvoorwaardelijke gevangenisstraf een te zware strafmodaliteit. Zij acht een taakstraf het meest passend. Op grond van artikel 22b Sr is het uitsluitend opleggen van deze strafmodaliteit voor dit strafbare feit niet mogelijk. De rechtbank laat het onvoldoende adequate optreden van de politie op 11 november 2014 wel in het voordeel van verdachte meewegen bij het bepalen van de strafmaat. Zij is daarop maar ook gelet op de omstandigheid dat verdachte niet op zoek is geweest naar een minderjarige prostituee van oordeel dat in dit geval geen substantiële onvoorwaardelijke gevangenisstraf aan verdachte moet worden opgelegd. Ook met het oog op generale preventie is oplegging van een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van substantiële duur niet nodig. Immers, door onder meer de recente publiciteit rond de Valkenburgse zedenzaak en ook deze zaak, is wel duidelijk geworden dat voor klanten van prostituées een onderzoekplicht geldt naar de leeftijd van de prostituee. De rechtbank zal daarom aan verdachte een gevangenisstraf voor de duur van één dag opleggen in combinatie met een taakstraf voor de duur van 240 uur.
7.De wettelijke voorschriften
De beslissing berust op de artikelen 10, 22c, 22d, 57 en 248b van het Wetboek van Strafrecht.
8.De beslissing
De rechtbank:
Bewezenverklaring
- verklaart het ten laste gelegde bewezen, zodanig als hierboven onder 4.4 is omschreven;
- spreekt verdachte vrij van wat meer of anders is ten laste gelegd;
Strafbaarheid
- verklaart dat het bewezen verklaarde het volgende strafbare feit oplevert:
ontucht plegen met iemand die zich beschikbaar stelt tot het verrichten van seksuele
handelingen met een derde tegen betaling en die de leeftijd van zestien jaren maar nog
niet de leeftijd van achttien jaren heeft bereikt, meermalen gepleegd;
handelingen met een derde tegen betaling en die de leeftijd van zestien jaren maar nog
niet de leeftijd van achttien jaren heeft bereikt, meermalen gepleegd;
- verklaart verdachte strafbaar;
Strafoplegging
- veroordeelt verdachte tot
een gevangenisstraf van 1 (één) dag;
een gevangenisstraf van 1 (één) dag;
- veroordeelt verdachte tot
een taakstraf van 240 (tweehonderdveertig) uren;
een taakstraf van 240 (tweehonderdveertig) uren;
- beveelt dat indien verdachte de taakstraf niet naar behoren verricht,
vervangende hechteniszal worden toegepast van
120 (honderdtwintig) dagen.
vervangende hechteniszal worden toegepast van
120 (honderdtwintig) dagen.
Dit vonnis is gewezen door mr. R.A. Borm, voorzitter, mr. K.M. de Jager en
mr. G.H. Nomes, rechters, in tegenwoordigheid van mr. A.J. Moggré-Hengst en
mr. A.P.M. Philipsen, griffiers, en is uitgesproken ter openbare zitting op 19 december 2016.