ECLI:NL:RBZWB:2015:2875

Rechtbank Zeeland-West-Brabant

Datum uitspraak
7 mei 2015
Publicatiedatum
6 mei 2015
Zaaknummer
02-688621-13
Instantie
Rechtbank Zeeland-West-Brabant
Type
Uitspraak
Rechtsgebied
Strafrecht
Procedures
  • Op tegenspraak
Vindplaatsen
  • Rechtspraak.nl
AI samenvatting door LexboostAutomatisch gegenereerd

Dood door schuld door gebruik van sociale media tijdens verkeersdeelname

Op 8 oktober 2013 vond er op de vluchtstrook van de Rijksweg A58 in de gemeente Goes een verkeersongeval plaats waarbij de verdachte, als bestuurder van een trekker met oplegger, betrokken was. De verdachte was op dat moment aan het whatsappen met zijn vriendin, waardoor hij zijn aandacht niet op de weg had gericht. Dit leidde ertoe dat hij met zijn voertuig tegen een stilstaand bedrijfsauto botste, waarbij de bestuurder, [slachtoffer], dodelijk gewond raakte. De rechtbank oordeelde dat de verdachte zich schuldig had gemaakt aan een hoge mate van onvoorzichtigheid en onoplettendheid, wat resulteerde in de dood van het slachtoffer. De rechtbank achtte het primair ten laste gelegde wettig en overtuigend bewezen, maar sprak de verdachte vrij van roekeloosheid. De verdachte werd veroordeeld tot een werkstraf van 240 uur en een voorwaardelijke gevangenisstraf van twee maanden, met een ontzegging van de rijbevoegdheid voor drie jaar, waarvan één jaar voorwaardelijk. De rechtbank hield rekening met de jonge leeftijd van de verdachte en het feit dat hij niet eerder met justitie in aanraking was gekomen.

Uitspraak

RECHTBANK ZEELAND-WEST-BRABANT
Strafrecht
Zittingsplaats: Middelburg
parketnummer: 02/688621-13
vonnis van de meervoudige kamer d.d. 7 mei 2015
in de strafzaak tegen
[verdachte]
geboren op [geboortedag] 1987 te [geboorteplaats]
wonende te [woonplaats], [adres]
raadsvrouw mr. W.A. Koers, advocaat te Leusden

1.Onderzoek van de zaak

De zaak is inhoudelijk behandeld op de zitting van 23 april 2015, waarbij de officier van justitie mr. G.V. van der Hofstede en de verdediging hun standpunten kenbaar hebben gemaakt.

2.De tenlastelegging

Aan verdachte is ten laste gelegd dat
hij, op of omstreeks 08 oktober 2013, in de gemeente Goes, op de weg, de
Rijksweg A-58,
als verkeersdeelnemer, namelijk als bestuurder van een motorrijtuig (trekker
met oplegger, MAN), daarmede rijdende en naderend een, gezien de rijrichting,
"rechts" op de, aan die weg gelegen vluchtstrook, stilstaand motorrijtuig
(bedrijfsauto, Volkswagen, waarvan de alarmverlichting toen daar in werking
was), en buiten welk motorrijtuig zich toen daar een persoon (genaamd: [slachtoffer]
) bevond,
zich zodanig heeft gedragen dat een aan zijn schuld te wijten verkeersongeval
heeft plaatsgevonden door roekeloos, in elk geval in hoge, althans
aanzienlijke mate onvoorzichtig en/of onachtzaam en/of onnadenkend en/of
ondeskundig,
met dat motorrijtuig rijdende
- niet, althans niet bij voortduring, zijn, verdachte's, aandacht te richten
en/of gericht te houden op het vóór hem, verdachte, gelegen weggedeelte van
die weg, immers was hij verdachte, toen daar doende met een GSM, althans
doende met zogeheten "social media", in ieder geval hield hij, verdachte, toen
daar, tijdens het rijden, een mobiele telefoon vast
en/of
- niet, althans niet bij voortduring, het verloop van de rijbaan van die weg
te gaan en/of te blijven volgen en/of niet, althans niet bij voortduring, de
macht/controle "over het stuur" van dat motorrijtuig te blijven behouden,
doch, zonder dat er sprake was van een noodgeval, met dat motorrijtuig, over
enige afstand en/of gedurende enige tijd, geheel of gedeeltelijk, op
voormelde vluchtstrook van die weg te gaan en/of te blijven rijden
en/of
- niet, althans niet voldoende en/of behoorlijk tijdig, dat motorrijtuig tot
stilstand te brengen en/of af te remmen en/of behoorlijk/tijdig, gezien de
rijrichting, "naar links" uit te wijken, op het moment dat hij, verdachte,
(geheel of gedeeltelijk rijdende op genoemde vluchtstrook) voormeld persoon
(genaamd: [slachtoffer]) en/of voormeld stilstaand motorrijtuig (bedrijfsauto,
Volkswagen) tot op zeer korte afstand was genaderd,
(mede) tengevolge waarvan hij, verdachte, met het door hem, verdachte,
bestuurde motorrijtuig (trekker met oplegger) tegen voormelde persoon
(genaamd: [slachtoffer]) en/of tegen (de achterzijde van) voormeld motorrijtuig
(bedrijfsauto, Volkswagen) is gebotst/gereden,
waardoor voormeld persoon (genaamd: [slachtoffer]) werd gedood, zijnde de
terminologie in deze tenlastelegging, voor zover daaraan betekenis is
gegeven, gebezigd in de zin van de Wegenverkeerswet 1994;
art 6 Wegenverkeerswet 1994
subsidiair, althans, indien het vorenstaande onder 1 niet tot een veroordeling
mocht of zou kunnen leiden:
hij, op of omstreeks 08 oktober 2013, in de gemeente Goes, op de weg, de
Rijksweg A-58,
als verkeersdeelnemer, namelijk als bestuurder van een motorrijtuig (trekker
met oplegger, MAN), daarmede rijdende en naderend een, gezien de rijrichting,
"rechts" op de, aan die weg gelegen vluchtstrook, stilstaand motorrijtuig
(bedrijfsauto, Volkswagen, waarvan de alarmverlichting toen daar in werking
was), en buiten welk motorrijtuig zich toen daar een persoon (genaamd: [slachtoffer]
) bevond,
met dat motorrijtuig rijdende
- niet, althans niet bij voortduring, zijn, verdachte's, aandacht heeft
gericht en/of gericht heeft gehouden op het vóór hem, verdachte, gelegen
weggedeelte van die weg, immers was hij verdachte, toen daar doende met een
GSM, althans doende met zogeheten "social media", in ieder geval hield hij,
verdachte, toen daar, tijdens het rijden, een mobiele telefoon vast
en/of
- niet, althans niet bij voortduring, het verloop van de rijbaan van die weg
heeft gevolgd en/of niet, althans niet bij voortduring, de macht/controle
"over het stuur" van dat motorrijtuig heeft behouden, doch, zonder dat er
sprake was van een noodgeval, met dat motorrijtuig, over enige afstand en/of
gedurende enige tijd, geheel of gedeeltelijk, op voormelde vluchtstrook van
die weg heeft gereden
en/of
- niet, althans niet voldoende en/of behoorlijk tijdig, dat motorrijtuig tot
stilstand heeft gebracht en/of heeft afgeremd en/of behoorlijk/tijdig, gezien
de rijrichting, "naar links" uit is geweken, op het moment dat hij, verdachte,
(geheel of gedeeltelijk rijdende op genoemde vluchtstrook) voormeld persoon
(genaamd: [slachtoffer]) en/of voormeld stilstaand motorrijtuig (bedrijfsauto,
Volkswagen) tot op zeer korte afstand was genaderd,
waarna hij, verdachte, met het door hem, verdachte, bestuurde motorrijtuig
(trekker met oplegger) tegen voormeld persoon (genaamd: [slachtoffer]) en/of
tegen (de achterzijde van) voormeld motorrijtuig (bedrijfsauto, Volkswagen) is
gebotst/gereden, waarbij voormelde persoon (genaamd: [slachtoffer]) dodelijk
letsel heeft bekomen,
door welke gedraging(en) van verdachte gevaar op die weg werd veroorzaakt,
althans kon worden veroorzaakt, en/of het verkeer op die weg werd gehinderd,
althans kon worden gehinderd;
De in deze telastelegging gebruikte termen en uitdrukkingen worden, voorzover
daaraan in de Wegenverkeerswet 1994 betekenis is gegeven, geacht in dezelfde
betekenis te zijn gebezigd;
art 5 Wegenverkeerswet 1994
tweede subsidiair, althans, indien het vorenstaande onder 1 niet tot een
veroordeling mocht of zou kunnen leiden:
hij, op of omstreeks 08 oktober 2013, in de gemeente Goes, als bestuurder van
een motorvoertuig (trekker met oplegger), daarmede geheel of gedeeltelijk
rijdende op de naast de rijbaan gelegen vluchtstrook van de voor het openbaar
verkeer openstaande weg, de Rijksweg A-58, zijn snelheid niet zodanig heeft
geregeld dat hij in staat was om zijn motorvoertuig tot stilstand te brengen
binnen de afstand waarover hij de weg kon overzien en waarover deze vrij was,
immers is het door hem verdachte, bestuurde motorvoertuig in
aanrijding/botsing gekomen met een zich vóór zijn, verdachtes, motorvoertuig
op die, naast de rijbaan van die weg gelegen vluchtstrook, bevindend persoon
(genaamd: [slachtoffer]) en/of met een, eveneens op die vluchtstrook,
stilstaand motorvoertuig (bedrijfsauto, Volkswagen);
art 19 Reglement verkeersregels en verkeerstekens 1990

3.De voorvragen

De dagvaarding is geldig.
De rechtbank is bevoegd.
De officier van justitie is ontvankelijk in de vervolging.
Er is geen reden voor schorsing van de vervolging.

4.De beoordeling van het bewijs

4.1
Het standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte door een hoge mate van onvoorzichtigheid en onachtzaamheid op de weg zich heeft schuldig gemaakt aan het primair ten laste gelegde. Hij heeft daartoe aangevoerd dat verdachte door gedurende langere tijd tijdens het besturen van een vrachtwagencombinatie te whatsappen niet voortdurend zijn aandacht op de weg heeft gehad, waardoor hij op de vluchtstrook is komen te rijden, zijn voertuig niet tijdig tot stilstand heeft kunnen brengen en tegen het slachtoffer is aangereden. Van verdachte mocht, als beroepschauffeur rijdend in een groot en zwaar voertuig, extra verantwoordelijk gedrag worden verwacht.
4.2
Het standpunt van de verdediging
De verdediging heeft zich gerefereerd aan het oordeel van de rechtbank voor wat betreft de vraag of sprake is van schuld in de zin van artikel 6 van de Wegenverkeerswet. Zij heeft daarbij opgemerkt dat voor alleen de verkeersfout van het voor zeer korte tijd zonder noodzaak gedeeltelijk op de vluchtstrook rijden geen hogere schuldgradatie bewezen kan worden verklaard dan aanmerkelijke schuld.
4.3
Het oordeel van de rechtbank
Op 8 oktober 2013 omstreeks 14.57 uur vond er op de vluchtstrook van de Rijksweg A58, ter plaatse gelegen in de gemeente Goes, een verkeersongeval plaats waarbij het motorrijtuig van verdachte (een trekker met oplegger), een bedrijfsauto en een slachtoffer betrokken waren. [1] [2]
Over de toedracht van het verkeersongeval overweegt de rechtbank als volgt.
Verdachte reed op voornoemde dag en tijdstip als bestuurder van een trekker met oplegger, merk Man, over de A58, komende uit de richting Goes en gaande in de richting Vlissingen [3] . Uit nader onderzoek aan de tachograaf blijkt dat verdachte voorafgaand aan het ongeval over langere afstand met een snelheid van 85 kilometer per uur heeft gereden [4] . Getuigen [getuige 1] en[getuige 2] hebben verklaard dat de trekker met oplegger al enige tijd voordat de botsing plaats vond met de rechter wielen over de vluchtstrook reed [5] [6] . Uit onderzoek is gebleken dat verdachte op de plaats van het verkeersongeval met de rechterzijde van de trekker met oplegger voor ongeveer twee derde van de voertuigbreedte op de vluchtstrook, rechts naast de rijbaan, reed [7] . Daar was op dat moment [slachtoffer] bezig met het uitvoeren van kortstondige wegwerkzaamheden. Deze had zijn motorrijtuig, een bedrijfsauto van het merk Volkswagen, daartoe op de vluchtstrook tot stilstand gebracht [8] [9] . De alarmverlichting van de bedrijfsauto was ontstoken en de oranje verlichtingsbalk op het dak was in werking [10] . Verder was de linker achterdeur van de bedrijfsauto gesloten waardoor de rood witte retroreflecterende stickers zichtbaar waren. Uit het sporenonderzoek is gebleken dat de bestuurder van de bedrijfsauto ten tijde van het ongeval op de vluchtstrook aan de achterzijde van zijn voertuig aan het werk was [11] . De trekker met oplegger is tegen de bestuurder van de bedrijfsauto, [slachtoffer], aangereden [12] , die als gevolg van deze botsing dusdanig letsel heeft opgelopen dat hij ter plaatse is komen te overlijden [13] . Vervolgens is de trekker met oplegger tegen de linker achterzijde van de bedrijfsauto gebotst.
Verdachte heeft ter zitting verklaard dat hij voorafgaand aan en op het moment van het ongeval aan het whatsappen was met zijn vriendin en dat hij daarom zijn mobiele telefoon in zijn rechterhand had. Verdachte is zich er niet van bewust geweest dat hij al enige tijd op de vluchtstrook reed. Hij heeft de bedrijfsauto pas gezien toen die vlak voor hem was. [14] De bestuurder van de bedrijfsauto heeft hij helemaal niet gezien.
Primair ten laste gelegde
In het algemeen geldt dat voor een bewezenverklaring van artikel 6 van de Wegenverkeerswet 1994 (verder: WVW) moet worden vastgesteld dat verdachte zich zodanig heeft gedragen dat het aan zijn schuld is te wijten dat een verkeersongeval heeft plaatsgevonden met als gevolg dat iemand is overleden dan wel lichamelijk letsel heeft opgelopen. Het juridische begrip ‘schuld’ in het kader van artikel 6 WVW houdt in dat voor strafbaarheid tenminste sprake moet zijn van een aanmerkelijke onvoorzichtigheid of onoplettendheid. Onvoorzichtig of onoplettend handelen op zichzelf is niet voldoende om tot een bewezenverklaring van ‘schuld’ te kunnen komen.
Bij de beoordeling van schuld in de zin van artikel 6 WVW komt het aan op het geheel van gedragingen van de verdachte, de aard en ernst daarvan en de overige omstandigheden van het geval. Dat brengt mee dat niet in zijn algemeenheid gesteld kan worden dat één verkeersovertreding voldoende is voor de bewezenverklaring van schuld in de zin van bedoelde bepaling. Daarvoor zijn immers verschillende factoren van belang, zoals de aard en de concrete ernst van de verkeersovertreding en de omstandigheden waaronder die overtreding is begaan. Voor schuld is derhalve meer nodig dan het veronachtzamen van de voorzichtigheid en oplettendheid die van een normaal oplettende bestuurder mag worden verwacht. Voorts kan niet reeds uit de ernst van de gevolgen van verkeersgedrag in strijd met één of meer wettelijke gedragsregels in het verkeer, worden afgeleid dat sprake is van schuld in vorenbedoelde zin.
Vast staat dat verdachte in de minuten voorafgaand aan het verkeersongeval alsook op het moment van het verkeersongeval zijn mobiele telefoon in zijn hand heeft gehad, omdat hij via WhatsApp contact had met zijn vriendin. Dit terwijl hij een vrachtwagencombinatie met een gevaarlijke lading bestuurde. Het laatste bericht heeft hij om 14.56 uur, het tijdstip waarop het ongeval heeft plaatsgevonden, aan haar gestuurd. Hij reed op dat moment 85 kilometer per uur. Bovendien heeft hij naar eigen zeggen kort voor het ongeval ook nog gedurende een ogenblik naar links gekeken.
De raadsvrouw heeft aangevoerd dat verdachte in de vijf minuten voorafgaand aan het ongeval slechts vier berichten via WhatsApp heeft verstuurd van telkens één of enkele woorden. De rechtbank overweegt daartoe dat uit het onderzoek weliswaar naar voren is gekomen dat verdachte in de vijf minuten ‘slechts’ vier berichten via WhatsApp naar zijn vriendin heeft verzonden, maar dat hij in die periode ook meerdere berichten van zijn vriendin ontvangen en gelezen heeft.
Het handelen van verdachte merkt de rechtbank aan als buitengewoon onvoorzichtig gedrag waardoor een ernstig gevaar in het leven werd geroepen, doordat verdachte zijn aandacht gedurende langere tijd niet op de weg en het overige verkeer had gericht. Verdachte heeft zelfs niet in de gaten gehad dat hij met zijn trekker met oplegger gedeeltelijk op de vluchtstrook is gaan rijden.
De vraag die de rechtbank vervolgens dient te beantwoorden is of de feitelijke gedragingen van verdachte, gelet op de aard en de ernst daarvan en de overige omstandigheden van het geval, de conclusie kunnen rechtvaardigen dat verdachte schuld heeft aan het verkeersongeval in de zin van artikel 6 WVW. Het verkeersgedrag van verdachte moet daarvoor worden afgemeten aan dat wat van een verkeersdeelnemer in het algemeen en gemiddeld genomen mag worden verwacht. Een verkeersdeelnemer heeft onder meer de zorgplicht om goed op te letten op het overige verkeer en zich zodanig te gedragen dat andere verkeersdeelnemers geen gevaar lopen dan wel worden gehinderd.
De rechtbank is van oordeel dat van verdachte als beroepschauffeur, rijdend in een trekker met oplegger met een deels gevaarlijke lading op de voor hem hoogst haalbare snelheid van 85 km/u op een weg waar voor het overige verkeer een maximum snelheid van 130 kilometer per uur geldt, juist extra voorzichtigheid en alertheid in het verkeer mag worden verwacht. Door zijn aandacht niet voortdurend bij het verkeer op de weg te houden en derhalve het slachtoffer en diens bedrijfsauto niet tijdig op te merken en niet tijdig te remmen heeft hij in hoge mate onvoorzichtig, onachtzaam, onnadenkend en ondeskundig gehandeld. Hierdoor is het aan zijn schuld te wijten dat het verkeersongeval zich heeft voorgedaan zodat hetgeen verdachte primair is tenlastegelegd wettig en overtuigend bewezen verklaard kan worden.
De rechtbank is, met de officier van justitie en de raadsvrouw van oordeel, dat niet wettig en overtuigend bewezen kan worden dat verdachte roekeloos heeft gereden. Zij overweegt dat het dossier daartoe geen aanknopingspunten biedt en zal hem derhalve vrijspreken van dit deel van de tenlastelegging.
De raadsvrouw van verdachte heeft aangevoerd dat de bestuurder van de bedrijfsauto zich niet heeft gehouden aan de geldende richtlijnen, zoals het plaatsen van minimaal vijf verkeerskegels bij kortdurende wegwerkzaamheden over een lengte van minimaal 50 meter achter het motorrijtuig en het op de vluchtstrook plaatsen van het motorrijtuig op een afstand van 0.27 meter uit de kantstreep in plaats van de voorgeschreven 1.10 meter, waardoor de kans dat hij zou worden aangereden werd verhoogd.
De rechtbank overweegt, dat in zijn algemeenheid geldt dat de eventuele aanwezigheid van (mede)schuld aan de zijde van het slachtoffer, schuld aan de zijde van verdachte niet opheft. De beoordeling van de schuld van verdachte aan het ongeval heeft alleen betrekking op zijn eigen gedrag. In uitzonderlijke gevallen kan dit anders zijn, maar de rechtbank is van oordeel dat een dergelijke situatie zich in dit geval niet voordoet, ondanks de omstandigheid dat het slachtoffer misschien niet alle voorschriften heeft nageleefd.
4.4
De bewezenverklaring
De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte
hij,op
of omstreeks08 oktober 2013, in de gemeente Goes, op de weg, de
Rijksweg A-58,
als verkeersdeelnemer, namelijk als bestuurder van een motorrijtuig (trekker
met oplegger, MAN), daarmede rijdende en naderend een, gezien de rijrichting,
"rechts" op de, aan die weg gelegen vluchtstrook, stilstaand motorrijtuig
(bedrijfsauto, Volkswagen, waarvan de alarmverlichting toen daar in werking
was), en buiten welk motorrijtuig zich toen daar een persoon (genaamd: [slachtoffer]
) bevond,
zich zodanig heeft gedragen dat een aan zijn schuld te wijten verkeersongeval
heeft plaatsgevonden door
roekeloos, in elk gevalin hoge
, althans
aanzienlijkemate onvoorzichtig en
/ofonachtzaam en
/ofonnadenkend en
/of
ondeskundig,
met dat motorrijtuig rijdende
-
niet, althansniet bij voortduring, zijn, verdachte's, aandacht te richten
en
/ofgericht te houden op het vóór hem, verdachte, gelegen weggedeelte van
die weg, immers was hij verdachte, toen daar doende met een GSM,
althans
doende met zogeheten "social media", in ieder geval hield hij, verdachte, toen
daar, tijdens het rijden, een mobiele telefoon vast
en
/of
-
niet, althansniet bij voortduring, het verloop van de rijbaan van die weg
te gaan en
/ofte blijven volgen
en/of niet, althans niet bij voortduring, de
macht/controle "over het stuur" van dat motorrijtuig te blijven behouden,
doch, zonder dat er sprake was van een noodgeval, met dat motorrijtuig, over
enige afstand en/of gedurende enige tijd,
geheel ofgedeeltelijk, op
voormelde vluchtstrook van die weg te gaan en/of te blijven rijden
en
/of
- niet
, althans niet voldoende en/of behoorlijktijdig, dat motorrijtuig tot
stilstand te brengen
en/of af te remmen
en/of behoorlijk/tijdig, gezien de
rijrichting, "naar links" uit te wijken, op het moment dat hij, verdachte,
(
geheel ofgedeeltelijk rijdende op genoemde vluchtstrook) voormeld persoon
(genaamd: [slachtoffer]) en
/ofvoormeld stilstaand motorrijtuig (bedrijfsauto,
Volkswagen) tot op zeer korte afstand was genaderd,
(mede)tengevolge waarvan hij, verdachte, met het door hem, verdachte,
bestuurde motorrijtuig (trekker met oplegger) tegen voormelde persoon
(genaamd: [slachtoffer]) en
/oftegen (de achterzijde van) voormeld motorrijtuig
(bedrijfsauto, Volkswagen) is gebotst
/gereden,
waardoor voormeld persoon (genaamd: [slachtoffer]) werd gedood
, zijnde de
terminologie in deze tenlastelegging, voor zover daaraan betekenis is
gegeven, gebezigd in de zin van de Wegenverkeerswet 1994.
De rechtbank acht niet bewezen hetgeen meer of anders is ten laste gelegd. Verdachte zal daarvan worden vrijgesproken.

5.De strafbaarheid

Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het feit uitsluiten. Dit levert het in de beslissing genoemde strafbare feit op.
Verdachte is strafbaar, omdat niet is gebleken van een omstandigheid die zijn strafbaarheid uitsluit.

6.De strafoplegging

6.1
De vordering van de officier van justitie
De officier van justitie heeft gevorderd aan verdachte op te leggen een gevangenisstraf voor de duur van vier maanden en een ontzegging van de bevoegdheid motorrijtuigen te besturen voor de duur van twee jaar met aftrek van de tijd dat verdachte zijn rijbewijs reeds kwijt is geweest. Hij ziet, gelet op hetgeen hij bewezen acht, geen ruimte voor een andere of lichtere straf.
6.2
Het standpunt van de verdediging
De verdediging heeft betoogd dat indien aan verdachte een onvoorwaardelijke gevangenisstraf en/of een onvoorwaardelijke ontzegging van de bevoegdheid tot het besturen van motorrijtuigen wordt opgelegd, verdachte zijn baan zal verliezen. Zij heeft dan ook verzocht aan verdachte een werkstraf of eventueel een geldboete op te leggen in plaats van de door de officier van justitie gevorderde gevangenisstraf en een voorwaardelijke ontzegging van de bevoegdheid motorrijtuigen te besturen.
6.3
Het oordeel van de rechtbank
Verdachte heeft, als bestuurder van een trekker met oplegger, een aan zijn schuld te wijten verkeersongeval veroorzaakt ten gevolge waarvan [slachtoffer] is overleden. De rechtbank rekent verdachte, een beroepschauffeur met een aantal jaren ervaring, dit zwaar aan.
Artikel 6 van de Wegenverkeerswet 1994 beschermt in het bijzonder het belang van de lichamelijke gezondheid en integriteit van verkeersdeelnemers. Dit beschermde belang weegt zwaar. Verder beschermt voormeld artikel - in algemenere zin - de verkeersveiligheid. Het maatschappelijk belang van de verkeersveiligheid is zeer groot. Een ieder neemt - zij het niet met dezelfde intensiteit - deel aan het verkeer en heeft dus direct belang bij verkeersveilig gedrag van de medeweggebruikers. Alle verkeersdeelnemers moeten er op kunnen vertrouwen dat professionele chauffeurs, zoals verdachte, zich aan de zorgvuldigheidsnormen houden. Verdachte heeft door zijn onverantwoordelijke gedrag dit belang ernstig geschonden en daardoor veel leed veroorzaakt bij de nabestaanden van het slachtoffer.
Voor wat betreft de persoon van verdachte is de rechtbank van oordeel dat ook verdachte lijdt onder de gevolgen van het ongeval. Hij zal moeten leren leven met het gegeven dat door zijn toedoen iemand om het leven is gekomen. Daarnaast houdt de rechtbank rekening met het feit dat er sprake is van een jonge verdachte en dat verdachte volgens het uittreksel justitiële documentatie van 1 april 2015 niet eerder met justitie in aanraking is geweest. Verder slaat zij acht op het adviesrapport van Reclassering Nederland van 6 oktober 2014 waaruit onder andere blijkt dat verdachte bij zijn vorige werkgever in de top 5 stond van werknemers met de meeste verkeersovertredingen. De reclassering schat de kans op herhaling laag in en heeft geadviseerd aan verdachte een werkstraf op te leggen. De werkgever is bereid het rooster van verdachte zodanig in te richten dat hij deze kan uitvoeren. Een onvoorwaardelijke ontzegging van de rijbevoegdheid zal het einde van zijn dienstverband betekenen.
Voorts houdt de rechtbank bij het bepalen van de strafmaat nog rekening met het volgende. Er is inmiddels anderhalf jaar verstreken sinds het ongeval heeft plaatsgevonden. Verdachte heeft contact gezocht met de weduwe van het slachtoffer en heeft naar eigen zeggen een goed gesprek met haar gehad.
Bij het bepalen van de hoogte van de straf houdt de rechtbank, naast het bovenstaande, rekening met de straffen die in soortgelijke zaken worden opgelegd. Voor een feit als het bewezenverklaarde, waarbij een slachtoffer is gedood, wordt volgens de landelijke oriëntatiepunten van straftoemeting die de rechtbanken hanteren als uitgangspunt gegeven een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van zes maanden en een onvoorwaardelijke ontzegging van de bevoegdheid om motorvoertuigen te besturen voor de duur van een twee jaar. De rechtbank houdt er daarbij voorts rekening mee dat het handelen van verdachte, naar het oordeel van de rechtbank, zich aan de bovengrens van de kwalificatie ‘in hoge mate onvoorzichtig’ bevindt.
De raadsvrouw van verdachte heeft opgemerkt dat op dit moment veel aandacht wordt besteed aan social media in het verkeer. Zij heeft verzocht dit niet in het nadeel van verdachte te laten meespelen, nu dit ten tijde van het ongeval niet aan de orde was. De rechtbank overweegt dat de discussie over de vraag of social media en het besturen van motorrijtuigen samen gaan geen discussie is van de laatste tijd, maar dat deze al veel langer gaande is, zo ook in oktober 2013.
Gelet op de aard en de ernst van het feit acht de rechtbank, naast een ontzegging van de bevoegdheid motorrijtuigen te besturen, een onvoorwaardelijke gevangenisstraf in beginsel een passende straf. De jonge leeftijd, het ontbreken van recidive en het feit dat verdachte zal moeten leren leven met de gedachte dat door zijn toedoen iemand om het leven is gekomen alsook het feit dat door de op te leggen ontzegging van de bevoegdheid motorrijtuigen te besturen de carrière van verdachte als beroepschauffeur in de knop wordt gebroken liggen ten grondslag aan de beslissing van de rechtbank om geen onvoorwaardelijke gevangenisstraf aan verdachte op te leggen. Zij zal aan verdachte een onvoorwaardelijke werkstraf voor de maximale duur opleggen. Daarnaast zal de rechtbank aan verdachte een voorwaardelijke gevangenisstraf opleggen voor de duur van twee maanden, teneinde de ernst van het feit te benadrukken en verdachte ervan te weerhouden nieuwe strafbare feiten te plegen.
De rechtbank is voorts van oordeel dat, gelet op de ernst van het rijgedrag van verdachte en uit oogpunt van normhandhaving, tevens een ontzegging van de rijbevoegdheid motorrijtuigen te besturen dient te volgen. Zij acht een ontzegging voor de duur van drie jaren met aftrek van de tijd dat het rijbewijs reeds ingevorderd en ingehouden is geweest op zijn plaats. Met deze ontzegging wordt beoogd verdachte ervan te doordringen voortaan in het verkeer de vereiste voorzichtigheid en oplettendheid te betrachten. Hoewel de rechtbank zich realiseert dat een onvoorwaardelijke ontzegging grote gevolgen voor verdachte zal hebben omdat hij zijn rijbewijs nodig heeft voor de uitoefening van zijn werkzaamheden, kan naar haar oordeel voor een feit, zoals in deze zaak bewezen is verklaard, niet worden volstaan met het opleggen van een geheel voorwaardelijke ontzegging van de rijbevoegdheid. Bovendien heeft de rechtbank grote zorgen met betrekking tot de rijvaardigheid van verdachte, nu zij ter terechtzitting heeft geconstateerd dat verdachte zich nog altijd niet goed bewust lijkt te zijn van de risico’s van de aanwezigheid van social media tijdens het besturen van zijn vrachtauto. Zij kan zich dan ook niet aan de indruk onttrekken dat verdachte weinig heeft geleerd van bovenstaand verkeersongeval. Het algemene belang van de verkeersveiligheid dient te prevaleren boven het door de verdediging genoemde persoonlijke belang van verdachte. Wel ziet de rechtbank aanleiding om een gedeelte van de ontzegging voorwaardelijk op te leggen. Zij zal de proeftijd daarbij bepalen op vijf jaar. Zij overweegt daarbij dat, hoewel de reclassering de kans op herhaling laag inschat, de rechtbank, gelet op het hiervoor overwogene niet uitsluit dat verdachte zich zonder flinke stok achter de deur wederom schuldig zal maken aan het gebruik van social media tijdens het besturen van een motorrijtuig waardoor hij de overige verkeersdeelnemers in gevaar zal brengen.

7.De wettelijke voorschriften

De beslissing berust op de artikelen 9, 14a, 14b, 14c, 22c, 22d en 91 van het Wetboek van Strafrecht en de artikelen 6, 175, 178, 179 en 188 van de Wegenverkeerswet 1994.

8.De beslissing

De rechtbank:
Bewezenverklaring
- verklaart het primair ten laste gelegde bewezen, zodanig als hierboven onder 4.4 is omschreven;
- spreekt verdachte vrij van wat meer of anders is ten laste gelegd;
Strafbaarheid
- verklaart dat het primair bewezen verklaarde het volgende strafbare feit oplevert:
Overtreding van artikel 6 van de Wegenverkeerswet 1994, terwijl het een ongeval betreft waardoor een ander wordt gedood;
- verklaart verdachte strafbaar;
Strafoplegging
- veroordeelt verdachte tot
een werkstraf van 240 (tweehonderdveertig) uren;
- beveelt dat indien verdachte de taakstraf niet naar behoren verricht,
vervangende hechteniszal worden toegepast van
120 (honderdtwintig) dagen;
- veroordeelt verdachte tot
een gevangenisstraf van 2 (twee) maanden voorwaardelijk met een proeftijd van 2 (twee) jaar;
- bepaalt dat de voorwaardelijke straf niet ten uitvoer wordt gelegd, tenzij de rechter tenuitvoerlegging gelast omdat verdachte zich voor het einde van de proeftijd schuldig maakt aan een strafbaar feit;
Bijkomende straffen
- veroordeelt verdachte tot
een ontzegging van de bevoegdheid om motorrijtuigen te besturen van 3 (drie) jaar, waarvan 1 (één) jaar voorwaardelijk met een proeftijd van 5 (vijf) jaar;
- bepaalt dat het voorwaardelijke deel van de rijontzegging niet ten uitvoer wordt gelegd, tenzij de rechter tenuitvoerlegging gelast omdat verdachte zich voor het einde van een proeftijd schuldig maakt aan een strafbaar feit;
- bepaalt dat de tijd dat verdachte zijn rijbewijs al heeft ingeleverd in mindering wordt gebracht op het onvoorwaardelijke deel van de rijontzegging.
Dit vonnis is gewezen door mr. G.H. Nomes, voorzitter, mr. N. van der Ploeg-Hogervorst en mr. I.M. Josten, rechters, in tegenwoordigheid van mr. A.P.M. Philipsen, griffier, en is uitgesproken ter openbare zitting op 7 mei 2015.

Voetnoten

1.Wanneer hierna wordt verwezen naar een proces-verbaal, wordt -tenzij anders vermeld- bedoeld het eindproces-verbaal met proces-verbaalnummer PL1927-2013070272 van de regiopolitie Zeeland, opgemaakt in de wettelijke vorm door daartoe bevoegde opsporingsambtenaren.
2.Het proces-verbaal Verkeersongevallenanalyse, pagina 191 van voornoemd eindproces-verbaal.
3.Het proces-verbaal Verkeersongevallenanalyse, pagina 193, 194 en 211 van voornoemd eindproces-verbaal.
4.Het proces-verbaal Verkeersongevallenanalyse, pagina 226 van voornoemd eindproces-verbaal.
5.Het proces-verbaal verhoor[getuige 1], pagina 26 van voornoemd eindproces-verbaal.
6.Het proces-verbaal verhoor [getuige 2], pagina 56 van voornoemd eindproces-verbaal.
7.Het proces-verbaal Verkeersongevallenanalyse, pagina 231 van voornoemd eindproces-verbaal.
8.Het proces-verbaal aanrijding misdrijf, pagina 4 van voornoemd eindproces-verbaal.
9.Het proces-verbaal Verkeersongevallenanalyse, pagina 231 van voornoemd eindproces-verbaal.
10.Het proces-verbaal Verkeersongevallenanalyse, pagina 212, 213 en 231 van voornoemd eindproces-verbaal.
11.Het proces-verbaal Verkeersongevallenanalyse, pagina 231 van voornoemd eindproces-verbaal.
12.Het proces-verbaal Verkeersongevallenanalyse, pagina 231 van voornoemd eindproces-verbaal.
13.Het geschrift, te weten een verslag betreffende een niet natuurlijke dood, opgemaakt door lijkschouwer J. Vrencken op 8 oktober 2013, pagina 235 van voornoemd eindproces-verbaal.
14.De verklaring van verdachte afgelegd ter terechtzitting van 23 april 2015.