Uitspraak
RECHTBANK ZWOLLE – LELYSTAD
sector kanton – locatie Zwolle
zaaknr.: 489079 CV EXPL 10-1242
datum : 24 augustus 2010
Vonnis in de zaak van:
de besloten vennootschap [EISENDE PARTIJ],
gevestigd te [vestigingsplaats],
eisende partij,
hierna te noemen “[eisende partij]”,
gemachtigde mr. P.J. Stuy, advocaat,
tegen
[GEDAAGDE PARTIJ], h.o.d.n. [GEDAAGDE PARTIJ],
wonende te [woonplaats],
gedaagde partij,
hierna te noemen: “[gedaagde partij]”,
procederend in persoon.
De procedure
De kantonrechter heeft kennisgenomen van:
- de dagvaarding
- de conclusie van antwoord
- de conclusie van repliek
- de conclusie van dupliek.
Het geschil
[eisende partij] vordert dat [gedaagde partij] bij vonnis – uitvoerbaar bij voorraad – zal worden veroordeeld tot betaling van een hoofdsom van € 736,22, te vermeerderen met contractuele rente en buitengerechtelijke kosten tot een som van € 930,09. Voorts vordert [eisende partij] dat [gedaagde partij] zal worden veroordeeld in de kosten van de procedure.
[gedaagde partij] betwist de vordering. Op de standpunten van partijen zal – voor zover van belang – hierna worden ingegaan.
De beoordeling
1.
Tussen partijen staat als enerzijds gesteld en anderzijds erkend dan wel niet (voldoende) betwist het volgende vast.
a. [eisende partij] drijft een onderneming die zich bezighoudt met de verkoop van beveiligingsapparatuur en de levering van aanverwante diensten. [eisende partij] benadert potentiële afnemers aan de hand van gegevens verstrekt door de Kamer van Koophandel. Aan de hand van de beschikbare gegevens heeft [eisende partij] [gedaagde partij] telefonisch benaderd. Dit gesprek heeft ertoe geleid dat [gedaagde partij] [eisende partij] uitnodigde om op locatie nader te worden ingelicht over het beveiligen van panden.
b. Op 23 juni 2009 is [gedaagde partij] thuis bezocht door een medewerker van [eisende partij], de heer [V]. Tijdens dat bezoek is door [gedaagde partij] een overeenkomst getekend. Deze overeenkomst heeft betrekking op de levering en plaatsing van een inbraaksignaleringssysteem voor een bedrag van € 1.856,00 exclusief BTW.
c. Op 28 juni 2009 heeft [gedaagde partij] aan [eisende partij] schriftelijk kenbaar gemaakt dat hij de overeenkomst wenst te annuleren. [eisende partij] heeft bij brief van 4 september 2009 ingestemd met de annulering van de overeenkomst onder de voorwaarde dat annuleringskosten worden betaald. De annuleringskosten bedragen € 736,22 inclusief BTW.
2.
[eisende partij] legt behalve de vaststaande feiten de volgende stellingen aan haar vordering ten grondslag. Op de tussen partijen gesloten overeenkomst zijn de algemene verkoop- en betalingsvoorwaarden van toepassing. Op grond van artikel 8 van die algemene voorwaarden is [gedaagde partij] bij annulering van de overeenkomst een annuleringsvergoeding verschuldigd die in dit geval € 736,22 bedraagt. Omdat [gedaagde partij] in verzuim is met het voldoen van deze vergoeding moet hij ook rente en buitengerechtelijke kosten betalen.
3.
[gedaagde partij] heeft gemotiveerd verweer gevoerd. [gedaagde partij] stelt zich op het standpunt dat hij de overeenkomst in overeenstemming met de bepalingen van de Colportagewet heeft geannuleerd. Indien de kantonrechter van oordeel is dat de overeenkomst toch tot stand is gekomen, meent [gedaagde partij] dat de hoogte van de annuleringsvergoeding niet proportioneel is.
4.
Tussen partijen is in geschil of [gedaagde partij] gehouden is de kosten van annulering van de overeenkomst te voldoen. Bij de beoordeling van dit geschil stelt de kantonrechter voorop dat op de overeenkomst de Colportagewet van toepassing is. De kantonrechter overweegt daartoe het volgende.
4.1.
De Colportagewet beoogt de particulier te beschermen die door een verkoper, doorgaans aan huis, wordt overvallen met een aanbod, door de verkoper wordt bewogen dit aanbod te aanvaarden en zich kort daarna realiseert dat hij die aanvaarding onvoldoende heeft overwogen en dat hij daarvan spijt heeft. De particulier heeft op grond van artikel 25 van de Colportagewet het recht binnen 8 dagen (na dagtekening van de betreffende akte bij de Kamer van Koophandel) de overeenkomst buitengerechtelijk te ontbinden. Deze ontbinding heeft terugwerkende kracht. [gedaagde partij] heeft onbetwist gesteld dat hij de internetverkoop vanuit huis verricht, dat het om een hobby gaat en dat hij een voltijds dienstverband heeft bij een bouwonderneming. De kantonrechter is op grond van deze feiten en omstandigheden van oordeel dat de verkoopactiviteiten van [gedaagde partij] een particulier karakter hebben. De zakelijke activiteiten van [gedaagde partij] spelen een zeer ondergeschikte rol zodat hij als particulier als bedoeld in de Colportagewet moet worden beschouwd en de aan die wet ontleende rechtsbescherming heeft behouden.
4.2
[eisende partij] heeft zich op het standpunt gesteld dat de Colportagewet niet van toepassing is nu [eisende partij] niet ongevraagd bij [gedaagde partij] is langs geweest, maar op een daartoe strekkende uitnodiging van [gedaagde partij]. Dit standpunt kan niet als juist worden aangenomen. Er is sprake van colportage in de zin van de Colportagewet als iemand in de uitoefening van een beroep of bedrijf een particulier tot het sluiten van een overeenkomst tracht te bewegen door een persoonlijk bezoek. Een persoonlijk bezoek dat in overwegende mate voortvloeit uit initiatief van degene die wordt bezocht, valt niet onder de Colportagewet (artikel 1 lid 3 Colportagewet). Blijkens de wetsgeschiedenis geldt als persoonlijk bezoek in de zin van de Colportagewet ook het bezoek dat in het kader van een gerichte colportagecampagne aan een consument wordt gebracht, die op een daartoe strekkende advertentie heeft gereageerd (Kamerstukken II 1971-1972, 11 106, nr. 7, p. 12). De kantonrechter is van oordeel dat – ondanks dat [eisende partij] geen advertentie heeft toegezonden – de Colportagewet onder de gegeven omstandigheden toch van toepassing is. [eisende partij] benadert potentiële afnemers telefonisch aan de hand van door de Kamer van Koophandel verstrekte gegevens en treedt daarmee actief op richting potentiële kopers. De Colportagewet beoogt juist tegen deze actieve bemoeienis van de verkopende partij te beschermen. Het strookt niet met bedoeling van de Colportagewet dat de verkoper de beschermingsbepalingen eenvoudig buiten toepassing kan stellen door in een telefonisch gesprek aan te sturen op een ‘uitnodiging’ van de wederpartij.
5.
Uit het vorenstaande volgt dat de Colportagewet van toepassing is en dat de uitzondering van artikel 1 lid 3 Colportagewet zich in het onderhavige geschil niet voordoet. [gedaagde partij] kon de gesloten overeenkomst daarom binnen 8 dagen na dagtekening van de betreffende akte bij de Kamer van Koophandel buitengerechtelijk ontbinden. Niet gebleken is wanneer de koopovereenkomst bij de Kamer van Koophandel is gedagtekend. De overeenkomst is echter door partijen ondertekend op 23 juni 2010, zodat de buitengerechtelijke ontbinding door [gedaagde partij] (bij brief van 28 juni 2010) in ieder geval tijdig is geschied. [gedaagde partij] is dus niet gehouden de annuleringskosten te voldoen. De vordering van [eisende partij] zal daarom worden afgewezen.
6.
[eisende partij] dient als de in het ongelijk gestelde partij te worden verwezen in de proceskosten.
De beslissing
De kantonrechter:
- wijst de vordering af;
- veroordeelt [eisende partij] in de kosten van het geding, tot op heden aan de zijde van [gedaagde partij] begroot op nihil.
Aldus gegeven door mr. C.H. de Haan, kantonrechter, en uitgesproken in de openbare terechtzitting van 24 augustus 2010, in tegenwoordigheid van de griffier.