ECLI:NL:RBUTR:2012:BY4674

Rechtbank Utrecht

Datum uitspraak
19 november 2012
Publicatiedatum
5 april 2013
Zaaknummer
16-351741-03
Instantie
Rechtbank Utrecht
Type
Uitspraak
Rechtsgebied
Strafrecht
Procedures
  • Eerste aanleg - meervoudig
Vindplaatsen
  • Rechtspraak.nl
AI samenvatting door LexboostAutomatisch gegenereerd

Verlenging van terbeschikkingstelling met verpleging van overheidswege voor de duur van twee jaren

In de zaak met parketnummer 16/351741-03 heeft de rechtbank Utrecht op 19 november 2012 uitspraak gedaan over de verlenging van de terbeschikkingstelling van de terbeschikkinggestelde, geboren in 1965 en verblijvende te Hoeve Boschoord. De officier van justitie had op 3 oktober 2012 gevorderd om de terbeschikkingstelling met twee jaren te verlengen, gezien het recidiverisico en de veiligheid van anderen. De rechtbank heeft de deskundige drs. P.J. Fransen gehoord, die de huidige situatie van de terbeschikkinggestelde heeft toegelicht. De rechtbank heeft vastgesteld dat de terbeschikkinggestelde een cognitief beperkte vrouw is met een geschiedenis van angst en wantrouwen, maar dat er positieve ontwikkelingen zijn in haar behandeling, vooral door het gebruik van antipsychotica.

De rechtbank heeft de stukken in het dossier bestudeerd, waaronder eerdere veroordelingen en rapporten van de inrichting. Tijdens de zitting is de terbeschikkinggestelde gehoord, bijgestaan door haar advocaat, en is het standpunt van de inrichting besproken. De deskundige heeft aangegeven dat de terbeschikkinggestelde goed reageert op de behandeling, maar dat er nog steeds een hoog recidiverisico is, vooral bij een beëindiging van de TBS-maatregel. De rechtbank heeft geconcludeerd dat de terbeschikkingstelling met twee jaren moet worden verlengd om de veiligheid te waarborgen en de resocialisatie van de terbeschikkinggestelde te ondersteunen.

De rechtbank heeft de vordering van de officier van justitie om de terbeschikkingstelling met twee jaren te verlengen, gehonoreerd. De beslissing is genomen op basis van de artikelen 38d en 38e van het Wetboek van Strafrecht, en is uitgesproken ter openbare terechtzitting op 19 november 2012.

Uitspraak

RECHTBANK UTRECHT
Parketnummer: 16/351741-03
Beslissing verlenging terbeschikkingstelling d.d. 19 november 2012
In de zaak van de officier van justitie onder het hierboven genoemde parketnummer tegen
[terbeschikkinggestelde]
geboren te [geboorteplaats] op [1965],
verblijvende te Hoeve Boschoord (locatie Edelspar), [adres], [woonplaats].
advocaat mr. D.N. de Jonge te Haarlem
heeft de officier van justitie op 3 oktober 2012 de verlenging van de terbeschikkingstelling gevorderd voor de duur van twee jaren. Op deze vordering heeft de rechtbank de volgende beslissing gegeven.
1 De stukken
De rechtbank heeft acht geslagen op de zich in het dossier bevindende stukken waaronder:
- het arrest van het Gerechtshof te Amsterdam, zitting houdende te Arnhem, d.d. 19 oktober 2005, waarbij [terbeschikkinggestelde] is veroordeeld voor poging tot opzettelijk brand stichten terwijl daarvan gemeen gevaar voor goederen te duchten is en poging tot opzettelijk brand stichten terwijl daarvan levensgevaar of gevaar voor zwaar lichamelijk letsel van een ander te duchten is, en waarbij zij ter beschikking is gesteld met bevel tot verpleging van overheidswege, van welke terbeschikkingstelling de termijn is gaan lopen op 3 november 2005;
- de beslissing van deze rechtbank van 25 november 2011 waarbij de termijn van terbeschikkingstelling voor het laatst is verlengd voor de duur van één jaar;
-het rapport van Trajectum Hanzeborg en Hoeve Boschoord d.d. 28 augustus 2012, opgemaakt door drs. E.A.M. Terpstra, plv. hoofd van de inrichting en hoofd Orthopedagogisch Behandelcentrum ’t Wold, drs. M. Strick, behandelverantwoordelijke/GZ-psycholoog, dr. R.C. Brouwers, eerste geneeskundige, en drs. P.A. de Mon, psychiater, waarin het advies van de zijde van de inrichting is vermeld, strekkende tot verlenging van de terbeschikkingstelling voor de duur van twee jaren;
-de wettelijke aantekeningen omtrent de lichamelijke en geestelijke gesteldheid van [terbeschikkinggestelde], over de periode 32/2011 tot en met 06/2012;
2 Het onderzoek ter terechtzitting
Tijdens het onderzoek ter terechtzitting is de officier van justitie gehoord.
Tevens is de terbeschikkinggestelde gehoord, bijgestaan door haar advocaat.
Voorts is de deskundige drs. P.J. Fransen, werkzaam als GZ-psycholoog bij Hoeve Boschoord, gehoord.
3 Het standpunt van de inrichting
Het standpunt van de inrichting blijkt uit het onder 1 genoemde rapport. De deskundige heeft het rapport en het advies van de inrichting toegelicht.
Hieruit blijkt - samengevat - dat [terbeschikkinggestelde] een cognitief beperkte vrouw is die chronisch angstig en wantrouwend in het leven staat. Deze gevoelens worden overdekt met stoere taal en een onverschillige en soms agressieve antisociale houding en uitlatingen.
Sinds april 2011 is hier een verandering in opgetreden. Zij gebruikt antipsychotica die een zeer stabiliserend effect hebben op haar emotie-regulatie. Wanneer zij daarbij in de benadering het gevoel krijgt dat zij gehoord wordt, er positieve aandacht voor haar is en zij niet gefrustreerd wordt, laat zij een zachtere kant van zichzelf zien en stelt zij zich begeleidbaar op. Ten aanzien van het lichamelijke gezondheid, laat zij zich steeds beter begeleiden.
Vanwege de positieve ontwikkeling op het gebied van begeleidbaarheid, emotie-regulatie en opbouw van onbegeleide vrijheden op het terrein, kon [terbeschikkinggestelde] begin 2012 de overstap maken naar de besloten behandeling op het terrein van Trajectum Noord. Deze overstap is probleemloos verlopen. De indruk is dat de doelgroep en het behandelklimaat (psychiatrisch kwetsbaren) goed bij haar aansluiten.
Het aangevraagde verlof met betrekking tot onbegeleid regio verlof is ten tijde van het schrijven van het rapport goedgekeurd. [terbeschikkinggestelde] heeft na de aanvraag besloten haar antipsychotische medicatie te halveren. Zij reageert goed op de verandering, echter vanwege de halvering zullen nieuwe prikkels nog zorgvuldiger en gedoseerd aangebracht moeten worden. Het verlofplan zal dan ook zeer stapsgewijs getoetst worden. De verwachting is dat zij na de opbouw van haar verlofplan toe kan werken naar 24-uurs begeleid wonen en werken binnen een setting van mensen met een verstandelijke beperking en psychiatrische stoornissen.
In de basis, aldus de inrichting, blijft [terbeschikkinggestelde] een onzekere en kwetsbare vrouw. Bij teveel spanning kan zij psychotisch decompenseren of emotioneel ontregelen vanuit zwart-wit denken, passend bij haar persoonlijkheidsproblematiek.
Het recidiverisico is daarom hoger tijdens een uitplaatsing, omdat de kans op recidive zeer sterk samenhangt met de juiste mate van care en control. De resocialisatie wil de inrichting dan ook binnen het (transmuraal) kader van de TBS realiseren. Het multidisciplinaire team beschouwt de behandeling als afgerond wanneer [terbeschikkinggestelde] ook in de vervolgsetting lange tijd stabiel functioneert en haar perspectief accepteert.
Kort gezegd: de delictgerelateerde factoren zijn actueel. Het risico op ontregeling en psychotische decompensatie en antisociaal acting-out gedrag is hoog wanneer de huidige TBS-maatregel beëindigd zou worden en [terbeschikkinggestelde] zich zonder begeleiding en controle zou moeten handhaven. Daarbij ontwikkelt zij zich langzaam. Het gehele resocialisatietraject, waarbij rekening gehouden moet worden met wachtlijsten, zal zeker twee jaren in beslag nemen.
Om die reden wordt geadviseerd om de terbeschikkingstelling met twee jaren te verlengen.
4 Het standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie heeft naar aanleiding van het verhandelde ter terechtzitting de vordering strekkende tot verlenging van de terbeschikkingstelling met een termijn van twee jaar gehandhaafd.
5 Het standpunt van de verdediging
De raadsvrouw heeft het standpunt van haar cliënte verwoord en heeft verzocht de terbeschikkingstelling met een jaar te verlengen, teneinde de behandelmotivatie van haar cliënte goed te houden.
6 De beoordeling
De rechtbank acht verlenging van de terbeschikkingstelling met twee jaar passend en overweegt daartoe het volgende. De rechtbank is van oordeel dat sprake is van vooruitgang bij [terbeschikkinggestelde] en dat zij goed heeft gereageerd op de halvering van haar antipsychotische medicatie. De inrichting richt zich nu in een transmuraal kader van de TBS op toeleiding naar een woonplek in een 24-uurs setting. [terbeschikkinggestelde] is daarvoor aangemeld. De wachttijd voor een goede woonplek kan evenwel langer dan twee jaar duren, zo gaf de deskundige ter terechtzitting aan. Ook de omstandigheid dat onbegeleid verlof pas recent is opgestart betekent dat de verdere resocialisatie van mevrouw [terbeschikkinggestelde] zeker meer dan twee jaar in beslag zal nemen. Reden waarom de rechtbank een verlenging voor twee jaar geboden acht.
De enkele stelling dat verlenging met één jaar [terbeschikkinggestelde] zou motiveren in de behandeling is onvoldoende reden om de terbeschikkingstelling met één jaar te verlengen.
De rechtbank is gelet op het nog steeds actueel te achten recidiverisico van oordeel dat de veiligheid van anderen, dan wel de algemene veiligheid van personen of goederen, eist dat de terbeschikkingstelling met verpleging van overheidswege van [terbeschikkinggestelde] wordt verlengd met twee jaar.
7 De toepasselijke wetsartikelen
De rechtbank heeft gelet op de artikelen 38d en 38e van het Wetboek van Strafrecht.
8 De beslissing
De rechtbank verlengt de termijn van de terbeschikkingstelling met verpleging van overheidswege van [terbeschikkinggestelde] voor de tijd van twee jaar.
Deze beslissing is gegeven door mr. J.P.H. van Driel van Wageningen, voorzitter, mr. M.J. Grapperhaus en mr. H.A. Brouwer, rechters, in tegenwoordigheid van de griffier
A. Heijboer en is uitgesproken ter openbare terechtzitting op 19 november 2012.
De griffier is niet in de gelegenheid deze beslissing mee te ondertekenen.