ECLI:NL:RBUTR:2011:BU1977

Rechtbank Utrecht

Datum uitspraak
11 augustus 2011
Publicatiedatum
5 april 2013
Zaaknummer
16/600009-07 tbs
Instantie
Rechtbank Utrecht
Type
Uitspraak
Rechtsgebied
Strafrecht
Procedures
  • Eerste aanleg - meervoudig
Vindplaatsen
  • Rechtspraak.nl
AI samenvatting door LexboostAutomatisch gegenereerd

Verlenging van terbeschikkingstelling met voorwaarden voor een verdachte met een persoonlijkheidsstoornis

In deze zaak heeft de Rechtbank Utrecht op 11 augustus 2011 uitspraak gedaan over de verlenging van de terbeschikkingstelling (TBS) van een verdachte, geboren in 1952, die zich op dat moment bevond op de Forensisch Psychiatrische Afdeling Heiloo. De rechtbank heeft de vordering van de officier van justitie om de TBS met voorwaarden te verlengen, beoordeeld. De inrichting en deskundigen adviseerden aanvankelijk om de TBS met voorwaarden voor één jaar te verlengen, maar later werd dit advies aangepast naar een verlenging van twee jaar. De rechtbank oordeelde dat de veiligheid van anderen en de algemene veiligheid van personen of goederen een verlenging van twee jaar vereiste, gezien de omstandigheden van de verdachte en de noodzaak voor verdere behandeling en begeleiding.

De rechtbank heeft in haar overwegingen rekening gehouden met de behandelgeschiedenis van de verdachte, die sinds zijn terbeschikkingstelling in 2009 onder behandeling was voor een ernstige persoonlijkheidsstoornis. De deskundigen gaven aan dat de verdachte goed vooruitgang had geboekt, maar dat er nog veel werk aan de winkel was op het gebied van resocialisatie, zoals het vinden van een zelfstandige woning en werk. De rechtbank concludeerde dat de verdachte nog niet klaar was om zonder de TBS-maatregel verder te gaan, gezien de risico's van recidive en de noodzaak voor een gestructureerde begeleiding.

De rechtbank heeft de voorwaarden voor de terbeschikkingstelling vastgesteld, waaronder het verbod op alcohol- en druggebruik, en de verplichting om zich te houden aan de afspraken met de reclassering. De rechtbank heeft het verzoek van de verdediging om een onafhankelijke psychiater in te schakelen afgewezen, omdat er geen aanwijzingen waren voor vooringenomenheid van de rapporterende psychiater. Uiteindelijk heeft de rechtbank de TBS met voorwaarden van de verdachte met twee jaar verlengd, met inachtneming van de adviezen van de deskundigen en de inrichting.

Uitspraak

RECHTBANK UTRECHT
Parketnummer: 16/600009-07
Beslissing verlenging terbeschikkingstelling.
In de zaak van de officier van justitie onder het hierboven genoemde parketnummer tegen
[verdachte],
geboren op [1952] te [geboorteplaats],
verblijvende Forensisch Psychiatrische Afdeling Heiloo,
heeft de officier van justitie de verlenging van de terbeschikkingstelling gevorderd. Op deze vordering heeft de rechtbank de volgende beslissing gegeven.
1. De stukken.
De rechtbank heeft acht geslagen op de zich in het dossier bevindende stukken waaronder:
- het arrest van het Gerechtshof Amsterdam, zittinghoudende te Arnhem, d.d. 22 juli 2009, waarbij [verdachte] wegens moord op zijn vader, onder voorwaarden ter beschikking is gesteld, welke terbeschikkingstelling is ingegaan op 6 augustus 2009;
- de beslissing van deze rechtbank d.d. 18 maart 2010, betreffende een wijziging van de voorwaarden;
- de vordering van de officier van justitie d.d. 30 juni 2011, die strekt tot verlenging van de terbeschikkingstelling van [verdachte] met 1 jaar;
- het voortgangsverslag TBS/verlengingsadvies van het Leger des Heils d.d. 6 mei 2011, opgemaakt door J.B. Rooks (unitmanager en voorzitter) en C. Pot (reclasseringswerker), waarin het advies van de zijde van het Leger des Heils is vermeld, strekkende tot verlenging van de terbeschikkingstelling met voorwaarden van [verdachte] met één jaar;
- het aanvullend verlengingsadvies van het Leger des Heils d.d. 20 juli 2011, opgemaakt door J.B. Rooks (unitmanager en voorzitter) en C. Pot (reclasseringswerker), inhoudende het advies de terbeschikkingstelling met voorwaarden van [verdachte] te verlengen met twee jaar;
- het psychiatrisch rapport d.d. 29 juli 2011, opgemaakt door J.M.J.F. Offermans, inhoudende het advies de terbeschikkingstelling met voorwaarden van [verdachte] te verlengen met twee jaar.
2. De procesgang
Tijdens het onderzoek ter terechtzitting d.d. 11 augustus 2011 is de officier van justitie gehoord. Tevens zijn gehoord de terbeschikkinggestelde en zijn raadsman, mr. E.D. van Elst, advocaat te Veenendaal, alsmede de deskundigen: E.A. Beld, als psychiater werkzaam bij de FPA Heiloo, T.A. Schmitz, als casemanager werkzaam bij de FPA Heiloo en M. Palatta, reclasseringswerker bij het Leger des Heils te Amsterdam.
3. Het standpunt van de inrichting, deskundige en het Leger des Heils
3.1. Het standpunt van de inrichting
De deskundigen Beld en Schmitz hebben ter zitting d.d. 11 augustus 2011 het standpunt en het advies van de inrichting weergegeven en toegelicht. Uit hetgeen ter zitting naar voren is gebracht blijkt het volgende.
De vrijheden van betrokkene zijn in de afgelopen periode geleidelijk opgebouwd en de behandeling is verder opgezet. Hij gebruikt thans geen medicatie. Zijn psychotische stoornis is thans volledig in remissie.
Het traject is goed verlopen. Betrokkene kan doorstromen naar een woning buiten de kliniek, waar hij met twee anderen zal wonen. Betrokkene zal daar een tijd wonen en gaan oefenen met het opbouwen van een netwerk en het vinden van betaald werk. Als dat goed gaat kan er gekeken worden naar een woning waar hij zelfstandig kan wonen. Het verkrijgen van een woning is gezien de huidige woningmarkt niet gemakkelijk en wordt dan ook een punt van aandacht, evenals het vinden van betaald werk.
De begeleiding van betrokkene zal in handen zijn van een Forensisch team, een zogenaamd FACT team. Zij geven voor langere tijd zorg en verzorgen, naast de TBS-maatregel, ook behandeling op vrijwillige basis. Indien er meer nodig blijkt te zijn, kan een meerjaren traject opgezet worden.
De psychotherapie is nog niet afgerond en zal nog een tijd voortgezet worden, dat zal voor een periode zijn van tussen de één en twee jaar. De duur van het traject van toeleiding naar een woning en werk is afhankelijk van de omstandigheden buiten de kliniek.
De verwachting is dat het in totaal nog één tot twee jaar zal duren voordat de kliniek klaar is met betrokkene.
Het is nu te vroeg om de TBS maatregel te beëindigen. De risicotaxaties laten een daling zien met betrekking tot het recidivegevaar. De verwachting is dat over een jaar het risico klein genoeg zal zijn.
In het advies is meegewogen dat er een tegenslag kan plaatsvinden bij het vinden van een woning en/of werk. Indien de TBS over één jaar zou eindigen, dan kan betrokkene op vrijwillige basis gebruik maken van het FACT team en de bijbehorende psychotherapie en begeleiding. Er bestaat het risico dat betrokkene dit niet wil. Dan houdt het wat de inrichting betreft op, betrokkene kan dan niet meer tot behandeling gedwongen worden.
De inrichting adviseert de maatregel van terbeschikkingstelling met voorwaarden met één jaar te verlengen.
3.2. Het standpunt van het Leger des Heils
De heer Palatta heeft ter zitting d.d. 11 augustus 2011 het standpunt en het verlengingsadvies van het Leger des Heils van 6 mei 2011 en het aanvullend verlengingsadvies van 20 juli 2011 toegelicht. Uit de toelichting en de adviezen blijkt het volgende.
Vanaf 23 maart 2010 is betrokkene opgenomen in FPA Heiloo. Eind april 2011 is hij verhuisd naar een zelfstandige woonplek op het terrein van Heiloo. Zijn behandeling heeft hij met veel inzet, moed en kracht op een positieve wijze doorlopen. Door zijn inzet is het in het traject dat hij bewandelt, een logische stap dat hij in de toekomst buiten de inrichting begeleid gaat wonen.
Betrokkene werkt tot op heden op het terrein van de FPA. Betrokkene heeft zijn netwerk nog niet uit kunnen breiden. De ontwikkeling die hij heeft doorgemaakt biedt een goede kans voor hem om in de toekomst een netwerk op te kunnen bouwen. Het contact tussen betrokkene en de reclassering is zeer goed te noemen en maakt dat er sprake is van een vruchtbare samenwerking en heeft bijgedragen aan een mogelijke terugkeer in de maatschappij.
Gelet op de kernproblematiek, te weten het gebrek aan identiteitsontwikkeling, de onveiligheid in zijn omgeving als jongvolwassene en de onthechting tussen hem en zijn ouders, voorafgaand aan het gepleegde delict, is het belangrijk de onthechting vanuit de FPA Heiloo op een goede, constructieve en gedegen manier te laten plaatsvinden. Het is belangrijk om betrokkene op een gezonde manier te re-integreren binnen de samenleving en hem te laten onthechten van FPA Heiloo en dat vergt tijd.
In het verlengingsadvies van 6 mei 2011 worden voorts de volgende voorwaarden voorgesteld, voor het geval de rechtbank besluit tot verlenging van de terbeschikkingstelling met voorwaarden van terbeschikkinggestelde. Terbeschikkinggestelde dient zich te houden aan de volgende voorwaarden en mee te werken aan de daarbij omschreven uitvoering daarvan:
1) Recidive
De heer [verdachte] zal zich niet schuldig maken aan het plegen van strafbare feiten.
2) Behandeling
De heer [verdachte] zal zich gedurende de TBS met voorwaarden onder klinische behandeling stellen van de FPA Heiloo te Heiloo. Hij woont, begeleid vanuit de FPA Heiloo, zelfstandig op een kamer, met begeleiding vanuit het wonenteam. Tevens houdt hij zich aan de afspraken en regels die zijn gemaakt met de begeleiding van het wonenteam. De heer [verdachte] zal gedurende zijn begeleid wonen traject psychotherapie blijven volgen. De duur van de psychotherapie hangt af van hetgeen betrokkene tegenkomt bij het terugkeren in de maatschappij en zijn inzet, en staat dus niet vast.
3) Alcohol en drugsgebruik
Als voorwaarde wordt gesteld dat de heer [verdachte] geen alcohol en/of drugs gebruikt. Steekproefsgewijs zal de heer [verdachte] worden gecontroleerd op het gebruik van alcohol of drugs binnen de FPA Heiloo. Sancties op het gebruik van alcohol en/of drugs worden door het behandelteam van de FPA Heiloo vastgesteld en opgenomen in het begeleidingsplan. De heer [verdachte] zal zijn medewerking hieraan verlenen.
4) Reclasseringsbegeleiding
Als voorwaarde wordt gesteld dat de heer [verdachte] zich begeleidbaar en bemiddelbaar opstelt en zich gedraagt naar de aanwijzingen hem te geven door de reclassering. Betrokkene geeft toestemming aan de reclassering om informatie uit te wisselen met trajectrelevante derden.
5) Vaste dagbesteding/behandeling
Als voorwaarde wordt gesteld dat de heer [verdachte] zich laat begeleiden door een job-coach en zich via de gemeente aan een leer/werktraject verbindt in het kader van resocialisatie in de maatschappij, teneinde in de toekomst zijn eigen inkomsten te verwerven.
6) Netwerk
Als voorwaarde wordt gesteld dat de heer [verdachte] de reclassering toestemming geeft contact op te nemen met zijn familie; moeder, zus en opa en oma. Dit met als doel om te kijken wat er nodig is in verband met rouwverwerking. De heer [verdachte] geeft de reclassering inzicht in de ontwikkelingen die zich voordoen op het gebied van sociale contacten en eventuele partnerrelaties. De heer [verdachte] stemt er, indien door de reclassering gewenst, in toe dat de reclassering contact opneemt met eventuele nieuwe sociale relaties of partner.
Ter zitting heeft de heer Palatta het gewijzigde standpunt van het Leger des Heils d.d. 20 juli 2011, te weten de verlenging van de terbeschikkingstelling met voorwaarden voor een periode van twee jaar in plaats van één jaar, toegelicht. De deskundige heeft – zakelijk weergeven – verklaard dat door het Leger des Heils in eerste instantie te weinig rekening is gehouden met de omvang van alle nog te verwachten ontwikkelingen voor betrokkene. De casus van betrokkene is in een multidisciplinair casusoverleg van het LDH ingebracht, waarin ook een psychiater en een psycholoog zitting hebben. Uit hetgeen daar is besproken volgde dat de verplichte begeleiding langer dan een jaar zou moeten duren.
Betrokkene woont nog steeds binnen de muren van de kliniek. Er moet op het gebied van huisvesting heel veel gebeuren. Zijn werk is nu nog beschermd, er is voorlopig nog geen sprake van werk buiten de kliniek. Als betrokkene buiten de kliniek gaat wonen, zal hij moeten leren om alleen en zelfstandig te gaan wonen. Hij zal moeten leren omgaan met de stress van het vinden van een zelfstandige woning, het zelfstandig en alleen wonen en het vinden en behouden van werk. Voorts moet zijn sociale netwerk buiten de kliniek nog opgebouwd gaan worden.
Er zal gekeken moeten worden hoe betrokkene reageert als er iets gebeurt. De verwachting is dat dat traject anderhalf jaar zal duren.
De vrees bestaat dat betrokkene, bij een verlenging van één jaar, bij een of meer van voornoemde punten in een situatie terecht kan komen waarbij hij niet meer terug kan vallen op de huidige begeleiding. Als betrokkene zelf eerst kan inzien dat het allemaal goed gaat, dan zal hij ook inzien dat het ook voor zijn eigen bestwil is dat er gedurende een langere periode begeleiding voor hem is en dat hij op zijn begeleiding terug kan vallen.
Het Leger des Heils acht op basis van haar eigen ervaringen en met name uit veiligheidsoverwegingen een verlenging van twee jaar op zijn plaats. Het is al meerdere keren voorgekomen dat het goed gaat, maar dat er ook op termijn nog een aantal punten zijn waaraan echt gewerkt moet worden. Daar is dan voornoemd kader voor nodig.
Het Leger des Heils adviseert de maatregel van terbeschikkingstelling met voorwaarden met twee jaar te verlengen.
3.3. Het standpunt van de psychiater als bedoeld in artikel 509o lid 3 Sv.
Uit het rapport van J.M.J.F. Offermans, psychiater blijkt het volgende.
Bij betrokkene is sprake van een persoonlijkheidsstoornis met ontwijkende en schizoïde kenmerken. Betrokkene kan onder spanning en druk psychotisch derailleren. Sinds het indexdelict hebben zich geen paranoïde psychotische wanen meer voorgedaan. Gesteld kan worden dat betrokkenes persoonlijkheidsstoornis thans milder is. Hieraan gerelateerd lijkt ook de mogelijkheid dat betrokkene opnieuw psychotisch kan worden, afgenomen, zij het dat dit niet volledig uit te sluiten is.
De behandeling van betrokkene is tot dusver goed verlopen. Betrokkene is toe aan een volgende stap: het wonen in een beschermde woonvorm of begeleid wonen. Hierbij dient echter wel rekening gehouden te worden met het feit dat betrokkene – meer op zichzelf aangewezen – kwetsbaarder kan raken voor sociaal isolement en voor teleurstelling en frustraties en zodra deze situatie zich voordoet hij ook gevoeliger en meer verleidbaar wordt voor middelengebruik. Het resocialisatieproces dient daarom in kleine stapjes te verlopen omdat enerzijds betrokkene zich anders overvraagd kan voelen en anderzijds omdat het, gelet op de aard van betrokkenes persoonlijkheidsstoornis, niet eenvoudig zal zijn om goed zicht te hebben en te houden op wat er in hem omgaat. Ofschoon betrokkene zeker assertiever is dan voorheen, zal het hem ook in de toekomst waarschijnlijk moeite blijven kosten om tijdig een beroep te doen op hulpverlenende instanties.
De deskundige adviseert de maatregel van terbeschikkingstelling met voorwaarden met twee jaar te verlengen.
4. Het standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie heeft ter terechtzitting mondeling zijn vordering gewijzigd, in die zin dat hij, gelet op het advies van de psychiater en het Leger des Heils, thans de verlenging van de terbeschikkingstelling met voorwaarden van [verdachte] voor de periode van twee jaar vordert.
5. Het standpunt van de terbeschikkinggestelde en zijn raadsman
De terbeschikkinggestelde heeft aangegeven dat hij denkt dat een verlenging van de TBS met voorwaarden voor de duur van één jaar wel voldoende is.
De verdediging heeft primair verzocht de vordering tot verlenging toe te wijzen, maar deze te beperken tot een periode van één jaar.
Subsidiair heeft de verdediging verzocht, indien de rechtbank van oordeel is dat een verlenging van twee jaar op zijn plaats is, de zaak aan te houden om door een onafhankelijke psychiater een advies uit te laten brengen. De verdediging is van mening dat de rapporterende psychiater Offermans niet objectief is, omdat deze eerder met betrekking tot de terbeschikkinggestelde heeft gerapporteerd. Zijn advies strekte destijds tot een TBS met dwangverpleging en is uiteindelijk door het Gerechtshof niet opgevolgd.
6. De beoordeling
De behandeling van betrokkene is, mede door de inzet van betrokkene zelf, goed en uitermate vlot verlopen. Hij staat aan het begin van een aantal grote en voor hem ingrijpende veranderingen, waaronder: het buiten de kliniek (zelfstandig) gaan wonen, het vinden van werk buiten de kliniek en het opbouwen van een sociaal netwerk buiten de kliniek.
De periode van de terbeschikkingstelling met voorwaarden heeft zich, behoudens de verloven van betrokkene, met name op het gebied van wonen, werk en het sociale netwerk grotendeels binnen de kliniek afgespeeld. Betrokkene heeft op die gebieden weinig tot geen ervaringen opgedaan buiten de kliniek. Niet in te schatten is hoe betrokkene zal reageren op deze grote en ingrijpende en voor hem onbekende en nieuwe veranderingen en op mogelijke tegenslagen. Ook is niet met zekerheid vast te stellen of betrokkene indien nodig, wanneer het dwingende kader van de terbeschikkingstelling een jaar na heden niet meer aanwezig zou zijn, uit eigener beweging een beroep zal doen op de hulpverlenende instanties en op vrijwillige basis hulp en begeleiding zal accepteren.
De kliniek geeft aan dat zij verwachten dat het komende traject nog minimaal één jaar zal vergen en dat de psychotherapie nog één tot twee jaar voortgezet zal moeten worden.
Voorts is betrokkene – relatief gezien – kort geleden veroordeeld voor een zeer ernstig feit, te weten de moord op zijn vader. Betrokkene verkeerde ten tijde van het delict in een psychose. De psychiater Offermans heeft aangegeven dat de kans op een nieuwe psychose afgenomen is, maar niet volledig is uit te sluiten.
Voorts heeft de rechtbank in acht genomen dat de terbeschikkingstelling met voorwaarden van betrokkene onder de “oude” TBS wetgeving valt en dat er derhalve, na de onderhavige verlenging geen verlenging meer mogelijk is.
Gelet op het bovenstaande is de rechtbank van oordeel dat een verlenging voor de duur van één jaar onvoldoende en ontoereikend is.
De rechtbank is van oordeel dat de veiligheid van anderen dan wel de algemene veiligheid van personen of goederen de verlenging van de terbeschikkingstelling met twee jaar eist, onder de hiervoor onder 3.2 aangehaalde voorwaarden.
De raadsvrouw heeft verzocht, indien de rechtbank tot een verlenging van de maatregel met twee jaar komt, de zaak aan te houden en een onafhankelijke psychiater nader te laten rapporteren. De raadsvouw heeft daartoe gesteld dat zij de rapportage van de psychiater Offermans niet objectief acht.
De rechtbank wijst het verzoek van de raadsvrouw af. De rechtbank overweegt daartoe dat niet gebleken is van omstandigheden waaruit zou volgen dat de psychiater Offermans vooringenomen geacht zou moeten worden. Psychiater Offermans geeft in zijn rapportage open en duidelijk aan dat de beslissing van het Gerechtshof om TBS met voorwaarden op te leggen, daar waar hij TBS met dwangverpleging had geadviseerd, achteraf gezien een goede keuze is geweest. Daarmee heeft hij er afdoende blijk van gegeven dat hij zijn eerder ingenomen standpunt over de veroordeelde herziet.
7. De beslissing
De rechtbank verlengt de termijn van de terbeschikkingstelling met voorwaarden van [verdachte] met twee jaar.
De rechtbank wijzigt de aan terbeschikkinggestelde opgelegde voorwaarden, in die zin dat de terbeschikkinggestelde zich dient te houden aan de hiervoor door het Leger des Heils opgestelde voorwaarden en dat de terbeschikkinggestelde dient mee te werken aan de daarbij omschreven uitvoering daarvan.
Deze beslissing is gegeven door mr. M.A.A.T. Engbers, voorzitter, mr. E.A. Messer en mr. M.C. Oostendorp, rechters, in tegenwoordigheid van de griffier G. van Engelenburg en is uitgesproken ter openbare terechtzitting op 25 augustus 2011.