Uitspraak
RECHTBANK UTRECHT
sector bestuursrecht
nr. SBR 01/2170
Uitspraak van de voorzieningenrechter van de rechtbank Utrecht op het verzoek om een voorlopige voorziening in het geschil tussen:
[naam verzoeker], wonende te Utrecht,
verzoeker,
en
het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Utrecht,
verweerder.
1. VERLOOP VAN DE PROCEDURE
1.1 Het verzoek heeft betrekking op het besluit van verweerder van 24 oktober 2001 waarbij verzoeker is aangeschreven om het gebruik als ligplaats van het openbaar water aan het Merwedekanaal [plek ligplaats] te Utrecht te beëindigen en beëindigd te houden. Daarbij heeft verweerder verzoeker opgedragen om het betreffende vaartuig, genaamd [naam vaartuig] voor 1 januari 2002 te verplaatsen dan wel te verwijderen en bepaald dat zonodig met toepassing van bestuursdwang tot beëindiging van het illegale gebruik zal worden overgegaan.
1.2 Het verzoek is op 15 januari 2002 ter zitting behandeld, waar verzoeker in persoon is verschenen, bijgestaan door sociaal en juridisch adviseur drs. [naam gemachtigde]. Verweerder heeft zich ter zitting niet doen vertegenwoordigen, zoals aangegeven in zijn brief van
10 januari 2002 waarin verweerder tevens zijn standpunt heeft toegelicht.
2. OVERWEGINGEN
2.1 Ingevolge artikel 8:81 van de Awb kan, indien tegen een besluit bij de rechtbank beroep is ingesteld dan wel, voorafgaand aan een mogelijk beroep bij de rechtbank, bezwaar is gemaakt of administratief beroep is ingesteld, de voorzieningenrechter van de rechtbank die bevoegd is of kan worden in de hoofdzaak, op verzoek een voorlopige voorziening treffen indien onverwijlde spoed, gelet op de betrokken belangen, dat vereist.
2.2 Voorzover deze toetsing meebrengt dat een oordeel wordt gegeven over het geschil in de bodemprocedure, heeft dit oordeel een voorlopig karakter en bindt dit de rechtbank niet bij haar beslissing in die procedure.
2.3 Aangezien tijdig bezwaar is gemaakt bij verweerder tegen het besluit waarop het verzoek betrekking heeft en deze rechtbank in de hoofdzaak bevoegd zal zijn, is er geen beletsel het verzoek om een voorlopige voorziening ontvankelijk te achten.
2.4 Verzoeker is met zijn sloep/schip [naam vaartuig] in juli 2000 gaan liggen op genoemde plaats in het Merwedekanaal te Utrecht. Bij beHersluit van 20 maart 2001, verzonden 22 maart 2001, heeft verweerder de weigering eiser een vergunning cq ontheffing te verlenen voor een ligplaats in het Merwedekanaal gehandhaafd. Het door eiser tegen dat besluit ingestelde beroep, geregistreerd onder nummer SBR 2001/755, is bij uitspraak van de rechtbank van 4 februari 2002 ongegrond verklaard.
2.5 Met het besluit van 24 oktober 2001 beoogt verweerder de sloep van verzoeker daadwerkelijk van de betreffende plaats te (doen) verwijderen.
2.6 Gelet op hetgeen is overwogen in de uitspraak van 4 februari 2002 (SBR 2001/755) moet als vaststaande worden aangenomen dat verweerder op goede gronden heeft geweigerd verzoeker vergunning cq ontheffing te verlenen voor het innemen van een ligplaats aan het Merwedekanaal. Geoordeeld moet dan ook worden dat verzoeker illegaal ligt afgemeerd aan meergenoemde plaats aan het Merwedekanaal.
2.7 Gelet op vorenstaande moet worden geoordeeld dat verweerder bevoegd was tot het doen uitgaan van de in geding zijnde aanschrijving. Immers, in navolging van vaste jurisprudentie van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State moet worden geoordeeld dat in een geval als het onderhavige, waarin is gehandeld in strijd met een wettelijk voorschrift en deze handelingen niet kunnen worden gelegaliseerd, het, behoudens bijzondere omstandigheden, onjuist noch onredelijk is te achten dat een bestuursorgaan in het belang van de handhaving van wettelijke voorschriften en het voorkomen van precedentwerking besluit tot de toepassing van bestuursdwang.
2.8 In hetgeen eiser heeft aangevoerd kunnen geen aanknopingspunt worden gevonden voor het oordeel dat in dit geval sprake is van bijzondere omstandigheden.
2.9 Hierbij kan worden opgemerkt dat verweerder voldoende aannemelijk heeft gemaakt dat thans een strikt handhavingsbeleid wordt gevoerd dat er op is gericht het illegaal innemen van ligplaatsen tegen te gaan. De omstandigheid dat verweerder dit beleid in het verleden niet altijd strikt heeft gevolgd, kan er niet toe leiden dat thans zou moeten worden afgezien van een handhavend optreden.
2.10 Met betrekking tot de in het besluit genoemde termijn waarbinnen de illegale situatie diende te worden beëindigd wordt geoordeeld dat deze zeker niet als onredelijk kort kan worden aangemerkt, temeer niet nu verweerder eiser ook heeft gewezen op alternatieve mogelijkheden. Wel wordt het dezerzijds aangewezen geacht, nu verweerder heeft aangegeven nog geen uitvoering aan het bestreden besluit te geven totdat uitspraak is gedaan in de voorlopige voorziening, dat verzoeker vanaf de verzending van deze uitspraak nog een termijn van vier weken wordt gegund om zich van de illegale ligplaats te verwijderen teneinde zich elders van een ligplaats te kunnen verzekeren.
2.11 Gezien het vorenstaande bestaat er geen aanleiding voor het treffen van een voorlopige voorziening. Voor een veroordeling van verweerder in de proceskosten van verzoeker zijn derhalve ook geen termen aanwezig.
3. BESLISSING
De voorzieningenrechter:
Wijst het verzoek om een voorlopige voorziening af.
Aldus vastgesteld door mr. P.B.M.J. van der Beek-Gillessen, voorzieningenrechter, en in het openbaar uitgesproken op 4 februari 2002.
De griffier: De voorzieningenrechter:
W.B. Lakeman mr. P.B.M.J. van der Beek-Gillessen
(bij afwezigheid van de
behandelend griffier)