In voornoemd reclasseringsadvies is onder meer het navolgende gesteld:
'(...) De rechtbank wenst geïnformeerd te worden (...) "omtrent de mogelijkheden van een voorwaardelijke beëindiging van de dwangverpleging en de daarbij behorende voorwaarden."
[terbeschikkinggestelde] werd in februari 2003 opgenomen in de [kliniek]. In 2005 kreeg betrokkene transmuraal verlof, welke in 2011 korte tijd werd opgeschort. De kliniek heeft gepoogd betrokkene over en uit te plaatsen, echter zonder resultaat.
In het verlengingsadvies van de kliniek van november 2011 is te lezen dat [terbeschikkinggestelde] een pervasieve ontwikkelingsstoornis heeft, waardoor hij zich slecht kan inleven in een ander en ook slecht rekening kan houden met anderen. Hij vertoont star en dwingend gedrag. Bij meningsverschillen met anderen, wanneer hij eisen aan zich gesteld voelt waar hij niet mee eens is of wanneer zaken anders lopen dan hij zich had voorgenomen, kan de spanning bij hem snel oplopen en kan hij snel ontregeld raken. In de toekomst zal een vorm van begeleiding van de autistiforme stoornis belangrijk blijven. De inschatting is dat betrokkene lange tijd begeleiding nodig zal blijven houden om ook op langere termijn een stabiele maatschappelijke inbedding te behouden. "Het aanvragen van proefverlof lijkt verantwoord te kunnen gebeuren, wanneer betrokkene een geschikte vervolgvoorziening en/of zelfstandige woonruimte heeft gerealiseerd, de begeleiding daarbij goed geregeld is, hij een goede dagbesteding heeft en er m.b.t. deze levensgebieden gesproken kan worden van aanzetten tot stabiliteit. De praktijk van de afgelopen jaren leert dat dit een lastige opgave is."
Dit schreef de [kliniek] in december 2011. De praktijk leerde inderdaad dat de gewenste doelen niet behaald zijn. Betrokkene woont in de [kliniek] en werkt in de montagehal van de kliniek. In 2011 adviseerde de reclassering niet over te gaan tot voorwaardelijke beëindiging van de dwangverpleging omdat,"... zelfs in het gunstigste geval, ingeval van het vinden van een geschikte woonvorm, er een noodzakelijk rol voor De [kliniek] is weggelegd om de resocialisatie te monitoren, te faseren en betrokkene zo nodig te begrenzen."
De kliniek stuit op weerstanden en onmogelijkheden om [terbeschikkinggestelde] verder te resocialiseren; of de instanties weigeren betrokkene op te nemen of te begeleiden, er is een te lange wachtlijst of het ministerie werkt tegen. Voorgesteld wordt om tot voorwaardelijke beëindiging over te gaan om van de strenge toets van het ministerie verlost te zijn en in alle rust een woning te zoeken in Limburg.
Betrokkene wil graag naar het Limburgse verhuizen en als het even kan wil hij op den duur gaan samenwonen met zijn vriendin.
Zijn persoonlijk begeleider heeft er voor gezorgd dat hij is aangemeld bij de sociale werkvoorzieningschap Breed te Nijmegen. Het is onduidelijk of en zo ja wanneer Breed iets voor hem kan betekenen. Bij uitzondering is het [terbeschikkinggestelde] toegestaan bij voorwaardelijke beëindiging van de dwangverpleging voorlopig te blijven werken in de montagehal van de kliniek. Om praktische zaken als het verkrijgen van een uitkering, het regelen van de ziektekosten-verzekering, enz., is het wenselijk de hulp in te roepen van de maatschappelijk werker. Deze heeft veel moeite gedaan om hierover in gesprek te gaan met betrokkene, een afspraak was moeilijk te plannen. Het voorstel van de maatschappelijk werkster aan betrokkene was om de hulp in te roepen van Interlokaal, een welzijnsinstelling te Nijmegen welke inwoners helpt met "papieren rompslomp". Betrokkene dient daartoe contact op te nemen met de instelling, maar laat het initiatief over aan de maatschappelijk werkster. Betrokkene heeft een aanvraag tot het verkrijgen van een DigiD verzonden en kan na het verkrijgen beginnen met de aanvraag voor een uitkering.
De behandelcoördinator mailde dat er nu te veel spelers in het veld zijn die de afwikkeling van de TBS verstoren. Bij een VO met als kern zelfstandig wonen met ambulante begeleiding zijn we af van de onneembare barrières die het ministerie en de vervolgvoorzieningen oproepen.
Als we de huidige stand van zaken bezien, komen we tot:
- huisvesting: betrokkene kan in de sociowoning [kliniek] (blijven) wonen, de indicatiestelling is aangevraagd en zal geen probleem opleveren. Betrokkene kan in [kliniek], als nodig, lang blijven wonen, maar de bedoeling is dat er een geschikte woning/woonvoorziening in Limburg geregeld gaat worden. In het verleden hebben instanties betrokkene geweigerd ( o.m. vanwege zijn delict), deze instanties zullen dus ook in de toekomst betrokkene weer weigeren. Het onderzoek van de kliniek zal voortgezet moeten worden, nu is nog onduidelijk welke mogelijkheden er zijn.
- werk/dagbesteding: betrokkene is aangemeld bij Breed en kan voorlopig blijven werken in de montagehal van de kliniek. Het verkrijgen en vooral behouden van een dagbesteding heeft in het verleden veel problemen opgeleverd, ook in de toekomst zal dit niet probleemloos verlopen.
- financiën: een uitkering moet nog worden aangevraagd.
Er moet rekening mee worden gehouden dat ingrijpende gebeurtenissen als een verhuizing bij personen met een autistiforme stoornis veel spanning kunnen opleveren welke tot ontregeling kunnen leiden.
Is het in het belang van de tbs gestelde om de dwangverpleging voorwaardelijk te beëindigen en de rol van de kliniek in het resocialisatieproces te minimaliseren? De aangevoerde redenen dat het ministerie niet meer tegen kan werken zal wellicht opgeld doen, maar ook de reclassering heeft haar eisen en verplichtingen en de eerder geraadpleegde instellingen staan nu niet plotseling met open armen te wachten op [terbeschikkinggestelde]. De mogelijke winst die gehaald kan worden is dat de reclassering in het algemeen meer soepel om kan en durft te gaan met vrijheden van de tbs'er en problemen en incidenten beschouwd als onderdeel van resocialisatie.