Uitspraak
RECHTBANK ’S-GRAVENHAGE
Sector Strafrecht
Meervoudige strafkamer
Parketnummers: 09/925940-09; 09/665427-09 (gev. ttz.)
Datum uitspraak: 16 juni 2010
Tegenspraak
(Promis)
De rechtbank ’s-Gravenhage heeft op de grondslag van de tenlastelegging en naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting het navolgende vonnis gewezen in de zaak van de officier van justitie tegen de verdachte:
[verdachte],
geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1975,
adres: [adres],
thans gedetineerd in de penitentiaire inrichting "Haaglanden" te Zoetermeer.
1. Het onderzoek ter terechtzitting
Het onderzoek is gehouden op de terechtzittingen van 27 januari 2010, 20 april 2010 en 2 juni 2010.
De rechtbank heeft kennis genomen van de vordering van de officier van justitie mr. L.T. Bregman en van hetgeen door de raadsman van verdachte mr. A.J. van Duijne Strobosch, advocaat te ’s-Gravenhage, en door de verdachte naar voren is gebracht.
2. De tenlastelegging
Aan de verdachte is - na wijziging van de tenlastelegging ter terechtzitting - ten laste gelegd dat:
Dagvaarding 09/925940-09
1.
hij in of omstreeks de periode van 1 mei 2008 tot en met heden te Boekarest, in elk geval in Europa, opzettelijk een laptop, een mobiele telefoon, een camera en een geldbedrag van 73.686,52 euro, in elk geval enig goed en/of geldbedrag, dat/die geheel of ten dele toebehoorde(n) aan [X B.V.] Nederland en/of [A], in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte, en welk(e) goed(eren) en/of geldbedrag verdachte uit hoofde van zijn persoonlijke dienstbetrekking als manager bij [X B.V.] Nederland, in elk geval anders dan door misdrijf onder zich had, wederrechtelijk zich heeft toegeëigend;
art 321 Wetboek van Strafrecht
art 322 Wetboek van Strafrecht
2.
hij in of omstreeks de periode van 5 oktober 2009 tot en met 8 oktober 2009 te Bitez, in elk geval in Turkije, met het oogmerk van wederrechtelijke toeëigening heeft weggenomen een of meer geldbedrag(en) met een totaalbedrag van 1054,81 euro, in elk geval enig geldbedrag, geheel of ten dele toebehorende aan [B] en/of ABN AMRO Creditcard Services, in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte, zulks nadat hij, dat weg te nemen geld onder zijn bereik had gebracht door gebruik van een valse sleutel, te weten door met een creditcardpas ten name van [B] geld op te nemen en/of te betalen terwijl hij, verdachte, daartoe niet gerechtigd was;
art 310 Wetboek van Strafrecht
art 311 lid 1 ahf/sub 5 Wetboek van Strafrecht
3.
hij in of omstreeks de periode van 5 oktober 2009 tot en met 8 oktober 2009 te Bitez, in elk geval in Turkije, met het oogmerk van wederrechtelijke toeëigening heeft weggenomen een of meer geldbedrag(en) met een totaalbedrag van 1.500 euro, in elk geval enig geldbedrag, geheel of ten dele toebehorende aan [C] en/of International Card Services BV, in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte, zulks nadat hij, dat weg te nemen geldbedrag onder zijn bereik had gebracht door gebruik van een valse sleutel, te weten door met een creditcardpas ten name van [C] geld op te nemen en/of te betalen terwijl hij, verdachte, daartoe niet gerechtigd was;
art 310 Wetboek van Strafrecht
art 311 lid 1 ahf/sub 5 Wetboek van Strafrecht
4.
hij in of omstreeks de periode van 14 januari 2009 tot en met 31 januari 2009 te Vlissingen met het oogmerk om zich en/of (een) ander(en) wederrechtelijk te bevoordelen door het aannemen van een valse naam en/of van een valse hoedanigheid en/of door een of meer listige kunstgrepen en/of door een samenweefsel van verdichtsels, hotel Westduin heeft bewogen tot afgifte van levensmiddelen en/of het aangaan van een overeenkomst voor een aantal hotelovernachtingen, in elk geval van enig goed, hebbende verdachte met vorenomschreven oogmerk - zakelijk weergegeven - valselijk en/of listiglijk en/of bedrieglijk en/of in strijd met de waarheid zich voorgedaan als bonafide hotelgast, waardoor hotel Westduin werd bewogen tot bovenomschreven afgifte zonder de daarvoor vereiste en overeengekomen vergoeding te ontvangen;
art 326 Wetboek van Strafrecht
5.
hij in of omstreeks de periode van 1 april 2008 tot en met 23 juni 2008 te Boekarest en/of Den Haag, in elk geval in Europa, een brief van Avis Club Autoverhuur - zijnde een geschrift bestemd om tot bewijs van enig feit te dienen - valselijk heeft opgemaakt of vervalst, immers heeft verdachte toen en daar valselijk gebruik gemaakt van het logo en de gegevens van AVIS Club Autoverhuur, zulks met het oogmerk om dat geschrift als echt en onvervalst te gebruiken of door anderen te doen gebruiken;
art 225 lid 1 Wetboek van Strafrecht
6.
Hij op een of meer tijdstippen in de periode van 1 januari 2008 tot en met 27 februari 2008 te 's-Gravenhage, in elk geval in Nederland, een NIMA/SMA sales A diploma en een getuigschrift propedeuse commerciële economie - zijnde (een) geschrift(en) bestemd om tot bewijs van enig feit te dienen - valselijk heeft opgemaakt of vervalst, immers heeft verdachte toen en daar valselijk zijn gegevens op de diploma's te kopiëren, zulks met het oogmerk om (de kopie van) dat geschrift als echt en onvervalst te gebruiken of door anderen te doen gebruiken;
art 225 lid 1 Wetboek van Strafrecht
7.
hij op of omstreeks de periode van 1 maart 2008 tot en met 4 juli 2008 te 's-Gravenhage en/of Boekarest opzettelijk gebruik heeft gemaakt van vals(e) of vervalst(e) diploma's (NIMA-SMA sales A en/of getuigschrift propedeuse commerciële economie), - zijnde (een) geschrift(en) bestemd om tot bewijs van enig feit te dienen - als ware dat geschrift/die geschriften echt en onvervalst, bestaande dat gebruikmaken hierin dat de diploma's zijn overlegd aan werkgever [X] B.V. en of [A] en bestaande die valsheid of vervalsing hierin dat verdachte valselijk zijn gegevens op de diploma's heeft gekopieerd
art 225 lid 2 Wetboek van Strafrecht
Dagvaarding 09/665427-09
1.
hij op of omstreeks 6 juni 2007 te Utrecht, in elk geval in Nederland, een aanvraagformulier voor een creditcard -zijnde een geschrift dat bestemd was om tot bewijs van enig feit te dienen- valselijk heeft opgemaakt of vervalst, immers heeft verdachte toen en daar valselijk de naam [naam zus verdachte] en verdere (NAW)gegevens van die [naam zus verdachte] op het aanvraagformulier ingevuld en/of met valse handtekening ondertekend, zulks met het oogmerk om die/dat geschrift(en) als echt en onvervalst te gebruiken of door anderen te doen gebruiken;
art 225 lid 1 Wetboek van Strafrecht
2.
hij in de periode van 6 juni 2007 tot en met 21 juni 2007 te Utrecht, althans in Nederland met het oogmerk om zich en/of (een) ander(en) wederrechtelijk te bevoordelen door het aannemen van een valse naam en/of van een valse hoedanigheid en/of door een of meer listige kunstgrepen en/of door een samenweefsel van verdichtsels American Express en/of Equens Nederland B.V. en/of PaySquare B.V. heeft bewogen tot de afgifte van een creditcard (nummer [nummer]) op naam van [naam zus verdachte], in elk geval van enig goed, hebbende verdachte met vorenomschreven oogmerk - zakelijk weergegeven - valselijk en/of listiglijk en/of bedrieglijk en/of in strijd met de waarheid op naam van [naam zus verdachte] een aanvraagformulier voor een creditcard ingevuld en ondertekend, waardoor die American Express en/of PaySquare B.V. en/of Equens Nederland B.V. werd bewogen tot bovenomschreven afgifte;
art 326 Wetboek van Strafrecht
3.
hij op één of meerdere tijdstippen in de periode van 21 juni 2007 tot en met 21 september 2007 te Utrecht, in elk geval in Nederland, met het oogmerk van wederrechtelijke toeëigening in/uit een creditcardaccount (nummer [nummer]) heeft weggenomen 28.415,75 euro, in elk geval geldbedrag, geheel of ten dele toebehorende aan Equens Nederland B.V. en/of PaySquare B.V., in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte, zulks na zich de toegang tot de plaats van het misdrijf te hebben verschaft en/of de/het weg te nemen goed(eren) onder zijn bereik te hebben gebracht door meerdere niet nader bepaalde goederen en of dienst(en) ter waarde van 28.415,75 euro te betalen met een op basis van valse gegevens verstrekte creditcard;
art 310 Wetboek van Strafrecht
art 311 lid 1 ahf/sub 5 Wetboek van Strafrecht
4.
hij op of omstreeks 1 mei 2009 te Utrecht, in elk geval in Nederland, een aanvraagformulier voor een creditcard -zijnde een geschrift dat bestemd was om tot bewijs van enig feit te dienen- valselijk heeft opgemaakt of vervalst, immers heeft verdachte toen en daar valselijk een andere geboortedatum dan zijn eigen geboortedatum ingevuld en/of een niet-bestaand adres opgegeven en/of het rekeningnummer van zijn ouders ingevuld, zulks met het oogmerk om die/dat geschrift(en) als echt en onvervalst te gebruiken of door anderen te doen gebruiken
art 225 lid 1 Wetboek van Strafrecht
5.
hij in de periode van 1 mei 2009 tot en met 14 mei 2009 te Utrecht, althans in Nederland, met het oogmerk om zich en/of (een) ander(en) wederrechtelijk te bevoordelen door het aannemen van een valse naam en/of van een valse hoedanigheid en/of door een of meer listige kunstgrepen en/of door een samenweefsel van verdichtsels, American Express en/of Equens Nederland B.V. en/of PaySquare B.V. heeft bewogen tot de afgifte van een creditcard (nummer [nummer]), in elk geval van enig goed, hebbende verdachte met vorenomschreven oogmerk - zakelijk weergegeven - valselijk en/of listiglijk en/of bedrieglijk en/of in strijd met de waarheid een creditcard aangevraagd een andere dan zijn eigen geboortedatum en/of een niet-bestaand adres en/of een andere dan zijn eigen rekeningnummer, waardoor die American Express en/of PaySquare B.V. en/of Equens Nederland B.V. werd bewogen tot bovenomschreven afgifte;
art 326 Wetboek van Strafrecht
6.
hij op of omstreeks 20 mei 2009 te Utrecht, althans in Nederland, met het oogmerk om zich en/of (een) ander(en) wederrechtelijk te bevoordelen door het aannemen van een valse naam en/of van een valse hoedanigheid en/of door een of meer listige kunstgrepen en/of door een samenweefsel van verdichtsels, Silverline verhuur B.V. te bewegen tot de afgifte van een huurauto(volkswagen Kever), in elk geval van enig goed, met vorenomschreven oogmerk – zakelijk weergegeven - valselijk en/of listiglijk en/of bedrieglijk en/of in strijd met de waarheid heeft voorgedaan als een bonafide huurder door met een niet op zijn eigen naam en/of onder valse voorwendselen verkregen credit card de auto te huren;
art 326 Wetboek van Strafrecht
3. Ontvankelijkheid van de officier van justitie in de vervolging
3.1 Het standpunt van de verdediging
Tijdens de terechtzitting van 20 april 2010 heeft verdachte verzocht om verstrekking van kopieën van (versleutelde) gegevens, opgeslagen op zijn in beslag genomen laptop. Hij heeft gesteld deze gegevens nodig te hebben om zijn verdediging te kunnen voeren. De rechtbank heeft toen het volgende beslist:
“De rechtbank verzoekt de officier van justitie om verdachte nader door de politie te laten horen, in welk verhoor de verdachte in de gelegenheid wordt gesteld om zo concreet mogelijk aan te geven welke informatie hij van zijn laptop wenst te ontvangen en op welke wijze toegang kan worden gekregen tot deze informatie. Voor zover nodig voor het onderzoek wordt verdachte in de gelegenheid gesteld zijn wachtwoorden aan de politie te verschaffen. Indien de politie dit voor het onderzoek nodig vindt, kan zij bij het onderzoek de assistentie van verdachte inroepen.”
Verdachte heeft ter terechtzitting van 2 juni 2010 gesteld dat hij tijdens het politieverhoor dat op 17 mei 2010 heeft plaatsgevonden de kopieën van versleutelde gegevens niet heeft gekregen, omdat hij zijn wachtwoorden zelf wilde invoeren en met zijn raadsman erbij. De politie heeft, na overleg met de officier van justitie en na nalezing van het proces-verbaal van de terechtzitting van 20 april 2010, niet ingestemd met de (nadere) eisen die verdachte tijdens het verhoor van 17 mei 2010 heeft gesteld. Eén en ander is gerelateerd in een proces verbaal, dat aan het dossier is toegevoegd. Verdachte heeft vervolgens op de zitting van 2 juni 2010 om aanhouding verzocht, omdat hij zonder de laptopgegevens onvoldoende in staat zou zijn om zijn verdediging te voeren. Verdachte heeft aangegeven dat hij zijn wachtwoorden niet aan de politie wil verstrekken omdat hij bang is dat de politie gegevens van zijn laptop zal verwijderen.
Het aanhoudingsverzoek is door de rechtbank afgewezen. De rechtbank heeft hiertoe overwogen dat dezelfde discussie reeds op 20 april 2010 is gevoerd, waarna de rechtbank als hierboven aangehaald heeft beslist. Het is voor eigen risico van verdachte dat hij vervolgens alsnog niet heeft willen meewerken aan het verkrijgen van kopieën van zijn gegevens.
De verdediging heeft vervolgens niet-ontvankelijkverklaring van de officier van justitie bepleit, vanwege het op de vooromschreven wijze op alle mogelijke manieren tegenwerken van de verdediging.
3.2 Het standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie ziet geen grond voor niet-ontvankelijkverklaring. Van tegenwerking is geen sprake. Door verdachte op 17 mei 2010 te laten lichten voor een nader verhoor heeft het openbaar ministerie verdachte juist gefaciliteerd. De rechtbank heeft op 20 april 2010 duidelijke en ondubbelzinnige regels gesteld. Dat verdachte zich aan die regels niet heeft willen houden – als gevolg waarvan hij geen inzage heeft kunnen krijgen in zijn laptopgegevens – blijft voor zijn rekening.
3.3 Het oordeel van de rechtbank
De rechtbank stelt voorop dat verdachte de kans heeft gekregen om zijn wachtwoorden aan de politie door te geven, waarna hij de benodigde gegevens had kunnen verkrijgen. Dat verdachte hieraan niet heeft meegewerkt omdat de door hem gestelde voorwaarden niet werden gehonoreerd, kan slechts voor zijn rekening komen. Het openbaar ministerie heeft naar het oordeel van de rechtbank op geen enkele wijze de rechten van de verdediging geschonden. De rechtbank benadrukt bovendien dat zij geen redenen heeft om aan de integriteit van de politie te twijfelen. De vrees van verdachte dat de politie gegevens van zijn laptop zal verwijderen acht de rechtbank dan ook ongegrond. Er is dan ook geen grond voor niet-ontvankelijkverklaring van de officier van justitie.
4. Het bewijs
4.1 Het standpunt van de officier van justitie
De verdenking komt er, kort en feitelijk weergegeven, op neer dat verdachte:
- in 2008 in Boekarest of in Europa een laptop, een mobiele telefoon, een camera en een geldbedrag van € 73.686,52 van zijn werkgever [X B.V.] Nederland en/of [A] heeft verduisterd (09/925940-09 feit 1);
- in oktober 2009 in Bitez of in Turkije geld heeft gestolen van [B] en [C], door met hun creditcards geld op te nemen of te betalen, terwijl hij daarvoor geen toestemming had (09/925940-09 feit 2 en 3);
- in januari 2009 in Vlissingen hotel Westduin heeft opgelicht door zich voor te doen als bonafide hotelgast, maar niet te betalen voor overnachtingen en levensmiddelen (09/925940-09 feit 4);
- in 2008 in Boekarest en/of Den Haag of in Europa valsheid in geschrifte heeft gepleegd door een brief van Avis Club Autoverhuur te vervalsen of valselijk op te maken (09/925940-09 feit 5);
- in 2008 in Den Haag en/of Boekarest valsheid in geschrifte heeft gepleegd door een NIMA/SMA sales A diploma en een getuigschrift propedeuse commerciële economie te vervalsen of valselijk op te maken en vervolgens kopieën van deze diploma’s te gebruiken door ze als zijnde kopieën van echte diploma’s te overleggen aan zijn werkgever [X B.V.]. (09/925940-09 feit 6 en 7);
- op 6 juni 2007 in Utrecht of Nederland valsheid in geschrifte heeft gepleegd door valselijk de naam van [naam zus verdachte] en verdere gegevens van die [naam zus verdachte] op een aanvraagformulier voor een creditcard in te vullen en met dit aanvraagformulier in juni 2007 American Express en/of Equens Nederland B.V. en/of Paysquare B.V. op te lichten door hen te bewegen tot afgifte van een creditcard; vervolgens zou verdachte in de periode van juni tot en met september 2007 met deze creditcard een geldbedrag van € 28.415,75 hebben gestolen van Equens Nederland B.V. en/of Paysquare B.V. (09/665427-09 feit 1, 2 en 3);
- op 1 mei 2009 in Utrecht of Nederland valsheid in geschrifte heeft gepleegd door een andere dan zijn eigen geboortedatum en rekeningnummer en een niet-bestaand adres op een aanvraagformulier voor een creditcard in te vullen en met dit aanvraagformulier in mei 2009 American Express en/of Equens Nederland B.V. en/of Paysquare B.V. op te lichten door hen te bewegen tot afgifte van een creditcard (09/665427-09 feit 4 en 5);
- op 20 mei 2009 in Utrecht of Nederland Silverline verhuur B.V. heeft opgelicht door zich voor te doen als bonafide huurder, maar met een onder valse voorwendselen verkregen creditcard te betalen voor een huurauto (09/665427-09 feit 6).
De officier van justitie heeft gevorderd dat de rechtbank wettig en overtuigend bewezen zal verklaren dat verdachte alle tenlastegelegde feiten heeft begaan, met dien verstande dat zij zich ten aanzien van feit 1 op de dagvaarding met nummer 09/925940-09 op het standpunt heeft gesteld dat de verduistering van de genoemde camera niet bewezen kan worden en dat de verduistering van het genoemde geldbedrag slechts tot een hoogte van € 6.000,- bewezen verklaard kan worden.
4.2 Het standpunt van de verdediging
De raadsman van verdachte heeft bepleit dat verdachte moet worden vrijgesproken van de hem bij dagvaarding 09/925940-09 onder 1, 2, 3, 4 en 5 en alle hem bij dagvaarding 09/665427-09 tenlastegelegde feiten. De bij dagvaarding 09/925940-09 onder 6 en 7 tenlastegelegde feiten kunnen volgens de raadsman wettig en overtuigend worden bewezen.
4.3 De beoordeling van de tenlastelegging
De rechtbank leidt uit de inhoud van het dossier en het verhandelde ter terechtzitting ten aanzien van dagvaarding 09/925940-09 het volgende af.1
Feit 1
Op 1 april 2008 trad verdachte in dienst van [X B.V.]. (hierna ook: [X B.V.]). Verdachte heeft voor dit bedrijf eerst een maand in Nederland gewerkt en is toen manager geworden van het kantoor in Boekarest, Roemenië. Op 3 juli 2008 is verdachte daar op staande voet ontslagen. Op dat moment had verdachte nog de beschikking over een laptop en een mobiele telefoon, welke hij na de beëindiging van zijn dienstverband aan [X B.V.] moest teruggeven. Volgens aangever [A] is dit echter tot op het moment van aangifte niet gebeurd.2 Verdachte erkent bij de politie dat hij de mobiele telefoon en de laptop niet meteen heeft ingeleverd, en verklaart dat hij dat in januari 2009 heeft gedaan, waarna hij uit Roemenië is teruggekeerd naar Nederland.3 Later stelt verdachte zijn verklaring over het moment van teruggave van de goederen bij naar augustus of september 2008.4
Overweging en conclusie
De rechtbank stelt vast dat verdachte wisselend heeft verklaard over het tijdstip waarop hij de laptop en de mobiele telefoon zou hebben teruggegeven. Voor zover er al van zou moeten worden uitgegaan dat verdachte de laptop en telefoon heeft teruggegeven en dat dit in augustus of september 2008 is geweest, staat daarmee in ieder geval vast dat verdachte de laptop niet op het moment dat hij hiertoe gehouden was – te weten op het moment van zijn ontslag op staande voet op 3 juli 2008 – heeft ingeleverd. Verdachte heeft zich de laptop en telefoon op dat moment wederrechtelijk toegeëigend. Het feit dat verdachte deze zaken meer dan een maand later zou hebben teruggegeven maakt dit – voor zover daar al vanuit moet worden gegaan – niet anders. De verduistering van de laptop en telefoon kan dan ook op die grond al bewezen worden. De rechtbank zal om die reden het sms-bericht waarnaar de officier van justitie verwijst onbesproken laten.
Partiële vrijspraak
Aangever heeft ook verklaard dat verdachte begin mei 2008 aan hem heeft gevraagd een bedrag van € 6.000,00 over te maken voor de borg en de eerste maand huur van het appartement van verdachte in Boekarest. Verdachte zou door problemen bij zijn bank dit geld niet zelf hebben kunnen overmaken. Hij zou aangever later terugbetalen, maar dit is nooit gebeurd. Voorts heeft aangever verklaard dat verdachte de rekening van het bedrijf zonder toestemming meerdere malen voor privédoeleinden heeft gebruikt. In totaal is [X B.V.] volgens aangever voor een bedrag van € 113.687,67 door verdachte benadeeld. Verdachte ontkent dit en heeft verklaard dat hij carte blanche had van [X B.V.] om de bedrijfsrekening ook voor andere doeleinden te gebruiken. Dit zou onderdeel zijn geweest van zijn arbeidsovereenkomst met [X B.V.]. Bovendien zou een groot aantal posten dat aangever als onrechtmatig heeft bestempeld, in overleg met aangever zijn uitgegeven.
De rechtbank overweegt dat, behalve de aangifte van [A], geen bewijs in het dossier voorhanden is waarop een veroordeling van verdachte voor de verduistering van het door aangever genoemde geldbedrag – of een gedeelte daarvan – kan worden gebaseerd. Bovendien is de rechtbank van oordeel dat de bevoegdheden en rechten van verdachte, voortvloeiend uit de arbeidsovereenkomst tussen hem en [X B.V.], uit de gedingstukken en uit de behandeling ter terechtzitting onvoldoende duidelijk zijn geworden. De rechtbank zal verdachte daarom vrijspreken van verduistering van enig geldbedrag.
Tot slot merkt de rechtbank op dat het dossier op geen enkele wijze duidelijkheid verschaft over de verduistering van een camera, zodat de rechtbank verdachte ook van dit gedeelte van de tenlastelegging zal vrijspreken.
Feit 5
Verdachte had in de periode waarin hij voor [X B.V.] in Nederland werkte, te weten in april 2008, een huurauto ter beschikking. Deze auto werd door [A] met behulp van diens creditcard gehuurd bij Avis. In de loop van de maand april reed verdachte telkens in duurdere auto’s.5 Wanneer aangever hem hiernaar vroeg, verklaarde verdachte dit door te zeggen dat er steeds problemen waren met zijn huurauto’s, waardoor hij recht had op een vervangende auto. Omdat er geen vervangende auto uit dezelfde prijsklasse voorhanden was, kreeg verdachte zonder extra kosten steeds een duurdere auto mee.6 Op enig moment kreeg aangever [A] echter toch een rekening van Avis van de duurdere auto’s. Toen hij verdachte hiermee confronteerde, heeft verdachte hem een gefaxte brief van Avis Club Autoverhuur, gedateerd 23 juni 2008, overhandigd, waarin stond dat er een fout was gemaakt en dat Avis de teveel betaalde huur zou terugbetalen.7 Toen aangever later contact opnam met Avis, bleek dat Avis deze brief nooit had verstuurd.8 De persoon die het faxbericht namens Avis Club aan verdachte zou hebben verstuurd, bleek bij navraag niet bevoegd of in staat tot het doen van terugboekingen of tot het corrigeren van facturen.9 Op een onder verdachte inbeslaggenomen usb-stick is een bestand met daarin het logo van Avis Club aangetroffen.10
Overweging en conclusie
Verdachte heeft ontkend dat hij de brief aan [A] heeft overhandigd en zegt het document niet te kennen.11 Gelet op het voorgaande acht de rechtbank de ontkennende verklaring van verdachte echter ongeloofwaardig en acht de rechtbank wettig en overtuigend bewezen dat verdachte de brief van Avis Club Autoverhuur valselijk heeft opgemaakt.
Feiten 6 en 7
Tijdens zijn sollicitatieprocedure bij [X B.V.] heeft verdachte op verzoek van het bedrijf op 28 februari 200812 per e-mail kopieën gestuurd van een behaald NIMA/SMA Sales A diploma en van een getuigschrift van een behaalde propedeuse commerciële economie.13 Op 4 november 2009 werd de kamer van verdachte in de ouderlijke woning in [woonplaats] doorzocht.14 Tijdens dit onderzoek werden onder meer (kleuren)kopieën van deze en van andere diploma’s en getuigschriften gevonden, die op naam van andere personen waren gesteld. Ook werden kopieën van geknipte en geplakte combinaties van deze diploma’s en getuigschriften aangetroffen.15 De onderzoekende verbalisant verklaart naar aanleiding van deze in beslag genomen schriftelijke bescheiden dat de kopieën van de twee voornoemde diploma’s door verdachte valselijk zijn opgemaakt.16
Overweging en conclusie
Verdachte bekent de diploma’s in januari 2008 te hebben vervalst. Hij kan zich niet meer herinneren dat hij de valse diploma’s heeft gebruikt bij zijn sollicitatie bij [X B.V.] door ze naar [A] te e-mailen, maar gaat er vanuit dat hij dit gedaan heeft nu [A] deze kopieën van hem heeft ontvangen.17 Op grond van bovenstaande acht de rechtbank wettig en overtuigend bewezen dat verdachte de feiten 6 en 7 heeft begaan. Verdachte heeft dus voornoemde diploma’s vervalst, en deze vervolgens opgestuurd naar de heer [A] van [X B.V.] om zijn sollicitatie te onderbouwen.
Vrijspraak (feiten 2 en 3)
Van 4 september tot 19 oktober 2009 heeft verdachte gewerkt als locatiemanager in een hotel in Bitez (gemeente Bodrum), Turkije. Nederlandse hotelgasten hebben in die periode hun persoonlijke eigendommen, waaronder creditcards, kunnen bewaren in de kluis van het hotel. Van deze kluis had alleen ene ‘[naam]’ – van wie verdachte heeft bekend dat hij dit is – de sleutel. Na afloop van de vakantie zijn enkele gasten, onder wie aangevers [C] en [B], tot de ontdekking gekomen dat er tijdens hun vakantie met hun creditcards geld is opgenomen en betaald, terwijl zij deze cards gedurende de hele vakantie zelf niet uit de kluis hadden gehaald.
Ten aanzien van het onder 3 tenlastegelegde overweegt de rechtbank allereerst het volgende. De aangever van dit feit, de heer [C], heeft verklaard dat hij tussen 11 en 25 september 2009 in Bodrum op vakantie is geweest. In die tijdsspanne zijn in Turkije met zijn creditcard ongeautoriseerde transacties gedaan. Tenlastegelegd is dat de ongeautoriseerde transacties ten laste van [C] tussen 5 en 8 oktober 2009 hebben plaatsgevonden. Dat er behalve tussen 11 september 2009 en 25 september 2009 ook tussen 5 en 8 oktober 2009 in Turkije ongeautoriseerde transacties met de kaart van [C] hebben plaatsgevonden, blijkt niet uit de aangifte of uit de rest van het dossier. De rechtbank zal verdachte dan ook vrijspreken van dit feit.
Ook de heer [B] heeft aangifte gedaan van ongeautoriseerd gebruik van zijn creditcard. De officier van justitie heeft betoogd dat, nu de manier waarop de pleger van dit feit - feit 2 op de tenlastelegging - te werk is gegaan en de locaties waar deze persoon heeft geopereerd overeenkomen met de wijze en plaats van opereren bij feit 3, de rechtbank door het aannemen van een constructie van schakelbewijs ook tot bewezenverklaring van dit feit kan komen. Omdat de rechtbank verdachte vrijspreekt van feit 3, kan het bewijsmateriaal dat ten laste van verdachte voor dit feit in het dossier aanwezig is, echter niet worden gebruikt om de bewezenverklaring van feit 2 te ondersteunen. De rechtbank zal verdachte bij gebreke van een bewijsmiddel dat de aangifte kan ondersteunen daarom ook van feit 2 vrijspreken.
Vrijspraak (feit 4)
Of verdachte dit feit nu heeft gepleegd of niet, vaststaat dat áls dat zo is, dat is gebeurd in Koudekerke, gemeente Veere. Koudekerke is volgens de aangifte en de daarbij gevoegde schermuitdraai van de website van hotel Westduin immers de plaats waar het hotel gevestigd is en waar de gevolgen van de gedragingen die verdachte worden aangerekend zich hebben geopenbaard. Er zijn voorts geen aanwijzingen dat verdachte in de tenlastegelegde periode (ook) vanuit Vlissingen als ‘bonafide hotelgast’ heeft geopereerd. Nu niet bewezen kan worden dat, zoals het openbaar ministerie stelt, het feit in Vlissingen heeft plaatsgevonden en nu niet tevens is tenlastegelegd “althans in Nederland”, moet verdachte van dit feit worden vrijgesproken.
De rechtbank leidt uit de inhoud van het dossier en het verhandelde ter terechtzitting ten aanzien van dagvaarding 09/665427-09 het volgende af.18
Feiten 1, 2 en 3
Op 6 juni 2007 heeft verdachte een Aanvraagformulier Azur MasterCard ingevuld, op naam van mevrouw [naam zus verdachte], geboren op [geboortedatum] en wonende te [woonplaats]. Ook de overige NAW-gegevens van [naam zus verdachte] – de zus van verdachte – zijn door verdachte op het formulier ingevuld. Het aanvraagformulier is op dezelfde datum door verdachte ondertekend met een handtekening die verdachte zelf heeft verzonnen.19 De zus van verdachte heeft hem nooit toestemming gegeven om op haar naam en voor haar rekening een creditcard aan te vragen.20
De aanvraag voor de creditcard werd op 12 juni 2007 goedgekeurd door PaySquare B.V. onder nummer [nummer].21 Vervolgens heeft verdachte met de aan hem door Equens Nederland B.V. (hierna ook: Equens) verschafte creditcard tussen 21 juni 2007 en 21 september 2007 uitgaven gedaan tot een bedrag van € 22.890,54.22 Aangever Equens, moedermaatschappij van PaySquare B.V., heeft dit bedrag bij niemand kunnen incasseren.23 De creditcard is op 21 mei 2009 bij verdachte in beslag genomen.24
Overweging en conclusie
Op grond van het bovenstaande acht de rechtbank wettig en overtuigend bewezen dat verdachte de feiten 1, 2 en 3 heeft begaan. De rechtbank acht het in feit 3 tenlastegelegde geldbedrag tot een hoogte van € 22.890,54 bewezen. Van het meerdere moet verdachte worden vrijgesproken, omdat dit valt buiten de tenlastegelegde periode. Deze bedragen zijn immers zes of meer dagen na de tenlastegelegde periode afgeschreven en uit het dossier kan niet worden afgeleid dat hiermee verband houdende creditcardbetalingen binnen de tenlastegelegde periode zijn gedaan. Verdachte heeft dus het aanvraagformulier valselijk opgemaakt, vervolgens met dit formulier Equens Nederland B.V. en/of PaySquare B.V. bewogen tot afgifte van een creditcard en verdachte heeft tot slot met deze creditcard voornoemd bedrag van Equens Nederland B.V. en/of PaySquare B.V. gestolen.
Feiten 4, 5 en 6
Op 20 mei 2009 is autoverhuurbedrijf Silverline Verhuur B.V. (hierna ook: Silverline), gevestigd te IJsselstein, door American Express geïnformeerd over het feit dat verdachte bij hen een auto had gehuurd met een niet geautoriseerde en onder valse voorwendselen verkregen creditcard.25 American Express had naar aanleiding van verdachte transacties zelf onderzoek naar verdachte gedaan.26 Verdachte was enkele dagen eerder bij Silverline geweest om voor vijf weken een auto te huren. Hij vertelde toen dat zijn broer [D] eigenlijk de auto wilde huren, maar omdat deze ziek was geworden, kwam verdachte de auto ophalen. Verdachte heeft de auto gehuurd op naam van [naam] en heeft toen zijn rijbewijs en de American Express creditcard overgelegd.27 Verdachte heeft later verklaard dat hij het verhaal over zijn broer – verdachte heeft geen broer – had verzonnen, omdat hij bang was dat het autoverhuurbedrijf op zijn werkelijke naam zou gaan googlen. Op dat moment stond er al veel belastende informatie over verdachte op internet.28 Op 21 mei 2009 zou verdachte bij Silverline de auto komen omruilen voor een andere auto. Verdachte is toen aangehouden.29
Ongeveer drie weken voor zijn aanhouding heeft verdachte in zijn toenmalige woonplaats Vlissingen30 online een aanvraagformulier voor een creditcard van American Express ingevuld en verstuurd.31 Op dit formulier heeft hij de naam [naam], het adres ‘[adres]’ en het rekeningnummer [nummer] ingevuld. Dit rekeningnummer was niet van verdachte, maar van zijn ouders.32 Verdachte heeft een bankafschrift van zijn ouders vervalst en opgestuurd naar American Express om de creditcard te verkrijgen.33 Het door verdachte opgegeven adres bleek na onderzoek niet te bestaan.34 Op 7 mei 2009 heeft American Express, gevestigd te Amsterdam, naar aanleiding van het voornoemde online aangifteformulier, aan verdachte een Platinum creditcard uitgegeven onder nummer [nummer] en op naam van [naam].35 De creditcard is op 21 mei 2009 bij verdachte in beslag genomen.36
Overweging en conclusie
Ten aanzien van de door de verdediging aangevoerde verweren, overweegt de rechtbank als volgt.
Verdachte heeft meermalen verklaard dat hij tijdens het invullen van het aanvraagformulier heeft gebeld met American Express en toen aan een medewerker van American Express heeft gevraagd of hij een ander bankrekeningnummer dan zijn eigen bankrekeningnummer kon invullen, omdat hij zelf nog niet over een Nederlandse bankrekening beschikte. Volgens verdachte heeft de medewerker hiervoor toestemming gegeven. De rechtbank acht deze verklaring van verdachte ongeloofwaardig, nu American Express in zijn aangifte niets heeft opgenomen over een dergelijke gang van zaken, maar het opgeven van het onjuiste bankrekeningnummer juist heeft opgevoerd ter onderbouwing van de valselijke aanvraag en het daaruit voortvloeiende wederrechtelijke gebruik van de creditcard door verdachte. Bovendien heeft verdachte op 12 januari 2010 bij de politie verklaard dat hij een rekeningafschrift van zijn ouders heeft vervalst om de creditcard van American Express aan te vragen. Deze verklaring strookt niet met de verklaring van verdachte dat hij het rekeningnummer van zijn ouders met toestemming van American Express heeft ingevuld.
Verdachte heeft voorts aangevoerd dat het door hem opgegeven adres wel bestaat, hij was daar in de periode van de aanvraag zelfs woonachtig. Verdachte heeft deze bewering echter niet met enig bewijs onderbouwd, zodat de rechtbank uitgaat van de juistheid van de constatering van de politie dat het betreffende adres niet bestaat.
Gelet op het vorenstaande, acht de rechtbank wettig en overtuigend bewezen dat verdachte de feiten 4, 5 en 6 heeft begaan. Verdachte heeft een aanvraagformulier valselijk opgemaakt, vervolgens met dit formulier American Express bewogen tot afgifte van een creditcard en verdachte heeft tot slot met deze creditcard Silverline opgelicht door onder valse voorwendselen en met deze valselijk verkregen creditcard een auto te huren.
4.4 De bewezenverklaring
De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte:
Dagvaarding 09/925940-09
1.
in de periode van 1 mei 2008 tot en met 30 september 2008 te Boekarest, in elk geval in Europa, opzettelijk een laptop en een mobiele telefoon, die toebehoorden aan [X B.V.] Nederland en welke goederen verdachte uit hoofde van zijn persoonlijke dienstbetrekking als manager bij [X B.V.] Nederland onder zich had, wederrechtelijk zich heeft toegeëigend;
5.
in de periode van 1 april 2008 tot en met 23 juni 2008 te Boekarest en/of Den Haag, in elk geval in Europa, een brief van Avis Club Autoverhuur – zijnde een geschrift bestemd om tot bewijs van enig feit te dienen – valselijk heeft opgemaakt, immers heeft verdachte toen en daar valselijk gebruik gemaakt van het logo en de gegevens van AVIS Club Autoverhuur, zulks met het oogmerk om dat geschrift als echt en onvervalst te gebruiken;
6.
op tijdstippen in de periode van 1 januari 2008 tot en met 27 februari 2008 te ’s Gravenhage, in elk geval in Nederland, een NIMA/SMA sales A diploma en een getuigschrift propedeuse commerciële economie - zijnde geschriften bestemd om tot bewijs van enig feit te dienen - valselijk heeft opgemaakt, immers heeft verdachte toen en daar valselijk zijn gegevens op de diploma's gekopieerd, zulks met het oogmerk om (de kopieën van) die geschriften als echt en onvervalst te gebruiken;
7.
omstreeks de periode van 1 maart 2008 tot en met 4 juli 2008 te ’s-Gravenhage en/of Boekarest opzettelijk gebruik heeft gemaakt van valse diploma's (NIMA-SMA sales A en getuigschrift propedeuse commerciële economie), - zijnde geschriften bestemd om tot bewijs van enig feit te dienen - als ware die geschriften echt en onvervalst, bestaande dat gebruikmaken hierin dat die diploma's zijn overgelegd aan werkgever [X B.V.]. en [A] en bestaande die valsheid hierin dat verdachte valselijk zijn gegevens op die diploma's heeft gekopieerd;
Dagvaarding 09/665427-09
1.
op of omstreeks 6 juni 2007 in Nederland, een aanvraagformulier voor een creditcard -zijnde een geschrift dat bestemd was om tot bewijs van enig feit te dienen- valselijk heeft opgemaakt, immers heeft verdachte toen en daar valselijk de naam [naam zus verdachte] en verdere NAW-gegevens van die [naam zus verdachte] op het aanvraagformulier ingevuld en met valse handtekening ondertekend, zulks met het oogmerk om dat geschrift als echt en onvervalst te gebruiken;
2.
in de periode van 6 juni 2007 tot en met 21 juni 2007 in Nederland met het oogmerk om zich wederrechtelijk te bevoordelen door het aannemen van een valse naam en van een valse hoedanigheid en door een of meer listige kunstgrepen Equens Nederland B.V. en/of PaySquare B.V. heeft bewogen tot de afgifte van een creditcard (nummer [nummer]) op naam van [naam zus verdachte], hebbende verdachte met vorenomschreven oogmerk – zakelijk weergegeven – valselijk en listiglijk en bedrieglijk en in strijd met de waarheid op naam van [naam zus verdachte] een aanvraagformulier voor een creditcard ingevuld en ondertekend, waardoor die PaySquare B.V. en/of Equens Nederland B.V. werd bewogen tot bovenomschreven afgifte;
3.
in de periode van 21 juni 2007 tot en met 21 september 2007 in Nederland, met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening in/uit een creditcardaccount (nummer [nummer]) heeft weggenomen 22.890,54 euro, toebehorende aan Equens Nederland B.V. en/of PaySquare B.V., zulks na het weg te nemen goed onder zijn bereik te hebben gebracht door meerdere niet nader bepaalde goederen en/of diensten ter waarde van 22.890,54 euro te betalen met een op basis van valse gegevens verstrekte creditcard;
4.
omstreeks 1 mei 2009 in Nederland, een aanvraagformulier voor een creditcard – zijnde een geschrift dat bestemd was om tot bewijs van enig feit te dienen – valselijk heeft opgemaakt, immers heeft verdachte toen en daar valselijk een niet-bestaand adres opgegeven en het rekeningnummer van zijn ouders ingevuld, zulks met het oogmerk om dat geschrift als echt en onvervalst te gebruiken;
5.
in de periode van 1 mei 2009 tot en met 14 mei 2009 in Nederland, met het oogmerk om zich wederrechtelijk te bevoordelen door het aannemen van een valse naam en van een valse hoedanigheid en door een of meer listige kunstgrepen, American Express heeft bewogen tot de afgifte van een creditcard (nummer [nummer]), hebbende verdachte met vorenomschreven oogmerk – zakelijk weergegeven – valselijk en listiglijk en bedrieglijk en in strijd met de waarheid een creditcard aangevraagd met een niet-bestaand adres en een ander dan zijn eigen rekeningnummer, waardoor American Express werd bewogen tot bovenomschreven afgifte;
6.
omstreeks 20 mei 2009 in Nederland, met het oogmerk om zich wederrechtelijk te bevoordelen door het aannemen van een valse naam en van een valse hoedanigheid en door een of meer listige kunstgrepen, Silverline verhuur B.V. te bewegen tot de afgifte van een huurauto, met vorenomschreven oogmerk – zakelijk weergegeven – valselijk en listiglijk en bedrieglijk en in strijd met de waarheid heeft voorgedaan als een bonafide huurder door met een niet op zijn eigen naam en onder valse voorwendselen verkregen creditcard de auto te huren.
5. De strafbaarheid van de feiten
Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de feiten uitsluiten. Dit levert de in de beslissing genoemde strafbare feiten op.
6. De strafbaarheid van de verdachte
Verdachte is eveneens strafbaar, omdat niet is gebleken van omstandigheden die zijn strafbaarheid uitsluiten. De rechtbank heeft aansluiting gezocht bij de Pro Justitia rapportage van klinisch psycholoog dr. R.A.R. Bullens, die schrijft dat verdachte weliswaar lijdt aan een antisociale persoonlijkheidsstoornis met narcistische trekken, maar desondanks volledig toerekeningsvatbaar kan worden geacht voor de feiten die hij heeft bekend. De rechtbank zijn geen omstandigheden gebleken waaruit zou moeten worden afgeleid dat ten aanzien van de door verdachte ontkende feiten tot een ander oordeel zou moeten worden gekomen.
7. De straf
7.1 De vordering van de officier van justitie
De officier van justitie heeft gevorderd dat verdachte voor alle hem tenlastegelegde feiten wordt veroordeeld tot een gevangenisstraf van 24 maanden, waarvan 6 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van 2 jaren, met daarbij de bijzondere voorwaarde dat verdachte verplicht contact zal hebben met de reclassering, ook als dit inhoudt dat hij een behandeling moet volgen bij De Waag. Zij heeft bij het bepalen van de hoogte van haar vordering rekening gehouden met het feit dat een deel van de tenlastegelegde feiten geruime tijd geleden – namelijk in 2007 – heeft plaatsgevonden.
7.2 Het standpunt van de verdediging
De raadsman van verdachte heeft de rechtbank verzocht om bij een eventuele strafoplegging het advies van de heer Bullens uit de Pro Justitia rapportage over te nemen. Dit betekent dat aan verdachte een deels voorwaardelijke straf moet worden opgelegd, met daarbij een verplicht reclasseringscontact en een ambulante behandeling, bijvoorbeeld bij De Waag.
7.3 Het oordeel van de rechtbank
Verdachte heeft zich gedurende een periode van enkele jaren stelselmatig schuldig gemaakt aan een groot aantal oplichtingen, verduisteringen en aan valsheid in geschrifte. Door diploma’s en getuigschriften te vervalsen heeft verdachte misbruik gemaakt van het vertrouwen dat in het maatschappelijk verkeer wordt (en moet kunnen worden) gesteld in dergelijke schriftelijke stukken met bewijsbestemming. Door dit soort praktijken, en door het vervalsen van aanvragen voor creditcards, heeft verdachte niet alleen zijn directe slachtoffers – onder wie zijn zus, zijn ouders, zijn voormalig werkgever en een aantal grote bedrijven – ernstig benadeeld maar heeft hij bovendien het vertrouwen dat men in het zakenleven in elkaar moet hebben, ernstig geschaad. Dit kan er op termijn toe leiden dat ook het zakendoen voor bonafide personen ernstig wordt bemoeilijkt. Op een meer persoonlijke schaal heeft verdachte zijn zus opgezadeld met een enorme geldschuld en met een BKR registratie. Hierdoor kon zij, toen zij op enig moment geld nodig had, dit jarenlang met geen mogelijkheid meer lenen. Slechts door de alertheid van een voormalig werkgever van verdachte heeft de politie de verblijfplaats van verdachte kunnen achterhalen, waarna hij kon worden aangehouden. Pas toen is aan de jarenlange oplichterspraktijken van verdachte een einde gekomen en konden verdere leed en schade worden voorkomen.
Verdachte pleegde de feiten steeds om zichzelf te verrijken, om indruk te maken op anderen, onder wie zijn naasten of geliefden – door het huren van dure auto’s of door hen te trakteren op uitstapjes en verre vakanties – of om een baan te bemachtigen waarvoor hij in feite onvoldoende gekwalificeerd was. Verdachte heeft ten aanzien van al deze feiten tijdens het onderzoek naar zijn persoon en ter terechtzitting een bagatelliserende houding aangenomen, door bijvoorbeeld te claimen dat ‘80% van solliciterend Nederland zijn curriculum vitae vervalst’ en dat ‘ieder mens dertig keer per dag liegt’.
Verdachte heeft tijdens de terechtzitting bijzonder weinig blijk gegeven van inzicht in het kwalijke van zijn handelen. Met de deskundige acht de rechtbank – mede gezien het feit dat verdachte niet in staat lijkt te zijn geregeld werk te behouden – de kans op herhaling zonder adequate behandeling dan ook hoog.
De rechtbank heeft acht geslagen op het Uittreksel Justitiële Documentatie van verdachte, waaruit blijkt dat verdachte al eerder is veroordeeld voor soortgelijke feiten, en op de Pro Justitia rapportage, opgemaakt op 21 april 2010 door klinisch psycholoog dr. R.A.R. Bullens.
Omdat de rechtbank, anders dan de officier van justitie, van oordeel is dat verdachte van een deel van de tenlastegelegde feiten moet worden vrijgesproken, zal zij een lagere straf opleggen dan gevorderd. De rechtbank zal het advies van de psycholoog volgen en een gedeelte van de straf voorwaardelijk opleggen met een proeftijd van twee jaar, waarbij verdachte wordt verplicht contact te houden met de reclassering en een ambulante behandeling te volgen, bijvoorbeeld bij De Waag.
8. De voorlopige hechtenis
Ten aanzien van dagvaarding 09/925940-09 is verdachte in verzekering gesteld op 24 oktober 2009 en in voorlopige hechtenis op 29 oktober 2009. Ten aanzien van dagvaarding 09/665427-09 is verdachte in verzekering gesteld van 21 tot en met 23 mei 2009 en is op de zitting van 27 januari 2010 de gevangenneming bevolen.
9. De vordering van de benadeelde partij
[A], gemachtigde van benadeelde [X] B.V., adres: [adres], heeft zich ten aanzien van feit 1 op dagvaarding 09/925940-09 als benadeelde partij gevoegd ter zake van de vordering tot schadevergoeding, groot € 113.687,67, vermeerderd met de wettelijke rente.
9.1 Het standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie heeft de rechtbank verzocht de vordering toe te wijzen tot een bedrag van € 6.000,00, vermeerderd met de wettelijke rente, nu zij slechts de verduistering van dit gedeelte van de totaal gevorderde schade bewezen vindt. Zij heeft ook verzocht hierbij de schadevergoedingsmaatregel op te leggen. De officier van justitie verzoekt de benadeelde partij voor het overige deel niet-ontvankelijk te verklaren, zodat dit deel nog bij de civiele rechter kan worden aangebracht.
9.2 Het standpunt van de verdediging
De raadsman van verdachte heeft ter terechtzitting bepleit dat verdachte van het hem bij dagvaarding 09/925940-09 onder 1 tenlastegelegde geheel moet worden vrijgesproken, waaruit voortvloeit dat de benadeelde partij niet-ontvankelijk moet worden verklaard in zijn vordering.
9.3 Het oordeel van de rechtbank
De rechtbank zal de benadeelde partij niet-ontvankelijk verklaren in zijn vordering tot schadevergoeding, aangezien verdachte van het gedeelte van het ten laste gelegde feit waarop de vordering betrekking heeft, te weten de verduistering van een geldbedrag, is vrijgesproken. De benadeelde partij kan de vordering in zoverre slechts bij de burgerlijke rechter aanbrengen.
10. De toepasselijke wetsartikelen
De op te leggen straf is gegrond op de artikelen:
14a, 14b, 14c, 14d, 57, 225, 310, 311, 321, 322 en 326 van het Wetboek van Strafrecht.
Deze voorschriften zijn toegepast, zoals zij golden ten tijde van het bewezenverklaarde.
11. De beslissing
De rechtbank,
verklaart niet wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte de bij gewijzigde dagvaarding 09/925940-09 onder 2, 3 en 4 tenlastegelegde feiten heeft begaan en spreekt de verdachte daarvan vrij;
verklaart wettig en overtuigend bewezen, dat de verdachte de bij gewijzigde dagvaarding 09/925940-09 onder 1, 5, 6 en 7 en de bij dagvaarding 09/665427-09 onder 1, 2, 3, 4, 5 en 6 tenlastegelegde feiten heeft begaan en dat het bewezenverklaarde uitmaakt:
09/925940-09 feit 1:
verduistering gepleegd door hem die het goed uit hoofde van zijn persoonlijke dienstbetrekking onder zich heeft;
09/665427-09 feit 2, 5 en 6:
oplichting, meermalen gepleegd;
09/925940-09 feit 5 en 6, 09/665427-09 feit 1 en 4:
valsheid in geschrift, meermalen gepleegd;
09/925940-09 feit 7:
opzettelijk gebruik maken van het valse geschrift als bedoeld in artikel 225, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht, als ware het echt en onvervalst;
09/665427-09 feit 3:
diefstal waarbij de schuldige het weg te nemen goed onder zijn bereik heeft gebracht door middel van valse sleutels;
verklaart het bewezen verklaarde en de verdachte deswege strafbaar;
verklaart niet bewezen hetgeen aan de verdachte meer of anders is tenlastegelegd dan hierboven is bewezen verklaard en spreekt de verdachte daarvan vrij;
veroordeelt de verdachte tot:
een gevangenisstraf voor de duur van 18 (achttien) maanden;
bepaalt dat de tijd, door de veroordeelde vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en voorlopige hechtenis doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van het onvoorwaardelijk gedeelte van de hem opgelegde gevangenisstraf geheel in mindering zal worden gebracht;
bepaalt, dat een gedeelte van die straf, groot 6 (zes) maanden niet zal worden tenuitvoergelegd, zulks onder de algemene voorwaarde, dat de veroordeelde zich voor het einde van de hierbij op 2 jaren vastgestelde proeftijd niet schuldig maakt aan een strafbaar feit alsmede onder de hierna te noemen bijzondere voorwaarde:
dat de veroordeelde zich gedurende de proeftijd zal gedragen naar de voorschriften hem te geven door of namens de stichting Reclassering Nederland, ressort Den Haag, zolang die instelling dit nodig acht, ook als dat inhoudt ambulante behandeling bij De Waag of een soortgelijke instelling;
geeft hierbij opdracht aan bovengenoemde reclasseringsinstelling krachtens het bepaalde bij artikel 14d, tweede lid, van het Wetboek van Strafrecht;
bepaalt dat de benadeelde partij niet ontvankelijk is in de vordering tot schadevergoeding en dat hij de vordering in zoverre slechts bij de burgerlijke rechter kan aanbrengen.
Dit vonnis is gewezen door
mrs A.M.H. van der Poort - Schoenmakers, voorzitter,
L.M. Alwin en J.T.W. van Ravenstein, rechters,
in tegenwoordigheid van mr. B.M. van Heemst, griffier,
en uitgesproken ter openbare terechtzitting van 16 juni 2010.
1 Wanneer hierna wordt verwezen naar een proces-verbaal wordt – tenzij anders vermeld – bedoeld een ambtsedig proces-verbaal, opgemaakt in de wettelijke vorm door daartoe bevoegde opsporingsambtenaren. Waar wordt verwezen naar dossierpagina’s betreffen dit de pagina’s van de doorgenummerde processen-verbaal van politie Haaglanden, genummerd PL1511/2009/20879-36, d.d. 28 oktober 2009, met bijlagen (blz. 1 t/m 90); respectievelijk genummerd PL1511/2009/20879-62, d.d. 17 januari 2010, met bijlagen (blz. 91 t/m 251); respectievelijk genummerd PL1511/2009/20879-62/II, d.d. 18 februari 2010, met bijlagen (blz. 252 t/m 315); respectievelijk genummerd PL1511/2009/20879, d.d. 18 mei 2010, met bijlagen (blz. 316 t/m 327).
2 Proces-verbaal van aangifte, blz. 30.
3 Proces-verbaal van verhoor verdachte, blz. 77.
4 Proces-verbaal van verhoor verdachte, blz. 155; verklaring verdachte ter terechtzitting van 2 juni 2010.
5 Proces-verbaal van aangifte [A], blz. 29.
6 Proces-verbaal van aangifte [A], blz. 29; verklaring verdachte ter terechtzitting van 2 juni 2010.
7 Proces-verbaal van aangifte [A], blz. 29; geschrift, te weten een kopie van een faxbericht, blz. 39 en 40.
8 Proces-verbaal van aangifte [A], blz. 29; proces-verbaal van verhoor getuige [E], blz. 295.
9 Proces-verbaal van verhoor getuige [E], blz. 295.
10 Proces-verbaal van bevindingen, blz. 88; geschrift, te weten een uitdraai van een logo van Avis Club, blz. 89.
11 Verklaring verdachte ter terechtzitting van 2 juni 2010.
12 Geschrift, te weten een kopie van een e-mail van [verdachte] aan [A] – [X B.V.], blz. 43.
13 Proces-verbaal van aangifte [A], blz. 32, 1e alinea; geschrift, te weten een kopie van een diploma NIMA/SMA SALES A op naam van [verdachte], blz. 44; geschrift te weten een kopie van een getuigschrift propedeuse commerciële economie op naam van [verdachte], blz. 45.
14 Proces-verbaal van bevindingen, blz. 2 van het proces-verbaal van politie Haaglanden, genummerd PL1511/2009/20879, “Onderzoek inbeslaggenomen bescheiden.”, d.d. 15 december 2009.
15 Proces-verbaal van bevindingen, blz. 5 en 6 van het proces-verbaal van politie Haaglanden, genummerd PL1511/2009/20879, “Onderzoek inbeslaggenomen bescheiden”,
d.d. 15 december 2009; geschriften, te weten een kopie van een getuigschrift propedeuse commerciële economie op naam van [naam] (blz. 11 en 12), een kopie van een diploma directie secretaresse op naam van [naam] (blz. 13), een kopie van een getuigschrift propedeuse commerciële economie op naam van [verdachte] (blz. 14), een kopie van een diploma NIMA/SMA SALES-B op naam van [verdachte] (blz. 15 t/m 18), een kopie van een diploma NIMA Marketing-A (blz. 19 en 20), een kopie van een diploma NIMA/SMA SALES A op naam van [verdachte] (blz. 21 en 22), een kopie van een arbeidsovereenkomst tussen Ellis Fairbank Plc en [verdachte] (blz. 23 t/m 25), alle pagina’s betreffende het proces-verbaal van politie Haaglanden, genummerd PL1511/2009/20879, “Onderzoek inbeslaggenomen bescheiden”,
d.d. 15 december 2009.
16 Proces-verbaal van bevindingen, blz. 6 en 7 van het proces-verbaal van politie Haaglanden, genummerd PL1511/2009/20879, “Onderzoek inbeslaggenomen bescheiden”,
d.d. 15 december 2009.
17 Proces-verbaal van verhoor door de rechter-commissaris, d.d. 29 oktober 2009; verklaring verdachte ter terechtzitting van 2 juni 2010.
18 Wanneer hierna wordt verwezen naar een proces-verbaal wordt – tenzij anders vermeld – bedoeld een ambtsedig proces-verbaal, opgemaakt in de wettelijke vorm door daartoe bevoegde opsporingsambtenaren. Waar wordt verwezen naar dossierpagina’s betreffen dit de pagina’s van het doorgenummerde proces-verbaal van politie Utrecht, district Lekstroom, genummerd PL0960/09-009080, d.d. 4 juni 2009, met bijlagen (blz. 1 t/m 51).
19 Geschrift, te weten een Aanvraagformulier Azur MasterCard, blz. 33; proces-verbaal van verhoor verdachte, blz. 17, 3e en 5e alinea.
20 Proces-verbaal van verhoor getuige [naam zus verdachte], blz. 28.
21 Geschrift, te weten een Aanvraagformulier Azur MasterCard, blz. 33.
22 Geschriften, te weten rekeningoverzichten Azur MasterCard op naam van [naam zus verdachte], kaartnummer 5124 XXXX XXXX 1644, blz. 36 t/m 43; proces-verbaal van verhoor verdachte, blz. 18, 2e alinea.
23 Geschrift, te weten een aangifteformulier van Equens Nederland B.V., gedateerd 3 juni 2009, blz. 32.
24 Proces-verbaal van bevindingen, blz. 30 van het proces-verbaal van politie Haaglanden, genummerd PL1511/2009/20879, “Onderzoek inbeslaggenomen bescheiden”,
d.d. 15 december 2009.
25 Proces-verbaal van bevindingen, blz. 30 van het proces-verbaal van politie Haaglanden, genummerd PL1511/2009/20879, “Onderzoek inbeslaggenomen bescheiden”,
d.d. 15 december 2009; geschrift, te weten een aangifteformulier van American Express, gedateerd 21 mei 2009, blz. 50 van het proces-verbaal van politie Utrecht, district Lekstroom, genummerd PL0960/09-009080.
26 Geschrift, te weten een aangifteformulier van American Express, gedateerd 21 mei 2009, blz. 50 van het proces-verbaal van politie Utrecht, district Lekstroom, genummerd PL0960/09-009080.
27 Proces-verbaal van relaas, blz. 5 van het proces-verbaal van politie Utrecht, district Lekstroom, genummerd PL0960/09-009080.; proces-verbaal van bevindingen, blz. 7.
28 Proces-verbaal van verhoor verdachte, blz. 17; proces-verbaal van relaas, blz. 5.
29 Proces-verbaal van bevindingen, blz. 30 van het proces-verbaal van politie Haaglanden, genummerd PL1511/2009/20879, “Onderzoek inbeslaggenomen bescheiden”,
d.d. 15 december 2009.
30 Proces-verbaal van verhoor verdachte, blz. 239 van het proces-verbaal van politie Haaglanden, genummerd PL1511/2009/20879-62, d.d. 12 januari 2010.
31 Proces-verbaal van verhoor verdachte, blz. 22, 3e alinea.
32 Geschrift, te weten een aangifteformulier van American Express, gedateerd 21 mei 2009, blz. 50; proces-verbaal van verhoor verdachte, blz. 16, 2e alinea.
33 Proces-verbaal van verhoor verdachte, blz. 239 van het proces-verbaal van politie Haaglanden, genummerd PL1511/2009/20879-62, d.d. 17 januari 2010; proces-verbaal van bevindingen, blz. 33 en 34 van het proces-verbaal van politie Haaglanden, genummerd PL1511/2009/20879, “Onderzoek inbeslaggenomen bescheiden”, d.d. 15 december 2009.
34 Proces-verbaal van verhoor verdachte, blz. 16, 1e alinea.
35 Geschrift, te weten een aangifteformulier van American Express, gedateerd 21 mei 2009, blz. 50.
36 Proces-verbaal van kennisgeving van inbeslagneming, blz. 25.