ECLI:NL:RBROT:2025:8752

Uitspraak

Rechtbank Rotterdam

Team straf 1

Parketnummer: 10/322977-21

Datum uitspraak: 15 juli 2025

Tegenspraak

Verkort vonnis van de rechtbank Rotterdam, meervoudige kamer voor strafzaken, in de zaak tegen de verdachte:

[verdachte] ,

geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1986,

ingeschreven in de basisregistratie personen op het [adres] , [postcode] [plaats] ,

raadsvrouw mr. M.G.J. Plat, advocaat te Rotterdam.

1.Onderzoek op de terechtzitting

Gelet is op het onderzoek op de terechtzitting van 1 juli 2025.

2.Tenlastelegging

Aan de verdachte is ten laste gelegd hetgeen is vermeld in de dagvaarding, zoals deze op de terechtzitting overeenkomstig de vordering van de officier van justitie is gewijzigd.

De tekst van de gewijzigde tenlastelegging is als bijlage aan dit vonnis gehecht.

3.Eis officier van justitie

De officier van justitie, mr. N.J. Jacobs, heeft – conform de tussen partijen gemaakte procesafspraken – gevorderd:

bewezenverklaring van het onder 1 en 2 ten laste gelegde;
veroordeling van de verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van 12 maanden met aftrek van voorarrest, waarvan 9 maanden voorwaardelijk, met een proeftijd van 2 jaren, en een taakstraf voor de duur van 240 uren, te vervangen door 120 dagen hechtenis;
opheffing van het bevel tot voorlopige hechtenis van de verdachte.

4.Waardering van het bewijs

De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het onder 1 en 2 ten laste gelegde heeft begaan op die wijze dat:

hij in de periode van 01 september 2018 tot en met 10 december 2021 te [plaats] , tezamen en in vereniging met anderen opzettelijk

meermalen heeft bewerkt en/of verwerkt en/of verkocht en/of verstrekt, hoeveelheden bevattende cocaïne, zijnde cocaïne een middel als bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst I;

hij in de periode van 01 september 2018 tot en met 10 december 2021 te [plaats] (contante) geldbedragen, voorhanden heeft gehad

terwijl hij, verdachte, wist dat die geldbedragen – onmiddellijk of middellijk – afkomstig waren uit enig misdrijf.

Hetgeen meer of anders is ten laste gelegd is niet bewezen. De verdachte moet daarvan worden vrijgesproken.

De overtuiging dat de verdachte het bewezen verklaarde heeft begaan is gegrond op de inhoud van de wettige bewijsmiddelen, houdende tot bewezenverklaring redengevende feiten en omstandigheden. Het vonnis zal in die gevallen waarin de wet dit vereist worden aangevuld met een later bij dit vonnis te voegen bijlage met daarin de inhoud dan wel de opgave van de bewijsmiddelen.

5.Strafbaarheid feiten

De bewezen feiten leveren op:

medeplegen van opzettelijk handelen in strijd met een in artikel 2 onder B van de Opiumwet gegeven verbod, meermalen gepleegd;

eenvoudig witwassen, meermalen gepleegd.

Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de feiten uitsluiten. De feiten zijn dus strafbaar.

6.Strafbaarheid verdachte

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de verdachte uitsluit. De verdachte is dus strafbaar.

7.Motivering straffen

7.1.

Algemene overweging

De straffen en maatregel die aan de verdachte worden opgelegd, zijn gegrond op de ernst van de feiten, de omstandigheden waaronder de feiten zijn begaan en de persoon en de persoonlijke omstandigheden van de verdachte. Daarbij wordt in het bijzonder het volgende in aanmerking genomen.

7.2.

Feiten waarop de straffen zijn gebaseerd

De verdachte heeft zich gedurende een periode van drie jaar (in de jaren 2018 tot en met 2021) schuldig gemaakt aan – kort gezegd – de handel in harddrugs samen met zijn medeverdachten. Telefonisch werden op dagelijkse basis door drugsgebruikers bij de verdachten bestellingen geplaatst. Met zijn handelen heeft de verdachte een bijdrage geleverd aan het op de markt brengen van harddrugs en aan de instandhouding van drugshandel. Harddrugs vormen een ernstige bedreiging voor de volksgezondheid en de handel daarin gaat vaak gepaard met andere vormen van ernstige (gewelds)criminaliteit. Hiermee wordt ernstige schade toegebracht aan de veiligheid van de maatschappij en het gevoel van veiligheid van burgers. De verdachte heeft hiervoor geen oog gehad en was kennelijk enkel uit op eigen financieel gewin.

Daarnaast heeft de verdachte grote contante geldbedragen voorhanden gehad, terwijl hij wist dat deze voorwerpen onmiddellijk of middellijk afkomstig waren uit zijn handel in drugs. De verdachte heeft zich hiermee schuldig gemaakt aan eenvoudig witwassen. Witwassen vormt een bedreiging van de legale economie en tast de integriteit van het financiële en economische verkeer aan. Het witwassen van crimineel geld werkt bovendien het voortbestaan van verschillende vormen van criminaliteit in de hand.

7.3.

Persoonlijke omstandigheden van de verdachte

De rechtbank heeft gekeken naar het strafblad van de verdachte van 6 juni 2025, waaruit blijkt dat hij met politie en justitie in aanraking is gekomen in verband met een soortgelijk strafbaar feit.

7.4.

Waardering procesafspraken

Tussen de verdachte en het Openbaar Ministerie (OM) zijn procesafspraken gemaakt. De rechtbank is niet betrokken geweest bij de totstandkoming van de procesafspraken. De procesafspraken zijn vastgelegd in een overeenkomst die door de verdachte, zijn raadsvrouw en de officier van justitie is ondertekend. De overeenkomst is voorafgaand aan de zitting door de officier van justitie aan de rechtbank verstrekt.

De procesafspraken die aan de rechtbank zijn voorgelegd, houden onder meer in dat de verdediging geen verweren voert op de terechtzitting en afstand doet van de in beslag genomen voorwerpen. Verder houden de procesafspraken in dat de officier van justitie de volgende straffen zal vorderen: een gevangenisstraf van 12 maanden met aftrek van voorarrest, waarvan 9 maanden voorwaardelijk, met een proeftijd van twee jaren en een taakstraf voor de duur van 240 uren.

Tijdens het onderzoek op de zitting van 1 juli 2025 zijn de gemaakte afspraken met de verdachte en zijn raadsvrouw besproken. De beantwoording van de vragen uit de artikelen 348 en 350 Wetboek van Strafvordering (Sv) stond daarbij centraal, in het bijzonder de vragen die betrekking hebben op het bewijs en de op te leggen straf. De rechtbank heeft tijdens de bespreking benadrukt dat de rechtbank geen partij is bij de procesafspraken en dat de verdachte jegens de rechtbank dus niet is gehouden tot naleving van de gemaakte overeenkomst met het OM. Ook is benadrukt dat de rechtbank niet is gebonden aan de afspraken die tot stand zijn gekomen tussen het OM en de verdachte.

Naar het oordeel van de rechtbank heeft de verdachte, bijgestaan door zijn raadsvrouw, weloverwogen en vrijwillig ingestemd met de procesafspraken en is hij zich bewust van de inhoud van de gemaakte afspraken, de procedure en de (mogelijke) gevolgen daarvan. Ook overigens is naar het oordeel van de rechtbank sprake van een eerlijk proces en wordt voldaan aan de eisen die artikel 6 EVRM stelt.

7.5.

Conclusies van de rechtbank

Gelet op hetgeen de rechtbank hierboven heeft overwogen, komt zij tot de volgende conclusies. Gezien de ernst van de feiten kan niet anders worden gereageerd dan met het opleggen van een gevangenisstraf. Bij de bepaling van de duur van de gevangenisstraf heeft de rechtbank gekeken naar straffen die in min of meer soortgelijke zaken worden opgelegd. In beginsel acht de rechtbank een forse onvoorwaardelijke gevangenisstraf passend en geboden.

De rechtbank is van oordeel dat de procesafspraken in onderhavige zaak nopen tot een andere afweging die resulteert in een lagere straf. Voorts is een matiging van de op te leggen straf gerechtvaardigd omdat de redelijke termijn als bedoeld in artikel 6 van het EVRM ruimschoots is overschreden. Tot slot acht de rechtbank van belang dat de verdachte erkend heeft in het verleden verkeerde keuzes te hebben gemaakt en daarom de afgelopen drie jaren hard heeft gewerkt aan zijn bestaanszekerheid en toekomst.

Alles afwegend, acht de rechtbank de door partijen overeengekomen straffen in dit geval passend en geboden.

8.In beslag genomen voorwerpen

Ter zitting heeft de verdachte bevestigd dat hij afstand doet van het in beslag genomen voorwerp zoals vermeld op de overgelegde lijst. Dit brengt met zich dat er geen beslag meer ligt waarover de rechtbank een beslissing moet nemen.

9.Toepasselijke wettelijke voorschriften

Gelet is op de artikelen 9, 14a, 14b, 14c, 22c, 22d, 47, 57, 63 en 420bis.1 van het Wetboek van Strafrecht en de artikelen 2 en 10 Opiumwet.

10.Bijlagen

De in dit vonnis genoemde bijlage maakt deel uit van dit vonnis.

11.Beslissing

De rechtbank:

verklaart bewezen, dat de verdachte de onder 1 en 2 ten laste gelegde feiten, zoals hiervoor omschreven, heeft begaan;

verklaart niet bewezen hetgeen aan de verdachte meer of anders ten laste is gelegd dan hiervoor bewezen is verklaard en spreekt de verdachte daarvan vrij;

stelt vast dat het bewezen verklaarde oplevert de hiervoor vermelde strafbare feiten;

verklaart de verdachte strafbaar;

veroordeelt de verdachte tot een
gevangenisstraf voor de duur van 12 (twaalf) maanden,

bepaalt dat van deze gevangenisstraf een gedeelte, groot
9 (negen) maandenniet ten uitvoer zal worden gelegd, tenzij de rechter later anders mocht gelasten;

verbindt hieraan een proeftijd, die wordt gesteld op 2 jaren;

tenuitvoerlegging kan worden gelast als de veroordeelde de algemene voorwaarde niet naleeft;

stelt als algemene voorwaarde:

- de veroordeelde zal zich vóór het einde van de proeftijd niet aan een strafbaar feit schuldig maken;

beveelt dat de tijd die door de veroordeelde voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in

verzekering en in voorlopige hechtenis is doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde

gevangenisstraf in mindering wordt gebracht, voor zover deze tijd niet reeds op een andere

vrijheidsstraf in mindering is gebracht;

veroordeelt de verdachte tot een
taakstraf voor de duur van 240 (tweehonderdveertig) uren, waarbij Reclassering Nederland dient te bepalen uit welke werkzaamheden de taakstraf dient te bestaan;

beveelt dat, voor het geval de veroordeelde de taakstraf niet naar behoren verricht, vervangende hechtenis zal worden toegepast voor de duur van
120 (honderdtwintig) dagen;

heft op het bevel tot voorlopige hechtenis van de verdachte, die bij eerdere beslissing is geschorst.

Dit vonnis is gewezen door mr. W.J. de Veld, voorzitter,

en mrs. M.J.C. Spoormaker en H.J. de Kraker, rechters,

in tegenwoordigheid van mr. E.H. Karakus, griffier,

en uitgesproken op de openbare terechtzitting op de datum die in de kop van dit vonnis is vermeld.

Bijlage

Tekst gewijzigde tenlastelegging

Aan de verdachte wordt ten laste gelegd dat

hij in de periode van 01 september 2018 tot en met 10 december 2021 te [plaats] , althans in Nederland, tezamen en in vereniging met een of meer anderen opzettelijk