ECLI:NL:RBROT:2024:6615

• Datum uitspraak: 27 juni 2024
• Publicatiedatum: 16 juli 2024
• Zaaknummer: FT RK 24/309 en FT RK 24/310
• Instantie: Rechtbank Rotterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht; Insolventierecht
• Procedures: Eerste aanleg - enkelvoudig
• Rechters: B.J. Tideman
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Toewijzing verzoek tot gedwongen schuldregeling in faillissementszaak

In deze zaak heeft de Rechtbank Rotterdam op 27 juni 2024 uitspraak gedaan in een verzoek tot gedwongen schuldregeling, ingediend door verzoeker, die te maken heeft met een aanzienlijke schuldenlast van € 63.652,29. Verzoeker heeft op 4 april 2024 een verzoek ingediend voor toepassing van de schuldsaneringsregeling, samen met een voorstel voor een schuldregeling aan zijn negentien schuldeisers. Achttien van de negentien schuldeisers stemden in met het voorstel, dat voorzag in een betaling van 4,15% aan de preferente schuldeisers en 2,22% aan de concurrente schuldeisers. De gemeente, die een vordering van € 25.087,41 had, weigerde echter in te stemmen met de regeling, onder verwijzing naar artikel 60c van de Participatiewet, en stelde dat er sprake was van fraude met opzet.

De rechtbank heeft de belangen van de gemeente afgewogen tegen die van verzoeker en de overige schuldeisers. De rechtbank oordeelde dat de gemeente in redelijkheid niet kon weigeren in te stemmen met de schuldregeling, gezien het feit dat een ruime meerderheid van de schuldeisers akkoord was gegaan en het voorstel goed gedocumenteerd was. De rechtbank concludeerde dat de belangen van verzoeker, die zijn schuldenproblematiek wilde oplossen, zwaarder wogen dan die van de gemeente. Daarom werd het verzoek om de gemeente te bevelen in te stemmen met de schuldregeling toegewezen.

De gemeente werd veroordeeld in de kosten van de procedure, die op nihil werden begroot, aangezien verzoeker niet door een advocaat was bijgestaan. De rechtbank verklaarde dat het vonnis in de plaats treedt van de vrijwillige instemming van de schuldeisers en wees het subsidiaire verzoek tot toepassing van de schuldsaneringsregeling af. Dit vonnis is openbaar uitgesproken door mr. B.J. Tideman, rechter, en mr. C.D. Jonker, griffier.

Uitspraak

Rechtbank Rotterdam

Team insolventie

rekestnummer: [nummer 1] en [nummer 2]

uitspraakdatum: 27 juni 2024

in de zaak van:

[verzoeker] ,

wonende te [adres]

[postcode] [woonplaats] ,

verzoeker.

1. De procedure

Verzoeker heeft op 4 april 2024, tezamen met een verzoek tot toepassing van de schuldsaneringsregeling, een verzoek ingevolge artikel 287a, eerste lid, Faillissementswet ingediend om één schuldeiser, te weten:

- de IJsselgemeenten (hierna: de gemeente);

die weigert mee te werken aan een door verzoeker aangeboden schuldregeling, te bevelen in te stemmen met deze schuldregeling.

Ter zitting van 19 juni 2024 zijn verschenen en gehoord:

• verzoeker;
• mevrouw [persoon A] , werkzaam bij de Kredietbank Rotterdam (hierna: schuldhulpverlening);
• de heer [persoon B] , werkzaam bij de gemeente Capelle aan den IJssel, namens de IJsselgemeenten.

De uitspraak is bepaald op heden.

2. Het verzoek

Verzoeker heeft volgens het ingediende verzoekschrift negentien schuldeisers, waarvan drie preferente en zestien concurrente schuldeisers. Deze schuldeisers hebben in totaal een bedrag van € 63.652,29 van verzoeker te vorderen.

Verzoeker heeft bij brief van 4 januari 2024 een schuldregeling aangeboden aan zijn schuldeisers, inhoudende een betaling van 4,15 % aan de preferente schuldeisers en 2,22 % aan de concurrente schuldeisers tegen finale kwijting.

Het aangeboden akkoord heeft de volgende inhoud en achtergrond. De aangeboden regeling is gebaseerd op de NVVK-norm. De afloscapaciteit van verzoeker is gebaseerd op ongewijzigde voortzetting van zijn WW-uitkering. De aangeboden regeling voorziet in uitkering van een prognosepercentage. Dat betekent dat de afloscapaciteit eventueel nog hoger of nog lager zal kunnen uitvallen. Verzoeker heeft zich op het standpunt gesteld dat hij al het mogelijke heeft gedaan om het aangeboden percentage aan zijn schuldeisers aan te bieden. Verzoeker heeft sinds de aanmelding bij schuldhulpverlening geen nieuwe schulden of achterstanden meer laten ontstaan en zijn vaste lasten worden inmiddels door zijn budgetbeheerder voldaan.

Achttien schuldeisers stemmen met de aangeboden schuldregeling in. De gemeente stemt hier niet mee in. Zij heeft een vordering van € 25.087,41 op verzoeker, welke 39,4 % van de totale schuldenlast beloopt.

3. Het verweer

In de contacten met schuldhulpverlening en tijdens het verhandelde ter zitting heeft de gemeente te kennen gegeven volgens artikel 60c van de Participatiewet niet akkoord te mogen gaan met het aangeboden bedrag, gezien de aard van de vordering(en). De gemeente stelt niet akkoord te kunnen gaan met het voorstel omdat er sprake is van fraude met opzet in verband met schending van de inlichtingenplicht.

4. De beoordeling

Uitgangspunt is dat het iedere schuldeiser in beginsel vrij staat om te verlangen dat 100% van zijn vordering, vermeerderd met rente, wordt voldaan. Nu de aangeboden regeling voorziet in een lagere uitkering dan de volledige vordering, staat het belang van de gemeente bij haar weigering vast.

De rechtbank ziet zich gesteld voor het beantwoorden van de vraag of de gemeente in redelijkheid niet tot weigering van instemming met de schuldregeling heeft kunnen komen, in aanmerking genomen de onevenredigheid tussen het belang dat zij heeft bij uitoefening van de bevoegdheid tot weigering en de belangen van verzoekster of de overige schuldeisers die door de weigering worden geschaad.

Ten aanzien van hetgeen de gemeente heeft aangevoerd, namelijk dat zij op grond van artikel 60c Pw niet kan meewerken aan een minnelijke regeling tegen finale kwijting, is de rechtbank van oordeel dat dit onverlet laat dat de rechtbank haar op grond van artikel 287a Fw kan bevelen om met het voorstel in te stemmen na een weging van de belangen van de gemeente enerzijds en de overige schuldeisers en verzoekster anderzijds. Immers, dit artikel kent geen bijzondere positie toe aan bepaalde schuldeisers.

Een ruime meerderheid van de schuldeisers, namelijk achttien van de negentien schuldeisers, is met de aangeboden regeling akkoord gegaan.

De rechtbank stelt ook vast dat het voorstel is getoetst door een deskundige en onafhankelijke partij, te weten de Kredietbank Rotterdam. Voorts is het voorstel naar het oordeel van de rechtbank goed en controleerbaar gedocumenteerd.

De rechtbank is van oordeel dat het voorstel het uiterste is waartoe verzoeker in staat moet worden geacht. Uit het verzoekschrift en het verhandelde ter zitting is gebleken dat verzoeker momenteel niet beschikt over betaald werk maar dat hij met de hulp van een werkcoach solliciteert. Door schuldhulpverlening is ter zitting verklaard dat aan alle waarborgen, die ervoor moeten zorgen dat verzoeker het maximale ten behoeve van zijn schuldeisers zal afdragen, is voldaan. Verzoeker zit in budgetbeheer. Het ontstaan van nieuwe schulden ligt niet in de rede.

Naar verwachting zal de uitwerking van het voorstel een gunstiger resultaat hebben voor de schuldeisers dan in de situatie dat de schuldsaneringsregeling op verzoeker van toepassing zou zijn, zoals subsidiair verzocht. Immers, de toepassing van de wettelijke schuldsaneringsregeling zal aanzienlijke kosten met zich brengen, bestaande uit salaris voor de bewindvoerder en griffierecht, die in mindering komen op hetgeen verzoeker zou kunnen afdragen in de schuldsaneringsregeling. Dat betekent dat toepassing van de schuldsaneringsregeling de schuldeisers minder zou opleveren dan bij het akkoord wordt aangeboden.

Op grond van het voorgaande komt de rechtbank dan ook tot het oordeel dat de belangen van verzoeker die vanuit een stabiele situatie zijn schuldenproblematiek wil oplossen en van de overige schuldeisers die hebben ingestemd met het aanbod, zwaarder wegen dan die van de gemeente, die geweigerd heeft in te stemmen.

Het verzoek om de gemeente te bevelen in te stemmen met de schuldregeling wordt daarom toegewezen.

De gemeente zal als de in het ongelijk gestelde partij worden veroordeeld in de kosten van de procedure. Nu voor het onderhavige verzoekschrift geen griffierecht verschuldigd is en verzoeker niet is bijgestaan door een advocaat, worden de kosten begroot op nihil.

De rechtbank stelt vast dat er thans een gedwongen schuldregeling is afgekondigd, die in de plaats komt van de vrijwillige instemming van de schuldeisers. Hieruit volgt dat verzoeker zal kunnen voortgaan met het betalen van zijn schulden en dat hij niet verkeert in de toestand dat hij heeft opgehouden te betalen zodat het subsidiaire verzoek tot toepassing van de schuldsaneringsregeling zal worden afgewezen.

5. De beslissing

De rechtbank:

- beveelt de gemeente om in te stemmen met de door verzoeker aangeboden schuldregeling;

- veroordeelt de gemeente in de kosten van deze procedure, aan de zijde van verzoeker begroot op nihil;

- bepaalt dat dit vonnis in de plaats treedt van de vrijwillige instemming;

- wijst het verzoek tot toepassing van de schuldsaneringsregeling af;

- verklaart dit vonnis uitvoerbaar bij voorraad.

Dit vonnis is gewezen door mr. B.J. Tideman, rechter, en in aanwezigheid van mr. C.D. Jonker, griffier, in het openbaar uitgesproken op 27 juni 2024. ^[1]

Voetnoten

1. Tegen deze uitspraak kan degene aan wie de Faillissementswet dat recht toekent, gedurende acht dagen na de dag van deze uitspraak, hoger beroep instellen. Het hoger beroep kan uitsluitend door een advocaat worden ingesteld bij een verzoekschrift, in te dienen ter griffie van het gerechtshof dat van deze zaak kennis moet nemen.