ECLI:NL:RBROT:2024:4823

Uitspraak

RECHTBANK ROTTERDAM

Bestuursrecht

zaaknummer: ROT 23/6626

uitspraak van de enkelvoudige kamer van 24 mei 2024 in de zaak tussen

[naam] , uit Rotterdam, eiseres

het college van burgemeester en wethouders van Rotterdam, het college

(gemachtigde: mr. I. Plaisier).

Inleiding

1. In deze uitspraak beoordeelt de rechtbank het beroep van eiseres tegen de hoogte van de aan haar toegekende bijzondere bijstand voor woonkosten (woonkostentoeslag).

1.1.

Met het besluit van 7 april 2023 (het primaire besluit) heeft het college eiseres een woonkostentoeslag toegekend van € 149,53 per maand. Met het bestreden besluit van 22 augustus 2023 op het bezwaar van eiseres heeft het college de woonkostentoeslag verhoogd tot € 169,42 per maand. Eiseres heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld.

1.2.

Het college heeft een verweerschrift ingediend. Eiseres heeft bij brief van 20 februari 2024 op het verweerschrift gereageerd.

1.3.

De rechtbank heeft het beroep op 1 maart 2024 op zitting behandeld. Hieraan hebben deelgenomen: eiseres en de gemachtigde van het college.

Beoordeling door de rechtbank

2. Eiseres heeft een koopwoning en ontvangt een bijstandsuitkering op grond van de Participatiewet. Daarnaast ontvangt zij sinds april 2016 woonkostentoeslag.

3. Het college heeft zich in het bestreden besluit op het standpunt gesteld dat eiseres in aanmerking komt voor een woonkostentoeslag van € 169,42 per maand.

3.1.

In het verweerschrift van 13 januari 2024 heeft het college zich op het standpunt gesteld dat, gelet op nieuw ontvangen stukken, aan eiseres een woonkostentoeslag moet worden toegekend van € 176,14 per maand. Eiseres heeft onder meer een voorlopige aanslag 2023 van december 2023, een watersysteemheffing eigenaar van 30 november 2023 en een WOZ-beschikking van 27 oktober 2023 overgelegd. Het college heeft op basis van de nieuwe gegevens een nieuwe berekening gemaakt. Het college heeft de nieuwe berekening als bijlage bij het verweerschrift gevoegd.

Het college is in die berekening uitgegaan van de volgende gegevens:

- Opstalverzekering: 106/8399 x 17.060 + 14/3016 x 17.060 + 1/188 x 17.060 = € 385,44;

- Eigenaarsdeel onroerendzaakbelasting € 260,15, afvalstoffenheffing € 296,- + rioolrecht

€ 258,60;

- Waterschapslasten eigenaarsdeel € 19,35;

- Kosten algemeen beheer € 185,-;

- Kosten periodiek onderhoud € 694,- + cv-installatie € 102,- + lift € 95,-;

Dit leidt tot een rekenhuur van € 462,43.

Het college heeft rekening gehouden met de teruggave van de belastingdienst van € 57,17 per maand. Dit leidt tot een woonkostentoeslag van € 176,14.

Volgens het college is de woonkostentoeslag overeenkomstig de Beleidsregels bijzondere bijstand Rotterdam 2019 op de juiste wijze berekend.

4. Eiseres stelt zich op het standpunt dat het college de in het verweerschrift van

13 januari 2024 weergegeven woonkostentoeslag nog steeds niet juist heeft berekend. Volgens eiseres heeft het college de geïndexeerde forfaitaire vergoeding voor de VvE-kosten voor groot onderhoud, administratie en beheer, cv/liftinstallatie e.d. niet (deugdelijk gemotiveerd) in de (her)berekening rekenhuur (kale huur) verwerkt. Verder heeft het college niet het volledige bedrag aan waterschapslasten in aanmerking genomen en is de woonkostentoeslag ten onrechte niet per 1 juli 2023 geïndexeerd. Omdat de huurtoeslag wel jaarlijks per 1 juli wordt geïndexeerd, is sprake van strijd met het gelijkheidsbeginsel. Daarnaast heeft het college ten onrechte geen rekening gehouden met de gegevens die eiseres over haar leningen heeft overgelegd. Eiseres is van mening dat er geen deugdelijke belangenafweging heeft plaatsgevonden en dat het college geen maatwerk heeft geleverd. Eiseres stelt dat het college niet alle voor de procedure relevante stukken heeft overgelegd. Verder vordert eiseres een immateriële schadevergoeding omdat het college haar persoonsgegevens niet conform de daarvoor op grond van de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) en Europees en internationaal geldend recht geldende regels heeft verwerkt.

5. De voor de beoordeling van het beroep belangrijke wet- en regelgeving is te vinden in de bijlage bij deze uitspraak.

6.
Uit de door het college gemaakte berekening van de hoogte van de woonkostentoeslag volgt dat het college rekening heeft gehouden met de in artikel 4.3, eerste lid, van de Beleidsregels bijzondere bijstand Rotterdam 2019 (Beleidsregels) genoemde vaste woonlasten. In de berekening zijn immers bedragen opgenomen ten aanzien van de afvalstoffenheffing, de onroerende zaakbelasting, het rioolrecht, de waterschapslasten en de opstalverzekering en onderhoudskosten. In het verweerschrift heeft het college een volledige herberekening gemaakt van de woonkostentoeslag. Dit heeft geresulteerd in een hoger bedrag aan woonkostentoeslag dan met het bestreden besluit is toegekend, te weten een maandelijks bedrag van € 176,14. Eiseres heeft naar het oordeel van de rechtbank niet aannemelijk gemaakt dat het college bij de in het verweerschrift opgenomen berekening van onjuiste bedragen is uitgegaan. Op grond van de Beleidsregels wordt alleen het eigenaarsdeel van de waterschapslasten in de berekening van de woonkostentoeslag in aanmerking genomen. Daarnaast zijn kosten voor de cv-installatie en de lift in aanmerking genomen voor de berekening van de rekenhuur. De Beleidsregels voorzien niet in een indexering per 1 juli, zodat het college niet gehouden was de woonkostentoeslag te verhogen. Anders dan eiseres stelt, is dit niet in strijd met het gelijkheidsbeginsel. De situatie van eiseres is een andere dan de situatie van huurders die huurtoeslag ontvangen, zodat van gelijke gevallen geen sprake is.

7. De omstandigheid dat het college de door eiseres gestelde leningen niet bij de beoordeling heeft betrokken, leidt niet tot een ander oordeel. Het college heeft bij het berekenen van de draagkracht van eiseres uitsluitend naar de draagkracht uit inkomen gekeken en niet naar de draagkracht uit vermogen. Eventuele leningen en/of schulden zijn dan ook niet relevant voor de berekening van de hoogte van de woonkostentoeslag.

8. Verder is niet gebleken dat het college niet alle voor de besluitvorming van belang zijnde stukken heeft ingediend. Daarnaast heeft eiseres ter zitting verklaard dat zij de gegevens die volgens haar aanvankelijk ontbraken, alsnog heeft ontvangen in een hoger beroepsprocedure.

9. Het beroep van eiseres op het evenredigheidsbeginsel slaagt niet. Niet gebleken is dat het bestreden besluit disproportionele gevolgen voor eiseres heeft. In wat eiseres heeft aangevoerd ziet de rechtbank geen grond voor het oordeel dat het college zijn beleid in het geval van eiseres niet onverkort heeft mogen toepassen.

10. Uit rechtsoverweging 6. volgt dat de in het bestreden besluit weergegeven woonkostentoeslag te laag is vastgesteld. Het beroep is dan ook gegrond. De rechtbank vernietigt het bestreden besluit voor zover dat ziet op de hoogte van de aan eiseres toegekende woonkostentoeslag. De rechtbank ziet aanleiding zelf in de zaak te voorzien door de woonkostentoeslag vast te stellen op € 176,14 per maand voor de periode van 1 april 2023 tot en met 31 maart 2024. De rechtbank bepaalt dat deze uitspraak in de plaats treedt van het vernietigde deel van het bestreden besluit.

11. Eiseres heeft verzocht om toekenning van een schadevergoeding. De rechtbank is van oordeel dat eiseres niet alleen de door haar gestelde schade niet (met objectief verifieerbare stukken) heeft onderbouwd, ook de stelling dat zij als gevolg van het bestreden besluit en/of als gevolg van het gedurende een langere periode onrechtmatig handelen van het college schade zou hebben opgelopen heeft zij niet (met objectief verifieerbare stukken) onderbouwd. Er is dan ook geen grond voor het toekennen van een schadevergoeding.

12. Omdat de rechtbank het beroep gegrond verklaart, bepaalt de rechtbank dat het college aan eiseres het door haar betaalde griffierecht vergoedt.

13. Er zijn geen voor vergoeding in aanmerking komende proceskosten.

Conclusie en gevolgen

14. Het beroep is gegrond, omdat het college de aan eiseres toe te kennen woonkostentoeslag tijdens de beroepsprocedure heeft gewijzigd naar € 176,14 per maand. Dit betekent dat de rechtbank het bestreden besluit vernietigt voor zover dit ziet op de hoogte van het toegekende bedrag aan woonkostentoeslag van € 169,42 per maand voor de periode van 1 april 2023 tot en met 31 maart 2024 en dat besluit voor het overige in stand laat. Omdat het beroep gegrond is, moet het college het door eiseres betaalde griffierecht vergoeden (€ 50,-). De rechtbank is niet gebleken van voor vergoeding in aanmerking komende proceskosten. Ook bestaat geen aanleiding voor een veroordeling tot vergoeding van schade.

Beslissing

De rechtbank:

- verklaart het beroep gegrond;

- vernietigt het bestreden besluit van 22 augustus 2023 voor zover dit ziet op de hoogte van de toegekende woonkostentoeslag;

- bepaalt dat deze uitspraak in de plaats komt van het vernietigde gedeelte van het bestreden besluit, in die zin dat een bedrag van € 176,14 per maand aan woonkostentoeslag aan eiseres wordt toegekend voor de periode van 1 april 2023 tot en met 31 maart 2024;

- bepaalt dat het college aan eiseres het betaalde griffierecht van € 50,- vergoedt;

- wijst het verzoek om schadevergoeding af.

Deze uitspraak is gedaan door mr. M. Zoethout, rechter, in aanwezigheid van

R.P. Evegaars, griffier. De uitspraak is uitgesproken in het openbaar op 24 mei 2024.

griffier

rechter

Een afschrift van deze uitspraak is verzonden aan partijen op:

Informatie over hoger beroep

Een partij die het niet eens is met deze uitspraak, kan een hogerberoepschrift sturen naar de Centrale Raad van Beroep waarin wordt uitgelegd waarom deze partij het niet eens is met deze uitspraak. Het hogerberoepschrift moet worden ingediend binnen zes weken na de dag waarop deze uitspraak is verzonden. Kan de indiener de behandeling van het hoger beroep niet afwachten, omdat de zaak spoed heeft, dan kan de indiener de voorzieningenrechter van de Centrale Raad van Beroep vragen om een voorlopige voorziening (een tijdelijke maatregel) te treffen.

Bijlage

Participatiewet

Artikel 35, eerste lid

Onverminderd paragraaf 2.2, heeft de alleenstaande of het gezin recht op bijzondere bijstand voor zover de alleenstaande of het gezin niet beschikt over de middelen om te voorzien in de uit bijzondere omstandigheden voortvloeiende noodzakelijke kosten van het bestaan en deze kosten naar het oordeel van het college niet kunnen worden voldaan uit de bijstandsnorm, de individuele inkomenstoeslag, bedoeld in artikel 36, de studietoeslag, bedoeld in artikel 36b , het vermogen en het inkomen voor zover dit meer bedraagt dan de bijstandsnorm, waarbij artikel 31, tweede lid, en artikel 34, tweede lid, niet van toepassing zijn. Het college bepaalt het begin en de duur van de periode waarover het vermogen en het inkomen in aanmerking wordt genomen.

Beleidsregels bijzondere bijstand Rotterdam 2019

Artikel 4.2, eerste lid

Het college sluit bij de vaststelling van het recht en de hoogte van de bijzondere bijstand aan woningeigenaren aan op de systematiek van de Wet op de huurtoeslag.

Artikel 4.2, tweede lid

Het college kan bijzondere bijstand verlenen indien de woonkosten lager zijn dan de toepasselijke maximaal subsidiabele huurgrens en sprake is van noodzakelijke kosten die voortvloeien uit bijzondere omstandigheden.

Artikel 4.3, eerste lid

Bij de vaststelling van de hoogte van de bijzondere bijstand aan woningeigenaren worden bij het bepalen van de woonkosten, met uitzondering van de toepasselijke basishuur als bedoeld in de Wet op de huurtoeslag, in aanmerking genomen:

a. de hypotheekrente, niet zijnde de aflossing van de hypotheek of de premie van een spaar- of beleggingshypotheek;

b. de hypotheekrente als voorfinanciering van de subsidie volgens de Beschikking geldelijke steun eigen woningen 1984;

c. de onroerend-zaakbelasting voor zover het de aanslag betreft van het eigendom;

d. de erfpachtcanon;

e. de waterschapslasten over het eigendom voor zover geen kwijtschelding is verleend;

f. de afvalstoffenheffing voor zover geen kwijtschelding is verleend;

g. de opstalverzekering;

h. de rioolheffing;

i. andere zakelijke lasten die op de onroerende zaak drukken waaronder de noodzakelijke administratiekosten voor een vereniging van huiseigenaren tot een maximum van € 12,67 per maand; en

j. een forfaitair bedrag voor normale periodieke onderhoudskosten met een maximum van

€ 532,- per jaar.

Artikel 4.3, derde lid

De hoogte van de bijzondere bijstand wordt afgestemd op de voorlopige teruggaaf of nog te verkrijgen teruggaaf van de Belastingdienst-Toeslagen.