ECLI:NL:RBROT:2022:927

• Datum uitspraak: 21 januari 2022
• Publicatiedatum: 10 februari 2022
• Zaaknummer: 10/690063-17 (ontneming)
• Instantie: Rechtbank Rotterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Eerste aanleg - meervoudig
• Rechters: W.A.F. Damen; M.J.M. van Beckhoven; A. Bonder
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Vordering tot ontneming van wederrechtelijk verkregen voordeel uit hennepteelt

In deze zaak heeft de rechtbank Rotterdam op 21 januari 2022 uitspraak gedaan in een vordering tot ontneming van wederrechtelijk verkregen voordeel, ingediend door de officier van justitie mr. L.C. Visser. De veroordeelde, die geen verklaring heeft afgelegd over het aantal hennepplanten of eerdere oogsten, is veroordeeld voor het medeplegen van opzettelijk handelen in strijd met de Opiumwet. De rechtbank heeft de vordering van de officier van justitie, die het geschatte wederrechtelijk verkregen voordeel op € 64.006,82 stelde, beoordeeld en vastgesteld dat de veroordeelde een bedrag van € 26.366,76 moet betalen aan de staat. Dit bedrag is berekend op basis van de opbrengsten van twee hennepkwekerijen, waarbij de rechtbank gebruik heeft gemaakt van normen uit het BOOM-rapport. De rechtbank heeft ook rekening gehouden met de overschrijding van de redelijke termijn, waardoor de betalingsverplichting met € 5.000 is verminderd. De rechtbank heeft geoordeeld dat de veroordeelde hoofdelijk aansprakelijk is voor de betaling van het geschatte voordeel, en dat er geen aanleiding is om het draagkrachtverweer van de verdediging te honoreren. De beslissing is gegrond op artikel 36e van het Wetboek van Strafrecht.

Uitspraak

Rechtbank Rotterdam

Team straf 2

Parketnummer: 10/690063-17 (
ontneming )

Datum uitspraak: 21 januari 2022

Tegenspraak

Vonnis van de rechtbank Rotterdam, meervoudige kamer voor strafzaken, op de vordering als bedoeld in artikel 36e van het Wetboek van Strafrecht (hierna: Sr) van de officier van justitie in de zaak tegen de veroordeelde:

[naam veroordeelde] ,

geboren op [geboortedatum veroordeelde] te [geboorteplaats veroordeelde] ( [geboorteland veroordeelde] ),

ingeschreven in de basisregistratie personen op het adres: [adres veroordeelde] , [postcode veroordeelde] te [woonplaats veroordeelde] ,

raadsman mr. G.S.J. van Gestel, advocaat te Rotterdam.

1.. Onderzoek op de terechtzitting

Het onderzoek op de terechtzitting heeft plaatsgevonden op 17 december 2021.

2.. Vordering

De vordering van de officier van justitie mr. L.C. Visser - zoals deze na wijziging ter terechtzitting is komen te luiden - strekt tot:

 het vaststellen van het bedrag waarop het door de veroordeelde wederrechtelijk verkregen voordeel als bedoeld in artikel 36e Sr wordt geschat op totaal € 64.006,82; ^[1]

 het opleggen aan de veroordeelde van de verplichting tot betaling aan de staat van een geldbedrag ter ontneming van dat geschatte voordeel tot een bedrag van in totaal

€ 64.006,82 met bepaling dat de veroordeelde daarvoor hoofdelijk aansprakelijk is.

De vordering van de officier van justitie is uitsluitend gebaseerd op artikel 36e, eerste en tweede lid, Sr. De vordering heeft betrekking op voordeel verkregen door middel van of uit de baten van de strafbare feiten waarvoor de veroordeelde is veroordeeld.

3.. Strafbare feiten waarop de voordeelsberekening is gebaseerd

Bij vonnis van deze rechtbank van 21 januari 2022 is de veroordeelde onder andere veroordeeld voor:

 het medeplegen van opzettelijk handelen in strijd met een in artikel 3 onder B van de Opiumwet gegeven verbod, meermalen gepleegd (kort gezegd: het opzettelijk telen van hennep) in de periode 13 september 2016 tot en met 4 april 2017; ^[2]

 het medeplegen van opzettelijk handelen in strijd met een in artikel 3 onder B van de Opiumwet gegeven verbod, meermalen gepleegd (kort gezegd: het opzettelijk telen van hennep) in de periode 1 januari 2016 tot en met 19 juli 2016. ^[3]

4.. Beoordeling en berekening wederrechtelijk verkregen voordeel

De schatting van het wederrechtelijk verkregen voordeel is gebaseerd op de feiten en omstandigheden die zijn ontleend aan de inhoud van de hierna in de voetnoten vermelde wettige bewijsmiddelen.

Bij beantwoording van de vraag naar de omvang van het door de veroordeelde wederrechtelijk verkregen voordeel wordt primair uitgegaan van de situatie, zoals die uit het onderzoek door de politie is gebleken. Bij onvoldoende informatie of in de situatie dat de veroordeelde een onaannemelijke verklaring heeft afgelegd, worden de normen gehanteerd die zijn vervat in het rapport ‘Wederrechtelijk verkregen voordeel hennepkwekerij bij binnenteelt onder kunstlicht’ van het Bureau Ontnemingswetgeving Openbaar Ministerie van april 2005 en de update daarvan van 1 juni 2016 (hierna: het BOOM-rapport).

Met betrekking tot de berekening van het geschatte wederrechtelijk verkregen voordeel wordt het volgende overwogen.

Aangetroffen hennepkwekerijen

Op 16 juli 2016 werd een in werking zijnde hennepkwekerij aangetroffen onder de Cornelis van Beverenbrug te Rotterdam.

De hennepkwekerij was als volgt ingericht:

• tuinaarde in 290 potten van 15 liter;
• 1 plant per pot, reeds geoogst;
• oppervlakte growtent circa 20 vierkante meter.

Op 8 februari 2017 is door een medewerker van de gemeente Rotterdam een in werking zijnde hennepkwekerij aangetroffen in een ruimte onder het Varkenoordseviaduct te Rotterdam.

De hennepkwekerij was als volgt ingericht:

• ruimte 1: totaal 142 plantenpotten met daarin
• ruimte 2: totaal 142 plantenpotten met daarin
• ruimte 3: totaal 142 planten met een hoogte van ongeveer 120 cm;
• ruimte 4: totaal 142 planten met een hoogte van ongeveer 120 cm.

Berekening bruto opbrengst

De veroordeelde heeft geen verklaring afgelegd over het aantal hennepplanten bij eerdere oogsten en/of het aantal eerdere oogsten. Er wordt van uitgegaan dat er bij de eerdere voltooide oogsten net zo veel hennepplanten waren als zijn aangetroffen.

Op basis van aangetroffen verkleuring van koolstoffilters, aangetroffen stof op apparatuur en aangetroffen kalkafzetting, wordt ervan uitgegaan dat de veroordeelde op beide locaties in ieder geval één eerdere geslaagde hennepoogst heeft gehad, waaruit hij voordeel heeft genoten. Daarbij wordt uitgegaan van een gemiddelde kweekcyclus van 10 weken.

Bij de ontmanteling van de hennepkwekerij onder de Cornelis van Beverenbrug te Rotterdam stonden er 14,5 hennepplanten per m2 (290 hennepplanten / 20m2). Volgens de tabel in het BOOM-rapport is de daarbij behorende opbrengst 28,4 gram (het exacte gemiddelde tussen 14 en 15 planten/m2) per plant.

De totale opbrengst aan hennep voor deze kwekerij bedraagt derhalve 290 hennepplanten x 28,4 gram =
8,236 kilogram .

Bij de ontmanteling van de hennepkwekerij onder het Varkenoordse viaduct te Rotterdam stonden er iets minder dan 9 (8,875) hennepplanten per m2. Volgens de tabel in het BOOM-rapport is de daarbij behorende opbrengst (in elk geval) 30,9 gram per plant.

De totale opbrengst aan hennep voor deze kwekerij bedraagt derhalve 284 hennepplanten x 30,9 gram =
8,776 kilogram .

De veroordeelde heeft geen verklaring afgelegd omtrent de totale opbrengst per oogst en/of de gerealiseerde kiloprijs per oogst. Daarom wordt op grond van het BOOM-rapport als
kiloprijs voor hennep een bedrag van
€ 4.070,00 aangenomen.

De rechtbank komt ten aanzien van de Cornelis van Beverenbrug te Rotterdam dan uit op een
bruto opbrengst van: 8,236 kilogram x € 4.070,00 =
33.520,52 .

De rechtbank komt ten aanzien van het Varkenoordse viaduct te Rotterdam dan uit op een
bruto opbrengst van: 8,776 kilogram x € 4.070,00 =
€ 35.718,32.

Kosten

In navolging van het BOOM-rapport zijn de in mindering te brengen kosten per oogst voor de in dit onderzoek betrokken hennepkwekerijen als volgt:

Cornelis van Beverenbrug

Afschrijvingskosten : Bedrag volgens tabel € 200,00

Hennepstekken : 290 planten per oogst x € 3,81 € 1.104,90

Variabele kosten : 290 planten per oogst x € 3,88 € 1.125,20

Elektriciteitskosten : Niet betaald € 0,00

Kosten knippers : 290 planten x € 2,00 per plant € 580,00

Huisvestingskosten : Niet extra betaald per oogst
€ 0,00 +

Totaal aan kosten :
€ 3.009,90

Varkenoordse viaduct

Afschrijvingskosten : Bedrag volgens tabel € 200,00

Hennepstekken : 284 planten per oogst x € 3,81 € 1.082,04

Variabele kosten : 284 planten per oogst x € 3,88 € 1.101,92

Elektriciteitskosten : Niet betaald € 0,00

Kosten knippers : Niet aannemelijk € 0,00

Huisvestingskosten : Niet extra betaald per oogst
€ 0,00 +

Totaal aan kosten :
€ 2.383,96

Netto opbrengst

Gezien het voorgaande, bedraagt het wederrechtelijk verkregen voordeel voor de
Cornelis van Beverenbrug :

Bruto opbrengst € 33.520,52

Kosten
€ 3.009,90 -/-

Totaal € 30.510,62

Gezien het voorgaande, bedraagt het wederrechtelijk verkregen voordeel voor het
Varkenoordse viaduct :

Bruto opbrengst € 35.718,32

Kosten
€ 2.383,96 -/-

Totaal € 33.334,36

Pondspondsgewijze verdeling

De veroordeelde heeft samen met anderen van de strafbare feiten geprofiteerd. Aan het dossier en het onderzoek op de terechtzitting valt echter geen indicatie te ontlenen voor de verdeling van de opbrengst. De veroordeelde heeft geen inzicht gegeven in de (onderlinge) verdeling van het behaalde voordeel en ook overigens zijn er geen concrete aanknopingspunten voorhanden voor een afwijkende verdeelsleutel tussen de veroordeelde en zijn mededader(s) dan op basis van gelijke verdeling. Dit zou slechts anders zijn indien aannemelijk zou zijn geworden dat feitelijk van een andere verdeling moet worden uitgegaan. De veroordeelde en de mededaders hebben daartoe in elk geval geen (geloofwaardige) aanknopingspunten gegeven, en ook anderszins bevat het dossier geen bewijsmiddelen die tot een dergelijk oordeel aanleiding zouden moeten geven.

Omdat ten aanzien van de
Cornelis van Beverenbrug door de verdediging niet aannemelijk is gemaakt dat er, behalve één medeveroordeelde, meer deelgerechtigden zijn, zal het wederrechtelijk verkregen voordeel uit de hennepkwekerij op deze locatie
voor de helft ofwel voor een bedrag van
€ 15.255,31 aan de veroordeelde worden toegerekend.

Ten aanzien van het
Varkenoordse viaduct is in ieder geval sprake van twee medeveroordeelden. De veroordeelde heeft niets over een vierde mededader willen verklaren, zodat de rechtbank niet kan beoordelen of en zo ja, welk aandeel deze gestelde vierde mededader heeft gekregen. Om die reden wordt uitgegaan van twee medeveroordeelden en zal het wederrechtelijk verkregen voordeel uit de hennepkwekerij op deze locatie dus
voor een derde deel ofwel voor een bedrag van
€ 11.111,45 aan de veroordeelde worden toegerekend.

Het totaal door de veroordeelde wederrechtelijk verkregen voordeel bedraagt derhalve

€ 26.366,76 (€ 15.255,31 + € 11.111,45).

5.. Vaststelling van de betalingsverplichting

Inleiding

Uitgangspunt is dat de betalingsverplichting wordt vastgesteld op het geschatte wederrechtelijk verkregen voordeel.

In deze zaak geldt echter het volgende.

Overschrijding van de redelijke termijn

Gelet op het arrest van de Hoge Raad van 17 juni 2008 (ECLI:NL:HR:2008:BD2578, r.o. 3.12.2) is de rechtbank van oordeel dat de redelijke termijn is aangevangen op 5 september 2017. ^[6] De rechtbank doet vier jaar en ruim vier maanden na aanvang van genoemde datum uitspraak inzake de ontnemingsvordering. Daarmee is sprake van overschrijding van de redelijke termijn met twee jaar en ruim vier maanden. Dit betekent dat de rechtbank, anders dan de officier van justitie, redenen aanwezig acht om de betalingsverplichting te verminderen met een bedrag van
€ 5.000,00 .

Draagkrachtverweer

De verdediging heeft aangevoerd dat de veroordeelde een bescheiden inkomen heeft en geen mogelijkheid om een hoge vordering te betalen. Om die reden is verzocht de betalingsverplichting op nihil te stellen dan wel te matigen.

Uitgangspunt is dat de draagkracht aan de orde wordt gesteld in de executiefase. In deze fase van de procedure heeft een draagkrachtverweer in beginsel alleen kans van slagen indien duidelijk is dat de veroordeelde nu geen draagkracht heeft en in de toekomst niet zal hebben.

Deze uitzondering doet zich nu niet voor. Naar het oordeel van de rechtbank is het te prematuur om te stellen dat een thans 39-jarige man naar redelijke verwachting ook in de toekomst geen draagkracht zal hebben. Het gevoerde draagkrachtverweer kan daarom niet slagen.

Conclusie Het bovenstaande brengt mee dat de rechtbank aan de veroordeelde de verplichting zal opleggen om een bedrag van
€ 21.366,76 (€ 26.366,76 - € 5.000,00) aan de staat te betalen ter ontneming van het wederrechtelijk verkregen voordeel.

Bij deze beslissing zijn de persoon en de persoonlijke omstandigheden van de veroordeelde in aanmerking genomen

6.. Toepasselijke wettelijke voorschriften

Deze beslissing is gegrond op artikel 36e van het Wetboek van Strafrecht.

7.. Beslissing

De rechtbank:

stelt het bedrag waarop het door de veroordeelde wederrechtelijk verkregen voordeel wordt

geschat, vast op
€ 26.366,76 (zegge:
zesentwintigduizend driehonderdzesenzestig euro en zevenenzestig cent);

legt aan de veroordeelde de verplichting op tot betaling aan de staat van
€ 21.366,76 (zegge:
eenentwintigduizend driehonderdzesenzestig euro en zevenenzestig cent );

bepaalt de duur van de
gijzeling die met toepassing van artikel 6:6:25 van het Wetboek van
Strafvordering ten hoogste kan worden gevorderd op
270 (tweehonderdzeventig) dagen .

Dit vonnis is gewezen door:

mr. W.A.F. Damen, voorzitter,

en mrs. M.J.M. van Beckhoven en A. Bonder, rechters,

in tegenwoordigheid van mr. J.A.N. Maat, griffier,

en uitgesproken op de openbare terechtzitting van deze rechtbank op 21 januari 2022.

Voetnoten

1. Een bedrag van € 33.534,36 ten aanzien van zaaksdossier Viaduct en een bedrag van € 30.472,36 ten aanzien van zaaksdossier Kauw (Cornelis van Beverenbrug).

2. Feit 1 ten aanzien van het Varkenoordse viaduct.

3. Feit 6 ten aanzien van de Cornelis van Beverenbrug.

4. Proces-verbaal van politie nummer [nummer proces-verbaal 1] , pagina’s 13 en 14 van de doorgenummerde bijlagen van zaaksdossier Kauw.

5. Proces-verbaal van politie nummer [nummer proces-verbaal 2] , pagina’s 89, 94 en 95 van de doorgenummerde bijlagen van zaaksdossier Viaduct.

6. Datum waarop de veroordeelde voor de eerste keer werd verhoord en waarop zijn woning werd doorzocht.