ECLI:NL:RBROT:2022:10161

• Datum uitspraak: 2 november 2022
• Publicatiedatum: 24 november 2022
• Zaaknummer: FT EA 22/780 en FT EA 22/781
• Instantie: Rechtbank Rotterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht; Insolventierecht
• Procedures: Eerste aanleg - enkelvoudig
• Rechters: B.J. Tideman
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Toewijzing van een dwangakkoord in het kader van een schuldregeling onder de Faillissementswet

Op 2 november 2022 heeft de Rechtbank Rotterdam uitspraak gedaan in een zaak waarin verzoekster een schuldregeling heeft aangeboden aan haar schuldeisers. Verzoekster, die op 5 september 2022 een verzoek tot toepassing van de schuldsaneringsregeling indiende, heeft een regeling voorgesteld waarbij zij 29,05% van haar totale schuldenlast van € 6.219,82 zou aflossen. Tijdens de zitting op 26 oktober 2022 hebben drie van de vijf schuldeisers ingestemd met de regeling, terwijl twee schuldeisers, [schuldeiser01] en [schuldeiser02], zich verzetten tegen het aanbod. Deze schuldeisers vorderden respectievelijk € 1.597,80 en € 1.625,00, wat 25,7% en 26,1% van de totale schuldenlast vertegenwoordigt.

De rechtbank heeft de belangen van de schuldeisers afgewogen tegen die van verzoekster. De rechtbank constateerde dat de aangeboden regeling was getoetst door de Kredietbank Rotterdam en goed gedocumenteerd was. Verzoekster had inmiddels een fulltime baan en voldeed aan de werkverplichting van de schuldsaneringsregeling. De rechtbank oordeelde dat de belangen van verzoekster, die haar schuldenproblematiek wilde oplossen, zwaarder wogen dan die van de schuldeisers die weigerden in te stemmen. De rechtbank heeft daarom het verzoek van verzoekster toegewezen en de schuldeisers bevolen in te stemmen met de schuldregeling. Tevens zijn de schuldeisers veroordeeld in de kosten van de procedure, die op nihil zijn begroot, aangezien verzoekster niet door een advocaat was bijgestaan.

De rechtbank heeft vastgesteld dat er nu een gedwongen schuldregeling is afgekondigd, die in de plaats komt van de vrijwillige instemming van de schuldeisers. Dit betekent dat verzoekster kan doorgaan met het betalen van haar schulden en dat het subsidiaire verzoek tot toepassing van de schuldsaneringsregeling is afgewezen. De uitspraak is openbaar uitgesproken door mr. B.J. Tideman, rechter, in aanwezigheid van mr. N.A. Masrom, griffier.

Uitspraak

Rechtbank Rotterdam

Team insolventie

rekestnummer: [nummers]

uitspraakdatum: 2 november 2022

in de zaak van:

[verzoekster01] ,

wonende te [adres01]

[postcode01] [plaats01] ,

verzoekster.

1.. De procedure

Verzoekster heeft op 5 september 2022, tezamen met een verzoek tot toepassing van de schuldsaneringsregeling, een verzoek ingevolge artikel 287a, eerste lid, Faillissementswet ingediend om een tweetal schuldeisers, te weten:

• [schuldeiser01] (hierna: [schuldeiser01] );
• [schuldeiser02] (hierna: [schuldeiser02] );

die weigeren mee te werken aan een door verzoekster aangeboden schuldregeling, te bevelen in te stemmen met deze schuldregeling.

Ter zitting van 26 oktober 2022 zijn verschenen en gehoord:

• verzoekster;
• de heer E. Fransen en mevrouw M.L. Alberto, beiden werkzaam bij de Kredietbank Rotterdam (hierna: schuldhulpverlening);
• [schuldeiser02] , weigerende schuldeiser.

De overige weigerende schuldeiser, Saldopdipje, is, hoewel daartoe behoorlijk opgeroepen, niet verschenen.

De uitspraak is bepaald op heden.

2.. Het verzoek

Verzoekster heeft volgens het ingediende verzoekschrift vijf concurrente schuldeisers. Deze schuldeisers hebben in totaal een bedrag van € 6.219,82 van verzoekster te vorderen.

Verzoekster heeft bij brief van 30 juni 2022 een schuldregeling aangeboden aan haar schuldeisers, inhoudende een betaling van 29,05% aan de concurrente schuldeisers tegen finale kwijting.

Het aangeboden akkoord heeft de volgende inhoud en achtergrond. De aangeboden regeling is gebaseerd op de NVVK-norm. De afloscapaciteit van verzoekster was gebaseerd op ongewijzigde voortzetting van haar Participatiewet-uitkering. Ter zitting is echter gebleken dat verzoekster sinds 19 september 2022, 36 uur per week werkzaam is op basis van een jaarcontract. Schuldhulpverlening heeft ter zitting verklaard dat het verwachte aanbiedingspercentage daarmee aanzienlijk zal toenemen. Echter, schuldhulpverlening had nog niet alle benodigde gegevens om een nieuwe berekening te maken en kon daarom niet precies laten weten wat thans de verwachting is. De aangeboden regeling voorziet in uitkering van een prognosepercentage. Dat betekent dat de afloscapaciteit eventueel nog hoger of nog lager zal kunnen uitvallen. Nu verzoekster een nieuwe baan heeft waar zij meer inkomsten mee genereert dan haar Participatiewet-uitkering, zal de afloscapaciteit toenemen. Verzoekster heeft zich op het standpunt gesteld dat zij al het mogelijke heeft gedaan en zal blijven doen om het aangeboden percentage aan haar schuldeisers aan te bieden. Verzoekster heeft sinds de aanmelding bij schuldhulpverlening geen nieuwe schulden of achterstanden meer laten ontstaan en haar vaste lasten worden inmiddels door haar budgetbeheerder voldaan.

Drie schuldeisers stemmen met de aangeboden schuldregeling in. [schuldeiser01] en [schuldeiser02] stemmen hier niet mee in. Zij hebben een vordering van respectievelijk € 1.597,80 en

€ 1.625,00 op verzoekster, welke 25,7% en 26,1% van de totale schuldenlast belopen.

3.. Het verweer

Ter zitting heeft [schuldeiser02] te kennen gegeven het aangeboden bedrag te laag te vinden. Het aanbod zou niet in verhouding staan met de totale schuldvordering. [schuldeiser02] heeft ter zitting verklaard dat hij zich richting verzoekster oprecht en eerlijk heeft opgesteld. Zo is een vast contract bij het aangaan van de huurovereenkomst geen vereiste en is hij bereid om huurders, in tijden van nood, wat meer financiële ruimte te bieden. Maar [schuldeiser02] wenst wel het uitgangspunt te hanteren dat 100% van de vordering terugbetaald moet worden, desnoods over een langere periode.

Hoewel behoorlijk opgeroepen heeft [schuldeiser01] geen gebruik gemaakt van de mogelijkheid haar standpunten ter zitting toe te lichten.

4.. De beoordeling

Uitgangspunt is dat het iedere schuldeiser in beginsel vrij staat om te verlangen dat 100% van zijn vordering, vermeerderd met rente, wordt voldaan. Nu de aangeboden regeling voorziet in een lagere uitkering dan de volledige vordering, staat het belang van [schuldeiser01] en [schuldeiser02] bij hun weigering vast.

De rechtbank ziet zich gesteld voor het beantwoorden van de vraag of [schuldeiser01] en [schuldeiser02] in redelijkheid niet tot weigering van instemming met de schuldregeling hebben kunnen komen, in aanmerking genomen de onevenredigheid tussen het belang dat zij hebben bij uitoefening van de bevoegdheid tot weigering en de belangen van verzoekster of de overige schuldeisers die door de weigering worden geschaad.

De rechtbank stelt allereerst vast dat de vorderingen van [schuldeiser01] en [schuldeiser02] een aandeel vormen in de totale schuldenlast van 51,8%.

Een meerderheid van de schuldeisers, namelijk drie van de vijf schuldeisers, is met de aangeboden regeling akkoord gegaan.

De rechtbank stelt ook vast dat het voorstel is getoetst door een deskundige en onafhankelijke partij, te weten de Kredietbank Rotterdam. Voorts is het voorstel naar het oordeel van de rechtbank goed en controleerbaar gedocumenteerd.

De rechtbank is van oordeel dat het voorstel het uiterste is waartoe verzoekster in staat moet worden geacht. Uit het verzoekschrift en het verhandelde ter zitting is gebleken dat verzoekster ten tijde van de aanbiedingsbrief van 30 juni 2022 niet beschikte over betaald werk. Uit het verhandelde ter zitting is echter gebleken dat verzoekster thans beschikt over een fulltime baan, op basis van een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd. Dat betekent dat verzoekster reeds voldoet aan de in de schuldsaneringsregeling bestaande werkverplichting voor 36 uur per week.

Door schuldhulpverlening is ter zitting verklaard dat aan alle waarborgen, die ervoor moeten zorgen dat verzoekster het maximale ten behoeve van haar schuldeisers zal afdragen, is voldaan. Verzoekster zit in budgetbeheer. Het ontstaan van nieuwe schulden ligt niet in de rede.

Naar verwachting zal de uitwerking van het voorstel een gunstiger resultaat hebben voor de schuldeisers dan in de situatie dat de schuldsaneringsregeling op verzoekster van toepassing zou zijn, zoals subsidiair verzocht. Immers, de toepassing van de wettelijke schuldsaneringsregeling zal aanzienlijke kosten met zich brengen, bestaande uit salaris voor de bewindvoerder en griffierecht, die in mindering komen op hetgeen verzoekster zou kunnen afdragen in de schuldsaneringsregeling. Dat betekent dat toepassing van de schuldsaneringsregeling de schuldeisers minder zou opleveren dan bij het akkoord wordt aangeboden.

Op grond van het voorgaande komt de rechtbank dan ook tot het oordeel dat de belangen van verzoekster die vanuit een stabiele situatie haar schuldenproblematiek wil oplossen en van de overige schuldeisers die hebben ingestemd met het aanbod, zwaarder wegen dan die van [schuldeiser01] en [schuldeiser02] , die geweigerd hebben in te stemmen.

Het verzoek om [schuldeiser01] en [schuldeiser02] te bevelen in te stemmen met de schuldregeling wordt daarom toegewezen.

[schuldeiser01] en [schuldeiser02] zullen als de in het ongelijk gestelde partijen worden veroordeeld in de kosten van de procedure. Nu voor het onderhavige verzoekschrift geen griffierecht verschuldigd is en verzoekster niet is bijgestaan door een advocaat, worden de kosten begroot op nihil.

De rechtbank stelt vast dat er thans een gedwongen schuldregeling is afgekondigd, die in de plaats komt van de vrijwillige instemming van de schuldeisers. Hieruit volgt dat verzoekster zal kunnen voortgaan met het betalen van haar schulden en dat zij niet verkeert in de toestand dat zij heeft opgehouden te betalen zodat het subsidiaire verzoek tot toepassing van de schuldsaneringsregeling zal worden afgewezen.

5.. De beslissing

De rechtbank:

- beveelt [schuldeiser01] en [schuldeiser02] om in te stemmen met de door verzoekster aangeboden schuldregeling;

- veroordeelt [schuldeiser01] en [schuldeiser02] in de kosten van deze procedure, aan de zijde van verzoekster begroot op nihil;

- bepaalt dat dit vonnis in de plaats treedt van de vrijwillige instemming;

- wijst het verzoek tot toepassing van de schuldsaneringsregeling af;

- verklaart dit vonnis uitvoerbaar bij voorraad.

Dit vonnis is gewezen door mr. B.J. Tideman, rechter, en in aanwezigheid van

mr. N.A. Masrom, griffier, in het openbaar uitgesproken op 2 november 2022. ^[1]

Voetnoten

1. Tegen deze uitspraak kan degene aan wie de Faillissementswet dat recht toekent, gedurende acht dagen na de dag van deze uitspraak, hoger beroep instellen. Het hoger beroep kan uitsluitend door een advocaat worden ingesteld bij een verzoekschrift, in te dienen ter griffie van het gerechtshof dat van deze zaak kennis moet nemen.