Uitspraak
RECHTBANK ROTTERDAM
zaaknummer: 9061866 CV EXPL 21-8348
uitspraak: 24 september 2021
vonnis van de kantonrechter, zitting houdende te Rotterdam,
in de zaak van:
[eiseres] ,
wonende te [woonplaats eiseres] ,
eiseres,
gemachtigde: [naam],
tegen
[gedaagde] ,
wonende te [woonplaats gedaagde] ,
gedaagde,
die zelf procedeert.
Partijen worden hierna aangeduid als ‘ [eiseres] ’ en ‘ [gedaagde] ’.
1..Het verdere verloop van de procedure
Het verdere verloop van de procedure blijkt uit:
het tussenvonnis van 16 juli 2021;
verzoek om uitstel door [gedaagde] ;
brief van de rechtbank waarin uitstel is verleend;
brief van de rechtbank waarin een laatste keer uitstel is verleend.
De uitspraak van het vonnis is vervolgens nader bepaald op heden.
2..Omschrijving van het geschil
2.1
Verwezen wordt naar het tussenvonnis van 16 juli 2021. De kantonrechter blijft bij hetgeen in dit tussenvonnis is overwogen en beslist.
3..De verdere beoordeling
3.1
Bij dit (tweede) tussenvonnis is [gedaagde] in de gelegenheid gesteld om zijn standpunt – dat fraude zou zijn gepleegd met zijn bankrekening – nader te onderbouwen. Daarbij is [gedaagde] een laatste kans gegeven uit te leggen hoe het op de betreffende data met zijn bankrekening is gegaan aan de hand van in het tussenvonnis specifiek geformuleerde vraagpunten. [gedaagde] heeft van deze gelegenheid geen gebruik gemaakt en geen nadere stukken ingediend. [gedaagde] heeft daarom onvoldoende onderbouwd dat ook hij slachtoffer is geworden van fraude en hem ter zake niets te verwijten valt. Zijn verweer wordt verworpen.
3.2
Dit betekent dat [gedaagde] het bedrag van € 4.554,20 zoals hij op 19 januari 2020 heeft ontvangen op zijn bankrekening aan [eiseres] moet terugbetalen.
3.3
[eiseres] stelt dat [gedaagde] de geldsom te kwader trouw heeft aangenomen. Dit is door [gedaagde] gelet op het voorgaande onvoldoende betwist. [gedaagde] is daarom van rechtswege in verzuim vanaf 19 januari 2020. De wettelijke rente zoals door [eiseres] gevorderd wordt toegewezen vanaf die datum.
3.4
[eiseres] maakt tevens aanspraak op een vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten. De onderhavige vordering heeft geen betrekking op één van de situaties waarin het Besluit vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten van toepassing is. De vordering is immers gebaseerd op onverschuldigde betaling. De kantonrechter zal de vraag of buitengerechtelijke incassokosten verschuldigd zijn toetsen aan de eisen voor dergelijke vorderingen zoals deze zijn geformuleerd in het Rapport BGK-integraal. De kantonrechter stelt vast dat [eiseres] voldoende heeft gesteld en onderbouwd dat buitengerechtelijke incassowerkzaamheden zijn verricht. Het gevorderde bedrag van € 702,30 zal worden toegewezen.
4..De beslissing
De kantonrechter:
veroordeelt [gedaagde] aan [eiseres] te betalen een bedrag van € 4.554,20 en een bedrag van € 702,30, te vermeerderen met de wettelijke rente als bedoeld in artikel 6:119 BW over een bedrag van € 4.554,20 vanaf 19 januari 2020 tot aan de dag van algehele voldoening;
veroordeelt [gedaagde] in de proceskosten, tot aan deze uitspraak aan de zijde van [eiseres] vastgesteld op € 240,- aan griffierecht, € 110,32 aan dagvaardingskosten en € 622,- aan salaris voor de gemachtigde;
en indien [gedaagde] niet binnen 14 dagen na vandaag vrijwillig aan het vonnis heeft voldaan, te vermeerderen met € 100,- aan salaris, te vermeerderen met de wettelijke rente in de zin van artikel 6:119 BW ingaande 14 dagen na de datum van dit vonnis tot de dag van algehele voldoening;
verklaart het vonnis uitvoerbaar bij voorraad.
Dit vonnis is gewezen door mr. I.K. Rapmund en uitgesproken ter openbare terechtzitting.
47636