ECLI:NL:RBROT:2019:906

• Datum uitspraak: 6 februari 2019
• Publicatiedatum: 7 februari 2019
• Zaaknummer: 10/690302-18
• Instantie: Rechtbank Rotterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Eerste aanleg - meervoudig
• Rechters: I.W.M. Laurijssens; J. Bergen; A.A.T. Werner
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Vrijspraak van verdachte in drugszaken wegens gebrek aan wetenschap en onrechtmatig binnentreden

Op 6 februari 2019 heeft de Rechtbank Rotterdam uitspraak gedaan in de strafzaak tegen een verdachte, geboren in Tirana, Albanië, die werd beschuldigd van het voorbereiden en voorhanden hebben van harddrugs. De verdachte was niet ingeschreven in de basisregistratie en had geen bekende woon- of verblijfplaats in Nederland. De officier van justitie eiste vrijspraak voor de eerste twee tenlastegelegde feiten, maar een gevangenisstraf van drie maanden voor het derde feit. De rechtbank oordeelde dat de verdachte niet wettig en overtuigend kon worden bewezen dat hij wetenschap had van de in de woning aangetroffen goederen die bestemd waren voor de bereiding van harddrugs. De rechtbank concludeerde dat er geen bewijs was voor de wetenschap van de verdachte met betrekking tot de aangetroffen apparatuur en dat het binnentreden door de politie onrechtmatig was, omdat er geen redelijk vermoeden van overtreding van de Opiumwet was. De rechtbank sprak de verdachte vrij van alle ten laste gelegde feiten en gelastte de bewaring van in beslag genomen geldbedragen ten behoeve van de rechthebbende. De uitspraak werd gedaan door een meervoudige kamer voor strafzaken, onder leiding van voorzitter mr. I.W.M. Laurijssens, en de rechters mrs. J. Bergen en A.A.T. Werner.

Uitspraak

Rechtbank Rotterdam

Team straf 3

Parketnummer: 10/690302-18

Datum uitspraak: 6 februari 2019

Tegenspraak

Vonnis van de rechtbank Rotterdam, meervoudige kamer voor strafzaken, in de zaak tegen de verdachte:

[naam verdachte] ,

geboren te Tirana (Albanië) op [geboortedatum verdachte] ,

niet ingeschreven in de basisregistratie personen en zonder bekende feitelijke woon- of verblijfplaats in Nederland,

gemachtigd raadsvrouw mr. Ö. Saki, advocaat te Rotterdam.

Onderzoek op de terechtzitting

Gelet is op het onderzoek op de terechtzitting van 23 januari 2019.

Tenlastelegging

Aan de verdachte is ten laste gelegd hetgeen is vermeld in de dagvaarding. De tekst van de tenlastelegging is als bijlage I aan dit vonnis gehecht.

Eis officier van justitie

De officier van justitie mr. W.B.J. ten Have heeft gevorderd:

• vrijspraak van het onder 1 en 2 ten laste gelegde;
• bewezenverklaring van het onder 3 ten laste gelegde;
• veroordeling van de verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van 3 maanden met aftrek van voorarrest.

Waardering van het bewijs

Vrijspraak zonder nadere motivering feiten 1 en 2

Met de officier van justitie en de verdediging is de rechtbank van oordeel dat het onder 1 en 2 ten laste gelegde niet wettig en overtuigend is bewezen, zodat de verdachte daarvan zonder nadere motivering zal worden vrijgesproken.

Motivering vrijspraak feit 3:

Geen bewijsuitsluiting

Standpunt verdediging

Aangevoerd is dat sprake is van onherstelbare vormverzuimen ex artikel 359a van het Wetboek van Strafvordering in het voorbereidend onderzoek. Daartoe is het volgende aangevoerd.

Op grond van wat de verbalisanten voorafgaand aan het binnentreden met betrekking tot de betreffende woning hebben vastgesteld, kan een redelijk vermoeden van overtreding van de Opiumwet, niet worden afgeleid. Een instap in de woning door de politie ex artikel 9 van de Opiumwet was dan ook niet gerechtvaardigd. Ook de aanhouding van de verdachte is onrechtmatig, nu een redelijk vermoeden van schuld ex artikel 27 lid 1 van het Wetboek van Strafvordering ontbreekt. De doorzoeking van de woning was op grond van het gebrek in het kader van het binnentreden eveneens onrechtmatig. De tijdens die doorzoeking aangetroffen goederen dienen te worden uitgesloten van het bewijs en de verdachte dient bij gebrek aan bewijs te worden vrijgesproken.

Beoordeling

Op grond van het dossier wordt het volgende vastgesteld.

Op 13 maart 2018 is geconstateerd dat twee mannen de woning aan het [adres delict] in Rotterdam verlieten en, bij het zien van politiemensen, snel wegliepen. Op het adres van dit luxe en dure appartement, bleken geen personen te zijn ingeschreven. Het vermoeden dat het mogelijk zou gaan om een versnijdingspand wordt bevestigd door de constatering dat het raam van de woning op een kier stond en dat er stof in de vensterbank lag. Het vermoeden dat de woning ook feitelijk niet werd bewoond, werd bevestigd door het feit dat het pand vanaf 16 april 2018 regelmatig door de politie in de surveillance is meegenomen, maar dat op geen enkel moment is waargenomen dat zich in de woning personen bevonden. Pas op 13 juli 2018 werd tijdens een observatie geconstateerd dat een man met een tas het portiek van het woningencomplex binnenging. Korte tijd later werd gezien dat er licht in de betreffende woning brandde. Op grond van artikel 9 van de Opiumwet is de woning binnengetreden en is de verdachte met een medeverdachte in de woning aangehouden.

In de woning zijn vervolgens ook verdovende middelen aangetroffen.

De rechtbank is op grond van het vorenstaande met de officier van justitie van oordeel dat er vanaf de eerste constateringen op 12 en 13 april 2018 sprake was van een verdenking van overtreding van de Opiumwet. Vervolgens zijn geen veranderingen opgetreden en geen mensen waargenomen. De verdenking duurde daarmee voort tot het binnentreden in de woning en aanhouding van de verdachte in die woning. Dat vervolgens ‘pas’ op 13 juli 2018 is binnengetreden is gelegen in de omstandigheid dat er op dat moment mensen worden waargenomen, waarmee er verdachten gekoppeld kunnen worden aan een mogelijk strafbaar feit. Dat niet eerder is binnengetreden, doet aan de reeds ontstane verdenking niet af.

Van onrechtmatig binnentreden op grond van de Opiumwet wegens onvoldoende verdenking, dan wel van een onrechtmatige doorzoeking van de woning en aanhouding van de verdachte in die woning als door de verdediging gesteld is dan ook geen sprake. Het verweer van de raadsvrouw wordt verworpen.

Vrijspraak

Standpunt officier van justitie

De officier van justitie acht het feit bewezen omdat de verdachte samen met de medeverdachte is aangetroffen in de woning, terwijl zich in die woning op dat moment ook de in de tenlastelegging genoemde goederen zijn aangetroffen. De wetenschap bij de verdachte dat die goederen waren bestemd voor de bewerking van harddrugs leidt de officier van justitie af uit het feit dat in de woning ook goederen als tape, handschoenen en weegschalen werden aangetroffen. Dit zijn zaken die bij de verwerking van harddrugs worden gebruikt.

Beoordeling

De rechtbank stelt voorop dat voor een bewezenverklaring van het tenlastegelegde ‘wist of ernstige redenen had te vermoeden’ is vereist dat verdachte ‘wetenschap’ althans een ‘ernstig vermoeden’ had dat de in de tenlastelegging genoemde goederen zich in de woning bevonden en die goederen waren bestemd voor voorbereiding van de in artikel 10, derde en vierde lid, van de Opiumwet strafbaar gestelde misdrijven.

Op grond van het dossier kan met betrekking tot de feitelijke situatie in de woning, zoals die ten tijde van aan het aantreffen van de verdachte in de woning is aangetroffen, het volgende worden vastgesteld:

In de woonkamer bevond zich een groot apparaat (goedcode BA), kennelijk een vacumeermachine. Een foto van dit apparaat bevindt zich op bladzijde 22 (fotobijlage 2018212446) van het dossier.

In een (half openstaande) kledingkast in de slaapkamer van de woning bevond zich een lamineermachine (goedcode AB2), waarvan eveneens een foto in het dossier is gevoegd en rollen huishoudfolie.

Van de betreffende kledingkast en de wijze waarop de goederen in deze kast lagen, bevinden zich in het dossier eveneens een aantal foto’s. Daaruit blijkt dat de lamineermachine en de folie, niet direct en voor een ieder waarneembaar, tussen een groot aantal andere goederen lagen. Die goederen waren los, opeengestapeld en ongeorganiseerd onderin de kast gegooid. Hierdoor kan niet zonder meer worden vastgesteld dat de verdachte er van op de hoogte moet zijn geweest dat zich tussen het grote aantal gestapelde goederen onderin deze kast een lamineermachine en huishoudfolie bevonden.

Nu niet kan worden vastgesteld dat de verdachte op de hoogte was van de inhoud van de kledingkast en zich in de andere vertrekken van de woning geen -althans geen direct in het zicht liggende goederen- bevonden die onmiskenbaar op het bewerken of verwerken van verdovende middelen duiden, is de rechtbank van oordeel dat het voor de verdachte niet zonder meer duidelijk moet zijn geweest dat het grote apparaat in de woonkamer een vacuümmachine betrof, die was bestemd voor de voorbereiding van een in artikel 10 van de Opiumwet strafbaar gesteld misdrijf.

Conclusie

Het onder 3 ten laste gelegde is niet wettig en overtuigend bewezen. De verdachte wordt ook daarvan vrijgesproken.

In beslag genomen voorwerpen

Standpunt officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd de in beslag genomen geldbedragen, te weten een geldbedrag van € 207.980,00, een geldbedrag van € 100,00 dat aanvankelijk niet was geregistreerd, een beschadigd biljet van € 50,00, een geldbedrag van € 10.500,00 en een geldbedrag van € 215,00 te onttrekken aan het verkeer.

Standpunt verdediging

De verdediging heeft zich gerefereerd aan het oordeel van de rechtbank.

Beoordeling

Ten aanzien van de in beslag genomen geldbedragen zal de bewaring worden gelast ten behoeve van de rechthebbende, nu thans geen persoon als rechthebbende kan worden aangemerkt.

Bijlage

De in dit vonnis genoemde bijlage maakt deel uit van dit vonnis.

Beslissing

De rechtbank:

verklaart niet bewezen, dat de verdachte de onder 1, 2 en 3 ten laste gelegde feiten heeft begaan en spreekt de verdachte daarvan vrij;

beslist ten aanzien van de voorwerpen, geplaatst op de lijst van inbeslaggenomen en nog niet teruggegeven voorwerpen, als volgt:
- gelast de bewaring ten behoeve van de rechthebbende.

Dit vonnis is gewezen door:

mr. I.W.M. Laurijssens, voorzitter,

en mrs. J. Bergen en A.A.T. Werner, rechters,

in tegenwoordigheid van J.P. van der Wijden, griffier,

en uitgesproken op de openbare terechtzitting van deze rechtbank op 6 februari 2019.

De griffier is buiten staat dit vonnis mede te ondertekenen.

Bijlage I

Tekst tenlastelegging

Aan de verdachte wordt ten laste gelegd dat

1.

hij op 13 juli 2018 te Rotterdam tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen, al dan niet opzettelijk aanwezig heeft gehad ongeveer 10.015 gram en/of 6.020 gram, in elk geval een (grote) hoeveelheid van een materiaal bevattende cocaïne, zijnde cocaïne een middel als bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst I, dan wel aangewezen krachtens het vijfde lid van artikel 3a van die wet;

2.

hij op of omstreeks 13 juli 2018, te Rotterdam, althans in Nederland, tezamen en in vereniging met (een) ander(en) één of meer voorwerp(en), te weten een geldbedrag(en) vein 207.980,00 euro en/of 10.500.000 euro en/of 215,00 euro voorhanden heeft gehad, terwijl hij wist, althans redelijkerwijs moest vermoeden dat dat/die voorwerp(en) geheel of gedeeltelijk - onmiddellijk of middellijk - afkomstig was uit enig misdrijf;

3.

hij

op of omstreeks 13 juli 2018 te Rotterdam, althans in Nederland,

tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen,

(een) voorwerpen, te weten

-een lamineermachine/vacumeermachine (merk Henkelman, type mini Jtunbo) en/of

-den lamineermachine/vacumeermachine (type Pt-V-700) on/of

-huishoudfolie

voorhanden heeft gehad, terwijl hij weet of ernstige reden had om te vermoeden

dat die/dat (voorwerpen) bestemd waren voor het opzettelijk vervaardingen

en/of bereiden en/of bewerken en/of verwerken van cocaïne en/of heroïne,

zijnde cocaïne en/of heroïne een middel als bedoeld in de bij de Opiumwet - .

behorende lijst I, dan wel aangewezen krachtens artikel 3a, vijfde lid, van de

Opiumwet