ECLI:NL:RBROT:2019:8792

• Datum uitspraak: 6 juni 2019
• Publicatiedatum: 11 november 2019
• Zaaknummer: 10/811008-19
• Instantie: Rechtbank Rotterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Eerste aanleg - meervoudig
• Rechters: W.A.F. Damen; H.I. Kernkamp-Maathuis; B. Krijnen
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Ontuchtige handelingen met minderjarige en bezit van seksuele afbeeldingen

In deze zaak heeft de Rechtbank Rotterdam op 6 juni 2019 uitspraak gedaan in een strafzaak tegen een verdachte die beschuldigd werd van ontuchtige handelingen met een minderjarige en het in bezit hebben van seksuele afbeeldingen van minderjarigen. De verdachte, geboren op de Nederlandse Antillen, werd bijgestaan door zijn raadsman, mr. R.J. Michielsen. De officier van justitie, mr. L.H.M. Jager-Huiskens, eiste een gevangenisstraf van 24 maanden, waarvan 12 maanden voorwaardelijk, met bijzondere voorwaarden voor behandeling bij Fivoor en toezicht door de reclassering. De rechtbank oordeelde dat de verdachte meermalen ontuchtige handelingen had gepleegd met een minderjarige jongen, die destijds 13 en 14 jaar oud was, en dat hij in het bezit was van seksuele afbeeldingen van deze jongen. De rechtbank achtte de verdachte strafbaar en legde een gevangenisstraf op van 24 maanden, waarvan 18 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van 3 jaar. Daarnaast werd de verdachte veroordeeld tot het betalen van schadevergoeding aan de benadeelde partij, die bestond uit materiële en immateriële schade. De rechtbank overwoog dat de verdachte, ondanks zijn bewering dat hij niet wist dat de jongen minderjarig was, had moeten doorvragen naar de leeftijd van de jongen. De rechtbank rekende het de verdachte zwaar aan dat hij geen voorzorgsmaatregelen had genomen, zoals het gebruik van een condoom, en dat hij de jongen in een kwetsbare situatie had gebracht, wat leidde tot paniek bij de jongen. De rechtbank besloot dat de verdachte zijn behandeling bij Fivoor moest voortzetten als voorwaarde voor zijn voorwaardelijke straf.

Uitspraak

Rechtbank Rotterdam

Team straf 2

Parketnummer: 10/811008-19

Datum uitspraak: 6 juni 2019

Tegenspraak

Vonnis van de rechtbank Rotterdam, meervoudige kamer voor strafzaken, in de zaak tegen de verdachte:

[naam verdachte] ,

geboren op [geboorteplaats verdachte] (Nederlandse Antillen) op [geboortedatum verdachte] ,

ingeschreven in de basisregistratie personen op het adres [adres verdachte] , [woonplaats verdachte] ,

raadsman mr. R.J. Michielsen, advocaat te Rotterdam.

1. Onderzoek op de terechtzitting

Gelet is op het onderzoek op de terechtzitting van 23 mei 2019.

2. Tenlastelegging

Aan de verdachte is ten laste gelegd hetgeen is vermeld in de dagvaarding. De tekst van de tenlastelegging is als bijlage I aan dit vonnis gehecht.

3. Eis officier van justitie

De officier van justitie mr. L.H.M. Jager-Huiskens heeft gevorderd:

• bewezenverklaring van het onder 1 en 2 ten laste gelegde voor wat betreft de periode vanaf 16 december 2017 tot en met 4 mei 2018;
• veroordeling van de verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van 24 maanden met aftrek van voorarrest, waarvan 12 maanden voorwaardelijk, met een proeftijd van 2 jaar en als bijzondere voorwaarde dat de verdachte zijn behandeling bij Fivoor voort zal zetten onder controle van de reclassering.

4. Waardering van het bewijs

4.1.

Bewezenverklaring zonder nadere motivering

Het onder 1 en 2 ten laste gelegde is door de verdachte bekend. Deze feiten zullen zonder nadere bespreking bewezen worden verklaard. De rechtbank acht op grond van het dossier bewezen dat de strafbare feiten zijn gestart op 16 december 2017 omdat [naam slachtoffer] (hierna: [voornaam slachtoffer] ) verklaard heeft dat toen de ontuchtige handelingen zijn gestart en de verdachte dit heeft bevestigd.

4.2.

Bewezenverklaring

In bijlage II heeft de rechtbank een opgave gedaan van wettige bewijsmiddelen, houdende voor de bewezenverklaring redengevende feiten en omstandigheden. Met deze opgave wordt volstaan, nu de verdachte het bewezen verklaarde heeft bekend en nadien geen vrijspraak is bepleit. Op grond daarvan is wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het onder 1 en 2 ten laste gelegde heeft begaan op die wijze dat:

1.

hij in de periode van 16 december 2017 tot en met 4 mei 2018 te Rotterdam en Schiedam, meermalen, (telkens)

met iemand die de leeftijd van twaalf jaren maar nog niet die van zestien had

bereikt, te weten met [naam slachtoffer] (geboren op [geboortedatum slachtoffer] 2003), buiten

echt ontuchtige handelingen heeft gepleegd die bestonden uit of mede bestonden

uit het seksueel binnendringen van het lichaam, namelijk het

- brengen en/of houden van zijn, verdachtes, penis in de anus van die [naam slachtoffer] , en/of

- het (telkens) brengen en/of houden van zijn, verdachtes, penis in de mond van die [naam slachtoffer] en/of zich (vervolgens) laten pijpen door die [naam slachtoffer] ;

2.

hij in de periode van 16 december 2017 tot en met 4 mei 2018 in Nederland, een afbeelding, te weten een video, en/of een gegevensdrager, te weten een mobiele telefoon (merk Samsung), bevattende een afbeelding, van een seksuele gedraging, waarbij iemand die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet had bereikt, is betrokken ,

heeft verworven, in bezit heeft gehad

welke seksuele gedraging - zakelijk weergegeven - bestond uit het met de hand betasten van het eigen geslachtsdeel (masturberen) door een persoon die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet had bereikt (pv documentcode [pv documentcode] ).

Hetgeen meer of anders is ten laste gelegd is niet bewezen. De verdachte moet daarvan worden vrijgesproken.

5. Strafbaarheid feiten

De bewezen feiten leveren op:

1.
met iemand die de leeftijd van twaalf jaren, maar nog niet die van zestien jaren heeft bereikt, buiten echt, ontuchtige handelingen plegen die bestaan of mede bestaan uit het seksueel binnendringen van het lichaam, meermalen gepleegd,

en

2.
een afbeelding / gegevensdrager bevattende een afbeelding, van een seksuele gedraging, waarbij iemand die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet heeft bereikt, is betrokken, verwerven en in bezit hebben

Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de feiten uitsluiten.

De feiten zijn dus strafbaar.

6. Strafbaarheid verdachte

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de verdachte uitsluit. De verdachte is dus strafbaar.

7. Motivering straf

7.1.

Algemene overweging

De straf die aan de verdachte wordt opgelegd, is gegrond op de ernst van de feiten, de omstandigheden waaronder de feiten zijn begaan en de persoon en de persoonlijke omstandigheden van de verdachte. Daarbij wordt in het bijzonder het volgende in aanmerking genomen.

7.2.

Feiten waarop de straf is gebaseerd

De verdachte is via Grindr in contact gekomen met [voornaam slachtoffer] , een minderjarige jongen van destijds 13 en 14 jaar. Zij hebben meerdere keren afgesproken en tijdens deze afspraken heeft [voornaam slachtoffer] de verdachte meermalen (driemaal) gepijpt en hebben ze in elk geval één keer anale seks gehad, waarbij in alle gevallen verdachte met zijn penis het lichaam van [voornaam slachtoffer] is binnengedrongen.

De rechtbank gaat er bij de verdere beoordeling van deze strafzaak vanuit dat de seks die de verdachte en [voornaam slachtoffer] hebben gehad ook vanuit [voornaam slachtoffer] vrijwillig is geweest. Dit doet echter niet af aan de strafbaarheid van de gedragingen van de verdachte.

De verdediging heeft als (strafmaat)verweer naar voren gebracht dat hij niet kon weten dat [voornaam slachtoffer] minderjarig was, omdat [voornaam slachtoffer] tegen hem had gezegd dat hij 18 jaar oud was en omdat [voornaam slachtoffer] langer was dan verdachte. De rechtbank volgt de verdediging niet in dit verweer. De verdachte, die met 28 jaar twee keer zo oud is als [voornaam slachtoffer] , had op grond van de uiterlijke kenmerken van de op dat moment 13 en later (net) 14-jarige [voornaam slachtoffer] kunnen weten dat [voornaam slachtoffer] (waarschijnlijk) nog geen 18 jaar oud was. Hij had op dit punt dan ook moeten doorvragen en (bijvoorbeeld) om de ID-kaart van [voornaam slachtoffer] moeten vragen. Door dit na te laten en zich te laten leiden door zijn eigen seksuele behoeften, heeft hij eraan bijgedragen dat een 13-/14-jarige jongen seksuele handelingen heeft verricht en ondergaan waar hij, gezien zijn leeftijd en ontwikkeling, nog niet aan toe was. De rechtbank rekent het de verdachte bovendien zwaar aan dat hij bij de anale seks geen condoom heeft gebruikt. Hij heeft daarbij de gezondheid van [voornaam slachtoffer] in gevaar gebracht. Bovendien heeft de verdachte een filmpje gemaakt van de seksuele handelingen die [voornaam slachtoffer] bij verdachte verrichtte. Ook heeft hij filmpjes ontvangen die [voornaam slachtoffer] van zichzelf heeft vervaardigd toen hij bij zichzelf seksuele handelingen verrichtte.

Door dit alles heeft hij [voornaam slachtoffer] in een kwetsbare situatie gebracht en deze situatie heeft ertoe geleid dat [voornaam slachtoffer] op een bepaald moment in paniek 112 heeft gebeld en daarbij/aldus om hulp heeft gevraagd.

7.3.

Persoonlijke omstandigheden van de verdachte

7.3.1.

Strafblad

De rechtbank heeft het uittreksel uit de justitiële documentatie gezien, waaruit blijkt dat de verdachte niet eerder is veroordeeld voor soortgelijke strafbare feiten. In en sinds 2009 is de verdachte onder behandeling geweest bij Fivoor, aanvankelijk door het Jeugdteam. Momenteel wordt de verdachte op vrijwillige basis begeleid door een maatschappelijk werker en een sociaal psychiatrisch verpleegkundige van het Volwassenenteam van Fivoor.

7.3.2.

Rapportages

Reclassering Nederland heeft een rapport over de verdachte opgemaakt, gedateerd 14 mei 2019. In dit rapport staat dat de reclassering het positief vindt dat de verdachte, na een langdurig delict-verleden, zelfstandig en aangepaste woonruimte heeft gevonden, alsmede een Wajonguitkering heeft. De verdachte is gemotiveerd om te werken en om weer schuldenvrij te worden met behulp van zijn bewindvoerder. Er is geen sprake van middelengebruik. De verdachte werkt coöperatief mee aan de behandeling bij Fivoor. De reclassering adviseert een (deels) voorwaardelijke straf zonder bijzondere voorwaarden. De rechtbank heeft de inhoud van dit rapport betrokken bij de afdoeningsbeslissing.

7.4.

Conclusies van de rechtbank

Gelet op hetgeen hierboven is overwogen, komt de rechtbank tot de volgende conclusies.

Gezien de ernst van de feiten kan niet anders worden gereageerd dan met het opleggen van een gevangenisstraf. Bij de bepaling van de duur van de gevangenisstraf heeft de rechtbank gelet op straffen die in min of meer vergelijke zaken zijn opgelegd. De verdediging heeft verzocht een onvoorwaardelijke gevangenisstraf achterwege te laten. Hiervoor bestaat echter geen ruimte, gezien de ernst van de feiten. In het voordeel van de verdachte laat de rechtbank wel meewegen dat de verdachte openheid heeft gegeven van zaken en de feiten heeft bekend. Verder laat de rechtbank meewegen dat de verdachte vrijwillig een behandeling volgt bij Fivoor en ook verder goed meewerkt om zijn leven op orde te krijgen en te houden.

De reclassering adviseert om geen bijzondere voorwaarden op te leggen, omdat de verdachte zich al op afdoende wijze vrijwillig laat behandelen. De verdachte zelf heeft aangegeven baat te hebben bij die behandeling en geen bezwaar te hebben tegen het verplicht voortzetten van deze behandeling. Om te voorkomen dat de verdachte stopt met deze behandeling of dat de financiering ter discussie komt te staan, zal de rechtbank het volgen van de behandeling als bijzondere voorwaarde opnemen en een deel van de voorgenomen gevangenisstraf voorwaardelijk opleggen. Dit voorwaardelijk strafdeel dient er tevens toe de verdachte ervan te weerhouden in de toekomst opnieuw strafbare feiten te plegen.

Alles afwegend acht de rechtbank de hierna te noemen gevangenisstraf passend en geboden.

8. Vordering benadeelde partij / schadevergoedingsmaatregel

Als benadeelde partij heeft zich in het geding gevoegd: [naam benadeelde] , ter zake van het onder 1 ten laste gelegde feit. De benadeelde partij vordert een vergoeding van € 15,26 aan materiële schade en een vergoeding van € 6.000,- aan immateriële schade.

8.1.

Standpunt officier van justitie

De vordering dient te worden toegewezen.

8.2.

Standpunt verdediging

De vordering tot vergoeding van de immateriële schade is slechts deels toewijsbaar omdat er in civielrechtelijke zin ook sprake is van eigen schuld aan de zijde van de benadeelde partij. Daarmee dient rekening te worden gehouden bij het bepalen van de hoogte van de immateriële schade.

8.3.

Beoordeling

Er is komen vast te staan dat aan de benadeelde partij door het onder 1 bewezen verklaarde strafbare feit rechtstreeks materiële schade is toegebracht. Dit gedeelte van de vordering is genoegzaam onderbouwd. Daarom zal de materiële schade, een bedrag van € 15,26, worden toegewezen.

Ook is komen vast te staan dat aan de benadeelde partij door het bewezen verklaarde strafbare feit rechtstreeks immateriële schade is toegebracht. Die schade zal op dit moment op basis van de thans gebleken feiten en omstandigheden naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid worden vastgesteld op in elk geval € 3.500,-. Voor onderzoek naar de gegrondheid van het resterende gedeelte van de vordering bestaat binnen dit strafgeding geen ruimte, en vormt dit gedeelte in zoverre een onevenredige belasting van het strafgeding. De benadeelde partij zal daarom voor het bedrag boven € 3.500,- niet-ontvankelijk worden verklaard. Dit deel van de vordering kan verder slechts bij de burgerlijke rechter worden aangebracht.

De benadeelde partij heeft gevorderd het te vergoeden bedrag te vermeerderen met wettelijke rente. De rechtbank bepaalt dat het te vergoeden schadebedrag vermeerderd wordt met wettelijke rente vanaf 4 mei 2018. Deze datum is de laatste dag van de periode waarin de strafbare handelingen hebben plaatsgevonden.

Omdat de vordering van de benadeelde partij in overwegende mate zal worden toegewezen, zal de verdachte worden veroordeeld in de kosten door de benadeelde partij gemaakt. Deze kosten worden tot op heden begroot op nihil. Ook wordt hij veroordeeld tot betaling van de kosten ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken.

8.4.

Conclusie

De verdachte moet de benadeelde partij een schadevergoeding betalen van € 3.515,26, vermeerderd met de wettelijke rente en kosten als hieronder in de beslissing vermeld.

Tevens wordt oplegging van de maatregel als bedoeld in artikel 36f van het Wetboek van Strafrecht passend en geboden geacht.

9. Toepasselijke wettelijke voorschriften

Gelet is op de artikelen 14a, 14b, 14c, 36f, 57, 240b en 245 van het Wetboek van Strafrecht.

10. Bijlagen

De in dit vonnis genoemde bijlagen maken deel uit van dit vonnis.

11. Beslissing

De rechtbank:

verklaart bewezen, dat de verdachte de onder 1 en 2 ten laste gelegde feiten, zoals hiervoor omschreven, heeft begaan;

verklaart niet bewezen hetgeen aan de verdachte meer of anders ten laste is gelegd dan hiervoor bewezen is verklaard en spreekt de verdachte daarvan vrij;

stelt vast dat het bewezen verklaarde oplevert de hiervoor vermelde strafbare feiten;

verklaart de verdachte strafbaar;

veroordeelt de verdachte tot een
gevangenisstraf voor de duur van 24 (vierentwintig) maanden;

bepaalt dat van deze gevangenisstraf een gedeelte, groot 18 (achttien) maanden niet ten uitvoer zal worden gelegd, tenzij de rechter later anders mocht gelasten;

verbindt hieraan een proeftijd, die wordt gesteld op 3 jaar;

stelt als algemene voorwaarde:

- de veroordeelde zal zich vóór het einde van de proeftijd niet aan een strafbaar feit schuldig maken;

stelt als bijzondere voorwaarde:

- de veroordeelde zal zijn behandeling bij Fivoor voortzetten zo lang als de Reclassering dit geboden acht;

geeft aan Reclassering Nederland opdracht toezicht te houden op de naleving van de bijzondere voorwaarde;

beveelt dat de tijd die door de veroordeelde voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en in voorlopige hechtenis is doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde gevangenisstraf in mindering wordt gebracht, voor zover deze tijd niet reeds op een andere vrijheidsstraf in mindering is gebracht;

veroordeelt de verdachte om tegen behoorlijk bewijs van kwijting aan de benadeelde partij [naam benadeelde] , te betalen een bedrag van
€ 3.515,26 (zegge: drieduizend vijfhonderd vijftien euro en zesentwintig cent) , bestaande uit € 3.500,- aan materiële schade en € 15,26 aan immateriële schade, te vermeerderen met de wettelijke rente hierover vanaf 4 mei 2018 tot aan de dag van de algehele voldoening;

verklaart de benadeelde partij niet-ontvankelijk in het resterende deel van de vordering; bepaalt dat dit deel van de vordering slechts kan worden aangebracht bij de burgerlijke rechter;

veroordeelt de verdachte in de proceskosten door de benadeelde partij gemaakt, tot op heden aan de zijde van de benadeelde partij begroot op nihil, en in de kosten ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken;

bepaalt dat de benadeelde partij en de verdachte ieder de eigen kosten dragen;

legt aan de verdachte
de maatregel tot schadevergoeding op, inhoudende de verplichting aan de staat ten behoeve van de benadeelde partij te betalen
€ 3.515,26 (zegge: drieduizend vijfhonderd vijftien euro en zesentwintig cent , vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 4 mei 2018 tot aan de dag van de algehele voldoening; beveelt dat bij gebreke van volledige betaling en volledig verhaal van het bedrag van € 3.515,26 vervangende hechtenis zal worden toegepast voor de duur van
45 dagen ; toepassing van de vervangende hechtenis heft de betalingsverplichting niet op.

Dit vonnis is gewezen door:

mr. W.A.F. Damen, voorzitter,

en mrs. H.I. Kernkamp-Maathuis en B. Krijnen, rechters,

in tegenwoordigheid van mr. J.S. Beukema, griffier,

en uitgesproken op de openbare terechtzitting van deze rechtbank op de datum die in de kop van dit vonnis is vermeld.

Bijlage I

Tekst tenlastelegging

Aan de verdachte wordt ten laste gelegd dat

1.

hij

in of omstreeks de periode van 27 november 2017 tot en met 4 mei 2018 te

Rotterdam en/of Schiedam,

meermalen, althans eenmaal, (telkens)

met iemand die de leeftijd van twaalf jaren maar nog niet die van zestien had

bereikt, te weten met [naam slachtoffer] (geboren op [geboortedatum slachtoffer] 2003), buiten

echt ontuchtige handelingen heeft gepleegd die bestonden uit of mede bestonden

uit het seksueel binnendringen van het lichaam, namelijk het (telkens)

- brengen en/of houden van zijn, verdachtes, penis in de anus van die

[naam slachtoffer] , en/of

- brengen en/of houden van zijn, verdachtes, penis in de mond van die [naam slachtoffer]

en/of zich (vervolgens) laten pijpen door die [naam slachtoffer] ;

(artikel 245 Wetboek van Strafrecht);

2.

hij

(op een of meer tijdstippen)

in of omstreeks de periode van 27 november 2017 tot en met 4 mei 2018

te Rotterdam, althans in Nederland,

meermalen, althans eenmaal,

(telkens) een afbeelding, te weten een video, en/of een gegevensdrager, te

weten een mobiele telefoon (merk Samsung), bevattende een afbeelding,

van een seksuele gedraging, waarbij iemand die kennelijk de leeftijd van

achttien jaar nog niet had bereikt, is betrokken of schijnbaar is betrokken,

heeft verworven,

in bezit heeft gehad en/of

zich daartoe door middel van een geautomatiseerd werk en/of met gebruikmaking

van een communicatiedienst de toegang heeft verschaft,

welke seksuele gedraging - zakelijk weergegeven - bestond uit

het met de/een hand(en) betasten van het eigen geslachtsdeel (masturberen)

door een persoon die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet had

bereikt

(pv documentcode [pv documentcode] );

(artikel 240b lid 1 Wetboek van Strafrecht);