ECLI:NL:RBROT:2019:5593

• Datum uitspraak: 11 juli 2019
• Publicatiedatum: 12 juli 2019
• Zaaknummer: 10/993024-16
• Instantie: Rechtbank Rotterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Eerste aanleg - meervoudig
• Rechters: W.A.F. Damen; V.M. de Winkel; D. Visser
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Faillissementsfraude door bestuurder van rechtspersoon met aanzienlijke strafmatiging wegens overschrijding redelijke termijn

In deze zaak heeft de Rechtbank Rotterdam op 11 juli 2019 uitspraak gedaan in een strafzaak tegen een verdachte die als bestuurder van een rechtspersoon betrokken was bij faillissementsfraude. De verdachte heeft niet voldaan aan zijn wettelijke verplichtingen om een volledige administratie te voeren en deze aan de curator ter beschikking te stellen na de faillietverklaring van de rechtspersoon. Tevens heeft hij aandelen van de rechtspersoon verkocht aan een katvanger in het zicht van een naderend faillissement. De rechtbank heeft vastgesteld dat de verdachte in de periode van 1 januari 2011 tot en met 7 mei 2013, als bestuurder van de rechtspersoon, heeft gehandeld tot bedrieglijke verkorting van de rechten van de schuldeisers. De verdachte heeft bekend en de rechtbank heeft het primair ten laste gelegde bewezen verklaard.

De officier van justitie had een gevangenisstraf van vier maanden geëist, maar de rechtbank heeft, rekening houdend met de overschrijding van de redelijke termijn, besloten tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van drie maanden en een taakstraf van honderd uren. De rechtbank heeft de persoonlijke omstandigheden van de verdachte meegewogen, waaronder zijn positieve proceshouding en het feit dat hij in de afgelopen vijf jaar niet voor soortgelijke delicten is veroordeeld. De rechtbank heeft geoordeeld dat de verdachte door zijn handelen de schuldeisers in een ongunstige positie heeft gebracht en het vertrouwen in het handelsverkeer heeft aangetast.

De rechtbank heeft de straffen gematigd, onder andere omdat de redelijke termijn in deze zaak fors is overschreden. De rechtbank heeft de verdachte veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van drie maanden met een proeftijd van twee jaar, en een taakstraf van honderd uren, met de mogelijkheid van vervangende hechtenis indien de taakstraf niet naar behoren wordt verricht.

Uitspraak

Rechtbank Rotterdam

Team straf 2

Parketnummer: 10/993024-16

Datum uitspraak: 11 juli 2019

Tegenspraak

Vonnis van de rechtbank Rotterdam, meervoudige kamer voor strafzaken, in de zaak tegen de verdachte:

[naam verdachte] ,

geboren te [geboorteplaats verdachte] op [geboortedatum verdachte] ,

ingeschreven in de basisregistratie personen op het adres:

[adres verdachte] , [woonplaats verdachte] ,

raadsman mr. R.C. Vermeer, advocaat te Rhenen.

1. Onderzoek op de terechtzitting

Gelet is op het onderzoek op de terechtzittingen van 13 juni 2019, 18 juni 2019 en 11 juli 2019.

2. Tenlastelegging

Aan de verdachte is ten laste gelegd hetgeen is vermeld in de dagvaarding. De tekst van de tenlastelegging is als bijlage I aan dit vonnis gehecht.

3. Eis officier van justitie

De officier van justitie mr. R.-J. Boswijk heeft gevorderd:

• bewezenverklaring van het primair ten laste gelegde;
• veroordeling van de verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van 4 (vier) maanden, geheel voorwaardelijk, met een proeftijd van 2 (twee) jaar;
• veroordeling van de verdachte tot een taakstraf voor de duur van 120 (honderdtwintig) uren, subsidiair 60 (zestig) dagen vervangende hechtenis, met aftrek van voorarrest.

4. Waardering van het bewijs

4.1.

Bewezenverklaring zonder nadere motivering

Het primair ten laste gelegde is door de verdachte bekend. Dit feit zal zonder nadere bespreking bewezen worden verklaard.

4.2.

Bewezenverklaring

In bijlage II heeft de rechtbank een opgave gedaan van wettige bewijsmiddelen, houdende voor de bewezenverklaring redengevende feiten en omstandigheden. Met deze opgave wordt volstaan, nu de verdachte het bewezen verklaarde heeft bekend en nadien geen vrijspraak is bepleit. Op grond daarvan is wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het primair ten laste gelegde heeft begaan op die wijze dat:

hij in de periode van 1 januari 2011 tot en met 7 mei 2013 in Nederland, als bestuurder van een rechtspersoon, te weten [naam bedrijf 1] , welke rechtspersoon bij vonnis van de rechtbank te Arnhem d.d. 7 februari 2012 in staat van faillissement is verklaard, telkens ter bedrieglijke verkorting van de rechten der schuldeisers van genoemde rechtspersoon,

- hetzij baten niet heeft verantwoord
en goederen aan de boedel heeft onttrokken , en

- niet heeft voldaan aan de op hem rustende verplichtingen ten opzichte van het voeren van een administratie ingevolge artikel 10, eerste lid, van boek 2 van het Burgerlijk Wetboek en het bewaren en/of tevoorschijn brengen van boeken en/of bescheiden en/of andere gegevensdragers in dat artikel bedoeld,

immers heeft hij, verdachte, toen en daar

- een totaalbedrag van (circa) 54.887,89 euro afkomstig van debiteuren van [naam bedrijf 1]
overgeboekt naar een bankrekening ten name van [naam] en [naam bedrijf 2] , en

- een totaalbedrag van (circa) 155.255,13 euro van de bankrekening ten name van [naam bedrijf 1] overgeboekt naar een bankrekening ten name van [naam] en [naam bedrijf 3] , en

- geen volledige boekhouding en administratie bewaard en overgelegd aan de curator in het faillissement van [naam bedrijf 1] ;

Hetgeen meer of anders is ten laste gelegd is niet bewezen. De verdachte moet daarvan worden vrijgesproken.

Voor zover in de bewezen verklaarde tenlastelegging kennelijke verschrijvingen voorkomen, zijn deze in de bewezenverklaring verbeterd. Blijkens het verhandelde ter terechtzitting is de verdachte daardoor niet geschaad in de verdediging.

5. Strafbaarheid feit

Het bewezen feit levert op:

Primair,

als bestuurder van een rechtspersoon welke in staat van faillissement is verklaard, ter bedrieglijke verkorting van de rechten der schuldeisers van de rechtspersoon

- baten niet verantwoorden en

- een goed aan de boedel onttrekken en

- niet voldoen aan de op hem rustende verplichtingen ten opzichte van het voeren van een administratie ingevolge artikel 10, eerste lid, van Boek 2 van het Burgerlijk Wetboek, en het bewaren en/of te voorschijn brengen van boeken, bescheiden en andere gegevensdragers in dit artikel bedoeld,

meermalen gepleegd.

Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het feit uitsluiten.

Het feit is dus strafbaar.

6. Strafbaarheid verdachte

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de verdachte uitsluit.

De verdachte is dus strafbaar.

7. Motivering straffen

7.1.

Algemene overweging

De straffen die aan de verdachte worden opgelegd, zijn gegrond op de ernst van het feit, de omstandigheden waaronder het feit is begaan en de persoon en de persoonlijke omstandigheden van de verdachte. Daarbij wordt in het bijzonder het volgende in aanmerking genomen.

7.2.

Feit waarop de straffen zijn gebaseerd

De verdachte heeft als bestuurder van een rechtspersoon niet voldaan aan zijn wettelijke verplichtingen om een volledige administratie te voeren, te bewaren en, nadat de rechtspersoon failliet was verklaard, aan de curator ter beschikking te stellen. Daarnaast heeft hij baten uit zijn bedrijf niet verantwoord en heeft hij bewust geld aan de boedel onttrokken. De verdachte heeft geprobeerd onder zijn verplichtingen uit te komen door de (aandelen in de) rechtspersoon in het zicht van een naderend faillissement te verkopen aan een katvanger.

De verdachte heeft zodoende de schuldeisers van de rechtspersoon in een ongunstiger positie gebracht en hiermee blijk gegeven zijn eigen financiële belangen hoger in te schatten dan die van de schuldeisers. Daarnaast heeft de verdachte door zijn handelen het de curator zeer veel moeilijker gemaakt om het faillissement op een juiste wijze af te wikkelen.

De rechtbank neemt verdachte dit handelen buitengewoon kwalijk, niet alleen omdat door faillissementsfraude als deze de gedupeerde schuldeisers hun financiële schade niet kunnen verhalen, maar ook omdat deze vorm van fraude het vertrouwen tussen ondernemers onderling - dat van essentieel belang is voor een goed functionerend handelsverkeer - aantast.

7.3.

Persoonlijke omstandigheden van de verdachte

7.3.1.

Strafblad

De rechtbank heeft acht geslagen op een uittreksel uit de justitiële documentatie van 13 februari 2019, waaruit blijkt dat de verdachte de relevante afgelopen vijf jaren niet is veroordeeld voor soortgelijke delicten. Dit punt is voor de rechtbank daarom niet van invloed op de straftoemeting.

7.4.

Conclusies van de rechtbank

Gelet op hetgeen de rechtbank hierboven heeft overwogen, komt zij tot de volgende conclusies.

Uitgangspunt is dat gezien de ernst van de feiten in beginsel behoort te worden gereageerd met het opleggen van onvoorwaardelijke gevangenisstraf van behoorlijke duur.

De rechtbank acht in deze zaak een onvoorwaardelijke gevangenisstraf niet meer passend.

De rechtbank weegt daarbij in het voordeel van de verdachte zijn positieve proceshouding. De verdachte heeft openheid van zaken gegeven en laten zien te beseffen dat hij verkeerd heeft gehandeld. Daarnaast heeft de verdachte voor zover bekend sindsdien geen nieuwe feiten op het gebied van vermogensdelicten gepleegd. De rechtbank zal daarom een taakstraf en een voorwaardelijke gevangenisstraf opleggen. Aan deze voorwaardelijke gevangenisstraf zal de algemene voorwaarde worden verbonden dat de verdachte zich vóór het einde van de proeftijd van twee jaren niet aan een strafbaar feit schuldig zal maken. Daarbij dient dit voorwaardelijk strafdeel er tevens toe de verdachte ervan te weerhouden in de toekomst opnieuw strafbare feiten te plegen.

De rechtbank houdt bij het bepalen van de hoogte van de op te leggen straf rekening met het feit dat de redelijke termijn in de zin van artikel 6 EVRM in deze zaak zeer fors is overschreden. Daarnaast houdt de rechtbank bij het bepalen van de hoogte van de straf rekening met de omstandigheid dat het niet voldoen aan de verplichtingen tot het voeren van een administratie en het aan de curator verstrekken daarvan sinds 1 juli 2016 niet langer strafbaar is gesteld in artikel 343 Wetboek van Strafrecht, maar afzonderlijk strafbaar is gesteld in artikel 344a Wetboek van Strafrecht en dat daaraan een lager strafmaximum is verbonden. Om die reden zal ten aanzien van de strafmaat de nieuwe strafbepaling in het voordeel van de verdachte worden toegepast.

8. Toepasselijke wettelijke voorschriften

Gelet is op de artikelen 9, 14a, 14b, 14c, 22c, 22d, 57, 63, 343 (oud) en 344a van het Wetboek van Strafrecht.

9. Bijlagen

De in dit vonnis genoemde bijlagen maken deel uit van dit vonnis.

10. Beslissing

De rechtbank:

verklaart bewezen, dat de verdachte het primair ten laste gelegde feit, zoals hiervoor omschreven, heeft begaan;

verklaart niet bewezen hetgeen aan de verdachte meer of anders ten laste is gelegd dan hiervoor bewezen is verklaard en spreekt de verdachte daarvan vrij;

stelt vast dat het bewezen verklaarde oplevert het hiervoor vermelde strafbare feit;

verklaart de verdachte strafbaar;

veroordeelt de verdachte tot een
gevangenisstraf voor de duur van 3 (drie) maanden;

bepaalt dat deze gevangenisstraf niet ten uitvoer zal worden gelegd, tenzij de rechter later anders mocht gelasten;

verbindt hieraan een proeftijd, die wordt gesteld op
2 (twee) jaar;

tenuitvoerlegging kan worden gelast als de veroordeelde de algemene voorwaarde niet naleeft, dat hij zich vóór het einde van de proeftijd niet aan een strafbaar feit schuldig zal maken;

veroordeelt de verdachte tot een taakstraf voor de duur van
100 (honderd) uren , waarbij de Reclassering Nederland dient te bepalen uit welke werkzaamheden de taakstraf dient te bestaan;

beveelt dat de tijd die door de veroordeelde voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en in voorlopige hechtenis is doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde taakstraf in mindering wordt gebracht volgens de maatstaf van twee uren per dag, zodat na deze aftrek
96 (zesennegentig) uren te verrichten taakstraf resteert;

beveelt dat, voor het geval de veroordeelde de taakstraf niet naar behoren verricht, vervangende hechtenis zal worden toegepast voor de duur van
48 (achtenveertig) dagen.

Dit vonnis is gewezen door:

mr. W.A.F. Damen, voorzitter,

en mrs. V.M. de Winkel en D. Visser, rechters,

in tegenwoordigheid van mr. V.E. Scholtens, griffier,

en uitgesproken op de openbare terechtzitting van deze rechtbank op 11 juli 2019.

Bijlage I

Tekst tenlastelegging

Aan de verdachte wordt ten laste gelegd dat

hij

op één of meerdere tijdstip(pen) gelegen in of omstreeks

de periode van 1 januari 2011 tot en met 7 mei 2013

te Ede en/of Groningen en/of (elders) in Nederland,

tezamen en in vereniging met (een) ander(en), althans alleen,

als bestuurder van een rechtspersoon, te weten [naam bedrijf 1] ,

welke rechtspersoon bij vonnis van de rechtbank te Arnhem d.d. 7 februari 2012

in staat van faillissement is verklaard,

(telkens) ter bedrieglijke verkorting van de rechten der schuldeisers van

genoemde rechtspersoon,

- hetzij (een) last(en) heeft verdicht of verdicht, hetzij (een) bate(n) niet

heeft verantwoord en/of niet verantwoordt, hetzij enig(e) goed(eren) aan de

boedel heeft onttrokken en/of onttrekt, en/of

- niet heeft voldaan of niet voldoet aan de op hem rustende verplichtingen ten

opzichte van het voeren van een administratie ingevolge artikel 10, eerste

lid, van boek 2 van het Burgerlijk Wetboek en/of artikel 15i, eerste lid,

van boek 3 van het Burgerlijk Wetboek en/of het bewaren en/of te voorschijn

brengen van boeken en/of bescheiden en/of andere gegevensdragers in dat/die

artikel(en) bedoeld,

immers heeft/hebben hij, verdachte, en/of zijn mededader(s) toen en daar

- een totaalbedrag van (circa) 54.887,89 euro afkomstig van debiteuren van

[naam bedrijf 1] doen overboeken naar een bankrekening ten name

van [naam] en/of [naam bedrijf 2] , en/of

- een totaalbedrag van (circa) 155.255,13 euro van de bankrekening ten name

van [naam bedrijf 1] overgeboekt en/of doen terugboeken naar een

bankrekening ten name van [naam] en/of [naam bedrijf 3] , en/of

- geen (volledige) boekhouding en administratie bewaard en/of overgelegd aan

de curator in het faillissement van [naam bedrijf 1] ;

art 343 ahf/sub 4 Wetboek van Strafrecht

art 343 ahf/sub 1 Wetboek van Strafrecht

Subsidiair, voorzover het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of zou

kunnen leiden:

[naam bedrijf 1]

welke rechtspersoon bij vonnis van de rechtbank te Arnhem d.d. 7 februari 2012

in staat van faillissement is verklaard,

op één of meerdere tijdstip(pen) gelegen in of omstreeks

de periode van 1 januari 2011 tot en met 7 mei 2013

te Ede en/of Groningen en/of (elders) in Nederland,

tezamen en in vereniging met (een) ander(en), althans alleen,

(telkens) ter bedrieglijke verkorting van de rechten van haar schuldeisers,

- hetzij (een) last(en) heeft verdicht of verdicht, hetzij (een) bate(n) niet

heeft verantwoord en/of niet verantwoordt, hetzij enig(e) goed(eren) aan de

boedel heeft onttrokken en/of onttrekt, en/of

- niet heeft voldaan of niet voldoet aan de op haar rustende verplichtingen

ten opzichte van het voeren van een administratie ingevolge artikel 10,

eerste lid, van boek 2 van het Burgerlijk Wetboek en/of artikel 15i, eerste

lid, van boek 3 van het Burgerlijk Wetboek en/of het bewaren en/of te

voorschijn brengen van boeken en/of bescheiden en/of andere gegevensdragers

in dat/die artikel(en) bedoeld,

immers heeft/hebben genoemde rechtspersoon en/of haar mededader(s) toen en daar

- een totaalbedrag van (circa) 54.887,89 euro afkomstig van debiteuren van

[naam bedrijf 1] doen overboeken naar een bankrekening ten name

van [naam] en/of [naam bedrijf 2] , en/of

- een totaalbedrag van (circa) 155.255,13 euro van de bankrekening ten name

van [naam bedrijf 1] overgeboekt en/of doen terugboeken naar een

bankrekening ten name van [naam] en/of [naam bedrijf 3] , en/of

- geen (volledige) boekhouding en administratie bewaard en/of overgelegd aan

de curator in het faillissement van [naam bedrijf 1] ,

hebbende hij, verdachte, tezamen en in vereniging met (een) ander(en),

althans alleen, (telkens) tot (het) vorenstaande feit(en) opdracht gegeven

en/of feitelijke leiding gegeven aan de vorenstaande verboden gedraging(en);

art 341 ahf/sub 4 Wetboek van Strafrecht

art 51 Wetboek van Strafrecht

art 341 ahf/ond a ahf/sub 1° Wetboek van Strafrecht