ECLI:NL:RBROT:2018:937

Uitspraak

Rechtbank Rotterdam

Team straf 1

Parketnummer: 10/741387-17

Datum uitspraak: 2 februari 2018

Tegenspraak

Vonnis van de rechtbank Rotterdam, meervoudige kamer voor strafzaken, in de zaak tegen de verdachte:

[naam verdachte] ,

geboren te [geboorteplaats verdachte] op [geboortedatum verdachte] ,

ingeschreven in de basisregistratie personen op het adres:

[adres verdachte] , [woonplaats verdachte] ,

ten tijde van het onderzoek op de terechtzitting preventief gedetineerd in de Penitentiaire Inrichting Dordrecht,

raadsman mr. F. Ben-Saddek, advocaat te Rotterdam.

1.Onderzoek op de terechtzitting

Gelet is op het onderzoek op de terechtzitting van 29 november 2017 en 19 januari 2018.

2.Tenlastelegging

Aan de verdachte is ten laste gelegd hetgeen is vermeld in de dagvaarding. De tekst van de tenlastelegging is als bijlage I aan dit vonnis gehecht.

3.Eis officier van justitie

De officier van justitie mr. A. Ekiz heeft gevorderd:

bewezenverklaring van het ten laste gelegde;
veroordeling van de verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van twaalf maanden met aftrek van voorarrest, waarvan drie maanden voorwaardelijk, met een proeftijd van 2 jaar en de bijzondere voorwaarden zoals door de reclassering voorgesteld.

4.Waardering van het bewijs

4.1.

Bewijswaardering

4.1.1.

Standpunt verdediging

De raadsman heeft verzocht om vrijspraak van de geweldshandelingen. De verdachte heeft de diefstal bekend, maar het geweld niet. Aangevoerd is dat de verklaringen van de aangever en getuige [naam getuige] ongeloofwaardig zijn, omdat zij bij de politie en bij de rechter-commissaris verschillend hebben verklaard.

4.1.2.

Beoordeling

De rechtbank verwerpt het verweer. De rechtbank ziet in de verschillen tussen de verklaringen van de aangever en de getuige bij de politie en de rechter-commissaris geen reden om te twijfelen aan hun betrouwbaarheid. Wat de aangever en de getuige veel later bij de rechter-commissaris hebben verklaard, wijkt in essentie niet af van hun verklaringen bij de politie. De rechtbank gaat uit van de verklaringen van de aangever en de getuige tegenover de politie, omdat het incident toen nog vers in het geheugen lag.

4.1.3.

Conclusie

Bewezen is dat de verdachte samen met de medeverdachte een diefstal met geweld heeft gepleegd.

4.2.

Bewezenverklaring

In bijlage II heeft de rechtbank de inhoud van wettige bewijsmiddelen opgenomen, houdende voor de bewezenverklaring redengevende feiten en omstandigheden. Op grond daarvan, en op grond van de redengevende inhoud van het voorgaande, is wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het ten laste gelegde heeft begaan op die wijze dat:

hij op 19 augustus 2017 te Rotterdam op de openbare weg, te weten de [plaats delict]

tezamen en in vereniging met een ander,

met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening heeft weggenomen

een portemonnee (met een wit koord) (inhoudende onder andere een geldbedrag

en pasjes), toebehorende aan [naam slachtoffer] , welke diefstal werd vergezeld van geweld tegen die [naam slachtoffer] , gepleegd met het oogmerk om die diefstal gemakkelijk te

maken,welk geweld bestond uit het

- onverhoeds met kracht trekken aan de portemonnee die om de nek van die [naam slachtoffer] hing en

- slaan in de nek, van die [naam slachtoffer] .

Hetgeen meer of anders is ten laste gelegd is niet bewezen. De verdachte moet daarvan worden vrijgesproken.

5.Strafbaarheid feit

Het bewezen feit levert op:

Diefstal vergezeld van geweld, gepleegd met het oogmerk om die diefstal gemakkelijk te maken, terwijl het feit wordt gepleegd door twee of meer verenigde personen

Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het feit uitsluiten.

Het feit is dus strafbaar.

6.Strafbaarheid verdachte

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de verdachte uitsluit.

De verdachte is dus strafbaar.

7.Motivering straf

7.1.

Algemene overweging

De straf die aan de verdachte wordt opgelegd, is gegrond op de ernst van het feit, de omstandigheden waaronder het feit is begaan en de persoon en de persoonlijke omstandigheden van de verdachte. Daarbij wordt in het bijzonder het volgende in aanmerking genomen.

7.2.

Feit waarop de straf is gebaseerd

De verdachte heeft samen met de medeverdachte op klaarlichte dag in een drukbezochte straat een weerloze man met geweld beroofd van zijn portemonnee. Dit feit heeft een grote impact gehad op het slachtoffer. Hij zit in een rolstoel en was al verminderd zelfstandig. Na de beroving is hij nog minder mobiel geworden, omdat hij bang is om alleen de straat op te gaan. Daarnaast zorgt een feit als deze ook voor gevoelens van angst en onveiligheid in de maatschappij. De verdachten hebben zich schuldig gemaakt aan een bijzonder brutale en laffe daad.

7.3.

Persoonlijke omstandigheden van de verdachte

7.3.1.

Strafblad

De rechtbank heeft acht geslagen op een uittreksel uit de justitiële documentatie van 20 december 2017, waaruit blijkt dat de verdachte eerder is veroordeeld voor soortgelijke strafbare feiten, waarvan een veroordeling korter dan vijf jaar geleden en waarvoor de verdachte nog in een proeftijd liep. Hiermee wordt in het nadeel van de verdachte bij de strafoplegging rekening gehouden

7.3.2.

Rapportages

Bouman GGZ, afdeling reclassering heeft een rapport over de verdachte opgemaakt, gedateerd 20 oktober 2017. Dit rapport houdt onder meer het volgende in.

De verdachte verbleef tot mei 2017 in een instelling voor beschermd wonen. Hij werd uit de instelling gezet, omdat hij terugviel in cocaïne- en alcoholgebruik en de omgang met hem daardoor moeizaam was. De reclassering is op zoek naar een passend vervolgtraject voor de verdachte. Om het hoge recidiverisico te verminderen is begeleiding en behandeling van de verdachte noodzakelijk. De reclassering ziet slechts ruimte voor verdere begeleiding en behandeling als de verdachte daar gemotiveerd voor is.

Daarnaast heeft de rechtbank kennis genomen van een NIFP rapportage van psychiater Roza, opgemaakt op 27 september 2017 in het kader van de voorgeleiding aan de rechter-commissaris. De verdachte weigerde zijn medewerking te verlenen. Op basis van de aan haar overgelegde medische informatie stelt de psychiater dat er sprake lijkt te zijn van chronische afhankelijkheid van alcohol en harddrugs en van een gediagnosticeerde bipolaire stoornis.

7.4.

Conclusies van de rechtbank

Gelet op hetgeen de rechtbank hierboven heeft overwogen, komt zij tot de volgende conclusies.

Gezien de ernst van het feit kan niet anders worden gereageerd dan met het opleggen van een gevangenisstraf. Bij de bepaling van de duur van de gevangenisstraf heeft de rechtbank acht geslagen op straffen die in soortgelijke zaken plegen te worden opgelegd.

Nu de reclassering begeleiding en bijzondere voorwaarden noodzakelijk acht en de verdachte ter zitting heeft verklaard hieraan te willen meewerken, zal de rechtbank een deel van de voorgenomen straf voorwaardelijk opleggen, met de voorwaarden die hierna worden genoemd. Dit voorwaardelijk strafdeel dient er tevens toe de verdachte ervan te weerhouden in de toekomst opnieuw strafbare feiten te plegen.

Alles afwegend acht de rechtbank de hierna te noemen straf passend en geboden.

8.Vordering benadeelde partij / schadevergoedingsmaatregel

Als benadeelde partij heeft zich in het geding gevoegd: [naam benadeelde] , ter zake van het ten laste gelegde feit. De benadeelde partij vordert een vergoeding van € 8.432,34 aan materiële schade en een vergoeding van € 450,00 aan immateriële schade.

8.1.

Standpunt officier van justitie

De officier van justitie heeft gerekwireerd tot niet-ontvankelijk verklaring van de vordering voor wat de materiële schade betreft. De opgegeven posten zorgen voor discussie en leveren een onevenredige belasting van het strafgeding op. De vordering is toewijsbaar voor wat de immateriële schade betreft.

8.2.

Standpunt verdediging

De raadsman heeft zich voor wat betreft de materiële schade aangesloten bij het standpunt van de officier van justitie. Ten aanzien van de immateriële schade heeft de raadsman verzocht het bedrag te matigen, nu dit voor een groot deel in relatie staat met de ten laste gelegde geweldshandelingen, die door de verdachte worden ontkend.

8.3.

Beoordeling

Nu is komen vast te staan dat aan de benadeelde partij door het bewezen verklaarde strafbare feit rechtstreeks immateriële schade is toegebracht en de vordering genoegzaam is onderbouwd, zal deze, ondanks de betwisting door de verdachte, worden toegewezen.

Het deel van de vordering van de benadeelde partij dat betrekking heeft op materiële schade vergt nader onderzoek en dat levert een onevenredige belasting van het strafgeding op. De benadeelde partij zal in zoverre niet-ontvankelijk worden verklaard. Dit deel van de vordering kan slechts bij de burgerlijke rechter worden aangebracht.

Nu de verdachte het strafbare feit, ter zake waarvan schadevergoeding zal worden toegekend, samen met een mededader heeft gepleegd, zijn zij daarvoor ieder hoofdelijk aansprakelijk. Indien en voor zover de mededader de benadeelde partij betaalt, is de verdachte in zoverre jegens de benadeelde partij van deze betalingsverplichting bevrijd.

De benadeelde partij heeft gevorderd het te vergoeden bedrag te vermeerderen met wettelijke rente. De rechtbank bepaalt dat het te vergoeden schadebedrag vermeerderd wordt met wettelijke rente vanaf 19 augustus 2017.

Nu de vordering van de benadeelde partij deels zal worden toegewezen, zal de verdachte worden veroordeeld in de kosten door de benadeelde partij gemaakt, tot op heden begroot op nihil en in de kosten ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken.

8.4.

Conclusie

De verdachte moet de benadeelde partij een schadevergoeding betalen van € 450,00, vermeerderd met de wettelijke rente en kosten als hieronder in de beslissing vermeld.

Tevens wordt oplegging van de hierna te noemen maatregel als bedoeld in artikel 36f van het Wetboek van Strafrecht passend en geboden geacht.

9.Toepasselijke wettelijke voorschriften

Gelet is op de artikelen 14a, 14b, 14c, 36f en 312 van het Wetboek van Strafrecht.

10.Bijlagen

De in dit vonnis genoemde bijlagen maken deel uit van dit vonnis.

11.Beslissing

De rechtbank:

verklaart bewezen dat de verdachte het ten laste gelegde feit, zoals hiervoor omschreven, heeft begaan;

verklaart niet bewezen hetgeen aan de verdachte meer of anders ten laste is gelegd dan hiervoor bewezen is verklaard en spreekt de verdachte daarvan vrij;

stelt vast dat het bewezen verklaarde oplevert het hiervoor vermelde strafbare feit;

verklaart de verdachte strafbaar;

veroordeelt de verdachte tot een
gevangenisstraf voor de duur van twaalf maanden;

bepaalt dat van deze gevangenisstraf een gedeelte, groot
drie maandenniet ten uitvoer zal worden gelegd, tenzij de rechtbank later anders mocht gelasten, omdat de veroordeelde voor het einde van de proeftijd, die hierbij wordt gesteld op
twee jaar, na te melden voorwaarden overtreedt;

stelt als algemene voorwaarden:

de veroordeelde zal zich vóór het einde van de proeftijd niet aan een strafbaar feit schuldig maken;
de veroordeelde zal ten behoeve van het vaststellen van zijn identiteit medewerking verlenen aan het nemen van één of meer vingerafdrukken of een identiteitsbewijs als bedoeld in artikel 1 van de Wet op de identificatieplicht ter inzage aanbieden;
de veroordeelde zal medewerking verlenen aan reclasseringstoezicht, de medewerking aan huisbezoeken daaronder begrepen;

stelt als bijzondere voorwaarden:

1. de veroordeelde zal zich melden bij Bouman GGZ, afdeling reclassering, zolang en frequent als die reclasseringsinstelling noodzakelijk vindt;

2. de veroordeelde zal zich voor behandeling klinisch laten opnemen in een door Bouman GGZ, afdeling reclassering, te bepalen instelling, en zal zich houden aan de aanwijzingen die door of namens de (geneesheer-)directeur van die instelling worden gegeven, gedurende de proeftijd, of zoveel korter als de behandelaar in overleg met de reclassering noodzakelijk acht;

3. de veroordeelde zal zich onder ambulante behandeling stellen van een forensische polikliniek, gedurende de proeftijd, of zoveel korter als de reclassering in overleg met de behandelaar verantwoord vindt;

4. de veroordeelde zal verblijven in een instelling voor begeleid wonen/ maatschappelijke opvang, en zal zich houden aan de aanwijzingen die door of namens de directeur van die instelling worden gegeven, gedurende de proeftijd, of zoveel korter als de reclassering verantwoord vindt;

geeft aan genoemde reclasseringsinstelling opdracht toezicht te houden op de naleving van de voorwaarden en de veroordeelde ten behoeve daarvan te begeleiden;

beveelt dat de tijd die door de veroordeelde voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en in voorlopige hechtenis is doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde gevangenisstraf in mindering wordt gebracht, voor zover deze tijd niet reeds op een andere vrijheidsstraf in mindering is gebracht;

veroordeelt de verdachte hoofdelijk met diens mededader, inhoudende dat door betaling door de een de ander zal zijn bevrijd, om tegen behoorlijk bewijs van kwijting aan de benadeelde partij [naam benadeelde] ( [adres benadeelde] , [woonplaats benadeelde] ), te betalen een bedrag van
€ 450,00 (zegge: vierhonderdvijftig euro), bestaande uit immateriële schade, te vermeerderen met de wettelijke rente hierover vanaf 19 augustus 2017 tot aan de dag der algehele voldoening;

verklaart de benadeelde partij niet-ontvankelijk in het resterende deel van de vordering; bepaalt dat dit deel van de vordering slechts kan worden aangebracht bij de burgerlijke rechter;

veroordeelt de verdachte in de proceskosten door de benadeelde partij gemaakt, tot op heden aan de zijde van de benadeelde partij begroot op nihil en in de kosten ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken;

legt aan de verdachte
de maatregel tot schadevergoedingop, inhoudende de verplichting aan de staat ten behoeve van de benadeelde partij [naam benadeelde] te betalen
€ 450,00(hoofdsom,
zegge: vierhonderdvijftig euro), vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 19 augustus 2017 tot aan de dag van de algehele voldoening; beveelt dat bij gebreke van volledige betaling en volledig verhaal van het bedrag van € 450,00 vervangende hechtenis zal worden toegepast voor de duur van
negen dagen; toepassing van de vervangende hechtenis heft de betalingsverplichting niet op;

verstaat dat betaling aan de benadeelde partij, waaronder begrepen betaling door zijn mededader, tevens geldt als betaling aan de staat ten behoeve van de benadeelde partij en omgekeerd.

Dit vonnis is gewezen door:

mr. A. Verweij, voorzitter,

en mrs. J.C.M. Persoon en D. van Putten, rechters,

in tegenwoordigheid van mr. E.L. Vedder, griffier,

en uitgesproken op de openbare terechtzitting van deze rechtbank op 2 februari 2018.

De jongste rechter is buiten staat dit vonnis mede te ondertekenen.

Bijlage I

Tekst tenlastelegging

Aan de verdachte wordt ten laste gelegd dat

hij op of omstreeks 19 augustus 2017 te Rotterdam

op de openbare weg, te weten de [plaats delict]

tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen,

met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening heeft weggenomen

een portemonnee (met een wit koord) (inhoudende onder andere een geldbedrag

van (totaal) ongeveer 110 euro en/of één of meer pasje(s)) in elk geval

enig(e) goed(eren), geheel of ten dele toebehorende aan [naam slachtoffer] , in

elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte en/of zijn mededader(s),

welke diefstal werd voorafgegaan en/of vergezeld en/of gevolgd van geweld en/of

bedreiging met geweld tegen die [naam slachtoffer] ,

gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden en/of gemakkelijk te

maken en/of om bij betrapping op heterdaad aan zichzelf en/of aan zijn

mededader(s) hetzij de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het

gestolene te verzekeren,

welk geweld en/of welke bedreiging met geweld bestond(en) uit het

- ( onverhoeds) (met kracht) trekken en/of rukken aan de portemonnee die om de

nek van die [naam slachtoffer] hing en/of

- slaan en/of stompen tegen/op/in de nek, althans het lichaam, van die [naam slachtoffer]

;