ECLI:NL:RBROT:2018:8543

Uitspraak

Rechtbank Rotterdam

Team straf 2

Parketnummer: 10/960060-17

Datum uitspraak: 16 oktober 2018

Tegenspraak

Vonnis van de rechtbank Rotterdam, meervoudige kamer voor strafzaken, in de zaak tegen de verdachte:

[naam verdachte] ,

geboren te [geboorteplaats verdachte] ( [geboorteland verdachte] ) op [geboortedatum verdachte] ,

ingeschreven in de basisregistratie personen op het adres:

[adres verdachte] te [woonplaats verdachte] ,

preventief gedetineerd in de Penitentiaire Inrichting Nieuwegein, De Liesbosch 100 te

Nieuwegein,

raadsman mr. S. Schuurman, advocaat te Breukelen.

1.Onderzoek op de terechtzitting

Gelet is op het onderzoek op de terechtzitting van 3, 4, 6, 7, 11, 13, 14 en 17 september 2018.

2.Tenlastelegging

Aan de verdachte is ten laste gelegd hetgeen is vermeld in de dagvaarding, zoals deze op de terechtzitting van 29 januari 2018 overeenkomstig de vordering van de officier van justitie is gewijzigd. De tekst van de gewijzigde tenlastelegging is als bijlage I aan dit vonnis gehecht.

3.Eis officier van justitie

De officieren van justitie mr. B. van Unnik en C. Nij Bijvank (hierna: de officier van justitie) hebben gevorderd:

bewezenverklaring van het onder 1 primair, 3 primair, 4, 5 en 6 ten laste gelegde;
veroordeling van de verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van 14 jaar met aftrek van voorarrest.

4.Ontvankelijkheid officier van justitie

Algemene inleiding

De zaak tegen verdachte [naam verdachte] vloeit voort uit het onderzoek Ridleypark, waarin een aantal verdachten terecht staan. Het onderzoek Ridleypark laat zich op hoofdlijnen als volgt beschrijven. Het Openbaar Ministerie heeft het onderzoek aanvankelijk gericht op de invoer van een grote hoeveelheid heroïne en morfine^[1]in een container met bakovens, die was ontdekt bij een controle op 20 februari 2017 in de haven van Antwerpen. Dit heeft geresulteerd in het deelonderzoek [naam 1] . Gedurende de loop van dit onderzoek ontstond tevens de verdenking dat een aantal verdachten betrokken was bij de invoer in Nederland van een grote hoeveelheid cocaïne, verstopt in containers met bananen uit Colombia. Dit betreft het deelonderzoek [naam bedrijf 1] . Verwikkelingen rond die laatste partij cocaïne in de zin van onder meer bedreigingen hebben weer geleid tot het deelonderzoek [naam hotel] . Niet alle verdachten zijn betrokken in alle dossiers. In het vonnis zal per zaakdossier en per verdachte meer in detail besproken worden tot welke beslissingen de rechtbank komt.

In het onderzoek Ridleypark heeft medeverdachte [naam medeverdachte 1] een aantal verklaringen afgelegd, waaronder verklaringen bij de politie op 28 en 30 augustus 2017 en 20 september 2017 en de verklaringen ter terechtzitting van de rechtbank in februari 2018. De rechtbank zal allereerst aandacht besteden aan de geloofwaardigheid van de verklaringen van [naam medeverdachte 1] en [naam verdachte] . Aansluitend zal de rechtbank ingaan op de verweren ter zake de (gestelde) onrechtmatigheid van de wijze waarop door de Belgische politie informatie is verkregen van [naam medeverdachte 1] . Het is deze informatie die vervolgens enerzijds in België heeft geleid tot het onderzoek in de container met bakovens en die anderzijds is gedeeld met Nederland. Tot slot zullen de deelonderzoeken [naam 1] , [naam bedrijf 1] en [naam hotel] worden besproken.

Geloofwaardigheid verklaringen [naam medeverdachte 1] en [naam verdachte]

Allereerst merkt de rechtbank op dat, in algemene zin, verklaringen van een verdachte over (een van) zijn medeverdachten, met name indien de inhoud ervan belastend is voor die ander(en) en/of ontlastend voor zichzelf is, met de nodige behoedzaamheid moeten worden gewaardeerd.

[naam medeverdachte 1] heeft kort samengevat verklaard dat hij – naar aanleiding van een door [naam verdachte] aan hem verstrekte lening, die hij diende terug te betalen - door [naam verdachte] onder druk is gezet om zijn bedrijf [naam bedrijf 2] te (laten) gebruiken voor het transport van verdovende middelen. Daarnaast heeft hij het bedrijf [naam bedrijf 3] aan moeten kopen van [naam verdachte] en is hij verplicht om te helpen met het bedrijf [naam bedrijf 1] . Beide bedrijven waren bedoeld om verdovende middelen in te voeren. Toen de druk van [naam verdachte] te hoog werd is [naam medeverdachte 1] via een vriend van hem, [naam vriend] , in contact gekomen met een Belgische politiemedewerker of medewerker van de Belgische inlichtingendienst, genaamd [naam politiemedewerker] . [naam medeverdachte 1] heeft deze [naam politiemedewerker] op de hoogte gehouden van een transport met bakovens, met daarin een hoeveelheid heroïne. Tevens heeft hij een drietal keren contact gehad met leden van het Nederlandse Team Bijzondere Getuigen (hierna: TBG).

[naam verdachte] heeft op 3 juli 2018 een verklaring afgelegd die erop neerkomt dat hij door [naam medeverdachte 1] is betrokken bij de handel in bakovens. [naam verdachte] had ervaring binnen de transportwereld en [naam medeverdachte 1] wilde van die kennis gebruik maken. Hij is om die reden een transportopleiding gaan volgen en gaan werken bij het transportbedrijf van [naam medeverdachte 1] ( [naam bedrijf 3] ). Daarnaast heeft [naam verdachte] ‘ [naam 2] ’ (een Engelsman die geïnteresseerd was in de fruithandel) kennis laten maken met [naam medeverdachte 1] , omdat [naam medeverdachte 1] ook een fruithandel ( [naam bedrijf 1] ) dreef. Op enig moment is onenigheid ontstaan tussen die [naam 2] en [naam medeverdachte 1] . [naam verdachte] heeft toen als bemiddelaar gefungeerd. [naam verdachte] heeft enkel (als werknemer van [naam medeverdachte 1] ) opdrachten van [naam medeverdachte 1] uitgevoerd met betrekking tot het transport van de bakovens.

De rechtbank stelt vast dat een deel van de inhoud van de verklaringen van [naam medeverdachte 1] wordt ondersteund door de inhoud van de processen-verbaal van de betreffende TBG-medewerkers. Voor dat gedeelte acht de rechtbank de verklaringen van [naam medeverdachte 1] in elk geval geloofwaardig. De inhoud van de OVC-gesprekken waar [naam verdachte] aan deelneemt, en waarin hij duidelijk spreekt over [naam medeverdachte 1] – hier komt de rechtbank later nog op terug - vormt eveneens op onderdelen een bevestiging voor de verklaring van [naam medeverdachte 1] , daar waar het gaat over de onderlinge verhouding tussen [naam verdachte] en [naam medeverdachte 1] . Daarnaast geldt dat [naam verdachte] pas op 3 juli 2018 – ruim 1,5 jaar na zijn aanhouding – een verklaring heeft afgelegd. Er is dan ook alle gelegenheid geweest om die verklaring af te stemmen op de inhoud van het dossier, hetgeen al in zijn algemeenheid afdoet aan de geloofwaardigheid daarvan. Daarnaast komt het de rechtbank voor dat het in het belang van [naam verdachte] zou zijn geweest om die verklaring, indien deze overeenkomstig de waarheid zou zijn geweest, onmiddellijk of kort na zijn aanhouding af te leggen. Gelet op het voorgaande acht de rechtbank de verklaring van [naam verdachte] , waar het betreft zijn rol in het geheel, ongeloofwaardig.

Daar waar nodig zal de rechtbank nader aangeven waarom zij (andere) gedeelten van de verklaringen van [naam medeverdachte 1] betrouwbaar vindt. Uitgangspunt daarbij is dat er dan een of meer andere bewijsmiddelen is/zijn die dat gedeelte van die verklaring ondersteunt/ondersteunen. Het spreekt verder voor zich dat de rechtbank geen gebruik zal maken van gedeelten van de verklaringen van [naam medeverdachte 1] die zij onvoldoende betrouwbaar acht.

Onrechtmatigheid van de politiële informatievoorziening?

[naam medeverdachte 1] heeft gesteld dat het zijn informatie is geweest die aan de basis ligt van het onderzoek Ridleypark en heeft dit nader uitgelegd in een aantal verklaringen. De verdediging van [naam medeverdachte 1] heeft primair bepleit dat tijdens de vertrouwelijke verzameling van informatie - die heeft geleid tot de startinformatie in deze strafzaak - niet is voldaan aan de wezenlijke waarborgen en zorgvuldigheidseisen ten opzichte van [naam medeverdachte 1] . De andere raadslieden hebben zich aangesloten bij dit verweer. De verdediging van [naam medeverdachte 1] heeft gesteld dat de vervolging van [naam medeverdachte 1] door het Nederlandse openbaar ministerie – vanwege de schending van die waarborgen en zorgvuldigheidseisen – onrechtmatig is.

Voor alle andere verdachten geldt dat zij niet betrokken zijn bij de totstandkoming van de startinformatie van dit onderzoek, maar dat zij in de loop van het strafrechtelijk onderzoek als verdachten in beeld zijn gekomen. Ook deze verdachten bepleiten de niet-ontvankelijkheid van het openbaar ministerie op grond van de stelling dat [naam medeverdachte 1] is ingezet als een (criminele) burgerinfiltrant en/of dat deze opsporingsmethode niet op de wettelijk toegelaten wijze is ingezet, dan wel dat deze gang van zaken niet in het strafdossier is gerelateerd. In aanvulling daarop is het verweer gevoerd dat zonder nader onderzoek naar de wijze van informatieverzameling, er sprake is van schending van artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de Mens (verder: EVRM) Deze verweren leiden ertoe dat om een of meer van deze reden(en) het openbaar ministerie niet-ontvankelijk dient te worden verklaard.

Oordeel rechtbank

De rechtbank zal allereerst het kader schetsen waarbinnen zij de vertrouwelijke informatieverzameling door de politie zal beoordelen. Daarnaast komt het internationale aspect van de informatieverzameling aan de orde; de informatieverzameling heeft immers plaats gehad in België en [naam medeverdachte 1] is in dit kader eenmaal gehoord door de Belgische politie.

Vertrouwelijke informatieverzameling door de politie

In algemene zin geldt dat wanneer een strafrechtelijk onderzoek wordt gestart op basis van vertrouwelijke (politie)-informatie, dergelijke informatie is verstrekt door een persoon of personen die vertrouwelijkheid is toegezegd. Dit, omdat het veelal gaat om een persoon of personen die grote risico’s kan/kunnen lopen indien zijn/hun identiteit bekend wordt bij derden. De vertrouwelijke informatieverzameling door de politie kent verder eigen regels. Deze regels schrijven voor of en wanneer bepaalde informatie kan worden gebruikt als basis voor een opsporingsonderzoek. Politiële informatieverzameling en opsporingsonderzoek zijn daarom, ook in wettelijk opzicht, in Nederland twee gescheiden circuits. Dit uitgangspunt leidt uitzondering indien in een strafzaak op grond van concrete feiten en omstandigheden aannemelijk wordt gemaakt dat sprake is van een onrechtmatige wijze van werken door of onder (eind)verantwoordelijkheid van de Nederlandse politie en/of het Nederlandse Openbaar Ministerie. Tenslotte geldt dat de resultaten van deze (vertrouwelijke) politiële informatieverzameling niet bestemd zijn om als bewijs te dienen in een concrete strafzaak.

De informatieverzameling in deze zaak

De rechtbank stelt vast dat [naam medeverdachte 1] een drietal gesprekken heeft gevoerd met medewerkers van TBG. Daarnaast heeft hij eenmaal contact gehad met medewerkers van de Belgische politie. In zijn eerste verklaring bij de politie van 28 augustus 2017 heeft [naam medeverdachte 1] verklaard: "
Eigenlijk wilde ik deze verklaring helemaal niet afleggen, ik had namelijk alles al aan de Belgische en de Nederlandse politie verteld. Ik had gehoopt dat zij die informatie aan jullie hadden gegeven, want dan zou ik nu niet in deze situatie verkeren.".[naam medeverdachte 1] heeft in die verklaring niet aangegeven dat hem, door wie dan ook, toezeggingen zouden zijn gedaan ter zake het (niet) vervolgen. Ook in de daaropvolgende verklaringen van 30 augustus 2017 en 20 september 2017 heeft [naam medeverdachte 1] niet gesteld dat hem op dit punt toezeggingen zouden zijn gedaan in ruil voor de door hem gegeven informatie. Pas in de verklaring die [naam medeverdachte 1] ter terechtzitting heeft afgelegd in februari 2018, heeft hij gesteld dat hem, in ruil voor zijn informatie, ruime(re) toezeggingen zouden zijn gedaan, in de zin van dat hij “geen gevolgen zou ondervinden” in verband met zijn medewerking aan het bewuste transport met de bakovens. De rechtbank kent in haar verdere beoordeling geloofwaardigheid toe aan de eerstgenoemde verklaringen van [naam medeverdachte 1] bij de politie over het verstrekken van informatie aan de politie en/of aan [naam politiemedewerker] . Dit vooral omdat [naam medeverdachte 1] in die verhoren de gelegenheid heeft gehad zijn verhaal te vertellen, zonder daarbij in eerste instantie kritisch bevraagd te zijn door de verbalisanten. Verder sluit de inhoud van deze verklaringen het beste aan bij de inhoud van de processen-verbaal van de medewerkers van TBG en bij de informatie van officier van justitie [naam ovj] en die van de Belgische Federaal magistraat [naam belgisch federaal magistraat] .

De rechtbank gaat er van uit dat [naam medeverdachte 1] éénmaal rechtstreeks informatie heeft verstrekt aan de Belgische politie over het transport met de bakovens. Verder acht de rechtbank het aannemelijk dat die specifieke informatieverstrekking heeft geleid tot het onderzoek op 20 februari 2017 in de container met de bakovens en het aantreffen van een grote hoeveelheid heroïne en morfine in de Antwerpse haven. Ook gaat de rechtbank er vanuit dat de TCI-informatie van 25 januari 2017, in elk geval deels, zijn oorsprong vindt in informatie die [naam medeverdachte 1] heeft verstrekt.

Het vertrouwensbeginsel – algemeen kader

Het Nederlandse strafrechtelijk onderzoek Ridleypark is gestart naar aanleiding van de resultaten van het onderzoek naar de betreffende container met bakovens in België. Deze resultaten zijn door de Belgische justitiële autoriteiten ook beschikbaar gesteld aan het Nederlandse openbaar ministerie. Dergelijke internationale informatievoorziening valt in beginsel onder het internationaalrechtelijke vertrouwensbeginsel.

Voor de vraag onder welke omstandigheden startinformatie van buitenlandse justitiële autoriteiten nader moet worden onderzocht vanwege (gestelde) onrechtmatigheden in de totstandkoming van dergelijke startinformatie, gelden de regels die kunnen worden afgeleid uit het arrest van de Hoge Raad d.d. 31 januari 2006 (ECLInummer:NL:HR:2006:AU3426).

In rechtsoverwegingen 4.3 en 4.4. van het arrest van 31 januari 2006 overweegt de Hoge raad als volgt:

“4.3. Het gaat in deze zaak om het volgende. In het Verenigd Koninkrijk is door Britse douaneambtenaren - zonder wetenschap of bemoeienis van Nederlandse opsporingsambtenaren of ambtenaren van het Openbaar Ministerie - een strafrechtelijk opsporingsonderzoek ingesteld naar de criminele activiteiten van (onder meer) [getuige 1]. In het kader van dat onderzoek heeft [getuige 1] informatie gegeven over Nederlandse personen. Deze inlichtingen zijn door de Britse autoriteiten ter kennis gebracht van de Nederlandse autoriteiten. Op grond van deze startinformatie is vervolgens in Nederland een opsporingsonderzoek gestart naar onder meer de verdachte. Het door het Hof gebezigde bewijsmateriaal is in het kader van dat onderzoek verkregen.

4.4.

Voorop moet worden gesteld dat onder de genoemde omstandigheden de Nederlandse autoriteiten op die startinformatie mochten afgaan in die zin dat op grond van de daardoor gerezen verdenking een opsporingsonderzoek in Nederland mocht worden ingesteld en dat, ook al zou later blijken dat aan de verkrijging van die informatie in het Verenigd Koninkrijk enig gebrek zou kleven, zulks - behoudens bijzondere omstandigheden - niet tot niet-ontvankelijkheid van de officier van justitie in zijn strafvervolging kan leiden. Hetgeen in het verweer is aangevoerd kan niet als een zodanige bijzondere omstandigheid worden aangemerkt. Het Hof heeft het verweer derhalve terecht verworpen. De in het middel vervatte motiveringsklachten behoeven daarom geen bespreking.”

De rechtbank ziet als kern van dit arrest, dat indien startinformatie afkomstig is van de bevoegde buitenlandse justitiële autoriteiten, op grond van het vertrouwensbeginsel de inhoud van dergelijke informatie voor inhoudelijk juist en rechtmatig verkregen mag worden gehouden, behoudens zeer bijzondere omstandigheden. De informatie kan dus normaal gesproken in Nederland dienen als startinformatie. En aldus een basis vormen van (of bijdragen aan) een verdenking die ten grondslag ligt aan een opsporingsonderzoek in Nederland.

In de zaak Ridleypark is sprake van door België overgedragen startinformatie. Deze informatie heeft ten grondslag gelegen aan dit strafrechtelijk onderzoek. De rechtbank zal daarbij moeten beoordelen of sprake is van zodanig bijzondere omstandigheden die maken dat, zonder nader onderzoek naar de rechtmatigheid van de herkomst ervan, er geen gebruik mag worden gemaakt van deze startinformatie.

De Belgische justitiële autoriteiten hebben bij brief van Federaal magistraat [naam belgisch federaal magistraat] van 9 april 2018 uitdrukkelijk verklaard dat er geen sprake is geweest van de inzet van [naam politiemedewerker] en/of [naam medeverdachte 1] als criminele burgerinfiltrant, en dat de inzet van deze bijzondere opsporingsbevoegdheid wettelijk niet is toegelaten in België.

De rechtbank merkt allereerst op dat het bij alle vormen van infiltratie om een bijzondere
opsporingsbevoegdheid gaat, die in Nederland onder bepaalde voorwaarden mag worden ingezet. Die inzet is dan gericht om bewijs te verkrijgen tegen de verdachten in een concreet opsporingsonderzoek^[2]. Ten tijde van de controle van de container met bakovens was er nog geen opsporingsonderzoek begonnen tegen de verdachten in deze zaak.

Over het gesprek dat [naam medeverdachte 1] heeft gehad met de Belgische politie heeft hij zelf verklaard dat zijn verklaring door de politie niet aan hem is voorgelezen en dat hij deze ook niet heeft ondertekend. Dit wijst er eens te meer op dat van de verklaring van [naam medeverdachte 1] geen proces-verbaal is opgemaakt dat als bewijs kon dienen in een strafrechtelijk onderzoek. Wel is het waarschijnlijk dat het gesprek heeft gediend tot het in België vastleggen van informatie ten behoeve van een start van een mogelijk opsporingsonderzoek.

Tot op heden is niet aannemelijk geworden dat [naam medeverdachte 1] tegenover de Belgische politie over zijn eigen rol zodanig heeft verklaard dat het voor de Belgische politie duidelijk moet zijn geweest dat hij zelf als verdachte betrokken was bij de feiten waarover hij verklaarde. Sterker nog, uit het antwoord onder punt 6 van de eerder genoemde brief van [naam belgisch federaal magistraat] blijkt dat naar Belgisch recht – gelijk als naar Nederlands recht – iemand die in een positie verkeert als die van [naam medeverdachte 1] (en indien het de politie blijkt dat hij verdachte is) niet als informant kan optreden, en dat zo iemand dan uitsluitend niet anoniem kan verklaren. Daarbij geldt dan bovendien dat wanneer die persoon dan zou verklaren, hij of zij kan worden vervolgd (mede) op basis van hij of zij heeft verklaard.

Tussenconclusie

Er is op grond van bovenstaande niet gebleken van bijzondere omstandigheden die maken dat de door [naam medeverdachte 1] verstrekte informatie niet als startinformatie in het Nederlandse strafrechtelijke onderzoek Ridleypark had mogen worden gebruikt of dat nader onderzoek naar de rechtmatigheid van de verkrijging ervan aan de orde is.

Strijd met art. 6 EVRM door incitement/entrapment door de Belgische politie

De door de verdediging aangehaalde rechtspraak van het EHRM met betrekking tot ‘incitement’ en ‘entrapment’ ziet, vanwege de link met artikel 6 EVRM, bovenal op het opsporingsonderzoek in een concrete strafzaak en het gebruik van de resultaten van bepaalde opsporingsmethoden door de rechter als bewijsmiddel tegen een verdachte. Hierdoor is deze rechtspraak naar het oordeel van de rechtbank niet onverkort toepasbaar op de fase van politiële (vertrouwelijke) informatieverzameling. Deze fase is immers niet gericht op bewijsverzameling tegen een of meer concrete verdachte(n), maar dient om tot een bepaalde verdenking te kunnen komen van waaruit het opsporingsonderzoek en daarop volgende voorbereidend onderzoek kan worden gedaan. In dat kader wordt dan onderzocht of afdoende wettige bewijsmiddelen kunnen worden verzameld voor de verdenking die eerder was geformuleerd op basis van dergelijke vertrouwelijke politie-informatie als startinformatie.

De rechtbank ziet bovendien als kenmerkend element voor incitement (uitlokking) en entrapment (“ïn de val laten lopen”) dat het er om gaat dat de politie (rechtstreeks, of door inzet van een infiltrant en/of toepassing van een andere bevoegdheid) een verdachte brengt tot (strafbare) handelingen waarop eerder zijn opzet niet was gericht. De raadsman heeft echter niets aangevoerd waaruit kan volgen dat [naam medeverdachte 1]
doorde (Belgische) politie of justitie tot de hem nu verweten gedragingen/handelingen is gebracht, en evenmin is aannemelijk geworden dat hij die anders niet zou hebben verricht. In deze zaak zou de “entrapment” er uit hebben bestaan dat [naam medeverdachte 1] door de door Belgische politie/overheid gedane toezeggingen betrokken is gebleven bij de strafbare gedragingen rond de invoer van de bakovens met heroïne/morfine en hiervoor vervolgens door het Nederlandse Openbaar Ministerie wordt vervolgd.

De rechtbank stelt vast dat de door [naam medeverdachte 1] gestelde toezeggingen op geen enkele wijze schriftelijk zijn vastgelegd. Er is naast de (latere) verklaring van [naam medeverdachte 1] geen enkel ander bewijsmiddel dat deze verklaring ondersteunt. Er is daardoor geen begin van aannemelijkheid dat er iets is toegezegd door [naam politiemedewerker] , laat staan dat dit zou zijn gebeurd met medeweten of (expliciete of impliciete) goedkeuring van de Belgische justitie of Belgische politie. Bovendien geldt dat [naam medeverdachte 1] geen enkel eigen onderzoek heeft gedaan naar de persoon en/of hoedanigheid en/of eventuele bevoegdheden van [naam politiemedewerker] , zodat het de rechtbank niet duidelijk is op grond van welke (objectieve) feiten of omstandigheden [naam medeverdachte 1] in redelijkheid kon en mocht vertrouwen op die (gestelde) toezeggingen van [naam politiemedewerker] . Eerder heeft de rechtbank al aangegeven waarom zij er van uitgaat dat verdachte [naam medeverdachte 1] in zijn contact met de Belgische politie juist geen volledige openheid heeft betracht over zijn eigen rol, en dit zal eveneens blijken bij het bespreken van het dossier [naam bedrijf 1] . Daarbij heeft de informatie die [naam medeverdachte 1] stelt te hebben gegeven, steeds betrekking gehad op zeer ernstige strafbare feiten, feiten die ook in België zeer streng worden bestraft. Ook [naam medeverdachte 1] moet hebben begrepen dat de door hem gestelde toezeggingen omtrent het niet vervolgen niet op een dergelijke wijze tot stand komen. Bovendien blijkt uit de inhoud en uitkomst van de contacten met de medewerkers van de TBG dat [naam medeverdachte 1] in staat was zijn (proces)positie (in elk geval in Nederland) te bepalen aan de hand van informatie die hem werd aangereikt vanuit de Nederlandse politie. Uit de al eerder geciteerde brief van [naam belgisch federaal magistraat] leidt de rechtbank bovendien af dat het Belgische recht op dit onderdeel niet (sterk) afwijkt van het Nederlandse.

Het bovenstaande brengt de rechtbank tot de conclusie dat niet is gebleken dat [naam medeverdachte 1] door [naam politiemedewerker] en/of de Belgische politie en justitie toezeggingen zijn gedaan. Evenmin is gebleken van concrete feiten en omstandigheden op basis waarvan [naam medeverdachte 1] in redelijkheid kon verwachten dat er door [naam politiemedewerker] toezeggingen gedaan zouden kunnen worden die neerkomen op volledige immuniteit van strafvervolging ter zake van twee gevallen van (zeer) grootschalige invoer van harddrugs. Het verweer van de verdediging zal dan ook worden verworpen.

Tussenconclusie

Het bovenstaande leidt ertoe dat geen sprake is geweest van incitement of entrapment.

Is er op een andere manier door de Nederlandse politie en/of het Nederlandse openbaar ministerie onrechtmatig gehandeld ten opzichte van [naam medeverdachte 1] ?

Nadat [naam medeverdachte 1] had verklaard over zijn contacten met [naam politiemedewerker] en met de Belgische politie, is daar door de rechtbank nader onderzoek naar gedaan. Daarbij is, voor zover hier van belang, gebleken dat er vanaf oktober 2016 tot en met februari 2017, dus voor de aankomst van de container met de bakovens in Antwerpen, drie contacten zijn geweest tussen [naam medeverdachte 1] en het TBG. De TBG-medewerkers hebben echter aangegeven dat, vanwege het feit dat [naam medeverdachte 1] enkel anoniem wenste te verklaren en de informatie blijkbaar niet concreet genoeg bleek te zijn, de informatie uit deze gesprekken niet is gedeeld met de tactische opsporing. Niet is gebleken dat de informatie die [naam medeverdachte 1] heeft verschaft aan de politieambtenaren van het TBG op enigerlei wijze een rol heeft gespeeld in het Nederlandse opsporingsonderzoek dat heeft geleid tot deze strafzaak.

[naam medeverdachte 1] is door de Nederlandse politie en/of openbaar ministerie op geen enkele wijze ingezet ten behoeve van de vergaring van informatie met betrekking tot de opsporing. Sterker nog, [naam medeverdachte 1] is uitdrukkelijk geïnformeerd, zo blijkt ook uit de verklaringen van de TBG-medewerkers, over de juridische (on)mogelijkheden die volgden uit de inhoud van zijn verklaring en de voorwaarden die [naam medeverdachte 1] stelde aan het (mogelijke) gebruik ervan. Evenmin is er een begin van aannemelijkheid dat de Nederlandse politie en/of het Nederlandse openbaar ministerie de Belgische autoriteiten heeft/hebben verzocht op te treden zoals in België is gedaan.

Gelet op het voorgaande is dus niet aannemelijk dat door de Nederlandse politie en/of het Nederlandse openbaar ministerie anders is opgetreden dan is verwoord in de processen-verbaal en brieven van respectievelijk de betrokken politieambtenaren van het TBG en van officier van justitie [naam ovj] . Het is naar het oordeel van de rechtbank dan ook niet aannemelijk geworden dat er zich voorafgaand aan de start van het Nederlandse opsporingsonderzoek in deze strafzaak in Nederland of elders onder verantwoordelijkheid van Nederlandse politie- en/of justitieambtenaren onrechtmatigheden of andere onregelmatigheden hebben voorgedaan.

Conclusie

Er is, samenvattend, de rechtbank niet gebleken van vormverzuimen of (ander) handelen door of onder verantwoordelijkheid van de Nederlandse politie en/of justitie, dat -op zich, of in samenhang met ander handelen- in redelijkheid kan worden aangemerkt als handelen in strijd met artikel 6 van het EVRM. Van (een) ander(e) ernstig(e) vormverzuim(en) die/dat eventueel aanleiding zou(den) kunnen vormen voor deze processuele sanctie op basis van artikel 359a Sv is evenmin gebleken.

De rechtbank ziet dan ook geen reden om het openbaar ministerie niet-ontvankelijk te verklaren in de vervolging van de verdachten, en zal het daartoe strekkende verweer daarom afwijzen.

Het betoog van de officier van justitie dat een aantal verdachten zich niet kan beroepen op eventuele onrechtmatigheden/onregelmatigheden bij de start van het onderzoek vanwege de begrenzende werking van de Schutznorm, kan - gelet op hetgeen hiervoor is besproken – verder buiten beschouwing blijven.

Voorwaardelijk gedaan verzoek tot het horen van getuigen

Het bovenstaande leidt er tevens toe dat het voorwaardelijk gedane verzoeken van de verdediging om de getuigen te horen eveneens worden afgewezen. Er is thans naar het oordeel van de rechtbank geen begin van aannemelijkheid meer dat de start van het onderzoek onrechtmatig is geweest.

5.Waardering van het bewijs

5.1.

Zaaksdossier [naam dossier 1] (feit 1)

Algemeen

De Nederlandse politie en justitie zijn op 20 februari 2017 in kennis gesteld van de bevindingen van de Belgische autoriteiten in Antwerpen met betrekking tot de vondst van pakketten met als inhoud (in totaal) 1131,7 kilogram heroïne en morfine^[3]in een container met bakovens. Van deze container was inmiddels bekend dat de inhoud ervan was bestemd voor [naam bedrijf 2] , het bedrijf van [naam medeverdachte 1] in Rotterdam.

In België zijn de pakketten met harddrugs uit een van de ovens gehaald, en is een kleine hoeveelheid heroïne teruggeplaatst. Tevens is toen geluid- en beeldopnameapparatuur in de container geplaatst, met als doel vertrouwelijke communicatie in (en om) de container vast te leggen. Nadat de container met inhoud was opgehaald in de Antwerpse haven, is deze container op 21 februari 2017 vervoerd naar [naam plaats] . In een loods in [naam plaats] zijn de verdachten [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 3] aangehouden. In de container is door de politie het pakketje met heroïne gevonden dat was teruggeplaatst in Antwerpen.

De rechtbank zal hierna eerst aangeven dat, en op grond van welke feiten en omstandigheden, zij wettig en overtuigend bewezen acht dat de bij de loods aangetroffen verdachten [naam medeverdachte 3] en [naam medeverdachte 2] , maar ook [naam verdachte] en [naam medeverdachte 1] als medepleger betrokken zijn bij de invoer van de container met inhoud. Door het ingrijpen van de Belgische politie in Antwerpen is de hoeveelheid van 1131,7 kilo teruggebracht tot ruim 2 ons, dus tot een fractie van de oorspronkelijke hoeveelheid. Dat de partij harddrugs in Antwerpen is ontdekt, en vervangen door die geringe hoeveelheid heroïne, maakt het opzet van al deze deelnemers (dus ook dat van [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 3] ) op de oorspronkelijke hoeveelheid harddrugs niet anders. Voor de inhoud van de bewezenverklaring maakt het wel verschil. Aansluitend zal de rechtbank meer in detail ingaan op de rol van elk van de vier verdachten.

Medeplegen van invoer

Vooropgesteld wordt opgemerkt dat het zeeschip dat de container met de bakovens heeft vervoerd naar Antwerpen door de Westerschelde is gevaren. Het is een feit van algemene bekendheid dat daardoor dit vervoer via Nederlands grondgebied heeft plaats gehad. Dit aspect is van belang voor de verdachten [naam medeverdachte 1] en [naam verdachte] . Voor de medeverdachten [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 3] kan niet worden vastgesteld dat zij op dat moment al betrokken waren bij deze strafzaak.

[naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 3]

In [naam plaats] zijn [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 3] aangehouden in een loods waar de uit Antwerpen opgehaalde container was geplaatst. [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 3] hebben beiden een rol gehad die zich laat omschrijven als uithaler. Uithalers zoals [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 3] zorgen ervoor dat de ingevoerde harddrugs beschikbaar komen voor de personen die de harddrugs verder in het (illegale) drugshandelscircuit willen brengen. Zij zijn aldus een onmisbare schakel bij het daadwerkelijk binnen de Nederlandse rechtssfeer kunnen verhandelen van en beschikken over de over de grens gebrachte harddrugs. Niet is gebleken dat naast [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 3] andere personen aanwezig waren, bijvoorbeeld om toezicht te houden op de werkzaamheden van [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 3] . De rechtbank acht alleen al om die reden volstrekt ongeloofwaardig dat [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 3] volledig zelfstandig het uithalen wordt toevertrouwd van een grote partij harddrugs ter waarde van vele miljoenen euro’s op basis van een toevallige ontmoeting tussen [naam medeverdachte 2] en een onbekende persoon in een Amsterdamse coffeeshop.

Beide verdachten hebben uitgebreid in de bakovens gezocht naar de verborgen pakketten harddrugs. Uit de hoeveelheid door hen meegebrachte verhuisdozen (ongeveer 60 stuks) blijkt dat beiden op de hoogte waren van het feit dat het ging om een (zeer) omvangrijke partij. Tevens hadden [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 3] handschoenen meegebracht en beschikten zij over een speciale PGP telefoon. Uit de inhoud van het gesprek tussen deze verdachten in en om de container blijkt dat ze op zoek waren naar iets. Ook uit de daarmee samenhangende handelingen, zoals het openbreken/forceren van de bakovens volgt verder dat beiden wisten dat er in de bakovens een partij harddrugs was verstopt. De rechtbank wijst daarbij verder op de inhoud van hun reactie bij het aantreffen van het teruggeplaatste pakketje heroïne, maar ook op de inhoud van een teruggevonden bericht in de PGP-telefoon van [naam verdachte] . Dit gesprek wordt door de rechtbank, gelet op de inhoud ervan en gelet op de beelden van de container en die van de kantoorruimte van [naam bedrijf 3] , geplaatst binnen het berichtenverkeer tussen de telefoon van [naam verdachte] en de PGP telefoon die is aangetroffen in de loods in [naam plaats] . Uit het handelen van [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 3] blijkt verder dat het hen ook was toegestaan zonder enig overleg met de opdrachtgever(s) de kostbare bakovens open te maken, en zo nodig kapot te maken om deze containers maar volledig te kunnen doorzoeken. Dit laatste leidt de rechtbank af uit de geluidsopnamen in de container en de foto’s die door de politie zijn genomen.

[naam verdachte]

Uit de OVC-gesprekken blijkt betrokkenheid van [naam verdachte] bij dit transport. Verder bevat het dossier beeld- en geluidmateriaal dat is opgenomen in de kantoorruimte van [naam bedrijf 3] . Op die laatstgenoemde beelden is te zien dat [naam verdachte] op bepaalde momenten gebruik maakt van zijn PGP telefoon. [naam verdachte] beschikte in de ochtend van 21 februari 2017 over het adres in [naam plaats] , maar op datzelfde blauwe briefje staat ook het telefoonnummer van de in de loods in [naam plaats] aangetroffen PGP telefoon. De politie heeft verder vastgesteld dat gedurende de activiteiten van [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 3] in (en om) de container en in de kantoorruimte van [naam bedrijf 3] op een zestal momenten zodanig nagenoeg gelijktijdig berichtenverkeer is geregistreerd, dat het niet anders kan zijn dan dat er toen steeds contact is geweest tussen de telefoon van [naam verdachte] en de telefoon die is aangetroffen in de loods. Dit gegeven wordt verder versterkt doordat de uitlatingen van de verdachten [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 3] in de container deels woordelijk overeen blijken te komen met de inhoud van een teruggevonden bericht in de (PGP)telefoon van [naam verdachte] .

Hierboven is al beschreven dat (en hoe) [naam verdachte] op de dag van de aflevering actief betrokken was bij het transport. In een tweede telefoon die is aangetroffen bij [naam verdachte] , de witte Iphone, zijn digitale bestanden en afbeeldingen van documenten aangetroffen die te maken hebben met dit transport. Ook dit wijst op zijn betrokkenheid bij dit transport. De container met de bakovens is op 21 februari 2017 vervoerd van Antwerpen naar [naam plaats] . In en rond het tijdvak van dit vervoer zijn er, zoals hierboven al vermeld, beelden opgenomen in de kantoorruimte van [naam bedrijf 3] . Op die beelden zijn naast [naam verdachte] nog twee personen te zien, [naam 3] en [naam 4] . De beelden laten zien dat [naam verdachte] intensief op zijn laptop werkt, en op gezette tijden informatie verschaft aan [naam 3] . Deze [naam 3] heeft verklaard dat [naam verdachte] tijdens het vervoer sturend optrad. In dit dossier is sprake van mailverkeer over het transport. [naam 3] heeft verklaard dat hij er, vanwege het (goede) niveau van het Nederlands in de mails, van uitgaat dat [naam medeverdachte 1] niet de schrijver en/of verzender van die mailberichten is geweest, maar dat deze van [naam verdachte] afkomstig zijn. Onderzoek van de laptop van [naam verdachte] toont bovendien aan dat hij die ochtend zeer vaak het account [naam account] heeft bezocht, maar ook dat hij zoektermen op internet invoerde die sterk wijzen op bijzondere belangstelling voor (mogelijke problemen bij) het inklaren van een container. Ook het onderzoek naar de zoekgeschiedenis van de laptop van [naam verdachte] op 21 februari 2017 levert opvallende resultaten op Een opvallende zoekopdracht op 21 februari 2017, 11.56 uur: meer dan een zegel op container. Opvallend omdat [naam 3] om 11.48 uur, dus kort daarvoor, belt met [naam 5] en in dat gesprek vraagt “of het normaal is dat er twee zegels op zitten”.

[naam medeverdachte 1]

Uit de inhoud van de eigen verklaringen van [naam medeverdachte 1] , in samenhang met de andere bewijsmiddelen volgt dat hij als medepleger betrokken is geweest bij de invoer van de 1131,7 kilogram heroïne en morfine.

Gelet op het voorgaande kan worden vastgesteld dat de verdachten [naam medeverdachte 3] , [naam medeverdachte 2] , maar ook [naam verdachte] en [naam medeverdachte 1] zich als medepleger schuldig hebben gemaakt aan de invoer van heroïne en morfine. De vraag die voorts dient te worden beantwoord is welke hoeveelheid drugs kan worden bewezen.

Hoeveelheid heroïne/morfine

Door de verdediging is opgemerkt dat het bij de 1131 kilo drugs die in Antwerpen in beslag is genomen voornamelijk zou gaan om morfine, en niet om heroïne.

De rechtbank gaat uit van de volgende feiten. In de twee bakovens is een groot aantal pakketten aangetroffen. In België zijn van die pakketten in totaal 55 monsters genomen, 27 uit de zakken met poeder (totaalgewicht 747,5 kilogram) en 28 van de blokken (totaalgewicht 384,5 kilogram). Deze monsters zijn overgedragen naar Nederland. Uit de 27 monsters van een gedeelte zijn 11 monsters genomen, met SIN-nummers [nummer 1] tot en met [nummer 2] (m.u.v. [nummer 3] ). Hetzelfde proces-verbaal geeft aan dat van de 28 andere potjes er 13 monsters zijn genomen: SIN-nummers [nummer 4] t/m [nummer 5] en [nummer 3] . Deze monsters zijn onderzocht door het NFI. Uit het rapport van het NFI blijkt dat van de 24 monsters die het NFI heeft onderzocht er 12 heroïne bevatten.

Uit het bovenstaande volgt dat tenminste een aanzienlijk gedeelte van de aangetroffen partij harddrugs aangemerkt wordt als “onversneden heroïne”, waarin juist geen morfine is aangetroffen. Gelet op de twee soorten verpakte drugs, gaat de rechtbank er vanuit dat van de totale hoeveelheid van 1131,7 kilo harddrugs, 384,5 kilogram bestaat uit hetgeen de deskundige omschrijft als “onversneden heroïne”. De rest betreft dan de morfine en de morfine waarin tevens een geringe hoeveelheid heroïne is aangetroffen. De rechtbank verwerpt dus het verweer dat de totale partij harddrugs zou hebben bestaan uit morfine.

Conclusie

Concluderend is de rechtbank van oordeel dat bij alle verdachten sprake is geweest van een dermate bewuste en nauwe samenwerking, dat bewezen is dat [naam verdachte] en [naam medeverdachte 1] zich in vereniging schuldig hebben gemaakt aan het medeplegen van de invoer van in totaal ruim 1131 kilogram heroïne en morfine in Nederland en de voorbereidingshandelingen daartoe.

Voor [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 3] geldt dat in hun zaken invoer in vereniging van ongeveer 227,8 gram heroïne bewezen kan worden verklaard, dit omdat in Antwerpen alle andere heroïne en morfine is verwijderd en de rechtbank op grond van de bewijsmiddelen niet kan vaststellen dat [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 3] ten tijde van de vaart door de Westerschelde, het moment van invoer voor [naam medeverdachte 1] en [naam verdachte] , al als medeplegers betrokken waren.

5.2.

Zaaksdossier [naam dossier 2] (feit 3 en 4)

De rechtbank zal voorafgaand aan de inhoudelijke bespreking van de zaak [naam bedrijf 1] ingaan op de vraag wie is de gebruiker geweest van de PGP telefoon die is aangetroffen bij [naam verdachte] ten tijde van zijn aanhouding op 21 februari 2017. Vervolgens bespreekt de rechtbank wie er wordt bedoeld met [naam 6] . Daarna wordt de kern van de zaak [naam zaak 1] besproken.

PGP telefoons

Bij de aanhouding van de verdachte [naam verdachte] op 21 februari 2017 in het kantoor van [naam bedrijf 3] is onder meer een mobiele telefoon, te weten een zwarte Samsung, in beslag genomen. Dit blijkt een zogenaamde PGP (“Pretty Good Privacy”)-telefoon te zijn. [naam verdachte] heeft ter terechtzitting verklaard dat hij deze telefoon begin februari 2017 heeft gekregen van het personeel van [naam bedrijf 3] . Met dit toestel kon hij contact onderhouden met [naam medeverdachte 1] . De berichten van vóór begin februari 2017 zijn volgens [naam verdachte] dan ook niet door hem gestuurd, maar door een onbekende derde.

Vooropgesteld dient te worden dat de bewuste PGP-telefoon in het bezit was van [naam verdachte] . Dat [naam verdachte] deze telefoon pas begin februari 2017 heeft gekregen, is naar het oordeel van de rechtbank niet aannemelijk geworden. [naam verdachte] kan niet verklaren wanneer hij deze telefoon precies heeft ontvangen, van wie hij deze heeft ontvangen en/of wie de in de telefoon aangetroffen eerdere berichten dan moet hebben verstuurd.

De rechtbank betrekt bij haar oordeel het volgende. Een PGP-telefoon is een mobiele telefoon die bij uitstek geschikt is om informatie mee te verzenden die niet in verkeerde handen mag vallen. De toestellen gebruiken namelijk een type versleuteling of encryptie die maakt dat berichten niet onderschept kunnen worden door bijvoorbeeld overheden, veiligheidsdiensten of de politie. Om die reden vinden/vonden de betreffende telefoons gretig aftrek in het criminele circuit. Om berichten te kunnen verzenden met een PGP-telefoon dient een gebruiker te beschikken over het wachtwoord of de toegangscode van het toestel c.q. het account. In dat verband merkt de rechtbank op dat de inhoud van de in het toestel aangetroffen PGP-gesprekken sterk wijst in de richting van illegale, waarschijnlijk drugs gerelateerde, feiten en van grote geldbedragen. Niet valt in te zien waarom een derde of derde(n) aan [naam verdachte] een telefoon met dergelijke belastende informatie zou(den) geven.

Uit onderzoek blijkt dat de bij [naam verdachte] aangetroffen telefoon gebruik maakt van het kenmerk
[naam kenmerk 1]. Het betreffende toestel is door het NFI verder onderzocht, waarbij een contactenlijst, gebruikersaccount en telefoonnummers zijn geanalyseerd. Tevens is een overzicht gemaakt van de in de periode van 29 november 2016 tot en met 21 februari 2017 gevoerde gesprekken. Uit deze overzichtslijst blijkt onder meer dat diverse berichten zijn verzonden aan de gebruiker met het kenmerk
[naam kenmerk 2], die wordt aangeduid met de naam ‘ [naam 6] ’.

[naam verdachte] heeft ter terechtzitting verklaard dat hij personen die hij niet graag mag of met wie hij een conflict heeft, in het algemeen aanduidt met de naam ‘ [naam 6] ’. In de OVC gesprekken bedoelde hij met de naam [naam 6] op sommige momenten inderdaad [naam medeverdachte 1] , maar hij voert aan dat niet gesteld kan worden dat met de naam [naam 6] altijd [naam medeverdachte 1] wordt bedoeld. [naam verdachte] ontkent dan ook dat door het gebruik van de naam [naam 6] zonder meer gesteld kan worden dat hij de afzender is van een PGP-bericht, dan wel dat hij vóór februari 2017 aan [naam medeverdachte 1] berichten verstuurde en/of toen al gebruiker was van de PGP-telefoon.

Het eerste bericht waarin de naam [naam 6] voorkomt, is een bericht van 7 december 2016. De afzender met
[naam kenmerk 1]schrijft aan
[naam kenmerk 2]“
He [naam 6] , wat ben je aan het doen/hoe is het? Waarom zijn de maandlonen van ons niet overgemaakt
?

Dit bericht laat zich verklaren vanuit de schijnconstructie die blijkbaar bestond ten aanzien van arbeidsverhoudingen met [naam 4] en [naam verdachte] in het bedrijf [naam bedrijf 3] . [naam verdachte] was in loondienst bij [naam bedrijf 3] vanaf 1 september 2016, maar kreeg al salaris tijdens het volgen van zijn opleiding en kwam tot februari 2017 niet op het bedrijf [naam bedrijf 3] . [naam medeverdachte 1] verklaart dat hij voor het bedrijf salarisbetalingen diende te doen waar geen reële tegenprestatie tegenover stond. [naam 4] is als getuige gehoord bij de rechter-commissaris en heeft toen niet verklaard dat hij in dienst is geweest bij [naam bedrijf 2] of bij een ander bedrijf in Rotterdam, maar dat hij een dag met [naam verdachte] vanuit Amersfoort naar Rotterdam is gegaan en dat hij toen met de politie te maken kreeg. Dit moet dus betrekking hebben op 21 februari 2017, omdat [naam 4] is herkend op de beelden die die dag zijn opgenomen en hij aanwezig was toen de politie die dag daar binnenviel. Door [naam medeverdachte 1] is verklaard dat [naam 4] al langere tijd betaald werd, maar dat hij feitelijk niet werkte. Hetzelfde geldt voor [naam verdachte] zelf. Anders dan [naam verdachte] stelt, acht de rechtbank een brutosalaris van 1800 euro waar, ook in de verklaring van [naam verdachte] zelf, geen reële arbeidsprestatie tegenover stond, een uitzonderlijke situatie.

Enkele weken later worden opnieuw berichten verstuurd aan de persoon genaamd “ [naam 6] ”. Zo wordt op 10 januari 2017 het volgende bericht verstuurd “
, proberen jullie maar opnieuw om het nu eruit te krijgen”. Voorts wordt in de gesprekken van onder meer 24 januari 2017 gesproken over problemen en dat er gebeld moet worden naar vervoerder [naam vervoerder] . Hierbij wordt geschreven “
Joh [naam 6] , is het zo moeilijk om dit te weten te komen. Geeft [naam vervoerder] geen gehoor wanneer die wordt gebeld (…) Wat is dit nou [naam 6]”.

Over [naam 6] wordt ook gesproken in de OVC gesprekken van april 2017 tussen [naam verdachte] en [naam medeverdachte 4]
“Als die hoerenzoon [naam 6] op dat moment bij mij was, die eerloze, door die eerloze is mijn familie uiteen gehaald (…) als hij zijn verklaring wijzigt, denk ik dat ik over een paar maanden wel geschorst kan worden (…) het is sowieso van hem zelf, die hoerenzoon”.Uit het gesprek van 18 april 2017 wordt gelet op de verwijzingen naar bijvoorbeeld het adres van [naam medeverdachte 1] en de naam van zijn zoon, duidelijk dat als [naam verdachte] het heeft over ‘ [naam 6] ’ hij spreekt over [naam medeverdachte 1] .

In de (OVC)gesprekken tussen [naam verdachte] en zijn broer [naam medeverdachte 4] wordt gesproken over [naam 6] als de persoon die er voor heeft gezorgd dat hij, [naam verdachte] , is komen vast te zitten. Tevens wordt gesproken over de verklaring die deze [naam 6] over [naam verdachte] zou hebben afgelegd en dat hij wil dat deze verklaring wordt aangepast zodat [naam verdachte] kan worden geschorst. Ter terechtzitting heeft [naam verdachte] meermalen verklaard dat hij van mening is dat [naam medeverdachte 1] hem “erin heeft geluisd” en een onjuiste verklaring heeft afgelegd als gevolg waarvan hij is komen vast te zitten. Hieruit volgt dan ook dat het niet anders kan dan dat met [naam 6] / [naam 6] [naam medeverdachte 1] wordt bedoeld. Dit geldt temeer nu over deze [naam 6] in de OVC gesprekken voorts wordt gesproken in relatie tot “zijn broer [naam broer] ” en zijn zoon “ [naam zoon] ”, terwijl uit het dossier blijkt dat [naam medeverdachte 1] een broer [naam broer] heeft en een zoon [naam zoon] .

Gelet op het voorgaande is voor de rechtbank dan ook vast komen te staan dat [naam verdachte] ten tijde van zijn aanhouding, maar ook in de maanden daaraan voorafgaand, de gebruiker was van de aangetroffen PGP telefoon en daarbij gebruik maakte van het adres
[naam kenmerk 1]. Hieruit volgt dan tevens dat [naam medeverdachte 1] de gebruiker was van
[naam kenmerk 2].

[naam zaak 1]

De zaak [naam zaak 1] , kort gezegd, betrekking op de invoer van 1300 kilogram cocaïne. Op 22 december 2016 zijn in Colombia een tweetal containers met de nummers [containernummer 1] en [containernummer 2] aan boord van het schip [naam schip] geladen. Vervolgens is het schip vertrokken met bestemming Antwerpen. De containers waren gevuld met bananen en ingevolge de zogenaamde Bill of Lading bestemd voor het bedrijf [naam bedrijf 1] te Rotterdam. Op 5 januari 2017 is het schip aangekomen in de haven van Antwerpen. Eén van de containers, te weten de container met nummer [containernummer 1] , is op 9 januari 2017 om 16:19 uur opgehaald door een vrachtwagen van de firma [naam bedrijf 3] . De container met het nummer [containernummer 3] is dezelfde dag iets later, om 17:22 uur, eveneens opgehaald door een vrachtwagen van [naam bedrijf 3] . De feitelijke bestuurder van [naam bedrijf 3] was op dat moment [naam medeverdachte 1] . Van dit transport, maar ook van andere transporten die zijn uitgevoerd voor [naam bedrijf 1] , werden geen facturen opgemaakt door [naam bedrijf 3] , aldus getuige [naam 3] . De containers zijn niet aan een douanescan of douanecontrole onderworpen. Waar de vrachtwagens met containers vanuit de haven te Antwerpen naar toe zijn gebracht, is onbekend gebleven. Wel is komen vast te staan dat de bananen uit deze containers zijn verkocht aan een afnemer in Roemenië. De getuige [naam getuige 1] heeft verklaard dat hij de bananen heeft opgehaald nabij de Belgische grens en vanaf daar naar Roemenië heeft vervoerd. In de desbetreffende containers, noch bij de verdachten, is cocaïne aangetroffen.

Heeft er cocaïne in de containers met de nummers[containernummer 1] en [containernummer 2]
gezeten?

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat deze containers 1300 kilogram cocaïne hebben bevat, die tussen de lading met bananen was verborgen.

De verdediging heeft betoogd dat niet kan worden vastgesteld dat er cocaïne in de betreffende container(s) heeft gezeten. De rechtbank overweegt hierover het volgende.

Uit de jurisprudentie volgt dat als uitgangspunt wordt genomen dat de opzettelijke invoer van cocaïne in beginsel pas voor bewezenverklaring in aanmerking komt als tijdens het opsporingsonderzoek ook daadwerkelijk een hoeveelheid cocaïne is aangetroffen en inbeslaggenomen. Dit uitgangspunt lijdt onder omstandigheden uitzondering, te weten indien de inhoud van de bewijsmiddelen in het licht van hetgeen overigens kan worden vastgesteld, voor geen andere uitleg vatbaar is dan dat de tenlastegelegde invoer heeft plaatsgevonden. In dat geval kan het feit toch worden bewezen. Overigens is voor die conclusie geen plaats indien de verdachte een aannemelijke verklaring heeft gegeven voor de inhoud van aan hem voorgehouden belastende feiten en omstandigheden en die verklaring niet kan worden weerlegd.

Uit het dossier [naam dossier 2] volgt dat de betreffende containers met inhoud bestemd waren voor het bedrijf [naam bedrijf 1] . [naam bedrijf 1] is op 11 april 2016 ingeschreven in de Kamer van Koophandel, met als eigenaar [naam medeverdachte 5] . [naam medeverdachte 5] heeft in zijn hoedanigheid als eigenaar geen werkzaamheden binnen het bedrijf uitgevoerd. Opmerkelijk is dat is gebleken dat de website van [naam bedrijf 1] gekopieerd is van de website van het reeds bestaande fruitbedrijf [naam bedrijf 4] . Voorts is gebleken dat het bedrijf slechts twee klanten had, te weten [naam klant 1] en [naam klant 2] . Aan dit laatste bedrijf is slechts één nota verstuurd. Tot slot heeft [naam medeverdachte 1] over het bedrijf [naam bedrijf 1] verklaard dat dit was opgericht met het doel verdovende middelen te vervoeren. Gelet op dit alles concludeert de rechtbank dan ook dat het bedrijf [naam bedrijf 1] er niet op was gericht om legale handelsactiviteiten uit te voeren.

De twee containers met bananen ( [containernummer 3] en [containernummer 1] ) zijn op 22 december 2016 in Colombia op het schip geladen. Met betrekking tot deze containers vindt vervolgens intensief contact plaats via onder meer de PGP telefoons.

Een eerste bericht wordt op 26 december 2016 aan de PGP telefoon van [naam verdachte] gestuurd. Het bericht bevat de volgende informatie “
Cont numbet [containernummer 2]”.

De dag erna wordt vanaf dezelfde afzender het bericht gestuurd “
ik zal daar op 5 januari zijn zodat we alle cijfers samen kunnen doen”en “
maar we hebben nu van jou minstens 130,000 in contanten nodig deze week, help me met dat bedrag” en “
we zullen nog een paar containers sturen totdat je onze speciale container eruit haalt, daarna zullen we stoppen met sturen anders zal dat vreemd lijken”. De rechtbank merkt daarbij op dat 5 januari 2017 de dag is dat de boot met de container [containernummer 3] in Antwerpen is aangekomen en dat een aankomstbericht van 6 januari 2017 van [naam vervoerder] aan [naam bedrijf 1] op de telefoon van [naam verdachte] is aangetroffen.

Dan blijkt uit de gesprekken dat er een probleem is opgetreden. Op 9 januari 2017 om 16:56 uur wordt het volgende bericht gestuurd. “
Maat, kun je naar Rotterdam komen. We hebben een groot probleem. Zij geven de container niet. Morgen om 10 zullen ze controleren met de politie. Heeft iemand getipt? Wat is er verdorie aan de hand. Maat kun je een tip geven”.

Diezelfde dag, 9 januari 2017, omstreeks 18.00 uur ontvangt [naam bedrijf 1] een mail van de Belgische autoriteiten, te weten de FAVV, dat de twee containers met de nummers [containernummer 3] en [containernummer 1] gecontroleerd gaan worden op 10 januari 2017 om 10.00 uur. Opvallend is dat een foto van dit bericht in de telefoon van [naam verdachte] is aangetroffen.

Naar aanleiding van dat bericht ontstaan er zorgen over de containers. Er wordt op 10 januari 2017 om 1:53 uur geschreven “
laten we bidden”, “
Als ze alles zouden controleren, zouden ze x ray doen, weest gerust”, “Zit achter, hoop dat ze niet alles controleren”, “Oke, Dus word nu afwachten en hopen dat die niet voor in de lading zit”.Even later wordt er nogmaals geschreven
“10 uur in de ochtend” en “wnr word gecontroleerd” en weer iets later “
ik doe me best. Ik was zo happy, we gingen ophalen. Alles was ok. Aan de deur mochten we ineens niets meer meenemen. Vaag. Misschien dat het tegen de ochtend verandert. Kijk uit, kom niet te dicht in de buurt of val niet op”.

Rond de middag op 10 januari 2017, en derhalve na de vermeende controle van 10 uur, schrijft [naam verdachte] aan [naam medeverdachte 1] : “
[naam 6] , proberen jullie maar opnieuw om het nu er uit te krijgen. Als zij het weer niet afgeven, laat het dan weten”. Hierop antwoordt [naam medeverdachte 1] aan [naam verdachte] dat “
[naam 7]– de rechtbank begrijpt dat hiermee [naam 7] [naam medeverdachte 5] als eigenaar van [naam bedrijf 1] wordt bedoeld -
is opgeroepen om hierheen te komen”. Hierbij wordt een naam genoemd van [naam hoofdcommissaris] , Hoofdcommissaris van de federale politie te Antwerpen.

Op 16 januari 2017 spreken [naam verdachte] en [naam medeverdachte 1] over een afspraak met een advocaat die navraag moet doen naar de containers. [naam verdachte] zegt dan “
Laat hen vertellen wat er is gebeurd. Dat hij zich bezig houdt met normale handel. En zij moeten kenbaar maken dat zij willen weten waar de kwestie over gaat”.

Dat de zoektocht naar de containers nog lang doorgaat, blijkt uit de conversatie van 24 januari 2017. Die dag wordt geschreven “
maat, ik heb geen idee wat er is gebeurd. Dat is echt een slechte situatie” en “maat, waar ben jij. Ik moet je ontmoeten. Want ik word gek. Ik was bij de advocaat, we hebben 5-6 plaatsen gebeld. Niemand weet wat er is gebeurd” en “
Wat is er aan de hand man”.

Diezelfde dag stuurt [naam medeverdachte 1] het bericht aan [naam verdachte] “
de documenten heb ik aan de Nederlandse markan gegeven. Morgenochtend ga ik [naam 7] naar de haven brengen. Als er geen info komt van daar, breng ik hem naar de politie. Hij kan dan zich melden en zeggen de kont is zoek, waar zijn deze”. De rechtbank begrijpt hieruit dat de container zoek is en er overwogen wordt om [naam medeverdachte 5] als eigenaar van [naam bedrijf 1] een melding bij de politie te laten doen.

Weer iets later schrijft [naam verdachte] aan [naam medeverdachte 1] “
Joh [naam 6] , is het zo moeilijk om dit te weten te komen. Geeft [naam vervoerder] geen gehoor wanneer die wordt gebeld. Wat zeggen deze. Favv zegt zo’n email hebben we niet gestuurd en er is ook geen controle (geweest). Wat is dit nou [naam 6] . Ik kom zo daarheen”.Even later schrijft hij nog “Waar zou deze vervloekte ‘cont’ zijn”. De rechtbank begrijpt hieruit dat onderzoek is gedaan naar het Belgische e-mail bericht van 10 januari 2017 en is ontdekt dat deze, zoals ook door de Belgische autoriteiten is gemeld, niet vanuit de FAVV is gestuurd.

Op 25 januari 2017 wordt een Franstalige brief aan [naam medeverdachte 5] gestuurd, waarin de Belgische Federale Politie hem uitnodigt contact op te nemen in verband met het aantreffen van verboden handelswaar tijdens een controle van AFSCA-FAVV. Een foto van deze brief is in de telefoon van [naam verdachte] aangetroffen. Na onderzoek bleek dit een valse brief te zijn, die niet door de Belgische Politie is verstuurd.

Op 27 januari 2017 wordt er dan nog een bericht gestuurd met de nummers van de bill of lading en de daarop vermelde onderhavige containernummers:

[containernummer 4]

[containernummer 2]

[containernummer 1]

Over hetgeen met de bananen uit de containers is gebeurd, heeft de getuige [naam getuige 1] verklaard. Hij heeft verteld dat [naam medeverdachte 1] begin januari 2017 een bananentransport voor hem had. De bananen waren bijna niet goed meer, maar [naam getuige 1] wist nog wel een koper in Roemenië. Hij is vervolgens samen met [naam medeverdachte 1] vanuit Rotterdam naar een dorpje (vlak) over de Belgische grens gereden waar drie containers stonden. Eén container was al gelost, de lading bananen lag al in de loods. Deze bananen zijn teruggegaan in de container. Omdat de container nog niet helemaal vol was, is een deel van de lading van de tweede container overgeladen. De derde container was leeg. [naam getuige 1] heeft daarover verklaard dat normaliter de containers vol zijn. Voorts heeft hij verklaard dat hij beide containers naar Roemenië heeft gebracht, waarbij de opbrengst van de tweede container slechts de transportkosten kon dekken.

Na de aanhouding van [naam verdachte] in februari 2017 zijn er gesprekken tussen hem en zijn broer [naam medeverdachte 4] in de penitentiaire inrichting opgenomen. In het OVC gesprek van 18 april 2017 is daarop het volgende te horen. [naam verdachte] : “W
anneer ik later vrij kom, is mijn leven in gevaar. Als ik vrij ben, zullen de Colombianen naar mij komen, zullen zij mij voor verantwoordelijk houden! Ze hebben het ook gelijk. Ze hebben het tot het einde toe gelijk”. Weer iets later zegt [naam verdachte] : “
[naam 8] , 1300 stuks…1300 stuks…ik heb al het geld er in geïnvesteerd. Hij heeft voor mijn eind gezorgd” en “
vooral het geld dat ik heb verloren, dat wil ik niet eens tellen. Af en toe probeer ik te tellen he…oh, wat ik uit mijn zak heb betaald…oh, ik schrik van de bedragen. Niemand weet het maar”.

De hoeveelheid “1300” komt ook terug in de verklaring die de schoonvader van [naam medeverdachte 1] , getuige [naam getuige 2] , heeft afgelegd. Hij heeft verklaard “
dat er mensen met hem wilden praten. Hierop is hij naar [naam 9] gegaan. Hier waren in totaal vier personen aanwezig, waarvan één van hen zei dat hij een Colombiaan was. Deze man zou hebben gezegd dat [naam 10] 25 miljoen moet geven. Hij zei dat er 1300 kilo cocaïne in bananen was gestopt. 600 kilo daarvan was van [naam 11] uit Diyabakir en 700 kilo daarvan was van hem. Die 700 kilo zou 14 miljoen waard zijn. Met die 600 kilo van [naam 11] zouden zij niets te maken hebben zei die Colombiaan. In totaal zou die 1300 kilo 25 miljoen waard zijn. Het zou met bananen hierheen gekomen zijn. [naam 10] zou volgens die Colombiaan met enkele mensen het spul zich toegeëigend hebben en niet meer terug gegeven hebben. Ze willen geld van [naam 10] en dan zouden ze [naam getuige 2] niet meer lastig vallen. [naam 10] zou een week de tijd krijgen om 14 miljoen euro te betalen”
.

Gelet op de inhoud van voornoemde PGP en OVC-gesprekken, trekt de rechtbank de conclusie dat wordt gesproken over de containers [containernummer 3] en [containernummer 1] . De nummers van deze containers worden ook daadwerkelijk genoemd in een context waarin uit de inhoud van de berichtgeving blijkt dat men kennelijk beducht is voor controle en ook voor x-ray, dus voor het scannen van de lading in de containers. Dat het daarbij niet om de lading bananen in die containers ging, maar om een verborgen “bijproduct”, blijkt wel uit het feit dat dat voor de bananen pas later een koper is gezocht en deze uiteindelijk in slechte staat naar Roemenië zijn vervoerd. Volgens [naam getuige 1] kon de opbrengst slechts de transportkosten dekken. De factuur van deze lading is gedateerd op 13 januari 2017. Hieruit blijkt dat het vervoer van de bananen naar Roemenië al had plaatsgevonden, terwijl er in de PGP gesprekken nog steeds werd gesproken over de vermiste containers. Dat het “bijproduct” 1300 kilo cocaïne is geweest, volgt uit de gesprekken die zijn gevoerd op de dagen nadat de container is aangekomen in de Antwerpse haven op 5 januari 2017. Vanaf dat moment is men druk doende geweest met het achterhalen van de containers en is er veelvuldig contact geweest met [naam vervoerder] . In die periode wordt ook de valse oproeping vanuit de Belgische autoriteiten verspreid, waarin wordt gesproken over het aantreffen van verboden handelswaar in de containers. Tevens wordt door [naam verdachte] gesproken over 1300 stuks die weg zijn en wordt tegen de getuige [naam getuige 2] (door [naam medeverdachte 6] ) letterlijk gezegd dat er 1300 kilo cocaïne is zoekgeraakt. Tot slot betreft het een container uit Colombia, een gebied waarvan bekend is dat er op grote schaal cocaïne wordt geproduceerd. Kortom, gelet op de inhoud van deze gesprekken, de deelnemers aan de gesprekken, de periode waarin de gesprekken hebben plaatsgevonden en het feit dat de verdachten hiervoor geen aannemelijke verklaring hebben weten te geven, zijn deze bewijsmiddelen voor geen andere uitleg vatbaar dan dat het gaat om de tenlastegelegde invoer van 1300 kilo cocaïne, zodat de rechtbank dit feit bewezen zal verklaren. Het verweer inhoudende dat er mogelijk helemaal geen cocaïne in het schip geladen is geweest, maar dat sprake is geweest van oplichting door personen in Colombia, is gelet op bovenstaande eveneens niet aannemelijk geworden. Dat verweer wordt dan ook verworpen.

Is er sprake van invoer?

De verdediging heeft voorts betoogd dat wanneer al vastgesteld kan worden dat er cocaïne in het schip heeft gezeten, niet kan worden bewezen dat dit nog aanwezig was toen het schip aankwam in de haven te Antwerpen. Derhalve is geen sprake van “binnen het grondgebied van Nederland brengen” als bedoeld in de Opiumwet. De rechtbank verwerpt dit verweer en overweegt daartoe als volgt. Uit het dossier kan op geen enkele wijze blijken dat de cocaïne op enig ander moment voorafgaand aan binnenkomst in de haven van Antwerpen uit het schip is gehaald. De PGP gesprekken laten juist een ander beeld zien; pas na de aankomst van het schip in Antwerpen wordt er gesproken over de bewuste containers en (problemen met betrekking tot) het leeghalen er van. Op 10 januari 2017 wordt onder meer geschreven “
Ik was zo happy dat we gingen ophalen, maar aan de deur mochten we ineens niets meenemen” en “Ik probeer te stelen, maar ze laten me niet binnen”. Iets later die dag wordt geschreven “
[naam 6] , proberen jullie maar opnieuw om het nu er uit te krijgen”. Vervolgens ontstaat er paniek als blijkt dat de containers zoek zijn. Dit betekent dat de containers mét de cocaïne in Antwerpen werden verwacht en aldaar - en dus niet op een andere plaats dan Antwerpen - zouden worden leeggehaald. Voor wat betreft de invoer in Nederland in geval van doorvaart door/over de Westerschelde, verwijst de rechtbank naar hetgeen zij eerder heeft overwogen in het dossier [naam dossier 1] .

Is er sprake van medeplegen?

Uit de hiervoor weergegeven omstandigheden en de inhoud van de gesprekken blijkt dat de verdachten deze feiten in nauwe en bewuste samenwerkingen hebben begaan. Uit de inhoud van de PGP communicatie, de OVC-gesprekken en de verklaring van [naam 3] blijkt dat zowel [naam verdachte] als [naam medeverdachte 1] een eigen rol en aandeel hadden in het geheel, maar dat beide verdachten een wezenlijke bijdrage hebben geleverd aan de voorbereidingshandelingen tot en de invoer van 1300 kilo cocaïne.

Overige verweren

[naam verdachte] heeft nog aangevoerd dat er problemen waren tussen [naam medeverdachte 1] en een persoon die hij aanduidt als " [naam 2] ”. Van deze persoon kan [naam verdachte] geen enkel detail verschaffen: achternaam, adres, telefoonnummers etc. In het hele dossier komt bovendien geen enkel bewijsmiddel voor dat enige link legt of lijkt te leggen met een persoon die voldoet aan de [naam 2] uit de verklaringen van [naam verdachte] . Ook de inhoud van de OVC-gesprekken biedt daar geen enkel aanknopingspunt voor. [naam verdachte] heeft zeer laat een verklaring afgelegd over [naam 2] , maar heeft zelfs toen geen aanknopingspunten gegeven die zouden kunnen leiden tot nadere duidelijkheid over de persoon [naam 2] . Dit, afgezet tegen de bewijsmiddelen in het dossier, maakt dat de rechtbank geen enkel geloof hecht aan hetgeen [naam verdachte] heeft verklaard met betrekking tot [naam 2] .

Conclusie

Concluderend is de rechtbank van oordeel dat sprake is geweest van een dermate bewuste en nauwe samenwerking, dat bewezen is dat [naam verdachte] en [naam medeverdachte 1] zich in vereniging schuldig hebben gemaakt aan het medeplegen van de invoer van in totaal ruim 1300 kilogram cocaïne in Nederland en de voorbereidingshandelingen daartoe.

5.3.

Zaaksdossier bedreiging [naam zaak 2] (feit 5 en 6)

Op grond van de inhoud van de bewijsmiddelen, zoals uitgewerkt in bijlage II bij dit vonnis, en het verhandelde op de terechtzitting, stelt de rechtbank het navolgende vast.

Op 10 februari 2017 is [naam verdachte] ‘op zoek’ geweest naar [naam medeverdachte 1] . [naam verdachte] heeft daartoe contact gezocht met [naam 13] en heeft op drie verschillende tijdstippen – te weten rond 02.30 uur

‘s-nachts, rond 12.30 uur en rond 19.00 uur – rondgereden in de omgeving van de woning van [naam medeverdachte 1] aan de [adres] te Rotterdam. Uit de gesprekken die in de auto worden gevoerd volgt onder meer dat [naam verdachte] “die eerloze te grazen wil nemen”, “hij op dit tijdstip (02.15 uur) niet naar binnengaat”, “nog het een en ander moet organiseren” en “het einde van iemand nadert”. [naam verdachte] heeft “alles stilgelegd om achter die [naam 10] aan te gaan”. Ook wordt gesproken over de schoonvader van [naam medeverdachte 1] en “of ze met hem moeten gaan praten”.

De verklaring van [naam verdachte] ter terechtzitting dat hij benaderd was door ‘ [naam 2] ’ en Spaanstalige personen die op zoek waren naar [naam medeverdachte 1] en die dag enkel wilde doorgeven aan [naam medeverdachte 1] dat hij door die personen werd gezocht, acht de rechtbank gelet op de inhoud van voornoemde gesprekken ongeloofwaardig. Uit de inhoud volgt dat [naam verdachte] zelf op zoek was naar [naam medeverdachte 1] , naar de rechtbank vermoedt in verband met de verdwenen partij cocaïne (uit het zaaksdossier [naam zaak 1] ).

[naam verdachte] is op 21 februari 2017 ter zake van de Opiumwet aangehouden. Uit de in de Penitentiaire Inrichting opgenomen OVC-gesprekken tussen [naam verdachte] en zijn broer [naam medeverdachte 4] , volgt dat [naam verdachte] , [naam medeverdachte 1] verantwoordelijk houdt voor zijn aanhouding en detentie. ‘Die eerloze’, aldus [naam verdachte] , heeft zijn naam doorgegeven, heeft getipt. Op 6 april 2017 wordt gesproken over het feit dat men met de familie van [naam medeverdachte 1] moet gaan praten en dat ‘ [naam 14] ’ er mee bezig is. In het gesprek van 11 april 2017 spreken [naam verdachte] en [naam medeverdachte 4] over het feit dat [naam medeverdachte 1] een verklaring heeft afgelegd en heeft getipt. [naam medeverdachte 1] moet zeggen dat [naam verdachte] er niet van op de hoogte was en dat hij van niks zou weten. De vrouw van [naam medeverdachte 1] zou van alles op de hoogte zijn, aldus [naam verdachte] . Daarna wordt er door beiden gesproken over het ‘optillen’(ontvoeren) van de vrouw van [naam medeverdachte 1] , teneinde [naam medeverdachte 1] te bewegen een voor [naam verdachte] ontlastende verklaring af te laten leggen. Gesproken wordt over het feit dat ‘ [naam 14] ’ een en ander kan uitvoeren of dat er een ‘professionele Marokkaanse groep’ moet worden geregeld. In het gesprek een week later, op 18 april 2017, wordt wederom gesproken over het ontvoeren van de vrouw van [naam medeverdachte 1] . Daarbij wordt door [naam verdachte] ook een ‘Engelsman’ genoemd en wordt [naam medeverdachte 4] op het hart gedrukt dat hij zich er niet mee moet bemoeien, ook voor het vertalen niet. [naam medeverdachte 4] zegt daarop dat ‘er voldoende mannen/mensen’ zijn, en dat zij ‘sowieso al alles geregeld hebben’. [naam verdachte] moet zich geen zorgen maken, ‘we regelen dat wel, we zullen zijn hele familie laten ophalen’, aldus [naam medeverdachte 4] .

Uit opgenomen tapgesprekken volgt vervolgens dat een Engelstalige sprekende man – naar later is gebleken [naam medeverdachte 6] - op 21 april 2017 rond 20.45 uur telefonisch contact opneemt met [naam 13] . [naam medeverdachte 6] geeft in dat gesprek aan dat hij ‘nu mensen heeft bij het huis van de vader van de vrouw van [naam medeverdachte 1] ’. [naam 13] moet ervoor zorgen dat iemand van de familie van [naam medeverdachte 1] contact opneemt met [naam medeverdachte 6] .

Diezelfde avond rond 22.25 uur wordt er door de vrouw van [naam medeverdachte 1] een melding gedaan dat er bij de woning van haar vader, hierna te noemen: [naam 12] , waar zij tot op een aantal dagen daarvoor verbleef, drie in het zwart geklede mannen aan de deur zijn geweest, die na te hebben aangebeld zijn weggerend. [naam 12] verklaart daarop dat er op woensdag 19 april rond 15.30 uur eveneens drie in het zwart geklede mannen via de schutting zijn tuin zijn ingeklommen en de woning hebben ingekeken, en dat er de dag daarvoor een man had aangebeld, die op zoek was naar [naam medeverdachte 1] . Naar aanleiding van de melding worden [naam 12] en zijn echtgenote door de politie geadviseerd hun woning te verlaten en op een ander adres te verblijven.

Rond 22.45 uur wordt [naam 13] weer gebeld door [naam medeverdachte 6] waarbij [naam medeverdachte 6] (bij monde van [naam 15] ) aangeeft dat ‘hij net bij het huis van de vrouw van [naam 10] ( [naam medeverdachte 1] ) is geweest en dat er kinderen bij waren’. ‘Hij wil geen problemen met de kinderen erbij, anders gaat er een granaat naar binnen’. Als er geen contact met de familie is, gaat het in [naam 13] zijn restaurant. [naam 13] moet de (telefoon)nummers gaan regelen en vanavond nog naar hem sturen.

Om 00.00 uur sms’t [naam 13] het telefoonnummer van de schoonvader van [naam medeverdachte 1] ( [naam 12] ) naar [naam medeverdachte 6] . Twee minuten later belt [naam medeverdachte 6] (bij monde van [naam 15] ) naar [naam 12] . Daarbij zegt hij dat er jongens van hun vanmiddag aan de deur zijn geweest bij [naam 12] en dat zij het geld terug willen en de spullen terug willen. Zij willen hun gedeelte terug hebben. [naam 12] moet hen helpen, de familie is aansprakelijk voor [naam 10] . [naam 10] heeft van hun 25 miljoen gestolen. Ze willen 12 miljoen terug hebben.
“We hebben respect voor jullie en jullie kinderen. Maar als er niet wordt betaald, gaan we actie ondernemen, gaat het huis opgeblazen worden. Als er geen kinderen waren geweest, was jij al lang niet meer geweest op deze wereld. Gisteren waren er ook mensen van hun in de achtertuin.” [naam medeverdachte 6] zegt dat hij nu zo daar naartoe kan komen en zo tien man naar zijn huis kan sturen. Tijdens het gesprek maakt de schoonzoon van [naam 12] melding van het feit dat zij na hun vertrek uit de woning zijn achtervolgd door een grijze Skoda en zojuist telefonisch zijn bedreigd, waarbij 25 miljoen euro is geëist.

Daarna volgen diverse telefoontjes en sms’jes naar [naam 12] en [naam 13] om [naam 12] te bewegen tot een gesprek. [naam 12] stemt uiteindelijk in om [naam medeverdachte 6] (en [naam 15] ) samen met [naam 13] op 22 april 2017 te ontmoeten bij het [naam hotel] , ‘Ik vond dat ik maar beter naar deze mensen toe kon gaan dat dat ze naar mijn huis zouden komen’, aldus [naam 12] in zijn verklaring bij de rechter-commissaris op 21 december 2017.

Tijdens het daaropvolgende gesprek in café [naam horecagelegenheid] wordt [naam 12] door [naam medeverdachte 6] (door [naam 12] “de Colombiaan” genoemd) onder druk gezet om zijn schoonzoon [naam medeverdachte 1] te bewegen hem € 25 miljoen te geven: “
Hij zei dat er 1300 kilo cocaïne in bananen was gestopt. 600 kilo daarvan was van [naam 11] uit Diyarbakir en 700 kilo daarvan was van hem. Die 700 kilo zou 14 miljoen waard zijn. In totaal zou die 1300 kilo 25 miljoen waard zijn. [naam 10] zou volgens die Colombiaan met enkele mensen het spul zich toegeëigend hebben en niet meer terug gegeven hebben. Hij haalde een telefoon tevoorschijn en liet mij een foto zien van mij en mijn kleinkind. Hij liet mij een foto van mijn adres zien, afgescheurd van een poststuk. Hij vertelde dat mijn zoon bij [naam bedrijf 5] werkt en elke dag om 06:30 uur de deur uit gaat. Dat weten ze omdat hij hun kind aan de het einde van de dag ophaalt. Hij liet mij ook iets zien dat hij onder de auto van mijn dochter [naam dochter] heeft gezet, de vrouw van [naam 10] . Wat hij liet zien was een doos met iets om te plakken. Het is iets groter dan een telefoon. Hij zei dat hij dat onder de auto had gezet en alles afgeluisterd heeft. Hij heeft het kenteken van mijn auto en van mijn schoonzoon laten zien. Ze willen geld van [naam 10] en dan zouden ze ons niet meer lastig vallen. Mijn dochter moest met [naam 10] gaan praten dat hij geld moet geven. Ze zeiden dat ze alles van mij weten, maar ze zeiden net niet 'we gaan je dood maken', met die bewoordingen. (…) Door wat er tot nu toe allemaal voorgevallen is, heb ik ook echt het gevoel dat deze mensen hun dreigementen waar zullen maken.”.

Diezelfde middag, na de ontmoeting in café [naam horecagelegenheid] worden [naam 15] en [naam medeverdachte 6] op de A4 aangehouden. Zij rijden dan in een Skoda Octavia (kenteken [kentekennummer] ) die – naar later blijkt – een maand daarvoor is gehuurd door [naam medeverdachte 4] . In de Skoda worden onder meer een peilbaken, tie-wraps (waarvan twee setjes van 2 bij elkaar gebonden), zwarte handschoenen en diverse telefoons aangetroffen.

[naam 15] heeft later als verdachte in zijn eigen strafzaak verklaard dat de door hem gebruikte (prepaid)telefoon ( [gsm-nummer] ) van [naam medeverdachte 6] was en dat [naam medeverdachte 6] tijdens de door hem gevoerde telefoongesprekken steeds op de achtergrond aanwezig was. Hij heeft op zijn verzoek vertaald en alles wat hij zei was afkomstig van [naam medeverdachte 6] . Zijn gesprekspartner was een Turkse man. In Rotterdam hebben zij bij het [naam hotel] twee oudere Turkse mannen ontmoet.

In het OVC-gesprek van 16 mei 2017 tussen [naam verdachte] en zijn broer wordt [naam medeverdachte 4] door [naam verdachte] de les gelezen over het feit dat [naam medeverdachte 6] en [naam 15] gebruik hebben gemaakt van de door [naam medeverdachte 4] gehuurde auto. In het OVC-gesprek van 23 mei 2017 wordt gesproken over het feit dat de Engelsman is aangehouden. De rechtbank stelt vast dat [naam medeverdachte 6] op 22 april 2017 is aangehouden, en zich op 23 mei 2017 nog in voorlopige hechtenis bevond, hetgeen door het openbaar ministerie ter zitting van 17 mei 2017 is medegedeeld.

Feit 5: medeplegen voorbereidingshandelingen gijzeling

Uit de hierboven weergegeven chronologische gesprekken en gebeurtenissen volgt naar het oordeel van de rechtbank dat het primair ten laste gelegde medeplegen van voorbereidingshandelingen tot het plegen van gijzeling kan worden bewezenverklaard. Daartoe stelt de rechtbank vast dat hetgeen [naam verdachte] en [naam medeverdachte 4] – in toenemende mate van gedetailleerdheid – in de gesprekken van 6, 11 en 18 april 2017 in de PI bespreken, overeenkomt met de gebeurtenissen vanaf 19 april 2017 rond de woning van [naam 12] en zijn familie. Voor de rechtbank staat vast dat [naam medeverdachte 6] degene is over wie [naam verdachte] en [naam medeverdachte 4] op

18 april 2017 spreken als zij het hebben over ‘de/een/die (gekke) Engelsman’.

Daartoe heeft de rechtbank in aanmerking genomen dat in dat gesprek een specifieke verwijzing naar Spanje wordt gedaan waar de betreffende Engelsman naar toe zou gaan in verband met de aanstaande bevalling van zijn vrouw, het feit dat er vertaald diende te worden en het feit dat de Engelsman is aangehouden, feiten en omstandigheden zijn die overeenkomen met [naam medeverdachte 6] . Daarnaast had [naam medeverdachte 6] de beschikking over een door [naam medeverdachte 4] gehuurde auto en vindt de rechtbank het bovendien opmerkelijk dat [naam medeverdachte 6] , gelijk hetgeen [naam verdachte] op 10 februari 2017 heeft gedaan, vanaf 21 april 2017 [naam 13] in contact tracht te komen met de familie van [naam medeverdachte 1] . [naam medeverdachte 6] is geboren in Liverpool en de tolk van het hierboven geciteerde tapgesprek op 21 april 2017 benoemt dat de Engelstalige beller een accent uit Liverpool heeft.

De inhoud van hetgeen door [naam medeverdachte 6] tijdens de ontmoeting met [naam 12] bij café [naam horecagelegenheid] is medegedeeld leidt de rechtbank tot de conclusie dat [naam medeverdachte 6] en [naam verdachte] (
[naam 11] uit Diyarbakir)elkaar kennen en dat in elk geval [naam verdachte] – zoals hiervoor reeds is geoordeeld – betrokken was bij de invoer van de partij cocaïne, en dat [naam medeverdachte 6] daar uitgebreid en gedetailleerd wetenschap van had.

Medeplegen van een strafbaar feit veronderstelt een nauwe en bewuste samenwerking tussen de medeplegers. Daarbij is echter niet nodig dat alle medeplegers uitvoeringshandelingen verrichten. Van een nauwe en bewuste samenwerking bij het begaan van een strafbaar feit kan ook sprake zijn wanneer iemand die geen uitvoeringshandelingen heeft verricht, een – intellectuele en/of materiële – bijdrage heeft geleverd aan het strafbare feit die van voldoende gewicht is. Bij de beoordeling of daaraan is voldaan, kan rekening worden gehouden met onder meer de intensiteit van de samenwerking, de onderlinge taakverdeling, de rol in de voorbereiding, de uitvoering of de afhandeling van het delict en het belang van de rol van de verdachte, diens aanwezigheid op belangrijke momenten en/of het zich niet terugtrekken op een daartoe geëigend tijdstip. De bijdrage van de medepleger kan in uitzonderlijke gevallen in hoofdzaak vóór of ná het strafbare feit zijn geleverd. Een geringe rol of het ontbreken van enige rol in de uitvoering van het delict zal in dergelijke gevallen moeten worden gecompenseerd, bijvoorbeeld door een grote(re) rol in de voorbereiding.

Vaststaat dat [naam verdachte] geen feitelijke rol heeft gespeeld bij de uitvoering van het delict (de – voorgenomen – gijzeling c.q. ontvoering). Immers, hij was op dat moment gedetineerd. De vraag is of kan worden vastgesteld dat [naam verdachte] een – intellectuele en/of materiële – bijdrage heeft geleverd aan het strafbare feit die van voldoende gewicht is. Daartoe overweegt de rechtbank dat uit de inhoud van de gesprekken tussen [naam verdachte] en [naam medeverdachte 4] onmiskenbaar volgt dat het opzet van [naam verdachte] was gericht op de gijzeling c.q. ontvoering van de vrouw en/of andere leden van het gezin of de familie van [naam medeverdachte 1] , teneinde laatstgenoemde te bewegen een voor [naam verdachte] gunstige c.q. ontlastende verklaring af te leggen waardoor hij op vrije voeten zou komen. Dat [naam verdachte] niet slechts in ‘filosoferende zin’ aan het praten was of met zijn broer ‘ideeën heeft uitgewisseld’ over de mogelijkheid van gijzeling/ontvoering, volgt naar het oordeel van de rechtbank uit het feit dat hetgeen [naam verdachte] en [naam medeverdachte 4] bespreken vervolgens ook daadwerkelijk zijn weerslag vindt in de daaropvolgende handelingen van [naam medeverdachte 6] . Dat het uiteindelijk – door de aanhouding van [naam medeverdachte 6] en [naam 15] - niet daadwerkelijk tot een gijzeling c.q. ontvoering is gekomen, doet daaraan niet af. Evenmin doet daaraan af dat het oogmerk van [naam medeverdachte 6] (zoals dat volgt uit hetgeen hij aan [naam 12] heeft gemeld), te weten het ontvangen van [naam medeverdachte 1] van een bedrag van € 12 miljoen, een ander oogmerk was dan dat van [naam verdachte] . Dat zijn optreden geplaatst moet worden in een groter geheel volgt ook uit het feit dat [naam medeverdachte 6] ook de omvang van de partij cocaïne noemt en daarbij behorende (totale) waarde van 25 miljoen euro.

Naar het oordeel van de rechtbank was er gelet op voornoemde omstandigheden sprake van een bewuste en nauwe samenwerking tussen [naam verdachte] , [naam medeverdachte 4] en [naam medeverdachte 6] , gericht op de voorbereiding van de gijzeling. [naam verdachte] was blijkens de inhoud van de gesprekken tussen hem en [naam medeverdachte 4] nauw betrokken bij en had ook een rechtstreeks belang bij de geplande gijzeling c.q. ontvoering. Daarbij werd er een plan werd gemaakt hoe de vrouw, dan wel familie van [naam medeverdachte 1] , zou worden meegenomen en langere tijd vastgehouden en door wie en hoe een en ander vorm zou moeten krijgen. Kortom: de ontvoering werd professioneel voorbereid en [naam verdachte] heeft daaraan bijgedragen als initiator/opdrachtgever. Dat uit de gesprekken volgt dat [naam verdachte] wilde dat [naam medeverdachte 4] zich afzijdig zou houden bij de
feitelijkeuitvoering, doet daaraan niet af, temeer nu vaststaat dat [naam medeverdachte 4] in ieder geval een auto ter beschikking heeft gesteld en ook het contact tussen [naam verdachte] enerzijds en [naam medeverdachte 6] anderzijds heeft onderhouden.

Feit 6: medeplichtigheid aan bedreiging met geweld door [naam medeverdachte 6]

De ten laste gelegde bedreigingen zijn geuit in het telefonisch gesprek van 22 april 2017 rond 00.02 uur door [naam medeverdachte 6] (bij monde van [naam 15] ) aan [naam 12] . [naam verdachte] wordt verweten dat hij – kort gezegd – samen met [naam medeverdachte 4] en/of anderen [naam medeverdachte 6] heeft benaderd om de familie van [naam medeverdachte 1] te bedreigen en (daartoe) informatie heeft verstrekt over de verblijfplaats van [naam 12] en de familie van [naam medeverdachte 1] .

Uit de inhoud van het gesprek volgt dat [naam medeverdachte 6] , [naam medeverdachte 1] verantwoordelijk houdt voor het verlies van de partij cocaïne en dat hij zegt dat hij in elk geval zijn deel van het geld terug wil. De stelling van de verdediging dat het feit dat [naam medeverdachte 6] daarbij aangeeft dat ‘hij niets te maken heeft met de Koerden’ en dat dat ‘hun pakkie an is’ juist erop duidt dat er geen Koerden bij betrokken zijn, en dat ook uit andere getapte gesprekken volgt dat [naam medeverdachte 6] niet namens [naam verdachte] handelende, volgt de rechtbank niet. Het duiden van ‘Koerden’ en ‘ [naam 11] ’ (de naam waarmee [naam verdachte] wordt aangeduid) door [naam medeverdachte 6] , wijst naar het oordeel van de rechtbank juist wel op die betrokkenheid. Dat [naam medeverdachte 6] zijn eigen prioriteiten had en dat die lagen bij het terugontvangen van een deel van de cocaïne of van de waarde ervan in geld, doet niet af aan de in het voorgaande omschreven rol van [naam verdachte] en het door hem (via [naam medeverdachte 4] ) inschakelen van [naam medeverdachte 6] .

Conclusie

Gelet op het voorgaande acht de rechtbank wettig en overtuigend bewijs voorhanden voor bewezenverklaring van de aan [naam verdachte] ten laste gelegde feiten 5 en 6.

5.4.

Bewezenverklaring

In bijlage II heeft de rechtbank de inhoud van wettige bewijsmiddelen opgenomen, houdende voor de bewezenverklaring redengevende feiten en omstandigheden. Op grond daarvan, en op grond van de redengevende inhoud van het voorgaande, is wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het onder 1 primair, 3 primair, 4, 5 en 6 ten laste gelegde heeft begaan op die wijze dat:

1. primair

hij in de periode 7 februari 2017 tot en met 21 februari 2017 te Heijen en te Rotterdam en op de Westerschelde en over Nederlandse territoriale wateren tezamen en in vereniging met anderen, opzettelijk binnen het grondgebied van Nederland heeft gebracht
een hoeveelheid van in totaalongeveer 1131,7 kilogram heroïne en morfine zijnde heroïne en morfine een middel als bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst I, dan wel aangewezen krachtens het vijfde lid van artikel 3a van die wet;

3. primair

hij op een of meer tijdstip(pen) in de periode van 1 december

2016 tot en met 31 januari 2017 te Rotterdam en op via de Westerschelde

en over Nederlandse territoriale wateren,

tezamen en in vereniging met anderen,

opzettelijk binnen het grondgebied van Nederland heeft gebracht,

(ongeveer) 1300 kilogram, van een

materiaal bevattende cocaïne, zijnde cocaïne een middel als bedoeld in de bij

de Opiumwet behorende lijst I ;

hij op een of meer tijdstip(pen) in de periode van 11 april 2016 tot en met 21 februari 2017 te Rotterdam, althans in Nederland,

tezamen en in vereniging met anderen, om een feit of feiten, bedoeld in het vierde of vijfde lid van artikel 10 van de Opiumwet, te weten het binnen het grondgebied van Nederland brengen van een of meer hoeveelheden cocaïne, zijnde cocaïne een middel vermeld op de bij de Opiumwet behorende lijst I, voor te bereiden en/of te bevorderen,

- zich en/of een of meer anderen gelegenheid en/of middelen tot het plegen van dat/die feit(en) heeft getracht te verschaffen, en/of

immers /hebben verdachte en/of zijn mededader(s) tezamen en in vereniging met elkaar toen en daar opzettelijk:

- een of meer perso(o)n(en) een of meer bedrijf/bedrijven en bankrekening(en) laten oprichten/openen en/of op naam laten zetten;

- ( een) deklading(en) (bananen) geregeld/laten regelen;

- zorggedragen voor het vervoer van een of meer hoeveelhe(i)d(en) cocaïne en/of de vracht(en) waarin die cocaïne was verborgen;

hij op meer tijdstippen in de periode van 1 februari 2017 tot en met 23 april 2017 te Rotterdam en/of Amsterdam en/of te Amersfoort en te Alphen aan de Rijn, tezamen en in vereniging met anderen, ter voorbereiding van het misdrijf waarop naar de wettelijke omschrijving een gevangenisstraf van acht jaar of meer is gesteld, te weten gijzeling als bedoeld in artikel 282a Wetboek van Strafrecht (Sr),

opzettelijk informatie heeft/hebben verzameld over/van één of meerdere personen, te weten

- [naam 1] en

- [naam 2] en

- [naam 3] en

- [naam 4] en

- [naam 5]

en afspraken te hebben gemaakt en besprekingen te hebben gehad met [naam medeverdachte 4]

en andere personen over:

- het weghalen/kidnappen van de vrouw van [naam medeverdachte 1] en/of zijn kinderen en/of zijn schoonmoeder;

- het (vervolgens) een aantal maanden verborgen houden van de vrouw van [naam medeverdachte 1] ;

- het regelen van een professionele Marokkaanse groep;

- het huren van een boerderij en het opsluiten van personen in een boerderijkelder;

- het regelen van bakens voor de auto's van een of meer personen uit de familie van [naam medeverdachte 1] ;

- een Engelsman die een maniak is en die een aantal klappen moet geven;

- een betaling van 25 en/of 30 duizend;

- het (aldus) dwingen van [naam medeverdachte 1] tot het afleggen van een voor hem, verdachte,

ontlastende verklaring inhoudende dat de inbeslaggenomen partij van ruim 1100 kilo heroïne van [naam medeverdachte 1] is en/of dat hij, verdachte, in opdracht van [naam medeverdachte 1] handelde en/of dat hij, verdachte, niets van de partij van 1100 kilo heroïne wist;

- het (aldus) bewerkstelligen dat hij, verdachte, op vrije voeten komt;

en in de omgeving van de woning van [naam medeverdachte 1] en de woning van de schoonmoeder van die [naam medeverdachte 1] rondjes te hebben gereden met een auto ;

opzettelijk voorwerpen en
eeninformatiedrager, te weten:

- een huurauto (Skoda Octavia met kenteken [kentekennummer] ), die ter beschikking is gesteld aan [naam medeverdachte 6] en [naam 15] en

- een baken en

- tie-wraps

welke voo
rwerpen en informatiedrager, al dan niet in combinatie met elkaar, bestemd waren tot het begaan van dat misdrij
f, heeft/hebben verworven en voorhanden heeft/hebben gehad;

[naam medeverdachte 6] en [naam 15] en een of meer anderen in de periode 19 tot

en met 22 april 2017 te Rotterdam

en elders in Nederland, tezamen en in vereniging, [naam slachtoffer 1] , [naam slachtoffer 2] en [naam slachtoffer 3]

hebben bedreigd met enig misdrijf tegen het leven gericht, immers hebben [naam medeverdachte 6] en [naam 15] opzettelijk

dreigend gezegd dat de woning van bovengenoemde personen zou worden opgeblazen;

aan die [naam slachtoffer 1] medegedeeld dat als er geen kinderen waren geweest deze

[naam slachtoffer 1] niet meer in leven zou zijn geweest;

- aan die [naam slachtoffer 1] gevraagd of hij die mannen in de tuin niet

gezien heeft.
Tegen die [naam slachtoffer 1] gezegd dat die mannen bij hem

hoorden en dat hij zo 10 man naar het huis van die [naam slachtoffer 1] kan sturen en dat

zijn huis een wit hekje heeft, terwijl er in de dagen ervoor reeds meerdere

malen onbekend gebleven personen met zwarte kleding over de schutting van de

woning geklommen waren en in de tuin van die [naam slachtoffer 1] hadden gestaan en hadden

aangebeld;

bij het plegen van welk bovenomschreven feit verdachte opzettelijk behulpzaam

is geweest en tot het plegen van welk feit verdachte opzettelijk gelegenheid en inlichtingen heeft verschaft, door opzettelijk in of omstreeks de periode van 11 april 2017 tot en met 22 april 2017:

- samen met [naam medeverdachte 4] bovengenoemde [naam medeverdachte 6] en [naam 15] te

benaderen over het bedreigen van de familie van [naam medeverdachte 1] ;

- informatie te verstrekken over de verblijfplaats van [naam 7] , [naam 8] en [naam 9] ;

Hetgeen meer of anders is ten laste gelegd is niet bewezen. De verdachte moet daarvan worden vrijgesproken.

6.Strafbaarheid feiten

De bewezen feiten leveren op:

1. primair: medeplegen van opzettelijk handelen in strijd met het in artikel 2 onder A van de Opiumwet gegeven verbod

3. primair: medeplegen van opzettelijk handelen in strijd met het in artikel 2 onder A van de Opiumwet gegeven verbod

4: medeplegen van het voorbereiden of bevorderen van een feit, bedoeld in het vierde/vijfde lid van artikel 10 van de Opiumwet, door zich of een ander, gelegenheid en middelen tot het plegen van dat feit trachten te verschaffen

5: medeplegen van voorbereiding van medeplegen van gijzeling

6: medeplichtigheid aan medeplegen van bedreiging met enig misdrijf tegen het leven gericht, meermalen gepleegd

Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de feiten uitsluiten.

De feiten zijn dus strafbaar.

7.Strafbaarheid verdachte

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de verdachte uitsluit.

De verdachte is dus strafbaar.

8.Motivering straf

8.1.

Algemene overweging

De straf die aan de verdachte wordt opgelegd, is gegrond op de ernst van de feiten, de omstandigheden waaronder de feiten zijn begaan en de persoon en de persoonlijke omstandigheden van de verdachte. Daarbij wordt in het bijzonder het volgende in aanmerking genomen.

Verdachte heeft zich, samen met anderen, op zeer professionele wijze bezig gehouden met de zeer grootschalige invoer van ruim 1130 kilo heroïne/morfine en 1300 kilo cocaïne. Dergelijke grootschalige invoer staat steeds aan de basis van verdere verspreiding van deze zeer schadelijke stoffen, en veroorzaakt daardoor een veelvoud aan andere strafbare feiten. Het gaat daarbij niet alleen om andere Opiumwetmisdrijven, maar ook om ernstige geweldsmisdrijven en, bij de (eind)gebruikers, verwervingscriminaliteit. In deze zaak laten de bewezen verklaarde feiten 5 en 6 bovendien (over)duidelijk zien dat, indien een of meer partijen drugs zoekraken of in beslag genomen worden, er niet wordt geaarzeld om voorbereidingen te treffen om mensen te gijzelen of te ontvoeren en dat er gedreigd wordt met levensbedreigend geweld, ook met geweld dat onschuldige derden kan raken. Voor verslaafden/gebruikers heeft gebruik van harddrugs niet zelden sociaal ontwrichtende gevolgen en kan het lichamelijke en psychische schade veroorzaken. Bij dit alles heeft verdachte een leidende en coördinerende rol vervuld, met als enige drijfveer het op illegale wijze verdienen van veel geld.

Dit alles leidt ertoe dat niet kan worden volstaan met een andere strafsoort dan een langdurige gevangenisstraf. De rechtbank is van oordeel dat, op grond van het voorafgaande, de door de officier van justitie geëiste gevangenisstraf voor duur van 14 jaar passend en geboden is, en zal die straf dan ook opleggen aan verdachte.

9.In beslag genomen voorwerpen

9.1.

Standpunt officier van justitie

De officier van justitie heeft verbeurdverklaring gevorderd van het volgende:
- nummers 3 en 4: het onder [naam verdachte] aangetroffen geld wat bedoeld was voor het transport;

- nummers 6, 7 en 8: een laptop en twee telefoons.

9.2.

Standpunt van de verdediging

De raadsman heeft zich ten aanzien van het beslag gerefereerd aan het oordeel van de rechtbank.

9.3.

Beoordeling

De onder de nummers 3, 4, 6, 7 en 8 in beslag genomen goederen zullen worden verbeurd verklaard. De voorwerpen behoren toe aan de verdachte. De bewezen feiten zijn met behulp van deze voorwerpen begaan en voorbereid.

10.Toepasselijke wettelijke voorschriften

Gelet is op de artikelen 46, 47, 48, 57, 282a en 285 van het Wetboek van Strafrecht en de artikelen 2, 10 en 10a van de Opiumwet.

11.Bijlagen

De in dit vonnis genoemde bijlagen maken deel uit van dit vonnis.

12.Beslissing

De rechtbank:

verklaart bewezen, dat de verdachte de onder 1 primair, 3 primair, 4, 5 en 6 ten laste gelegde feiten, zoals hiervoor omschreven, heeft begaan;

verklaart niet bewezen hetgeen aan de verdachte meer of anders ten laste is gelegd dan hiervoor bewezen is verklaard en spreekt de verdachte daarvan vrij;

stelt vast dat het bewezen verklaarde oplevert de hiervoor vermelde strafbare feiten;

verklaart de verdachte strafbaar;

veroordeelt de verdachte tot een
gevangenisstraf voor de duur van 14 (veertien) jaar;

beveelt dat de tijd die door de veroordeelde voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en in voorlopige hechtenis is doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde gevangenisstraf in mindering wordt gebracht, voor zover deze tijd niet reeds op een andere vrijheidsstraf in mindering is gebracht;

beslist ten aanzien van de voorwerpen, geplaatst op de lijst van inbeslaggenomen en nog niet teruggegeven voorwerpen, als volgt:
- verklaart verbeurd als bijkomende straf voor de feiten 1, 3 en 4:

de goederen onder de nummers 3, 4, 6, 7 en 8 van de beslaglijst.

Dit vonnis is gewezen door:

mr. W.A.F. Damen, voorzitter,

en mrs. E.A. Poppe-Gielesen en S. Jordaan, rechters,

in tegenwoordigheid van mr. J.S. Beukema, griffier,

en uitgesproken op de openbare terechtzitting van deze rechtbank op de datum die in de kop van dit vonnis is vermeld.

Bijlage I

tekst gewijzigde tenlastelegging

Aan de verdachte wordt ten laste gelegd dat

hij

in of omstreeks de periode 7 feb 2017 tot en met 21 feb 2017 te Heijen

en/of te Rotterdam en/of op/via de Westerschelde en/of over/via Nederlandse

territoriale wateren, in elk geval op een of meer plaats(en) in Nederland

tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen,

opzettelijk binnen het grondgebied van Nederland heeft gebracht ongeveer

1131,7 kilogram heroïne en/of opium en/of morfine, in elk geval een

hoeveelheid van een materiaal bevattende heroïne en/of opium en/of morfine,

zijnde heroïne en/of opium en/of morfine

een middel als bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst I, dan wel

aangewezen krachtens het vijfde lid van artikel 3a van die wet;

art 2 ahf/ond A Opiumwet

art 10 lid 5 Opiumwet

Subsidiair, voorzover het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of zou

kunnen leiden:

hij

in of omstreeks de periode 7 feb 2017 tot en met 21 feb 2017 te Heijen

en/of te Rotterdam en/of op/via de Westerschelde en/of over/via Nederlandse

territoriale wateren, in elk geval op een of meer plaats(en) in Nederland

tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen,

opzettelijk heeft vervoerd ongeveer 1131,7 kilogram heroïne en/of opium en/of

morfine, in elk geval een hoeveelheid van een materiaal bevattende heroïne

en/of opium en/of morfine, zijnde heroïne en/of opium en/of morfine

een middel als bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst I, dan wel

aangewezen krachtens het vijfde lid van artikel 3a van die wet;

art 2 ahf/ond B Opiumwet

art 47 lid 1 ahf/sub 1 Wetboek van Strafrecht

art 10 lid 4 Opiumwet

meer subsidiair, voorzover het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of

zou kunnen leiden:

hij

in of omstreeks de periode 7 feb 2017 tot en met 21 feb 2017 te Heijen

en/of te Rotterdam en/of op/via de Westerschelde en/of over/via Nederlandse

territoriale wateren, in elk geval op een of meer plaats(en) in Nederland

tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen,

opzettelijk aanwezig heeft gehad ongeveer 1131,7 kilogram heroïne en/of opium

en/of morfine, in elk geval een hoeveelheid van een materiaal bevattende

heroïne en/of opium en/of morfine, zijnde heroïne en/of opium en/of morfine

een middel als bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst I, dan wel

aangewezen krachtens het vijfde lid van artikel 3a van die wet;

art 2 ahf/ond C Opiumwet

art 47 lid 1 ahf/sub 1 Wetboek van Strafrecht

art 10 lid 3 Opiumwet

hij op een of meer tijdstip(pen) in of omstreeks de periode van 1 december

2016 tot en met 31 januari 2017 te Rotterdam en/of op/via de Westerschelde

en/of over/via Nederlandse territoriale wateren, in elk geval op een of meer

plaats(en) in Nederland,

tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen,

opzettelijk binnen het grondgebied van Nederland heeft gebracht,

althans opzettelijk heeft afgeleverd en/of verstrekt en/of vervoerd,

in elk geval opzettelijk aanwezig heeft gehad,

(ongeveer) 1300 kilogram, in elk geval (een) grote hoeveelhe(i)d(en) van een

materiaal bevattende cocaïne, zijnde cocaïne een middel als bedoeld in de bij

de Opiumwet behorende lijst I, dan wel aangewezen krachtens het vijfde lid van

artikel 3a van die wet;

art 2 ahf/ond A Opiumwet

art 2 ahf/ond B Opiumwet

art 2 ahf/ond C Opiumwet

art 47 lid 1 ahf/sub 1 Wetboek van Strafrecht

art 10 lid 3 Opiumwet

art 10 lid 4 Opiumwet

art 10 lid 5 Opiumwet

art 2 ahf/ond A Opiumwet

art 47 lid 1 ahf/sub 1 Wetboek van Strafrecht

art 10 lid 5 Opiumwet

Subsidiair, voorzover het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of zou

kunnen leiden:

Een of meer tot op heden onbekend gebleven personen, op een of meer

tijdstip(pen) in of omstreeks de periode van 1 december 2016 tot en met 31 tijdstip(pen) in of omstreeks de periode van 1 december 2016 tot en met 31

januari 2017 te Rotterdam en/of op/via de Westerschelde en/of over/via

Nederlandse territoriale wateren, in elk geval op een of meer plaats(en) in

Nederland,

tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen,

opzettelijk binnen het grondgebied van Nederland heeft/hebben gebracht,

althans opzettelijk heeft/hebben afgeleverd en/of verstrekt en/of vervoerd,

in elk geval opzettelijk aanwezig heeft/hebben gehad,

(ongeveer) 1300 kilogram, in elk geval (een) grote hoeveelhe(i)d(en) van een

materiaal bevattende cocaïne, zijnde cocaïne een middel als bedoeld in de bij

de Opiumwet behorende lijst I, dan wel aangewezen krachtens het vijfde lid van

artikel 3a van die wet;

bij het plegen van welk bovenomschreven feit verdachte opzettelijk behulpzaam

is geweest en/of tot het plegen van welk feit verdachte opzettelijk

gelegenheid en/of middelen en/of inlichtingen heeft verschaft, door

opzettelijk in of omstreeks de periode van 11 april 2016 tot en met 31 januari

2017:

- het bedrijf [naam bedrijf 1] heeft opgericht en/of laten oprichten om als

dekmantel te fungeren/dienen voor het invoeren/binnen het grondgebied van

Nederland brengen van die cocaïne;

- een of meer betaling(en) heeft (laten) verricht(en) ten behoeve van het

verkopen, afleveren, verstrekken, vervoeren en/of binnen het grondgebied van

Nederland brengen van genoemde hoeveelheid verdovende middelen (cocaïne);

art 2 ahf/ond A Opiumwet

art 2 ahf/ond B Opiumwet

art 2 ahf/ond C Opiumwet

art 48 sub 1 Wetboek van Strafrecht

art 10 lid 3 Opiumwet

art 10 lid 4 Opiumwet

art 10 lid 5 Opiumwet

art 2 ahf/ond A Opiumwet

hij op een of meer tijdstip(pen) in of omstreeks de periode van 11 april 2016

tot en met 21 februari 2017 te Rotterdam, althans in Nederland,

tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen,

om een feit of feiten, bedoeld in het vierde of vijfde lid van artikel 10 van

de Opiumwet, te weten het meermalen opzettelijk verkopen, afleveren,

verstrekken, vervoeren en/of binnen het grondgebied van Nederland brengen van

een of meer hoeveelheden cocaïne, in elk geval een (grote) hoeveelheid van

een materiaal bevattende cocaïne, zijnde cocaïne een middel vermeld op de bij

de Opiumwet behorende lijst I, dan wel aangewezen krachtens het vijfde lid van

artikel 3a van die wet, voor te bereiden en/of te bevorderen,

- een of meer anderen heeft getracht te bewegen om dat/die feit(en) te plegen,

te doen plegen, mede te plegen, uit te lokken en/of om daarbij behulpzaam te

zijn en/of om daartoe gelegenheid, middelen en/of inlichtingen te verschaffen,

en/of

- zich en/of een of meer anderen gelegenheid en/of middelen en/of inlichtingen

tot het plegen van dat/die feit(en) heeft getracht te verschaffen, en/of

- voorwerpen en/of vervoersmiddelen en/of stoffen en/of gelden of andere

betaalmiddelen voorhanden heeft gehad, waarvan verdachte en/of verdachtes

mededader(s) wist(en) of ernstige redenen had(den) te vermoeden, dat dat/die

bestemd was/waren tot het plegen van dat/die feit(en),

immers heeft /hebben verdachte en/of zijn mededader(s) tezamen en in

vereniging met elkaar toen en daar opzettelijk:

- een of meer betaling(en) (laten) verricht(en) ten behoeve van het verkopen,

afleveren, verstrekken, vervoeren en/of binnen het grondgebied van Nederland

brengen van een hoeveelheid verdovende middelen (cocaïne);

- een of meer perso(o)n(en) een of meer bedrijf/bedrijven en/of

bankrekening(en) laten oprichten/openen en/of op naam laten zetten;

- ( een) deklading(en) (bananen) geregeld/laten regelen;

- zorggedragen voor het vervoer van een of meer hoeveelhe(i)d(en) cocaïne

en/of de vracht(en) waarin die cocaïne was verborgen;

art 10a lid 1 ahf/sub 2 alinea Opiumwet

art 10 lid 4 Opiumwet

art 10 lid 5 Opiumwet

hij op één of meer tijdstippen in of omstreeks de periode van 1 februari 2017

tot en met 23 april 2017 te Rotterdam en/of Amsterdam en/of te Amersfoort

en/of te Alphen aan de Rijn en/of (elders) in Nederland, tezamen en in

vereniging met een of meer anderen, althans alleen, ter voorbereiding van het

misdrijf waarop naar de wettelijke omschrijving een gevangenisstraf van acht

jaar of meer is gesteld, te weten gijzeling als bedoeld in artikel 282a

Wetboek van Strafrecht (Sr) en/of wederrechtelijke vrijheidsberoving als

bedoeld in artikel 282 Sr en/of afpersing als bedoeld in artikel 317 Sr,

opzettelijk informatie heeft/hebben verzameld over/van één of meerdere

personen, te weten

- [naam 1] en/of

- [naam 2] en/of

- [naam 3] en/of

- [naam 4] en/of

- [naam 5]

en/of afspraken te hebben gemaakt en/of besprekingen te hebben gehad met [naam medeverdachte 4]

en/of andere personen over:

- het weghalen/kidnappen van de vrouw van [naam medeverdachte 1] en/of zijn kinderen en/of zijn

schoonmoeder;

- het (vervolgens) een aantal maanden verborgen houden van de vrouw van [naam medeverdachte 1] ;

- het regelen van een professionele Marokkaanse groep;

- het huren van een boerderij en het opsluiten van personen in een

boerderijkelder;

- het regelen van bakens voor de auto's van een of meer personen uit de familie

van [naam medeverdachte 1] ;

- een Engelsman die een maniak is en die een aantal klappen moet geven;

- een betaling van 25 en/of 30 duizend;

- het (aldus) dwingen van [naam medeverdachte 1] tot het afleggen van een voor hem, verdachte,

ontlastende verklaring inhoudende dat de inbeslaggenomen partij van ruim 1100

kilo heroïne van [naam medeverdachte 1] is en/of dat hij, verdachte, in opdracht van [naam medeverdachte 1]

handelde en/of dat hij, verdachte, niets van de partij van 1100 kilo heroïne

wist;

- het (aldus) bewerkstelligen dat hij, verdachte, op vrije voeten komt;

en/of in de omgeving van de woning van [naam medeverdachte 1] en/of de woning van de

schoonmoeder van die [naam medeverdachte 1] rondjes te hebben gereden met een auto (samen

met ' [naam 14] ');

opzettelijk een of meer voorwerp(en) en/of informatiedrager(s), te weten:

- een huurauto (Skoda Octavia met kenteken [kentekennummer] ), die ter beschikking is gesteld aan [naam medeverdachte 6] en [naam 15] en/of

- een baken en/of

- tie-wraps en/of

welk(e) voowerp(en) en/of informatiedrager(s), al dan niet in combinatie met elkaar, bestemd waren tot het begaan van dat/die misdrijven, heeft/hebben verworven en/of vervaardigd en/of ingevoerd en/of doorgevoerd en/of uitgevoerd en/of voorhanden heeft/hebben gehad;

art 282a lid 1 Wetboek van Strafrecht

[naam medeverdachte 6] en [naam 15] en een of meer anderen in of omstreeks de periode 19 tot

en met 22 april 2017 te Rotterdam en/of Amsterdam en/of te Alphen aan de Rijn

en/of elders in Nederland, tezamen en in vereniging, [naam slachtoffer 1] , [naam slachtoffer 2] en [naam slachtoffer 3] en/of elders in Nederland, tezamen en in vereniging, [naam slachtoffer 1] , [naam slachtoffer 2] en [naam slachtoffer 3]

hebben bedreigd met enig misdrijf tegen het leven gericht, althans met

zware mishandeling, immers heeft/hebben [naam medeverdachte 6] en [naam 15] opzettelijk

dreigend:

- gezegd dat de woning van bovengenoemde personen zou worden opgeblazen;

- aan die [naam slachtoffer 1] medegedeeld dat als er geen kinderen waren geweest deze

[naam slachtoffer 1] niet meer in leven zou zijn geweest;

- aan die [naam slachtoffer 1] heeft/hebben gevraagd of hij die mannen in de tuin niet

gezien heeft. Dat hij tegen die [naam slachtoffer 1] heeft gezegd dat die mannen bij hem

hoorden en dat hij zo 10 man naar het huis van die [naam slachtoffer 1] kan sturen en dat

zijn huis een wit hekje heeft, terwijl er in de dagen ervoor reeds meerdere

malen onbekend gebleven personen met zwarte kleding over de schutting van de

woning geklommen waren en in de tuin van die [naam slachtoffer 1] hadden gestaan en hadden

aangebeld;

bij het plegen van welk bovenomschreven feit verdachte opzettelijk behulpzaam

is geweest en/of tot het plegen van welk feit verdachte opzettelijk gelegenheid en/of middelen en/of inlichtingen heeft verschaft, door opzettelijk in of omstreeks de periode van 11 april 2017 tot en met 22 april 2017:

- samen met [naam medeverdachte 4] en/of anderen bovengenoemde [naam medeverdachte 6] en [naam 15] te

benaderen over het bedreigen van de familie van [naam medeverdachte 1] ;

- informatie te verstrekken over de verblijfplaats van [naam slachtoffer 1] , [naam slachtoffer 2] en [naam slachtoffer 3] ;

art 285 lid 1 Wetboek van Strafrecht

ECLI:NL:RBROT:2018:8543

Bewezenverklaring van medeplegen van invoer van grote hoeveelheden heroïne en cocaïne, voorbereidingshandelingen gijzeling en medeplichtigheid aan bedreiging

Uitspraak

Rechtbank Rotterdam

1.Onderzoek op de terechtzitting

2.Tenlastelegging

3.Eis officier van justitie

4.Ontvankelijkheid officier van justitie

Algemene inleiding

5.Waardering van het bewijs

6.Strafbaarheid feiten

1. primair: medeplegen van opzettelijk handelen in strijd met het in artikel 2 onder A van de Opiumwet gegeven verbod

3. primair: medeplegen van opzettelijk handelen in strijd met het in artikel 2 onder A van de Opiumwet gegeven verbod

7.Strafbaarheid verdachte

8.Motivering straf

9.In beslag genomen voorwerpen

10.Toepasselijke wettelijke voorschriften

11.Bijlagen

12.Beslissing

welk(e) voowerp(en) en/of informatiedrager(s), al dan niet in combinatie met elkaar, bestemd waren tot het begaan van dat/die misdrijven, heeft/hebben verworven en/of vervaardigd en/of ingevoerd en/of doorgevoerd en/of uitgevoerd en/of voorhanden heeft/hebben gehad;

Voetnoten