ECLI:NL:RBROT:2018:5698

Uitspraak

Rechtbank Rotterdam

Team jeugd

Parketnummer: 10/680640-17

Datum uitspraak: 9 mei 2018

Tegenspraak

Vonnis van de rechtbank Rotterdam, meervoudige kamer voor strafzaken, in de zaak tegen de verdachte:

[naam verdachte],

geboren te [geboorteplaats verdachte] op [geboortedatum verdachte] 2003,

ingeschreven in de basisregistratie personen op het adres:

[adres verdachte] [woonplaats verdachte] ,

raadsman: mr. S. Meeuwsen, advocaat te Gorinchem.

1.Onderzoek op de terechtzitting

Gelet is op het onderzoek op de besloten terechtzitting van 26 april 2018.

2.Tenlastelegging

Aan de verdachte is ten laste gelegd hetgeen is vermeld in de dagvaarding. De tekst van de tenlastelegging is als bijlage I aan dit vonnis gehecht.

3.Eis officier van justitie

De officier van justitie mr. A.P.G. de Beer heeft gevorderd:

bewezenverklaring van het onder 1 primair ten laste gelegde;
veroordeling van de verdachte tot een taakstraf, bestaande uit een werkstraf voor de duur van 100 uren, subsidiair 50 dagen vervangende jeugddetentie met aftrek
met opdracht aan de gecertificeerde instelling Jeugdbescherming west Zuid-Holland tot het houden van toezicht op de naleving van voormelde bijzondere voorwaarde en de verdachte ten behoeve daarvan te begeleiden.

4.Waardering van het bewijs

4.1.

Bewijswaardering

4.1.1.

Standpunt verdediging

De verdediging heeft zich op het standpunt gesteld dat er geen sprake is geweest van medeplegen, maar slechts van medeplichtigheid, omdat de verdachte geen aandeel heeft gehad in de (gewelds)handeling.

4.1.2.

Beoordeling en conclusie

De rechtbank stelt voorop dat de betrokkenheid aan een strafbaar feit als medeplegen kan worden bewezen verklaard indien is komen vast te staan dat bij het begaan daarvan sprake is geweest van een voldoende nauwe en bewuste samenwerking.

Uit de verklaringen van de verdachte en de medeverdachten [naam medeverdachte 1] en [naam medeverdachte 2] volgt dat zij op 11 oktober 2017, terwijl zij aan het rondfietsen waren, met elkaar een plan hebben gemaakt om een beroving te plegen. Toen de verdachten het slachtoffer zagen is de beroving gestart. [naam medeverdachte 2] is naar het slachtoffer en zijn vriend gefietst om de weg te vragen. Hij heeft nadien aan [naam medeverdachte 1] en de verdachte verteld dat het slachtoffer een dure telefoon bij zich had. Vervolgens gaf de verdachte zijn bivakmuts, en [naam medeverdachte 2] zijn boksbeugel, aan [naam medeverdachte 1] . [naam medeverdachte 1] is daarop, met de bivakmuts op en de boksbeugel in zijn hand, richting het slachtoffer gelopen. De verdachte liep met hem mee voor het geval er iets zou gebeuren. Daarbij had hij zijn capuchon op, omdat hij niet wilde dat het slachtoffer hem zou herkennen, zo heeft de verdachte ter zitting verklaard. Nadat [naam medeverdachte 1] de telefoon had gepakt en het slachtoffer had geslagen zijn de verdachten met elkaar weg gefietst. Na afloop hebben de verdachten met elkaar afgesproken dat zij de opbrengst van de gestolen telefoon zouden verdelen.

Op grond van het voorgaande oordeelt de rechtbank dat er sprake is geweest van een voldoende nauwe en bewuste samenwerking tussen de verdachte en zijn medeverdachten. Onweersproken staat immers vast dat de verdachten een gezamenlijk plan hadden, dat gezamenlijk tot uitvoering hebben gebracht en na afloop hebben afgesproken dat zij de buit zouden verdelen. Daarmee acht de rechtbank het primair tenlastegelegde medeplegen bewezen.

4.2.

Bewezenverklaring

In bijlage II heeft de rechtbank de inhoud van wettige bewijsmiddelen opgenomen, houdende voor de bewezenverklaring redengevende feiten en omstandigheden. Op grond daarvan, en op grond van de redengevende inhoud van het voorgaande, is wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het onder 1 primair ten laste gelegde heeft begaan op die wijze dat:

hij op 1 oktober 2017 te Hendrik-Ido-Ambacht op de openbare weg, de Achterambachtseweg, tezamen en in vereniging met anderen, met het oogmerk van wederrechtelijke
toe-eigeningheeft weggenomen een telefoon, toebehorende aan [naam slachtoffer 1] , welke diefstal werd voorafgegaan en gevolgd van geweld en bedreiging met geweld tegen [naam slachtoffer 1] , gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden en om bij betrapping op heterdaad aan zichzelf en/of aan (een) andere deelnemer(s) van voormeld misdrijf hetzij de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren, welk geweld en welke bedreiging met geweld bestonden uit het (met zijn mededader)

- gemaskerd op die [naam slachtoffer 1] aflopen en

- tonen en/of voorhouden aan die [naam slachtoffer 1] van een boksbeugel en

- slaan tegen de kaak van die [naam slachtoffer 1] .

Hetgeen meer of anders is ten laste gelegd is niet bewezen. De verdachte moet daarvan worden vrijgesproken.

5.Strafbaarheid feit

Het bewezen feit levert op:

Diefstal door twee of meer verenigde personen, voorafgegaan en gevolgd van geweld en bedreiging met geweld tegen personen, gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden en om, bij betrapping op heterdaad, aan zichzelf en andere deelnemers van het misdrijf hetzij de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren.

Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het feit uitsluiten.

Het feit is dus strafbaar.

6.Strafbaarheid verdachte

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de verdachte uitsluit.

De verdachte is dus strafbaar.

7.Motivering straf

De straf die aan de verdachte wordt opgelegd, is gegrond op de ernst van het feit, de omstandigheden waaronder het feit is begaan en de persoon en de persoonlijke omstandigheden van de verdachte. Daarbij wordt in het bijzonder het volgende in aanmerking genomen.

De verdachte heeft zich samen met twee anderen schuldig gemaakt aan een brutale straatroof met zeer jeugdige slachtoffers. De rechtbank rekent de verdachte dit zwaar aan. De ervaring leert dat de slachtoffers van dergelijke feiten lichamelijke en psychische gevolgen kunnen ondervinden van hetgeen hen is overkomen. De verdachte heeft geen oog gehad voor het slachtoffer en inbreuk gemaakt op zijn lichamelijk integriteit en de rechtsorde. Daarnaast heeft de verdachte door zijn gedrag laten zien dat hij geen respect heeft voor andermans eigendommen. De in de samenleving levende gevoelens van angst en onveiligheid zijn door het handelen van de verdachte versterkt. Dit is een ernstig feit dat voor schade en overlast heeft gezorgd.

Bij het bepalen van de op te leggen straf is in aanmerking genomen dat de verdachte blijkens het op zijn naam gestelde uittreksel uit de justitiële documentatie van 26 maart 2018 niet eerder is veroordeeld voor strafbare feiten.

Door gz-psycholoog M. Hulshof is een rapport opgemaakt, gedateerd 15 december 2017. Dit rapport houdt, voor zover van belang, in dat er bij de verdachte geen sprake is van een ziekelijke stoornis of een gebrekkige ontwikkeling waardoor het plegen van het tenlastegelegde, al dan niet deels, verklaard zou kunnen worden. Er zijn geen factoren, voortkomend uit een stoornis, aanwezig geweest die de keuzevrijheid hebben beïnvloed. In zijn algemeenheid kan gesteld worden dat er bij de verdachte geen signalen zijn van agressief danwel impulsief gedrag. De verdachte heeft een dagbesteding, een vrijetijdsbesteding en de ouders zijn betrokken. Zowel de verdachte als zijn moeder staan open voor hulp. De verdachte heeft zelf, in het vrijwillig kader, hulp gezocht bij schoolmaatschappelijk werk. Om bovenstaande redenen wordt het recidiverisico van gewelddadig gedrag op laag geschat en kan er vanuit gedragsdeskundige optiek geen onderbouwde uitspraak gedaan worden over de noodzaak van een behandeling in een juridisch kader. Hoewel het tenlastegelegde de verdachte volledig toe te rekenen is, en er geen behandeling noodzakelijk is, kan wel geadviseerd worden dat de verdachte de hulpverlening bij schoolmaatschappelijk werk voortzet. Met behulp van deze begeleiding zou hij meer zicht kunnen krijgen op zijn vriendenkeuze en wat voor hem positieve en negatieve contacten zijn. Daarnaast wordt geadviseerd dat de verdachte de komende periode toezicht en begeleiding krijgt van de jeugdreclassering in het kader van een (deels) voorwaardelijke straf.

Door de Raad voor de Kinderbescherming (hierna: de Raad) is een strafadvies opgemaakt, gedateerd 22 december 2017. Uit dit advies volgt dat de Raad toezicht en begeleiding van de jeugdreclassering niet nodig acht, indien de kindercoach en schoolmaatschappelijk werk actief betrokken blijven en met de verdachte zullen werken aan de doelen. De verdachte is volgens de Raad in staat om daar voldoende van te profiteren. De Raad adviseert oplegging van een taakstraf in de vorm van een werkstraf.

De rechtbank heeft acht geslagen op het plan van aanpak van de gecertificeerde instelling Jeugdbescherming west Zuid-Holland (hierna: de jeugdreclassering) van 27 november 2017.

Ter terechtzitting heeft mevrouw [naam jeugdreclasseerder] , jeugdreclasseerder, naar voren gebracht dat de verdachte een excuusbrief naar de slachtoffers heeft gestuurd. Hij heeft daarop (nog) geen reactie gehad. De jeugdreclassering acht het van belang dat zij de verdachte blijft begeleiden, zodat er zicht is op zijn ontwikkeling en weerbaarheid op het moment dat hij weer meer vrijheden krijgt.

Gelet op al het voorgaande komt de rechtbank tot de volgende conclusies.

De rechtbank legt een taakstraf op, bestaande uit een werkstraf. Bij de bepaling van de omvang van de taakstraf slaat de rechtbank acht op straffen die in soortgelijke zaken worden opgelegd. Daarnaast houdt de rechtbank rekening met het feit dat de verdachte zich sinds

16 oktober 2017 moet houden aan een strenge avondklok. De verdachte is daardoor gedurende een behoorlijke periode beperkt in zijn vrijheid.

De rechtbank acht het voorts met de officier van justitie en de jeugdreclassering noodzakelijk dat de verdachte (verder) begeleid gaat worden door de jeugdreclassering. Daarom legt de rechtbank een deel van de voorgenomen taakstraf voorwaardelijk op, met de voorwaarden die hierna worden genoemd. Dit voorwaardelijk strafdeel dient er tevens toe de verdachte ervan te weerhouden in de toekomst opnieuw strafbare feiten te plegen.

Alles afwegend acht de rechtbank de hierna te noemen straf passend en geboden.

8.Toepasselijke wettelijke voorschriften

Gelet is op de artikelen 77a, 77g, 77h, 77m, 77n, 77x, 77y, 77z, 77gg en 312 van het Wetboek van Strafrecht.

9.Bijlagen

De in dit vonnis genoemde bijlagen maken deel uit van dit vonnis.

10.Beslissing

De rechtbank:

verklaart bewezen, dat de verdachte het onder 1 primair ten laste gelegde feit, zoals hiervoor omschreven, heeft begaan;

verklaart niet bewezen hetgeen aan de verdachte meer of anders ten laste is gelegd dan hiervoor bewezen is verklaard en spreekt de verdachte daarvan vrij;

stelt vast dat het bewezen verklaarde oplevert het hiervoor vermelde strafbare feit;

verklaart de verdachte strafbaar;

veroordeelt de verdachte tot een taakstraf, bestaande uit een
werkstrafvoor de duur van
80 (tachtig) uren, waarbij de Raad voor de Kinderbescherming dient te bepalen uit welke werkzaamheden de werkstraf dient te bestaan;

beveelt dat, voor het geval de veroordeelde de werkstraf niet naar behoren verricht, vervangende jeugddetentie zal worden toegepast voor de duur van 40 dagen;

beveelt dat de tijd die door de veroordeelde voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en in voorlopige hechtenis is doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde werkstraf in mindering wordt gebracht volgens de maatstaf van twee uren per dag, zodat na deze aftrek
72 (tweeënzeventig) urente verrichten werkstraf resteert;

bepaalt dat een gedeelte van de taakstraf groot
40 (veertig) uren, niet ten uitvoer zal worden gelegd, tenzij de rechter later anders mocht gelasten wegens niet nakoming van de na te melden voorwaarden;

stelt de proeftijd vast op twee jaren onder de algemene voorwaarden dat de veroordeelde:

zich voor het einde van die proeftijd niet zal schuldig maken aan een strafbaar feit;
ten behoeve van het vaststellen van zijn identiteit zijn medewerking zal verlenen aan het nemen van een of meer vingerafdrukken of een identiteitsbewijs als bedoeld in artikel 1 Wet op de identificatieplicht ter inzage zal aanbieden;
zijn medewerking zal verlenen aan het door de jeugdreclassering te houden toezicht, bedoeld in artikel 77aa, eerste tot en met het vierde lid, van het Wetboek van Strafrecht, de medewerking aan huisbezoeken daaronder begrepen;

en onder de bijzondere voorwaarde dat de veroordeelde:

- zich zal houden aan de aanwijzingen die zullen worden gegeven door of namens de jeugdreclassering, zo lang als de jeugdreclassering dat noodzakelijk acht;

geeft opdracht aan de gecertificeerde instelling Jeugdbescherming west Zuid-Holland tot het houden van toezicht op de naleving van voormelde bijzondere voorwaarde en de veroordeelde ten behoeve daarvan te begeleiden;

heft op het bevel tot voorlopige hechtenis van de verdachte, die bij eerdere beslissing is geschorst.

Dit vonnis is gewezen door:

mr. H. Benaissa, voorzitter, tevens kinderrechter,

en mrs. E.J. Stalenberg en S. Woudman-Bijl, rechters,

in tegenwoordigheid van mr. T. van Loef, griffier,

en uitgesproken op de openbare terechtzitting van deze rechtbank op 9 mei 2018.

De jongste rechter is buiten staat dit vonnis mede te ondertekenen.

Bijlage I

Tekst tenlastelegging

Aan de verdachte wordt ten laste gelegd dat

hij op of omstreeks 1l oktober 2017 te Hendrik-Ido-Ambacht op de openbare weg, de Achterambachtseweg, tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, met het oogmerk van wederrechtelijke
toe-eigeningheeft weggenomen een telefoon, in elk geval enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan [naam slachtoffer 1] , in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte en/of zijn mededader(s), welke diefstal werd voorafgegaan en/of vergezeld en/of gevolgd van geweld en/of bedreiging met geweld tegen [naam slachtoffer 1] en/of [naam slachtoffer 2] , gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden en/of gemakkelijk te maken en/of om bij betrapping op heterdaad aan zichzelf en/of aan (een) andere deelnemer(s) van voormeld misdrijf hetzij de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren, welk geweld en/of welke bedreiging met geweld bestond(en) uit het (met zijn mededader(s), althans alleen)

- afspraken maken over het plegen van een straatroof en/of

- doen van een voorverkenning om te zien welke spullen de te beroven perso(o)n(en) bij zich had(den) en/of

- gemaskerd op die [naam slachtoffer 1] aflopen en/of

- tonen en/of voorhouden aan die [naam slachtoffer 1] van een boksbeugel en/of

- onder de voet van die [naam slachtoffer 2] wegtrekken van die telefoon en/of

- slaan en/of stompen tegen de kaak van die [naam slachtoffer 1] ;

subsidiair, voorzover het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of zou kunnen leiden:

[naam medeverdachte 1] op of omstreeks 11 oktober 2017 te Hendrik-Ido-Ambacht,

tezamen en in vereniging met een ander, althans alleen, met het oogmerk van wederrechtelijke
toe-eigeningheeft weggenomen een telefoon, in elk geval enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan [naam slachtoffer 1] , in elk geval aan een ander of anderen dan aan die [naam medeverdachte 1] en/of zijn mededader en/of aan verdachte, welke diefstal werd voorafgegaan en/of vergezeld en/of gevolgd van geweld en/of bedreiging met geweld tegen [naam slachtoffer 1] en/of [naam slachtoffer 2] , gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden en/of gemakkelijk te maken en/of om bij betrapping op heterdaad aan zichzelf en/of aan een andere deelnemer van voormeld misdrijf hetzij de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren, welk geweld en/of welke bedreiging met geweld bestond(en) uit het