ECLI:NL:RBROT:2017:3172

• Datum uitspraak: 19 mei 2017
• Publicatiedatum: 25 april 2017
• Zaaknummer: 3195096
• Instantie: Rechtbank Rotterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht; Verbintenissenrecht
• Procedures: Eerste aanleg - enkelvoudig
• Rechters: P. Vlaswinkel
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Vordering tot betaling van kosten en geschil over telefoonabonnement

In deze zaak heeft de besloten vennootschap Intrum Justitia Nederland B.V. een vordering ingesteld tegen een gedaagde, die in persoon is verschenen. De vordering betreft een bedrag van € 1.062,72, dat Intrum Justitia stelt te vorderen op basis van een overeenkomst die de gedaagde had met Vodafone Libertel B.V. De gedaagde heeft echter aangevoerd dat hij een bedrag per abuis niet had betaald, maar dat dit later door zijn partner is voldaan. Hij verzoekt om herstel van zijn telefoonaansluiting, omdat hij meent dat de afsluiting op een misverstand berust.

De kantonrechter heeft de procedure gevolgd aan de hand van verschillende processtukken, waaronder dagvaardingen en conclusies van antwoord. De rechter heeft vastgesteld dat de gedaagde een overeenkomst is aangegaan voor het gebruik van een mobiele telefoon en dat de vordering op hem is overgedragen aan Intrum Justitia. De rechter heeft geoordeeld dat de overeenkomst met betrekking tot de mobiele telefoon moet worden aangemerkt als een koop op afbetaling, maar dat de overeenkomst niet van kracht is geworden omdat de koopprijs van het toestel niet afzonderlijk is vastgesteld.

De kantonrechter heeft de vordering van Intrum Justitia afgewezen voor het toestelgedeelte, maar heeft wel een bedrag van € 58,33 toegewezen voor overige kosten die buiten het tegoed van het abonnement vallen. De vordering tot vergoeding van vervallen rente is afgewezen, omdat Intrum Justitia een onjuist bedrag aan hoofdsom heeft opgegeven. De gedaagde is veroordeeld in de proceskosten van Intrum Justitia, met uitzondering van een overschrijding van het griffierecht. Het vonnis is uitgesproken door mr. P. Vlaswinkel op 19 mei 2017.

Uitspraak

RECHTBANK ROTTERDAM

zaaknummer: 3195096 \ CV EXPL 14-30868

uitspraak: 19 mei 2017

vonnis van de kantonrechter, zitting houdende te Rotterdam,

in de zaak van

de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid

Intrum Justitia Nederland B.V. ,

gevestigd te 's-Gravenhage,

eiseres,

gemachtigde: gerechtsdeurwaarder J. Hutten,

tegen

[gedaagde] ,

woonplaats: [plaatsnaam],

gedaagde,

in persoon.

Partijen worden hierna aangeduid als “Intrum Justitia” en “[gedaagde]”.

1. Het verloop van de procedure

1.1

Het verloop van de procedure volgt uit de volgende processtukken, waarvan de kantonrechter kennis heeft genomen:

• het exploot van dagvaarding van 23 juni 2014 met producties;
• de conclusie van antwoord met producties;
• de rolbeslissing van 5 september 2014;
• de akte van Intrum Justitia ten behoeve van de rolzitting van 17 maart 2015 met producties;
• de akte van [gedaagde] ten behoeve van de rolzitting van 12 mei 2015 met producties;
• de rolbeslissing van 18 maart 2016;
• de akte van Intrum Justitia ten behoeve van de rolzitting van 19 oktober 2016 met producties, en
• de akte van [gedaagde] ten behoeve van de rolzitting van 16 november 2016 met producties.

1.2

Daarop is de datum voor de uitspraak van het vonnis nader bepaald op heden.

2. De vordering

2.1

Intrum Justitia heeft bij dagvaarding gevorderd bij vonnis, uitvoerbaar bij voorraad, [gedaagde] te veroordelen aan haar te betalen € 1.062,72, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 11 juni 2014 over € 906,96 tot aan de dag van algehele voldoening, tezamen een bedrag van € 25.000,00 niet te boven gaand, met veroordeling van [gedaagde] in de kosten van de procedure.

2.2

Aan haar vordering legt Intrum Justitia - zakelijk weergegeven en voor zover thans van belang - ten grondslag dat [gedaagde] ondanks diverse aanmaningen in gebreke is gebleven met volledige (tijdige) voldoening van de - ingevolge tussen [gedaagde] en Vodafone Libertel B.V. op 29 juni 2013 gesloten overeenkomst (telefoonnummer 06-45306055) - aan haar verschuldigde bedragen. Intrum Justitia stelt daartoe dat Vodafone haar vordering op [gedaagde] bij akte van cessie aan Intrum Justitia heeft overgedragen.

3. Het verweer

[gedaagde] voert aan dat hij per abuis een bedrag niet had betaald. Dat bedrag heeft zijn partner toen alsnog voldaan. De afsluiting berust daarom volgens [gedaagde] op een misverstand. [gedaagde] verzoekt om de telefoonaansluiting te herstellen.

4. De beoordeling

4.1

[gedaagde] erkent dat er op enig moment, rond mei 2013, een factuur door hem - per abuis - onbetaald is gelaten. Vast staat dat dat bedrag later alsnog door of namens hem is betaald. Volgens [gedaagde] berust de buiten werking stelling van zijn telefoonaansluiting daarom op een misverstand. Uit de stukken blijkt echter dat de afsluiting niet heeft plaatsgevonden naar aanleiding van het bovenstaande, maar naar aanleiding van het door [gedaagde] onbetaald laten van de (volgende) factuur van juni 2013. Door [gedaagde] is niet gesteld, noch is gebleken dat die factuur op enig moment door hem (alsnog) is betaald.

4.2

Uit de in het geding gebrachte stukken blijkt dat [gedaagde] een overeenkomst is aangegaan, op grond waarvan [gedaagde] tegen betaling van maandelijkse abonnementskosten en gebruikskosten gebruik kon maken van het mobiele telecommunicatienetwerk van de telefoonprovider. Bij het aangaan van die overeenkomst is aan [gedaagde] een mobiele telefoon verstrekt. De vordering op [gedaagde] is overgedragen aan Intrum Justitia.

De overeenkomst wordt conform het arrest van de Hoge Raad van 13 juni 2014 (ECLI:NL:HR:2014:1385) ter zake van de verkrijging van de mobiele telefoon aangemerkt als koop op afbetaling als bedoeld in artikel 7A:1576 lid 1 Burgerlijk Wetboek, nu niet aannemelijk is dat de door [gedaagde] verschuldigde abonnementskosten niet (mede) strekken tot afbetaling van de door hem ontvangen telefoon.

Uit de door Intrum Justitia in het geding gebrachte gegevens blijkt niet dat de koopprijs van het aan [gedaagde] verstrekte telefoontoestel afzonderlijk is bepaald in de overeenkomst. Daarom wordt de overeenkomst ten aanzien van het toestelgedeelte geacht niet van kracht te zijn geworden.

Voor de verkoopwaarde van het toestel heeft Intrum Justitia verwezen naar een sim only vergelijking. Deze vergelijking is echter niet toegelicht en/of onderbouwd, zodat op grond hiervan geen betrouwbare verkoopwaarde van het toestel kan worden aangenomen.

Als gevolg daarvan kan niet worden vastgesteld welk gedeelte van de door [gedaagde] verschuldigde maandtermijnen betrekking heeft op het toestelgedeelte en welk gedeelte betrekking heeft op de door de provider geleverde telecommunicatiediensten. Hierdoor moet worden aangenomen dat de beide onderdelen zodanig met elkaar verweven zijn dat zij niet los van elkaar kunnen worden gezien en daardoor allebei niet van kracht zijn geworden.

Daarom wordt de vordering van Intrum Justitia wat dit deel betreft afgewezen.

Wel blijkt uit de facturen dat er voor de datum van beëindiging van de overeenkomst ook overige kosten zijn gemaakt die buiten het tegoed van het abonnement vallen. Deze kosten van in totaal € 58,33 worden als gegrond en niet betwist wel toegewezen

4.3

De vordering tot vergoeding van de vervallen rente zal worden afgewezen, nu Intrum Justitia bij dagvaarding van een onjuist bedrag aan hoofdsom is uitgegaan. Intrum Justitia heeft hiermee over een te hoog bedrag aan hoofdsom vervallen rente berekend. De rente zal worden toegewezen zoals hierna bepaald.

4.4

Intrum Justitia maakt aanspraak op een vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten. De kantonrechter stelt vast dat het Besluit vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten van toepassing is nu het verzuim na 30 juni 2012 is ingetreden. De gevorderde vergoeding komt echter niet voor toewijzing in aanmerking, nu niet gebleken is dat in de aanmaning aan [gedaagde] een betalingstermijn van 14 dagen is gegeven ingaande de dag na ontvangst daarvan, zoals vereist door artikel 6:96 lid 6 BW. In dit verband wordt verwezen naar de uitspraak van de Hoge Raad van 25 november 2016, ECLI:NL:HR:2016:2704.

4.5

[gedaagde] wordt veroordeeld in de proceskosten van Intrum Justitia, behoudens voor zover het griffierecht € 115,00 overschrijdt, welke overschrijding - gelet op het beperkte bedrag dat aan hoofdsom is toegewezen - voor rekening van Intrum Justitia dient te blijven. Het salaris voor de gemachtigde van Intrum Justitia wordt om die reden eveneens bepaald op basis van de toegewezen hoofdsom en gebaseerd op één punt.

5. De beslissing

De kantonrechter:

veroordeelt [gedaagde] tot betaling aan Intrum Justitia van € 58,33, vermeerderd met de wettelijke rente als bedoeld in artikel 6:119 BW vanaf de dag van de dagvaarding tot de dag van algehele voldoening;

veroordeelt [gedaagde] in de proceskosten, tot aan deze uitspraak aan de zijde van Intrum Justitia vastgesteld op € 115,00 aan griffierecht, € 79,15 aan dagvaardingskosten en € 30,00 aan salaris voor de gemachtigde;

verklaart dit vonnis uitvoerbaar bij voorraad en wijst af het meer of anders gevorderde.

Dit vonnis is gewezen door mr. P. Vlaswinkel en uitgesproken ter openbare terechtzitting.

703