ECLI:NL:RBROE:2003:AI1808

Rechtbank Roermond

Datum uitspraak
13 augustus 2003
Publicatiedatum
4 april 2013
Zaaknummer
50343 / HA ZA 02 - 376
Instantie
Rechtbank Roermond
Type
Uitspraak
Rechtsgebied
Civiel recht
Procedures
  • Eerste aanleg - enkelvoudig
Vindplaatsen
  • Rechtspraak.nl
AI samenvatting door LexboostAutomatisch gegenereerd

Terugverkoop van gronden door de Gemeente Gennep aan De Parochie en RK Armen

In deze zaak heeft de rechtbank Roermond op 13 augustus 2003 uitspraak gedaan in een geschil tussen De Parochie en RK Armen aan de ene kant en De Gemeente Gennep aan de andere kant. De Parochie en RK Armen vorderden teruglevering van gronden die zij in 1962 en 1974 aan de Gemeente hadden verkocht, onder de voorwaarde dat deze gronden niet meer voor sportdoeleinden zouden worden gebruikt. De rechtbank heeft vastgesteld dat de gronden sinds 1996 niet meer voor sportdoeleinden worden gebruikt, en dat de voorwaarden voor teruglevering zijn vervuld. De Gemeente heeft betoogd dat zij niet gehouden is tot teruglevering omdat zij de gronden nog voor andere doeleinden gebruikt, maar de rechtbank heeft dit verweer verworpen. De rechtbank oordeelde dat de Gemeente de gronden moet terugverkopen aan De Parochie en RK Armen voor dezelfde prijs als waarvoor zij deze oorspronkelijk had gekocht. Daarnaast is de Gemeente veroordeeld tot betaling van een contractuele boete van € 45,37 per dag vanaf 24 mei 2002 tot aan de dag van teruglevering. De rechtbank heeft ook de vordering van De Gemeente in reconventie afgewezen, waarin zij een hogere koopprijs wilde vaststellen. De rechtbank heeft geoordeeld dat de Gemeente als in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten moet worden veroordeeld.

Uitspraak

uitspraak: 13 augustus 2003
V O N N I S
van de rechtbank Roermond
in de zaak van:
eisers in conventie,
gedaagden in voorwaardelijke reconventie:
de rechtspersoonlijkheid bezittende lichamen
1. ROOMS KATHOLIEKE KERK EN PAROCHIE VAN DE HEILIGE MARTINUS TE GENNEP,
2. ROOMS KATHOLIEK ARMEN TE GENNEP,
beiden gevestigd te Gennep,
procureur: mr. H.J.J.M. van der Bruggen;
tegen:
gedaagde in conventie,
eiseres in voorwaardelijke reconventie:
het openbaar lichaam DE GEMEENTE GENNEP,
gevestigd te 6591 CP Gennep, Ellen Hoffmannplein 1,
procureur: mr. P.J.W.M. Theunissen.
Partijen worden aangeduid als:
eiseres sub 1: De Parochie; eiseres sub 2: RK Armen;
gedaagde: De Gemeente.
1. Inhoud van het procesdossier
Er wordt recht gedaan op de volgende processtukken:
- de dagvaarding van 24 mei 2002 met twaalf bijlagen;
- de conclusie van antwoord in conventie en van eis in reconventie met één bijlage;
- het tussenvonnis van de rechtbank van 29 augustus 2002;
- de brief van de raadsman van De Gemeente van 27 augustus 2002, waarbij schriftelijke bescheiden aan de rechtbank worden toegezonden ten behoeve van de comparitie van partijen, welke brief als een afzonderlijke akte wordt beschouwd;
- de conclusie van antwoord in reconventie;
- het proces-verbaal van de comparitie van partijen van 6 november 2002.
2. Vaststaande feiten in conventie en in voorwaardelijke reconventie
2.1 In 1962 heeft De Parochie op verzoek van De Gemeente aan de Stichting Sportvelden Gennep gronden verkocht, gelegen aan de Touwslagersgroes en 't Straatje, ter grootte van 1.68.82 hectare. RK Armen heeft toen grond verkocht nabij de Touwslagersgroes, groot 00.09.80 hectare. De totale verkoopprijs van de gronden bedroeg ƒ 40.782,--.
2.2 De levering van de gronden heeft op 19 december 1962 plaatsgevonden. In de leveringsakte is - voor zover voor dit geschil van belang - vermeld:
"De verkopen en kopen hebben voorts plaats gehad onder de navolgende bepalingen en bedingen:
Zodra aan de sub I en/of II omschreven onroerende goederen (de verkochte gronden als hiervoor vermeld, toevoeging rechtbank) een andere bestemming dan voor sportdoeleinden wordt gegeven of deze onroerende goederen niet meer voor sportdoeleinden worden gebruikt, is koper verplicht aan respectievelijk ieder der verkopers sub 1 a. en b. (De Parochie en RK Armen, toevoeging rechtbank) het bij deze akte door hen verkochte, terstond terug te verkopen voor dezelfde prijs als waarvoor de onderhavige verkoop heeft plaatsgehad en wel op straffe van een boete van honderd gulden (ƒ 100,--) voor iedere dag dat koper in gebreke daarmede is ten behoeve van ieder der verkopers."
Verder is in de leveringsakte bepaald dat de Stichting Sportvelden Gennep bij iedere eigendomsoverdracht of eigendomsovergang van de onroerende zaken voormelde verplichting bij wijze van kettingbeding aan opvolgende eigenaren moet opleggen.
2.3 De Stichting Sportvelden Gennep werd opgericht bij notariële akte op 26 november 1962 met als statutair doel de bevordering en de ontwikkeling van de sport in de gemeente Gennep in het algemeen en het oprichten, beheren en onderhouden van sportvelden in het bijzonder.
2.4 De Stichting Sportvelden Gennep heeft de gronden in gebruik genomen en in gebruik gegeven als sportvelden. In de kosten van aanleg van de sportvelden hebben De Parochie en RK Armen een bijdrage geleverd van ƒ 28.071,85, zijnde 10% van de totale kosten. Het sportpark, genaamd de Groes, is op 8 augustus 1965 officieel geopend.
2.5 In 1974 heeft De Parochie aan de Stichting Sportvelden Gennep voor de prijs van ƒ 490,-- een perceel grond verkocht gelegen nabij de Touwslagersgroes te Gennep, kadastraal bekend als een gedeelte van het perceel gemeente Gennep, sectie D nummer 153 ter grootte van 00.04.90 hectare. De levering van dit perceelgedeelte heeft op 5 december 1974 plaatsgevonden. In de leveringsakte die daarvan is opgemaakt, zijn - mutatis mutandis - dezelfde verplichtingen over de terugverkoop en het kettingbeding opgenomen als in de akte van 19 december 1962.
2.6 De sportvelden zijn tot het voorjaar van 1988 gebruikt door de voetbalvereniging en daarna tot 1 september 1996 door de atletiekvereniging. De voetbalvereniging is door en op kosten van De Gemeente naar een gemeentelijk sportpark verhuisd en de atletiekvereniging is verhuisd naar een door De Gemeente gefinancierd en nieuw aangelegd sportcomplex. Momenteel worden de sportvelden af en toe nog gebruikt in het kader van het sportonderricht door scholen in Gennep en (incidenteel) voor een jaarlijks terugkerend volleybalevenement van een Gennepse vereniging.
2.7 Op 11 augustus 1992 is de Stichting Sportvelden Gennep ontbonden.
2.8 Op 22 oktober 1992 zijn de gronden overgedragen aan De Gemeente en is aan De Gemeente het beding tot de terugverkoop van de gronden opgelegd.
2.9 Een deel van de Groes is inmiddels in gebruik als parkeerterrein. De Groes wordt ook voor andere doeleinden gebruikt.
3. Vordering en stellingen van De Parochie in conventie
3.1 De Parochie vorderen De Gemeente te veroordelen:
1. om de gronden aan De Parochie terug te leveren in de staat waarin De Parochie deze gronden aan de (rechtsvoorgangster van de) De Gemeente hebben geleverd en tegen de door (de rechtsvoorgangster van de) De Gemeente destijds betaalde prijzen, door het verlenen van volledige medewerking aan de passering van een daartoe strekkende notariële leveringsakte ten overstaan van een door De Parochie aan te wijzen notaris, met de bepaling dat het in deze te wijzen vonnis op de voet van artikel 3:300 BW in de plaats zal treden van en dezelfde kracht zal hebben als een in de wettelijke vorm opgemaakte notariële leveringsakte indien De Gemeente in gebreke blijft met volledige voldoening aan de veroordeling;
2. tot betaling van de contractuele boete van € 45,37 (ƒ100,00) per dag vanaf 1 september 1996 tot aan de dag van algehele voldoening, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf elke dag dat deze boeten opeisbaar zijn geworden tot aan de dag van algehele voldoening;
3. tot betaling van € 2.498,73 aan De Parochie van de buitengerechtelijke incassokosten;
4. tot betaling van de proceskosten.
De Parochie stelt daartoe het volgende.
3.2 Vanwege de specifieke bestemming van de grond en die financiële bijdrage hebben De Parochie en RK Armen aan de verkoop van die gronden de uitdrukkelijke voorwaarde van terugverkoop verbonden.
3.3 In de loop der jaren zijn in de gemeente Gennep elders sportaccommodaties gerealiseerd, waarnaar de verenigingen zijn verhuisd. Nadat de atletiekvereniging in augustus 1996 als laatste sportvereniging van de Groes was vertrokken, is de Groes niet meer gebruikt voor sportdoeleinden, met uitzondering van een jaarlijks volleybaltoernooi en scholen die een enkele keer gebruik maken van het grasveld. De sportvelden met doelen, lijnen, tennisbanen, kleedkamers, beregeningsinstallatie etcetera zijn verwijderd. De sportaccommodatie wordt wel gebruikt voor andere doeleinden, zoals popfestivals, opslag van bouwmaterialen, het plaatsen van woonwagens en kermiswagens. Een gedeelte van het voormalige sportveld is als parkeerterrein ingericht. De Gemeente heeft geen behoefte meer aan een sportaccommodatie ter plaatse; zij heeft stedebouwkundige plannen met de Groes. Nu de Groes niet meer voor sportdoeleinden wordt gebruikt, is De Gemeente verplicht de gronden aan De Parochie en RK Armen terug te leveren. Tevens is De Gemeente aan De Parochie en RK Armen de contractuele boete verschuldigd.
3.4 Subsidiair stellen De Parochie en RK Armen zich op het standpunt dat De Gemeente de voorwaarde tot teruglevering belet doordat zij eenmaal per jaar een volleybaltoernooi op de Groes laat plaatsvinden en scholen op het grasveld toelaat. In verband met het doel en de strekking van de koopovereenkomsten van 1962 en 1974 kan De Gemeente zich naar de eisen van redelijkheid en billijkheid er niet op beroepen dat zij niet gehouden is tot teruglevering met het argument dat de gronden nog steeds voor sportdoeleinden worden gebruikt. Op grond van artikel 6:23 BW geldt de voorwaarde voor teruglevering van de gronden aan De Parochie en RK Armen dan ook als vervuld.
4. Verweer van De Gemeente in conventie
4.1 De Gemeente concludeert tot afwijzing van het gevorderde, met kostenveroordeling. De Gemeente voert daartoe het volgende verweer.
4.2 De sportvelden op de Groes worden nu nog gebruikt in het kader van sportonderricht door scholen in Gennep. Tevens worden de sportvelden nog gebruikt voor een jaarlijks terugkerend volleybalevenement. Tot terugverkoop van de gronden is De Gemeente dan ook niet gehouden. De gronden hebben ook nog steeds de bestemming sportvelden.
4.3 De bedoeling van de beide contractspartijen destijds was ontegenzeggelijk daarop gericht dat binnen de gemeente voldoende ruimte zeker gesteld zou zijn voor de beoefening van buitensporten. Feitelijk heeft De Gemeente de beoefening van buitensporten op het sportterrein "De Groes" jarenlang zeker gesteld, niet alleen door het merendeel van de kosten van aanleg voor haar rekening te nemen, doch veeleer door jarenlang de (aanzienlijke) exploitatietekorten van de stichting eveneens voor haar rekening te nemen. De Gemeente heeft ook aanzienlijke investeringen gedaan in de aanleg van het nieuwe gemeentelijk sportpark voor de voetbalvereniging en van de nieuwe sportaccommodatie voor de atletiekvereniging. Nu De Gemeente zelf voor alternatieve sportaccommodaties heeft gezorgd, kan van haar geen teruglevering worden verlangd, terwijl De Parochie en RK Armen evenmin aanspraak hebben op boeten, die verbeurd zouden zijn als De Gemeente de terugleveringsverplichting niet nakomt.
4.4 De Parochie en RK Armen hebben De Gemeente niet in gebreke gesteld, zodat De Gemeente de contractuele boete vanaf 1 september 1996 niet verschuldigd is. Subsidiair beroept De Gemeente zich op verjaring.
4.5 Het is in strijd met het algemeen belang als De Gemeente wordt gehouden aan een ongewijzigd voortduren van de terugleveringsverplichting. Het algemeen belang brengt juist met zich dat De Gemeente de gelegenheid krijgt om de gedurende vele jaren gedane en nog te plegen investeringen in de sportaccommodaties terug te verdienen door de verkoop van de onderhavige gronden teneinde voldoende financiële middelen te kunnen genereren om (opnieuw) te kunnen investeren in de economische ontwikkeling van de omgeving ten behoeve van de burgerbevolking in Gennep.
4.6 De Parochie en RK Armen hebben slechts een financieel belang bij de terugleveringsverplichting. Dit belang staat in geen enkele verhouding tot de financiële investeringen die De Gemeente heeft gedaan en het bedrag van de koopprijs dat De Gemeente zal ontvangen bij teruglevering overeenkomstig de terugleveringsverplichting. Aannemelijk is dat De Parochie en RK Armen ook in de toekomst geen redelijk belang bij nakoming zullen hebben en daarom zou het in strijd zijn met de redelijkheid en billijkheid om De Gemeente tot teruglevering te verplichten. Zonder voldoende belang komt niemand een rechtsvordering toe.
5. Vordering en stellingen van De Gemeente in voorwaardelijke reconventie
5.1 De Gemeente vordert in geval van vervulling van de voorwaarden als genoemd in de punten 20 en 21 van de conclusie van eis in reconventie:
1. te bepalen dat De Gemeente nimmer gehouden is tot teruglevering van de gronden;
2. te bepalen dat De Parochie en RK Armen gehouden zijn om bij teruglevering van de gronden aan De Gemeente te betalen een koopsom, die naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid is vastgesteld op een door de rechtbank in goede justitie te bepalen bedrag;
3. De Parochie en RK Armen te veroordelen in de proceskosten.
De Gemeente stelt daartoe het volgende.
5.2 Als de rechtbank beslist tot afwijzing van de vordering op grond dat de terugleveringsbepaling in de transportakten van 1962 en 1974 niet is vervuld, dan stelt De Gemeente dat op grond van het bepaalde in artikel 6:259 BW De Gemeente nimmer is gehouden tot teruglevering van de gronden overeenkomstig die bepaling. Indien de rechtbank beslist dat De Gemeente wel gehouden is tot teruglevering dan maakt De Gemeente aanspraak op een andere koopprijs dan in die transportakten genoemd, aangezien de daarin vermelde koopprijs naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid te laag is. Partijen hebben in 1962 niet kunnen vermoeden dat de grond 30 keer zo duur zou worden en daarom dient de koopprijs op basis van artikel 6:248 BW opnieuw te worden vastgesteld.
6. Het verweer van De Parochie in voorwaardelijke reconventie
6.1 De Parochie concludeert tot afwijzing van het gevorderde, met kostenveroordeling. De Parochie voert daartoe het volgende verweer.
6.2 Het is en kan nooit de bedoeling (zijn) geweest bij de toenmalige grondtransacties dat een derde - De Gemeente - de kosten van een eventuele verplaatsing van de sportterreinen zou kunnen terugverdienen door het geven van een andere bestemming aan de gronden en het verkopen/exploiteren van de gronden. Met het terugleveringsbeding moest juist worden voorkomen dat dit zou gebeuren; dit beding is dan ook niet anders uit te leggen dan als een anti-speculatiebeding.
6.3 De Gemeente heeft niet aannemelijk gemaakt dat sprake zou zijn van een algemeen belang, dat aan teruglevering van de gronden in de weg zou staan. Alleen al nu De Gemeente zelf heeft gesteld dat zij voorlopig geen behoefte heeft aan het realiseren van een bouwplan op de Groes is er geen sprake van een (gerechtvaardigd) belang dat teruglevering in de weg staat. Er is helemaal geen zwaarwegend algemeen belang. Het met winst verkopen van de gronden is geen belang als bedoeld in artikel 6:259 BW. Dat De Gemeente de gelegenheid zou moeten krijgen om investeringen in sportaccommodaties terug te verdienen, kan niet leiden tot het opzij zetten van de terugleveringsverplichting of het vaststellen van een hogere terugleveringsprijs. Er is geen enkel gerechtvaardigd belang om de investeringen in andere sportaccommodaties terug te verdienen op kosten van De Parochie en RK Armen.
7. Beoordeling van het geschil in conventie en in voorwaardelijke reconventie
7.1 Het meest verstrekkende verweer van De Gemeente is dat De Parochie en RK Armen geen voldoende belang zouden hebben bij hun vordering. De rechtbank verwerpt dit verweer. De bepaling in het recht "geen belang, geen actie" moet met terughoudendheid worden gehanteerd. Het afsnijden van een vordering is namelijk, gelet op de gevolgen, een ingrijpend middel. Het belang hoeft ook niet op een goudschaaltje gewogen te worden. Een financieel belang bij de teruglevering, zelfs als dat het enige belang zou zijn, is in dit geval dan ook een voldoende belang, dat het instellen van een rechtsvorde-ring als de onderhavige rechtvaardigt.
7.2 Onbetwist is dat De Parochie en RK Armen in 1962 op verzoek van De Gemeente aan hen toebehorende gronden hebben verkocht aan de Stichting Sportvelden Gennep. Uit de gedingstukken komt naar voren dat daarmee kon worden tegemoet gekomen aan een dringende behoefte van De Gemeente om over een sportaccommodatie te beschikken, die aan de inwoners van Gennep de mogelijkheid bood om meer takken van sport dan alleen voetbal te beoefenen. De Parochie en RK Armen hebben zowel in 1962 als in 1974 de gronden ten behoeve van de sportaccommodatie tegen een zeer lage - symbolische - prijs verkocht, echter onder het beding van terugverkoop van de gronden voor dezelfde prijs als waarvoor zij deze in 1962 en 1974 hadden verkocht zodra aan de gronden een andere bestemming dan sportdoeleinden zou worden gegeven of zodra de gronden niet meer voor sportdoeleinden worden gebruikt. Aan dit beding werd een kettingbeding en een boetebeding toegevoegd. Met deze laatste bedingen hebben De Parochie en RK Armen kennelijk niet alleen tot uitdrukking willen brengen dat het terugverkoopbeding aan de rechtsopvolgers van de Stichting zou worden opgelegd, maar ook uitdrukkelijk willen aangeven dat de gronden, die zij destijds in het belang van De Gemeente vervreemdden, ooit, als één van de hiervoor genoemde voorwaarden zou zijn vervuld, in het vermogen van De Parochie en RK Armen zouden moeten terugkeren. Naar het oordeel van de rechtbank is de strekking van het terugverkoopbeding duidelijk: de verkoop van de gronden was weliswaar langdurig, maar tijdelijk. Het terugverkoopbeding moet dan ook worden aangemerkt als een verkoopregulerende bepaling, die ten doel heeft speculatie te voorkomen en - in dit geval - het beschikbaar blijven van de gronden voor De Parochie en RK Armen als de bestemming daaraan is komen te ontvallen of niet meer wordt gerealiseerd.
7.3 De Gemeente stelt zich op het standpunt dat genoemde voorwaarden nog niet zijn vervuld en dat er van terugverkoop geen sprake kan zijn. Voldoende voor terugverkoop is dat één van de voorwaarden is vervuld. De rechtbank laat in het midden of op de gronden nog de bestemming sportdoeleinden rust. De rechtbank zal beoordelen of de gronden nog voor sportdoeleinden worden gebruikt. Van belang is dat De Gemeente destijds een sportpark wilde waar meer takken van sport dan alleen voetbal beoefend zouden kunnen worden. Het plan was dan ook om in het sportpark velden aan te leggen voor voetbal, hockey en volleybal; later is daar atletiek bijgekomen. Het betreft hier reguliere takken van sport die in de regel in verenigingsverband en frequent, dat wil zeggen doorgaans wekelijks, worden beoefend. Het moet ervoor worden gehouden dat een dergelijke wijze van sportbeoefening destijds de (ver-)kopende partijen voor ogen heeft gestaan, maar niet een eenmalig jaarlijks gebruik van de gronden voor een volleybaltoernooi en/of af en toe het gebruik door Gennepse scholen in verband met lichamelijke opvoeding. De rechtbank is dan ook van oordeel dat de gronden in elk geval vanaf augustus 1996 toen de atletiekvereniging de Groes verliet, niet meer werden gebruikt voor sportdoeleinden, zoals de destijds contracterende partijen dit gebruik voor ogen stond. Op grond van de terugverkoopbepaling in de notariële akten van 19 december 1962 en 5 december 1974, waaraan De Gemeente bij wijze van kettingbeding is gebonden, zal De Gemeente de gronden aan De Parochie en RK Armen moeten terugverkopen.
7.4 De rechtbank passeert het verweer van De Gemeente dat van haar geen teruglevering kan worden verlangd omdat zij de exploitatietekorten van de Groes voor haar rekening heeft genomen en aanzienlijke investeringen heeft gedaan in de nieuwe sportaccommodatie. Deze, kennelijk op grond van haar publieke taak gedane uitgaven rechtvaardigen jegens De Parochie en RK Armen namelijk niet dat teruglevering achterwege kan blijven. Ook een beroep op het algemeen belang, dat mee zou brengen dat De Gemeente de gelegenheid krijgt om de gedane investeringen terug te verdienen door de verkoop van de onderhavige gronden, baat De Gemeente niet. Honorering van dit beroep zou in strijd komen met het tussen partijen geldende anti-speculatiebeding.
7.5 De vordering tot terugverkoop is toewijsbaar, zoals nader in het dictum is aangegeven. De verkoop door De Gemeente houdt de verplichting in om de verkochte zaken in eigendom aan De Parochie en RK Armen over te dragen en af te leveren.
7.6 Over de toewijsbaarheid van de vordering tot betaling van de contractuele boete oordeelt de rechtbank als volgt. In beginsel kan deze boete naast de verbintenis tot terugverkoop worden gevorderd nu zij niet in de plaats treedt van voormelde verbintenis, maar - volgens de bewoordingen van het terugverkoopbeding - enkel is gesteld op niet-tijdige nakoming van die verbintenis. Voor het vorderen van nakoming van het boetebeding is een ingebrekestelling vereist. De Gemeente heeft betwist dat De Parochie en RK Armen haar in gebreke hebben gesteld. Hierop hebben De Parochie en RK Armen in de conclusie van antwoord in reconventie zich beroepen op brieven van 2 november en 22 december 1996 en 28 april 2002, waarin De Gemeente zou zijn verzocht en gesommeerd tot teruglevering; afschriften van deze brieven heeft De Gemeente evenwel niet in het geding gebracht. Nu De Parochie en RK Armen geen afschriften van die brieven in het geding hebben gebracht zal de rechtbank geen rekening houden met die brieven. Niet alleen op deze formele grond maar ook gelet op het feit dat partijen voorafgaand aan deze procedure langdurig met elkaar hebben onderhandeld om het geschil op te lossen, is de contractuele boete slechts toewijsbaar vanaf de dag van de dagvaarding. Het beroep op verjaring door De Gemeente behoeft geen bespreking meer.
7.7 De Parochie en RK Armen hebben een bedrag van € 2.498,73 aan buitengerechtelijke incassokosten gevorderd. Buitengerechtelijke incassokosten vormen vergoedbare vermogensschade als bedoeld in artikel 6:96 BW. Artikel 6:92, tweede lid, BW bepaalt dat hetgeen ingevolge een boetebeding verschuldigd is, in de plaats treedt van schadevergoeding op grond van de wet: de boete strekt in plaats van schadevergoeding. Nu niet anders is bedongen, kunnen de gevorderde buitengerechtelijke incassokosten niet naast de boete worden toegewezen; de buitengerechtelijke incassokosten zullen worden afgewezen.
7.8 Het meer of anders gevorderde in conventie dient te worden afgewezen.
7.9 In conventie heeft de rechtbank overwogen dat de vordering tot terugverkoop toewijsbaar is. Dit betekent dat de rechtbank niet meer toekomt aan een beoordeling van de reconventionele vordering sub 1. omdat de voorwaarde niet is vervuld. De voorwaardelijke reconventionele vordering sub 2. zal de rechtbank afwijzen, omdat De Gemeente deze vordering slechts - en aldus onvoldoende mede gelet op het anti-speculatiebeding - heeft onderbouwd met de stelling dat de koopprijs die in de notariële akten van 19 december 1962 en 5 december 1974 naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid te laag is.
7.10 De Gemeente zal als de in het ongelijk gestelde partij - zowel in conventie als in reconventie - worden veroordeeld in de proceskosten.
B E S L I S S I N G
De rechtbank:
In conventie en in voorwaardelijke reconventie
veroordeelt De Gemeente om binnen drie weken na betekening van dit vonnis de gronden, zoals deze hiervoor onder de vaststaande feiten nader zijn omschreven, aan De Parochie en RK Armen terug te verkopen voor dezelfde prijs als waarvoor de verkoop door De Parochie en RK Armen aan (de rechtsvoorgangster van) De Gemeente destijds heeft plaatsgevonden en terug te leveren door het verlenen van volledige medewerking aan de passering van een daartoe strekkende notariële leveringsakte ten overstaan van een door De Parochie en RK Armen aan te wijzen notaris;
bepaalt - voor het geval dat De Gemeente aan de voormelde veroordeling niet voldoet - dat dit vonnis in de plaats treedt van de op te maken notariële akte(n) en dezelfde kracht zal hebben als een in de wettige vorm opgemaakte notariële leveringsakte;
veroordeelt De Gemeente om aan De Parochie en RK Armen de contractuele boete van € 45,37 per dag te voldoen vanaf 24 mei 2002 tot aan de dag dat teruglevering heeft plaatsgevonden, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf elke dag dat die boeten opeisbaar zijn geworden tot aan de dag der algehele voldoening;
veroordeelt De Gemeente in de proceskosten van De Parochie, welke kosten tot aan deze uitspraak worden begroot op:
€ 193,-- aan griffierechten,
€ 77,56 aan explootkosten en
€ 975,-- aan salaris procureur;
verklaart dit vonnis uitvoerbaar bij voorraad;
wijst af het meer of anders gevorderde in conventie en wijst af het gevorderde in reconventie.
Dit vonnis is gewezen door mr. H.H. Dethmers en op de openbare civiele terechtzitting van 13 augustus 2003 uitgesproken in aanwezigheid van de griffier.
lghc