Het verlengingsadvies van de kliniek
Het rapport van de kliniek houdt, zakelijk weergegeven, onder meer het volgende in.
Bij de terbeschikkinggestelde is sprake van een antisociale persoonlijkheidsstoornis, een borderline persoonlijkheidsstoornis en zwakbegaafdheid. Daarnaast is sprake van een stoornis in gebruik van middelen (alcohol, cocaïne en cannabis).
Er is sprake van een behandelimpasse binnen de huidige kliniek. In de afgelopen jaren zijn er zes resocialisatiepogingen ondernomen en heeft de terbeschikkinggestelde op verschillende afdelingen verbleven. De laatste resocialisatiepoging bij Forensische Psychiatrische Kliniek Transfore is eveneens mislukt, waardoor de terbeschikkinggestelde sinds juni 2024 weer in de kliniek verblijft. Wanneer een resocialisatietraject wordt afgebroken, is contactherstel voor de terbeschikkinggestelde moeilijk. Zijn gedrag wordt dan eerder destructief, voortkomend uit een borderlinedynamiek. Hij ervaart veel boosheid waar hij moeilijk mee kan omgaan. Hierdoor stoot hij anderen af, vertoont negatief gedrag of verbreekt het contact door middel van middelengebruik, wat weer leidt tot een negatieve dynamiek binnen het resocialisatietraject. Contactopbouw en het aangaan van een therapeutische relatie zijn moeilijk voor de terbeschikkinggestelde, waardoor een nieuw resocialisatietraject bemoeilijkt wordt. Verlies van perspectief versterkt deze negatieve spiraal. Zijn zwakbegaafdheid zorgt ervoor dat hij moeite heeft met zelfreflectie, wat het lastig maakt vooruitgang te boeken in therapie.
De terbeschikkinggestelde laat de afgelopen periode een wisselend gedragsbeeld zien, wat heeft geleid tot plaatsing op de Forensic High & Intensive Care (FHIC). De problematiek van de terbeschikkinggestelde is nog onvoldoende bewerkt om een terugval in middelengebruik en risicovol (delict)gedrag te voorkomen. Er is veelvuldig sprake van het gebruik van cannabis. Het recidiverisico wordt zonder zorg als hoog ingeschat. Er is momenteel intensieve zorg en begeleiding nodig om de complexe psychiatrische- en verslavingsproblematiek voldoende te kunnen hanteren. Het bieden van structuur, het bevorderen van abstinentie, het generaliseren van regels en afspraken en de ontwikkeling van adequate copingstrategieën, vormen hierbij centrale elementen. Sinds het voorjaar is gestart met het instellen van de terbeschikkinggestelde op Clozapine, om meer rust te bieden. Sindsdien is de terbeschikkinggestelde vooruitgegaan: hij is veel op de afdeling en er is een goede sfeer.
De terbeschikkinggestelde verblijft al zeer lang in de kliniek en gezien de vastgelopen resocialisatiepogingen vindt de kliniek een tweede behandelpoging passend. De kliniek heeft in juni 2025 een overplaatsingsverzoek ingediend bij het ministerie. De koers en prognose zijn afhankelijk van de uitkomst van het overplaatsingsverzoek. Een overplaatsing zou de terbeschikkinggestelde de kans geven om een nieuwe start te maken in een geheel nieuwe omgeving, zonder druk vanuit een resocialisatiekader. Een nieuwe kliniek kan mogelijk met nieuwe inzichten en mogelijkheden het behandel- en resocialisatietraject van de terbeschikkinggestelde bekijken. Plaatsing binnen een longcare-voorziening wordt nog steeds als een mogelijkheid gezien, omdat dit wordt beschouwd als een duurzame verblijfplaats. De terbeschikkinggestelde zou graag richting Noord-Nederland uitstromen; daarom zou een overplaatsing naar de Van Mesdagkliniek passend kunnen zijn. De kliniek adviseert de maatregel met twee jaar te verlengen.