3.3Het oordeel van de rechtbank
Verdachte wordt verweten dat zij haar minderjarige kinderen in de periode van 27 februari 2023 tot en met 9 maart 2023 heeft onttrokken aan het over hen wettelijk gesteld gezag. [minderjarige 1] was ten tijde van het ten laste gelegde 8 jaar oud en [minderjarige 2] 5 maanden.
In de dagvaarding is niet gespecificeerd uit welke handelingen dit onttrekken aan het wettelijke gezag heeft bestaan. De officier van justitie heeft in zijn requisitoir de nadruk gelegd op het feit dat [minderjarige 1] in de ten laste gelegde periode onder toezicht was gesteld van Jeugdbescherming Overijssel en verdachte toen, samen met medeverdachte [medeverdachte] , haar toenmalige partner en de biologische vader van [minderjarige 2] (hierna: [medeverdachte] ), met [minderjarige 1] en [minderjarige 2] naar het buitenland is vertrokken met de intentie om niet terug te keren naar Nederland
De rechtbank leidt daaruit af dat de tenlastelegging zo moet worden begrepen, dat het onttrekken aan het wettelijk gezag of opzicht in deze strafzaak inhoudt dat verdachte, samen met [medeverdachte] , terwijl [minderjarige 1] onder toezicht stond van JBOv, met [minderjarige 1] en [minderjarige 2] naar Italië is gegaan, zonder dat daarvoor toestemming was van JBOv en dat zij toen ook [minderjarige 2] onder toezicht werd gesteld en beide kinderen met spoed uit huis werden geplaatst, niet terugkeerden naar Nederland.
Op 6 maart 2023 heeft de kinderrechter in de rechtbank Overijssel [minderjarige 2] voorlopig ondertoezichtstelling gesteld, en tevens de spoed machtiging uithuisplaatsing voor [minderjarige 1] en [minderjarige 2] afgegeven.
Periode 27 februari 2023 tot 6 maart 2023
Verdachte heeft het gezag over [minderjarige 1] terwijl hij onder toezicht staat. Naar aanleiding van deze ondertoezichtstelling zijn door de JBOv veiligheidsafspraken opgesteld. Op 24 februari 2023 zijn deze veiligheidsafspraken met verdachte besproken en zijn deze ook per e-mail aan haar verzonden.
Deze veiligheidsafspraken/voorwaarden hielden in:
- Moeder blokkeert [medeverdachte] (toenmalige partner en medeverdachte) op haar telefoon en neemt geen contact met hem op;- Moeder gaat niet terug met de kinderen naar de woning waar [medeverdachte] verblijft, zolang hij er is;- Als moeder terug is in de woning en [medeverdachte] komt in de buurt, dan belt moeder meteen de politie.- Moeder gaat niet in gesprek met [medeverdachte] .-Veilig Thuis gaat de politie bellen voor een tijdelijk huisverbod (THV) en een contactverbod voor [medeverdachte] . Het is de woning van moeder, [medeverdachte] moet de woning verlaten.-Veilig Thuis belt met Kadera om het noodbed af te zeggen, maar wel ambulante begeleiding vanuit Kadera in te zetten en een alarmknop aan te vragen voor moeder;- Moeder belt het stadskantoor om de inschrijving van [medeverdachte] voor de woning tegen te gaan.
In deze veiligheidsafspraken is niet opgenomen dat verdachte niet naar het buitenland mocht met [minderjarige 1] . De rechtbank stelt vast dat verdachte zich niet aan de veiligheidsafspraken heeft gehouden. Zij heeft immers, zo heeft verdachte ter terechtzitting op 23 juli 2024 verklaard, op 24 februari 2023 weer telefonisch contact met [medeverdachte] gehad en hem een uur nadat zij in de woning was weer in de woning gelaten. Ook is zij enkele dagen later met hem en haar twee kinderen naar het buitenland vertrokken.
De strekking van artikel 279 van het Wetboek van Strafrecht (Sr) is, om degenen die wettelijk gezag (of bevoegd toezicht) uitoefenen over een minderjarige, in staat te stellen hun taak te vervullen. Het is de bedoeling dat op die manier de minderjarige wordt beschermd.
Gelet op de hiervoor genoemde klaarblijkelijke bedoeling van tenlastelegger is dan ook de vraag of het vertrekken naar het buitenland met [minderjarige 1] als onttrekken aan het opzicht van JBOv moet worden begrepen. Niet alleen is dit geen onderdeel van de gemaakte afspraken/voorwaarden, evenmin is anderszins vaststaand dat een ouder met een kind waarvoor een ondertoezichtstelling geldt niet naar het buitenland mag gaan. Evenmin valt uit het dossier op te maken dat het vertrek naar het buitenland een definitief karakter zou hebben.
Verder is naar het oordeel van de rechtbank in de gedragingen van verdachte, te weten het niet nakomen van afspraken omtrent het contact met [medeverdachte] en het onbereikbaar zijn dan wel niet reageren op berichtjes van JBOv, geen strafbaar handelen in de zin van onttrekken aan het opzicht van JBOv te begrijpen.
Gelet hierop acht de rechtbank het ten laste gelegde onttrekken aan het opzicht van JBOv van [minderjarige 1] in de periode van 27 februari 2023 tot 6 maart 2023 niet wettig en overtuigend bewezen. De rechtbank zal verdachte daarvan dan ook vrijspreken.
Periode 6 maart tot en met 9 maart 2023- onttrekken aan het opzicht van JBOv van [minderjarige 1] en [minderjarige 2]
Verdachte heeft het gezag over [minderjarige 2] . Op 6 maart 2023 verbleef verdachte in Italië.
Uit het dossier en het verhandelde ter terechtzitting kan de rechtbank niet vaststellen op welk moment verdachte kennis heeft genomen van de beslissingen van de kinderrechter van 6 maart 2023, onder andere de machtigingen tot uithuisplaatsing. Gelet daarop is de rechtbank van oordeel dat niet wettig en overtuigend kan worden bewezen dat verdachte opzet had op het onttrekken van [minderjarige 1] en [minderjarige 2] aan het opzicht van JBOv in de periode van 6 maart 2023 tot en met 9 maart 2023.
De rechtbank zal verdachte vrijspreken van het ten laste gelegde.