welk loon was verschuldigd?
35% of 100%
Het grootste deel van de vordering is gebaseerd op de stelling dat er ten onrechte maar 35% van het minimumjeugdloon is betaald, in plaats van 100%, omdat er -wederom ten onrechte- vanuit werd uitgegaan dat de loondispensatie nog geldig was.
Dat Extra Reality ten onrechte heeft aangenomen dat er nog sprake was van loondispensatie, staat niet vast. Daarbij is van belang dat het UWV heeft verzuimd om werkgever juist te informeren over de noodzaak om verlenging aan te vragen, en bovendien zelf heeft gehandeld alsof er geen verlenging hoefde te worden aangevraagd. Dat de loondispensatie maar voor een termijn van 6 maanden werd toegekend is wel per brief medegedeeld aan [eiser] , maar niet aan Extra Reality omdat het UWV de brief aan de werkgever heeft geadresseerd aan een niet bestaand adres. [eiser] heeft de informatie uit de brief die hij had ontvangen zelf trouwens ook niet onder de aandacht van zijn werkgever gebracht.
Aan de andere kant heeft de arbeidsdeskundige die heeft gesproken met [eigenaar] aan hem andere informatie verstrekt. In het kader van het onderzoek naar de te verrichten werkzaamheden bij Extra Reality heeft hij verteld dat de uitkomsten van de beoordeling in principe voor 5 jaar gelden. Ook heeft hij na het onderzoek alvast zijn bevinding gedeeld dat een loondispensatie van 35% zou worden bepaald. Extra Reality heeft later geconstateerd dat het UWV bij de uitvoering heeft gehandeld zoals was aangekondigd, namelijk door bovenop de 35% loon de uitkering van [eiser] in de jaren volgend op de aanvraag aan te vullen. Extra Reality kreeg op geen enkel moment een signaal, noch van het UWV noch van [eiser] , dat de loondispensatie niet meer geldig zou zijn. [eiser] , die zelf wel een brief heeft gekregen dat er verlenging zou moeten worden aangevraagd, heeft geen verlenging aangevraagd. Desondanks liep de aanvulling van de uitkering gewoon jarenlang door, zonder dat het UWV nieuwe informatie verlangde.
Nu het UWV al die jaren heeft doorbetaald als ware er loondispensatie verleend, is het begrijpelijk dat partijen zelf er ook al die tijd van uit zijn gegaan dat dit het geval was. Overigens heeft het UWV ook achteraf nooit laten weten dat zij vindt dat partijen in dit dossier iets verkeerd hebben gedaan. Er is geen sprake van herbeoordeling of een terugvordering. In dat geval kan de stelling dat [eiser] alsnog voor 100% moeten worden betaald, niet slagen. Er is geen arbeidsdeskundige beoordeling die daarvoor een grondslag biedt. Als [eiser] meende dat zijn arbeid in de loop der jaren meer dan 35% waard was, had hij zelf om een herbeoordeling kunnen vragen. In de brief van het UWV aan hem van 7 augustus 2015 staat:
Gaat het beter met u en kunt u daardoor meer op uw werk? Dan wilt u daar natuurlijk ook naar betaald worden. Geef het dan aan bij uw werkgever én bij UWV. Wij bekijken uw situatie dan opnieuw.[eiser] heeft nooit zo’n verzoek gedaan.
Het is niet mogelijk om nu nog met terugwerkende kracht tot een herbeoordeling van de waarde van zijn werk te komen. Los daarvan is het maar de vraag of Extra Reality [eiser] in dienst had willen houden als zij het volledige loon had moeten betalen, dus de aanname dat de overeenkomst bij niet verlengen van de loondispensatie zou zijn voortgezet, ontbeert een juiste grondslag.
Het deel van de vordering dat is gebaseerd is op de stelling dat 100% van het loon had moeten worden betaald in plaats van 35%, zal dus worden afgewezen.