Uitspraak
RECHTBANK OVERIJSSEL
Zittingsplaats Zwolle
Bestuursrecht
zaaknummer: ZWO 20/1211
uitspraak van de meervoudige kamer in de zaak tussen
[eiseres] , te [woonplaats] , eiseres,
gemachtigde: mr. R. Kaya,
en
het college van burgemeester en wethouders van Almelo, verweerder,
gemachtigde: mr. N.J. Boers.
Procesverloop
In het besluit van 15 augustus 2019 (het primaire besluit) heeft verweerder de aanvraag van eiseres om een maatwerkvoorziening op grond van de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 (Wmo 2015) in de vorm van een persoonsgebonden budget (pgb) afgewezen.
In het besluit van 19 mei 2020 (bestreden besluit) heeft verweerder het bezwaar van eiseres tegen het primaire besluit ongegrond verklaard.
Eiseres heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld.
Verweerder heeft een verweerschrift ingediend.
Het onderzoek ter zitting van de enkelvoudige kamer heeft plaatsgevonden op 27 mei 2021. Partijen hebben zich laten vertegenwoordigen door hun gemachtigden.
De rechtbank heeft het onderzoek heropend en de zaak verwezen naar de meervoudige kamer van de rechtbank.
Het onderzoek ter zitting van de meervoudige kamer van de rechtbank heeft plaatsgevonden op 14 oktober 2021. Partijen hebben zich laten vertegenwoordigen door hun gemachtigden.
De zaak is ter zitting gevoegd behandeld met de zaken met procedurenummers
AWB 20/1185, AWB 20/1302 en AWB 20/1541. Na afloop van de zitting heeft de rechtbank het onderzoek gesloten en de behandeling van de gevoegde zaken gesplitst. De rechtbank doet in de beroepen met genoemde procedurenummers afzonderlijk uitspraak.
Overwegingen
De feiten
1.1
Eiseres had eerder een maatwerkvoorziening voor ondersteuning maatschappelijke deelname 1 (OMD1) voor 4 dagdelen per week, verder in deze uitspraak ook wel aangeduid als dagbesteding. Deze voorziening is toegekend voor de periode van 22 oktober 2018 tot en met 30 april 2019. De zorg werd in natura (ZIN) geboden door Thuiszorg [naam 1] B.V. ( [naam 1] ), destijds een gecontracteerde zorginstelling.
1.2
Verweerder heeft met [naam 1] op 22 december 2018 een zogeheten afbouwovereenkomst gesloten. Daarin is afgesproken dat de overeenkomst tussen verweerder en [naam 1] afloopt op 31 december 2018, maar dat [naam 1] tot 1 juli 2019 ZIN blijft leveren.
1.3
Op 17 juni 2019 heeft met eiseres een keukentafelgesprek plaatsgevonden en is een ondersteuningsplan opgesteld. In dit ondersteuningsplan is geadviseerd de maatwerkvoorziening OMD1 (4 dagdelen) in de vorm van ZIN voort te zetten bij een nader te bepalen zorgaanbieder. Eiseres heeft aangegeven de voorziening in de vorm van een pgb te willen. Volgens eiseres kan haar neef [naam 2] het pgb beheren. Daarvoor is op
7 november 2019 een ‘Checklist PGB beoordelen’ ingevuld.
7 november 2019 een ‘Checklist PGB beoordelen’ ingevuld.
1.4
Op 30 juli 2019, door verweerder ontvangen op 7 augustus 2019, heeft eiseres een Wmo-aanvraag ingediend. Zij wenst de ondersteuning te ontvangen zoals in het ondersteuningsplan is beschreven. De ondersteuning wil ze op grond van een pgb ontvangen om de zorg via [naam 1] te kunnen blijven ontvangen.
1.5
Na onderzoek is verweerder overgegaan tot de besluitvorming zoals vermeld onder ‘Procesverloop’.
Het standpunt van verweerder
2. Verweerder heeft eiseres in aanmerking gebracht voor de maatwerkvoorziening OMD1 (4 dagdelen) in de vorm van ZIN. De maatwerkvoorziening kan volgens verweerder niet in de vorm van een pgb, in te zetten bij [naam 1] , worden verstrekt, omdat uit het ingeleverde zorgplan onvoldoende blijkt dat de diensten die bij de maatwerkvoorziening behoren veilig, doeltreffend en cliëntgericht worden verstrekt. Het zorgplan voldoet volgens verweerder niet aan de kwaliteitseisen die in de Verordening maatschappelijke ondersteuning Almelo 2019 (Verordening) en Beleidsregels maatschappelijke ondersteuning Almelo 2019 (Beleidsregels) zijn vastgesteld. In de Beleidsregels staat dat de doelen in het zorgplan specifiek, meetbaar, acceptabel, realistisch en tijdsgebonden (SMART) geformuleerd moeten zijn. De doelen die in het zorgplan zijn omschreven zijn volgens verweerder niet SMART geformuleerd. Zo blijft onduidelijk welke activiteiten concreet worden ondernomen en hoe eiseres hierin wordt begeleid. Onduidelijk is welke begeleidingsactiviteiten er voor gaan zorgen dat eiseres zich niet afsluit voor anderen, hoe zij gestimuleerd wordt sociale contacten aan te gaan en welke activiteiten er concreet voor gaan zorgen dat eiseres over haar gevoelens gaat praten. Ook wordt niet aangegeven hoeveel tijd nodig is voor de activiteiten, binnen welk tijdsbestek een doel naar verwachting behaald wordt en op welke manier de doelen geëvalueerd worden.
Volgens verweerder mogen in beleidsregels nadere eisen aan de kwaliteit van de ondersteuning worden gesteld. Op grond van artikel 2.1.3, tweede lid, van de Wmo 2015 worden bij verordening regels vastgesteld over de kwaliteitseisen die aan ondersteuning en zorgaanbieders worden gesteld. Uit de parlementaire geschiedenis (Kamerstukken II, 33 841, nr. 3, pagina 110 en 121) blijkt dat deze bepaling ziet op gecontracteerde zorgaanbieders van ZIN als bedoeld in artikel 1.1.1 van de Wmo 2015. Volgens verweerder is de rechtspraak over de essentialia van de Wmo 2015 niet door te trekken naar ondersteuning op grond van een pgb. Verweerder is dan ook niet gehouden om concrete vereisten ten aanzien van de kwaliteit van ondersteuning op grond van een pgb in de Verordening op te nemen. Het staat verweerder vrij beleid te formuleren waarin (nadere) kwaliteitseisen worden gesteld en dit is dan ook gebeurd. Daarnaast biedt artikel 2.3.6, tweede lid, onder c, van de Wmo 2015 al voldoende grondslag om kwaliteitseisen te stellen aan ondersteuning op grond van een pgb. De kwaliteitseisen voor ondersteuning op grond van een pgb volgen rechtstreeks uit de wet, namelijk dat de ondersteuning veilig, doeltreffend en cliëntgericht moet worden verstrekt. Ook biedt de zinsnede ‘naar het oordeel van het college’ van artikel 2.3.6, tweede lid, onder c, van de Wmo 2015 in de visie van verweerder voldoende beoordelingsruimte om te beoordelen of de ondersteuning die iemand met het pgb wenst in te kopen, veilig, doeltreffend en cliëntgericht wordt verstrekt. Verweerder heeft aan deze beoordelingsruimte invulling gegeven door de nadere uitvoeringsregels vast te leggen in zowel de Verordening als de Beleidsregels.
Het standpunt van eiseres
3. Eiseres stelt zich op het standpunt – samengevat weergegeven – dat het zorgplan, los van de vraag of dat SMART is geformuleerd, voldoet aan de bij de Verordening vastgestelde kwaliteitseisen. Zij verwijst daarbij naar de kwaliteitseisen zoals die in artikel 5.1, derde en vierde lid, van de Verordening, zijn opgenomen. Eiseres heeft al deze punten beschreven in het zorgplan. Ten onrechte eist verweerder dat het zorgplan SMART moet zijn geformuleerd, te meer daar verweerder heeft erkend dat de manier waarop het zorgplan is ingericht niet SMART is. Eiseres stelt dat daadwerkelijk wordt gewerkt aan de gestelde doelen zoals die in het ondersteuningsplan en zorgplan zijn beschreven. Het voorkomen van een sociaal isolement, een toename van routine en structuur voor de dag en het vergroten van het sociaal netwerk zijn een direct en rechtstreeks gevolg van deelname van eiseres aan de dagbesteding. Zij komt door de dagbesteding in aanraking met mensen, ze volgt het dagprogramma en nuttigt de maaltijden in de groep. Hierdoor doorbreekt zij haar eenzaamheid en sociale isolement. Het zorgplan voldoet dan ook aan de bij wet en verordening gestelde kwaliteitseisen.
Eiseres stelt verder dat een wettelijke grondslag voor afwijzing van de aanvraag voor een maatwerkvoorziening op grond van een pgb, die zij wil inzetten bij [naam 1] , ontbreekt.
De eis dat het zorgplan SMART geformuleerd is, heeft verweerder alleen opgenomen in de Beleidsregels en niet in de Verordening. In artikel 2.1.3, tweede lid, van de Wmo 2015 staat juist dat verweerder bij verordening moet regelen op welke wijze en op basis van welke criteria moet worden vastgesteld of een persoon voor een maatwerkvoorziening in aanmerking komt. Deze kwaliteitseisen mogen niet ingevuld worden door beleidsregels of interpretatie van verweerder. Dat, zoals verweerder meent, deze bepaling alleen zou zien op de gecontracteerde zorgaanbieders (ZIN) als bedoeld in artikel 1.1.1 Wmo 2015 kan niet worden afgeleid uit de parlementaire geschiedenis. Er wordt volgens eiseres nergens een verschil gemaakt tussen ZIN en zorg op grond van een pgb.
Wet- en regelgeving
4. De van belang zijnde bepalingen uit wet- en regelgeving zijn opgenomen in de bijlage.
Het procesbelang
5.1
De rechtbank ziet zich allereerst gesteld voor de vraag of eiseres procesbelang heeft bij een inhoudelijke beoordeling van zijn beroep.
5.2
Volgens vaste rechtspraak is pas sprake van (voldoende) procesbelang als het resultaat dat de indiener van een bezwaar- of beroepschrift met het maken van bezwaar of het indienen van (hoger) beroep nastreeft, daadwerkelijk kan worden bereikt en het realiseren van dat resultaat voor deze indiener feitelijk betekenis kan hebben. Het hebben van een louter formeel of principieel belang is onvoldoende voor het aannemen van (voldoende) procesbelang. Als sprake is van een reeds verstreken periode, blijft procesbelang aanwezig als een inhoudelijk oordeel over het bestreden besluit van belang kan zijn voor een toekomstige periode. Daarnaast kan procesbelang aanwezig blijven in verband met de beoordeling van een verzoek om schadevergoeding, tenzij op voorhand onaannemelijk is dat schade is geleden.
5.3
Gezien de door eiseres ter zitting gegeven toelichting dat in de betreffende periode zorg is verleend, maar dat de bijbehorende facturen niet zijn betaald, is niet op voorhand onaannemelijk dat zij schade heeft geleden. Dit betekent dat zij procesbelang heeft.
De inhoudelijke beoordeling
5.4
Tussen partijen is niet in geschil dat eiseres is aangewezen op een maatwerkvoorziening voor OMD1. De omvang van de maatwerkvoorziening zoals verweerder deze heeft vastgesteld is ook niet in geschil.
5.5
Partijen zijn verdeeld over de vorm waarin de benodigde ondersteuning moet worden verstrekt. Verweerder heeft eiseres niet in aanmerking gebracht voor een pgb omdat volgens verweerder niet gegarandeerd kon worden dat de ondersteuning die eiser van [naam 1] wilde betrekken aan de in de Wmo 2015 geformuleerde voorwaarden zou voldoen: veilig, doeltreffend en cliëntgericht. Volgens verweerder zijn zowel de doelen als de activiteiten niet concreet. Ook is niet duidelijk hoeveel tijd ermee gemoeid is om de doelen te bereiken. Voor dit standpunt biedt het onderzoek van verweerder naar het oordeel van de rechtbank echter onvoldoende onderbouwing. Daartoe wordt het volgende overwogen.
5.6
Vooropgesteld wordt dat een zorgplan aan de hand waarvan verweerder kan toetsen of voldaan wordt aan de voorwaarden voor verstrekking van een pgb op zichzelf een acceptabele methode is om inzicht te krijgen in de ondersteuning die eiseres wil inkopen, zodat verweerder een dergelijk zorgplan van eiseres mocht verlangen. Eiseres heeft bij haar aanvraag en later in bezwaar een zorgplan ingediend. De doelen in het zorgplan heeft eiseres beschreven aan de hand van de zogeheten SOAP- methode (Subjectief, Objectief, Analyse, Plan). De zorgverlening heeft ten doel eiseres een zinvolle daginvulling met structuur te geven en deelname aan activiteiten, waardoor zij zich goed voelt, tevreden is met haar sociale leven en die contacten naar tevredenheid onderhoudt. Met het aangeboden dagprogramma op de dagbesteding wordt eiseres gestimuleerd om afleiding te zoeken, contacten op te doen en die te onderhouden. Zij wordt begeleid om met andere deelnemers te praten en actief mee te doen aan de activiteiten. Dit gebeurt onder meer door gezamenlijke maaltijden en het spelen van gezelschapsspellen. Ook kan eiseres deelnemen aan wandelingen, meehelpen met koken en handvaardigheid. Door het deelnemen aan de activiteiten raakt eiseres in gesprek met andere deelnemers, kan zij met leeftijdsgenoten praten over vroeger en haar sociale kring uitbreiden. Zij heeft zo ook een klankbord voor haar gedachten en gevoelens.
De activiteiten zullen op woensdag en vrijdag van 9:30 uur tot 17:30 uur plaatsvinden.
In het zorgplan staat dat voor het bereiken van deze doelen een jaar wordt uitgetrokken. Er vindt elk half jaar een evaluatie plaats, of eerder, als er veranderingen in de situatie van eiseres zijn. De rechtbank ziet, anders dan verweerder, niet in op welke manier eiseres nog een nadere onderbouwing had moeten geven. Duidelijk is welke doelen behaald moeten worden, welke concrete acties ingezet worden om de gestelde doelen te bereiken en waar, wanneer en hoe lang de ondersteuning gaat plaatsvinden. Daarmee voldoet het zorgplan aan de in de Wmo 2015 gestelde eisen, alsmede aan de nadere invulling daarvan in artikel 5.1 van de Verordening.
5.7
De rechtbank is verder van oordeel dat toepassing van de in de Beleidsregels opgenomen aanvullende voorwaarde dat doelen SMART moeten worden geformuleerd, zich niet verdraagt met de uitgangspunten van de Wmo 2015. Een belangrijk doel van deze wet is het ondersteunen van de zelfredzaamheid en de participatie van personen met een beperking of met chronische psychische of psychosociale problemen, zoveel mogelijk in de eigen leefomgeving. Aan de kwaliteit van de ondersteuning mogen weliswaar eisen worden gesteld, maar de uitwerking daarvan mag niet zo ver gaan dat verzwarende eisen worden gesteld. In geval van eiseres bestond, zoals onder 5.6 overwogen, gelet op de in de zorgplannen geformuleerde doelen en activiteiten geen aanleiding om te veronderstellen dat de zorgverlening die wordt aangewend om dit doel te bereiken, niet veilig, doeltreffend en cliëntgericht zal plaatsvinden. De kwaliteit van de ondersteuning wordt dus afdoende gewaarborgd door de eisen die de wet en de Verordening daaraan stellen. De uitwerking in de Beleidsregels dat de doelen SMART moeten worden geformuleerd gaat verder dan wat nodig is om het doel van de Wmo 2015 te realiseren. Verweerder had daarom in redelijkheid de voorwaarde van artikel 4.4, eerste lid, aanhef en onder c, van de Beleidsregels niet aan de afwijzing ten grondslag mogen leggen.
5.8
Verweerder heeft op basis van de aanwezige informatie niet de conclusie kunnen trekken dat onvoldoende gewaarborgd was dat de noodzakelijke ondersteuning daadwerkelijk en veilig, doeltreffend en cliëntgericht wordt verstrekt. Voor zover de doelen die in de zorgplannen omschreven zijn in de visie van verweerder onvoldoende concreet waren, had het bovendien op de weg van verweerder gelegen daar navraag naar te doen. De rechtbank komt tot de slotsom dat verweerder ten onrechte heeft geconcludeerd dat [naam 1] niet in de ondersteuningsbehoefte van eiseres kan voorzien. Verweerder had het pgb daarom niet mogen weigeren.
Conclusie
6. Uit wat hiervoor is overwogen volgt dat het beroep gegrond is. Het bestreden besluit zal worden vernietigd, voor zover het gaat om de vorm waarin eiseres de maatwerkvoorziening ontvangt. De zorgbehoefte van eiseres en de omvang van de maatwerkvoorziening zijn namelijk niet in geschil. De rechtbank ziet aanleiding om, mede gelet op het tijdsverloop, zelf in de zaak te voorzien. Verweerder moet de maatwerkvoorziening OMD1 in de vorm van een pgb verstrekken met ingang van 1 juli 2019. Vanaf die datum is namelijk door [naam 1] zorg verleend aan eiseres zonder dat daar een vergoeding op basis van een overeenkomst met verweerder tegenover stond.
7. Omdat het beroep gegrond wordt verklaard moet verweerder het griffierecht aan eiseres vergoeden.
8. De rechtbank veroordeelt verweerder in de door eiseres gemaakte proceskosten.
Hoewel in de zaken AWB 20/1185, AWB 20/1211, AWB 20/1302 en AWB 20/1541 dezelfde gemeenschappelijke rechtsvragen spelen, bestaan onderling ook inhoudelijke verschillen over zowel de feiten als over de persoonlijke omstandigheden van de betrokkenen. Daarnaast heeft de gemachtigde tijdens de zittingen van de rechtbank per zaak van elkaar verschillende mondelinge toelichtingen gegeven. Van nagenoeg identieke werkzaamheden is daarom geen sprake. De rechtbank begroot de kosten in verband met verleende rechtsbijstand met toepassing van het Besluit proceskosten bestuursrecht op
€ 1.897,50 (1 punt voor het indienen van het beroepschrift, 1 punt voor het verschijnen ter zitting en 0,5 punt voor het verschijnen op de nadere zitting met een waarde per punt van
€ 759,- en een wegingsfactor 1). Voor vergoeding van de kosten in bezwaar is geen aanleiding, omdat de rechtbank het primaire besluit niet herroept.
Beslissing
De rechtbank:
- verklaart het beroep gegrond;
- vernietigt het bestreden besluit voor zover de maatwerkvoorziening in de vorm van een pgb is afgewezen;
- bepaalt dat eiseres in aanmerking gebracht wordt voor een maatwerkvoorziening in de vorm van een pgb op de wijze zoals overwogen in rechtsoverweging 6;
- bepaalt dat deze uitspraak in zoverre in de plaats treedt van het vernietigde gedeelte van het bestreden besluit;
- draagt het college op het betaalde griffierecht van € 48,- aan eiseres te vergoeden;
- veroordeelt het college in de proceskosten van eiseres tot een bedrag van
€ 1.897,50.
Deze uitspraak is gedaan door mr. R.J. van Lochem, voorzitter, en mr. A.T. de Kwaasteniet en mr. D.H. Harbers, leden, in aanwezigheid van A. van den Ham, griffier, op
De uitspraak wordt op de eerstvolgende donderdag na deze datum openbaar gemaakt.
griffier
voorzitter
Een afschrift van deze uitspraak is verzonden aan partijen op:
Bent u het niet eens met deze uitspraak?
Als u het niet eens bent met deze uitspraak, kunt u een brief sturen naar de Centrale Raad van Beroep waarin u uitlegt waarom u het er niet mee eens bent. Dit heet een beroepschrift. U moet dit beroepschrift indienen binnen 6 weken na de dag waarop deze uitspraak is verzonden. U ziet deze datum hierboven.
BIJLAGE
Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 (Wmo 2015)
In artikel 2.1.3, eerste lid, van de Wmo 2015 is bepaald dat de gemeenteraad bij verordening de regels vaststelt die noodzakelijk zijn voor de uitvoering van het in artikel 2.1.2 bedoelde plan en de door het college ter uitvoering daarvan te nemen besluiten of te verrichten handelingen.
Op grond van artikel 2.3.5, derde lid, van de Wmo 2015 beslist het college tot verstrekking van een maatwerkvoorziening ter compensatie van de beperkingen in de zelfredzaamheid of participatie die de cliënt ondervindt, voor zover de cliënt deze beperkingen naar het oordeel van het college niet op eigen kracht, met gebruikelijke hulp, met mantelzorg of met hulp van andere personen uit zijn sociale netwerk dan wel met gebruikmaking van algemene voorzieningen kan verminderen of wegnemen. De maatwerkvoorziening levert, rekening houdend met de uitkomsten van het in artikel 2.3.2 bedoelde onderzoek, een passende bijdrage aan het realiseren van een situatie waarin de cliënt in staat wordt gesteld tot zelfredzaamheid of participatie en zo lang mogelijk in de eigen leefomgeving kan blijven.
In artikel 2.3.6, eerste lid, van de Wmo 2015 is bepaald dat indien de cliënt dit wenst, het college hem een persoonsgebonden budget verstrekt dat de cliënt in staat stelt de diensten, hulpmiddelen, woningaanpassingen en andere maatregelen die tot de maatwerkvoorziening behoren, van derden te betrekken.
In artikel 2.3.6, tweede lid, van de Wmo 2015 is bepaald dat een persoonsgebonden budget wordt verstrekt, indien:
a. de cliënt naar het oordeel van het college op eigen kracht voldoende in staat is te achten tot een redelijke waardering van zijn belangen ter zake dan wel met hulp uit zijn sociale netwerk of van zijn vertegenwoordiger, in staat is te achten de aan een persoonsgebonden budget verbonden taken op verantwoorde wijze uit te voeren;
b. de cliënt zich gemotiveerd op het standpunt stelt dat hij de maatwerkvoorziening als persoonsgebonden budget wenst geleverd te krijgen;
c. naar het oordeel van het college is gewaarborgd dat de diensten, hulpmiddelen, woningaanpassingen en andere maatregelen die tot de maatwerkvoorziening behoren, veilig, doeltreffend en cliëntgericht worden verstrekt.
Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Almelo 2019 (Verordening)
In artikel 2.4, derde lid, van de Verordening staat dat bij de aanvraag voor ondersteuning in de vorm van een Pgb een aanvraagformulier of ondertekend ondersteuningsplan, een zorgplan en een recente VOG van de directe zorgverlener overlegd dient te worden aan het college.
Artikel 5.1, eerste lid, van de Verordening, bepaalt dat als een cliënt in aanmerking komt voor een maatwerkvoorziening, maar de ondersteuning zelf wenst in te kopen door middel van een door het college te verstrekken Pgb, het college beoordeelt of wordt voldaan aan alle wettelijke voorwaarden om in aanmerking te komen voor een Pgb zoals omschreven in artikel 2.3.6 Wmo 2015.
Het derde lid van artikel 5.1 van de Verordening bepaalt dat het college beoordeelt of de ondersteuning die de cliënt met het Pgb wenst in te kopen naar het oordeel van het college van voldoende kwaliteit is en dus veilig, doeltreffend, doelmatig en cliëntgericht is. De kwaliteit van de ondersteuning wordt getoetst door middel van het zorgplan zoals omschreven in lid 4. Daarnaast dient de uitvoerder van de ondersteuning te beschikken over een adequate zorgopleiding en een recente VOG.
Artikel 5.1, vierde lid, van de Verordening, bepaalt dat de Pgb-aanbieder samen met de cliënt ten aanzien van het waarborgen van de kwaliteit van de ondersteuning een zorgplan opstelt. In het zorgplan staat in ieder geval omschreven:
welke zorgverlener de zorg gaat verlenen;
wie de directe zorgverlener(s) is;
wat de deskundigheid is van de directe zorgverlener(s);
wie de directe zorgverlener(s) kan vervangen bij afwezigheid;
welke doelen behaald moeten worden;
welke concrete acties ingezet worden om de gestelde doelen te bereiken;
waar en wanneer de ondersteuning gaat plaatsvinden.
Artikel 5.1, vijfde lid, van de Verordening bepaalt dat de kwaliteit van de met het Pgb ingekochte professionele ondersteuning minimaal aan de eisen voldoet die de gemeente stelt aan de gecontracteerde zorgaanbieders die vergelijkbare ondersteuning leveren, hierbij moeten Pgb-aanbieders voldoen aan de volgende criteria:
ingeschreven staan in het handelsregister;
adequaat opgeleid personeel in dienst hebben;
een VOG van alle werknemers (en eventueel vrijwilligers) kunnen overleggen;
beschikken over een volledig geïntegreerd kwaliteitssysteem dat voldoet aan de landelijke eisen;
en verklaring betalingsgedrag belastingdienst kunnen tonen;
een afschrift van de meest recente jaarrekening - of in het geval van een ZZP’er een balans en een winst- en verliesrekening - kunnen tonen;
verzekerd zijn tegen beroeps- en/of bedrijfsaansprakelijkheid.
Beleidsregels maatschappelijke ondersteuning gemeente Almelo 2019 (Beleidsregels)
Artikel 4.4, eerste lid, van de Beleidsregels, bepaalt dat de zorgverlener met de cliënt duidelijke werkafspraken maakt over de levering van de ondersteuning, vastgelegd in een zorgplan. Basis voor dit zorgplan is het ondersteuningsplan dat door een coach wordt opgesteld. Dit zorgplan voldoet in ieder geval aan de volgende eisen:
Het zorgplan wordt samen met (een wettelijk vertegenwoordiger of Pgb-beheerder van) de cliënt opgesteld.
Het zorgplan dat de zorgverlener maakt, moet aansluiten op de doelen (resultaten) die in het ondersteuningsplan zijn geformuleerd.
In het zorgplan moeten doelen worden opgenomen. Deze doelen moeten SMART geformuleerd worden. Dit houdt in dat de doelen specifiek, meetbaar, acceptabel, realistisch en tijdgebonden moeten zijn. Daarnaast zijn de doelen een concretisering van de doelen die zijn opgenomen in het ondersteuningsplan;
De ondersteuning wordt conform het gemaakte zorgplan geboden. Het zorgplan vertaalt de doelen omschreven in het zorgplan in concrete acties: welke ondersteuning ontvangt de cliënt, op welke dagen en tijdstippen (passend in zijn dag- weekprogramma).
Het zorgplan wordt iedere 6 maanden met de cliënt en/of zijn Pgb-beheerder besproken. In het zorgplan wordt dit vastgelegd. Bijstellingen en veranderingen in het zorgplan worden schriftelijk vastgelegd.
(…)
(…)
(…)
(…)
(…)