Uitspraak
RECHTBANK OVERIJSSEL
Team Strafrecht
Meervoudige kamer
Zittingsplaats Zwolle
Parketnummer: 08-114324.19 (P)
Datum vonnis: 16 december 2020
Vonnis op tegenspraak in de zaak van de officier van justitie tegen:
[verdachte],
geboren op [geboortedatum] te [geboorteplaats] ,
wonende te [woonplaats]
thans (uit anderen hoofde) verblijvende P.I Krimpen aan den IJssel, HvB.
1.Het onderzoek op de terechtzitting
Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de openbare terechtzitting van 2 december 2020.
De rechtbank heeft kennis genomen van de vordering van de officier van justitie
mr. L. Guest en van hetgeen door verdachte en de raadsman mr. C.N.G.M. Starmans, advocaat te Utrecht, naar voren is gebracht.
2.De tenlastelegging
De verdenking komt er - na wijziging van de tenlastelegging conform artikel 313 van het Wetboek van Strafvordering- , kort en zakelijk weergegeven, op neer dat verdachte:
op of omstreeks 11 mei 2019 in Zwolle, al dan niet samen met een ander of anderen, een auto (Range Rover) en een kentekenbewijs heeft gestolen, dan wel dat hij deze auto, al dan niet samen met een ander of anderen, heeft geheeld.
Voluit luidt de tenlastelegging aan verdachte, dat:
hij op of omstreeks 11 mei 2019 te Zwolle in elk geval in Nederland, tussen 00.00 en 05.19 uur, in elk geval gedurende de voor de nachtrust bestemde tijd, tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen
- een auto (een Range Rover type Velar) met het kenteken [kenteken] en/of
- het kentekenbewijs behorend bij voornoemde Range Rover type Velar met het kenteken [kenteken] , in elk geval enig goed dat geheel of ten dele aan een ander dan aan verdachte en/of zijn mededader(s) toebehoorde, te weten [slachtoffer] , heeft weggenomen, met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen;
(artikel art 310 Wetboek van Strafrecht, art 311 lid 1 ahf/sub 4 Wetboek van Strafrecht)
subsidiair althans, indien het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of zou kunnen
leiden:
hij op of omstreeks 11 mei 2019 te Zwolle en/of Emmeloord in elk geval in Nederland, tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen, een goed, te weten een auto (een Range Rover type Velar) met het kenteken [kenteken] , in elk geval enig goed, heeft verworven, voorhanden gehad, en/of overgedragen, terwijl hij en/of de medeverdachten ten tijde van de verwerving of het voorhanden krijgen van dit goed wist(en), althans redelijkerwijs had(den) moeten vermoeden dat het een door misdrijf verkregen goed betrof;
(artikel art 416 lid 1 ahf/ond a Wetboek van Strafrecht, art 47 lid 1 ahf/sub 1 Wetboek van
Strafrecht.)
3.De voorvragen
De rechtbank heeft vastgesteld dat de dagvaarding geldig is, dat zij bevoegd is tot kennisneming van deze zaak, dat de officier van justitie ontvankelijk is in de vervolging en dat er geen redenen zijn voor schorsing van de vervolging.
4.De bewijsoverwegingen
4.1
Inleiding
Op zaterdag 11 mei 2019 vond er tussen 00:00 en 05:19 uur, een diefstal van een personenauto plaats. De auto, een Range Rover, voorzien van kenteken [kenteken] , stond geparkeerd aan de [adres 1] te Zwolle. De eigenaar van de auto werd op zaterdag 11 mei 2019 omstreeks 05:19 uur ingelicht door het Tracking Call Centre dat zijn auto een automatische diefstal waarschuwing had geactiveerd. Vervolgens werd er omstreeks 05:25 uur een melding uitgegeven door de centrale meldkamer Flevoland. Volgens deze melding was er een track en trace signaal opgevangen van de gestolen Range Rover op de [straat 1] , kruisende met de [straat 2] te Emmeloord. Direct hierop werd de locatie [adres 2] te Emmeloord doorgegeven alwaar de Range Rover zich zou bevinden. Vervolgens heeft de politie de gestolen Range Rover op deze locatie in een loods aangetroffen. In deze loods waren meerdere personen aanwezig, waaronder verdachte. Hij is samen met nog twee anderen op verdenking van autodiefstal aangehouden.
4.2
Het standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie heeft ter terechtzitting de veroordeling gevorderd van het primair ten laste gelegde feit, te weten de diefstal in vereniging gepleegd.
4.3
Het standpunt van de verdediging
De verdediging heeft zich op het standpunt gesteld dat verdachte zowel van het primair als het subsidiair ten laste gelegde moet worden vrijgesproken.
De raadsman heeft daartoe, zakelijk weergegeven, het volgende aangevoerd.
Wat betreft de diefstal is er onvoldoende wettig en overtuigend bewijs aanwezig dat verdachte hierbij betrokken is geweest. Verdachte heeft ook een aannemelijke verklaring gegeven voor zijn aanwezigheid in de loods die niet strijdig is met de bewijsmiddelen. Evenmin is bewezen dat het feit tezamen en in vereniging is gepleegd.
Wat betreft de opzetheling is niet bewezen dat verdachte de daarvoor vereiste feitelijke zeggenschap over de auto heeft gehad. Evenmin is bewezen dat verdachte wist of redelijkerwijs had moeten vermoeden dat de auto van diefstal afkomstig was.
4.4
Het oordeel van de rechtbank
De rechtbank overweegt ten aanzien van de primair ten laste gelegde diefstal van de Range Rover als volgt.
Vooropgesteld moet worden dat aan het enkele voorhanden hebben van gestolen goederen niet zonder meer de conclusie kan worden verbonden dat de betrokkene die goederen ook heeft gestolen. Voor de beoordeling van de betekenis die aan dat voorhanden hebben moet worden gehecht, zijn de feiten en omstandigheden van het geval van belang. Bij die beoordeling kan een rol spelen of de betrokkene een aannemelijke verklaring heeft gegeven voor dat voorhanden hebben. Voorts geldt dat in een geval als het onderhavige, waarin weliswaar met betrekking tot de toedracht van de diefstal niet is vastgesteld dat deze door medeplegers is begaan, maar dat zich wel kenmerkt door de omstandigheid dat kort na de diefstal de verdachte met een ander of anderen wordt aangetroffen in omstandigheden die op betrokkenheid bij de diefstal duiden, terwijl er geen contra-indicaties met betrekking tot het medeplegen door de verdachte bestaan, het uitblijven van een aannemelijke verklaring voor die omstandigheden van belang kan zijn voor de vraag of sprake is van medeplegen. [1]
De rechtbank stelt, op grond van de in de voetnoten genoemde bewijsmiddelen, in dat kader het volgende vast.
De rechtbank stelt, op grond van de in de voetnoten genoemde bewijsmiddelen, in dat kader het volgende vast.
Tussen het tijdstip waarop de Range Rover is gestolen, gerekend vanaf 0.00 uur (zijnde het tijdstip dat aangever naar bed is gegaan en heeft geconstateerd dat de Range Rover nog voor zijn woning stond), en het tijdstip waarop de Range Rover blijkens camerabeelden aankomt bij de loods in Emmeloord, om 04.22 uur [2] , zit een relatief kort tijdsbestek. Daarbij merkt de rechtbank op dat de afstand Zwolle-Emmeloord in ongeveer een half uur kan worden afgelegd. Vaststaat dat, op het moment dat de Range Rover bij de loods arriveert, medeverdachte [medeverdachte] als bijrijder in de auto aanwezig is [3] . Daarbij kan uit verkeersgegevens worden afgeleid dat de telefoon van [medeverdachte] op 11 mei 2019 om 02:54 uur nog een paal aanstraalt in Zwolle, de plaats waar de Range Rover die nacht is gestolen, en vervolgens om 04:24 uur een paal aanstraalt op de Industrieweg te Emmeloord, de plaats waar de Range Rover naartoe is gereden [4] . Vervolgens is gebleken dat kort na de aankomst van de Range Rover bij de loods, om 4.45 uur een witte auto bij de loods arriveert met daarin verdachte [5] . Volgens gegevens van het Land Rover in Control Tracking Centre wordt de Range Rover om 05.13 uur onklaar gemaakt doordat de GSM antenne van de auto wordt verwijderd [6] . Op het moment dat de politie om 05.25 uur een inval doet in de loods, is zowel verdachte als [medeverdachte] in de loods aanwezig. Verbalisanten zien dat [medeverdachte] op dat moment van de auto wegloopt. Nadat [medeverdachte] is aangehouden wordt door de verbalisanten gezien dat een aantal pasjes en briefjes van [medeverdachte] afvallen. De verbalisanten zien vervolgens dat bij deze pasjes en briefjes ook een kentekenbewijs van de gestolen Range Rover ligt [7] . De rechtbank leidt uit dit proces-verbaal af dat [medeverdachte] dit kentekenbewijs bij zich heeft gedragen. Verder wordt in de Range Rover op de middenconsole een zogeheten ‘carlock-jammer’ aangetroffen [8] . Dit apparaat verstoort het afsluitsignaal van de afstandsbediening van de auto. Na onderzoek is gebleken dat op de aan-uitknop het DNA van verdachte is aangetroffen. Het betreft een hoofdprofiel met een matchkans van 1:1 miljard, hetgeen zoveel wil zeggen dat de kans dat het profiel van een willekeurige andere persoon afkomstig is, 1:1 miljard bedraagt [9] . Uit deze bevindingen kan worden afgeleid dat verdachte aan de aan-uitknop van de ‘carlock jammer’ heeft gezeten. Gezien het feit dat er geen braakschade is geconstateerd aan de Range Rover, en de sleutels nog in bezit waren van aangever, is het zeer aannemelijk dat de ‘jammer’ bij het wegnemen van de Range Rover is gebruikt.
De rechtbank is van oordeel dat het gelet op de hiervoor genoemde feiten en omstandigheden - in onderling verband en samenhang bezien - er voor moet worden gehouden dat verdachte en medeverdachte [medeverdachte] de diefstal van de Range Rover (al dan niet met anderen) hebben gepleegd, tenzij zij voor deze feiten en omstandigheden een aannemelijke verklaring hebben.
De rechtbank overweegt in dat kader allereerst dat verdachte en medeverdachte [medeverdachte] wisselende verklaringen hebben afgelegd. [medeverdachte] heeft eerst verklaard dat hij met verdachte naar de loods is gereden en dat de Range Rover toen al in de loods aanwezig was [10] . Later heeft hij verklaard dat verdachte hem in zijn auto naar ’s Heerenbroek heeft gereden en dat hij daar naar de Range Rover is overgestapt [11] . Van daaruit zou hij als bijrijder naar de loods zijn gereden. Verdachte heeft eerst verklaard dat hij met anderen in de witte auto naar de loods is gereden en daar is achtergelaten. In de loods zou hij toen [medeverdachte] hebben aangetroffen [12] . Nadat hij echter bij een volgend verhoor is geconfronteerd met de verklaring van [medeverdachte] , heeft hij bevestigd dat hij [medeverdachte] in ’s-Heerenbroek heeft afgezet. Behalve het feit dat de verklaringen van verdachte en [medeverdachte] wisselend en inconsistent zijn, geven zij op belangrijke punten geen duidelijkheid. De vraag blijft waarom zij midden in de nacht in een loods aanwezig zijn waar zich ook een even daarvoor gestolen Range Rover bevindt. Daarbij heeft [medeverdachte] geen duidelijkheid gegeven over de vraag waarom hij als bijrijder in de Range Rover heeft gezeten en het kentekenbewijs van de Range Rover bij zich heeft gedragen. Verdachte heeft daarbij een onvoldoende geloofwaardige verklaring gegeven voor het feit dat hij vlak na de Range Rover bij de loods is aangekomen en voor de omstandigheid dat zijn DNA op de aan-uitknop van de ‘jammer’ is aangetroffen. Ook over andere betrokkenen hebben verdachte en [medeverdachte] geen verklaring willen afleggen. De rechtbank concludeert dat de verklaringen die verdachte en [medeverdachte] voor het voorhanden hebben van de Range Rover -en de daarmee samenhangende feiten en omstandigheden- hebben gegeven, niet aannemelijk zijn.
Gelet op het ontbreken van een dergelijke aannemelijke verklaring voor de hierboven geschetste feiten en omstandigheden terwijl contra-indicaties voor medeplegen ontbreken, acht de rechtbank bewezen dat verdachte en zijn medeverdachte zich schuldig hebben gemaakt aan diefstal van die Range Rover en het daarbij behorende kentekenbewijs. Uit de genoemde feiten en omstandigheden is gebleken dat van een gezamenlijk plan en (in ieder geval) een nauwe en bewuste samenwerking met medeverdachte [medeverdachte] sprake is geweest tot het stelen van de Range Rover.
4.5
De bewezenverklaring
De rechtbank acht op grond van de opgegeven bewijsmiddelen wettig en overtuigend bewezen dat verdachte het primair ten laste gelegde feit heeft begaan, met dien verstande dat:
hij op 11 mei 2019 te Zwolle tussen 00.00 en 05.19 uur, tezamen en in vereniging met een of meer anderen,
- een auto, een Range Rover type Velar, met het kenteken [kenteken] en
- het kentekenbewijs behorend bij voornoemde Range Rover type Velar met het kenteken [kenteken] , die aan een ander toebehoorden, te weten [slachtoffer] , heeft weggenomen, met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen.
De rechtbank acht niet bewezen wat aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd, zodat zij hem daarvan zal vrijspreken.
Indien in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze verbeterd in de bewezenverklaring. De verdachte is daardoor niet geschaad in de verdediging.
5.De strafbaarheid van het bewezen verklaarde
Het bewezen verklaarde is strafbaar gesteld in de artikelen 310 en 311 van het Wetboek van Strafrecht (Sr). Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het feit uitsluiten. Het bewezen verklaarde levert op:
primair
het misdrijf: diefstal gedurende de voor de nachtrust bestemde tijd, door twee of meer verenigde personen.
6.De strafbaarheid van verdachte
Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluiten. De rechtbank oordeelt daarom dat verdachte strafbaar is voor het bewezen verklaarde feit.
7.De op te leggen straf of maatregel
7.1
De vordering van de officier van justitie
De officier van justitie heeft, gelet op de richtlijnen van het openbaar ministerie, gevorderd dat verdachte een taakstraf, bestaande uit het verrichten van 120 uren werkstraf subsidiair 60 dagen hechtenis wordt opgelegd.
7.2
Het standpunt van de verdediging
De verdediging heeft zich op het standpunt gesteld dat, indien verdachte niet wordt vrijgesproken, een werkstraf een passende sanctie is, echter dat het gevorderde aantal uren aan de hoge kant is.
7.3
De gronden voor een straf of maatregel
Bij de strafoplegging houdt de rechtbank rekening met de aard en de ernst van het gepleegde feit, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon van verdachte zoals die uit het dossier en tijdens de behandeling ter terechtzitting naar voren zijn gekomen. De rechtbank acht daarbij het volgende van belang.
Verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan een diefstal van een Range Rover van aanzienlijke waarde. Gebleken is dat de diefstal op professionele wijze is gepleegd. Meerdere personen zijn bij de diefstal betrokken geweest of hebben deze mede mogelijk gemaakt. De Range Rover is in de nachtelijke uren gestolen en vervolgens aan het zicht onttrokken door deze in een loods onder te brengen. Daar is de GSM antenne van de auto verwijderd waardoor het track&trace systeem werd uitgeschakeld. Het is een geluk dat de locatie van de auto tijdig gesignaleerd kon worden waardoor verdachte en zijn mededader(s) gepakt konden worden en aangever de Range Rover heeft teruggekregen. Verdachte heeft met het plegen van dit feit geen enkel respect getoond voor andermans eigendom en heeft uitsluitend oog gehad voor zijn persoonlijk financieel gewin.
Verdachte is blijkens zijn justitiële documentatie vanaf zijn dertiende levensjaar met politie en justitie in aanraking geweest. Hij is veroordeeld voor diverse delicten, echter van relevante recidive voor deze zaak is geen sprake.
Er is geen recent reclasseringsrapport over verdachte beschikbaar. Wel heeft het Leger des Heils op 9 juli 2019 een rapport over verdachte uitgebracht in deze zaak. De reclassering heeft gerapporteerd dat verdachte geen hulpvragen heeft en dat er sprake lijkt te zijn van beperkt zelfinzicht en weinig verantwoordelijkheidsbesef. Daarbij is het recidiverisico volgens de reclassering hoog. Hoewel er problemen lijken te zijn op diverse leefgebieden (middelengebruik, huisvesting, dagbesteding en financiën) zou verdachte dit zelf niet als zodanig ervaren. Verdachte, die op dit moment vastzit voor een ander feit, heeft dit ter zitting ook bevestigd.
De rechtbank heeft bij de bepaling van de straf rekening gehouden met de oriëntatiepunten voor straftoemeting van het Landelijk Overleg Vakinhoud Strafrecht (LOVS). Voor een diefstal van een auto, waarbij sprake is van recidive, geldt als uitgangspunt een onvoorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van drie maanden. Indien er geen sprake is van recidive, geldt als oriëntatiepunt een werkstraf van 120 uren. De rechtbank houdt rekening met het tijdsverloop in deze zaak, aangezien het feit zich anderhalf jaar geleden heeft afgespeeld. Hoewel verdachte geen relevante recidive heeft, ziet de rechtbank in het feit dat het delict op professionele wijze is gepleegd en dat het om een auto van aanzienlijke waarde gaat, aanleiding om van de oriëntatiepunten af te wijken. De rechtbank acht onder de gegeven omstandigheden dezelfde straf als die aan de medeverdachte [medeverdachte] is opgelegd, te weten drie maanden gevangenisstraf, passend en geboden.
8.De schade van benadeelden
8.1
De vordering van de benadeelde partij
[slachtoffer] heeft zich als benadeelde partij gevoegd in dit strafproces. De benadeelde partij vordert verdachte te veroordelen om schadevergoeding te betalen tot een totaalbedrag van
€ 985,66, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf het moment waarop het strafbare feit is gepleegd. De gevorderde materiële schade bestaat uit de volgende posten:
- stopwatch/fluit € 30,-;
- zonnebril op sterkte € 350,-;
- IPad € 359,-
- Bakje kleingeld en portemonnee € 120,-
- bioscoopbonnen € 20,-
- stanleymessen € 6,66,-
- lenen auto van familie € 100,-
8.2
Het standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie heeft zich wat betreft de vordering van de benadeelde partij gerefereerd aan het oordeel van de rechtbank.
8.3
Het standpunt van de verdediging
De verdediging heeft zich op het standpunt gesteld dat de benadeelde partij niet ontvankelijk in de vordering moet worden verklaard dan wel dat de vordering moet worden afgewezen. De verdediging heeft daartoe - onder meer- aangevoerd dat de schade die de benadeelde partij in de vorm van weggenomen goederen heeft opgevoerd, (deels) niet in de aangifte is genoemd. De vraag is volgens de verdediging of die goederen op het moment van de diefstal in de auto aanwezig waren en of de gevorderde schade aldus wel is geleden.
8.4
Het oordeel van de rechtbank
Door de gebezigde bewijsmiddelen en de behandeling op de terechtzitting is komen vast te staan dat verdachte door het bewezen verklaarde feit rechtstreeks schade heeft toegebracht aan de benadeelde partij. De rechtbank ziet echter aanleiding de benadeelde partij wat betreft de schade die door de verdediging is betwist niet ontvankelijk te verklaren. De opgevoerde schadeposten die ook in de aangifte zijn genoemd, zijn voldoende onderbouwd en aannemelijk geworden. Het betreft de schadeposten stopwatch/fluit, bakje kleingeld en portemonnee, stanleymessen en het lenen van de auto van familie.
De rechtbank zal het gevorderde daarom deels hoofdelijk toewijzen tot een bedrag van
€ 256,66, te vermeerderen met de verschuldigde wettelijke rente vanaf de datum waarop het strafbare feit is gepleegd. De benadeelde partij zal voor het overige deel niet-ontvankelijk worden verklaard. De benadeelde partij kan de vordering in zoverre slechts aanbrengen bij de burgerlijke rechter.
8.5
De schadevergoedingsmaatregel
De benadeelde partij heeft verzocht de schadevergoedingsmaatregel op te leggen.
De rechtbank zal de maatregel als bedoeld in artikel 36f Sr opleggen, aangezien verdachte jegens de benadeelde partij naar burgerlijk recht (mede) aansprakelijk is voor de schade die door het feit is toegebracht.
9.De toegepaste wettelijke voorschriften
De hierna te nemen beslissing berust op de hiervoor genoemde wetsartikelen. Daarnaast berust deze beslissing op de artikelen 10 en 27 Sr.
10.De beslissing
De rechtbank:
bewezenverklaring
- verklaart bewezen dat verdachte het primair ten laste gelegde heeft begaan, zoals hierboven omschreven;
- verklaart niet bewezen wat aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd en spreekt hem daarvan vrij;
strafbaarheid feit
- verklaart het bewezen verklaarde strafbaar;
- verklaart dat het bewezen verklaarde het volgende strafbare feit oplevert:
primair
het misdrijf: diefstal gedurende de voor de nachtrust bestemde tijd, door twee of meer verenigde personen.
strafbaarheid verdachte
- verklaart verdachte strafbaar voor het primair bewezen verklaarde;
straf
- veroordeelt verdachte tot een
gevangenisstrafvoor de duur van
3 (drie) maanden;
gevangenisstrafvoor de duur van
3 (drie) maanden;
- bepaalt dat de tijd die de verdachte voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en voorlopige hechtenis heeft doorgebracht, bij de uitvoering van de gevangenisstraf geheel in mindering zal worden gebracht;
schadevergoeding
- veroordeelt verdachte tot betaling aan de benadeelde partij [slachtoffer] van een bedrag van
€ 256,66(zegge: tweehonderd zesenvijftig euro en zesenzestig eurocent), te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 11 mei 2019 tot aan de dag der algehele voldoening, voor zover dit bedrag niet door een mededader zal zijn voldaan;
€ 256,66(zegge: tweehonderd zesenvijftig euro en zesenzestig eurocent), te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 11 mei 2019 tot aan de dag der algehele voldoening, voor zover dit bedrag niet door een mededader zal zijn voldaan;
- veroordeelt verdachte daarnaast in de kosten van het geding door de benadeelde partij gemaakt, tot op heden begroot op nihil, alsook in de kosten van betekening van dit vonnis, de in verband met de tenuitvoerlegging van dit vonnis nog te maken kosten en de kosten vallende op de invordering;
- legt de
maatregelop dat verdachte verplicht is ter zake van het bewezen verklaarde feit en tot
betaling aan de Staat der Nederlanden van een bedrag van € 256,66,te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 11 mei 2019, ten behoeve van de benadeelde, en bepaalt, voor het geval volledig verhaal van het verschuldigde bedrag niet mogelijk blijkt, dat gijzeling voor de duur van 5 dagen kan worden toegepast, een en ander voor zover dit bedrag niet door een mededader zal zijn voldaan. Tenuitvoerlegging van de gijzeling laat de betalingsverplichting onverlet;
maatregelop dat verdachte verplicht is ter zake van het bewezen verklaarde feit en tot
betaling aan de Staat der Nederlanden van een bedrag van € 256,66,te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 11 mei 2019, ten behoeve van de benadeelde, en bepaalt, voor het geval volledig verhaal van het verschuldigde bedrag niet mogelijk blijkt, dat gijzeling voor de duur van 5 dagen kan worden toegepast, een en ander voor zover dit bedrag niet door een mededader zal zijn voldaan. Tenuitvoerlegging van de gijzeling laat de betalingsverplichting onverlet;
- bepaalt dat als verdachte heeft voldaan aan zijn verplichting tot betaling aan de Staat der Nederlanden van bedoeld bedrag daarmee de verplichting van verdachte om aan de benadeelde partij het bedrag te betalen, komt te vervallen, en andersom, als verdachte aan de benadeelde partij het verschuldigde bedrag heeft betaald, dat daarmee de verplichting tot betaling aan de Staat der Nederlanden van dat bedrag komt te vervallen;
- bepaalt dat de benadeelde partij voor het overige deel niet-ontvankelijk is in de vordering, en dat de benadeelde partij de vordering voor dat deel slechts bij de burgerlijke rechter kan aanbrengen;
Dit vonnis is gewezen door mr. D. ten Boer, voorzitter, mr. F.E.J. Goffin en mr. R. ter Haar, rechters, in tegenwoordigheid van mr. B.E. Martini, griffier, en is in het openbaar uitgesproken op 16 december 2020.
Buiten staat
Mr. Goffin en de griffier zijn niet in de gelegenheid dit vonnis te ondertekenen.