ECLI:NL:RBOVE:2020:3499

• Datum uitspraak: 22 oktober 2020
• Publicatiedatum: 22 oktober 2020
• Zaaknummer: 08/760069-19 (P)
• Instantie: Rechtbank Overijssel
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Eerste aanleg - meervoudig
• Rechters: R.M. van Vuure; S.H. Peper; M.W. Eshuis
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Schending van geheimhoudingsplicht van Bibob-advies door vader en zoon

Op 22 oktober 2020 heeft de Rechtbank Overijssel uitspraak gedaan in de zaak tegen een vader en zoon uit Zwolle, die beiden zijn veroordeeld tot een taakstraf van 40 uur. De mannen hebben de geheimhoudingsplicht van een Bibob-advies geschonden door dit advies te delen met een journalist. De vader heeft de conclusie van het geheime rapport met de journalist gedeeld, maar de rechtbank oordeelt dat beide mannen even schuldig zijn, omdat zij nauw samenwerkten en afspraken maakten over de onthulling van de informatie. De rechtbank heeft vastgesteld dat de schending van de geheimhoudingsplicht niet alleen de privacy van derden in gevaar bracht, maar ook het algemeen belang schaadde. De rechtbank verwerpt de verdediging van de raadsman, die stelde dat de officier van justitie niet-ontvankelijk moest worden verklaard in de vervolging, omdat er geen klacht was ingediend door de betrokkenen. De rechtbank oordeelt dat de schending van het geheim niet gericht was tegen specifieke personen, maar het algemeen belang betreft. De rechtbank legt de straf op, rekening houdend met de ernst van de schending en de gevolgen voor de integriteit van het overheidsapparaat. De rechtbank benadrukt dat de verdachten andere manieren hadden kunnen gebruiken om hun zorgen over de gemeente Zwolle te uiten, zonder de wet te overtreden.

Uitspraak

RECHTBANK OVERIJSSEL

Team Strafrecht

Meervoudige kamer

Zittingsplaats Zwolle

Parketnummer: 08/760069-19 (P)

Datum vonnis: 22 oktober 2020

Vonnis op tegenspraak in de zaak van de officier van justitie tegen:

[verdachte] ,

geboren op [geboortedatum] 1953 in [geboorteplaats] ,

wonende te [adres 1]

1. Het onderzoek op de terechtzitting

Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de openbare terechtzitting van 8 oktober 2020.

De rechtbank heeft kennis genomen van de vordering van de officier van justitie mr. G.C. Pol en van hetgeen door verdachte en de raadsman mr. H.L. Heemskerk, advocaat te Rotterdam, naar voren is gebracht.

2. De tenlastelegging

De verdenking komt er, kort en zakelijk weergegeven, op neer dat verdachte, samen met een ander of alleen, een geheim heeft geschonden, waarvan hij wist dat hij het op grond van een wettelijk voorschrift verplicht was te bewaren, dan wel dat hij daaraan medeplichtig is geweest.

Voluit luidt de tenlastelegging aan verdachte, dat:

Primair

hij in of omstreeks de periode van 26 maart 2019 tot en met 28 maart 2019 te

Zwolle, in elk geval in Nederland tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, een geheim waarvan hij, verdachte en/of zijn mededader(s) wist/wisten of redelijkerwijs moest/moesten vermoeden dat hij, verdachte, en/of zijn mededader(s) uit hoofde van een wettelijk voorschrift, te weten artikel 28 Wet Bibob, verplicht was te bewaren, opzettelijk heeft geschonden, door; - meerdere malen, althans eenmaal, het BIBOBadvies van het Landelijk Bureau Bibob, althans één of meerdere delen van het BIBOBadvies van het Landelijk Bureau Bibob, heeft verstrekt/afgeleverd/ter beschikking gesteld aan [verdachte] en/of [journalist] (journalist);

Subsidiair

[medeverdachte] in of omstreeks de periode van 26 maart 2019 tot en met 28 maart

2019 te Zwolle, in elk geval in Nederland, een geheim waarvan hij, verdachte wist of redelijkerwijs moest vermoeden dat hij, verdachte uit hoofde van een wettelijk voorschrift, te weten artikel 28 Wet Bibob, verplicht was te bewaren, opzettelijk heeft geschonden, door: - meerdere malen, althans eenmaal, het BIBOBadvies van het Landelijk Bureau Bibob, althans één of meerdere delen van het BIBOBadvies van het Landelijk Bureau Bibob, heeft verstrekt/afgeleverd/ter beschikking gesteld aan [journalist]

(journalist);

bij en/of tot het plegen van welk misdrijf verdachte in of omstreeks de periode van 26 maart 2019 tot en met 28 maart 2019 te Zwolle, in elk geval in Nederland, opzettelijk behulpzaam is geweest en/of opzettelijk gelegenheid, middelen en/of inlichtingen heeft verschaft, door:

-
- een afspraak te maken/hebben met [journalist] (journalist) en/of

- (
- (tijdens voornoemde afspraak) de inhoud van het Bibobadvies, althans één of meerdere delen van het Bibobadvies, te delen met die [journalist] (journalist) .

3. De voorvragen

3.1

De ontvankelijkheid van de officier van justitie

3.1.1

Klachtvereiste

De raadsman heeft zich ten aanzien van het ten laste gelegde op het standpunt gesteld dat de officier van justitie niet-ontvankelijk dient te worden verklaard in de vervolging van de verdachte. De raadsman heeft daartoe aangevoerd dat ingevolge artikel 272, tweede lid, van het Wetboek van Strafrecht (hierna: Sr), voor vervolging van dit feit een klacht nodig is van degene die door het schenden van het voorschrift, het geheim houden van het advies, wordt geraakt. Een dergelijke klacht ontbreekt in het dossier.

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat het delict waarvan verdachte wordt verdacht niet gericht is tegen bepaalde personen. Om die reden is geen sprake van een klachtplicht voor dit delict, zoals bedoeld in artikel 272, tweede lid, Sr.

De rechtbank overweegt als volgt. Aan verdachte wordt verweten dat hij een advies openbaar heeft gemaakt dat hij verplicht was geheim te houden op grond van artikel 28 van de Wet bevordering integriteitsbeoordelingen door het openbaar bestuur (hierna: Wet Bibob). De schending van dit geheim is een misdrijf uit hoofde van artikel 272 Sr. Op grond van het tweede lid van dit artikel vindt vervolging voor het schenden van genoemde wettelijke geheimhoudingsplicht, indien dit misdrijf is gepleegd tegen een bepaald persoon, niet plaats dan op klacht van degene tegen wie dit misdrijf is begaan.

In dit geval is van een klachtplicht echter geen sprake. Artikel 28 Wet Bibob strekt tot bescherming van de privacy van derden. Een doeltreffende uitvoering van de Wet Bibob vergt dat degenen aan wie een Bibob-advies wordt verstrekt, dit advies geheim houden zodat eenieder die in het advies wordt genoemd erop kan vertrouwen dat zijn gegevens niet verder worden verspreid. Het is daarmee niet zo dat elke openbaarmaking van een Bibob-advies dús gericht is tegen de in dat advies genoemde derden. In dit geval is het handelen van verdachte helemaal niet gericht tegen bepaalde personen. Verdachte heeft immers gehandeld om het handelen van de gemeente Zwolle aan de kaak te stellen en niet om de in het advies genoemde derden te schaden. Het schenden van het geheim raakt in dit geval het algemeen belang en niet het persoonlijke belang van derden. De rechtbank verwerpt het verweer van de raadsman.

3.1.2

Een redelijke belangenafweging

Vervolgens heeft de raadsman bepleit dat de officier van justitie niet-ontvankelijk is in de vervolging van verdachte, omdat het Openbaar Ministerie de beslissing verdachte te vervolgen heeft gemaakt zonder een redelijke belangenafweging. De raadsman heeft daartoe aangevoerd dat het doel van artikel 28 Wet Bibob is, het beschermen van privacygevoelige gegevens van derden. Bij een behandeling van de feiten ter terechtzitting zal de geheime informatie waar het in deze zaak om gaat alleen nog maar meer mensen bereiken. Door het vervolgen van verdachte gaat het Openbaar Ministerie dan ook in tegen het doel van de wetgever en schaadt het juist de belangen van het individu.

De officier van justitie heeft gesteld dat voorafgaande aan de beslissing om tot vervolging over te gaan wel degelijk een zorgvuldige belangenafweging is gemaakt tussen de belangen van de gemeente die aangifte heeft gedaan van het doelbewust naast zich neerleggen van wetgeving door verdachte en de belangen van derden wiens gegevens zich in het Bibob-advies bevinden en waarvan de privacy moet worden bewaakt. Het is het doelbewuste handelen van verdachte geweest wat heeft gemaakt dat toch tot vervolging is overgegaan.

De rechtbank overweegt dat krachtens het in artikel 167, tweede lid, van het Wetboek van Strafvordering neergelegde opportuniteitsbeginsel, het aan het Openbaar Ministerie is om zelfstandig te beslissen of – en zo ja – wie vervolgd wordt. Hierbij heeft het Openbaar Ministerie een ruime discretionaire bevoegdheid. Slechts indien zou blijken dat het Openbaar Ministerie bij zijn vervolgingsbeslissing zou handelen in strijd met de wet, een verdrag of enig beginsel van een goede procesorde, zou dit de ontvankelijkheid van het Openbaar Ministerie kunnen raken. Dit betekent dat de beslissing van het Openbaar Ministerie om tot vervolging over te gaan zich slechts in zeer beperkte mate voor een inhoudelijke rechterlijk toetsing leent, in die zin dat slechts in uitzonderlijke gevallen plaats is voor een niet-ontvankelijkverklaring van het Openbaar Ministerie in de vervolging op de grond dat het instellen of voortzetten van die vervolging onverenigbaar is met beginselen van een goede procesorde.

Een uitzonderlijk geval als zojuist bedoeld, doet zich onder meer voor wanneer de vervolging wordt ingesteld of voortgezet terwijl geen redelijk handelend lid van het Openbaar Ministerie heeft kunnen oordelen dat met die vervolging enig door strafrechtelijke handhaving beschermd belang gediend kan zijn. Naar het oordeel van de rechtbank is in onderhavige zaak van een zodanige aperte onevenredige vervolgingsbeslissing volstrekt geen sprake. De aangifte van de gemeente vormde voor het Openbaar Ministerie meer dan voldoende aanleiding om, in het algemeen belang bij de handhaving van de geheimhoudingsplicht van de Wet Bibob, de vervolging in te stellen. De rechtbank verwerpt het verweer van de raadsman.

3.1.3

Willekeur

Tot slot heeft de raadsman, met de raadsvrouw van de medeverdachte, bepleit dat het Openbaar Ministerie door het vervolgen van verdachte volstrekt willekeurig heeft gehandeld en daarmee heeft gehandeld in strijd met de beginselen van behoorlijk bestuur. Als het Openbaar Ministerie besluit verdachte te vervolgen voor het schenden van zijn geheimhoudingsplicht, dan moet het Openbaar Ministerie ook de gemeente vervolgen, aangezien de gemeente ook informatie uit het Bibob-advies heeft verstrekt, aldus de raadsman. De raadsman heeft de rechtbank verzocht de officier van justitie om die reden niet-ontvankelijk te verklaren.

De officier van justitie heeft het standpunt ingenomen dat geen sprake is van enige willekeur. De officier van justitie heeft daarbij opgemerkt dat het niet juist is een vergelijking te maken tussen de gemeente die vanuit haar publieke taak gebruik heeft gemaakt van haar recht op het doen van aangifte van een strafbaar feit en de twee verdachten die er doelbewust voor hebben gekozen hun geheimhoudingsplicht te schenden.

De rechtbank is van oordeel dat de beslissing van het Openbaar Ministerie om verdachte te vervolgen niet leidt tot een aperte onevenredigheid van de vervolgingsbeslissing zodanig dat de (verdere) vervolging onverenigbaar is met het verbod van willekeur. Het is aan het Openbaar Ministerie om een afweging te maken ten aanzien van het al dan niet vervolgen van een persoon en ten aanzien van de keuze voor het strafbare feit waarvoor die persoon wordt vervolgd. Hetgeen is aangevoerd door de raadsman leidt niet tot de conclusie dat sprake is van schending van het verbod van willekeur. De rechtbank verwerpt het verweer van de raadsman.

3.2

De overige voorvragen

De rechtbank heeft vastgesteld dat de dagvaarding geldig is, dat zij bevoegd is tot kennisneming van deze zaak en dat er geen redenen zijn voor schorsing van de vervolging.

4. De bewijsoverwegingen

4.1

Inleiding

De gemeente Zwolle heeft in oktober 2018 besloten een Bibob-advies te laten uitbrengen over de integriteit van de onderneming van medeverdachte [medeverdachte] over de mate van gevaar zoals bedoeld in artikel 3 Wet Bibob. Het advies is door het landelijk bureau Bibob op 15 januari 2019 uitgebracht aan de burgemeester. Op 8 februari 2019 is het advies aan medeverdachte [medeverdachte] verstrekt door de gemeente. Op 29 maart 2019 verscheen een artikel op de website van [medium] , waarin de journalist van [medium] schrijft dat hij het rapport heeft ingezien. Verdachte heeft bekend dat hij de conclusie van het geheime Bibob-advies heeft gedeeld met deze journalist. Hij heeft verklaard dat hij dat alleen heeft gedaan, zonder medeweten van zijn zoon.

4.2

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat het primair ten laste gelegde wettig en overtuigend bewezen kan worden.

4.3

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft bepleit dat verdachte moet worden vrijgesproken. Omdat het Bibob-advies zich niet in het dossier bevindt is het niet mogelijk om vast te stellen dat de informatie die is gelekt uit het Bibob-advies komt, aldus de raadsman.

4.4

Het oordeel van de rechtbank

De rechtbank is van oordeel dat wettig en overtuigend bewezen is dat verdachte het primair ten laste gelegde feit heeft begaan.

De rechtbank overweegt daartoe het volgende.

De rechtbank stelt op grond van de in de bijlage opgenomen bewijsmiddelen vast dat verdachte delen van het Bibob-advies, waarvan hij wist dat hij de inhoud niet mocht delen, opzettelijk met [journalist] , een journalist van [medium] heeft gedeeld. De rechtbank stelt voorts vast dat het Bibob-advies zich niet in het dossier bevindt. Anders dan de raadsman is de rechtbank van oordeel dat gezien de inhoud van het artikel van [medium] en de verklaring van verdachte bij de politie en ter terechtzitting dat hij de conclusie van het advies met [medium] heeft gedeeld, kan worden vastgesteld dat hetgeen in het artikel van [medium] is terechtgekomen uit het geheime Bibob-advies afkomstig is. Dat verdachte niet het gehele advies heeft verstrekt maar slechts de conclusie, zoals hij heeft verklaard, brengt in het voorgaande geen verandering nu de geheimhoudingsplicht rust op alle onderdelen van het advies. Ook de verklaring van verdachte dat hij slechts informatie heeft gedeeld die hem toch al bekend was (de rechtbank begrijpt hieruit dat verdachte bedoelt dat hij deze informatie ook had kunnen delen zonder inzage te geven in het Bibob-advies), maakt de zaak niet anders. Verdachte heeft er immers doelbewust voor gekozen om juist wel (een gedeelte van) het advies met de journalist te delen. Dat de inhoud van het advies op enig moment toch openbaar zou worden, brengt ook geen verandering in de zaak nu het advies op het moment van openbaring door verdachte nog niet openbaar was.

medeplegen

De rechtbank stelt voorop dat medeplegen van een strafbaar feit bewezen verklaard kan worden in het geval dat twee of meer personen gezamenlijk een strafbaar feit plegen. Daartoe behoeven niet alle delictsbestanddelen door beide verdachten te zijn vervuld. Wel moet zijn komen vast te staan dat bij het begaan van het strafbare feit sprake is geweest van een voldoende nauwe en bewuste samenwerking. Dit dient aan de hand van de concrete omstandigheden van het geval te worden beoordeeld. Ook indien het ten laste gelegde medeplegen in de kern niet bestaat uit een gezamenlijke uitvoering tijdens het begaan van het strafbare feit, maar uit gedragingen die doorgaans met medeplichtigheid in verband plegen te worden gebracht (zoals het verstrekken van inlichtingen, op de uitkijk staan, helpen bij de vlucht), kan sprake zijn van de voor medeplegen vereiste nauwe en bewuste samenwerking. De materiële en/of intellectuele bijdrage van de verdachte aan het strafbare feit zal dan van voldoende gewicht moeten zijn.

Hierbij kan rekening worden gehouden met onder meer de intensiteit van de samenwerking, de onderlinge taakverdeling, de rol in de voorbereiding, de uitvoering of de afhandeling van het delict en het belang van de rol van de verdachte, diens aanwezigheid op belangrijke momenten en het zich niet terugtrekken op een daartoe geëigend tijdstip.

Verdachte heeft ter zitting verklaard dat hij de afspraak met de journalist van [medium] zelf heeft gemaakt en dat hij alleen informatie uit het Bibob-advies heeft gedeeld. Uit de zich in het dossier bevindende tapgesprekken van de telefoons van zowel verdachte als zijn zoon, medeverdachte [medeverdachte] , blijkt echter dat zij afspraken hebben gemaakt met elkaar over de ontmoeting met de journalist. Zij hebben gesproken over wie van hen naar de journalist toe zal gaan, wat de journalist te zien krijgt uit het dossier, welke route verdachte moet rijden naar de afspraak met de journalist en tenslotte is er een telefoongesprek waarin verdachte medeverdachte zegt dat hij foto’s van de conclusie van het rapport en het telefoonnummer van de journalist uit zijn telefoon moet verwijderen. De rechtbank is van oordeel dat uit deze gesprekken van een duidelijke samenwerking, een onderlinge taakverdeling en een gezamenlijk plan blijkt. Zowel verdachte als medeverdachte hebben opzet gehad op de samenwerking en op de ten laste gelegde handelingen. De rechtbank acht dan ook het medeplegen van de ten laste gelegde handelingen wettig en overtuigend bewezen.

4.5

De bewezenverklaring

De rechtbank acht op grond van de in de bijlage opgenomen bewijsmiddelen wettig en overtuigend bewezen dat verdachte het ten laste gelegde feit heeft begaan, met dien verstande dat:

Primair

hij in de periode van 26 maart 2019 tot en met 28 maart 2019 te Zwolle, tezamen en in vereniging met een ander, een geheim, waarvan hij en zijn mededader wisten dat hij en zijn mededader uit hoofde van een wettelijk voorschrift, te weten artikel 28 Wet Bibob, verplicht waren te bewaren, opzettelijk heeft geschonden, door delen van het BIBOB-advies van het Landelijk Bureau Bibob ter beschikking te stellen aan [journalist] (journalist);

De rechtbank acht niet bewezen wat aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd, zodat zij hem daarvan zal vrijspreken.

Indien in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze verbeterd in de bewezenverklaring. De verdachte is daardoor niet geschaad in de verdediging.

5. De strafbaarheid van het bewezen verklaarde

5.1

Toestemming

De raadsman heeft betoogd dat verdachte toestemming heeft gekregen van de derden die in het Bibob-advies worden genoemd om de informatie die zich over hen in het Bibob-advies bevond te delen met derden. Door deze toestemming ontbreekt de wederrechtelijkheid aan het handelen van verdachte, zodat hij dient te worden ontslagen van alle rechtsvervolging.

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat uit het dossier niet blijkt dat deze personen toestemming hebben gegeven de informatie over hen te delen met derden. De toestemming van betrokkenen blijkt alleen uit de verklaring van verdachte zelf. Bovendien heeft de wetgever in artikel 28 Wet Bibob in samenhang met artikel 272 Sr bepaald dat het niet is toegestaan informatie uit een Bibob-advies te delen, zodat de wederrechtelijkheid van het feit niet door een eventuele toestemming wordt ontnomen.

De rechtbank stelt vast dat uit het dossier niet is gebleken van enige toestemming van derden om informatie te delen. Alleen al daarom wordt het verweer van de raadsman verworpen.

5.2

Buiten toepassing laten artikel 272 Sr

Vervolgens heeft de raadsman betoogd dat verdachte door zijn handelen nadrukkelijk heeft gepoogd het handelen van de overheid ter discussie te stellen. De raadsman heeft daarbij naar voren gebracht dat de volgende omstandigheden van belang zijn:

• verdachte was al bekend met de informatie voor het Bibob-advies gereed was;
• verdachte heeft de informatie vrijwillig van de bron ontvangen;
• verdachte had toestemming van de bron de informatie te delen;
• de gemeente heeft zelf op meerdere momenten informatie gedeeld uit het advies;
• het doel van verdachte was het handelen van de gemeente aan de kaak te stellen.

De raadsman heeft betoogd dat, gelet op het bepaalde in artikel 94 Grondwet (GW), de toepassing van artikel 272 Sr niet verenigbaar is met artikel 10 van het Europees Verdrag tot bescherming van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRM). Gelet op bovenstaande omstandigheden heeft de raadsman bepleit dat strafbaarstelling niet proportioneel is en heeft hij de rechtbank verzocht artikel 272 Sr buiten toepassing te laten en verdachte om die reden te ontslaan van alle rechtsvervolging.

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat hij geen enkel argument van de raadsman heeft gehoord dat zou rechtvaardigen dat artikel 272 Sr buiten toepassing zou moeten worden gelaten. De officier van justitie verzet zich daar dan ook tegen.

De rechtbank volgt de raadsman niet in zijn verweer om artikel 272 Sr buiten toepassing te laten. Uit hetgeen verdachte ter zitting en bij de politie naar voren heeft gebracht blijkt dat verdachte handelde uit onmacht en omdat hij gefrustreerd was over de handelwijze van de gemeente, maar dat rechtvaardigt niet het overtreden van de wet door verdachte om zijn doel te bereiken. Verdachte had immers de keuze om zijn mening over het handelen van de gemeente op een andere manier te uiten dan door het delen van het Bibob-advies en daarmee het overtreden van artikel 272 Sr. De rechtbank verwerpt het verweer van de raadsman.

Het bewezen verklaarde is strafbaar gesteld in de artikelen 47 en 272 Sr. Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het feit uitsluiten. Het bewezen verklaarde levert op:

het misdrijf:
het medeplegen van een opzettelijke schending van een wettelijke geheimhoudingsplicht.

6. De strafbaarheid van verdachte

Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluiten. De rechtbank oordeelt daarom dat verdachte strafbaar is voor het bewezen verklaarde feit.

7. De op te leggen straf of maatregel

7.1

De vordering van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd dat aan verdachte een taakstraf voor de duur van 40 uren, bij niet verrichten te vervangen door 20 dagen hechtenis, wordt opgelegd.

7.2

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft zich ten aanzien van een strafoplegging op het standpunt gesteld dat, bij een eventuele veroordeling, verdachte schuldig dient te worden verklaard zonder oplegging van straf. Er moet volgens de raadsman rekening gehouden worden met de psychische toestand van verdachte.

7.3

De gronden voor een straf of maatregel

Bij de strafoplegging houdt de rechtbank rekening met de aard en de ernst van het gepleegde feit, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon van verdachte, zoals die uit het dossier en tijdens de behandeling ter terechtzitting naar voren zijn gekomen. De rechtbank acht daarbij het volgende van belang.

Verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan medeplegen van het schenden van zijn wettelijke geheimhoudingsplicht door het verstrekken van een deel van een (geheim) Bibob-advies aan de pers. Hiermee heeft verdachte de integriteit van het overheidsapparaat geschonden. Zowel betrokkenen als de opdrachtgevers moeten ervan uit kunnen gaan dat met dit soort gegevens vertrouwelijk wordt omgegaan. De rechtbank neemt het verdachte kwalijk dat hij niet integer heeft gehandeld, temeer omdat hij om zijn doel te bereiken (het handelen van de gemeente Zwolle aan de kaak stellen) ook andere wegen had kunnen bewandelen.

De rechtbank heeft acht geslagen op de justitiële documentatie van verdachte van 8 mei 2020 waaruit blijkt dat verdachte een blanco strafblad heeft, maar verbindt daar verder geen gevolgen aan.

In het voordeel van verdachte weegt de rechtbank mee, gelet op het rapport Forensisch Maatwerk van 23 september 2020 en de verklaring van verdachte ter terechtzitting, dat verdachte reeds in de privésfeer en in zijn professionele bestaan zware consequenties heeft ondervonden van het onderhavige strafbare feit.

Alles in aanmerking genomen is de rechtbank van oordeel dat de eis van de officier van justitie een passende straf is. De rechtbank zal verdachte een taakstraf opleggen voor de duur van 40 uren, bij niet verrichten te vervangen door 20 dagen hechtenis.

8. De toegepaste wettelijke voorschriften

De hierna te nemen beslissing berust op de hiervoor genoemde wetsartikelen. Daarnaast berust deze beslissing op de artikelen 22c en 22d Sr.

9. De beslissing

De rechtbank:

bewezenverklaring

- verklaart bewezen dat verdachte het primair ten laste gelegde heeft begaan, zoals hierboven omschreven;

- verklaart niet bewezen wat aan verdachte onder primair meer of anders is ten laste gelegd en spreekt hem daarvan vrij;

strafbaarheid feit

- verklaart het bewezen verklaarde strafbaar;

- verklaart dat het bewezen verklaarde het volgende strafbare feit oplevert:

het misdrijf:
het medeplegen van een opzettelijke schending van een wettelijke geheimhoudingsplicht.

strafbaarheid verdachte

- verklaart verdachte strafbaar voor het onder primair bewezen verklaarde;

straf

- veroordeelt verdachte tot een
taakstraf , bestaande uit het verrichten van onbetaalde arbeid voor de duur van
40 (veertig) uren ;

- beveelt, voor het geval dat verdachte de taakstraf niet naar behoren verricht, dat
vervangende hechtenis zal worden toegepast voor de duur van
20 (twintig) dagen ;

Dit vonnis is gewezen door mr. R.M. van Vuure, voorzitter, mr. S.H. Peper en mr. M.W. Eshuis, rechters, in tegenwoordigheid van mr. A. de Bruin, griffier, en is in het openbaar uitgesproken op 22 oktober 2020.

Bijlage bewijsmiddelen

Leeswijzer

Deze bijlage maakt deel uit van het vonnis en bevat de bewijsmiddelen.

Wanneer hierna wordt verwezen naar dossierpagina’s, zijn dit pagina’s uit het dossier van de Rijksrecherche, regio Noord-Oost met proces-verbaalnummer 20190033, onderzoek Costa Brava. Tenzij hieronder anders wordt vermeld, wordt steeds verwezen naar bladzijden van een in de wettelijke vorm, door daartoe bevoegde personen, opgemaakt proces-verbaal.

1.
De bekennende verklaring ten aanzien van de feiten die verdachte ter terechtzitting van 8 oktober 2020 heeft afgelegd;

2.
Een door de daartoe bevoegde opsporingsambtenaren [verbalisant 1] en [verbalisant 2] in de wettelijke vorm opgemaakt en op 25 april 2019 gesloten proces-verbaal van aangifte, inhoudende de aangifte van [aangever] namens de gemeente Zwolle, doorgenummerde pagina’s 1 tot en met 10, zakelijk weergegeven, onder meer inhoudende:

Hierbij doe ik aangifte van schending van ambts/beroepsgeheim of geheim gebaseerd op een wettelijk voorschrift. (…)

Op 6 juni 2018 is er door [medeverdachte] van [bedrijf] BV bij burgemeester H.J. Meijer van Zwolle vergunning aangevraagd op grond van artikel 3 Drank- en horecawet voor het pand aan [adres 2] Zwolle. Dit betreft [café] , wat door aanvrager was overgenomen. (…)

Het landelijk bureau Bibob is gevraagd om advies. (…) Het advies is door het Landelijke Bureau Bibos op 15 april 2019 uitgebracht aan de burgemeester. (…)

Op grond van artikel 28, lid 1, Wet Bibob rust op dit advies een geheimhoudingsplicht. (…)

Ik heb het advies gedeeld met de volgende personen:

(…)

Aan [medeverdachte] (…)

Ik heb documenten gezien en ontvangen van de heer [naam 1] waarop te zien is dat geheimhouding van toepassing is. Dit stond handgeschreven op het document van [verdachte] . (…)

[medium] stelt dat zij het vertrouwelijke rapport hebben ingezien en zij citeren de kern van het Bibob advies. (…) De kern van het advies van het Landelijk Bureau Bibob staat in een artikel van [medium] op 29 maart 2019. (…)

3.
Een door de daartoe bevoegde opsporingsambtenaren [verbalisant 3] en [verbalisant 2] in de wettelijke vorm opgemaakt en op 7 juni 2019 gesloten proces-verbaal van verhoor getuige, inhoudende de verklaring van [getuige] , doorgenummerde pagina’s 31 tot en met 35, zakelijk weergegeven, onder meer inhoudende:

4 februari 2019 heb ik van [aangever] het BIBOB dossier ontvangen in hardcopy. (…) Ik heb het definitieve advies van het Landelijk Bureau BIBOB van [aangever] ontvangen dat betrekking heeft op ‘ [café] ’ in Zwolle. (…) [medeverdachte] heeft tijdens het gesprek van 8 februari het gehele advies in hardcopy van mij ontvangen. (…)Aan het einde van het gesprek heb ik voorop het advies handmatig een tekst geschreven dat er geheimhouding rust op het advies. (…) Voor de Wet BIBOB is het schriftelijke wijzen op de geheimhouding noodzakelijk. (…) [verdachte] en zijn raadsman Perquin bevestigden dat ze wisten dat er geheimhouding op zat, dat herinner ik me van het gesprek van 8 februari 2019. (…)

4.
Een geschrift, te weten de uitwerking van een telefoongesprek van 26 maart 2019 te 14:40:39 uur, doorgenummerde pagina 44, zakelijk weergegeven, onder meer inhoudende:

Beller: [telefoonnummer 1]

T.n.v. [medeverdachte]

Datum 26-03-2019 14:40:39

Gebelde: [telefoonnummer 2]

Naam: [verdachte] (…)

[medeverdachte] zegt: in die papieren mand ligt dat onderzoek, daar zit van alles in (…) Alleen de volledige bladzijden van de conclusie moet hij hebben zegt [medeverdachte] . Ja dat snap ik maar ik heb dat toen gelijk gedelete omdat jij zei je moet dat verder niet laten liggen is geheim (…)

5.
Een geschrift, te weten de uitwerking van een telefoongesprek van 27 maart 2019 te 21:49:50 uur, doorgenummerde pagina’s 46 en 47, zakelijk weergegeven, onder meer inhoudende:

Beller: [telefoonnummer 1]

T.n.v. [medeverdachte]

Datum 27-03-2019 21:49:50

Gebelde: [telefoonnummer 3]

Naam: [naam 2] (…)

[verdachte] gaat voor hem met [medium] in Nijverdal zitten, zodat [medeverdachte] er niet heen hoeft.

6.
Een geschrift, te weten de uitwerking van een telefoongesprek van 28 maart 2019 te 9:13:22 uur, doorgenummerde pagina’s 48 en 49, zakelijk weergegeven, onder meer inhoudende:

Beller: [telefoonnummer 2]

T.n.v. [verdachte]

Datum 28-03-2019 9:13:22

Gebelde: [telefoonnummer 3]

Naam: [naam 2] (…)

[verdachte] : hij mag dat dus niet delen, ze willen alleen bewijs hebben eigenlijk euh dat er wel degelijk een uitspraak is. En dat die gemeente dar vervolgens niks mee doet. En kijk, dan kunnen ze tegen de gemeente zeggen: joh, [verdachte] heeft gewoon die vergunning, waarom geef je die niet? Dan zeggen ze: nou hoe kom je daarbij. Dan zegt hij: nou dat rapport die zegt het toch?...

(…)

[verdachte] : nou laat ze het rapport maar zien. Nou dan gaan we het toch publiceren. (…)

[naam 2] zegt dat [medium] ook waarschijnlijk over hem zal vragen. [verdachte] weet dat niet. (…)

7.
Een geschrift, te weten de uitwerking van een telefoongesprek van 28 maart 2019 te 10:34:34 uur, doorgenummerde pagina 49, zakelijk weergegeven, onder meer inhoudende:

Beller: [telefoonnummer 2]

T.n.v. [verdachte]

Datum 28-03-2019 10:34:34

Gebelde: [telefoonnummer 1]

Naam: [medeverdachte] (…)

[verdachte] zegt tegen [medeverdachte] (…) als je langs de McDonalds komt in Nijverdal, rij je dan door Nijverdal heen en dan net erbuiten linksaf? Nee, je rijdt er langsheen en dan bij de T-splitsing moet je naar rechts zegt [medeverdachte] . (…)

8.
Een geschrift, te weten de uitwerking van een telefoongesprek van 28 maart 2019 te 12:06:18 uur, doorgenummerde pagina 50, zakelijk weergegeven, onder meer inhoudende:

Beller: [telefoonnummer 1]

Naam: [medeverdachte]

Datum 28-03-2019 12:06:18

Gebelde: [telefoonnummer 2]

T.n.v. [verdachte]

zegt dat hij “hem” de stukken heeft laten zien, “hij” heeft er door heen gebladerd en heeft een hoop vragen gesteld. “hij” zei ook dat hij niet zou weten waarom ze het niet moeten geven nu. (…)

[verdachte] heeft alles via [naam 3] gedaan, dan moet [medeverdachte] [naam 3] bellen maar goed het is een geheim stuk. (…)

[medeverdachte] : Nee maar (…) dat mag helemaal niet, dat is effe… dat is grijs gebied wat ik doe.

[verdachte] : Ja dat bedoel ik dus, dus dat heb ik hem ook gezegd, hij zeg: ja, dat mag ook niet. Maar hij gaat wel met die jurist overleggen en dan komt ‘ie er misschien toch op terug dat ‘ie zegt ja, volgens jou, dat volgens [medeverdachte] is er verders geen enkel juridisch probleem meer, en er zijn geen punten van, dus waarom is die vergunning niet afgegeven? (…)

9.
Een geschrift, te weten de uitwerking van een telefoongesprek van 28 maart 2019 te 18:13:46 uur, doorgenummerde pagina’s 51 en 52, zakelijk weergegeven, onder meer inhoudende:

Beller: [telefoonnummer 2]

T.n.v. [verdachte]

Datum 28-03-2019 18:13:46

Gebelde: [telefoonnummer 3]

Naam: [naam 2] (…)

[verdachte] zit in de auto en zegt dat hem even bij zal praten over het gesprek van vanmorgen bij die vent. (…) Ik ga dus niet allemaal papieren achterlaten. Wat dat is een geheim rapport, dat mag niet. (…)

10.
Een geschrift, te weten de uitwerking van een telefoongesprek van 29 maart 2019 te 23:33:28 uur, doorgenummerde pagina 53, zakelijk weergegeven, onder meer inhoudende:

Beller: [telefoonnummer 2]

T.n.v. [verdachte]

Datum 28-03-2019 23:33:28

Gebelde: [telefoonnummer 4]

Naam: [naam 4] (…)

[verdachte] zegt dat [medeverdachte] twee foto’s van de conclusie van zijn telefoon moet verwijderen, die [verdachte] aan hem had doorgestuurd en ook de naam van [journalist] helemaal verwijderd, uit zijn contacten. [verdachte] zegt dat hij al die naam en telefoonnummer op papier heeft geschreven, want je weet niet of er nog geduvel komt, dat ze dus toch in de telefoon willen kijken.

11.
Het door de daartoe bevoegde opsporingsambtenaren [verbalisant 2] en [verbalisant 3] in de wettelijke vorm opgemaakt en op 20 juni 2019 gesloten proces-verbaal van verhoor van verdachte [verdachte] , inhoudende de verklaring van [verdachte] , doorgenummerde pagina’s 55 tot en met 60, zakelijk weergegeven, onder meer inhoudende:

Ik wist dat er een BIBOB onderzoek was. (…)

V: Wist u dat het BIBOB advies geheim was?

A: Ja. Ik heb mijn zoon [medeverdachte] dat horen zeggen en ik heb het een keer opgezocht op internet. (…) Ik wist dat het een geheime status had. (…)

A: U toont mij een foto van de voorzijde van Bibos advies. Ik heb dit niet eerder gezien. Ik herken het niet. (…)

A: De plicht tot geheimhouding kende ik, maar alles wast er in staat is allemaal op internet terug te vinden. Dus ja, ik schatte dat niet zo zwaar in.

A: Vanuit de machteloosheid van zoveel onrecht veroorzaakt door de machtsorganisatie van gemeente Zwolle heb ik stukjes uit het Bibob-rapport doorgespeeld naar iemand anders. (…)

A: Ik heb het gedeeld terwijl ik wist dat er een status op zat van geheimhouding. Ik mocht het dus niet doen, maar heb het wel gedaan.

V: Wie nam de beslissing om informatie uit het Bibob dossier te delen met de journalist?

A: Ikzelf en niemand anders.

V: Waarom zegt u in een tapgesprek tegen uw zoon dat hij het nummer van [journalist] en 2 foto’s uit zijn telefoon moet verwijderen? (…)

A: Als er geduvel komt dat het niet meer terug te vinden is en dat er twijfel over bestaat als er onderzoek naar gedaan zou worden. Het motief om de gegevens te wissen heeft te maken met het feit dat ik volgens jullie aan [journalist] het Bibob advies heb doorgespeeld. Ik wilde de sporen naar [journalist] gewoon uitwissen.

V: Heb je het aan [journalist] doorgespeeld?

A: Ik heb het aan [journalist] doorgespeeld. Ik wil niet zeggen dat het [journalist] is geweest. Ik wil alleen maar zeggen dat het [journalist] was. Ik geeft het nu wel toe dat ik hem stukken heb laten zien om aan te tonen dat ik niet aan het liegen was. Ik wilde laten zien dat ik geen fantasieverhaal aan het vertellen was. Ik vond dat de gemeente buitensporige dingen aan het doen was en wilde dat aan [journalist] duidelijk maken. Ik ben daarop met de samenvatting uit het Bibob advies naar [journalist] gegaan en heb hem stukken uit de samenvatting laten zien. (…)

Ik heb het bewust gedaan en heb gewoon een afweging gemaakt om iets open te breken voor een onderzoek bij de gemeente. (…)