ECLI:NL:RBOVE:2018:705

• Datum uitspraak: 8 maart 2018
• Publicatiedatum: 8 maart 2018
• Zaaknummer: 08-770086-17 (P)
• Instantie: Rechtbank Overijssel
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Eerste aanleg - meervoudig
• Rechters: G.H. Meijer; S. Taalman; V.P.K. van Rosmalen
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Veroordeling natuurgenezer wegens ontucht met patiënt tijdens behandelingen

Op 8 maart 2018 heeft de Rechtbank Overijssel een natuurgenezer veroordeeld tot een gevangenisstraf van zes maanden, waarvan drie maanden voorwaardelijk, wegens ontucht met een patiënt. De zaak betreft een 60-jarige natuurgenezer die tijdens vier behandelsessies ontuchtige handelingen heeft gepleegd met zijn patiënt, die zich in een kwetsbare positie bevond vanwege burn-out klachten. De rechtbank oordeelde dat de verdachte misbruik heeft gemaakt van zijn positie als zorgverlener. De verklaringen van de aangever, ondersteund door getuigen, werden als betrouwbaar beschouwd. De rechtbank achtte het bewezen dat de verdachte de penis en balzak van de aangever heeft aangeraakt en gemasseerd, wat in strijd is met de sociaal-ethische normen. De verdachte werd ook veroordeeld tot het betalen van een schadevergoeding van € 1.033,15 aan de benadeelde partij, te vermeerderen met wettelijke rente. De rechtbank hield rekening met de ernst van de feiten en de psychische schade die de aangever heeft opgelopen.

Uitspraak

RECHTBANK OVERIJSSEL

Team Strafrecht

Meervoudige kamer

Zittingsplaats Zwolle

Parketnummer 08-770086-17 (P)

Datum vonnis: 8 maart 2018

Vonnis op tegenspraak in de zaak van de officier van justitie tegen:

[verdachte] ,

geboren op [geboortedatum] 1958 in [geboorteplaats] ,

wonende te de [woonplaats] .

1. Het onderzoek op de terechtzitting

Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de openbare terechtzitting van 22 februari 2018.

De rechtbank heeft kennis genomen van de vordering van de officier van justitie mr.

M. Zwartjes en van hetgeen door verdachte en de raadsman mr. J. de Ruiter, advocaat te Kampen, naar voren is gebracht.

2. De tenlastelegging

De verdenking komt er, kort en zakelijk weergegeven, op neer dat verdachte:

als zorgverlener meermalen ontucht heeft gepleegd met zijn patiënt/cliënt [slachtoffer] .

Voluit luidt de tenlastelegging aan verdachte, dat:

hij op één of meer tijdstippen in of omstreeks de periode van 1 december 2012 tot 1 april 2013 in de gemeente Raalte, terwijl hij toen werkzaam was in de gezondheidszorg en/of maatschappelijke zorg, (telkens) ontucht heeft gepleegd met [slachtoffer] , die zich als patiënt en/of cliënt aan verdachtes hulp en/of zorg had toevertrouwd, immers heeft hij, verdachte, één of meermalen:

- de penis en/of balzak van die [slachtoffer] gemasseerd en/of vastgepakt, althans aangeraakt en/of

- zijn, verdachtes, hand op de penis van die [slachtoffer] gelegd en/of (daarbij) één of meermalen drukkende en/of draaiende beweging(en) gemaakt, althans diens schaamstreek gemasseerd, betast en/of bevoeld.

Indien in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze verbeterd. De verdachte is daardoor niet geschaad in de verdediging.

3. De voorvragen

De rechtbank heeft vastgesteld dat de dagvaarding geldig is, dat zij bevoegd is tot kennisneming van deze zaak, dat de officier van justitie ontvankelijk is in de vervolging en dat er geen redenen zijn voor schorsing van de vervolging.

4. De bewijsoverwegingen

4.1

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat het ten laste gelegde wettig en overtuigend bewezen kan worden. Ze heeft zich daarvoor gebaseerd op de verklaringen van aangever en getuige [getuige] en de eigen verklaring van verdachte bij de politie.

4.2

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft vrijspraak bepleit. Hij heeft daartoe kanttekeningen geplaatst bij de juistheid en betrouwbaarheid van de aangifte, waarbij hij mede heeft gewezen op het aanzienlijke tijdsverloop tussen de verweten ontuchtige handelingen en het moment van aangifte. De melding van [getuige] uit 2015 kan niet dienen ter ondersteuning van de aangifte. De opzet op seksuele handelingen blijkt nergens uit en de afhankelijke positie van aangever ten opzichte van zijn cliënt evenmin. Tot slot stelt de raadsman dat zijn cliënt bij de politie onder druk is gezet om te verklaren.

4.3

Het oordeel van de rechtbank

De rechtbank is van oordeel dat wettig en overtuigend is bewezen dat verdachte het ten laste gelegde feit heeft begaan.

De rechtbank overweegt daartoe het volgende.

Aangever heeft verklaard zich vrijwillig te hebben onderworpen aan behandelingen/ massages door verdachte, bij hem hulp zoekende voor klachten van onder andere een burn-out en overspannen zijn. Aangever was bij drie van de vier behandelingen - uiteindelijk (vrijwel) volledig - ontkleed en lag op zijn buik en later op zijn rug op de behandeltafel. Verdachte heeft bij alle behandelingen tijdens het masseren aangevers balzak en penis aangeraakt en gemasseerd, waardoor hij - soms meerdere keren - een erectie kreeg en tot een orgasme kwam.

Volgens het tweede lid van artikel 342 van het Wetboek van Strafvordering (Sv) kan het bewijs dat de verdachte een ten laste gelegd feit heeft begaan, niet uitsluitend worden aangenomen op de verklaring van één getuige. Deze bepaling waarborgt de deugdelijkheid van de bewijsbeslissing, in die zin dat zij de rechter verbiedt tot een bewezenverklaring te komen ingeval de verklaring van één getuige met betrekking tot de feiten en omstandigheden op zichzelf staat en onvoldoende steun vindt in ander bewijsmateriaal. De vraag of aan het bewijsminimum is voldaan, laat zich niet in algemene zin beantwoorden, maar vereist een beoordeling van het concrete geval.

In een geval als dit, waarin de verklaringen van aangever en verdachte voor wat betreft de ten laste gelegde ontucht lijnrecht tegenover elkaar staan, moet de rechter de betrouwbaarheid van de verklaring van aangever beoordelen en daarnaast bepalen of voor de belastende verklaring van aangever voldoende steunbewijs in het dossier aanwezig is.

De verklaring van aangever is betrouwbaar, nu deze consistent en gedetailleerd is en bovendien wordt ondersteund door de verklaring van getuige [getuige] , die in lijn is met de door hem gedane melding in 2014. [getuige] verklaarde zowel toen als in zijn recentere en uitgebreidere getuigenverklaring nagenoeg exact hetzelfde als aangever over ontuchtige handelingen door verdachte gepleegd.

De betrouwbaar bevonden aangifte wordt in voldoende mate ondersteund door de erkenning van verdachte bij de politie dat hij aangever meermalen heeft behandeld en bij bepaalde behandelingen cliënten in de liesstreek masseert en daarbij wel eens de penis raakt. Dat hij tijdens het afleggen van die verklaringen onder zodanige druk heeft gestaan dat wat hij heeft verklaard onjuist is, is de rechtbank niet gebleken.

Het aanraken en masseren van de balzak en penis van aangever, waarvoor geen medische noodzaak was, is – in samenhang en naar uiterlijke verschijningsvorm bezien – in de gegeven omstandigheden onmiskenbaar aan te merken als seksuele handelingen en als strijdig met de sociaal-ethische norm. Door aangever zijn de gedragingen van de verdachte ook als zodanig ervaren. Daarmee is het ontuchtig karakter van de gedragingen van verdachte gegeven.

Verder heeft verdachte door genoemde seksuele handelingen te plegen, als behandelaar misbruik gemaakt van zijn psychisch overwicht, de afhankelijke positie van aangever en het vertrouwen dat hij van hem had gewonnen. Dat aangever, ondanks de negatieve ervaring, nog drie keer naar verdachte terug is gegaan voor een volgende behandeling en vooral aan zichzelf twijfelde, is het soort gedrag wat slachtoffers van ontucht in het algemeen vaker laten zien en maakt onder de gegeven omstandigheden niet dat aan zijn verklaring moet worden getwijfeld.

4.5

De bewezenverklaring

De rechtbank acht op grond van de in de bijlage genoemde bewijsmiddelen wettig en overtuigend bewezen dat:

hij in de periode van 1 december 2012 tot 1 april 2013 in de gemeente Raalte, terwijl hij toen werkzaam was in de gezondheidszorg, telkens ontucht heeft gepleegd met [slachtoffer] , die zich als patiënt/cliënt aan verdachtes zorg had toevertrouwd, immers heeft hij, verdachte, meermalen:

- de penis en balzak van die [slachtoffer] vastgepakt en aangeraakt en

- zijn, verdachtes, hand op de penis van die [slachtoffer] gelegd en daarbij drukkende en draaiende bewegingen gemaakt.

De rechtbank acht niet bewezen wat aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd, zodat zij hem daarvan zal vrijspreken.

5. De strafbaarheid van het bewezenverklaarde

Het bewezenverklaarde is strafbaar gesteld in artikel 249 van het Wetboek van Strafrecht (Sr). Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het feit uitsluiten. Het bewezenverklaarde levert op:

het misdrijf:

als degene die werkzaam is in de gezondheidszorg, ontucht plegen met iemand die zich als patiënt of cliënt aan zijn zorg heeft toevertrouwd, meermalen gepleegd

6. De strafbaarheid van verdachte

Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluiten. De rechtbank oordeelt daarom dat verdachte strafbaar is voor het bewezenverklaarde feit.

7. De op te leggen straf of maatregel

7.1

De vordering van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd dat verdachte wordt veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van zes maanden waarvan drie maanden voorwaardelijk met een proeftijd van drie jaren.

7.2

Het standpunt van de verdediging

Vanwege zijn pleidooi voor vrijspraak heeft de raadsman zich niet uitgelaten over de strafmaat.

7.3

De gronden voor een straf of maatregel

Bij de strafoplegging houdt de rechtbank rekening met de aard en de ernst van het gepleegde feit, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon van verdachte zoals die uit het dossier en tijdens de behandeling ter terechtzitting naar voren zijn gekomen. De rechtbank acht daarbij het volgende van belang.

Verdachte heeft gedurende een viertal sessies als natuurgenezer/masseur ontucht gepleegd met een man die als patiënt/cliënt aan zijn zorg was toevertrouwd. Deze man, aangever, had verdachte opgezocht voor hulp bij zijn burn-out klachten omdat hij in de reguliere geneeskunst niet verder kwam. Verdachte heeft misbruik gemaakt van zijn positie als zorgverlener en van de kwetsbare positie van zijn patiënt/cliënt toen hij ontkleed op de massagetafel lag. Dergelijke feiten veroorzaken veelal blijvend psychische schade en hebben vaak grote gevolgen voor de slachtoffers. Dat dit voor slachtoffer [slachtoffer] niet anders is, is gebleken uit de ter terechtzitting door hem voorgelezen slachtofferverklaring waaruit blijkt dat hij psychische hulp nodig heeft gehad -en nog steeds heeft- om in het reine te komen met wat hem als ‘stoere vent, als legerofficier’, overkomen is.

De rechtbank rekent dit verdachte zwaar aan.

Door het Landelijk Overleg Vakinhoud Strafrecht (LOVS) zijn ten aanzien van artikel 249 Sr geen oriëntatiepunten vastgesteld. De rechtbank ziet daarom aanleiding aansluiting te zoeken bij de straftoemeting in soortgelijke zaken. Daarnaast moet artikel 22b Sr worden toegepast. Het is duidelijk dat dit soort feiten een ernstige inbreuk op de lichamelijk integriteit van het slachtoffer zijn. De rechtbank zal bij de bepaling van de straf rekening houden met verdachtes persoonlijke omstandigheden en het feit dat hij niet eerder met justitie in aanraking is gekomen. Echter, de ernst van het feit, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de genoemde gevolgen voor het slachtoffer rechtvaardigen dat verdachte een onvoorwaardelijke gevangenisstraf wordt opgelegd. Omdat verdachte nog steeds werkzaam is als natuurgenezer ziet de rechtbank aanleiding om een deel van de gevangenisstraf voorwaardelijk op te leggen, om verdachte er van te weerhouden in de toekomst opnieuw strafbare feiten te plegen. Alles overwegende acht de rechtbank de door de officier van justitie gevorderde straf passend en geboden.

8. De schade van benadeelden

8.1

De vordering van de benadeelde partij

[slachtoffer] heeft zich als benadeelde partij gevoegd in dit strafproces. De benadeelde partij vordert verdachte te veroordelen om schadevergoeding te betalen tot een totaalbedrag van € 1.335,79 (zegge: dertienhonderdvijfendertig euro en negenenzeventig cent), te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf het moment waarop het strafbare feit is gepleegd. De gevorderde materiële schade bestaat uit de volgende posten:

- € 70,- opvragen informatie bij psycholoog;

- € 166,- behandelingen bij verdachte;

- € 136,64 reiskosten naar behandelingen;

- € 152,15 reiskosten in verband met doen aangifte en strafzaak.

Wegens immateriële schade wordt een bedrag van € 811,- gevorderd.

Voor proceskosten wordt een bedrag van € 768,- gevorderd.

8.2

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft verzocht de vordering toe te wijzen.

8.3

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft bepleit de vordering af te wijzen, omdat een deel van de opgevoerde posten verjaard is en er geen causaal verband bestaat tussen het ten laste gelegde en de opgevoerde schade.

8.4

Het oordeel van de rechtbank

Door de gebezigde bewijsmiddelen en de behandeling op de terechtzitting is komen vast te staan dat verdachte door het bewezenverklaarde feit rechtstreeks schade heeft toegebracht aan de benadeelde partij.

Van verjaring is geen sprake omdat de schade is ontstaan in, dan wel als gevolg van de handelingen tijdens, de pleegperiode die loopt tot 1 april 2013 en de vordering is ingediend op 16 februari 2018. Derhalve zijn nog geen vijf jaren verstreken sinds benadeelde bekend is geworden met de opgevoerde schadeposten.

Het is een feit van algemene bekendheid dat een feit als het bewezenverklaarde vaak psychische klachten veroorzaakt bij de slachtoffers. De opgevoerde immateriële schade à

€ 811,- is naar het oordeel van de rechtbank voldoende onderbouwd, aannemelijk en het betreft, ook de eventuele predispositie van benadeelde in aanmerking genomen, een alleszins redelijk bedrag. De rechtbank zal dat bedrag dan ook toewijzen.

Van de overige schadeposten acht de rechtbank de opgevoerde behandelingen door verdachte en de reiskosten daarnaartoe niet voor toewijzing vatbaar en zal zij niet ontvankelijk verklaren. De behandelingen zelf en dus ook de daarmee verband houdende reiskosten vloeien immers niet als rechtstreekse schade voort uit het bewezenverklaarde feit.

Het opvragen van informatie bij de psycholoog en de reiskosten ten behoeve van het informatieve gesprek, het doen van aangifte, het overleg met de raadsvrouwe, het slachtoffergesprek met de officier van justitie en het bijwonen van de strafzaak in eerste aanleg zijn wel aan te merken als rechtstreekse schade, zodat deze bedragen voor toewijzing in aanmerking komen.

De rechtbank zal het gevorderde toewijzen tot een bedrag van € 1.033,15, te vermeerderen met de verschuldigde wettelijke rente vanaf de datum waarop het strafbare feit is gepleegd, dan wel de respectievelijke kosten zijn gemaakt.

Voor de begroting van de kosten voor de buitengerechtelijke (incasso)kosten moet worden aangesloten bij het liquidatietarief voor kanton. Voor het opstellen van de vordering en het bijwonen van de zitting worden in totaal twee punten gerekend. De verdachte zal dan ook worden veroordeeld in de kosten die de benadeelde partij heeft gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog zal maken, tot op heden begroot op € 200,-.

8.5

De schadevergoedingsmaatregel

De benadeelde partij heeft verzocht en de officier van justitie heeft gevorderd de schadevergoedingsmaatregel op te leggen.

De rechtbank zal de maatregel als bedoeld in artikel 36f Sr opleggen, aangezien verdachte jegens de benadeelde partij naar burgerlijk recht aansprakelijk is voor de schade die door het feit is toegebracht.

10. De toegepaste wettelijke voorschriften

De hierna te nemen beslissing berust op de hiervoor genoemde wetsartikelen. Daarnaast berust deze beslissing op de artikelen 14a, 14b, 14c en 57 Sr.

11. De beslissing

De rechtbank:

bewezenverklaring

- verklaart bewezen dat verdachte het ten laste gelegde heeft begaan, zoals hierboven omschreven;

- verklaart niet bewezen wat aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd en spreekt hem daarvan vrij;

strafbaarheid feit

- verklaart het bewezenverklaarde strafbaar;

- verklaart dat het bewezenverklaarde het volgende strafbare feit oplevert:

als degene die werkzaam is in de gezondheidszorg, ontucht plegen met iemand die zich als patiënt of cliënt aan zijn zorg heeft toevertrouwd, meermalen gepleegd ;

strafbaarheid verdachte

- verklaart verdachte strafbaar voor het bewezenverklaarde;

straf

- veroordeelt verdachte tot een
gevangenisstraf voor de duur van
6 (zes) maanden ;

- bepaalt dat van deze gevangenisstraf een gedeelte van
3 (drie) maanden niet ten uitvoer zal worden gelegd , tenzij de rechter later anders mocht gelasten. De rechter kan de tenuitvoerlegging gelasten indien verdachte voor het einde van de
proeftijd van 3 (drie) jaren zich schuldig maakt aan een strafbaar feit;

- bepaalt dat de tijd die de verdachte voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering heeft doorgebracht, bij de uitvoering van de gevangenisstraf geheel in mindering zal worden gebracht;

schadevergoeding

- veroordeelt verdachte tot betaling aan de benadeelde partij [slachtoffer] van een bedrag van € 1.033,15, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 1 april 2013 over het bedrag van € 811,- (immateriële schade) en te vermeerderen met de wettelijke rente over de andere toegewezen posten (reiskosten in verband met de strafzaak en opvragen informatie) vanaf de data waarop die respectievelijke kosten zijn gemaakt;

- veroordeelt verdachte daarnaast in de kosten van het geding door de benadeelde partij gemaakt, tot op heden begroot op € 200,-, alsook in de kosten van betekening van dit vonnis, de in verband met de tenuitvoerlegging van dit vonnis nog te maken kosten en de kosten vallende op de invordering;

- legt de
maatregel op dat verdachte verplicht is ter zake van het bewezenverklaarde feit tot
betaling aan de Staat der Nederlanden van een bedrag van € 1.033,15, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 1 april 2013 over het bedrag van € 811,- (immateriële schade) en te vermeerderen met de wettelijke rente over de andere toegewezen posten (reiskosten in verband met de strafzaak en opvragen informatie) vanaf de data waarop die respectievelijke kosten zijn gemaakt ten behoeve van de benadeelde, met bevel, voor het geval dat volledige betaling noch volledig verhaal van het verschuldigde bedrag volgt, dat vervangende hechtenis voor de duur van 20 dagen zal worden toegepast. Tenuitvoerlegging van de vervangende hechtenis laat de betalingsverplichting onverlet;

- bepaalt dat als verdachte heeft voldaan aan zijn verplichting tot betaling aan de Staat der Nederlanden van bedoeld bedrag daarmee de verplichting van verdachte om aan de benadeelde partij het bedrag te betalen, komt te vervallen, en andersom, als verdachte aan de benadeelde partij het verschuldigde bedrag heeft betaald, dat daarmee de verplichting tot betaling aan de Staat der Nederlanden van dat bedrag komt te vervallen;

- bepaalt dat de benadeelde partij voor een deel van € 302,64 niet-ontvankelijk is in de vordering, en dat de benadeelde partij de vordering voor dat deel slechts bij de burgerlijke rechter kan aanbrengen.

Dit vonnis is gewezen door mr. G.H. Meijer, voorzitter, mr. S. Taalman en mr. V.P.K. van Rosmalen, rechters, in tegenwoordigheid van mr. L.E. Blauw, griffier, en is in het openbaar uitgesproken op 8 maart 2018.

Bijlage bewijsmiddelen

Leeswijzer

Deze bijlage maakt deel uit van het vonnis en bevat de bewijsmiddelen.

Wanneer hierna wordt verwezen naar dossierpagina’s, zijn dit pagina’s uit het dossier van de Politie Oost-Nederland, Afdeling Thematische Opsporing, Team Zeden (locatie Zwolle), met registratienummer PL0600-2016318005. Tenzij hieronder anders wordt vermeld, wordt steeds verwezen naar bladzijden van een in de wettelijke vorm, door daartoe bevoegde personen, opgemaakt proces-verbaal.

1. de verklaring van verdachte zoals afgelegd ter terechtzitting, onder meer inhoudende:

(…) Ik heb de patiëntenkaart van [slachtoffer] in mijn administratie gevonden. Hij is vier à vijf keer bij me geweest met ik dacht klachten door burn-out en overspannen zijn. Knie- en liesklachten kan ook kloppen. (…) Voor het behandelen van liesklachten zit je wel heel dicht in de buurt van de geslachtsorganen. (…)

2. het proces-verbaal aangifte van [slachtoffer] , d.d. 15 november 2016, voor zover inhoudende, zakelijk weergegeven (pag. 12 tot en met 20):

(…) Ik wil aangifte doen van het feit dat ik naar een natuurgenezer ben gegaan, in de periode dat ik het psychisch heel zwaar had in verband met burn-out klachten. Dat hij tijdens de behandeling mij aanraakte zodanig dat ik klaar kwam. Niet een keer maar twee keer per sessie. Ik denk dat het in totaal vier keer is gebeurd. Vier sessies. Hij is als hulpverlener, toen ik zwak was, ver over mijn grenzen heen gegaan.

V: Tegen wie wil je aangifte doen?

A: [verdachte] .

V: Waar woont [verdachte] ?

A: [woonplaats] . (…) Er kwam een afspraak tot stand. Kort voor de kerst van 2012. (…) Hij deed een paar testjes zoals een fysio dat doet met een bepaalde klacht. Hij raakte mijn pols en schouder even aan. (…) heel licht, als of hij iets checkte. Eigenlijk vlot daarna vroeg hij aan mij of ik op de behandeltafel wilde gaan liggen. Ontkleed, tot mijn boxershort. Op mijn buik. Waarna hij eigenlijk direct begon met behandelen. Ik liet het letterlijk over mij heen komen. Ik dacht, ik begrijp niet wat je doet. Ik wist niet wat er ging gebeuren. (…) Ik had zoiets van, jij bent de behandelaar, jij weet wat je moet doen. Op basis van alle verhalen die ik over hem had gehoord was ik in de overtuiging dat deze meneer wist wat hij deed. Ik was maximaal gefrustreerd toen ik daar kwam. Ik wist niet meer wat ik moest doen. Ik was bereid om te accepteren dat er andere routes waren om beter te worden. Hij was bereid om mij te helpen. Ik dacht laat het maar gebeuren. Ik ging er van uit dat hij mijn grenzen zou respecteren. Ik ging er van uit dat deze meneer wist wat hij deed. Ik had geen wantrouwen. (…) Ik had aangegeven dat ik last had van mijn rechterknie. Ik had ook last van mijn rechterlies. (…) Ik lig daar op de tafel. Hij start eigenlijk met een soort van massage-achtige handeling. (…) Hij komt met zijn masserende bewegingen tot aan de rand van mijn boxershort en gaat hier onder door. (…) Hij behandelt mijn benen. Wat inhoudt masseren met olie en drukpunten. Waarbij hij ook vanaf beneden onder de rand van de boxershort tot onder de boxershort masserende beweging maakt. Waarbij hij steeds meer mijn boxershort binnenkomt. Hij raakte daar ook mijn balzak aan. Het begon heel subtiel, maar ging steeds verder. De boxershort was nog aan. (…) Achteraf gezien was hij daar al mijn grens over. Hij masseerde en raakte toen ook de balzak aan. Mijn psycholoog vroeg ook wat ik toen voelde. Ik heb mezelf ook de vraag gesteld, waarom zei ik niets. De associatie met deze meneer was goed, die wil je helpen. Ik had een burn out en had een depressie. Het was alsof er een vrachtwagen op me lag. Ik kon niet van de tafel af. Ik heb me zwaar en verlamd gevoeld. Ik lag daar en op het moment dat hij bezig was en vaker mijn billen had aangeraakt, vaker mijn balzak aanraakte, merkte ik dat ik een erectie kreeg. Het gevoel van zwaar daar te liggen en ook nog opgewonden te worden, maakte de hele sensatie compleet. Als je dan nog niet in de war bent? Dan is het in de war plus, plus. (…) Hij vraagt me om te draaien en op mijn rug te gaan liggen. Doet feitelijk het zelfde, dus weer massage met olie en drukpunten. (…) Van boven naar beneden. Hoofd, schedel, nek, schouders en borst. Eerst een soort van algeheel. Toen ik me omdraaide, hing mijn boxershort zo laag, dat mijn schaamstreek te zien was. Het moet te zien zijn dat ik een erectie had. Het schaamhaar was te zien.

V: Was er nog meer te zien?

A: Het moet te zien zijn geweest dat ik op dat moment een erectie had.

V: Want.

A: Omdat ik een bobbel had in mijn boxershort.

V: Een volledige erectie?

A: Ja. (…) Op dat moment, het moment van omdraaien, schaamde ik me echt kapot. Ik kan niet anders zeggen. Hij leek er geen acht op te slaan. Wellicht hoort dit bij de behandeling, kan gebeuren, ik ben ook maar een mens. Ik ging het voor mezelf goed praten. Hij maakte er geen issue van, oké, maak ik er ook geen issue van. Was het oncomfortabel? Ja, zeer. Ik had het idee dat ik mezelf niet in de hand kon houden. Ik wilde graag controle over de situatie, met dat idee bleef ik liggen. Toen hij met mijn bovenlichaam bezig was, had ik het idee dat hij stopte ter hoogte van de navel. Niet verder naar beneden ging zoals aan de achterzijde. Toen hij met mijn benen begon, ging hij wel verder omhoog. Hij ging wel verder in de liezen. Hij leek met de behandeling last te hebben van de aanwezigheid van de boxershort. Ik weet niet precies waarom ik het idee had dat hij last had van de boxershort. Hij heeft met woorden gezegd heeft of ik hem iets wilde laten zakken of dat het uit kon. Daarvoor had hij met zijn handbewegingen wel laten merken dat hij niet goed door kon masseren. Daarna vroeg hij of ik de boxershort wat kon laten zakken of dat die uit kon. (…) Doordat ik daarvoor de indruk had gekregen dat hij het nodig had voor de behandeling, heb ik de boxershort eerst naar beneden gedaan en daarna uit.

V: Toen je dat deed, hoe was het toen met de erectie?

A: Onveranderd.

V: Dan lig je naakt op de bank, behandeltafel en dan?

A: In de voorgaande periode had hij met de massage al zo vaak in mijn liezen gezeten, scrotum aangetikt, soms tot net tegen de penis aan. Dat ik bij het minst of geringste dat hij er nog een keer tegen aan kwam, klaar kwam. Op dat moment en net daarvoor, schreeuwde mijn hele lichaam “Ik wil dit niet”, maar daar heeft hij niets van gehoord. Ik heb dat niet gezegd. Net als het moment van het omdraaien en dat hij die erectie gezien moet hebben, was

er ook nu geen reactie van hem. Toen hij bezig was met mij had hij wel een handdoek over mijn heen gelegd, dat ik het wat warmer had. Ik kwam klaar en het was ‘nat’ van het sperma op mijn buik. Hij pakte toen een kleiner handdoekje en maakte razendsnel, zonder dat ik het opmerkte bijna, het weer weg. Daarom kan ik die wasmand ook omschrijven die naast de behandeltafel stond. Die was niet leeg.

V: Je komt klaar, hij maakt het schoon en dan?

A: Ik lig daar nog steeds, nadat ik was klaar gekomen. Geen erectie meer. De behandeling gaat door. Eigenlijk blijft hij hetzelfde doen wat hij daarvoor deed. Hij raakt nog steeds verschillende drukpunten aan. In mijn liezen, balzak en hij raakt mijn penis, die dan in slappe toestand is, weer even aan. (…) Hij pakt de penis niet vast, maar komt er steeds tijdens een masseer beweging er tegen aan. Hij heeft daarna zijn platte hand, op mijn kruis gelegd. Mijn penis was in slappe toestand en hij beweegt zijn hand op mijn penis, een beetje duwen en trillen als het ware. Hij deed dit met zijn vlakke hand. (…) Behalve dat deze hele situatie al heel vervelend was, echter toen hij doorging met dat te doen, kreeg ik weer een erectie. Hij ging door tot het moment dat ik voor de tweede keer klaar kwam. Alles werd opgeruimd zoals het de eerste keer ook gebeurde. Eigenlijk relatief snel daarna was de behandeling klaar. (…) het eerst wat ik hem vroeg was: “Wat heb je gedaan?” (…) Ik was totaal niet in balans. Daar vond hij wel grond voor zijn uitspraak. De locatie waar de eerste chakra in het lichaam is gesitueerd is het perineum. Tussen anus en balzak. Toen dacht ik: “Vandaar”. Ik heb hem gevraagd, ‘verklaard dat dan ook dat ik last heb van mijn liezen en knie”? Hij zei: “Nee, waarschijnlijk heeft dat te maken met je nier meridiaan”. Over de nier meridiaan zei hij: “Die loopt van af je kruin, midden door je torso, liesstreek, tot aan voetzool.” Toen dacht ik: ‘oh, dat heb je gedaan’. (…) Ik kon het wel koppelen aan de behandeling. Het betasten van de piemel, balzak, alles wat hij deed. (…)

V: Is er nog gesproken over het klaarkomen?

A: Nul. Het gebeurde wel. Het klaarkomen, erectie, het opruimen. Alsof het niet gebeurde.

Ik kwam wel klaar, maar ik denk dat je in mijn gelaat geen fractie van genot kon zien. Ik wilde niet dat het gebeurde. Hij zei wel: “Je kan wel duidelijk zien dat je niet in lijn bent met je gevoel”. Ik verbond dat wel daaraan. (…)

V: Er wordt een vervolgafspraak gemaakt.

A: Ja, twee weken later. Ik ga vanuit [plaats 1] naar [plaats 2] . Toen dacht ik bij mezelf, volgens mij is het niet oké, wat daar gebeurd is. Dit wordt niet een probleem voor mij. Het deel waar ik me voor schaam, nou het zal wel bij de behandeling horen. Toen ik thuis kwam, heb ik wel uitgesproken dat ik de behandeling vaag vond. Ik heb in de dagen daarna gegoogeld.

V: Heb je gezegd tegen [naam] ?

A: Nee.

V: Waarom niet?

A: Ik schaamde me er voor. Ik schaamde me dat ik opgewonden werd en klaar kwam. Er was geen millimeter in mijn lichaam die dit wilde.

V: Of schaamde je je voor het feit dat het een man was en dat je het fijn vond?

A: Dat kan. Ja, ik denk dat het zo is.

V: De vraag is, waar de schaamte vandaan kwam?

A: Ja, op zich is klaar komen een prettig gevoel. Dat is iets in de intieme sfeer met mijn vrouw. Op het moment dat je op tafel ligt en je verlamd voelt, dan is dat niet zo. (…) Er zit een verschil tussen het krijgen van een prettig gevoel en het prettig vinden wat iemand doet en wat er gebeurd. Het klaarkomen en die sensatie was wel fijn. Ik vind het lastig om de verhoudingen aan te geven. Het feit dat ik daar naakt op tafel lig, dat ik mijn grenzen niet aan kan geven. Dat ik gemasseerd wordt door [verdachte] . Dat maakt dat ik de situatie niet bespreek. Wat zegt het over mij, dat ik het laat gebeuren. Die kant heb ik echt afgeblokt.

V: Twee weken later.

A: De periode daartussen heb ik veel gegoogeld om een soort onderbouwing te vinden voor wat er gebeurd was. Ik googelde op: meridianen, chakra’s, [verdachte] , politie, misbruik, natuurgeneeskunde. Ik heb [naam] verteld, dat hij bij het masseren net tegen mijn scrotum aan was gekomen. Dat ik me afvroeg wat zijn intentie daar bij was. [naam] vroeg intuïtief daar wel op door. Ze vroeg of dat alles was, wat daar gebeurd was. Ik zei dat dit alles was.

(…) Twee weken later ben ik terug gegaan. Ik had mezelf voorgenomen dat het me niet weer

zou overkomen. Ik kwam binnen in de behandelkamer. Ik zei [verdachte] : “Voor dat we verder gaan. Ik heb een slecht gevoel overgehouden aan de vorige keer. Ik wil dat je zegt wat je doet en ik wil mijn kleren aanhouden.” Hij deed een testje vooraf. Hij vroeg niet hoe de twee weken waren geweest. Hij deed een testje met een soort pen met een kistje er aan. Het moest dan tegen je vingertoppen en dan sloeg een soort van metertje uit. Hij deed dat bij alle vingertoppen. Ik vroeg: “En?” Nee, was allemaal goed zei hij. Ik ging liggen op de behandeltafel met mijn kleren aan. De behandeling was nagenoeg hetzelfde. Masseren, drukpunten. Tot in mijn liezen, hij raakte mijn scrotum weer aan, tegen mijn penis. Ik raakte weer opgewonden, met kleren aan. Hij legde weer de platte hand in mijn kruis.

(…) Ik had een erectie. (…) Wat ik de vorige keer vertelde over de trillende handbeweging. Hij deed dat net zolang totdat ik weer klaar kwam. (…) De eerste keer voelde ik me al super vies. Dat had ik nu nog meer. Ik had een natte plek in mijn broek. Ergens had ik het voor me zelf wel gelegitimeerd. Als het met kleren aan ook zo gaat, zal het wel protocol zijn. Ergens in de behandeling heb ik gekeken of hij zelf ook opgewonden was. Hij stond soms zo dicht bij de tafel. Het zweet op zijn voorhoofd, zag ik niet als lichamelijke opwinding van zijn kant. Ik zag het als protocol. (…)

V: Je maakte een afspraak voor drie weken daarna?

A: Bij die derde afspraak geloofde ik er zo in, dat wil zeggen, ik had me zelf zo wijs gemaakt, dat dit zo hoorde. Ik had me er op ingesteld.

V: Wat gebeurde bij die derde afspraak?

A: Binnen komen, wat gebeurt er? In de boxershort. Hij vroeg me al eerder die boxershort uit te doen. Hij deed de behandeling en steeds specifieker richting het kruis. De eerste keer was steeds iets aanraken. Nu was het echt meer gericht op mijn kruis. Met de handen erop. Ik kwam klaar. Hij maakte het weer netjes schoon. Toen de penis in slappe toestand was, greep hij deze onder aan de schacht vast, met zijn duim, wijs- en ringvinger maakte hij een soort van draaiende beweging. Ik heb dat als heel onprettig ervaren. Nu is dat op elk moment van de dag een vervelende beweging, laat staan als iemand anders dat doet. Zeker niet als je net bent klaar gekomen. Het was zoiets raars. Ik dacht, het zal wel een functie hebben. Hij ging feitelijk net zo lang door, tot ik weer opgewonden raakte. Hij pakte de penis vast en maakte, niet een aftrekkende beweging, maar meer een trillende beweging. Net zolang tot ik voor de tweede keer klaarkwam. Wat me heel goed bij staat van die keer, dat ik voor mezelf een besluit nam, het zal wel ergens goed voor zijn. Alsof ik in meditatieve toestand was. Ik trok me emotioneel even helemaal terug en liet het gebeuren.

V: En toen?

A: Tweede keer, klaar, afdrogen, kleren aandoen. Ik kreeg iets anders mee. Celzouten, daar heb je verschillende nummers in. Het waren tabletjes. Ik had voor mezelf een nieuwe overtuiging gevonden, dat het best wel goed kon zijn. (…) Ik ben de vierde keer wel weer gegaan. Op de bank plaatsgenomen. Behandeling, massage.

V: Hoe was je gekleed die keer?

A: Ik had een boxershort aan. Eerst de rug. Kort voor het draaien naar de buik, boxershort uit. Er gebeurde weer het zelfde. Ik kan niet meer precies herinneren wat er gebeurde. Ik kan me wel herinneren dat na het klaarkomen hij mij weer hij de penis pakte, bij de schacht. Hij maakte de zelfde onprettige draaibeweging. Dat wat hij bij de derde afspraak ook deed. (…)

Ik heb ergens in het hele verhaal de beslissing genomen, wat hier gebeurd is in dit kamertje, hoeft niemand te weten. Mijn eigen woorden, dat vreet ik op. Ik had wel paniek aanvallen gehad. Ik kwam bij een psycholoog terecht. Dat was voor de burn-out klachten. Dat hielp me goed. Ik kon in oktober 2013 weer fulltime werken. Angst en paniek bleef. Ik heb daar antidepressiva voor gekregen. Er gebeurden ook mooie dingen in die periode. Ik ben getrouwd.

V: Die laatste keer die afspraak, wanneer is dat geweest?

A: Ik zou zeggen dat die laatste keer, medio maart 2013 was. (…)

3. het proces-verbaal van verhoor getuige [getuige] , d.d. 26 januari 2017, voor zover inhoudende, zakelijk weergegeven (pag. 29 tot en met 32):

(…) V: Wat kunt u zich herinneren van wat u in 2014 bij [verdachte] is overkomen? (…) Welke (lichamelijke) problemen stelde [verdachte] bij u vast?

A: Hij zei zoiets dat het vanuit de liezen kwam. Dat voelde hij op één of andere manier, daar zouden de spieren vastzitten. In ieder geval rond de schaamstreek. (…)

V: Wat was voor u de reden om niet te handelen toen de onderbroek naar beneden werd gedaan?

A: Omdat volgens hem het probleem bij mij in de liezen of schaamstreek lag. Dat moest losgemaakt worden, dan zou ik minder last hebben van de lage rugpijn. (…)

V: Hoe ging de behandeling precies in zijn werk?

A: Er gebeurde er niets vreemd. Hij drukte om mijn rug. Duwde daar op. Niets anders dan een fysio of masseur ook zou doen. Alleen het laatste stukje is vreemd. Toen ik mijn buik lag begon hij over de liezen. Ik moest mij daarna omdraaien. Toen ik op de rug lag, zat mijn onderbroek dus halverwege. Hij zei toen dat het in de liezen vast zou zitten. De aanhechting op het schaambeen. Het was allemaal rond de schaamstreek, rond mijn penis. Achteraf valt dat het meest op. Toen hij over de liezen begon, trok hij mijn onderbroek helemaal uit. Hij begon toen de drukken en dan kom je van het één in het ander. (…)

V: Wat zei u na de behandeling?

A: Ik vroeg na aan hem of het normaal was dat ik een orgasme kreeg. Hij zei dat dit wel vaker voorkwam. Ik heb daar verder niet op gereageerd. onderweg en achteraf ging ik daar wel over nadenken. Ik vond het eigenlijk niet normaal.

V: Wat bedoel je ermee dat je een orgasme krijgt.

A; Niets anders dan bij jullie.

V: Waar kwam het sperma terecht?

A: Op mijn buik. (…)

V: Wat deed [verdachte] toen u was klaargekomen?

A: Hij maakte de buik schoon. Waar de handdoek bleef weet ik niet.

V: Hoe is het gekomen dat u klaarkwam?

A: Omdat hij aan mijn penis begon te trekken. Zoals dat gebeurd. Dat deed hij toen hij in de schaamstreek bezig, met de liezen. Dat zat volgens hem allemaal vast. Tijdens dat onderzoek begon hij aan de penis te trekken. Daar zaten ook spieren vast volgens hem. Mijn penis was slap. Ik heb wel een erectie gekregen. Dat was een stuk waar ik geen controle over had en bewust van was. Achteraf besefte ik mij pas. Daarom heb ik hem daar ook na de behandeling over gevraagd , of het normaal was dat ik een orgasme had. Het trekken was niet anders dan je zelf of mijn vrouw zou doen. Ik weet niet precies hoe hij dat deed. Met één hand of twee handen. Ik weet het niet. Hij had mijn penis vast en was ook gelijk in mijn liezen aan het drukken. Ik heb het niet gezien, want ik lag op mijn rug. Hij maakte mijn buik schoon met een handdoek. Hij zei er verder niets over. Na de behandeling heb ik hem de vraag gesteld of het normaal was dat je een orgasme kreeg. Hij zei dat het wel vaker voorkwam. (…) Ik wist voor mijzelf niet wat ik er mee aan moest. Er kwam een vrouw van 60 de behandelkamer uit toen ik zat de wachten, en later zag ik een vrouw en een kind van een jaar of 9 zitten. (…) Ik wilde niet dat anderen iets overkwam, daarom mijn stap naar de politie. (…) ik heb alles verteld. Dat heb ik twee jaar geleden ook al verteld (…)

4. het proces-verbaal van verhoor verdachte, d.d. 7 februari 2017, voor zover inhoudende, zakelijk weergegeven (pag. 72 en 73):

(…) V: Gebeurt het wel eens dat de mensen een erectie krijgen?

A: Ja. Als dat gebeurt dan loop ik weg. Even wat administratie doen en dan weer verder. In de verpleging doen ze er een koud washandje er op, maar dat doe ik niet. (…) Ik behandel

mensen en als het aan de rug is, kom je ook bij de bekken. Dat is een risicovolle plek. Waar de pijn zit, hoeft niet het defect te zitten.

V: Als je iemand pijn aan de rug heeft, waarom zit je dan aan de geslachtsorganen?

A: De pijn kan ook vanuit de bekken komen. De bekken zitten aan de voorkant van het lichaam. (…) Soms zet ik dan een spier recht. (…)

V: Het gaat er om dat er mannen zijn die hun onderbroek uit moeten doen?

A: Dat vraag ik wel eens, omdat je bij strakke kleding niet goed de draaibewegingen te maken. Als je dan met de energiebanen bezig bent lukt dat niet, door de olie kan ook het ondergoed bevuild raken ze doen zelf hun ondergoed uit. Je moet altijd in de richting van het hart masseren. In sommige gevallen moet dan de onderbroek uit.

V: Als je bij de schaamstreek komt, masseer je ook hun penis.

A: Nee. Soms ligt een piemel in de weg en die leg ik weg. Ik wil overal eerlijk antwoord op geven. Ik heb veel te verliezen. (…)

V: Raak je wel eens een penis aan?

A: (…) Bij een bekken- of liesbehandeling en als iemand groot geschapen is, dan kan het zo zijn dat je er tegen aankomt. (…)